สวัสดีครับ สวัสดี คิราระตอน ที่ 8 มาเสิร์ฟแล้ว ต้องขออภัยที่มาล่าช้า เพราะใช้เวลาในการตัดและหารูปนานนิดหน่อย ตอนนี้จะได้รู้กันแล้วนะครับ ว่าสาวเมดนั้น มีจุดเริ่มต้นมาจากใคร ซีรีย์น้องเมดคิราระ อีก 2 ตอนจบนะครับ


ตอนนี้มีการซ่อนข้อความต้องแสดงความคิดเพื่ออ่านเนื้อเรื่องที่เหลือนะครับ บอกได้เลย ตอนนี้ยาว มีกติกานิดๆหน่อยๆครับ


1. คิดเห็นอย่างไรกับเนื้อเรื่องตอนแรก


2. เมื่ออ่านจบทั้งหมด อยากให้แสดงความคิดเห็นเติมครับว่าตอนนี้คิดเห็นเช่นไร และ ชอบตัวละครไหนพิเศษ



ปล. ขอฝากกระทู้เรื่องสั้นต่อยอดจากผลงานแปล ของท่าน Oswald  ซึ่งผมนำมาทำเป็นเรื่องสั้นเพิ่มเติม


ปล.2 เนื้อเรื่องมี 2 part ครับ อย่าลืม Reply ที่ 2


••••••


ความเดิมตอนที่แล้ว


ทั้งริวกะและคิราระนั้นได้ อ๊อดๆ กันในเขตอาคม แต่ในขณะที่ริวกะกำลังจะเสียบนั้น จิ้งจอกเก้าหางก็จำแลงกายเป็นคุรุมิ เพื่อมาห้ามไม่ให้เกิดเรื่องเกินเลยเกิดขึ้น คำตืนแห่งความเร่าร้อนจึงจบลงที่ทั้งสองแค่ make love กันภายนอกจนแตกสุขสมกันไป


ริวกะได้รับการทาบทามจากองค์กรระดับประเทศ ให้เข้ารับตำแหน่งหัวหน้าคณะนักเรียนฝ่ายคุมประพฤติภูมิภาคโตเกียว ซึ่งริวกะก็ตอบรับทันที เพราะเบื้องหลังนั้นมันคือองค์กรที่ลิ๊งค์กับทุกองค์กรในประเทศนั่นเท่ากับว่าริวกะสามารถใช้ตำแหน่ง ในการเข้าถึงข้อมูลต่างๆ และอาจจะใช้มันในการตามหารุ้งพลอย


ริวกะโดนรินพ่อของตัวเอง หลอกให้ำปโรงเรียนเซย์ชุน โรงเรียนของคิราระ โดนอ้างว่าเป็นตัวแทนผู้ปกครอง แต่พอถึงเวลาก็รู้ว่าโดนพ่อตัวเองต้มเสียแล้ว แต่ริวกะนั้นก็ได้ตัดสินใจขึ้นไปหาคิราระ และก็ค้องตกตะลึฃในควาสน่ารัก สุดจะบรรยายของคิราระในร่างสาวเมด ริวกะนั้นเริ่มรู้ว่าตนเองนั้นรู้สึกดีกับคิราระมากๆ แต่ต้องจำใจเดินออกมา เพราะเขาไม่อยากให้ความรู้สึกของเขาเป็นตัวฉุดรั้งคิราระ ปต่ในขณะนัันภัยร้ายจากอดีตก็กำลังกลับมาเล่นงานคิราระ นั่นก็คือไอ้ทาเคชินั่นเอง  มันใช้วิธีสกปรกจนคิราระต้องยอมทำตามมันทุกอย่าง แต่ในขณะที่คิราระจะโดนแฟนเก่าจูบนั้น ก็มีใครบางคนปรากฎตัวขึ้นมา



••••••••••

ตอนที่ 8 :  เมดสาวคิราระ




•••• ย้อนไปเมื่อ 10 นาทีก่อน  ••••


ริวกะทำใจเดินกลับออกไป เพราะเขารู้ว่าหัวใจของเขา เริ่มทนไม่ไหวกับความน่ารักของคิราระ เขาไม่อยากทำร้ายคิราระ เขาจึงตัดสินใจเดินออกมา แต่แค่ไม่ถึง 5 นาที เพียงก้าวแรกที่เดินลงมาถึงชั้นหนึ่ง เขาก็ตัดสินใจเดินกลับไปยังห้อง 6B อีกครั้งพร้อมกับบอกตัวเองว่า


[ ริวกะ ]  :  อย่างน้อย รอรับกลับบ้านก็ยังดี


ริวกะพูดในใจและรีบเดินขึ้นไปทันทีและก็เจอกับเหตุการณ์วุ่นวายนั้น เขาจึงไม่รอช้าเข้าระงับเหตุทันที เพราะมันเข้าข่ายการใช้กำลังบังคับข่มขู่แล้ว



•••• ปัจจุบัน ••••



[ ริวกะ ]  :  เฮ้อ ใครมันคิดได้เมนูบ้าๆเนี่ย


คิราระลืมตาขึ้นมาก็พบกับเขา ชายคนที่เธอคิดถึงตลอดเวลา เขามาอีกแล้ว เขามาช่วยเธออีกแล้ว เขาหักแท่งป๊อกกี้แล้วดึงเธอออกมาเล็กน้อยก่อนจะมีก้มมองเธอเ้วยสายตาดุๆ


[ ริวกะ ]  :  เธอคิดไอ้บริการป้อนป้อกกี้นี้เหรอยัยบ๊อง


[ คิราระ ]  :  ตาบ้า ใครจะไปคิดไอ้เมนูบ้าๆแบบนี้


[ ริวกะ ]  :  เนี่ยๆ ป๊อกกี้ยังคาปากอยู่เลย ยังจะมาเถียง


[ คิราระ ]  :  เง้ออ ตาบ้า ตาบ้า ตาบ้า ตาบ้าริวกะ


ทุกคนต่างตกตะลึงกับภาพที่เกิดขึ้น อยู่ดีๆริวกะมาจากไหน เขาเป็นใครทำไมถึงกล้าทำแบบนั้น อยู่ดีๆก็สับเข้ากลางป๊อกกี้และดึงคิราระที่กำลังจะโดนจูบออกทันที คนที่แค้นที่สุดคงไม่พ้นทาเคชิ ไอ้เด็กเสิร์ฟคนนี้กวนตีนมันอีกแล้ว 


[ ทาเคชิ ]  :  ไอ้เด็กเสิร์ฟ มึ้งงง !!!


ทาเคชิจำได้ทันทีว่า ไอ้คนตรงหน้านี้คือไอ้เด็กเสิร์ฟที่เล่นงานพวกเขาที่ห้องคาราโอเกะจนอดเย็ดคิราระ ทาเคชิคำรามพร้อมกับเตรียมพุ่งหมัดใส่ริวกะ แต่ริวกะใช้มือซ้ายปัดหมัดนั้นทิ้งและจับหัวมันกดอัดเข้ากับโต๊ะดัง





โคร้ม !!!  ทุกการกระทำเขาทำโดยที่ไม่มองด้วยซ้ำ ราวกับว่าสามารถอ่านการเคลื่อนไหวได้อย่างงั้นแหละ


[ ริวกะ ]  :  ก็ชั้นเห็นว่าเธอ จับใส่ปากเห็นๆ


[ ทาเคชิ ]  :  มึ๊~ ( ไม่ทันได้พูด ลาก่อย )



โคร้ม !!! ทาเคชิ พยายามโงหัวขึ้นมาแต่ก็โดนริวกะ ออกแรงกดหัวลงไปอีก


[ คิราระ ]  :  ชั้นเปล่านะ ( โคร้ม !!! ) มันจะจำเป็นนี่นา ( โคร้ม !!! )





ยับไอ้ทาเคชิยับเลย โดนริวกะจับหัวฟาดโต๊ะไป 4 ที ทุกคนที่มองก็เหวอกันไปหมด ทำไมไอ้หนุ่มรูปหล่อตรงหน้าถึงกล้าทำกับสมาชิกยากุซ่าอาคะโทระแบบนั้นอย่างไม่เกรงกลัวเลย


[ ริวกะ ]  :  จำเป็นอะไร อะไร ทำไม จำเป็นต้องทำ


[ คิราระ ]   :  ก็มันทำลายข้าวของ จนพังหมดเลย ถ้าชั้นไม่ยอมทำตาม ห้องเรียนพังแน่ๆ ชั้นไม่อยากให้คนอื่นต้องเดือดร้อนเพราะสิ่งที่ชั้นทำไว้ในอดีตนี่นา


โคร้ม !!!  ริวกะใช้มือซ้ายข้างเดียวนั้น กระชากคอเสื้อและเหวี่ยงไอ้ทาเคชิจนล้มกลิ้งไปกับไปพื้นยั๊งเศษขยะไร้ค่าก็มิปาน


[ ริวกะ ]  :  เฮ้อ ปู่อุสส่าห์สอนคาราเต้กับไอคิโด้ให้ แทนที่จะใช้มันป้องกันตัว ดันไปยอมทำแบบนั้นซะได้


[ คิราระ ]  :  ต่อให้กุ๊ยพวกนี้มาเป็น 10 ชั้นก็ไม่กลัวหรอก แต่ชั้นไม่อยากให้คนในห้องเดือดร้อนนี่นา



ริวกะพูดอย่างหงุดหงิดที่เห็นคิราระเกือบจะโดนจูบซะแล้ว คิราระเองก็รู้สึกผิดสังเกตุแปลกๆ ทำไมริวกะดูโวยวายจัง ทั้งๆที่เธอก็อธิบายทุกอย่างให้เขาฟังแล้วนี่นา หรือว่า...


[ คิราระ ]  :  นี่ๆริวกะ  ริวกะหึงชั้นเหรอ ฮี่ๆ


[ ริวกะ ]  :  คะ คะ ใครหึง ไม่มีอ่ะ

ฮั่นแน่ !!! หึงเหรอ มาแนวเดียวกับตอนที่ริวกะถามว่า คิดถึงชั้นเหรอกับคิราระคราวก่อนเลย ( ตอนที่ 5 ) ดูเหมือนว่าเวรกรรมที่ทำให้คิราระเขินในตอนนั้น มันจะคืนสนองริวกะเสียแล้ว ริวกะปฏิเสธทันควันก่อนที่จะเดินหนีทันที คิราระก็ตามสิ่แบบนี้ ในเมื่อคนที่เป็นเจ้าของหัวใจอยู่ตรงหน้านี้แล้วนี่นา



[ โจทย์เก่าคิราระ ]  :  เฮ้ย !!! จะไปไหนกันจะหนีการให้บริการเหรอ



[ ริวกะ ]  :  เฮ้อ ไอ้บริการแบบนี้ เข้าข่ายคุกคามทางเพศซะด้วยสิ่ กลับไปเล่นตุ๊กตา และทำตัวดีๆไป๊ อย่าให้ต้องถึงขั้นลงไม้ลงมือ


ยัง ยังไม่จบ  นังนักเลงทั้ง 3 ยังไม่จบ ความแค้นในใจที่เคยโดนคิราระตบตีมันยังไม่หายไป เมื่อฝีมือสู้ไม่ได้ ก็ต้องงัดไม้ตายขึ้นมาใช้  คำว่า ผู้หญิงเพศแม่ ยังไงล่ะ



[ โจทย์เก่าของคิราระ ]  :  ก็เอาเซ้ !!! จะทำร้ายเพศแม่ได้เหรอ ไอ้หน้าตัวเมีย


พูดเสร็จพวกหล่อน 2 คน ก็พุ่งใส่ริวกะทันที โดยให้อีกคนนั้นถ่ายคลิปไว้ประจาน ในกรณีที่ริวกะกล้าลงมือกับพวกหล่อน พวกหล่อนคิดตื้นๆว่าจะลุมทำร้ายริวกะและไปตามเก็บคิราระที่หลัง กากสัดๆ


[ ริวกะ ]  :  เฮ้อ !!! ใครบอกว่าชั้นจะลงมือล่ะ


ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก วื๊ดดด เผียะ !!!  เผียะ !!!



ตอนนี้ทุกคนที่เอากล้องขึ้นมาถ่ายวีดีโอ ถึงกับยืนตะลึงไปหมดแล้ว เพราะคิราระสาวชุดเมดนั้น พุ่งเข้ามารับการโจมตีของโจทย์เก่าทั้ง 2 ก่อนที่มันจะถึงตัวริวกะ ปกติการปัดการโจมตีก็ว่าน่าทึ่งแล้ว แต่นี่คิราระปัดป้องการโจมตีด้วยท่า มาวาชิ อุเกะ แบบเดียวกับที่ริวทำที่นางาซากิ


[ ริวกะ ]  : หาาา


ริวกะรู้ รู้อยู่แก่ใจว่าคิราระฝีมือดีขึ้นมาก เพราะตลอดหลายเดือน ทั้งปู่ พ่อ และ เขา ได้สอนคิราระมากมายเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ และเทคนิคต่างๆมากมาย แต่เขาก็ไม่คิดว่าคิราระจะสามารถใช้มาวาชิ อุเกะ ได้ด้วย วู๊บบ ปั้กๆ คิราระปัดการโจมตีพร้อมกับย่อตัวพุ่งหมัดขวาสั้นเข้าใส่ข้างลำตัวคนฝั่งขวาเต็มๆ วื๊ดด แต่ในไม่กี่วินาทีนั้นคนทางซ้ายก็จะตบเข้าหน้าคิราระ  เธอจึงสไลด์ออกข้างขวา วาดมือเพื่อกะระยะและอัดหมัดขวาเข้าท้องเต็มๆ จนนังนักเลงสาวถึงกับจุกตัวงอเลยทีเดียว




ทุกคนที่เห็นต่างก็ตกใจกันหมดเลย ตอนแรกเขาคิดว่าอาจจะเจอการตบตีที่อีรุงตุงนัง แต่ว่าไม่ใช่เลยเพราะคิราระนั้นได้แสดงให้เห็นท่วงท่าการเคลื่อนไหว ของการรับ การปัด การหลบ การจู่โจม ได้อย่างสวยงาม นังนักเลงอีกคนที่ยืนถือโทรศัพท์ถ่ายวีดีโอถึงกับตะลึง พลันคิดในใจว่ามันไม่ใช่แบบนี้ พวกหล่อนต้องได้เป็นฝ่ายหัวเราะเพราะได้แก้แค้นสิ่ ไม่ใช่ลงไปกองแบบนี้ แต่ในระหว่างที่ทุกคนนั้นกำลังตกตะลึงนั้น ริวกะที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็เหมือนจะกำลังโทรหาใครบางคน



[ ริวกะ ]  :  ฮัลโหล นี่ผมเอง ส่งเจ้าหน้าที่มาหน่อย รหัส em001 ( emergency )โรงเรียนเซย์ชุน ชั้น 3 ห้อง 6B


ทุกคนงงว่าริวกะโทรศัพท์ทำไม อะไรเจ้าหน้าที่ แต่ในระหว่างที่ทุกคนกำลังตกตะลึง ไอ้ทาเคชิที่กำลังโมโหเพราะโดนหยามอีกครั้ง ก็ตะโกนด่าอย่างเดือดดาลขึ้นมา



[ ทาเคชิ ]  :  มึงอีกแล้วนะไอ้เด็กเสิร์ฟ มึงตาย !!!


คิราระจะเข้ามาปกป้องริวกะ แต่ริวกะก็ห้ามเอาไว้และบอกว่าชั้นจัดการเอง ก่อนที่ก้าวขึ้นมาประจันหน้ากับไอ้ทาเคชิ วุ่บ วุ่บ วุ่บ  ทาเคชิต่อยซ้ายขวาใส่ริวกะ แต่ริวกะก็ยังคงหลบด้วย ไทซาบากิ ง่ายๆแต่ได้ผลจนไอ้ทาเคชิกลายเป็นตัวตลกไปเลย แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนรวมถึงคิราระอ้าปากหวอ นั่นเพราะริวกะหลบไป สไลด์หน้าจอโทรศัพท์ไปพลาง โคตรเก่ง โคตรหล่อ โคตรเท่ส์ เสียงจากนักเรียนชายหญิงรอบๆ ต่างพูดคุยกันต่างๆนาๆเกี่ยวกับริวกะ จนมันกลายเป็นเสียงที่ฟังได้ชัดเจน


[ ริวกะ ]  :  อ้อ เจอละ


อยู่ดีๆริวกะก็พูดขึ้นมาว่าเจอแล้ว แล้วเจออะไร วู่บบ หมัดของทาเคชิพุ่งเข้ามาตรงๆ แต่ริวกะก็บิดเท้าเบี่ยงตัวนิดเดียวก็สามารถหลบได้แล้ว



วื๊ดด โคร้ม !!! ไอ้ทาเคชิถึงกับหัวทิ่มล้มคะมำไปชนถังขยะเต็ม ตัวมันนั้นได้รับทั้งความเจ็บและความอายจนแทบหมดสภาพนักเลงแล้ว ส่วนริวกะนั้นเขายืนนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น สายตาเขายังจ้องที่ข้อมูลบนหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะพูดว่า



[ ริวกะ ]  :  มาซาโตะ ทาเคชิ  นายมีคดีโขมยยางลบ ใช้ความรุนแรง ทำร้ายร่างกายนักเรียนต่างสถาบัน โดนทัณฑ์บน แต่นายยังก่อเรื่องแถมยังก่อเรื่องในช่วงงาน Open House อีกด้วย ทั้งยังคุกคามทางเพศ โนโซมิ คิราระ อีก เพราะงั้นชั้นขอจับกุมนายเพื่อไปรับโทษ ยอมจำนนแต่โดยดี เพราะไม่เช่นนั้นชั้นต้องใช้กำลัง



ไอ้ทาเคชิได้ยินก็ยิ่งโมโห ยิ่งโดนแฉเรื่องโขมยยางลบมันก็ยิ่งโมโหเข้าไปอีก แถมยังบอกว่าจะจับกุมอีก จะบังอาจมากแล้ว ไอ้ทาเคชิเลือดขึ้นหน้าสุดๆแล้ว มันพุ่งหาริวกะสุดตัว แล้วต่อยสลับเตะอย่างบ้าคลั่ง ด้วยจีคุนโดะอย่างบ้าคลั่ง


[ ทาเคชิ ]  :  กูเป็นถึงสมาชิกอาคะโทระโว้ย กูไม่กลัวมึงหรอก มึงคิดว่าตัวเองเป็นใครวะ


วื๊ด ด ด ฟุ่บๆๆ ริวกะหลบการโจมตีด้วยไทซาบากิอย่างพริ้วไหวไปรอบๆ ส่วนไอ้ทาเคชิก็ยัง แหกปาก วู้วว วั๊ดช่า อะต้า ๆ ๆ ๆ เตะ ต่อย มั่วซั่วเช่นเดิม



[ ริวกะ ]  :  อ้อลืมแนะนำตัว ชั้นหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนฝ่ายคุมความประพฤติ ภูมิภาคโตเกียว   ปี 2 แผนก ม.ปลายโรงเรียน เซย์ริว ( ก้าวหลบเรื่อยๆพร้อมแนะนำตัว ) อิซานางิ ริวกะ





ฟู่บ ฟุ่บบ ริวกะหยุดก้าวหลบและประจันหน้ากับหมัดที่พุ่งมา ผัวะ !!!  ริว ปัดหมัดของไอ้ทาเคชิที่ต่อยสวิงใส่เขา จนหมัดนั้นกระเด็นออกไป พร้อมกับกระแทกศอกใส่ไอ้ทาเคชิจนชะงัก


[ ริวกะ ]  :  ยินดีที่ได้รู้จัก



เปรี้ยง !!! หลังจากแนะนำตัวจบริวกะก็ซัดหมัดขวาลุ่นๆเข้าหน้าไอ้ทาเคชิที่กำลังจุกเต็มๆ ถึงจะผ่อนแรงเอาไว้แต่ไอ้ทาเคชิ ก็ถึงกับหน้าสะบัด ไอ้ทาเคชิพยายามกระเสือกกระสนโงหัวขึ้นมา มันต้องเอาคืน ต้องเอาคืน ต้องเอาคืน ต้องเอาคืน มันยืนขึ้นคำรามดัง หงิงๆๆ และพุ่งใส่ริวกะทันที มันแย๊บๆๆๆรัวๆใส่ริวกะ



ส่วนเขาก็ถอยหลบ หลบ หลบ วื๊ด ปั้ก ริวกะปัดแขนทั้ง 2 ข้างของมันจนกระเด็น และต่อยเข้าเข้าปี่มันทันทีจนมันถึงกับชะงัก พริบตาเดียวริวกะก็ย่อตัวลงถ่ายน้ำหนักลงขาสองข้าง



กางหมัดออกประชิดตัวไอ้ทาเคชิ ไอ้ทาเคชิที่ตอนนี้ตัวจุกยืนชะงักอยู่ แต่สายตาของมันดันก็เห็น เห็นสิ่งที่ริวกะทำ นี่เป็นหมัดที่โด่งดังของบรู๊ซลี ไอดอลของมัน 1 inch punch



ตู้มม !!! ริวกะต่อยหมัด 1 นิ้วใส่ไอ้ทาเคชิเต็มๆ ด้วยความแรงนั้นทำให้มันถึงกับกระเด็นและหมดสติลงทันที แต่ในขณะที่มันกำลังจะกระเด็นไปชนฉากของร้านเมดนั้น ก็ได้มีคนๆนึงเข้ามารับไว้ได้ทัน ดูเหมือนริวกะจะรู้เขาด้วย


[ ริวกะ ]  :  มาช้าจัง เซริซาวะ



เซริซาวะ ชายอายุ 25 ปี อดีตนายตำรวจยศร้อยเอก เขาเป็นผู้กองที่ไฟแรง ทำงานสายปราบปราม ออกสนามทุกงาน และเมื่อ 1 ปีครึ่งที่แล้วเขาได้อยู่ในทีมเฉพาะกิจปฏิบัติการช่วยเหลือ ซาวาดะ โซระ ( มิไร ) เขาได้เห็นริวกะอายุ14 ลุยกับคนร้ายหลายสิบคนด้วยความกล้าหาญ นั่นจึงทำให้เป้าหมายชีวิตของเขาชัดเจนมากขึ้น


และเมื่อมีข่าวว่าทางกองสารวัตรนักเรียนได้ทาบทาม อิซานางิ ริวกะ ให้มารับตำแหน่งหัวหน้ากองงานฝ่ายคุมประพฤติ เขาจึงสืบเรื่องนี้ทันทีและพบว่าริวกะตอบรับหมายเชิญจริงๆ เขาจึงไม่รอช้าที่จะยื่นทำเรื่องขอมาช่วยงานที่หน่วยงานนี้ชั่วคราวทันที



[ เซริซาวะ ]  :   แหม หัวหน้าอิซานางิ นี่ผมก็รีบแล้วนะครับ ดีนะที่ผมมาธุระแถวนี้ แล้วเจ้านี่ใครครับ หลับปุ๋ยเชียว



[ ริวกะ ]  :  มาซาโตะ ทาเคชิ  โรงเรียนโมริยะ ยังไงก็ฝากด้วยนะ คุมตัวไปที



[ เซริซาวะ ]  :  คร๊าบๆ คุณหัวหน้า นี่ลองวิชาอะไรแปลกๆอีกเหรอครับเนี่ย


[ ริวกะ ]  :  เอาน่า นี่ชั้นช่วยนายนะ จะได้ไม่ต้องออกแรงไง ถ้ามันยังตื่นอยู่มันคงดิ้นแน่ แล้วอีกอย่างเลิกเรียกชั้นหัวหน้าสักที นายแก่กว่าชั้นเกือบจะ 10 ปีเลยนะ



[ เซริซาวะ ]  :  แหมๆ อย่าใจจืดใจดำสิ่ครับหัวหน้าอิซานางิ อายงอายุไม่เกี่ยวหรอกผมไม่ถือ ก็คุณเก่งกว่าผมนี่นา 5555



เซริซาวะพูดคุยกับริวกะอย่างสนิทสนมก่อนที่จะส่งสัญญาณ ให้ลูกน้องที่ตามมาอีก 4 คนเข้าไปหิ้วปีกของไอ้ทาเคชิทันที ส่วนริวกะนั้นก็เดินมายังจุดที่นังเลงสาวทั้ง 3 นั่งอยู่ ดูเหมือนว่าทั้ง2 นั้นจะยังไม่หายจุกจากการโดนคิราระโจมตีใส่




[ ริวกะ ]  :  ส่วนพวกเธอทั้ง 3 คนจะโดนข้อหา บังคับจิตใจ และ ใช้กำลังข่มขู่ด้วย พวกเธอจะถูกพาตัวไปยังห้องปกครองของสารวัตรนักเรียนและตามตัวผู้ปกครอง พวกเราจะใช้หลักฐานจากกล้องวงจรปิดเป็นหลักฐานในการเอาผิด ถ้ายังห่วงอนาคตก็จงสำนึกผิดและกลับตัวซะ



สาวนักเลงโจทย์เก่าคิราระ ทั้ง3 คนพอได้ยินชื่อของริวกะก็ถึงกับตัวสั่นไปหมด ชื่อๆนี้เป็นชื่อที่เด็กนักเลง ม.ปลายทั่วโตเกียวต่างหวาดกลัวและยำเกรงเป็นอย่างมาก พวกหล่อนถึงนั่งตัวแข็งทำอะไรไม่ถูกไปหมดแล้ว ตอนแรกกะว่าจะมาแก้แค้นให้สะใจ แต่ตอนนี้พวกเธอนั้นกำลังจะโดนจับและตามผู้ปกครองเสียเอง เซริซาวะให้ทีมงานของเขาพาทั้ง3 นั้นออกไปทันที โดยให้พาออกหลังโรงเรียน มันจะได้ไม่เอิกเกริกมาก



เหล่านักเรียนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ต่างพูดคุยกันดังกว่าเดิม ทุกคนนั้นต่าง ตกตะลึง อึ้ง ทึ่ง เสียวว่าบบ กันเป็นแถบ พวกเขาต่างก็คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอ มังกรเพลิงแห่งอิซานางิผู้โด่งดังตัวเป็นๆ แถมยังใกล้ชิดขนาดนี้อีก เพราะแรกเริ่มเดิมทีนั้นชื่อเสียงความเก่งกาจด้านการต่อสู้ของหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนฝ่ายคุมประพฤติของเซย์ริวก็เป็นที่โจษจันไปทั่วอยู่แล้ว ว่าโหดขนาดใช้แค่มือเปล่าก็เอาชนะคนเป็นสิบๆ อาวุธครบมือได้สบายๆ



อีกทั้งความเก่งกาจนั้นยังถูกถ่ายทอดออกมาเป็นคลิปข่าวเมื่อหลายเดือน ข่าวที่ อิซานางิ ริวกะจัดการแก๊งค์อาคะโทระ นั่นจึงให้ตัวตนของริวกะเป็นที่รู้จักทันทีและมันก็เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าคำร่ำรือเรื่องฝีมือของเขานั้นเป็นของจริง



[ ริวกะ ]  :  ส่วนเธอ ( หันมามองที่คิราระ ) กลับบ้าน แล้วเราค่อยคุยกัน โอ๊ยยยยยยย



ทุกคนสะดุ้งโหยงทันที เมื่อคิราระนั้นหยิกมั่บ เข้าแก้มของริวกะทันทีโดยที่ไม่เกรงกลัวเลย แต่จะว่าไปทำไมสองคนนี้เหมือนรู้จักกันแถมสนิทกันมากๆ เพราะคิราระนั้นเรียกชื่อต้นของมังกรเพลิงตนนี้เฉยเลย

คิราระ

[ คิราระ ]  :   ทำไมเจ้าคะนายน้อย กลับบ้านแล้วจะทำไม จะคุยอะไรเจ้าคะ แล้วมาที่นี่ได้ยังไง โดดเรียนมาเหรอเจ้าคะ



[ ริวกะ ]  :  โอ้ยยยย ไม่ได้โดดเรียนมาปล่อยช้านน ชั้นเจ็บนะ ยัยบ๊องโนโซมิ



[ คิราระ ]  :  ไม่ปล่อยเจ้าค่ะ แล้วทำไมถึงมาที่นี่เจ้าคะ ยังไม่ได้ตอบบ่าวเลยนะเจ้าคะ



[ ริวกะ ]  :  ก็พ่อหลอกให้มานี่ไง บอกว่าน้าคุรุมิไม่ว่าง เลยให้มาเป็นตัวแทนผู้ปกครอง



[ คิราระ ]  :  อย่ามาโกหกเจ้าค่ะ คุณแม่คงไม่รบกวนนายน้อยแน่นอน โดดเรียนก็พูดมาตรงๆค่ะ



[ ริวกะ ]  :  อ๊อยย  ไม่ได้โกหก โทรถามพ่อเลยก็ได้  ( ยื่นโทรศัพท์ให้ )


[ คิราระ ]   :   pass word เจ้าค่ะ


[ ริวกะ ]  :  พาส เดิมไง  อ๊อยยยยยเจ็บ


คิราระรับโทรศัพท์ของริวกะมา ปลดล็อคและต่อสายหารินทันที และไม่นานนักรินก็รับสาย ทุกคนเหวอกันไปหมดแล้ว ตอนแรกตกใจเรื่องฝีมือของคิราระก็ว่าแย่แล้ว แต่พอฟังไปๆมาๆ กลายเป็นว่าครอบครัวของคิราระทำงานให้กับบ้านอิซานางิ แถมยังคอยดูแลเรื่องอาหารให้รินโดยตรงอีก แล้วไอ้การสนิทกันขนาดนี้สนิทกันจนขนาดที่สามารถหยิกสามารถถึงเนื้อถึงตัวริวกะขนาดนี้


อีกอย่างคิราระก็สามารถใช้โทรศัพท์ของริวกะได้ราวกับเป็นเรื่องปกติแถมยังรู้ PassWord อีก ระหว่างสองคนนั้นมันต้องมีซัมติงอะไรแน่ๆ ส่วนคิราระนั้นพอพูดคุยกับรินก็หน้าตาตื่นทันที เพราะว่าริวกะนั้นไม่ได้โกหก แต่เป็นเธอเองที่ไม่ได้ถามให้ดีเสียก่อน



[ ริวกะ ]  :  โอ๊ย เจ็บ ๆ ๆ  ปล่อยได้แล้ว แล้วเธอจะมาเรียกชั้นว่านายน้อยทำไมเนี่ย ยัยบ๊องเอ๊ย


คิราระถึงกับสะดุดกึ้กทันที เมื่อริวกะทักแบบนี้ เออนั่นสิ่ยังไงทำไมซิ๊  ทำไมอยู่ดีๆเธอถึงเรียกริวกะว่านายน้อย หรือว่าตั้งแต่เช้าเธอต้องรับหน้าที่เมดจนมันชินกับคำนี้ไปแล้ว ไม่สิ่ก็ทั้งวันเธอพูดแต่คำว่านายท่านๆนี่นา ไม่เคยเรียกว่านายน้อยเลย แล้วอยู่ดีๆทำไมเรียกริวกะว่านายน้อยเฉยเลย


[ คิราระ ]  :  งื้อออ ยัยคิราระบ้า จะมาเสียอาการแบบนี้ไม่ได้นะ ทำไมเราต้องเรียกตาคนผีทะเลนี่ว่านายน้อยด้วยนะ


คิราระสะดุ้งตัวปล่อยมือทันที หัวใจก็สั่นรัวไปหมด มันเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของคิราระกันแน่นะ ริวกะนั้นเมื่อหลุดจากการโดนหยิกแล้ว ก็นั่งลูบแก้มตัวเองแถมยังมีน้ำตาเล็ดอีก แต่เขาก็ไม่ได้โกรธอะไรนะ แถมยังรู้สึกว่าคิราระน่ารักขึ้นกว่าเดิมอีก ถ้าได้เจอเธอในชุดแบบนี้ทุกวันก็คงดี
ริวกะลุกขึ้นพร้อมกับแก้มที่แดงตุ่ยๆ ก่อนที่เดินมายังกลุ่มนักเรียนที่ยืนมองเขาอยู่



[ ริวกะ ]  :  ขอโทษด้วยนะครับ ที่ทำให้งานกร่อยไปหลายนาที เดี๋ยวเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบก็มาแล้ว ยังไงก็สนุกกับงานต่อนะครับ



ริวกะพูดด้วยนำเสียงและท่าทางที่สภาพมากๆซึ่งมันขัดกับภาพลักษณ์ความเก่งกาจที่เห็นเมื่อสักครู่จริงๆ มีหลายคนพยายามขอริวกะถ่ายรูปคู่ แต่ริวกะก็ปฏิเสธแบบนิ่มนวล เพราะเขาได้บทเรีบนจากเรื่องครั้งก่อนมาแล้ว ทุกคนก็เข้าใจและไม่ตื๊ออะไรอีก ส่วนตัวเขานั้นก็เดินไปหาคิราระที่เหมือนจะยืนรอเขาอยู่ที่เดิม และทันใดนั้นเธอก็เดินมาหาริวกะทันที และเอาขี้ผึ้งบางอย่างทาที่แก้มให้ริวกะ การดูแลใกล้ชิดแบบนี้ เหมือนเลย เหมือนเมดสาวที่ดูแลเจ้านายของตัวเองจริงๆ


[ คิราระ ]  :  ขอโทษเจ้าค่ะนายน้อย บ่าวไม่ได้ถามให้ดีก่อน ( ทายาที่แก้ม วนไป วนไป )


[ ริวกะ ]  :  ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอมีขี้ผึ้งอันนี้ด้วยเหรอ


[ คิราระ ]  :  เจ้าค่ะ คุณพ่อ ( คาราสึ เทนงู ) ให้ไว้ เอาไว้ทาหลังซ้อมคาราเต้กับคุณท่านเจ้าค่ะนายน้อย


คิราระทาขี้ผึ้งให้ริวกะ แถมยังชะเง้อ ดูตรงนั้นตรงนี้ จนแทบจะจูบกันแล้ว มันจึงเกิดเป็นภาพที่หวานซึ้งมากมาย ชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาฝีมือการต่อสู้ร้ายกาจ แถมนิสัยยังอ่อนน้อม ยืนคู่กับสาวสวยในชุดเมดซึ่งกำลังทายาให้ดุจดั่งคู่รักที่ดูแลกันและกัน มันช่างดูอบอุ่นปนหวานจริงๆ



[ ริวกะ ]  :  ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นชั้นกลับละนะ โนโซมิ วันนี้ชั้นมีประชุมกับพ่อ


[ คิราระ ]  :  เจ้าค่ะ... ( หน้าเจื่อนทันที )


[ ริวกะ ]  :  นี่ เลิกเรียกชั้นว่านายน้อยได้แล้วยัยบ๊อง ถ้าเลิกบูธแล้วโทรมาบอกชั้น ชั้นจะให้โคฮาคุมารับกลับบ้าน



ริวกะลูบหัวคิราระอย่างอบอุ่น โดยไม่สนสายตารอบข้าง จนหลายคนแอบยิ้มอย่างรู้กันว่า มึงได้กันแล้วแน่ๆ แต่ริวกะนึกอะไรได้บางอย่างเขาจึงเดินไปหาแคชเชียร์บูธเมดคาเฟ่ เขาหยิบเงินขึ้นมาจำนวนหนึ่งและจ่ายไปที่พนักงานคนนั้น ทุกคนก็งงว่าเขาจ่ายอะไร


[ ริวกะ ]  :  ยังไงก็เมดร้านนี้ ก็บริการทายาให้น่ะนะ ถ้าไม่จ่ายตังส์เดี๋ยวบูธขาดทุนพอดี แล้วก็ถือว่าเป็นการชดใช้ค่าเสียหาย แทนยัยเมดบ๊องนั่นด้วยนะ



แคชเชียร์ก็รับเงินมาแบบงงๆ แต่ก็โค้งขอบคุณอย่างสุภาพ พอริวกะจ่ายเงินและเดินออกไปทันที ก่อนไปเขาแวะเคาะหัวคิราระเบาๆ


[ ริวกะ ]  :  ตั้งใจทำงานล่ะคุณเมด


[ คิราระ ]  :  งือออ


[ ริวกะ ]  :  เจอกันที่บ้านตอนมื้อเย็นนะ ไปละ



ริวกะพูดกับเธอก่อนที่จะแอบยิ้มและเดินออกไป ท่ามกลางสายตาของสาวๆในละแวกนั้นที่มองด้วยสายตาที่ปลื้มในตัวริวกะมากๆ คิราระได้แต่จำใจยืนทำงานต่อไป ทั้งที่ใจจริงเธออยากตามริวกะไปด้วยแต่ว่าเธอยังต้องทำหน้าที่ต่อที่นี่ที่บูธแห่งนี้


เธอมองตามหลังริวกะตาละห้อยเลยทีเดียว เพื่อนๆในห้องก็ต่างอมยิ้มเลยทีเดียวเมื่อเห็นอาการของคิราระ หรือว่าเขาคนนี้เป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอกลับมาเป็นคิราระที่น่ารักคนเดิม



[ เพื่อน ]  :  เอ.... ใช่คนๆนี้ไหมน๊าาาาา ที่เป็นต้นเหตุทำให้ คิราระ คนเดิมกลับมา


[ เพื่อน 2 ]  :  เอ.... และคนนี้อีกรึเปล่าน๊าาาา ที่ขโมยหัวใจของคิราระไปด้วย


คิราระยืนหน้าแดง และยอมจำนนเพราะสิ่งต่างๆที่เธอแสดงออกนั้น มันก็เหมือนการยอมรับอยู่แล้วว่าริวกะพิเศษสำหรับเธอ เพื่อนๆก็ยิ้มแฉ่งกันเลย หลังจากที่คิราระกลับมาคนเดิมพวกเธอก็เฝ้ามองคิราระมาตลอด หลายเดือนมานี้คิราระเปลี่ยนแปลงไปมากจริงๆ เธอใส่ใจจริงรอบตัวมากขึ้น อ่อนโยนมากขึ้น มากกว่าตอนก่อนจะเป็นสาวแกลซะอีก 



และด้วยอาการของคิราระเป็น จึงทำให้พวกเธอก็ฟันธงว่าคิราระมีความรักแน่ๆ แต่ก็ไม่นึกไม่ฝันว่าคนๆนั้นจะเป็น อิซานางิ ริวกะ ทายาทของอิซานางิ กรุ๊ป   แถมท่าทีที่ริวกะแสดงกับคิราระนั้นไม่มีเหมือนคนทั่วไปทำกัน มันเหมือนคนที่ใส่ใจกันมากๆทำให้กัน อีกทั้งความใส่ใจที่คิราระทำให้ริวกะนั้น ก็ยิ่งตอกย้ำว่าสองคนนี้ไม่ใช่แค่คนรู้จักกันธรรมดาแน่นอน



[ เพื่อน 3 ]  :  ดีจังเลยนะคิราระ  คุณริวกะนี่เปลี่ยนไปเยอะจริงๆ


[ คิราระ ]  :  ( สะดุ้ง )  หะ หาาา เปลี่ยนไปมากยังไงเหรอ


[ เพื่อน 3 ]  :   เขายิ้มมากขึ้น  เมื่อก่อนตอนเรียนด้วยกันตอน ม.ต้น  เขาแทบไม่ยิ้มเลยวันๆเอาแต่เรียนๆๆ แล้วก็กลับบ้าน  แต่เมื่อกี้ตอนที่ยิ้มให้คิราระ มันเป็นรอยยิ้มที่อบอุ่น มากๆเลยนะ


[ คิราระ ]  :  หาาา เธอเคยเรียนห้องเดียวกับริวกะเหรอ แล้วๆ ๆ ๆตานั่นเป็นไงบ้าง



[ เพื่อน 3 ]  :   คุณริวกะน่ะเหรอ  เรียนก็ดี กีฬาก็เก่ง ชอบอยู่เงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่เวลาขอให้ช่วยอะไร ก็ไม่เคยปฏิเสธสักครั้ง แถมช่วยอย่างเต็มที่ตลอด  ตอนแรกทุกคนก็คิดว่าบ้านรวยแล้วหยิ่งนะ แต่พอทุกคนรู้ว่าเขามีแผลในใจ มุมมองของทุกคนก็เปลี่ยนไปเลย จากหนุ่มสุดหยิ่งในสายตาทุกคน เลยกลายเป็นหนุ่มขรึมเจ้าสเน่ห์ทันทีเลย


[ คิราระ ]  :  ไอ้นิสัยหว่านสเน่ห์ไปเรื่อยนี่ไม่เปลี่ยนเลย ฮึ้ยยย


[ เพื่อน 3 ]  :  คนหล่อ คนนิสัยดี จะมีสาวๆปลื้มๆมันก็ไม่แปลกหรอกคิราระ ส่วนมากจะมีแต่สาวๆนะที่เข้าหาคุณริวกะ นอกจากการพูดเพื่อสื่อสารเรื่องเรียน การบ้านหรือ ทำรายงาน เขาไม่เคยพูดกับผู้หญิงคนไหนก่อนเลย พึ่งเคยเห็นคุณริวกะในมุมนี้ครั้งแรกกับเธอนี่แหละ


คิราระฟังเรื่องทั้งหมดและชะเง้อมองตามหลังริวกะไปด้วย ใจเธอน่ะอยากตามไป แต่ก็มีงานที่ต้องรับผิดชอบอยู่


[ เพื่อน 1 ]  :  ( พูดแทรกขึ้นมา ) ไปเถอะจ้าแม่คุณ มองตามตาละห้อยเชียว


[ คิราระ ]  :  ไม่เป็นไร ชั้นทำงานต่อได้ ยังไม่เหนื่อยเลย สบายมากก


[ เพื่อน 2 ]  :  ร่างกายน่ะไหวแต่หัวใจล่ะไหวรึเปล่าจ๊ะ ฮี่ๆๆไปเถอะจ้าคิราระ ถ้าช้าล่ะก็คุณอิซานางิ ไปจริงๆนะ


[ คิราระ ]  :  แต่ว่า...


[ เพื่อน 3 ]  :  ลูกค้าเริ่มซาๆแล้วล่ะไปเถอะคิราระ คุณริวกะน่ะดีกับทุกคนก็จริง แต่เรารู้สึกว่ากับคิราระ คุณริวกะเขาใส่ใจเป็นพิเศษเลยนะ ฮี่ๆ ตามไปเร็วๆสิ่


เพื่อนทุกคนในห้องต่างช่วยกันไล่คิราระให้ไปหาริวกะ ถึงปากคิราระจะบอกว่าไม่ แต่พวกเธอรู้ดีว่าคิราระอยากตามไปแค่ไหน เพราะสายตามันโกหกกันไม่ได้ คิราระมองหลังของริวกะสลับกับมองเพื่อนๆของตนที่ยิ้มหน้าบานกันทุกคน เธอจึงถอดผ้ากันเปื้อนยื่นให้เพื่อนๆของเธอพร้อมกับยิ้มแฉ่งให้แทนคำขอบคุณ และวิ่งตามริวกะไปทันที



[ คิราระ ]  :   นายน้อยเจ้าคะ งื๊อออ ไม่ใช่ๆๆๆ ริวกะ ริวกะรอชั้นด้วย


[ ริวกะ ]  :  หาาา  เห้ยยย



ท่ามกลางสายตาสาวๆที่มองริวกะ ก็ได้มีเสียง เสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา ทำให้ริวกะและคนพวกนั้นหันมองตามทันที และทุกคนก็ได้เจอกับสาวสวยชุดเมดคนหนึ่ง ถึงจะไม่เห็นรูปร่างได้ชัดเจนเพราะชุดเมดมันบดบัง แต่ด้วยใบหน้าที่สวยหวาน หน้าอกไซส์ยักษ์ที่ดันเสื้อเมดจนนูนออกมา แถมยังเด้งๆ ๆ ๆ ตามแรงวิ่งอีก แต่พอดูให้ดีๆ เห้ย !!! นั่นมัน โนโซมิ คิราระนี่หว่า บรรดาหนุ่มๆถึงกับอ้าปากค้างกันไปหมด นี่เธอสามารถน่ารักได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ



[ คิราระ ]  :  ริวกะรอด้วย


[ ริวกะ ]  :  หือ มาทำอะไรเนี่ย หรือชั้นจ่ายเงินไม่ครบ


[ คิราระ ]  :   เปล่าาา ชั้นอยากมาหาริวกะ


[ ริวกะ ]  :  หือ  กลับไปทำหน้าที่ของเธอเลยยัยบ๊อง จะตามมาทำไม


[ คิราระ ]  :  ก็ ก็ ก็ช่วงนี้เราไม่ได้คุยกันเลยนะ ( เขิน ) อยากมาหานี่นา


[ ริวกะ ]  :  ตอนอยู่บ้านก็เจอกันทุกวันแล้วนี่ แถมเมื่อวานก็พึ่ง Line call คุยกัน เธอก็รู้ว่าตั้งแค่รับตำแหน่งมา ชั้นก็ไม่ว่างจริงๆนี่นา เวลาจะกินข้าวยังไม่มีเลยเธอก็เห็น


[ คิราระ ]  :   ก็รู้แล้ว  ตะ แต่นี่ก็ว่างแล้วไง นะชั้นไปด้วยนะ



ริวกะนี่ไม่มองหน้าคิราระเลย เพราะเขาก็เขินไม่ใช่น้อยที่เธออยู่ใกล้ๆเขาแบบนี้ และพอยิ่งนานเข้าๆเขาก็เริ่มมีอาการทันที ริวกะจึงรีบก้มหน้าและเดินไปทันที คิราระจึงคว้ามั่บเข้าที่มือของริวกะอย่างรวดเร็ว


[ คิราระ ]  :  จะไปไหนก็ไปเล๊ยยย  แต่ชั้นจะไปกับริวกะทุกที่ ฮี่ๆๆๆๆๆ


คิราระเพิ่มดาเมจความคาวาอี้ด้วยการจับมือริวกะและพูดด้วยน้ำเสียงที่ใครได้ฟังก็คงลอย ไปยั๊นดาวอังคารแน่นอน ความหวานดุจดั่งคู่รักของพวกเขานั้นทำให้แมงหวี่แมงวันแถวนั้น จ้องมองริวกะด้วยสายตาที่อำมหิตเหลือเกิน


[ ริวกะ ]  :  อะ ฮึ่ม ( กระแอมเล็กๆ ) นี่ไม่ใช่ที่บ้านนะ อย่าทำตัวลุ่มล่ามสิ่ เธอเองจะเสียหายนะ



[ แมงหวี่แมงวัน ]  :  หะ หา !!! ที่บ้าน  งะ งะ งะก็งั้นแสดงว่าพวกเอ็งสองคนอยู่บ้านเดียว หระ หระ หรือว่าพวกเอ็งจะนอนห้องเดียวกัน


เหล่าผู้ชายและผู้หญิงที่อยู่บริเวณนั้นถึงกับอุทานออกมาอย่างลืมตัวนี่พวกเขาสองคนเป็นอะไรกันแน่



[ คิราระ ]  :  แค่จับมือเอง วันนี้วัน Open House นะ ไม่เป็นไรหรอก แล้วอีกอย่าง..... งือออออ งื๊อออ ( ก้มหน้าเขินอาย )



[ แมงหวี่แมงวัน ]  :  หน่า นี๊ !!!   ไอ้คำว่า  งือออ  มันคืออะไร  ท่าทางแบบนั้นมันหมายความว่ายังไง อย่าบอกนะว่าพวกเอ็งสองคนทำเรื่องแบบนั้นกันไปแล้ว


ริวกะถึงกับสะอึกเลย เขาต้องข่มใจ ข่มใจไม่ให้เสียอาการมากกว่านี้ ไม่งั้นเสียเปรียบคิราระแน่ๆ และริวกะก็คิดออกว่าทำยังไงดี เขาจึงก้มไปกระซิบข้างๆหูคิราระว่า


[ ริวกะ ]  :  วันนี้น่ารักดีนะ


เท่านั้นแหละ คิราระสะบัดมือเลย แต่ที่สะบัดมือเพราะเอามาปิดหน้าเพราะความเขินอาย นี่เป็นครั้งแรกที่ริวกะชมเธอแถมยังชมต่อหน้าคนอื่นด้วย และพอเธอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้เธออยู่ในชุดเมดเธอก็เขินหนักถึงขั้นเอามืดมาปิดหน้าเพราะความอาย อายที่ต้องแต่งชุดนี้ต่อหน้าริวกะ



ส่วนริวกะก็ยิ้มกรุ่มกริ่มทันทีที่ได้ผล เขาจึงรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ส่วนคิราระที่เอามือมาปิดหน้าหน้าตัวเองก็ยังแอบมองริวกะด้วยการขยับนิ้วเล็กน้อยพอให้มีช่องว่างมองลอดออกไป และพอเห็นว่าริวกะเดินไปแล้ว เธอจึงรีบวิ่งตามออกไปทันที



ทุกก้าวที่ริวกะเดินไปก็นะมีสาวๆมองตลอด และพอยิ่งคิราระเดินมาถึงและเดินเคียงข้างกันไป มันจึงกลายเป็นจุดดึงดูดสายตายิ่งนัก ริวกะเดินด้วยท่าทางที่สง่าผ่าเผย ส่วนคิราระนั้นก็เดินตามอย่างสำรวมราวกับสาวเมดที่คอยติดตามรับใช้เจ้านาย แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกทั้งคู่ดังขึ้นซึ่งเป็นฮิคาริ เทนงูสาวแว่นนั่นเอง


[ ฮิคาริ ]  :  นายน้อย คิราร~  อ๊าาาาาา


ฮิคาริถึงกับกรี๊ดแตกเลยเมื่อเห็นคิราระในชุดเมด เทนงูสาวนั้นตกตะลึงในความสวยของน้องสาวบุญธรรมอย่างจัง อีกทั้งริวกะในชุดนักเรียนม.ปลาย ก็ดูเท่ส์ไม่หยอกเลย แต่คนที่ตกตะลึงไม่ได้มีแค่ฮิคาริ พวกเด็กนักเรียนทั่วทั้งบริเวณนั้นพอได้เห็นฮิคาริ พวกเขาก็หัวใจเต้นรัวๆเหมือนกัน เพียงดูด้วยตาก็รู้ว่าเธอนั้นหุ่นดีมากๆ



ฮิคาริมาในชุดสูทสีดำทรงยุโรปที่ตัดเย็บเข้ารูปอย่างปราณีต เนื้อผ้าที่ดำสนิทมันช่างตัดกับความขาวของผิวจริงๆ ใบหน้าที่ขาวใส ผมที่มัดอย่างเป็นทรงสวยงาม อีกทั้งแว่นสายตากรอบสีดำ พอดูรวมๆแล้วมีสเน่ห์เหลือเกิน  1 สาวเมด และ 1 สาวชุดดำ ได้กระชากใจหนุ่มๆแถวนั้นไปเรียบร้อยแล้ว


[ คิราระ ]  :  เง้ออ อย่ามองหนูแบบนั้นสิ่


[ ฮิคาริ ]  :  น่ารัก เจ้าน่ารักมากคิราระ


ยิ่งชมคิราระก็ยิ่งเขินไม่รู้จะเขินยังไง ริวกะเองก็แอบยิ้มเล็กๆตลอดเวลา ฮิคาริอธิบายว่านายท่านริน ให้มารอรับริวกะไปที่บริษัท เพราะว่าวันนี้มีการประชุมสรุปผลประกอบการย่านการค้าสุมิเระที่ริวกะรับผิดชอบ ทั้งสามเดินคุยกันถึงชั้น 1 ก็พบเข้ากับ ผ.อ. ทันที กลุ่มของริวกะนั้นดึงดูดสายตาของเด็กนักเรียนโรงเรียนเซย์ชุนทั้งหญิงและชายได้อย่างมาก ทำให้แทบจะทุกบูธหยุดการกระทำทุกๆอย่างและกันมามองตามเลยทีเดียว


[ ผ.อ. ]  :  จะกลับแล้วงั้นเหรอริวกะ


[ ริวกะ ]  :  ครับผู้อำนวยการ


[ ผ.อ. ]  :   ( มองที่คิราระ )  อ้าว ริวกะรู้จักกับโนโซมิคุงด้วยเรอะ


[ ริวกะ ]  :  ครับ พอดีน้าคุรุมิแม่ของโนโซมิ ทำงานเป็นหัวหน้าแม่ครัวในบ้านน่ะครับ คอยดูแลเรื่องอาหารให้พ่อกับปู่ และคุณปู่ดันถูกในโนโซมิ เลยจับไปฝึกคาราเต้จนได้น่ะครับ


[ ผ.อ. ]  :  โอ้โห ยอดเยี่ยมไปเลยนะโนโซมิคุง ได้ฝึกกับคุณชินโดยตรงเลยนะ นักศิลปะการต่อสู้ทั่วญี่ปุ่นใฝ่ฝันที่จะได้รับการถ่ายวิชาโดยตรงจากคุณชินเชียวนะ อย่าปล่อยให้โอกาสดีๆนี้หลุดไปล่ะ


[ คิราระ ]  :  ค่ะ ผู้อำนวยการ


[ ผ.อ. ]  :  เอ.. แล้วโนโซมิคุง เท่าที่ครูเคยดูประวัติเธอ บ้านเธอกับบ้านของริวกะค่อนข้างไกลกันนะ แบ่งเวลาให้ดีๆล่ะ ผลการเรียนเธอดีขึ้นมาก ครูไม่อยากให้ผลการเรียนเธอเสีย



[ คิราระ ]  :  ค่ะ ผู้อำนวยการ หนูจะไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ



คนที่อยู่ในระแวกนั้นก็ถึงกับตกใจ ตอนแรกแค่เอ่ยริวกะ พวกเขาก็ยังไม่มั่นใจนัก แต่พอมีชื่อชินเข้ามาอีก ชัดเลย ชัดเลยทีนี้ เขาคือ อิซานางิ ริวกะ แน่นอน เท่านั้นแหละภาพข่าว ภาพคลิปที่เคยดูก็ย้อนกลับเข้ามาทำให้สาวๆบริเวณนั้น ตัวสั่นเทิ้ม หน้าเคลิ้ม นมตั้ง กันเป็นแถบๆ แถมยังกรี๊ดเวลาริวกะเดินผ่านด้วย ทั้ง 3 ขอตัวกลับทันทีและเดินออกมาจนถึงสนามหน้าโรงเรียน แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงโหวกเหวกโวยวายขึ้นทันที





เฮ้ย !!! แก ไอ้เด็กโรงเรียนเซย์ริว แกจะพาคิราระจังของชั้นไปไหนวะ


ท่ามกลางเสียงกรีดร้องของสาวแดนปลาดิบที่กรี๊ดให้ริวกะ จู่ๆก็ได้มีเสียงแหกปากตะโกนออกมา แสดงความเป็นเจ้าของคิราระ มันคือไอ้รุ่นพี่ที่เคยจีบคิราระแล้วไม่ติดซ้ำยังโดนลากไปกระทืบนั่นเอง ( ในตอนที่ 1 ) มันยังคงไม่หยุดความพยายามที่จะจีบคิราระ เพราะมันได้ยินเพื่อนๆแซวว่าคิราระอกหัก ( จาก ริวกะ ) มันก็พยายามจะจีบคิราระให้ติด เพียงเพื่อหวังอย่างเดียว  นม



[ ริวกะ ]  :  แฟนเธอเหรอโนโซมิ ไอ้นั่นน่ะ


[ คิราระ ]  :  เปล่านะไม่ใช่นะ เขาไม่ใช่แฟนชั้นนะ



คิราระนี่ถึงกับแอบน้อยใจเล็กๆ ทั้งๆที่เธอมีแต่เขา ทั้งๆที่เกือบจะมีอะไรกันจริงๆแล้ว แต่ริวกะก็ยังมาถามว่านั่นแฟนเหรอ ทำไมริวกะไม่คิดเลยว่าเธอรักเขามากแค่ไหน อีกอย่างเขานั้นไม่คิดจะเรียกชื่อจริงๆของเธอเลย เรียกแต่นามสกุล ตลอดเกือบปีที่อยู่ด้วยกันมา ริวกะนั้นเรียกชื่อต้นของเธอแทบจะนับครั้งได้เลยมั้ง ถึงจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆ แต่มันก็ทำให้เธอแอบน้อยใจได้เหมือนกัน



[ ไอ้รุ่นพี่ ]  :  แกกล้าบังคับขู่เข็ญคิราระจัง จนทำให้ร้องไห้ แกเตรียมรับโทษของแกเถอะ



[ ริวกะ ]  :  เฮ้ย เดี๋ยวๆ พวกแกรู้ใช่มั้ยว่าหลังจากเปิดภาคเรียน โรงเรียนทั่วประเทศมีมติออกกฎใหม่มาว่า ห้ามก่อเรื่องทะเลาะวิวาทในโรงเรียนในช่วงเวลาที่มีงาน Open house เด็ดขาด ในกรณีนี้ชั้นสามารถใช้กำลังระงับเหตุได้ทันที อีกอย่างพวกแกทุกคนก็โดนทัณฑ์บนกันอยู่ ยังจะก่อเรื่องอีกเหรอไง



[ ไอ้รุ่นพี่ ]  :  กระทืบมันเว้ย มันไม่ใช่คณะกรรมการฝ่ายคุมกฎอย่าไปกลัว ใครกระทืบมันได้กูจะขอให้ลูกพี่ใหญ่รับเข้าอาคะโทระ



[ ริวกะ ]  :  เฮ้อออ ไอ้แก๊งค์แมวแดงนี่อีกแล้ว เหนื่อยใจจริง งั้นขอจับกุมพวกแกตรงนี้เลยละกัน ถ้าได้เลือดขึ้นมาก็อย่าว่ากัน..... เข้ามา



พวกมันอีกราว 6-7 คนได้ยินว่าจะได้เข้าแก๊งค์ก็ถึงกับหูผึ่ง และวิ่งเข้าใส่ทันที โดยไม่สนใจคำเตือนของริวกะเลย คิราระเองก็เตรียมต่อสู้ทันที แต่ก็ถูกฮิคาริห้ามไว้



[ ฮิคาริ ]  :  ปล่อยให้นายน้อยจัดการเถอะ มันคืองานของผู้คุมกฎ



พรึ่บ ๆ ๆ ริวกะถอดเสื้อออกทันทีเพราะไม่ถนัด จากการประเมินสถานการณ์ตอนนี้ พวกมันมี 7 มีอาวุธ 2 คน คงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะเลือดตกยางออก


กฎ ขอที่ 3 ของหัวหน้าคณะกรรมคุมประพฤติภูมิภาคโตเกียว


ในกรณีที่มีอาวุธประเภทใช้ตีแต่ไม่มีคม ( ไม้ กระบอง ทุกประเภท ) เจ้าหน้าที่สามารถตอบโต้ได้เต็มกำลัง แต่ต้องไม่ถึงขั้นที่บาดเจ็บระดับ3 คือ กระดูกแตกหัก แต่ถ้าเกิดผู้กระทำผิดบาดเจ็บด้วยอาวุธของตัวเอง จะถือเป็นกรณียกเว้น




กร๊อบ  กร๊อบ ริวกะบีบมือตัวเองจนเกิดเสียงลั่นดังขึ้น เขาตั้งท่าอาชูร่า ( เทพนีโอ )  และเตรียมบวกทันที



[ กระสอบทราย 1 ]  :  มึงตั้งท่าอะไรวะ มึงมันบ้าการ์ตูนสิ่นะ ไอ้~ อ๊อกก



ไอ้คนแรกที่วิ่งเข้ามานั้น มันง้างหมัดจากบ้านมาเลยทีเดียวแบบนี้ก็สบายหลับสบายแน่นอน พุ่งเข้าหมัดใส่ริวกะทันที ปั้ก !!! ริวกะที่ตั้งท่าเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ได้งัดศอกขึ้นเพื่อป้องกันและเปลี่ยนวิถีของหมัด จนหมัดนั้นกระเด็นขึ้น 




วื๊ดดด ตู้ม ตู้ม ริวกะอัปเปอร์คัทซ้ายเข้าที่ท้องจนมันถึงกับทรุด และ ฮุคขวา ชอตติ้งไรท์เข้าที่ด้านข้างคางอย่างจัง



ถึงจะผ่อนแรงไว้แต่โดนจุดรวมประสาทแบบนี้กร่วงสิ่ครับ ตัวมันที่หมดสติกลางอากาศก็ค่อยๆร่วงลงกับพื้นโชคดีที่ริวกะไม่ได้กะเอาถึงตาย เขารับตัวของมันไว้ก่อนที่หัวจะฟาดพื้นได้ทัน



พวกมันอีก 6 คนพอเห็นเพื่อนร่วงคาตาก็ถึงกับอารมณ์ขึ้นและกรูกันเข้าใส่ทันที ริวกะยังคงปักหลักอยู่โดยมีพวกมัน 6 คนกำลังพยายามล้อมริวกะแต่ริวกะก็ยังคงถอยไปเรื่อยๆ เขาไม่ยอมโดนล้อมแน่ๆ




ริวกะมองซ้ายๆ ขวาๆ ข้างๆ อย่างรวดเร็ว ฟู่วว เสียงไม้เบสบอลแหวกอากาศมาจากด้านบนริวกะก็บิดตัวครึ่งก้าวก็สามารถหลบได้แล้ว ไม้เบสบอลนั้นฟาดวืดลงพื้นปูนดังก๊อง จนคนที่ฟาดนั้นถึงกับแขนชาเพราะแรงช็อคที่สะท้อนกลับมา ริวกะปลดอาวุธด้วยการเตะไม้เบสบอลที่ตั้งอยู่ในลักษณะ 45 องศาอย่างแรง




จนมันหลุดจากมือและหมุนกระเด็นไปโดนหัวของไอ้รุ่นพี่คนนั้นโดยบังเอิญ


ก๊องงง เสียงไม้เบสบอลลอยมาโดนหัวไอ้รุ่นพี่อย่างจังจนมันถึงกับหงายเงิบ มันกุมหัวที่ได้รับบาดเจ็บและเงยหน้าขึ้นมามองอีกครั้ง สิ่งที่มันเห็นคือ ไอ้คนที่ฟาดไม้นั้นโดนริวกะหวดหมัดขวาเข้าฟันกรามจนล้มลงกับพื้นและ ก๊อง ก๊อง ก๊อง ไอ้รุ่นพี่มันเงยหน้ามองตามเสียง มันจึงเห็นว่าไม้เบสบอลเหล็กที่บินมาฟาดหัวมันตอนนี้กำลังเด้งหมุนอยู่บนพื้น มันพยายามฝืนลุกขึ้นทั้งที่หัวหมุนติ๋ว แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว..ก๊องง !!!


••••••••

10 วินาทีที่แล้ว •••


หลังจากที่ริวกะเตะไม้เบสบอลใส่ไอ้รุ่นพี่นั้นแล้ว เขาก็หันไปต่อยเข้าฟันกรามอย่างเต็มแรงใส่ไอ้คนที่คิดจะหวดเขาด้วยไม้เบสบอล แรงหมัดถึงกับทำให้น็อคในทีเดียว และ ในขณะเดียวกันริวกะก็ได้ยินเสียง ก๊อง ก๊อง เขาจึงมองไปตามเสียงก็เห็นไม้เบสบอลที่พึ่งเตะไปเมื่อกี้มันเด้งอยู่บนพื้น ริวกะจึงวิ่งหวดซ้ำเข้าไปอีกทีและไม้เบสบอลนั้นก็หมุนติ้วตามแรงเตะของริวกะและพุ่งไปฟาดใส่หัวของ ไอ้รุ่นพี่คนนั้นอย่างจังจนสลบไป เก็บไป3 เหลือ 4



ํัั••••••


ปัจจุบัน


•••••


ทุกคนที่เฝ้ามองเหตุการณ์ก็ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น ลูกคุณหนูของตระกูลคนรวยแบบนั้นจะสามารถต่อกรกับพวกนักเลงหัวไม้ได้ขนาดนี้ นี่สิ่นะ อิซานางิ ริวกะ คิราระใจเต้นทุกครั้งที่เห็นริวกะได้ต่อสู้ เท่ส์จังเลย คิราระเผลอพูดอย่างลืมออกขณะที่ยืนอยู่ข้างๆฮิคาริ



[ ฮิคาริ ]  :  นายน้อยทำเพื่อเจ้านะนั่นน่ะ ลองมองดูรอบๆสิ่ คนที่เคยรังแกเจ้า อ้าปากค้างกันไปหมด การใช้กำลังไม่ใช่ทางออกก็จริง แต่บางครั้งมันก็จำเป็น ถึงนายน้อยจะไม่เคยพูด แต่ถ้าเจ้าลองตรึกตรองดีๆ เจ้าจะรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างนายน้อยทำให้เจ้านะ นายน้อยน่ะก็เหมือนผู้ชายทั่วไปแหละ ที่มักจะพูดอะไรไม่เก่ง แต่ใช้การกระทำเพื่อสื่อสารให้รับรู้มากกว่า



คิราระถึงกับใจเต้นหนักเข้าไปอีกที่ฮิคาริพูดแบบนั้นให้ฟัง มันก็จริงที่ผ่านมาไม่ว่าเธอเดือดร้อนอะไร ริวกะจะเป็นคนแรกที่ยื่นมือเข้ามาคนแรกเสมอ จริงอยู่ว่าเขาไม่เคยพูดว่ารักเธอเลย แต่สิ่งที่เขาทำให้นั้นมันเกินคำว่ารักไปแล้ว โครม !!! ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ ร่างอีก 2 ร่างก็กระเด็นจะนอนกองต่อหน้าคิราระ มันคนนี้เคยอยู่กลุ่มเดียวกับไอ้เด็กเหี้ยที่เคยแกล้งเธอจนทำให้เธอต้องลุกขึ้นสู้นั่นเอง ( อยู่ในตอนที่ 1 )



เมื่อสักครู่นั้นพวกมันสองตัวที่นอนลงไปกองนั้นได้วิ่งใส่ริวกะอย่างบ้าคลั่ง แต่เขานั้นก้าวเท้าถอยหลังหลบไอ้สองคนที่วิ่งเข้ามาใส่ ไอ้คนทางขวาหวดไม้เข้าใส่ริวกะ แต่เขาก็ก้าวไปทางขวาอีก1 ก้าวและเตะเข้าที่แขนอย่างจัง



จนไม้นั้นเปลี่ยนทิศทางไปโดนเพื่อนมันเต็มๆจนหน้าถึงกับสะบัดไป เมื่อเห็นภาพดังกล่าวไอ้คนฟาดถึงกับตกใจทิ้งไม้จะไปดูเพื่อนทันที โดยที่ลืมไปว่าข้างหลังนั่นมีใครอยู่


[ คนฟาด ]  :  เห้ย เป็นไงมั่ง

[ คนโดนฟาด ]  :  เห้ย ระวัง


เปรี้ยง !!! ไม่ทันเสียแล้ว ในขณะที่ไอ้คนฟาดนั้นเข้าไปดูอาการไอ้คนที่โดนฟาด ริวกะก็อาศัยช่วงที่มัน 2 คนตัวติดกัน



วิ่งเข้าไปกระโดดหมุนตัวถีบเต็มๆ จนมันทั้งคู่กระเด็นไปตามแรง แต่พวกมันทั้ง 2 คนยังช่วยกันพยุงกันและกันขึ้นมายืนได้ ริวกะจึงวิ่งไป กระโดดไรเดอร์คิ๊กใส่อีกดอกอย่างรุนแรง



จนพวกมันทั้ง 2 กระเด็นไปนอนผงาบๆ ต่อหน้าคิราระ พวกมัน 7 คนลงไปกองแล้ว 5 คนในพริบตา ตอนนี้ไม่มีใครคิดจะเข้ามาห้ามเลย โรงเรียนนั้นถึงกับตกอยู่ในขั้นโกลาหล แทบทุกคนต่างมายืนมองเหตุการณ์กันอย่างใจจดใจจ่อ


[ อาจารย์ที่ปรึกษาห้อง คิราระ )  :  ผ.อ. ครับ ไม่คิดจะห้ามอะไรบ้างเหรอครับ


อาจารย์ที่ปรึกษาถามกับ ผ.อ. ด้วยอาการอยู่ไม่สุข เพราะเขานั้นเป็นห่วงริวกะ กลัวว่าจะเจ็บตัว



[ ผ.อ. ]  :  จะห้ามยังไงล่ะครับ เด็กนักเรียนของเราเข้าไปหาเรื่องเขาก่อน  แล้วอีกอย่างผมเองก็เห็นด้วยตาตัวเองสักครั้ง ฝีมือของหัวหน้าคณะกรรมการนักเรียนฝ่ายคุมประพฤติของภูมิภาคโตเกียว



ฟู่วววว สายลมปริศนาพัดพามานี่ริวกะ จนใบไม้บริเวณนั้นหมุนรอบตัวเขาราวกับตอนนี้ริวกะป็นศูนย์กลางแห่งพายุ คิราระแอบเหล่มองฮิคาริทันทีเพราะเป็นเธอนั่นเองที่บังคับลมให้หมุนรอบๆตัวริวกะ  ฮิคาริที่รู้ตัวว่าคิราระมองอยู่ จึงยิ้มแหะๆ ก่อนที่จะตวัดมือเพื่อทำให้สายลมนั้นสลายไป


[ ฮิคาริ ]  :  แหม ข้าอยากให้นายน้อยดูเท่ส์แค่นั้นเอง อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ่คิราระ


ฮิคาริอ้างเหตุผลนั้นทันที จนคิราระถึงกับต้องทำแก้มป่องๆใส่ วิ๊วว ฟู่ววว ลมรอบๆริวกะสลายไปแล้ว  ส่วนไอ้สองตัวที่ยังเหลือก็ได้แต่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่รู้จะสู้ยังไงดี แต่ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะมีกระสอบทรายเข้ามา ให้ริวกะหวดเล่นอีกแล้ว



[ ???? ]  :  เฮ้ออ ให้เด็กโรงเรียนอื่นมาหยามกันแบบนี้ไม่ไหวเลย   



เสียงใครบางคนดังขึ้นมา ไอ้สองคนนั้นที่ยังไม่โดนมือโดนตีนถึงกับยิ้มเลย เพราะคนที่มานั้นมันคือหัวโจกของโรงเรียนเซย์ชุนนั่นเอง ว่ากันว่าพวกมันเป็นเด็กฝึกงานในกลุ่มยากูซ่าอาคะโทระ และคอยสอดส่องพวกเด็กเกเรฝีมือดีๆ เพื่อพาไปเข้าแก๊งค์



[ ลูกพี่ใหญ่ ]  :  เห้ย แกน่ะ ไอ้เด็กเซย์ริวโรงเรียนลูกคุณหนู กล้ามาซ่าข้ามถิ่นแล้วยังจะเอ็นดูเด็กๆในแก๊งค์กูอีกเรอะห๊า ไอ้เด็กระยำ



[ ริวกะ ]  :  ก็หน้าตาพวกมันน่าเอ็นดูดีนี่นา ดูสิ่หน้าตาแต่ละคน อ้อนมืออ้อนตีนดีจริงๆนี่หว่า แล้วอีกอย่าง ชั้นเองก็ต้องทำตามหน้าที่เหมือนกัน ก็บอกไปแล้วนี่น้อ ว่าให้ทำตัวดีๆอย่าก่อเรื่อง



[ หัวหน้าแก๊งค์ ]  :   ปากดีแบบนี้คิดว่าตัวเองเป็นใครวะ กูนี่เว้ยสมาชิกแก๊งค์อาคะโทระ นักเรียน ม.ปลายทุกคนต้องกราบกรานให้กูพาไปเข้าแก๊ง มากราบกูซะถ้าไม่อยากจมตีน



ริวกะถึงกับตีหน้ามึนและถอนหายใจ ทำไมแต่ละคนพูดมากจังเว้ย ทำไมพวกมันต้องพูดมากแบบนี้ด้วยว๊าา ตั้งแต่ไอ้ลูกพี่นางาซากิ ไอ้ทาเคชิ แล้วยังมาไอ้นี่อีก มันใช่เรื่องน่าภาคภูมิใจตรงไหนวะที่ประกาศว่าตัวเองอยู่ฝั่งที่ทำผิดกฎหมาย



[ ริวกะ ]  :  ฮ๊าววว ( เอามือป้องปากหาว ) อ่อ เออๆ สวัสดี ชั้นอิซานางิ ริวกะ ยินดีที่ได้รู้จัก



[ ลูกพี่ใหญ่ ]  :  ห๊ะ !!!!!  อิ อิ อิ อิซานางิ ริวกะ งั้นเหรอ



ตอนแรกนั้นไอ้หัวโจก ม.ปลายก็ซ่าๆดีอยู่หรอก อวดนั่น อวดนี่ แถมพอเห็นริวกะหาวใส่ก็โมโหเดือดดาล แต่พอริวกะเอ่ยชื่อของตัวเองเท่านั้นแหละ ใจห้าวๆของมันก็ถึงกับหดลีบลงไปทันทีราวกับหำอันกระจ้อยร่อยของมัน มันคิดในใจทันทีว่า



[ ลูกพี่ใหญ่ ]  :  ไอ้พวกเหี้ยเอ๊ย หาส้นตีนมาให้กูจนได้




••••••••



เมื่อหลายเดือนก่อนตัวมันนั้นได้ยินข่าวว่า รุ่นพี่ในแก๊งค์ที่ถูกส่งไปขยายอำนาจที่นางาซากินั้นโดนกระทืบยับไม่เป็นท่า ตอนแรกมันก็ตกใจนึกว่าไปโดนแก๊งค์ไหนกระทืบมา แต่พอคลิปนั้นถูกเผยแพร่ออกมาเท่านั้นแหละ มันถึงกับขนหัวลุกไปหมด



เพราะไอ้คนที่กระทืบกลุ่มรุ่นพี่ของมันนั้น มันเป็นแค่เด็ก ม.ปลาย แถมในข่าวยังบอกว่าคนๆนั้นคือ อิซานางิ ริวกะ คณะกรรมการนักเรียนฝ่ายคุมประพฤติแห่งโรงเรียนเซย์ริว บุคคลที่นักเรียนนักเลงทั่วโตเกียวไม่อยากจะมีเรื่องด้วย แต่ว่าตอนนี้บุคคลคนนั้นดันมายืนอยู่หน้าตนเองอีก อะไรมันจะซวยขนาดนั้น



[ ริวกะ ]  :  แกจะเป็นใครชั้นไม่สน ชั้นขอเตือนให้แกหยุดซะตอนนี้ แต่ถ้ายังไม่หยุดชั้นคงต้องใช้กำลังกับแก



ตอนนี้ไอ้ลูกพี่ใหญ่ของแก๊งค์โรงเรียนเซย์ชุนก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่คำว่าลูกพี่มันค้ำคอ มันจึงตัดสินใจว่าเอาก็เอาวะเพราะตัวมันเองก็ต่อยตีไปทั่วถือว่ามีฝีมือติดตัว เผลอๆถ้าฟลุ๊คชนะริวกะได้ ชื่อเสียงของมันต้องโด่งดังแน่ๆ


มันเลยสูดหายใจ ฮื้ด ๆ ๆ ๆ ราวกับปลุกใจตนเอง พร้อมกับวิ่งใส่ทันทีริวกะทันที ริวกะเตรียมตั้งรับอย่างใจเย็น ทุกสายตาของนักเรียนต่างจับจ้องไปที่ริวกะคนเดียวในตอนนี้ ส่วนผู้อำนวยการที่ยืนอยู่ชั้น2 ก็ยืนมองลงมาพร้อมกับอาจารย์อีก 1 คน




[ อาจารย์ ]  :  ผู้อำนวยการครับ เจ้านั่นเป็นตัวปัญหาอันดับ1 ของโรงเรียนเราเลยนะครับ แบบนั้นคุณอิซานางิจะไหวเหรอครับ



[ ผู้อำนวยการ ]  :  ไม่ต้องห่วงหรอกครับอาจารย์ อย่าลืมสิ่ครับว่านั่น คือ มังกรเพลิงที่จะแผดเผาสิ่งชั่วร้ายเพียงย่างกรายผ่านนะครับ



โอ ร่าาาาาาา !!!  ไอ้ลูกพี่ใหญ่วิ่งใส่ริวกะทันที พร้อมหวดหมัดใส่เต็มๆ ริวกะนั้นประมาทไปนิด จึงไม่ได้ใช้ความเร็วมากนัก จึงทำให้โดนเฉียดไปเหมือนกัน ไอ้ลูกพี่ใหญ่ก็ยิ่งได้ใจเลยทีนี้ คราวนี้มันเลยวิ่งเข้าใส่ทันที ดูเหมือนว่ามันจะมีดีเหมือนกัน เพราะมันเข้ามาด้วยท่าทางที่พร้อมออกอาวุธได้ตลอด แต่... วื๊ด วื๊ด วื๊ดดด ทุกๆหมัดจั่วลมทุกหมัด ริวกะก้าวหลบด้วยไทซาบากิแบบง่ายๆ แต่ได้ประสิทธิภาพอย่างมาก





ไอ้เด็กนักเรียนที่เหลือ 2 ตัวพอเห็นลูกพี่ใหญ่ท่าจะแย่ พวกมันก็เข้ารุมริวกะทันที ริวกะมองเห็นแล้วว่าเข้ามาอีก 2 คน ริวกะจึงบล็อคหมัดของไอ้ลูกพี่ใหญ่และลากให้มันเสียศูนย์ ด้วยสัญชาตญาณของคนนั้นเป็นธรรมดาที่ต้องฝืน และก็ใช่ ไอ้ลูกพี่ใหญ่ออกแรงฝืนดึงยื้อกลับหลัง ริวกะใช้เสี้ยววินาทีที่มันออกแรงดึงตัวเอง ผ่อนแรงที่ดึงทันทีทำให้มันถึงกับถลาเสียหลักด้วยแรงของตัวเอง และบิดหมุนข้อมือของมันทุ่มอย่างรวดเร็ว จนมันลอยคว้างกระแทกพื้น


[ อาจารย์ ]  :  หาาา  ไอคิโด้  !!! ทุ่มคนตัวใหญ่ๆขนาดนั้นง่ายๆเลยเนี่ยนะ


[ นักเรียนชายต่างสถาบัน ]  :  เห้ย แรงเยอะชิบหาย ทุ่มไอ้ควายนั่นลอยเป็นลิงเลย


[ นักเรียนหญิง ]  :  งื๊อออออ หล่อ เท่ส์ เก่ง อ๊าาา


[ นักเรียนหญิงต่างสถาบัน ]  :  อร๊ายย CF พร้อมโอนคร่าาา


[ คิราระ ]  :  ฮึ่มมมมม ตาบ้าาา สเน่ห์แรงนักนะ ฮึ่มมม ( หึงครับหึง )


ตึ้ง !!!  อ่อกก !!! พอไอ้ลูกพี่ใหญ่ถูกทุ่มลงพื้นเต็มแรงจนชะงักไป ริวกะจึงพุ่งใส่ไอ้สองคนที่กำลังพุ่งเข้ามาทันทีอย่างรวดเร็ว ไอ้สองคนนั้นก็พุ่งหมัด และ เตะใส่ริวกะทันที  ฟูลล์ เค๊าต้าาาาาา  ถุ้ยย ไม่ใช่ๆผิดเรื่อง  วื๊ดดดด  มาวาชิ อุเกะ   เผียะ !!!  เผียะ !!!  ริวกะปัดป้องการโจมตี ด้วยความเทพอีกครั้ง ทำให้ภาพการต่อสู้ในข่าวนั้นกลับมาอีกครั้งต่อหน้าผู้คนที่มองอยู่




[ เหล่านักเรียน ]  :  เฮ้ย !!! ท่านั้น มันท่าในคลิปข่าวนี่หว่าเชี่ยเอ๊ย เท่ส์ชิบหาย


[ นักเรียนต่างสถาบัน ]  :  หะ เห้ย !!! เอาจริงดิ่ แม่งคนเปล่าวะ


[ นักเรียนหญิง ]  :  กรี๊ดดด คุณริวกะขาาาา เท่ส์ที่สุด


เรียกได้ว่าท่าเดียวเสียวทุกคน เหล่านักเรียนที่มองการต่อสู้นั้นถึงกับตัวสั่นไปหมด ไม่คิดว่าจะได้เห็นของดีแบบนี้ หลายคนจึงเตรียมที่จะเอากล้องขึ้นมาถ่ายวีดีเพื่อเอาไปอวดเพื่อนๆ แต่ก็ถูกเซริซาวะที่กลับมาจากส่งตัวทาเคชิเรียบร้อย ออกปาก ห้ามไว้



[ เซริซาวะ ]  :  น้องๆครับ อย่าถ่ายเลยนะ เดี๋ยวคุณริวกะ โกรธเอานะ


เซริซาวะเดินมาพร้อมกับกองกำลังสารวัตรนักเรียนอีก 10 คน พวกนักเรียนนั้นจึงเก็บโทรศัพท์โดยอัตโนมัติทันที อาจจะเพราะอยากมองการต่อสู่ด้วยตาของตัวเองก็เป็นได้ ส่วนคิราระน่ะเหรอ  หึงไฟลุกแล้วตอนนี้ พอมีคนเรียกคุณริวกะ ขา ขา ขา ขา



มึง !!! พวกมันทั้งสองที่กำลังเหวอ ก็ยังตะโกนแหกปากอีกครั้ง ริวกะย่อตัวเตรียมโจมตีต่อเนื่องทันทีในขณะที่พวกมันกำลังชะงัก  ผัวะ !!! ย่อตัวต่อยขาไอ้คนทางขวา ผัวะ !!! บิดตัวมากระทุ้งศอกใส่สีข้างไอ้คนทางซ้าย วื๊ด ผัวะ !!! เอี้ยวตัวหลบหมัดไอ้คนทางขวาที่กำลังต่อยมาและอัดหมัดเข้าเต็มๆท้อง ผัวะ !!! บิดตัวมาทางซ้ายต่อยเข้าท้องซ้ำอีกครั้งและล็อคคอตีเข่าใส่ จนมันถึงกับชะงัก






พวกมันโดนริวกะเล่นชนิดแบบ 1 ลุม 2 เลยก็ว่าได้ ผัวะ !!! ริวกะหมุนตัวเตะกลับหลังใส่ไอ้คนทางซ้ายที่กำลังจุก จนมันกระเด็นตามแรงไปชนไอ้คนทางขวา พวกมันพยายามช่วยกันพยุงกันและกันไม่ให้ล้มแต่ว่า ตึ้กๆๆ 


[ ริวกะ ]  :  izanagi ogi  :  na de shi go
( อิซานางิ โอกิ : นาเดชิโกะ )

 



• • • • •   รวม Link ในแต่ละตอน • • • • •

→→→เนื้อเรื่องหลัก←←←

 

➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 1 ➸ ➸ ➸ ➸

Season2






_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


เนื้อเรื่องของ น้องเมดคิราระ [ ยังไม่จบ ]

แววตาที่เปลี่ยนไปของสาวแกล


















•••••••••••


เนื้อเรื่องของรุ้งพลอย [ จบแล้ว ]



การเดินทางของสายรุ้ง








[ แนะนำ อ่าน 4-7 ]









• • • • • •


กระทู้พิเศษ




••••••


เรื่องสั้นตอนเดียวจบ
ต่อยอด จากผลงานแปลของ oswald

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ตัวละครในตอนนี้




ฮิคาริ เทนงูสาวแว่น กระมาแรงมากตอนนี้ ขวัญใจ ท่าน cd13579   ฮิคารินั้นเป็นพี่สาวคนรองใน 3 พี่น้องเทนงู และมีศักดิ์เป็นพี่สาวบุญธรรมของคิราระ


---





แนะนำตัวละครใหม่




เซริซาวะ  โทคิ






เป็นอดีตนายตำรวจยศร้อยเอกที่ไฟแรง สังกัดกองปราบปราม ประวัติขาวสะอาดตงฉิน เป็นตำรวจที่รูปหล่อ เท่ส์ มีฝีมือการต่อสู้ด้วยยูยิสสูที่ยอดเยี่ยมเป็นอันดับต้นๆของรุ่น แต่ชอบลุยงานภาคสนามจึงสมัครเข้ากองปราบปราม โดยตั้งปณิธานว่าจะกำจัดคอรัปชั่นและอาชญากรรมให้หมดไปจากประเทศ จะปกป้องประชาชนอย่างสุดกำลัง แต่พอนานวันเข้า ใจเขาก็เริ่มท้อ เพราะทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด  ไฟในใจตำรวจหนุ่มเริ่มค่อยๆมอดดับ



วันหนึ่งพวกเขาได้รับการประสานงานขอกำลังสนับสนุน เพื่อร่วมภารกิจช่วยตัวประกันจากอิซานางิกรุ๊ป เซริซาวะได้เป็น 1 ทีมนั้น นั่นคือภารกิจช่วยเหลือซาวาดะ โซระ ครั้งแรกที่เขาเห็นริวกะ เขารับรู้ได้ทันทีว่าเด็กชายอายุ 14 ตรงหน้านั้นไม่ธรรมดา และเมื่อได้เห็นเด็กชายคนนี้ สู้กับชายฉกรรจ์ 10 คนด้วยตัวคนเดียวและใช้เพียงมือเปล่า  เขาจึงยอมรับในตัวเด็กคนนั้นทันที เมื่อภารกิจดังกล่าวเสร็จสิ้น เขายังคงหาทางคิดต่อกับอิซานางิ ริวกะ อยู่เรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งมีข่าวว่า องค์กรใหญ่ภายใต้การทำงานร่วมกับรัฐบาลได้จัดตั้งกองสารวัตรนักเรียนขึ้นมา และได้ทาบทาม อิซานางิ ริวกะ มารับตำแหน่งหัวหน้า เซริซาวะ จึงไม่รอช้ารีบทำเรื่องขอไปช่วยงานชั่วคราวทันที เพราะถ้าให้ทำเรื่องย้ายสังกัดมันคงจะนานเกินไป


เซริซาวะได้พบว่า ถ้าการทำงานในองค์กรเดิมนั่นมันเหนื่อยมันล้าเกินไป  การมาทำงานเกี่ยวกับการจับกุม และลดการทะเลาะวิวาทของนักเรียน มันอาจจะดีก็ได้ อย่างน้อยเขาก็ยังสามารถปกป้องชาวบ้านและลดอาชญากรรมในอนาคตได้เหมือนกัน





• • • • • •



ทาคูมิ





พนักงานขับรถส่วนตัวของริวกะ แต่ส่วนมากจะขับรถให้รินเสียมากกว่า เพราะริวกะมักจะไปไหนมาไหนด้วยตัวเอง แต่เวลาต้องใช้รถ ก็ได้ทาคูมินี่แหละเป็นคนขับรถให้เสมอ ทาคูมิเป็นชายหนุ่มอายุ 25 ปี รักในการขับรถมาก ฝีมือการขับรถไม่เป็นสองรองใคร  ค่อนข้างจะสนิทกับริวกะ


เพราะอายุใกล้เคียงกันเลยคุยกันถูกคอ ทาคูมิรักและเคารพริวกะมากๆ เพราะริวกะนั้นไม่เคยถือตัวและมองว่าเขาเป็นแค่คนขับรถเลย คำพูดที่ริวกะมักจะพูดกับทาคูมิเสมอ คือ ทาคูมินายว่างเปล่าช่วยไปส่งชั้นหน่อย ทาคูมิว่างเปล่าช่วยมารับชั้นที ยิ่งริวกะให้ความสนิทสนมไม่ถือตัวเท่าไร เขาก็ยิ่งเคารพและซื่อสัตย์กับริวกะมากเท่านั้น

บู้ล้างผลานเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือชุดเมท

บทบู้ก็สุดยอด บทเสียวก็ไม่ธรรมดานับว่าเป็นเรื่องที่ครบสูตรชวนให้ติดตามครับ

เขียนได้สนุกคับ เซริซาวะ นี่มาจาก อีกา รึป่าว ถ้าใช่ คงมีโอกาสได้เจอ มาเอดะ ไทซอน อีกคน

นานๆได้บู๊ที ก็จัดหนักจัดเต็มเลยนะเจ้ามังกร

ตอนนี้มันมาก ต่อสู้ล้วนๆ
เมด น่ารัก
ติดตามตลอด

เท่ห์สุดๆเลยตั้งแต่ได้รับการแต่งตั้งต้องแสดงฝีมือตลอดเลย
แต่สาวคิราระได้ปลื้มแบบนี้คงต้องรับใช้นายน้อยแบบพิเศษเสียแล้วซิ

บรรยายการต่อสู้กับคลิปประกอบขนาดนี้ คุณผู้แต่งนี่เป็นนักสู้ได้เลยนะครับ55

ตอนนี้เริ่มจะมีตัวประกอบให้น่าติดตาม จะมีถึงวันสู้กับหัวหน้าแก๊งค์ยากูซ่ามั้ย ถ้ามีสู้กับหัวหน้าผู้หญิงยิ่งมันส์ครับ

แต่งแต่ละตอนยาวแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจอย่างมาก ขอบคุณน้ำใจครับ

นักเลงเยอะสุดๆเลยตอนนี้ อะไรก็กร่างกัน ถ้าริวกะไม่บอกชื่อคงได้ตีกันทั้งโรงเรียนเเล้ว

บู๊จบแล้วน่าจะได้รางวัลใหญ่จากคิราระนะ

นี่สินะเส้นทางการเป็นเมดที่แท้ทรู

การต่อสู้นี้เพื่อสาวเมดล้วนๆประเภท..เมดข้าใครอย่าแตะ...555

ขอบคุณครับ...อยากเห็นรูปคิราระทุกตอนที่เขียนเลยครับ...บรรยายเสียจนคิดว่า คิราระตัวจริง จะเป็นเหมือนรูปที่นำมาไหม