มาแล้วครับ หลังจากหายไปนาน (อีกแล้ว) 5555 แม้จะหายไปนานแต่ไม่ทิ้งนะครับ ครั้งนี้มีของขวัญพิเศษมาให้กันด้วย อ่านไปจนจบแล้วจะทราบเอง ขอคอมเม้นต์กันด้วยเน้อ


นายแบบวัยใส 11

"เรามาเริ่มกันเลยมั้ย" พี่นิ่มถาม
"เริ่มอะไรครับ"
"รู้ใช่มั้ยว่าอยู่ที่นี่เค้าไม่ใส่เสื้อผ้ากัน แล้วเราจะรออะไรล่ะ" พี่นิ่มตอบตรง
"เอ่อ ครับ"
"ไม่ต้องอายหรอก เห็นว่าผ่านงานถ่ายแบบมาแล้ว งั้นพี่เริ่มก่อนเลยนะ"




พี่นิ่มกล่าวจบก็ลุกขึ้นเตรียมถอดเสื้อผ้า ผมนี้นั่งอึ้งตกใจเหมือนกัน อยู่ๆ มีสาวมาถอดเสื้อผ้าต่อหน้าระยะใกล้แบบนี้ ความรู้สึกมันไม่เหมือนกับตอนถ่ายแบบแม้แต่น้อย

"ช่วยพี่ดึงซิปด้านหลังหน่อยสิ" เธอเอ่ยปากพร้อมกับหันหลังมาให้ผม

ผมเดินไปช่วยเธอรูดซิปลงมาง่ายๆ เมื่อรูดจนสุดแล้ว พี่นิ่มก็ถอดชุดเดรสตัวเองออกไปกองที่พื้น เหลือเพียงเสื้อชั้นในตัวจิ๋วสีดำเท่านั้น

"ปลดตะขอเป็นมั้ย ทำให้พี่หน่อย" พี่นิ่มขอความช่วยเหลือเพิ่ม

ผมพยามปลดตะขอเสื้อในพี่นิ่มอย่างทุลักทุเล ก็คนมันไม่เคย แต่มันก็ไม่ยากเกินความสามารถของผมไปได้ เมื่อตะขอหลุดจากกัน เสื้อมันก็หลวมขึ้น พี่นิ่มก็หยิบโยนมันออกไปโดยง่าย ผมไม่คิดว่าผมจะต้องเป็นคนถอดชิ้นสุดท้ายให้พี่นิ่มหรอกนะ

แต่แล้วพี่นิ่มก็กลับหลังหัน เอานมของเธอมาปะทะสายตาผม ตำแหน่งหน้าอกเธอมันตรงกับหน้าผมพอดีเพราะเธอตัวสูงด้วย ขนาดเต้านมพี่นิ่มนั้นไม่ได้ใหญ่โตอะไร ค่อนไปทางเล็กด้วยซ้ำ แต่ก็ดูเหมาะสมกับรูปร่างผอมสูงของเธอเป็นอย่างดี  จุกนมสีน้ำตาลรับกับสีผิวอย่างกลมกลืน แม้เต้านมจะไม่ใหญ่นักแต่จุกนมของเธอมีขนาดใหญ่โดดเด่นเห็นชัดทีเดียว ด้วยระยะใกล้ขนาดนี้นอกจากภาพแล้วยังได้กลิ่นกายหอมๆ ของเธออีกด้วย

"เหลือชิ้นสุดท้ายแล้ว ช่วยพี่อีกทีละกันนะ"

ดั่งต้องมนต์สะกด ผมทำตามที่เธอขออย่างว่าง่ายแบบไม่ปริปาก การถอดกางเกงให้ใครซักคนมันไม่สามารถยืนถอดได้ ผมจึงต้องย่อตัวลงไปนั่งยองๆ นั่นถึงได้เห็นชัดๆ ว่ากางเกงในของพี่นิ่มนั้น นอกจากหน้าแคบปิดแค่ร่องจิ๋มแล้ว เนื้อผ้ายังเป็นแบบมองทะลุได้ แต่ถึงจะไม่ทะลุ มันก็ไม่อาจปกปิดเหล่ากลุ่มเส้นขนดกดำของพี่นิ่มได้เลย เพราะมันแพลมออกมาเป็นจำนวนมาก จนผมอดสงสัยไม่ได้ว่ากางเกงในแบบนี้เค้าใส่กันไปทำไม

ผมเอามือไปรูดขอบกางเกงในของพี่นิ่มลงด้วยความเร็วปกติ มันเป็นเหมือนแค่เชือกเส้นบางๆ เท่านั้น ผมพยามให้มือนิ่งที่สุด เมื่อดึงลงจนสุดปลายขาพี่นิ่มก็ยกเท้าเพื่อให้ผมถอดมันออกไป นั่นถึงได้เห็นว่ากางเกงในตัวนี้มันมีหน้าที่เพียงแค่ลดการมองเห็นร่องลับของผู้สวมใส่เท่านั้น ไม่ได้ช่วยปิดบังอะไรได้เลย

คราวนี้พี่นิ่มก็ยืนตัวเปล่าเปลือยต่อหน้าผมในระยะไม่ถึงช่วงแขน มุมมองของผมตอนนี้เห็นจิ๋มพี่นิ่มได้ชัดมาก พี่นิ่มเป็นคนที่มีขนขึ้นเยอะพอสมควร และขึ้นตลอดแนวร่องลับ ทั้งด้านบนด้านข้างและด้านล่าง เท่าที่เห็นคือดกดำปกคลุมไปทั่วอณาเขต แทบมองไม่เห็นร่องผ่าด้านในเลย สีเนื้อช่วงพื้นที่ลับก็คล้ำกว่าตรงอื่นเล็กน้อย จึงทำให้บริเวณนั้นทั้งหมดดูครึ้มเป็นป่ารกทึบไปโดยปริยาย

นอกจากภาพของลับของเธอแล้ว ผมยังได้กลิ่นเฉพาะตัวอีกด้วย มันไม่ใช่กลิ่นเหม็น แต่เป็นกลิ่นแบบไหนผมพูดไม่ถูก รู้แค่ว่าเมื่อได้กลิ่นแล้วไอ้จู๋ของผมมันแทบจะพังกางเกงออกมาให้ได้ นี่สินะความลับของธรรมชาติ

"อะแฮ่มๆๆ..." พี่นิ่มแกล้งไอ ปลุกผมจากภวังค์

ผมได้แต่ยิ้มแหยๆ และลุกขึ้นยืน

"แล้วน้องเมฆไม่ถอดเหรอ ถ้ายังไงให้พี่ช่วยบ้างละกันนะ"
"โอ๊ะ ไม่เป็นไรครับ ผมถอดเองได้..."
"อย่าเกรงใจเลย คิดเสียว่าพี่ตอบแทน"

พี่นิ่มขอขนาดนี้ ผมเลยปล่อยเลยตามเลย คือตอนแรกก็เกรงใจนะ แต่ดูเจตนาแล้วเค้าอยากทำให้จริงๆ ไม่ใช่ขอทำเป็นพิธี ก็เลยปล่อยให้ทำซะเลย อยากรู้เหมือนกันว่าเวลามีผู้หญิงมาถอดเสื้อผ้าให้จะรู้สึกยังไง

เริ่มจากเสื้อที่ถูกถอดขึ้นธรรมดาง่ายๆ แต่ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือตั้งใจ มือพี่นิ่มมาโดนหัวนมผมพาให้รู้สึกสยิวพิกล ตามมาด้วยกางเกงผ้า ที่แค่คลายปมเชือกรัดเอวแล้วก็ดึงลงมา แต่ระหว่างที่ดึงมันต้องสะดุดกับลำแท่งเนื้อของผมที่ดันกางเกงในจนโป่งออก พี่นิ่มยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนจะดึงขอบกางเกงในผมลงเป็นขั้นตอนสุดท้าย เมื่อขอบกางเกงรูดเลยไข่ลงไปปุ๊บ ไอ้จู๋ผมก็ผงาดขึ้นชี้หน้าพี่นิ่มอย่างไม่เกรงใจกันเลยทีเดียว ก็รู้สึกอายบ้างนะ เพราะมันไม่เคย แต่ทำตัวให้กล้าเค้าไว้ เพราะผมรู้สึกว่าพี่นิ่มต้องการแบบนี้

"แหม แข็งแต่หัววันเลยนะ ตอนลงไปข้างล่างพยามสงบหน่อยล่ะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเป็นพวกตื่นหอย" พี่นิ่มกล่าวพร้อมเอามือไปจับไปลูบไอ้จู๋ผมเล่นเหมือนเอ็นดู

พอได้ยินคำว่าตื่นหอย ผมนี่ยิ่งคึกไปอีก

ทันใดนั้น ผมก็หันไปเห็นพี่ฟ้ากำลังยืนมองกิจกรรมของพวกเราอยู่อีกฝั่งของห้อง ผมลืมไปเสียสนิทว่าพี่ฟ้าอยู่ด้วย นี่ไม่รู้มาเห็นตั้งแต่ตอนไหนและผมจะโดนว่าไหมเนี่ย

"อ้าว น้องฟ้า พร้อมจะถอดเสื้อผ้าหรือยังคะ" พี่นิ่มหันไปถามพี่ฟ้าอย่างปกติ
"เอ้อ..." พี่ฟ้ายังคงอ้ำอึ้ง
"แหม ดูพี่สิ ไม่เห็นต้องอายเลย น้องเมฆก็ถอดแล้ว หรือจะให้พี่ไปช่วยถอดคะ"
"เอ้อ ไม่เป็นไรค่ะ หนูถอดเองได้ แหะๆ"

ถึงพี่ฟ้าจะตอบแบบนั้นแต่เธอก็ยังยืนเอียงอายไม่เริ่มสักที คาดว่าคงอายพี่นิ่มมากกว่าที่จะอายผม เพราะเราน่าจะผ่านจุดนั้นมาแล้ว

"น้องเมฆไปช่วยพี่สาวหน่อยไหม" พี่นิ่มหันมาถามผม เป็นการเตือนพี่ฟ้าให้ลงมือ
"พี่ฟ้าไม่ต้องอายพี่นิ่มหรอก ถึงยังไงออกไปก็ต้องถอดอยู่ดี ซ้อมกันมาแล้วนี่" ผมพยามเกลี้ยกล่อมก่อน
"มีการซ้อมด้วย!? น่ารักจริง ถึงขนาดซ้อมแก้ผ้าก่อนมาเลยเหรอเนี่ย" พี่นิ่มแทรก
"ก็นิดหน่อยครับ จะได้ไม่อายมาก แหะๆ"

พี่ฟ้าไม่มีทางเลือก เพราะท้ายที่สุดก็ต้องถอด เธอจึงถอดเสื้อผ้าทีละชิ้นจนหมดด้วยตัวเอง แล้วก็ยืนกอดเสื้อผ้าเพื่อบังส่วนลับเอาไว้แบบนั้น

"น่ารักมากค่ะ แต่พี่ว่าไม่ต้องปิดหรอก นะ เชื่อพี่ น้องฟ้าหน้าตาน่ารัก หุ่นดีอยู่แล้ว อย่าปิดบังความสวยเลย เห็นว่ามีการซ้อมมาแล้ว พี่เชื่อว่าน้องๆ ไม่ควรจะอายแล้วนะ" พี่นิ่มกล่าวจบก็เดินไปหาพี่ฟ้า ปล่อยให้ผมยืนงงกับไอ้จู๋ที่ชี้เด่อยู่ตรงนั้น

พี่นิ่มเดินไปสัมผัสตัวพี่ฟ้า แล้วค่อยๆ แกะเอาเสื้อผ้าที่กอดอยู่ออกมา พี่ฟ้าขืนมือเล็กน้อยแต่ก็ปล่อยให้พี่นิ่มแย่งไป ผมนี่ยืนลุ้นอยู่ตลอด ถึงจะเคยเห็นร่างเปลือยของพี่สาวมาแล้วหลายครั้งก็เถอะ แต่ผมไม่เคยเบื่อที่จะเห็นมันเลย ตอนนี้พี่ฟ้าจึงเหลือแต่ตัวเปล่าๆ ไร้สิ่งใดปิดบัง เธอยืนนิ่งปล่อยมือไว้ข้างลำตัวแต่แอบเห็นว่ายังเกร็งเบาๆ ดูไม่ธรรมชาตินัก เหมือนยังสองจิตสองใจ ใจนึงก็อายแต่อีกใจก็พยามสู้ แต่นี่คงดีที่สุดของเธอตอนนี้แล้ว

"นั่นแหละค่ะ ดีมาก น้องฟ้าหุ่นดีออก นมก็สวย จิ๋มก็งาม ขนยังไม่เยอะเลย น่าจะเพิ่งขึ้นไม่นานเนาะ เห็นแล้วนึกถึงตัวเองตอนเด็กๆ จัง" พี่นิ่มชมเปราะ คิดว่าเพื่อให้พี่ฟ้ามั่นใจ
"เป็นไง พวกเราโอเคกันแล้วเนอะ"

พี่นิ่มยืนยิ้มโอบไหล่พี่ฟ้าหันหน้าตรงมาทางผม ภาพที่เห็นมันช่างยั่วใจเสียเหลือเกิน ก็มีหนึ่งสาวน่ารักวัยขบเผาะเปลือยกายอล่างฉ่างยืนคู่กับสาววัยเจริญพันธุ์ขนดกดำแบบนี้ นมสี่เต้ากับจิ๋มขาวจิ๋มดำทิ่มตาผมขนาดนี้ ไอ้จู๋ผมชักต้องการการปะทะเสียแล้วสิ

"ไม่รู้พวกคุณแพทพร้อมหรือยังนะ"
"เดี๋ยวผมไลน์ไปถามให้ครับ"
"อ้อ ลืมบอกไป ถ้าออกจากห้องนี้ไปแล้ว ไม่ต้องเอาโทรศัพท์ไปนะ เขาไม่ให้เอาเข้าพื้นที่ ป้องกันภาพหลุด อันนี้สำคัญมาก"
"ครับ" ผมรับคำพี่นิ่ม แล้วมาไลน์ถามน้องแคท
"น้องแคทบอกว่าขอเวลาอีกแป๊บนึงครับ ถ้าพร้อมแล้วจะมาเคาะห้องเรียกเอง" ผมบอกพี่นิ่มหลังจากได้คำตอบ
"อื้มมม งั้นพวกเราพักผ่อนตามสบายนะ เอางี้ ระหว่างนี้พี่จะเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับที่นี่ให้ฟังละกัน จะได้รู้ว่าอะไรควรไม่ควร และมีอะไรให้เล่นบ้าง"
"ครับ / ค่ะ"

พี่นิ่มไปนั่งที่ขอบเตียงตัวเอง ส่วนผมก็ไปนั่งตรงขอบเตียงใหญ่ที่ตั้งขนานกัน พี่ฟ้าเดินมานั่งข้างๆ ผม ตอนนี้เหมือนผมกับพี่ฟ้าเป็นนักเรียนกำลังนั่งฟังครูสอนยังไงยังงั้นเลย
"ก็... ที่นี่ก็เหมือนรีสอร์ททั่วไปแหละ ทุกคนมาเพื่อพักผ่อน ทว่าภายในพื้นที่เฉพาะของที่นี่จะเป็นสังคมเปลือยกาย ทุกคนอยู่ใต้กติกาเดียวกัน ถ้าใครไม่สะดวกเช่นผู้หญิงที่มีเมนส์จะอนุโลมให้ใส่กางเกงในได้ ส่วนผู้ชายถ้าไม่มีเหตุอันควรก็ห้ามใส่อะไรเลย ทุกคนสามารถทำอะไรก็ได้ ทั้งว่ายน้ำ เล่นกีฬา นอนอาบแดด สามารถทักทายทำความรู้จักเพื่อนใหม่ได้ เพราะทุกคนที่มานี่ถือว่ามีแนวคิดแบบเดียวกัน มันจะคุยกันง่าย สิ่งที่ห้ามทำก็คือการแอบถ่ายรูป การแสดงกริยาลามก เช่น ช่วยตัวเองกลางที่สาธารณะ หรือพูดจาแทะโลม ลวนลามด้วยสายตาแบบนี้เป็นต้น อันที่จริงพวกเราก็คงไม่ทำอยู่แล้วเนอะ"
"แล้วคนที่นี่เวลาเห็นคนอื่นแก้ผ้า เขาไม่เกิดอารมณ์กันบ้างเหรอครับ"
"เป็นคำถามที่ดี เรื่องธรรมชาติน่ะ คนเราย่อมมีอารมณ์อยู่แล้ว โดยเฉพาะพวกมาใหม่แรกๆ แต่สำหรับผู้ที่มาบ่อยๆ แล้ว พวกนี้เขาจะไม่ค่อยเกิดอารมณ์กันหรอก เหมือนมันควบคุมได้ เห็นเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้ามีอารมณ์แล้วทนไม่ไหว ก็ไปเข้าห้องน้ำซิ"
"มันไม่น่าอายเหรอครับ"
"อายอะไรล่ะ คนที่นี่เขาถือเป็นเรื่องธรรมชาติ ทุกคนเกิดมาก็แก้ผ้าใช่ไหม ดังนั้นเราจะกลัวการแก้ผ้าไปทำไม ยิ่งทุกคนอยู่ในกติกาเดียวกันด้วย หรือถ้าจะอายเรื่องแอบไปช่วยตัวเอง นั่นลืมไปได้เลย เพราะการช่วยตัวเองเวลาเกิดอารมณ์ย่อมดีกว่าไปไล่ปล้ำคนอื่น ทุกคนที่นี่เคารพในสิทธิ์ของกันและกัน ถ้าน้องเมฆเห็นจิ๋มสาวๆ จนเกิดอารมณ์ แล้วอยากไปช่วยตัวเองก็เดินออกไปเข้าห้องน้ำแล้วเล่นว่าวตามสบายเลย ไม่มีใครเขาสนใจหรอก ตราบใดที่เธอไม่ทำต่อหน้าคนอื่นแบบโจ่งแจ้ง"

พี่นิ่มยกตัวอย่างซะผมแทบอายเลย

"...พี่ยังเคยทำเล้ย"

ผมล่ะอึ้ง ไม่คิดว่าพี่นิ่มจะต่อประโยคด้วยเรื่องตัวเองแบบนี้

"เอ้า! จริง พี่เล่าให้ฟังก็ได้ คือมีครั้งนึงพี่เห็นผู้ชายฝรั่งหน้าตาหล่อมาก ผีขาว หุ่นดี ยิ่งเห็นไอ้จู๋ของเค้าเวลาเดินมันแกว่งๆ พี่ยิ่งคิดไปไกล เลยเกิดอารมณ์ขึ้นมา ยิ่งมองยิ่งคิดก็ยิ่งทนไม่ไหว พี่เลยลุกออกมาจากตรงนั้นแล้วไปเข้าห้องน้ำ นั่งตกเบ็ดอยู่สักพักจนฟินถึงออกมา จากนั้นก็ทำตัวปกติ ไม่มีใครเขาสนใจหรอก" พี่นิ่มเล่าแบบเปิดอกมาก

ผมเห็นพี่ฟ้าทำหน้าเหวอไปเลย อันที่จริงผมก็ด้วย ไม่คิดว่าพี่นิ่มจะเปิดเผยขนาดนี้ เห็นตอนอยู่บ้านไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่

"ไม่ต้องแปลกใจ อย่างที่พี่บอก มันคือเรื่องธรรมชาติ จำไว้เลยนะ เรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ เราอย่าไปฝืนธรรมชาติ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะจัดเต็มตรงไหนเมื่อไหร่ก็ได้ เราเป็นมนุษย์ไม่ใช่สัตว์ เรายังมีความคิดอยู่ พี่เล่าเรื่องของพี่ให้น้องๆ ฟัง เพื่อให้น้องๆ คลายความกังวลลง จะได้พักผ่อนอย่างสนุก โอเคไหม" พี่นิ่มกล่าวง่ายๆ ปนรอยยิ้ม
"ครับ / ค่ะ" พวกเรารับคำ
"แต่ถ้าเกิดพวกเธอเจอใครที่แสดงกริยาไม่เหมาะสม ลวนลามหรือคุกคาม สามารถแจ้งการ์ดได้นะ การ์ดจะมีทั้งหญิงและชาย เขาก็แก้ผ้าเหมือนกันนั่นแหละ แต่ใส่เสื้อกั๊ก รปภ. ไว้ ดูก็รู้ทันที"
"ครับ / ค่ะ"
"มีอะไรจะถามอีกไหม"
"ไม่มีครับ ตอนนี้ยังคิดไม่ออก"
"จ้ะ ไว้มีอะไรถามพี่ได้เสมอนะ"

"ก๊อกๆๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้น
"สงสัยคุณแพทกับน้องแคทมาแน่ะ" พี่นิ่มกล่าวยิ้มๆ กับพวกผมก่อนจะลุกยืน

ผมนั่งดูก้นพี่นิ่มเดินไปที่ประตูช้าๆ ยิ่งเธอใกล้ประตูเท่าไหร่ หัวใจผมก็ยิ่งเต้นเร็วขึ้นเท่านั้น สิ้นเสียงแกร๊กจากลูกบิด พี่นิ่มก็ก้าวถอยหลังพร้อมดึงบานประตูให้เปิดเข้ามา ถึงปรากฏร่างขาวผ่องเดินเข้ามาสองร่าง แสงที่สาดส่องเข้ามาจากหน้าต่างผ่านผ้าม่านแบบโปร่ง ทำให้แสงดูละมุนแต่ยังคงสว่างเห็นทุกสิ่งอย่างชัด ร่างขาวทั้งสองเมื่อต้องแสงยิ่งดูมีออร่า เปล่งประกายทะลวงหัวใจผมแทบดิ้นตายเสียตรงนั้น

เพราะร่างทั้งสองนั้นคือพี่น้องลูกครึ่ง น้องแคทกับพี่แพทนั่นเอง ร่างงามวัยใสเดินเข้ามายืนต่อหน้าผมชัดๆ เต็มตา ไร้สิ่งบดบัง แม้กระทั่งเสื้อผ้าหรือสีทาใดๆ อย่างที่เคยเห็น ตอนนี้มีเพียงผิวกายเนื้อแท้ขาวอมชมพู เนื้อเนียนละเอียดใส บ่งบอกถึงสุขภาพและการดูแลตัวเองได้อย่างดี

น้องแคทยิ้มให้กับผม ตัวเธอเองยืนนิ่งไม่มีท่าทีเอียงอาย ผมมองหน้าเธอแค่ไม่นานจากนั้นสายตาก็เริ่มสำรวจส่วนอื่นๆ ไล่เรียงลงมาจนถึงหน้าอกวัยแรกสาว ขนาดของมันตูมออกมาพอสมควรใกล้เคียงกับพี่ฟ้า ส่วนหัวนมนั้นเป็นจุกสีชมพูเนื้อๆ เม็ดเล็กๆ ปานนมของเธอไม่ใหญ่ ดูโดยรวมแล้วลงตัวเป็นที่สุด ผมมองต่อลงมาด้านล่าง แน่นอนว่าน้องแคทไม่อ้วน หน้าท้องของเธอมีอยู่ในระดับเหมาะสม เป็นคนมีน้ำมีนวลไม่ผอมแห้ง ดังนั้นเนินเนื้อส่วนสามเหลี่ยมกลางหว่างขาของเธอมันจึงอูมเด่นชัดกำลังดี ร่องลึกขีดกลางที่แบ่งกลีบสาวออกเป็นสองส่วนก็ปิดสนิทมิดชิด ที่สำคัญคือเนินจิ๋มของน้องแคทนั้นขาวผ่องอมชมพูเหมือนผิวกายส่วนอื่นๆ แลดูสวยงามเหลือเกิน

เมื่อมองไปยังร่างงามอีกคนที่ยืนอยู่ข้างกัน ผมก็พบกับพี่แพทในสภาพเปล่าเปลือย สาวในฝันของหนุ่มหลายๆ คน ผมเชื่อเช่นนั้น เพราะหุ่นอันอวบอัดหน้าอกใหญ่สะโพกผาย ผิวพรรณเนียนขาวอมชมพูเช่นเดียวกับน้องสาวของเธอ แต่ด้วยความที่เป็นผู้ใหญ่กว่า อะไรๆ มันก็ใหญ่ตามไปด้วย ตั้งแต่หน้าอกคู่ใจขนาดใหญ่ ทว่าได้ทรงดูไม่ยานแม้แต่น้อย จุกหัวนมที่โดดเด่นสะดุดตาเป็นสีชมพูอ่อนปนสีเนื้อจางๆ ส่วนหัวนมใหญ่ไม่มากแต่ปานนมค่อนข้างใหญ่ ถ้าเทียบกับสัดส่วนของเต้านมเธอแล้วก็ถือว่าเหมาะสม ผมไม่รู้ว่าปานนมของสาวๆ มันอิงขนาดเต้านมด้วยหรือเปล่านะ

จุดสนใจถัดมาคือเนินสามเหลี่ยมในที่พึงสงวน ซึ่งผมไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย เพราะไม่เคยร่วมงานถ่ายแบบกัน จะเห็นก็แค่เพียงภาพผลงานในอดีตของเธอเท่านั้น แต่นั่นก็คนละช่วงอายุ ห่างกันตั้งหลายปี พอมาเจอของจริงในอายุปัจจุบันแบบนี้ผมถึงกับตะลึง เพราะนอกจากความสวยงามที่ยังคงเดิมแล้ว ความอวบอิ่มของเนินสาวยังเพิ่มขึ้น เนินเนื้อของเธอเกือบจะเนียนโล่ง หากแต่มีกลุ่มเส้นขนสีน้ำตาลเข้มขึ้นเป็นพุ่มช่วงบนของร่องผ่าอันแนบชิด และกินพื้นที่ลงมาข้างล่างอีกหน่อยเท่านั้น แม้เส้นขนจะยาวออกมาพอสมควร แต่มันก็ไม่ล่วงเลยไปด้านข้างไกลนัก ทำให้กลีบเนื้อเนียนของพี่แพทยังคงเกลี้ยงเกลาอย่างกับของเด็กๆ แลเห็นชัดแม้จากระยะไกล แต่จุดสังเกตหนึ่งที่ต่างไปจากน้องแคทคือ เหมือนช่วงส่วนลับตรงนั้นของเธอจะมีสีเนื้ออมชมพูเข้มกว่าผิวหนังส่วนอื่นๆ นิดหน่อย

ผมนั่งเสพภาพประทับใจอยู่จนเต็มอก ก่อนที่พี่ฟ้าจะสะกิดผมให้ได้สติ

"พร้อมจะไปกันหรือยังคะ" น้องแคทถามเสียงใส
"พร้อมค่ะ" พี่ฟ้าตอบ
"น้องเมฆล่ะ พร้อมมั้ย" พี่แพทถามผมบ้าง
"พะ... พร้อม พร้อมครับ" ผมตอบตะกุกตะกัก

แล้วทั้งสี่สาวก็หัวเราะผมกันใหญ่ ผมสังเกตได้ว่าสายตาของทั้งน้องแคทและพี่แพทรวมถึงพี่นิ่มจ้องไปที่ไอ้จู๋ผม แน่นอนว่าตอนนี้มันแข็งแทบระเบิดเลยล่ะ คนปลุกคนแรกก็คือพี่นิ่ม ยังมาโดนจิ๋มน้องแคทซ้ำอีก แต่ถือว่าคุ้ม เพราะผมเฝ้าฝันอยากเห็นจิ๋มน้องแคทเต็มๆ มานานแล้ว ตอนนี้ความฝันของผมสำเร็จแล้ว อย่างน้อยก็ในขั้นต้นแหละนะ

พี่ฟ้าลุกขึ้นยืนก่อนผม ส่วนผมเองก็กำลังจะลุก แต่ก็เกรงใจคนอื่นๆ เพราะไอ้ท่อนเนื้อของผมมันกำลังโชว์ความแข็งแกร่งเต็มที่อยู่และเอาไม่ลงแน่ๆ ถึงจะว่ายังงั้นยังงี้ก็เหอะ มายืนจู๋แข็งใส่น้องแคทต่อหน้าชัดๆ แบบนี้ ผมก็อายนะ

"จะเอามือปิดทำไมล่ะจ๊ะ เมื่อกี๊ยังดีๆ อยู่เลยนี่นา" พี่นิ่มถามผม
"เอ่อ... มัน..." ผมไม่รู้จะตอบยังไง
"นี่ พี่บอกแล้วไง ไม่ต้องอาย นี่ขนาดยังไม่ออกจากห้องเลยนะ"
"เอ่อ ผมไม่ได้อายเรื่องนั้น แต่คือมัน..."
"อ๋อ อายที่จู๋แข็งใช่ไหม แหม... พี่ก็บอกแล้วว่ามันเรื่องธรรมชาติ พวกมาใหม่ก็เป็นแบบนี้ทุกคน อย่างที่พี่บอกไปแหละ ถ้าทนไม่ไหว ห้องน้ำอยู่ทางนั้น พวกพี่รอได้นะ ฮิฮิ" พี่นิ่มแนะนำแบบขำๆ ซึ่งคนอื่นก็อมยิ้มไปด้วย

บ้าไปแล้ว แม้ผมจะเกิดอารมณ์อย่างมากก็จริง แต่ถ้าให้ผมไปชักว่าวในห้องน้ำโดยที่ทุกคนก็รู้และนั่งรอในห้องแบบนี้ ใครมันจะไปทำได้ลง ผมยอมเดินจู๋แข็งลงข้างล่างยังจะดีกว่า

"ไม่เป็นไรครับ ผมปล่อยมันตามธรรมชาติดีกว่า" พูดจบก็เอามือออกให้ไอ้จู๋เด้งผึงชี้หน้าสาวๆ ไปเลย
"แหม... ต้องแบบนี้สิ" พี่นิ่มกล่าวยิ้มๆ แต่ไม่ได้มองหน้าผมเลย
"ไม่ต้องอายหรอก พวกเราที่นี่เห็นกันมาเยอะแล้ว และทุกคนเข้าใจว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอาย ลงไปข้างล่างเดี๋ยวได้เห็นอีกเยอะ แต่ขอให้ทำหน้าปกติไว้ อย่าแสดงอาการตื่นเต้น มันจะแข็งก็ปล่อยมันไป ไม่ไปสนใจเดี๋ยวมันก็ลงเอง" พี่แพทเสริม
"อ่า ครับๆๆ" ผมค่อยสบายใจขึ้นหน่อย

พวกเราห้าคนเดินลงบันไดมาข้างล่าง เอาคีย์การ์ดไปฝากไว้ที่ส่วนเคาน์เตอร์ เขาจะปั๊มเลขห้องไว้ที่แขนเรา ถ้าใครต้องการขึ้นห้องให้มาโชว์เลขที่ปั๊มไว้ แล้วเขาจะให้คีย์การ์ดคืน ป้องกันการทำคีย์การ์ดหล่นหรือเสียหาย ก็ดีเหมือนกันเพราะเราจะได้ไม่ต้องพกอะไรไปให้เกะกะ เดินไปตัวเปล่าๆ เลย

ผมและพี่ฟ้าเดินตามสองพี่น้องปิดท้ายด้วยพี่นิ่มเดินตามหลัง พวกเราเดินออกมาภายนอกอาคาร แสงจ้าจากแดดกลางวันมันเหมือนแสงวาร์ปที่พาผมเข้าสู่โลกใบใหม่โดยสิ้นเชิง ภาพที่เห็นมันคือเหล่าแขกผู้มาพักในอริยาบถปกติทั่วไป บ้างก็นั่งเล่น นอนเล่น เด็กๆ วิ่งเล่นกัน บ้างก็ว่ายน้ำ ทว่าทุกคนใส่ชุดวันเกิดทั้งสิ้น มันเป็นอะไรที่ทำให้ผมใจสั่นมาก เกิดมายังไม่เคยเห็นคนแก้ผ้าเยอะขนาดนี้ ไอ้ที่เคยถ่ายงานมาแม้จะมีคนเยอะก็จริง แต่มันคือการทำงานในสถานที่ปิด โดยที่ทุกคนมีหน้าที่ มีคอนเซ็ปต์ มันมีข้อกำหนด ขณะที่ภาพเบื้องหน้าผม มันคือการใช้ชีวิตของคนเราเหมือนที่เคยทำนี่แหละ มันไม่มีคอนเซ็ปต์ ไม่มีการเซ็ตฉาก ไม่มีใครมาบอกมาสั่งให้ใครต้องทำอะไร มันคือธรรมชาติอย่างแท้จริง



## ในที่สุดก็ได้เห็นจิ๋มน้องแคทซักที อยากดูมาตั้งนานแล้วนี่ หุหุหุ ##

เพื่อให้เพื่อนๆ ได้เห็นภาพชาวสังคมเปลือยกายมากขึ้น ผมมีภาพจากนิตยสารของ ตปท. แต่เก่าแล้วนะ เพราะมันแรร์ เอาไว้ดูเพื่อให้นึกภาพบรรยากาศออกนะครับ

ตอบกระทู้ก่อนถึงเห็นนะครับ ^^

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

นึกว่าจะโดนเปิดซะแล้ว

เมื่อไหร่จะมีฉากเสียวๆ มาบ้างน้า

ไล่เรียงเรื่องราวได้สุดยอดดกมากคับ

ดีใจที่จะได้เหนคับบ

ปล่อยตัวตามธรรมชาติ แต่หากมีอารมณ์ตามธรรมชาตินี่สิ จะกี่ครั้งกันน้อ

คงจะน่าตื่นเต้นสุดสุดเลยล่ะ จู๋จะลงมั้ยนี่

น่าอิจฉาอะไรขนาดนี้

มันจะอ่อนแน่เลย ถ้าได้จัดการทั้งสี่สาว

มันเป็นกล้ามเนื้อที่ควบคุมได้ยากมากนะ

น้องเมฆจะรอดหรือปล่าว

พระเอกจะเสียซิงให้ใครน่ะ

อยากเห็น โบนัสพิเศษแล้วหละ

เนื้อเรื่องเยี่ยมมาก ตื่นเต้นแทน

จะเปิดซิงหรือเสียซิงนะพระเอก

 ::Hunger::หายไปนานนนนนนน เลยนะครับ

555 พวกตื่นหอย  คำนี้โดนใจ ของที่มันไม่ได้เห็นตามธรรมดา มันก็ต้องตื่นบ้างละหวา