ฉลองครบรอบ 200 เล่มกับ แฟนผมเป็นคนดี ผมจึงขอมอบตอนพิเศษให้แก่นักอ่านผู้สนับสนุนผมทุกท่านฟรี ถ้าใครซื้อแล้วก็เข้าไปอ่านกันได้เลย

ส่วนสำหรับทุกท่านในบอร์ด ผมก็ขออนุญาตินำตอนพิเศษมาให้อ่านเหมือนกัน  รับรองถึงอกถึงใจแน่นอน สำหรับท่านที่อยากอ่านตอนพิเศษที่เหลือ 2/2 สามารถอุดหนุนกันได้ตามลิ้งค์ด้านล่างนะครับ



สำหรับคนที่รอเรื่องราวของ เพชรเพื่อนสนิท และครูเต็มสอนขับรถ ติดตามข่าวดีได้ที่แฟนเพจ เร็วๆนี้



ใครที่ไม่เห็นตอนพิเศษคือไฟล์ยังไม่อัพเดทนะครับ ถ้าไฟล์ยังไม่ update มันจะมีวงกลมลูกศรขึ้นด้านข้าง ให้กดที่ลูกศรนั้น ไฟล์จะหมุน แล้วไฟล์จะอัพเดทครับ เพียงแค่นี้ก็จะได้อ่านตอนใหม่ละ แต่ถ้าอ่านไม่ได้ให้เข้าไปดูในเพจเพื่อดูวิธีการทำโดยมีภาพประกอบ หรือติดต่อทาง ธัญวลัยดูนะครับ

เครดิต by Man Chin


-----------------------------------------------------

หลังจากที่น้าไกรทำธุระต่างๆในเมืองเสร็จ ก่อนจะกลับน้าไกรแกอยากไปเจอเพื่อนเก่าคนนึง แต่ต้อมกลับไม่ว่าง หนูเลยอาสาไปเป็นเพื่อน เพื่อตอบแทนที่น้าไกรแอบสั่งสอนในหลายๆเรื่อง น้าแกกลับบ้านครั้งนี้ อีกนานคงจะได้พบกันอีก

วันนี้หนูเลิกเรียนตั้งแต่บ่าย เลยนัดเจอน้าไกรหน้ามหาลัย พอน้าไกรเห็นหนูใส่ชุดนักศึกษาเดินออกมาจากมหาลัยแกก็ทำตาโตตื่นเต้น วันนี้หนูลองมาใส่กระโปรงทรงเอดูบ้าง มันก็เลยรัดช่วงบั้นท้ายนิดหน่อย แต่สิคยังไงก็คือสิคคนเดิม เราสองคนโบกแท๊กซี่เพื่อที่จะไปบ้านเพื่อนของน้าไกร

บ้านหลังนี้เป็นบ้านไม้เก่า ตั้งอยู่แถวชานเมือง ไม่ไกลจากบ้านของป้าและลุงเขยที่หนูเคยอาศัยอยู่ น้าไกรกดกริ่งเรียกอยู่ทีสองที ก็มีชายคนหนึ่งออกมา เขาเป็นชายตัวสูงผิวคล้ำ ลงพุงเล็กน้อย ตัดผมสั้นเกรียน หน้าดุดัน เมื่อเห็นหน้าเขามันทำให้ภาพบางอย่างผุดขึ้นมาในหัว

"ค..ครูสมพล ใช่มั้ยคะ!" หนูตกใจจนพูดออกมาแบบเสียมารยาท ครูสมพลคือครูพละสมัยมัธยมของหนูกับต้อมนั่นเอง
"อ้าว โลกกลมขนาดนั้นเลยเหรอ" น้าไกรเองก็แอบตกใจ ก่อนจะยิ้มออกมา
"อ้าวไอ้ไกร แล้วหนูคือ...แพรวาใช่มั้ย? ที่เคยถูกครูตีก้น" ดูท่าแกจะจำหนูไม่ได้
"ใช่ค่ะ ชอบเรียกแพรวาจัง หนูชื่อจริงชื่อแพรวดี มิวสิคไงคะ แล้วไอ้เรื่องตีก้นยังไม่ลืมอีกเหรอ"
"ฮ่าๆ ไม่เจอกันแปปเดียว สวยขึ้นเป็นกอง แล้วไปไงมาไงถึงมากับไกรได้เนี่ย"
"นี่เอ็งกะจะยืนคุยกับพวกข้าหน้าบ้านงี้ไปเรื่อยๆเลยใช่มั้ย?"
"เอ้ย โทษที เข้าบ้านก่อนมาๆ มิวสิคด้วยลูกเข้ามา"

พวกเราเดินเข้ามาในบริเวณบ้าน มีต้นไม้มากมาย และเศษใบไม้ก็ร่วงอยู่เต็มพื้น มีรถคันเก่าที่หนูเห็นตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมจอดอยู่ เมื่อเข้ามาในตัวบ้าน ห้องแรกที่เจอคือห้องรับแขก มีโซฟา มีทีวีจอแบน เหมือนบ้านทั่วไป แถมยังมีกล่องลังกองอยู่มากมายเต็มห้องรับแขก ครูสมพลพาเรามานั่งที่โซฟาก่อนจะเริ่มสนทนากัน

"นอกจากเป็นครูแล้วเอ็งค้าขายด้วยเหรอวะ" น้าไกรถาม
"เปล่าหรอก ตอนนี้สหกรณ์กำลังปรับปรุงสร้างใหม่อยู่น่ะ ของขายหลายๆอย่างเลยเอามาฝากไว้ที่บ้านข้าก่อน"
"แล้วโรงอาหารก็ปิดด้วยเหรอคะครู?" สหกรณ์กับโรงอาหารอยู่ติดกัน
"อื้อ ย้ายไปขายกันใต้หอประชุมแทน มั่วไปหมด ว่าแต่หนูสิคกับไกรเป็นญาติกันเหรอ?" ครูสมพลพูดพลางมองต้นขาหนูที่ตอนนี้กระโปรงทรงเอมันเลิ่กขึ้นจนเกือบเห็นกางเกงใน
"เอ่อ...คือ..."

หนูไม่รู้จะบอกครูสมพลยังไงดี จะให้บอกตรงๆว่า น้าไกรเป็นน้าแท้ๆของต้อม แล้วเราสองคนก็แอบมีอะไรกัน คงไม่ได้

"ความสัมพันธ์ซับซ่อนน่ะ เหมือนเอ็งกับอีหนูคนนั้นล่ะ" น้าไกรตอบพลางโอบไหล่หนู ครูสมพลมีท่าทางตกใจเล็กน้อย
"อ..อ่อ งั้นเหรอ"
"ว่าแต่สิคไปทำท่าไหน ถึงถูกไอ้พลมันตีก้นได้"
"มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยน่ะ" ครูสมพลคงนั่งนึกภาพ แกพยายามคิดก่อนจะพูดออกมา
"ก็...วันนั้น อาจารย์แกเห็นเด็กนักเรียนชายคนนึงเดินออกมาจากห้องน้ำหญิง แล้วไม่นานหนูก็เดินตามออกมา แกนึกว่าหนูทำประเจิดประเจ้อในโรงเรียน ก็เลยทำโทษ"
"อ่อ....ไอ้สมพลมันเข้าใจผิดจริงๆเหรอ?" น้าไกรพูดกระซิบข้างหูหนูแล้วยิ้ม
"จ..จริงสิคะ"
"แล้วต้อมรู้เรื่องนี้มั้ย?" น้าไกรถามจี้ใจดำ
"ม...ไม่รู้ค่ะ"
"อ่อออออ..ว่าแต่ในกล่องนี้มีอะไรบ้างวะไอ้พล" หนูถอนหายใจเฮือกใหญ่ที่น้าไกรแกเลิกสนใจเรื่องนั้น
"ก็พวกชุดนักเรียน สมุด หนังสือเรียน ทำไมเหรอวะ"
"มีชุดนักเรียนหญิงม.ปลายมะ กูอยากเห็นสิคใส่หว่ะ"
"เอาจริง?....เออมีๆ"

ครูสมพลมองหน้าน้าไกร พอเห็นว่าแกทำหน้าจริงจังก็ไปรื้อมาให้ชุดนึง หนูเองก็ไม่รู้ว่าน้าแกต้องการอะไร แกบอกให้หนูไปเปลี่ยนมาเลย ด้วยความที่สับสนบวกกลัวเรื่องข่าวลือบ้านั่น หนูจำใจหยิบชุดม.ปลายไปเปลี่ยนในห้องน้ำตามที่ครูสมพลชี้ทาง

ไม่นานหนูก็แต่งตัวเสร็จ พอเอาผมมัดไว้ข้างหลังแล้ว มิวสิคในกระจกเหมือนย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กม.ปลายเลย ต่างกันตรงที่ผมยาวขึ้นนิดหน่อย

หนูเดินออกมาในชุดเสื้อนักเรียนสีขาวม.ปลาย กระโปรงจับจีบสีกรมยาวเลยเข่านิดหน่อย ก็ทำเอาสองหนุ่มใหญ่มองตาค้าง

"เหมือนสมัยเรียนมั้ยคะ ครู?" หนูหันไปยิ้มให้ครูสมพล ส่วนน้าไกรก็แอบกลืนน้ำลาย
"เหมือนสิ เหมือนมากเลย น่ารักเหมือนเดิม"
"ว่าแต่สมัยเรียน หนูสิคนี่เรียนดีมะ?" น้าไกรหันมาถาม
"เอาตรงๆก็ไม่รู้หรอก แต่วิชาพละ หนูมิวสิคก็เข้าเรียนประจำนะ ไม่แย่ไม่เด่น"
"ประมาณนั้นล่ะค่ะ หนูไม่ค่อยเก่งกีฬาเท่าไหร่ แต่ชอบดู" หนูพูดพลางกลับมานั่งข้างน้าไกรเหมือนเดิม
"แล้วแกอยู่คนเดียวเหรอ ลูกเมียไปไหน?" น้าไกรมองรอบบ้าน ก็จริงอย่างที่น้าว่า บ้านเงียบเกินไป
"ก็เอ็งเป็นคนนัดข้าวันธรรมดาเอง เมียกับลูกก็ออกไปเรียนไปทำงานหมดแล้วสิวะ มีข้านี่ล่ะ ลาหยุดมาเพื่อเจอเอ็ง"
"โถ่ๆ เพื่อนรักไม่ต้องโวยวายไป ว่าแต่ข้าอยากรู้ว่าตอนนั้นเอ็งตีก้นหนูสิคยังไง"
"อะไรของเอ็งวะ?" ครูสมพลคิ้วขมวดงง
"สิคลุกขึ้นหันหลังซิ"

หนูเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดี แต่ทำไมหัวใจของหนูถึงเริ่มเต้นแรงขึ้น น้าไกรกำลังจะทำอะไรกันแน่ หนูตัดสินใจลุกตามแกบอกแล้วหันหลังให้ครูสมพล ส่วนน้าไกรก็บอกให้ครูลุกตามขึ้นมา

"จะตีย้งไง ตอนนั้นข้าใช้ไม้ตีก้นหนูสิคเขา"
"เอ็งก็ใช้มือตีสิวะ หนูสิคแอ่นก้นให้ครูเขาหน่อย"

หนูเริ่มเข้าใจทุกอย่างแจ่มแจ้งขึ้น ทั้งที่หนูไม่ควรทำตามแต่ใจอีกฝ่ายมันกลับเรียกร้อง หรือว่าร่างกายหนูเสพติดความตื่นเต้นกันแน่ หนูค่อยๆเอียงตัวไปจับโซฟาแอ่นก้นไปทางครูสมพล

"จ...จะดีเหรอวะ" ครูสมพลหันไปถามน้าไกร ด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"ดีสิวะ นานๆครูจะได้เจอกับนักเรียนซะที"

หนูรู้สึกได้ว่าครูสมพลเดินเข้ามาใกล้ แล้วแกก็เริ่มตีก้นหนู ครั้งแรกมันเบาเพราะแกยังกล้าๆกลัวๆอยู่ แถมเมื่อโดนบั้นท้ายหนู ครูสมพลก็รีบชักมืออก แกลังเลอยู่พักก่อนจะตีอีกครั้ง คราวนี้ยังเบาเหมือนเดิม แต่แกค้างมือไว้ที่บั้นท้ายแล้วแกก็ค่อยๆบีบ

มันทำให้หนูขนลุกไปทั้งตัว ภาพสมัยเรียนมันย้อนกลับมาเป็นร้อยภาพ เวลาที่หนูต้องเรียนกับแก ในเวลาที่เจอกันนอกเวลาเรียน ทุกอย่างมันชัดเจนขึ้นมาทันที หัวใจเต้นรัว นี่คือสิ่งที่น้าไกรต้องการสินะ

"อูยย..เป็นเด็กเป็นเล็กทำไมก้นนุ่มแบบนี้"

น้ำเสียงของครูสมพลเปลี่ยนไป หนูไม่เคยได้ยินมันมาก่อน อาจารย์พละที่พูดหน้าเสาธงว่า ที่ดุดันกับนักเรียนเพราะรักและอยากให้ได้ดี วันนี้กลับเปลี่ยนไป แกยังคงนวดคลึงก้นหนูก่อนจะง้างมือตีอีกรอบ คราวนี้มันแรงกว่ารอบที่แล้วจนหนูเผลอร้องออกมา

"โอ้ยย ค..ครู.." หนูบิดก้นไปมาเล็กน้อยในขณะที่แกบีบขยำหนักขึ้น
"ทำโทษหนักๆเลย ครูสมพล" น้าไกรนั่งมอง
"ไม่ได้..."
"เอ้า ทำไมล่ะ?"
"ทำตรงนี้ไม่ได้ เดี๋ยวใครผ่านมาเห็น"

ครูสมพลกับน้าไกรมองหน้ากันแล้วยิ้ม ก่อนที่ครูจะพาหนูกับน้าไกรขึ้นมาชั้นสอง มันคือห้องนอนของครูสมพลนั่นเอง เป็นเตียงเก่าๆขนาดคิงไซส์ ครูสมพลผายมือเชิญให้เข้าห้อง หนูรู้ทั้งรู้ว่าเสือเชิญให้เข้าถ้ำเสือ แต่ตอนนี้ร่างกายมันคุมไม่อยู่แล้ว

"เด็กดื้อ แอ่นก้นให้ครูเขาตีต่อสิ"

น้าไกรสั่ง หนูก้มตัวไปยืนเท้าปลายเตียง แอ่นก้นให้กับชายสูงวัยทั้งสอง

"มิวสิค ครูจะทำโทษเราถนัดได้ยังไง มีกระโปรงกั้นอยู่อย่างงี้ก็ตีไม่ถนัดสิ"

ครูสมพลเริ่มออกลาย หัวใจของหนูเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ หนูเอื้อมมือข้างนึงไปถกกระโปรงตัวเองขึ้นช้าๆ จนกระโปรงนักเรียนม.ปลายทั้งหมดมากองอยู่ตรงเอวหนู เผยก้นงามงอนที่มีกางเกงในสีดำสวมทับอยู่ต่อหน้าอดีตครูพละ หนูแอบหันไปมอง ครูสมพลกลืนน้ำลายก่อนจะเอื้อมมือมาลูบไล้ก้น
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ว้าว มีตอนพิเศษมาคั่นด้วยแฮะ ตัวละครใหม่โผล่ออกมามากขึ้นด้วย

ทำไมถึงมาโรงเรียนสายยยยยยยย 5555

มีอัพเดตในแอพด้วย คุ้ทจริงๆ

ใช้ควยตีก้นเลยตีแล้วจะมันสนุกสุดๆๆๆเลยนะ

พิเศษจริงๆหนูสิค เดี๋ยวจะตามไปอุดหนุนต่อนะครับ

หนักตั่งแต่เด็กเลย สิครับ

หนักตั่งแต่เด็กเลย สิครับ

ไม่เด็กนะค้าบ อันนี้สิคปัจจุบัน หลังจากเหตุการณ์แฟนผมเป็นคนดี ตอนที่ 2 เท่านั้นเอง

สรุปว่าจะใช้อะไรตีครับ ไม้หรือว่า ... ครับ

สังหรณ์ใจไม่ดี แต่ยอมเปลี่ยนชุด แหม ๆๆ

เรื่องเยี่ยมอีกเรื่อง ขอบคุณครับ

ตามไปอุดหนุนละนะครับ

ในฐานะคนอุดหนุนผลงานไปแล้ว รู้สึกคุ้มมากๆครับ
แบบนี้อุดหนุนกันยาวๆๆๆเลยอ่านเพลินมากกกกกก
แถมยังใจดี เอามาแบ่งปันให้อ่านกันฟรีๆส่วนนึงด้วย
ขอขอบคุณแทนนักอ่านท่านอื่นๆด้วยครับผม 

สิคนี่คงฟินปอีกนานพามาเจออครูสมัยเรียนมอปลายรื้อฟื้นความหลังอีกด้วย555

หนูสิคเจอสองรุมหนึ่งแน่ๆน่าจะถูกใจหนูสิคนะ