สวัสดีครับ กระทู้พาเที่ยว บ้านอิซานางิ แต่วันนี้จะพาทัวร์เขตอาคมนะครับ เป็นข้อมูลที่ควรรู้ ก่อนจะอ่าน คิราระ ตอนต่อไป มีข้อมูลปีศาจในท้ายกระทู้ด้วยครับ

ปล.1 ผมใบ้พลังของริวกะไว้ในกระทู้นี้ครับ







•°•°•°•°• เขตอาคม •°•°•°•°•



เขตอาคมคืออะไร พูดง่ายๆว่ามันคือพื้นที่ทับซ้อน พื้นที่นี้เป็นของตระกูลอิซานางิมาเกือบ 40 ปี แต่ว่าเป็นพื้นที่ของภูติพรายมานับ ร้อย นับพันปี หลังจากที่ชินได้พัฒนาจังหวัดนางาซากิบ้านเกิดของเขาจนแข็งแรงแล้ว เขาจึงเดินทางมาที่โตเกียวเพื่อสานปณิธานต่อ และเหล่าภูติคู่ใจ อย่างจิ้งจอกเก้าหาง คาราสึ เทนงู และ นูระริเฮียงก็ได้ลงความเห็นว่าที่แห่งนี้ เหมาะแก่การลงหลักปักฐาน  ที่นี่จึงกลายเป็นที่ตั้งของตระกูลอิซานางิในโตเกียว


แรกเริ่มเดิมทีเขตอาคมนี้ถูกสร้างไว้ตั้งแต่วันแรกที่ลงหลักปักฐานแล้ว เหตุผลก็เพื่อต้องการให้เป็นที่อยู่อาศัยของเหล่าภูติตนอื่นๆด้วย และพอเวลาผ่านไป พอริวกะได้กำเนิดเกิดมาพร้อมพลังที่เกินจินตนาการซ้ำร้ายยังเกิดเหตุการณ์เลวร้ายนั่นอีก เขตอาคมจึงได้ถูกสร้างใหม่ขึ้นอีกชั้น เพื่อสำหรับรองรับและดูดซับพลังของริวกะยามคลุ้มคลั่งไว้นั่นเอง โดยที่เขตอาคมนี้จะเป็นพื้นที่ทับซ้อน คล้ายๆกับมิติซ้อนมิติ


มิติของเหล่าภูตินั้นจะสงบ มากๆ เพราะว่ามันถูกสร้างเพื่อคงเวลาในอดีตไว้ ยกตัวอย่างง่ายๆ คือ พื้นที่ในเขตอาคมนั้นจะเสมือนกับญี่ปุ่นเมื่อ 500-1000 พันปีก่อน ทั้งภูมิประเทศ ภูมิอากาศนั้นเรียกได้ว่าดีสุดๆ นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าริวกะนั้นชอบอยู่ในที่แห่งนี้มากๆ ในเขตอาคมนั้นจะไม่มีไฟฟ้า ไม่มีสิ่งของอำนวยความสะดวก นั่นเพราะเป็นความต้องการของชินนั้นเอง เขาอยากให้เหล่าภูตินั้นอยู่กันอย่างมีความสุข


แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีภูติบางตนที่ชอบศึกษาเกี่ยวกับญี่ปุ่นในบุคปัจจุบัน ชอบตามเทคโนโลยี อย่างเช่น ตระกูลเทนงู ตระกูลนี้สามารถปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัยได้ดีมากๆ อีกตนคือ ทานูกิ นางปีศาจตนนี้สามารถใช้ชีวิตได้ทั้งในและนอกเขตอาคม แต่ก็จะมีปีศาจบางตนที่อาศัยอยู่แต่ในเขตอาคม เช่น ปีศาจจิ้งจอก 1 ใน2 ผู้สร้างเขตอาคม นางจะชอบอาศัยในเขตอาคมมากๆ จะไม่ค่อยออกมาข้างนอก แต่ยามใดที่นายน้อยริวกะมีความทุกข์ใจ นางจะเป็นคนแรกที่เข้ามาหาริวกะเลยทีเดียว





โดยปากทางเข้าเขตอาคมนี้จะมีประตูไม้โทโรอิ เป็นเหมือนประตูทางเข้า ใครที่ได้รับอนุญาตก็จะสามารถมองเห็นข้างในได้ แต่ถ้าใครไม่ได้รับอนุญาตก็จะมองเห็นแค่หมอกหนาๆและป่าแค่นั้นเอง บริเวณด้านหน้าประตูไม้โทโรอิจะมีทะเลสาบเล็กๆอยู่ซึ่งเป็นที่สุดโปรดของริวกะและกัปปะ เพราะทั้งคู่จะชอบมาว่ายน้ำเล่นด้วยกัน และ ยังเป็นที่เอาไว้ฝึกการต่อสู้ด้วยมือเปล่าอีกด้วย โดยบริเวณนี้จะมีแม่บ้านที่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาได้เพียงคนเดียวนั่นก็คือ คุรุมิแม่ของคิราระนั่นเอง




และเมื่อเดินผ่านเข้าไปในประตูไม้โทโรอิ ก็จะเข้าสู่เขตอาคมซึ่งสิ่งแรกที่จะเห็นนั้น ต้นเมเปิ้ลและต้นกิงโกะตั้งตระหง่านราวกับเป็นประตูสู่เขตแดนสวรรค์ โดยถ้าถึงช่วงที่ไบไม้เปลี่ยนสี คุณจะได้เห็นสีส้มแดงเพลิงของเมเปิ้ล ที่มันช่างกลมกลืนกับสีเหลืองอร่ามของต้นกิงโกะได้ลงตัวอย่างไม่น่าเชื่อ

ต้นเมเปิ้ล




ต้นกิงโกะ

เดินมาอีกสัก 100 เมตรจะพบต้นฟูจิขนาดใหญ่ กิ่งก้านสาขาของมันปกคลุมไปทั่ว คงเพราะได้รับทั้งแสงแดด อุณหภูมิ และ สภาพแวดล้อมที่ดีเยี่ยม จึงทำให้มันสามารถเจริญเติบโตได้ดีแบบนี้

ต้นวิสทีเรีย หรือ ต้นฟูจิ

ถ้าประเมินด้วยสายตามันอาจจะใหญ่กว่าต้นฟูจิที่สวนดอกไม้อชิคากะก็ได้ เรียกได้ว่ามันสวยงามมากๆสีม่วงสว่างๆของมันช่างสบายตายิ่งนัก มิหนำซ้ำใกล้ๆนั้นยังมีต้นซากุระสายพันธุ์ที่ชื่อ ชิดาเระ-ซากุระ ( shidare sakura )  เป็นซากุระที่ช่อจะห้อยระยางสวยงามมากๆ

ต้นซากุระ สายพันธุ์ ชิดาเระ

และในระยะเวลาที่ซากุระต้นนี้ออกดอกบานสะพรั่งเป็นสีชมพู มันจะกลายเป็นการไล่เฉดสี ม่วง ชมพู ตามธรรมชาติของทั้งสองต้นไม้ได้อย่างมหัศจรรย์มากๆ เวลาที่ฮิคารินั้นไม่ได้อยู่กับแม่ที่ภูเขาวาตะ เธอจะชอบมาอยู่ตรงนี้ และเธอจะเป็นคนดูแลต้นไม้พวกนี้ด้วยตัวเอง และถัดเข้าไปอีกราวๆ 500 เมตร ก็จะมีบ้านหลังหนึ่ง เป็นแบบรูปทรงโบราณ

บ้านส่วนตัวของ ริวกะ และ สวนหน้าบ้าน

วัสดุทุกอย่างที่ใช้ประกอบบ้านหลังนี้ ไม่ว่าจะเป็นหลังคา คาน หรือ แม้แต่ตัวยึดจับ สลัก ข้อต่อ ทั้งหมดทำจากไม้ทั้งหมด บ้านหลังนี้เป็นบ้านของริวกะเอง โดยที่ในบ้านนั้นจะมี 1 ห้องนอน  1 ห้องสำหรับทำแผล และ 1 ห้องสำหรับเก็บพวกยาและสมุนไพรต่างๆ โดยรอบๆบ้านนั้นจะมีพืชพันธุ์ ต้นไม้ ดอกไม้ พันธุ์เก่าแก่และหายากชนิดต่างๆขึ้นเต็มไปหมด บางพันธุ์ก็สูญพันธุ์ไปแล้วด้วยฝีมือมนุษย์ นั่นจึงทำให้ที่นี่ยังคงมีพืชพรรณเหล่านี้อยู่ เพราะมนุษย์ที่สามารถเข้ามาในเขตอาคมนี้ได้มีแค่ 6 คนเท่านั้น โดยคนที่รับหน้าที่ดูแลความสะอาดบ้านนั่นก็คือฮิคาริเอง แค่ริวกะนั้นก็ไม่ได้ปล่อยให้เธอทำคนเดียว ตัวเขาเองก็รับผิดชอบในห้องนอนเองด้วย



พอถัดเข้าไปอีกสักหน่อยจะมี บ่อน้ำพุร้อนธรรมชาติ หรือ ออนเซ็น ที่นี่จะเป็นที่อาบน้ำของริวกะโดยเฉพาะ เพราะด้วยแร่ธาตุจากธรรมชาติ จะช่วยให้ริวกะสามารถรักษาบาดแผล รวมถึงพักฟื้นจากอาการเหนื่อยล้าได้ดียิ่งขึ้น โดยที่ออนเซ็นนี้จะเป็นออนเซ็นกลางแจ้ง ถูกล้อมรอบด้วยป่าไผ่และเนินเขาสูง  และพอยิ่งฤดูหนาวจะสวยมากๆ



นอกจากที่นี่ริวกะจะพักผ่อนแล้ว ก็ยังมีคาไมทาจิ อาศัยอยู่ด้วย


•••••••••••



และพอลึกเข้าไปอีกจากตรงนี้จะเป็นเขตอาศัยของภูติพรายผู้ทำพันธะสัญญากับผู้นำตระกูลอิซานางิในแต่ละรุ่น พื้นที่ในเขตอาคมจะนั้นพอพ้น 1 กิโลเมตรแล้วมันจะเริ่มถูกแบ่งแยกออกจากโลกมนุษย์เป็นเอกเทศ กล่าวคือ ภูมิศาสตร์ในเขตจะแตกต่างกับภูมิศาตร์ของโลกปัจจุบัน ยกตัวอย่างง่ายๆว่า ในโลกปัจจุบัน หลังบ้านของอิซานางิ จะเป็นทางลาดชันมีถนนตัดผ่าน แต่ในเขตอาคมที่ทับซ้อนนี้จะเป็นทางเดินเข้าป่าที่อุดมสมบูณณ์เอาซะมากๆ



โดยแบ่งดังนี้ตั้งแต่ประตูไม้โทโรอิเข้ามา  300 เมตรจะเป็นบ้านของริวกะ ถัดมาอีก 500 เมตรจะเป็น บ่อออนเซ็น และ อีก 200 เมตรจะเริ่มเข้าเขตที่พักอาศัยของภูติ  เริ่มกิโลเมตรที่ 2 จะเป็นเขตป่าที่เต็มไปด้วยแมกไม้นานาพรรณ และ ต้นไม้สูง ที่นี่จะเป็นเขตอาศัยของคาราสึ เทนงู ผู้ปกครองภูติของบ้านอิซานางิ โดยพื้นที่นี้จะเป็นบ้านที่เรียบๆ สมถะ แต่วิวนี่ระดับร้อยล้าน




อันที่จริงถิ่นกำเนิดของคาราสึ เทนงู นั้นอยู่ที่ภูเขาวาตะ ตั้งอยู่ในเขตที่ราบสูงทางภาคเหนือของญี่ปุ่น แต่ส่วนมาก คาราสึ เทนงู จะมาอยู่ที่นี่มากกว่า เพราะเขาชอบศึกษาเทคโนโลยีและโลกในยุคปัจจุบันอย่างยิ่ง ในเขตนี้ทั้งยามิ ฮิคาริ และ โคฮาคุ จะอาศัยอยู่ด้วย แต่ส่วนมาก ฮิคาริ จะชอบกลับไปยังภูเขาวาตะเพื่ออยู่กับแม่เสียมากกว่า เขตอาคมบริเวณนี้ที่มีลักษณะเป็นภูเขาสูงเทียมเมฆ



ด้านล่างก็ปกคลุมไปด้วยดอกไม้หลากสี ซึ่งเป็นฝีมือของฮิคารินั่นเอง และข้างๆนั้นจะเป็นป่าสมุนไพร และ ดอกไม้บางชนิดที่ใช้ปรุงยาได้ เช่น ลิลลี่สายพันธุ์ โอนิ ยูริ  กับ สายพันธุ์ คุรุมะ ยูรินั่นเอง ซึ่งคาราสึ เทนงู กับ โคฮาคุ จะช่วยกันปลูกไว้เพื่อใช้ในการทำยารักษาริวกะ






เขตของคาราสึ เทนงู นี้ จะไม่ค่อยมีสวนนั่งพักหรือสถานที่อื่นๆมากนัก เพราะที่นี่จะเป็นเหมือนโรงยา โรงสมุนไพรของเขา ส่วนมากถ้าต้องการพักผ่อน พวกเขาจะเข้าไปยังเขตที่พักของริวกะเสียมากกว่า ส่วนเวลาอยากจะศึกษาเทคโนโลยี ก็จะวาร์ปไปที่บ้านใหญ่เลยทันที นอกจากตระกูลเทนงูแล้ว ที่นี่ยังเป็นแหล่งที่พักของเหล่าอีกาบริวารอีกด้วย

•••••••


ถัดเข้ามาอีก จะเป็นป่าค่อนข้างเย็นตลอดเวลา เย็นแบบสบายผิวไม่หนาวไม่ร้อนเกินไป พื้นที่ทั้งหมดนั้น เต็มไปด้วยแมกไม้จำพวกป่าเขตฝน ทานูกิจะชอบมาอาศัยอยู่ที่นี่ นางทานูกิจะคอยดูแลบำรุง ต้นไม้ จนสวยสดงดงามและกลายเป็นเหมือนสวนของพวกเหล่าภูติซะมากกว่า และก็ยังเป็นที่สำหรับนั่งบำเพ็ญศีล ภาวนาในแต่ละช่วงของปี



ที่นี่จึงเต็มไปด้วยแมกไม้กลิ่นหอมที่ช่วยให้ผ่อนคลายระหว่างนั่งสมาธิ  และที่สำคัญมีอาคารไม้ที่เต็มไปด้วยพระพุทธรูป ที่นี่เป็นที่สำหรับภูติทุกตนจะมานั่งบำเพ็ญเพียรด้วยกัน โดยอาคารนี้สูงพ้นยอดต้นไม้ไปอีก ทำให้สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ได้แทบจะ 180 องศา




ต้นไม้บริเวณนี้จะเต็มไปด้วยต้นไม้หลากสี โดยเฉพาะต้นเมเปิ้ลสีแดง ที่จะเปลี่ยนสีไปตามฤดูกาลเหมือนเขตของริวกะ ที่นี่จึงทั้งร่วมรื่น และ สวยงามชวนให้ผ่อนคลายยิ่งนัก อีกทั้งเสียงน้ำจากน้ำตกก็ยังช่วยเพิ่มสมาธิได้ดีอีก และนอกจากทานูกิแล้ว ที่นี่ยังมีปีศาตจอีกตน ถึงบุญบารมี จะไม่แก่กล้าเท่าทานูกิ แต่ความภักดีนั้นก็ไม่น้อยไปกว่ากันเลย นั้นคือ เท็นโจนาเมะ ปีศาจลิ้นยาว เจ้าตัวนี้เป็นปีศาจรักสะอาดจะคอยดูแลคราบ ตะไคร่ต่างๆ ที่เกิดขึ้นเพราะละอองน้ำ จากน้ำตกนั่นเอง


และอีกตนหนึ่งที่อาศัยที่นี่คือ อาคะนาเมะ เป็นปีศาจตัวเล็กผิวสีแดง เจ้านี่จะคอยทำความสะอาดเช่นเดียวกับ เท็นโจนาเมะเช่นกัน ถึงจะรู้ว่ามีตัวตนอยู่ แต่เจ้านี่เป็นปีศาจขี้อายจึงชอบแอบและหลบซ่อนเป็นประจำ แต่มักจะชอบปรากฏตัวออกมาตอนกลางคืน เพื่อทำความสะอาด เป็นปีแต่ก็จะมีเหล่าวิญญาณของป่าแห่งนี้วนเวียนอยู่ พวกวิญญาณเหล่านี้จะคอยดูแลสถานที่ให้สะอาดอยู่เสมอ แต่เจ้าตัวนี้กลัวริวกะมากๆ แม้มันจะรู้ว่าริวกะไม่คิดทำร้ายมัน แถมยังเมตตาหาของกินมาวางทิ้งให้บ่อยๆ แต่อาคะนาเมะกลับกลัวและไม่กล้าเข้าใกล้ริวกะเลย



อีกทั้งยังมีเหล่าโอบาเกะ หรือ ผีนั่นเอง โอบาเกะจะคงอยู่ในรูปควันและหมอก พวกนี้ตายตามอายุขัยและอยู่มาเป็น 10 เป็น 100 ปี  โดยที่วิญญาณเหล่านี้จะไม่สามารถเข้ามาในเขตอาคารไม้ที่ตั้งของพระพุทธรูปได้ จึงทำได้แค่คอยดูแลพื้นที่โดยรอบเท่านั้น วิญญาณเหล่านี้ถึงจะไม่มีรูปร่างเป็นแค่ดวงไฟลอยไปลอยมา แต่พวกมันก็เคารพและรัก นายท่านชินมากๆ คงเพราะอยู่ด้วยกันมานานนั่นเอง




และจากดินแดนแห่งนี้ จะสามารถไปได้อีก 3 ทาง นั่นคือ ตรงกลาง ซ้าย และ ขวา เข้ามาอีกจะเป็นทางแยกหลักซ้ายช้ายขวา ถ้าไปทางขวาราวๆ 1กิโลเมตร เต็มไปด้วยภูเขาสูงแห่งดินแดนเหมันต์ ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะมากมาย ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าที่นี่เป็นที่พำนักของ ยูคิ-อนนะ  หรือ ภูติหิมะนั่นเอง ที่นี่จะถูกปกคลุมไปด้วยหิมะตลอดเวลา เป็นดินแดนที่ขาวโพลนไปด้วยหิมะ และ น้ำแข็ง ตัวภูติหิมะนั้นมีอำนาจทัดเทียมกับจิ้งจอกเก้าหางหรือคิสสึเนะเลยก็ว่าได้นั่นเพราะนางเป็นภูติตนแรกๆ ที่ฮิเดโมโตะ ทำพันธะสัญญาเพื่อให้หยุดหลอกหลอนมนุษย์และเข้ามาอยู่ภายใต้ตระกูลอิซานางินั่นเอง





โดยบริเวณนี้จะเต็มไปด้วยพืชพันธุ์เขตหนาว และมีต้นสนต้นใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ ความหนาวเย็นนั้นจะค่อยๆไต่ระดับเข้าไป เริ่มจากอาณาเขตด้านหน้า บริเวณนี้จะยังมีพืชพันธุ์ที่เติบโตได้ในฤดูหนาวให้เห็นอยู่บ้าง เช่น yama zakura - ยามะ ซากุระ  ซากุระที่เกิดเองตามธรรมชาติ โดยเฉพาะบนภูเขา




รินชอบเอาริวกะมาปล่อยทิ้งไว้ที่นี่คนเดียว โดยไม่มีเหตุผล ตัวริวกะนั้นโดนแบบนี้ประจำตั้งแต่เด็กๆ นั่นจึงทำให้เขากลัวการฝึกอย่างมาก จนกลายเป็นเหตุผลที่ทำให้ริวกะชอบหนีการฝึกบ่อยๆ ( ก่อน 10 ขวบ ) แต่เพราะการทำแบบนี้บ่อยๆจึงทำให้ริวกะนั้นแทบจะทนอากาศหนาวได้สบายๆเลย


กลับมาที่ดินแดนนี้ต่อ แต่พอยิ่งลึกเข้าไปก็จะยิ่งหนาวมากขึ้น จนลึกที่สุดก็จะเป็นบริเวณที่ภูติหิมะพักผ่อน แม้จะมีต้นไม้ขึ้นได้แค่บางสายพันธุ์ แต่สิ่งที่มหัศจรรย์ของเขตนี้คือ ยามที่แสงอาทิตย์กระทบกับผืนหิมะยามแรกอรุณ มันจะเกิดเป็นภาพที่สวยสดงดงามมากๆ





และยิ่งเป็นตอนกลางคืน เพียงแค่มีกองไฟเพียงกองเดียว สถานที่นี้จะเป็นที่ ที่โรแมนติกมากๆ เพราะดวงดาวจากที่ตั้งของดินแดนแห่งนี้มันช่างสวยสดงดงามจริงๆ ราวกับว่าจะคว้าเอามาไว้ในมือได้เลย




อีกทั้งยังมีสัตว์บางสายพันธุ์อาศัยอยู่ และ ที่สำคัญทุ่งหิมะแห่งนี้จะมีจิตวิญญาณเยือกแข็งอาศัยอยู่พวกมันจะเป็นเหมือนข้ารับใช้ของภูติหิมะ สามารถเรียกใช้งาน หรือ เสกให้เป็นตุ๊กตาหิมะตัวเล็กๆเพื่อใช้งานได้ เหมือนกับตอนที่สั่งให้ไปคอยช่วยทำความเย็นให้พลอยนั่นเอง ภูติหิมะจะอาศัยอยู่ในถ้ำเพียงตนเดียว เพราะเวลานางหลับ นางจะเผลอคลายพลังออกมาไม่รู้ตัว ทำให้อากาศรอบๆนั้นหนาวมาก จนไม่มีใคร หรือ ภูติตนใดอยู่ด้วยได้เลย แต่เวลาปกตินั้นถ้าไม่อยู่กับจิ้งจอกเก้าหาง ภูติหิมะก็มักจะไปขลุกอยู่กับคุรุมิ เพราะว่านางชอบทำอาหารนั่นเอง


•••••••


กลับมาเส้นทางเดิม ถ้าเลี้ยวไปทางซ้าย ที่นี่จะเป็นดินแดนที่เหมือนกับป่าที่นางาซากิ คือ ผืนป่าอุดมสมบูรณ์ มีแม่น้ำ มีน้ำตก มีทะเลสาบ และมีถ้ำ พื้นที่นี้ปกครองโดยนางแมงมุม จูโรคุโมะ พื้นที่นี้เรียกว่าป่าดงดิบก็ว่าได้ เพราะว่าต้นไม้นั้นขึ้นหนามากๆ ระบบนิเวศก็สมบูรณ์ และก็เป็นอีก 1 ที่ ที่ริวกะชอบมามากๆ เพราะเขารู้สึกคุ้นเคยกับป่าอย่างบอกไม่ถูก อีกทั้งทะเลสาบขนาดใหญ่ ก็เป็นแหล่งชีวิตของเหล่าหิ่งห้อย ตอนกลางคืนจะสวยสดและงดงามมากๆ และแหล่งน้ำแห่งนี้ก็เป็นที่นอนของกัปปะด้วย กัปปะจะนอนหลับในน้ำ และ หาพืชผักแถวๆนั้นกิน แต่ว่าสำหรับกัปปะแล้ว อะไรๆก็ไม่สามารถแทนแตงกวาได้เลยจริงๆ




ถ้ำของนางแมงมุมจะเป็นถ้ำขนาดใหญ่ มีแสงส่องลอดมาทั้งกลางวันและกลางคืน ริวกะชอบแอบมานั่งสมาธิที่นี่ โดยให้เหตุผลว่าอยากซึมซับพลังงานแสงอาทิตย์และแสงจันทร์ ดินแดนนี้จะมีสัตว์สายพันธุ์น้อยใหญ่ตามธรรมชาติ แถมยังมีสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้วอีกต่างหาก จูโรคุโมะเป็นปีศาจที่ไม่ออกไปข้างนอกเลย ทำให้ไม่สามารถปรับตัวกินอาหารเหมือนภูติตนอื่นๆไม่ได้ ทำให้นางต้องออกหาอาหาร นางจึงเป็น 1 ห่วงโซ่อาหารด้วย



แต่ว่าคำว่าเหยื่อในที่นี่คือเลือดเท่านั้น ตั้งแต่ทำพันธะสัญญากับตระกูลอิซานางิ นางจึงเริ่มบำเพ็ญเพียรและหยุดกินเนื้อในเวลาต่อมา แต่สิ่งที่นางยังต้องกินนั้นคือเลือด นางจะออกล่าและดูดเลือดจากสัตว์ใหญ่ 1 ใน 4 ส่วนจากสัตว์ตัวนั้นเท่านั้นแค่นี้ก็เพียงพอให้นาง สามารถใช้ชีวิตได้เป็นปีแล้ว แต่ตอนนี้นางแมงมุมเริ่มหัดกินอาหารแบบมนุษย์แล้วนั่นเพราะ นางอยากนั่งกินอาหารพร้อมกับริวกะสักครั้ง เพราะว่าถ้ำนี้ด้านหลังจะเป็นถ้ำม่านน้ำตกที่บอกเลยว่าโคตรสวย พวกภูติสาวๆ สวยๆ อย่าง ภูติหิมะ ทานุกิ นางจิ้งจอกเก้าหาง โรคุโรคุบิ หรือ แม้แต่ เนโกะ มาตะ ก็จะชอบมาอาบน้ำที่นี่บ่อยๆ

กลับมาตรงที่เดิม หลังจากที่ไปซ้ายขวามาแล้ว เมื่อไปตรงกลางและเดินลึกเข้าไป ตรงนี้แหละจะเป็นที่สำหรับให้ริวกะฝึกต่อสู้ ฝึกวิชาต่างๆ ตรงนี้เป็นเหมือนกับ โดโจและโรงฝึก ซึ่งจะพังจนเละทุกวัน แต่พอผ่านไปราว 24 ช.ม. ที่นี่จะฟื้นฟูสภาพเองได้ นั่นเพราะว่าเป็นพลังจากภูติที่อาศัยอยู่รอบๆนั่นเอง



เพราะถ้าพิจารณาแล้ว ดินแดนที่ใช้ฝึกควบคุมพลังนั้นถูกโอบล้อมด้วยปีศาจชั้นสูงทั้งนั้น เพราะทางขวาเป็นที่อยู่ของภูติหิมะ ทางซ้ายก็นางแมงมุม และตรงกลางก่อนเดินมาก็เป็นที่อยู่ของทานูกิ และ ดินแดนถัดไปนี่สิ่ตัวแม่เลย นั่นจึงไม่แปลกที่ดินแดนแห่งการฝึกฝนนี้จะสามารถฟื้นฟูตัวเองได้ แต่ก็มีครั้งหนึ่งริวกะเกิดโมโหจนบึ้ม ทั้งดินแดนจนพังยับ กว่าจะฟื้นกลับมาเหมือนเดิม ก็เกือบ 1 อาทิตย์ ดินแดนนี้จะมีสารพัดอุปกรณ์วิชา ทั้งดาบนินจา คุไน ชูริเคน การฝึกย่องเบา การฝึกหักเหแสง เบี่ยงเบนสายตา ซ่อนตัวในเงา

•••••••


และถ้าเดินจากจุดนี้ไปอีกราว 3-4 กิโลเมตร จะเข้าสู่แดนสวรรค์เลยก็ว่าได้ จากเขตถ้ำที่ดูจะเป็นป่าดงดิบ จะกลายเป็นดุจดั่งสวนในนิยาย มีทั้งพืชพันธุ์ที่งดงาม มีทั้งสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว เดินไปมารอบๆ น้ำตก แม่น้ำ ลำธาร ใสดุจกระจก ยามเช้านั้นทุ่งดอกไม้จะปกคลุมไปด้วยสายหมอก ที่แผ่มาจากดินแดนเยือกแข็งของภูติหิมะ อีกทั้งยังได้ความสดชื่น ชุ่มชื้นมาจากดินแดนป่าดงดิบของนางแมงมุม จึงทำให้สถานที่แห่งนี้สวยงามราวกับสวนในนิยายโดยแท้




โดยที่เมื่อเดินเข้าไป จะพบกับทางเดินที่เป็นต้นไผ่ทั้งสองฟากรายล้อมเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ ทั้งสองข้างทางประดับด้วยโคมไฟกระดาษและโคมไฟกิน ยามค่ำคืนจะใช้แสงสว่างด้วยแสงจากวิญญาณหิ่งห้อย เมื่อเดินเข้าไปตามทางก็จะพบกับน้ำตกและ ลำธารขนาดใหญ่และมีสะพานไม้ข้ามตรงหน้า





สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือบ้านไม้โบราณที่กาลเวลาก็ไม่อาจทำลายความสวยงามได้ มันเป็นบ้าน 1 ชั้น เป็นสถาปัตยกรรม จีนผสมญี่ปุ่นอย่างลงตัว ตัวบ้านนั้นกว้าง มากๆ มีปีกซ้าย ปีกขวา มีทางเดินรอบตัวบ้าน




มีโคมไฟหิน และ โคมไฟไม้ ด้านหน้าบ้านจะมีสวน และ ศาลากลางน้ำหลังคาสูงแบบจีน รอบๆนั้นจะมีกลิ่นที่หอมหวนชวนเคลิ้มเอามากๆ เพราะมีสวนดอกคินโมคุเซ หรือ ดอกหอมหมื่นลี้อยู่มากมายนั่นเอง อีกทั้งต้นไม้สูงในบริเวณนี้ เน้นที่โทนสีชมพูแดงให้ตัดกับสีเขียวของไม้ไผ่ด้านนอก โดยเฉพาะต้นไม้เปิ้ลจะสวยงามมากๆ







ยิ่งถ้าเป็นช่วงใบไม้เปลี่ยนสีบอกเลยว่าสวยงามแท้ๆ ด้านหลังนั้นจะเป็น ที่อาบน้ำ ทั้งออนเซ็น กลางแจ้งกึ่งในร่ม และที่อาบน้ำแบบปกติ



ซึ่งผู้ที่เป็นเจ้าของบ้านและผู้ปกครองดินแดนนี้คือ จิ้งจอกเก้าหาง หรือ พี่คิสสึเนะ นั่นเองแต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ที่นี่ก็ไม่ใช่สุดแดนเขตอาคม แต่ว่ายังสามารถเดินเข้าไปลึกได้อีก แต่ริวกะไม่เคยเข้าไป เพราะไม่ได้รับอนุญาตจากพี่คิสสึเนะนั่นเอง





••••••••



โดยทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าจะพูดให้ถูก เขตอาคมนั้นที่จริงครอบคลุมตั้งแต่เขตประตูหน้าบ้านอิซานางิแล้ว ภูติทุกตนจึงสามารถเดินไปมาได้สะดวก แต่ประตูไม้โทโรอิจะเป็นปากทางของเขตแดนอาคมชั้นที่2 ที่ทำไว้เพื่อกักพลังของริวกะนั่นเอง



ข้อมูลเขตอาคม จบลงเพียงเท่านี้ครับ
ขอบคุณที่อ่านจนมาถึงตรงนี้ ต้องขอบอกว่า ทั้งหมดนี้เกิดจากจินตนาการล้วนๆครับ ส่วนภาพนั้นผมเอามาจาก GooGle เป็นสถานที่ที่มีจริง ยกตัวอย่าง อาคารที่ใช้เหล่าภูติใช้นั่งบำเพ็ญภาวนานั้น คือ วัด คิโยมิสึ นั่นเอง ส่วนต้นไม้และพรรณพืชนั่นมีจริงทุกอย่างครับ


แต่สำหรับข้อมูลที่ซ่อนไว้นั้น เป็นข้อมูลของ ปีศาจแมงมุมสาว จูโรคุโมะ   1 ในภูติสุดสวยของบ้านอิซานางิ นั่นเอง ต้องรบกวนคอมเมนต์ก่อนนะครับ ขออนุญาตซ่อนข้อความ อย่าลืมกลับมาคอมเมนต์กันนะครับ ว่าคิดอย่างไรกับนางแมงมุมตนนี้






 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

น่าจะเป็นหนึ่งในอาจารย์ที่สอนวิชาให้กับ"ริวกะ"

เป็นความสามารถที่ยอดเยี่ยมสามารถเชื่อมโยงเรื่องราวต่างๆเข้าด้วยกันและผนวกเข้ากับสถานที่จริง สุดยอดครับ

ภูติสาวๆบ้านนี้สวยๆกันทั้งนั้นเลย 
จูกะ สัดส่วนอลังการมากครับ
ติดใจชื่อตัวละครสองชื่อ คือ ฮิโยริ กับ จูกะ สองชื่อนี้ เหมือนกับชื่อของ น้องสาวคาบูโตะเลย แถมเอารูปคาบูโตะมาเป็นกัปปะด้วย (ผมชอบคาบูโตะมาก ไรเดอร์ตัวโปรดผมเลย)

[chumnan.sermsukmaitri]

เขียนดำเนินเรื่องได้น่าติดตามมาก

ต้องมานั่งทำผังของภูติทั้งหมดเอาไว้อ้างอิงแล้ว จะได้ปะติดปะต่อเรื่องได้ชัดเจนขึ้น

เขียนซ่ะทำให้ผม อยากมีอานาเขตแบบงี้มั่งจัง

สวยงามมากครับพื้นที่เขตอาคมถึงว่าทำไมนายริวชอบอยู่ในเขตอาคมเพราะมันสวยอย่างนี้นี่เอง

น่าจะเป็นหนึ่งในอาจารย์สอนวิชาเพศศึกษาให้ริวกะ

ผมนี่อดใจรอเนื้อเรื่องตอนหลักแทบจะไม่ไหวแล้วครับ

นับถือในการหาข้อมูลและภาพประกอบมากๆเลยครับ อ่านแล้วมองภาพตาม ทำให้ซึมซับและเข้าใจได้ดีมากๆเลย

หลากหลายและเข้ากันมาก แม้เคยชินกับบางภาพแล้ว ก้อคล้อยตามไปด้วยเลย

คุณแมงมุมน่าจะลึกลับ และเกาะเกี่ยวได้เหนียวแน่น

ภาพประกอบสวยครับ ภูตแมงมุมต้องสวยมากแน่ๆ

ถ้าไม่บอกว่าคนไทยเขียนก็นึกว่าคนเขียนเป็นคนญี่ปุ่นแน่ๆเลยครับ สวยจนอยากไปเที่ยวญี่ปุ่นเลย

การบรรยายทำให้เห็นภาพและเข้าใจลักษณะต่างในบ้านตระกูลอิซานางิได้ดีมากๆครับ