หลังจากวางสายเจนผมก็ลงมาชั้นล่าง แนนนั่งกอดเข่าดูทีวีเหมือนจะงอนไม่ยอมไปกินข้าวนอกบ้านตามที่ผมชวน แต่ไอ้ริวพอเห็นผมเดินลงมามันก็รีบวิ่งมารอรับแล้วเดินตามเหมือนรอผมอยู่ แต่แนนกลับยิ่งทำหน้างอโกรธมากกว่าเดิม ผมเลยบอกให้ได้ริวไปง้อแนน

                "แม่เค้างอนแล้วไปง้อเค้าหน่อยไป"
                เจ้าริวก็วิ่งไปนั่งที่ด้านหน้าแนนแล้วก็เห่า
                "ไปกันสองคนเลย ไม่ต้องมาชวน"
                เจ้าริวเห็นแนนไม่ยอมไปแทนที่มันจะอ้อนแนน มันกลับวิ่งกลับมาหาผมแล้วเห่าเหมือนจะบอกว่าไปกันแค่สองคนก็ได้ แนนก็ยิ่งโกรธสิครับ
                "อ้าว ไม่อ้อนแม่เค้าหละ แม่เค้าไม่ไปอดไปเที่ยวนะ"
                เจ้าริวทำหน้างงเหมือนสงสัยว่าก็แนนไม่ไป ไปกันสองคนก็ได้
                "ยังอีก ไม่ไปง้อแม่เค้าอีก"
                ผมไล่เจ้าริวง้อแนนอีกรอบ คราวนี้มันหมอบแล้วค่อยๆ คลานเข้าไปหาแนนแล้วเอา เอาเท้าไปสะกิดขาแนน แนนขยับหนี
                "ไม่ต้องมาสะกิดเลย พอจะไปเที่ยวก็ลืมแม่"
                "ริวถ้าง้อแม่ไม่ได้ ก็อดกินไก่ย่างหนังกรอบนะ เสื้อร้องไห้ติดมัน หมูแดดเดียวด้วยนะ"
                เจ้าริวได้ยินชื่อของกินที่ชอบมันก็กระโดดขึ้นไปบนโซฟาแล้วเลียหน้าแนน
                "โอ้ยยย พอแล้ว เลอะ หมดแล้ว ไปก็ได้ หยุดนะริว"

                เจ้าริวหยุดเลียหน้าแนนแต่ก็นอนมองแนนเหมือนรอว่าเมื่อไหร่แนนจะลุกขึ้น มันจะได้ไปเที่ยวและกินของอร่อยซักที แนนลุกขึ้นไปล้างหน้าเจ้าริวก็ไปนั่งรอที่หน้าห้องน้ำ เจ้าริวมันค่อยเดินตามหลังแนน ไม่กล้าวิ่งนำคงกลัวแนนจะไม่ยอมไปอีก

                "จะไปหรือยังหิวแล้วนะ"
                "จ้า ก็รอเราอยู่คนเดียวนั้นแหละ"

                ผมพาแนนไปร้านประจำของเธอ ที่ร้านก็จำได้พาไปโต๊ะริมร้านเพื่อที่เจ้าริวมันจะได้ไม่ไปกวนโต๊ะอื่น
                "พี่บีสั่งสิ แนนไม่ค่อยหิว"
                "เราแหละสั่ง เผื่อลูกเราด้วยหละ"
                "ก็ได้ อืมเอา ไก่ย่างหนึ่งตัว เสือร้องไห้ หมูแดดเดียว ปลาทับทิมเผา ต้มแซบหมู ปากเป็ดทอด ลาบหมูทอด และก็ ตำปูปลาร้า พี่บีเอาไรอีกไหม"
                โหสั่งขนาดนี้นี่นะไม่หิว แล้วจะเหลืออะไรให้ผมสั่งอีกหละ "ข้าวเหนียวสองแล้วกัน อย่างอื่นเราสั่งหมดแล้วนี่"
                แนนหัวเราะคิกๆ

                พอไก่ย่างมาเสิร์ฟ แนนเอาปีกกับน่องอย่างละหนึ่งอันมาให้ผม ที่เหลือเป็นของเธอกับเจ้าริว แนนฉีกไก่ย่างให้เจ้าริวที่นั่งลิ้นห้อยรอกิน อาหารก็ค่อยมาเสิร์ฟจนครบ ผมคิดถึงเวลาที่ผมกินข้าวกับเมียผมแต่ละคน ถ้ากับก้อย ผมจะต้องค่อยเอาใจเธอด้วยการตักของโปรดให้ เพราะก้อยจะพยายามไม่ทานเยอะบ่นว่ากลัวอ้วน

                กับเจน เจนก็จะเอาของที่ไม่ชอบกินมาใส่จานผม เช่นผักที่เธอไม่ชอบ หรือว่าพวกไขมันที่ติดมากับหมูหรือเนื้อ และเจนชอบแบ่งของที่เธอทานให้ผมลองชิม แต่กับแนน ไม่ต้องตักให้ สั่งอะไรมากินหมด ไม่เคยแบ่งอะไรให้ผมชิม หนังไก่หรือหมูติดมันก็ไม่แบ่งให้ผม

                แต่ผมก็รู้สึกมีความสุขเวลาที่เห็นแนนกินอาหาร เพราะแนนเป็นคนที่มีความสุขกับการกิน แค่ได้เห็นแนนกินไปคุยไปและแบ่งของกินกับเจ้าริวผมก็รู้สึกมีความสุขแล้ว แล้วแนนก็ไม่เคยบ่นกลัวอ้วนด้วย ผมเห็นเธอกินเก่งสุดในบรรดาเมียผม แต่แนนกลับไม่เคยอ้วนขึ้นเลย

                "เอาคอหมูย่าง หมูคลุกฝุ่น และเสือร้องไห้อีกอย่างละจานค่ะ" แนนตะโกนบอกเด็กเสิร์ฟ
                "กินหมดหรอนั่นหนะ"
                "หมดสิ ริวยังไม่อิ่มเลย เนอะริวเนอะ"

                ผมมองดูอาหารบนโต๊ะ ไก่หนึ่งตัวหมดไปแล้ว หมูแดดเดียว เกลี้ยง เสือร้องไห้เกลี้ยง ตอนนี้แนนกำลังแทะปากเป็ดทอด เจ้าริวนั่งเงยหน้าจ้องรอว่าเมื่อไหร่แนนจะแบ่งให้มันกินบ้าง แต่พอมันเห็นว่าแนนไม่ยอมแบ่งมันก็ยกขาสะกิดขาแนน

                "จะกินหรอ มันจะติดคอนะ"
                เจ้าริวอ้าปากลิ้นห้อยเหมือนอยากกิน
                "เอ้า เคี้ยวด้วยนะเดี๋ยวติดคอ"
                แนนแบ่งปากเป็ดทอดให้เจ้าริวกิน มันชอบเพราะตรงปากมันเป็นกระดูก
                "ชอบหรอ อร่อยเนอะ" แนนหัวเราะคิกๆ

                พอสองแม่ลูกกินกันอิ่มเราก็ออกไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะด้านข้าง เพื่อให้เจ้าริววิ่งเล่น แนนนั่งรอเจ้าริวอยู่บนชิงช้า ผมไปยืนอยู่ด้านหลังแนน

                "ริววิ่งเยอะๆ จะได้ไม่อ้วนนะ" แนนตะโกน
                "แล้วเรา กินไปตั้งเยอะ สงสัยชุดคับหมดแล้วมั้ง"
                "เอ๊ะ บอกแล้วว่าไมอ้วน" แนนเตะเท้าให้ชิงช้าแกว่ง
                ผมเลยช่วยผลัก แนนก็ร้องกรี๊ดดดด หัวเราะ เจ้าริวเห็นผมกับแนนเล่นกันมันก็วิ่งมารวมวงด้วย
                "ริวโดดสูงๆ เลย"

                แนนบอกให้ริวกระโดดตาม แนนเองก็ลุกขึ้นยืนโหนชิงช้า ผมแกว่งชิงช้าไปจนสูงแล้วก็กอดเอวแนนอุ้มวิ่งหนีเจ้าริว เจ้าริววิ่งตาม แนนร้องกรี๊ดดดๆ เราแกล้งกันจนเหนื่อยถึงได้ขับรถกลับบ้าน แนนอารมณ์ดีขึ้น นั่งคุยตลอดทางจนกระทั้ง

                "พี่บีเปิดฟังเพลงบ้างหรือเปล่า"
                "อ้อ เปล่า พี่ขึ้นรถแล้วก็ยุ่งๆ ไม่ได้เปิดหรอก"
                พอรู้ว่าผมไม่เปิดเพลงฟังแนนก็อารมณ์เปลี่ยนทันที ผมงงอะไรเมื่อกี่หัวเราะอยู่แค่บอกว่ายังไม่ได้เปิดเพลงฟังแค่นี้อารมณ์เสียขึ้นมามันที
                "เปิดเลยก็ได้นะ"
                "ไม่เอา ไม่ต้องเปิดเลย"
                "อะไรของเรา แค่นี้ก็ต้องมาโกรธด้วย"
                "เชอะ ริววันนี้เราไปนอนห้องเราดีกว่าเนอะ เบื่อ"

                อ้าวอะไรผมงง ถึงบ้านแนนก็พาเจ้าริวไปนอนที่ห้องตัวเอง ผมคิดอะไรของไอ้ตัวเล็กมันนะ เดี๋ยวอารมณ์ดีเดี๋ยวก็โกรธ ผมคิดว่าก็ดีแบบนี้พรุ่งนี้แนนคงไม่ทำข้าวเช้าฝีมือตัวเองให้ผมกิน ผมนอนบนเตียงแล้วโทรหาก้อยรายงานว่าได้ทำตามที่เธอสั่งแล้ว

                "โทรแล้ว โทรหาเจนแล้ว"
                "แล้วง้อน้องหรือยังค่ะ"
                "ง้อแล้วเนี่ยพาไปกินไก่ย่างร้านชอบด้วย"
                "ดีค่ะ แล้วนี่ดีกันหรือยัง"
                "ก็ดีกับแป๊บนึงนะ แต่เมื่อกี้ก่อนถึงบ้านก็อารมณ์เสียอีกแล้ว"
                "อ้าวพี่บีไปทำอะไรให้น้องโกรธอีกหละค่ะ"
                "พี่เปล่านะก็แค่ไม่"
                เสียงเปิดประตูดังปังจนผมตกใจ แนนเข้ามาพร้อมใส่ชุดนักศึกษา
                "แค่นี้ก่อนนะก้อยไอ้ตัวเล็กมา สงสัยจะมาหาเรื่อง"
                ผมวางสายก้อย
                "ดูสิเนี่ย คับตรงไหน อ้วนตรงไหน" แนน
                "แขม่วท้องเปล่า ด้านหลังตึงเลยหรือเปล่า"
                "ตึงอะไรหลวม"
                "ไหนมาดูใกล้ๆ สิ"
                แนนก็เดินมาจนมายืนข้างๆ เตียง
                "ไหนๆ ดูด้านหลัง ไม่ใช่แน่นจนปลิ้นแล้วหละ"
                "บ้า ไม่อ้วนแบบนั้นหรอก"
                "ก็กันหลังไปสิ"
                แนนก็หันหลังให้ดู แนนไม่อ้วนขึ้นจริงๆ แต่ความจริงผมไม่ได้อยากจะดูหรอกว่าเสื้อแนนคับหรือไม่หรอกครับ แต่ที่ผมต้องการคือ ผมรวบเอวแนนแล้วดึงลงมาบนเตียง
                "ว้ายยยยย พี่บีทำอะไรอะไรอะ"
                ผมกดข้อมือแนนไว้ไม่ให้ดิ้นหนี
                "ปล่อยสิ โอ้ยยยยย ปล่อยนะ ก็ไม่อ้วนขึ้นแล้วไง"
                "ดูด้านนอกไม่รู้หรอก ต้องดูด้านในถึงจะรู้ว่าอะไรมันใหญ่ขึ้นบ้าง"
                "บ้า ปล่อยนะ จะทำอะไรเนี่ย ริวช่วยแม่ด้วย"
                "แฟนกันอยู่ด้วยกันเค้าทำอะไรกันหละ แล้วเจ้าริว มันคงนอนหลับไปแล้วใช่ไหม เราถึงมาหาพี่ที่ห้องได้"
                "ไม่เอานะ อย่าสิปล่อย"

                ผมซุกไซ้ซอกคอแนนแนนพยายามหันหน้าหนี เธอดิ้นหนีไม่ได้เพราะผมจับขอมือเธอกดไว้
                "ไม่เอานะ พี่บีนี่ โอ้ยยยยย อย่าสิ โอ้ยยยยย ไม่เอาแนนจะกลับห้องแล้ว โอ้ยยยย อี้ยยยยยย"
                ผมพยายามซุกหน้าไปที่คอเสื้อของแนนแล้วพยายามมุดเข้าไปหอมเนินอก ผมอยากจะปล่อยข้อมือแนนมาแกะเสื้อนักศึกษาเธอออก แต่ถ้าปล่อยแนนดิ้นแน่ๆ
                "โอ้ยยยย อย่าสิ ยังไม่อาบน้ำเลย โอ้ยยยย ปล่อยยย นะ โอ้ยยยยยย"
                "ไม่ปล่อยหรอก ปล่อยเราก็หนีพี่หละสิ"
                "โอ้ยยยยยย อู้ยยยยยย พอแล้ว ยอมแล้ว โอ้ยยยยยยย ทำดีๆ ก็ได้นี่ เดี๋ยวเสื้อยับหมด"
                "ยอมแน่นะ"
                "โอ้ยยย ก็บอกว่ายอมแล้วไง เจ็บนะปล่อยแขนเลย"
                ผมปล่อยมือที่กดแขนแนนไว้ "กลัวเสื้อยับก็ถอดสิ"
                "เดี๋ยวสิ คนบ้ากาม" แนนค่อยๆ ถอดกระดุมเสื้อออกจนหมดทุกเม็ด
                ผมจ้องดูตาไม่กระพริม แนนค่อยๆ แหวกเสื้อออกเพื่อจะถอด แต่แนนรอจังหวะที่ผมจ้องดูหน้าอกเธอแทงเข่าขึ้นมาใส่หว่างขาผมดัง ปั้ก ผมร้องอู้ยยยยย
                "อิอิ พอเลยคนบ้ากามกลับห้องแล้วนะ" แนนลุกขึ้นจะหนีผม
                แต่ผมกดเธอไว้
                "ลูกไม้เดิมๆ คิดว่าจะหลอกพี่ได้อีกหรอก" ผมไม่เป็นไรเพราะเอามือไปกันเข่าของแนนเพราะรู้อยู่แล้วว่าแนนจะต้องมาไม้นี้
                "เสื้อหลุดแล้วแบบนี้เสร็จ"
                "ว้ายยยย ไม่เอานะ อย่า อู้ยยยยยยยยยยย อย่าดูดนมสิ โอ้ยยยยยยยมันเจ็บ"

                แนนร้องเจ็บแต่เธอน่าจะเสียวมากกว่า ผมต้องรีบรุกล่างเพื่อให้แนนยอม ผมปล่อยข้อมือข้างขวาของแนนแล้วเลื่อนมือลงไปล้วงใต้กระโปรงสั้นๆ ของแนน พอมือขวาว่างแนนทุบผมใหญ่เลย แนนพยายามหนีบขาแน่นไม่ยอมให้ผมล่วงเข้าไปด้านใน แต่ก็ไม่เกินความสามารถของผม

                "โอ้ยยยย อู้ยยยยย พี่บี ทะลึง อย่า อู้ยยยยยย ไม่เอานะ พอแล้ว โอ้ยยย ยอมแล้ว ทำดีๆ ก็ได้ ปล่อยแนน"
                "ไม่เชื่อแล้ว"

                ผมไม่เชื่อแนน ผมกดนิ้วถูไถ่ร่องสวาทของแนนบนกางเกงในบางนุ่มจนมันชุ่มช่ำ แต่แค่นั้นก็ยังแน่ใจไม่ได้ว่าแนนจะยอม ผมรุกเร้าจนแนนแอ่นเอวตาม

                "โอ้ยยยย โอ้วววววว อู้ยยยยยยย พอแล้ว ยอมแล้ววว โอ้ยยยยยย อู้ยยยยยย พี่บี"
                "ยอมจริงๆ นะ"
                "ยอมแล้วจริงๆ อย่าสิ ถอดชุดก่อน"
                ผมปล่อยแนน แนนถอดเสื้อถอดกระโปรงออก แต่ก็ทำหน้ามุ้ยเหมือนไม่เต็มใจ
                "อีกชิ้นนึงหละ ไม่ถอดหรอ"
                "มาถอดเองสิ"
                แนนพลิกตัวไปด้านซ้ายแล้วพยายามจะลุกขึ้นเพื่อหนีออกจากห้องผม แต่ผมรวมเอวไว้ได้ทันอีก
                "ปล่อยนะปล่อย คนบ้า โอ้ยยยยย ปล่อยสิ"
                "ร้ายนักนะเรา แบบนี้ต้องจับตีก้นให้เข็ด"

                ตอนนี้แนนนอนหง่ายอยู่บนตัวผม ส่วนผมกอดเอวรัดเธอไว้ไม่ให้ดิ้นหนี ผมเลยสอดมือเข้านึงเข้าด้านในกางเกงในของแนน แนนพยายามดิ้นและตีแขนผม แต่ว่ามันก็หยุดผมไม่ได้ ปลายนิ้วผมทาบไปที่ร่องสาวที่กำลังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำรัก จากนั้นผมก็ทาบนิ้วกดไปตามรอยแยก

                "โอ้ยยยยยย อู้ยยยยยยย อย่านะ โอ้ววววววว อืมมมมมมม พี่บีอะ ไม่เอา"
                ผมค่อยๆ งอนิ้วกดเข้าไปในร่องนุ่มๆ แล้วเกี่ยวขึ้นช้าๆ
                "อ้า โอ้ยยยยย โอ้ยยยยย อืมมมมม พี่บี โอ้ววววววว อู้ยยยยย พอแล้ว โอ้ยยยยย"

                แนนเริ่มหยุดดิ้น ผมเลื่อนมือข้างที่ว่างไปเกาะกุมเต้าน้อยของแนนแล้วเล่นปลายถันเธอไปด้วย แนนแอ่นตัวขึ้นตาม

                "โอ้ยยยย อย่าสิ โอ้ววววววววว อู้ยยยยยยยยยย มันเสียววววววนะ พี่บีนี่ ปล่อยยยยยแนน"

                ผมแกล้งรัวนิ้วใส่ร่องสาวแนนจนแนนเสียวจนเอามือมาจิกผ้าปูที่นอน

                "โอ้ยย โอ้ยยย โอ้ววว โอ้ยยยย พี่บี โอ้ยยย เสียววววว อะ โอ้วววว"

                น้ำรักแนนเริ่มไหล่ออกมาต่อเนื่อง แนนหยุดดิ้นหนีแต่เด้งเอวตามนิ้วผมแทน ผมเร้าแนนจนคราวนี้แนนยอมจริงๆ เธอร้องครางพร้อมกับบีบแขนผมข้างที่กำลังมอบความสุขให้เธอ อืกมือก็เกาะกุมมือผมข้างที่กำลังขย้ำนหน้าอกเธอ ผมเร่งกระตุกนิ้วจนแนนร้องกรี๊ดดดดดดด ตัวกระตุก

                "โอ้ยยยยยยยย โอ้วววววววววว โอ้ยยยยยยยยยยย"

                พอแนนเสียน้ำแรกเธอตัวอ่อน คราวนี้คงยอมจริงๆ แล้ว ผมค่อยเลื่อนตัวแนนลงมานอนบนเตียง แนนตาเยิ้ม ผมรูดกางเกงในเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายของแนนออก เธอก็ไม่ว่าอะไรปล่อยให้ผมถอดมันออกไปจากเรียวขา พอได้เห็นแนนเต็มๆ ตา ผมก็เชื่อว่าเธอไม่ได้อ้วนขึ้นเลยแม้แต่น้อย หุ่นแนนก็ยังเพรียวเหมือนเดิม

                ผมจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองจนหมด จากนั้นก็ค่อยๆ เข้าไปจับขาแนนแยกออก แนนอายแต่ก็ยิ้มพร้อมกับเบือนหน้าหนีคงรู้ว่าผมจะทำอะไร ผมค่อยก้มลงชิมน้ำจากบ่อสวาทของแนนเบาๆ ก่อน
               
                "อืมมมม อืมมมม โอ้ยยยยย ซี๊ดดดดด โอ้ยยยยยย"

                ผมค่อยลากลิ้นไปตามกลีบแคมขาวๆ แนนเสียวสยิวจนต้องแอ่นเอวตาม เธอเลื่อนมือลงมาขย่ำหัวผม ผมกดลิ้นหนักลงไปที่บ่อน้ำรักที่กำลังเอ่อล้นออกมาไม่หยุด จากนั้นผมก็ค่อยๆ ใช้นิ้วโป้งค่อยๆ แหวกแคมออกเพื่อเชยชมด้านในโพรงสาวสีสวยของแนน

                "โอ้ยยยยยยย โอ้ยยยยยยย โอ้ววววววววว ซี๊ดดดดดดดดด โอ้ววววววววว"
                ผมเริ่มกดลิ้นเลียเข้าไปด้านใน แนนสะดุ้งตัวมือจิกหัวผมแน่น
                "อ้ายยยยยยย โอ้ยยยยยยยยย อืมมม โอ้วววววววววววว โอ้วววววววววว ซี๊ดดดดดดด โอ้ยยยยยย พี่บี เสียวววววววค่ะ"

                ผมทั้งดูดทั้งเลียจนแนนคงทนไม่ไหว ขอให้ผมรีบๆ จัดการเธอด้วย Joy stick (แท่งหรรษาอิอิ) ผมเงยหน้าขึ้นแนนรีบหลบสายตา ผมค่อยๆ ขยับเขาไปที่หว่างขาแนนแล้วดันแท่งหรรษาเข้าไปช้าๆ แนนสะดุ้งตัวเป็นจังหวะ

                "โอ๊ะ โอ๊ะ อืมม โอ้ยยย โอ๊ะ"

                ลำแท่งผมค่อยๆ แทรกผ่านร่องสาวที่คับแน่น สัมผัสของด้านในโพรงสาวที่รัดแน่นและเปียกชุ่มทำเอาผมเสียวซ่านจนผมเผลอดันลำแท่งไปจนสุดทำเอาแนนสะดุ้งแอ่นตัวตาม

                "โอ้ยยยยยยยยยยยยย โอ้ววววว"

                พอดันลำแท่งเข้าไปได้สุดผมก็เริ่มสาวเอวยาวๆ แนนหน้าแดงเอามืออุดปากพยายามจะไม่ให้ผมรู้ว่าเธอมีความสุขมากแค่ได้ แต่ผมก็กดปลายหัวมันเน้นๆ จนแนนทนไม่ไหวยอมปลดปล่อยเสียงครางออกมาเต็มๆ เสียง ผมแกล้งทรมานแนนด้วยการกดลำแท่งเน้นๆ ให้เธอร้องจนสุดเสียง

                "โอ้ววววววววว โอ้วววววววววว อืมมมมมมมมม อื้ออออออออออ โอ้วววววววววววว"

                ผมเริ่มเร่งจังหวะกระแทกเอวเร็วขึ้น ทีละนิด ทีละนิด จนเริ่มมีเสียงดัง ตับ ตับ ตับ แนนทั้งจิกผ้าปูที่นอน ทั้งสะบัดหน้าไปมาเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ ผมเองก็เสียวซ่านไม่แพ้แนนจากการบีบรัดและครูดของลำแท่งเวลาดันเข้าออกร่องร่องสาวของแนน

                แนนเอาแขนมาคล้องคอผมแล้วดึงลงไปประกบปากจูบ จากนั้นเธอก็เลื่อนมือไปที่เอวผมเป็นการส่งสัญญาให้ผมเร่งเครื่อง ผมเร่งกระแทกตามที่แนนต้องการจนเตียงเด้งตาม แนนจูบปากผมแน่นมือก็เร่งเร้าผมต่อเนื่องจนผมกระแทกเอวสุดตัวจนแนนเกร็งเอวแอ่นขึ้นบดกับหน้าขาผมแน่น

                เราจูบกันต่อพร้อมกับบดเบียดเบื้องล่างกันจนผมเริ่มมีอารมณ์ต่อ ผมดึงแนนขึ้นมาคล่อมตัวผมบ้าง แนนหยุดจูบผมแล้วแอ่นตัวขึ้นแล้วเริ่มโยกเอว เธอเงยหน้ามองไปทางด้านอื่น คงเพราะไม่อยากให้ผมเห็นใบหน้าที่เสียวซ่านของเธอ แนนเสยผมยาวที่ลงมาปิดใบหน้า

                "อืมมม อืมมม โอ้วววว อืมมม อืมมมม"

                แนนโยกเอวช้าๆ แต่ว่าเน้นให้ลำท่อนผมเข้าจนมิดด้าม แล้วแนนก็ค่อยๆ เร่งจังหวะการโยกเอวจนตัวเด้งขึ้นแล้วหล่นลงมากระแทกหว่างขาผมเสียงดัง ปั้บ ปั้บ ปั้บ มันเสียวมากๆ แนนเอมือดันเอวผมเพื่อช่วยเด้งตัวขึ้นอีก ผมเสียวจนต้องกัดฟันแน่น

                แนนแอ่นหน้าเด้งเอวขึ้นลงจนผมยาวๆ ของเธอเด้งตาม ผมเอามือไปจับเอวแนนไว้ไม่ให้หล่นเพราะเธอเด้งเอวขึ้นลงแรงมาก อีกอย่างผมกลัวแนนจะลงผิดท่าจนของผมเคล็ด แนนเด้งตัวรัวจนหน้าขาเรากระทบกันดับ พับ พับ พับ พร้อมกับร้องครางตลอดเวลา

                "โอ้ยยย โอยยย โอ้ยยย โอ้ยย โอ้ววว โอ้ยยยย โอ้วววว"

                แนนเร่งกระแทกจนสุดตัวก่อนจะแอ่นตัวเกร็งร้องกรี๊ดดดดดดดดด ๆ ด้านในโพรงสาวหดรับแน่นจนผมน้ำแทบแตก แนนตัวกระตุกอยู่หลายครั้งก่อนจะนอนลงมาซบอกผม ผมกอดแนนไว้ แต่ผมก็ยังไม่เสร็จผมเลยต้องพลิกตัวขึ้นคล่อมแนนแลวเริ่มกระแทกอีกรอบ

                คราวนี้ผมก้มลงดูดปลายถันและเนินอกแนนไปด้วย รอบนี้ผมใส่เต็มที่เพราะอยากจะปล่อยน้ำใส่ท้องแนนแล้ว แนนเองก็ช่วยแอ่นเอวรับการกระแทกของผมทุกครั้ง ผมกระแทกส่งสุดตัวจนแนนร้องลั่นห้อง แล้วผมก็ทนไม่ไหวซอยเอวกระแทกสุดตัวก่อนจะร้องโอ้ยยยยย

                "โอ้ววววววววววว โอ้ววววววววววววววววววว อืมมมมมมมม"

                เรากอดกันแน่น ระหว่างที่ผมอัดน้ำกามใส่ท้องของแนนจนเต็มท้อง หลังจากเสร็จรอบแรกเราก็นอนกอดกัน คราวนี้แนนไม่หนีผมแล้ว เธอยอมให้ผมนอนกอดคุยกัน
                               
                "พรุ่งนี้เช้าเราจะกินอะไร"
                "ก็ว่าจะทำข้าวต้มให้พี่บีกิน"
                "ไม่สิเอาของเรา หรือเราจะกินข้าวต้มด้วย"
                "ไม่เอา แนนจะไปซื้อโจ๊กกิน จะได้ซื้อตับให้เจ้าริวด้วย"
                "งั้นก็ซื้อโจ๊กให้พี่ด้วยเลยก็ได้นี่"
                "ทำไมอะ ไม่อยากินข้าวต้มหรอ"
                "เออ เปล่า ก็แค่เห็นว่าเราจะต้องไปตลาดอยู่แล้วไง ก็ซื้อมาเลยจะได้ไม่ต้องทำให้เหนื่อย"
                "ก็ได้ ไม่ใช่ว่าไม่อยากกินข้าวต้มที่แนนทำให้ใช่ไหม อุตส่าห์หาสูตรพิเศษไว้พี่บีต้องชอบแน่ๆ"
                "อยากกินสิ แต่เอาไว้ทำวันเสาร์ดีไหม พี่ก้อยจะได้ทานด้วยไง"
                "อืมก็ได้"
                "หายเหนื่อยและ ขออีกได้ไหม"
                "ไม่เอา พอแล้ว"
                "พอได้ยังไง กว่าจะยอมมาให้พี่กอดแต่ละครั้ง นานเป็นเดือน สมัยก่อนนอนด้วยกันทุกวัน"
                "ก็เมื่อก่อนมันมีห้องเดียวนี่ ก็หนีไม่ได้"
                "แล้วทำไมต้องหนีด้วยหละ"
                "ก็เบื่อคนเจ้าชู้ ไปกอดกับใครมาบ้างก็ไม่รู้ กลับมาบ้านปล่อยให้นอนคนเดียวดีแล้ว"
                "โถจะไปกอดใคร พี่ก็อยากกอดเมียแค่นั้นแหละ"
                "ใครเมีย ไม่ใช่ซะหน่อย"
                "แล้วแบบนี้เค้าไม่เรียกเมียแล้วเรียกอะไร" ผมปล้ำแนน
                "ว้ายยย อย่า ปล่อย โอ้ยยยยย เอ๊ะ บอกว่าไม่เอาแล้ว โอ้ยยยยย ปล่อยสิ"

                ผมไม่ปล่อยแนนกลับห้องแต่ตื่นมาตอนเช้าแนนก็หายไปแล้ว ผมอาบน้ำแล้วเดินลงมาชั้นล่างเจอแนนเตรียมโจ๊กกับปาท่องโก๋และกาแฟ ผมโล่งใจที่รอดจากเมนูข้าวต้มสูตรพิเศษของแนน แต่ก็แอบชำที่วันเสาร์นี้ก้อยจะได้ร่วมชิมเมนูนี้พร้อมๆ กับผม คงเหลือแค่กาแฟเท่านั้นที่ผมกลัว

                "กาแฟสูตรอะไรหละวันนี้" ผมแกล้งถามเพื่อเตรียมใจ
                "เปล่า ซื้อมากาแฟไทย ป้าเค้าขายก็เลยซื้อมา"
                "โอยั๊วะ"
                "อืม ใช่มั้ง"
                โล่งวันนี้รอดแล้ว นอกจากผมแล้วก็มีเจ้าริวที่ดูมีความสุขกับตับไก่ย่างไม่ต้องกินอาหารสูตรพิเศษของแนน
                "เป็นไงอร่อยสิกินใหญ่เลยนะริว"
                "ก็ต้องให้มันกินของธรรมดาที่หาซื้อง่ายๆ บ้าง เดี๋ยวเกิดไปอยู่ที่ที่ไม่มีให้กินจะได้ไม่ลำบาก"
                "อ้าว หมายถึงไส้กรอก แฮมที่มันชอบหรอ ซูปเปอร์ใกล้ๆ ก็มีนะ ถ้าวันไหนหมด วันรุ่งขึ้นเข้าก็มาส่ง"
                แนนไม่ตอบผม "กินๆ ไปริว กินง่ายๆ ดีแล้ว"

                กินข้าวเช้าเสร็จผมก็ขับรถออกไปหาลินเพราะวันนี้เป็นวันพุธ แนนกับเจ้าริวก็ออกมาส่ง ระหว่างทางก้อยก็โทรมาหา

                "ว่าไงค่ะ น้องมาหาที่ห้อง ตัดสายก้อยไป แล้วก็ไม่ยอมโทรกลับเลยนะ"
                "เปล่าไม่มีอะไร ก็ไอ้ตัวเล็กมาชวนทะเลาะก็เลยวางสาย"
                "ไม่ใช่ว่าน้องมาอยู่ด้วยจนเช้าเลยไม่มีเวลาโทรหาก้อยนะ"
                "โอ้ยย ใช่ที่ไหน ไอ้ตัวเล็กนะจะยอม แค่จับมือก็ดิ้นจะเป็นจะตายแล้ว"
                "แหม แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะดีกันหละค่ะแบบนี้"
                "ดีกันแล้ว เช้านี้ซื้อของมาให้กินอร่อยด้วย"
                "อ้อ วันนี้รอเมนูพิเศษสิค่ะ"
                "ใช่ พี่บอกว่าให้เลื่อนไปเป็นวันเสาร์ ก้อยจะได้ชิมด้วย" ผมหัวเราะ
                "ว้ายย พี่บีอะ งั้นก้อยไม่ไปค้างแล้วศุกร์นี้"
                "อ้าวๆ ไม่ได้นะ น้องรู้เดี๋ยวน้องจะเสียใจนะ น้องอุตส่าห์อยากจะให้พี่ก้อยชิม" ผมเอาคำที่ก้อยชอบพูดกับผมคืนกลับให้ก้อย
                "พี่บีแกล้งก้อยใช่ไหมเนี่ย ก็ได้ค่ะ ก็ค้างก็ได้ แต่ค้างกับแนนนะ"
                "อ้าว อีกแล้วหรอ อย่าแกล้งพี่นักเลย"
                "ก็พี่บีคิดแกล้งก้อยก่อนนี่ค่ะ ก้อยก็ต้องแกล้งคืน"

                พอถึงคอนโดลินผมวางสายจากก้อย แล้วขึ้นไปหาลินบนห้อง ลินรอผมวันนี้เธอไม่ได้ใส่ชุดเซ็กซี่เหมือนทุกครั้ง ผมรู้สึกแปลกใจ

                "วันนี้มีธุระต่อหรอ"
                "เปล่าค่ะ ทำไมหรอค่ะ"
                "อ้อ ก็ไม่เห็นลินใส่ชุดสวยๆ แบบทุกครั้ง"
                "แล้วชุดนี้ไม่สวยหรอค่ะ"
                "สวยสิ แต่ว่าแกะยาก หรือว่าวันนี้ไม่สะดวก"
                "เปล่าค่ะ ก็แค่"
                "แค่อะไร"
                "ก็เห็นพี่บีเหนื่อยทุกวัน ลินเลยคิดว่าไม่ต้อง......อืม ทุกครั้งที่มาก็ได้ จริงแล้วก็มาแค่ฟังรายงานเองนี่ค่ะ"
                "ทำไมหละ ถ้าแค่ฟังรายงาน พี่ไปฟังที่ออฟฟิตก็ได้ แต่ที่มาที่นี่ก็เพราะจะได้เป็นส่วนตัว อยากจะให้รางวัลลินก็ให้ได้แบบนี้ไง" ผมหอมแก้มลิน
                "อุ้ยย แหมวันนี้ดูอารมณ์ดีจังนะค่ะ"
                "หรอ"
                "ใช่สิค่ะ ปรกตินะ พี่บีชอบทำหน้าเครียดมาก่อนทุกทีเลย"
                "อ้าว หรอ ขอโทษพี่คงคิดอะไรค้างอยู่"
                "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะพอคุยกันพี่บีก็ยิ้มแบบนี้แหละ ว่าแต่มีอะไรดีๆ หรือเปล่าค่ะ"
                "ก็มีนิดหน่อยแหละ"
                "หรือว่าช่วงนี้ดีกับน้องแนนเลยอารมณ์ดีแต่เช้า"
                "โอ้ยย ไม่ใช่หรอก ขานั้นเค้างอนพี่ทุกวันแหละ"
                ลินหัวเราะ
                "พอเรื่องคนอื่นดีกว่า มาคุยเรื่องเราดีกว่านะ"

                ผมอุ้มลินมานั่งตัก ลินจ้องตาผมก่อนที่เราจะประกบปากจูบกัน ก็เหมือนกับทุกครั้ง รายงานการประกอบกิจการเอาไว้ที่หลัง ลินต้องรายงานสวาทกับผมก่อน เสร็จแล้วค่อยนอนกอดผมแล้วค่อยคุยเรื่องงานกัน ผมเลื่อนมือไปตะขบก้นอวบแน่นของลิน

                ระหว่างเราจูบกัน ผมเริ่มถอดเสื้อตัวในของลินออกจนเห็นสองเต้าคู่งามที่มีเพียงบราตัวน้อยที่ปกปิดมันอยู่ ผมเลื่อนมือไปด้านหลังเพื่อปลดพันธนาการของมันออก พอตะขอหลุด สองเต้าอวบก็เด้งขึ้นจนบราหลุดออก ผมรีบก้มหน้าลงไปซุกที่ความอวบแน่นตรงหน้า

                ระหว่างนั้นลินก็แกะกางเกงผมออกแล้วงัดเอาแท่งของผมออกมาด้านนอกกางเกง ผมเองก็พยายามรูดกางเกงในลินออกเหมือนกัน แต่มันค้างอยู่ที่ต้น แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาลินขึ้นนั่งคร่อมเอ็นผมทันทีแล้วกดสะโพกลงจนมันมิดด้าม ลินร้องโอ้ยยยยย แต่เธอก็เริ่มโยกขย่มลำแท่งของผม

                "โอ้ยย โอ้ยย โอ้ววว โอ้ยยยย โอ้ยยยย ซี๊ดดด โอ้วววว"

                ลินโยกเอวไปครางเสียวไป ผมขย้ำก้นแน่นๆ ของลินไป หน้าก็ซุกฟัดหน้าอกอวบไปด้วย ลินโยกขย่มเอ็นผมอย่งรุ่นแรงเหมือนโหยหามันมานาน ผมเลยเปลี่ยนไปเล่นรูก้นลินเพิ่มความเสียวให้กับเธอ มันได้ผลมากๆ ลินขย่มผมอย่าเอาเป็นเอาตายคราวนี้ ยิ่งผมแหย่นิ้วเข้าไปในรูก้นลิน ลินยิ่งคึกหนัก

                "อ้า อ้า โอ้ววว โอ้ววว อ้า โอ้วว ซี๊ดดด โอ้ววว โอ้ยยยย โอ้ววว"

                ผมกดนิ้วเข้าไปในรูก้นลินกระตุ้นเธอเพิ่มขึ้นอีก จนลินกระแทกใส่เอ็นผมเต็มสูบ ผมเสียวมากๆ ลินเองคงไม่แพ้กัน ลินกระแทกเอ็นผมรัว ผมก็แหย่นิ้วใส่รูก้นเธอรัวตาม ลินทำจนผมรู้สึกว่าเริ่มจะกลั้นไม่ไหว ผมเลยกัดฟันกระแทกสวนลินจนเธอกลับเป็นฝ่ายยอมแพ้ไปก่อน

                "โอ๊ะ โอ้ยยยยยยยยยยยย โอ้ววววววววววววว ซี๊ดดดดดดดดด โอ้ววววววว"

                ลินก้มลงมาจูบปากผม ได้เวลาผมเอาคืนบ้าง ผมอุ้มลินแล้วเปลี่ยนข้างเป็นลินนั่งที่โซฟาบ้าง แล้วผมเป็นฝ่ายรุก ผมรุกกระแทกกลับใส่ลินบ้าง ลินเสียงจนต้องผละปากจากผมแล้วครางเสียว ผมกระหน่ำแทงแบบไม่กลัวของลินจะช้ำ แต่ลินกลับชอบใจเร่งให้ผมกระแทกหนักขึ้นอีก

                น้ำลินไหลออกมาเห็นร่องสาว ยิ่งโดนผมกระแทกสวนเข้าไปมันก็แตกกระเซ็นออกมาเป็นฟองสีขาวเลอะไปทั่วหว่างขาของเราสองคน ผมโหย่งตัวแล้วกระแทกยิกๆ จนลินทนไม่ไหวน้ำแตกไปอีกรอบ ครั้งนี้เธอเสร็จรุนแรงมากๆ ด้านในร่องรัดของผมแนนจนขยับไม่ได้

                ผมค่อยๆ ถอนอาวุธออกจากร่องสาวลิน พอมันหลุดลินก็รีบลุกขึ้นโก้งโค้งรอให้ผมเสียบ แต่ก่อนจะเสียบผมคุกเข้านั่งลงแล้วซุกหน้าไปที่ก้นอวบใหญ่ของลิน

                "โอ้ยยยย ซี๊ดดดดด โอ้วววววว พี่บีขา โอ้ววววววว เสียวววววว โอ้ยยยยยยย"

                ผมเลียไปทั่วร่องที่เปียกไปด้วยน้ำรักของลิน และไล่ขึ้นไปจนถึงรูก้นสีชมพู ลินสะดุ้งตัวเสียว ลินพยายามใช้มือข้างนึงแหวกรูก้นให้ผมเลียเข้าไปลึกๆ ผมพยายามห่อลิ้นดันเข้าไปแต่มันฟิตมากจนลิ้นผมเข้าไปได้แค่นิดเดียว ผมเลยเปลี่ยนเป็นของที่แข็งพอจะมุดเข้าไปได้

                ผมลุกขึ้นจับสะโพกลินไว้แล้วดันหัวบานมุดรูก้นเธอ ร้องอู้ยยยๆ ผมค่อยๆ ดันมันเข้าไปจนมิด ลินเสียวจนเอามือจิกโซฟาแน่น จากนั้นผมก็เริ่มซอยเอวสั้นๆ

                "โอ้ยย โอ้ยย โอ้ยย ซี๊ดดดดด โอ้ววว โอ้ยยย โอ้ยยย"

                ผมล้วงมือไปบี้เม็ดทับทิมของลินไปด้วย ลินเสียวจนเด้งหน้าเด้งหลังสู้ ผมเองก็ขยับเอวยาวขึ้นจนลำแท่งยาวๆ ของผมเข้าออกรูก้นลินอย่างคล่องขึ้น ลินเร่งให้ผมดันลึกๆ กระแทกแรงๆ ผมก็ใส่เต็มที่จะก้นลินกระเพื่อมตาม ตัวลินสั่นเทิ้มตามแรงกระแทก หน้าอกอวบเด้งไปมา ผมก้มตัวไปแบบแผ่นหลังลินแล้วให้มืออีกข้างล้วงไปขย้ำนมอวบของลิน

                "โอ้ยย โอ้ยย โอ้ยย พี่บีขา โอ้ยย เสียว โอ้ยยย ดันลึกๆ เลยค่ะ โอ้วว ซี๊ดดด โอ้ยยย เสียววว โอ้ยยย"

                ผมกระแทกเอ็นจนมิดด้าม ความคับแน่นทำเอาผมเริ่มจะกลั้นไม่ไหว ลินเองก็คงใกล้จะเสร็จรอบสาม ผมเร่งกระแทกสุดตัวจนลินทนไมไหวร้องกรี๊ดดดดดดด ออกมาพร้อมกับตัวกระตุก ผมเร่งกระแทกซ้ำอีกสิบกว่าทีก็กลั้นมันต่อไปไม่ไหว ผมปล่อยมันใส่รูก้นลินจนลินต้องร้องกรี๊ดดดดดดด รอบที่สอง

                "อู้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย โอ้ยยยยซี๊ดดดดด โอ้ยยยยยย"

                ผมยืนแข่เอ็นไว้ในรูก้นลินพักใหญ่จนรูก้นลินมันคลายตัวปล่อยเอ็นผมออกมาพร้อมกับน้ำกามที่ไหลย้อยลงพื้นห้อง เราพากันไปนอนพักกันบนเตียง ลินกอดผมแน่นพร้อมใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข

                "ชุดเลอะหมดเลย" ผม
                "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เลอะเปลี่ยนใหม่ได้"
                "พี่อยากจะบอกว่า ต่อไปใส่ชุดบางๆ ถอดง่ายๆ ไม่ต้องใส่ชั้นในน่าจะดีกว่านะ"
                "เอาแบบนั้นเลยหรอค่ะ ลินกลัวถึงเวลาพี่บีจะเบื่อจนไม่สนใจลินหนะสิ"
                "อ้าว ทำไมพี่ถึงจะเบื่อลินด้วยหละ"
                "ก็พี่มาทุกวันพุธเหมือนเป็นหน้าที่ ลินก็กลัวพี่จะคิดแค่ว่าเป็นหน้าที่ที่ต้องทำ แบบนั้นวันนึงพี่คงเบื่อลิน"
                "ไม่เอาน่า เรานัดกันทุกวันพุธ ก็เพราะว่าพี่จะได้ทำตัวว่างไว้ไม่ต้องให้ลินต้องรอพี่เก่อเหมือนเมื่อก่อนไง"
                "แต่ว่า"
                "แล้วอีกอย่างนะ ถ้าพี่ไม่มาเจอลิน พี่จะรู้ได้ยังไงหละว่าธุรกิจคุณลุงไปถึงไหนแล้ว"
                "ที่จริง ถ้าพี่บีไม่อยากทำ ก็มาฟังเฉยๆ ก็ได้นะค่ะ"
                "ถ้าพี่อยากแค่ฟังรายงานพี่จะมาที่ห้องลินทำไมหละ ลินทำเพื่อพี่กับครอบครัวตั้งเยอะนะ และพี่ก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นหน้าที่ด้วย พี่อยากเจอลิน ก็ลินไม่ยอมเป็นเมียพี่อีกคนนี้ ถ้าลินยอมพี่ก็ไม่ต้องมาเจอลินแค่วันพุธแบบนี้"
                "ขอบคุณนะค่ะพี่บี ที่รักลิน แต่ลินรู้ตัวว่าลินอยู่แบบนี้ดีกว่า และช่วยพี่บีได้มากกว่า"
                "พี่เองก็ต้องขอบคุณลินในทุกเรื่องที่ช่วยพี่ตลอดมา อย่าพูดแบบนี้เลยดีกว่า มาให้พี่หอมให้หายคิดถึงหน่อยดีวก่า"

                ผมก้มไปหอมแก้มลิน หอมไปหอมมากก็ต่อยกสอง หลังจากเสร็จยกสองผมก็ให้ลินรายงานการประกอบธุรกิจของบรรดาบริษัทในเครื่อของคุณอำนาจ เสร็จแล้วเราก็ไปอาบน้ำและต่อกันอีกยกก่อนจะไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน

                "แบบนี้ก็ดีนะ นอกจากได้กอดลินแลว พี่ยังได้ทานข้าวกันลินอีก"
                "แล้วพี่บีอยากทำอะไรมากกว่ากันหละค่ะ กอดหรือทานข้าว"
                "ก็ต้องกอดก่อนสิ พอหมดแรงก็มากินข้าว แล้วไปกอดต่อดีไหม"
                "ไม่เอาแล้วค่ะ ให้พี่บีกอดอีก มีหวังลินไม่ต้องไปหาคุณอำนาจพอดี"
                "อ้าว เดี๋ยวนี้ยังไปหาคุณลุงอีกหรอ ไหวว่าแกบอกว่าวางมือแล้วไง"
                "แหมคุณอำนาจแกยังอยากรู้บ้างแหละค่ะว่า พี่ทำธุรกิจแกเจ้งไปเท่าไหร่บ้าง"
                "อ้าวทำไมลินว่าพี่แบบนี้หละเนี่ย แบบนี้สงสัยต้องพากลับไปทำโทษที่ห้องต่อซะแล้วไ
                "เปล่านะค่ะ ลินพูดตามที่คุณอำนาจพูด แต่พี่บีก็ไม่ได้ทำแบบนั้นไม่ใช่หรอค่ะ"
                "พี่หนะหรอทำ พี่เห็นมีแต่ลินทำ พี่ก็แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย"
                "แหมก็เหมือนที่คุณอำนาจชอบพูดแหละค่ะ จอมทัพออกโรงแค่เวลาที่สำคัญเท่านั้น นอกนั้นก็ใช้บรรดาแม่ทัพ ไม่งั้นจะมีบรรดาแม่ทัพทั้งหลายไว้ทำไม"
                "แต่ลินไม่ใช่แม่ทัพนี่"
                ลินทำหน้างง
                "ลินเป็นเมียจอมทัพต่างหาก"
                ลินยิ้มดีใจที่ผมให้เกรียติเธอไม่แพ้ก้อย แนน หรือเจน
                "ยิ่งเป็นเมียก็ยิ่งต้องช่วยผัวไม่ใช่หรอค่ะ"
                "น่ารักแบบนี้ กลับห้องกันนะ พี่ไม่อยากไปทำงานแล้ว"
                "พี่บีอะ ลินนัดคุณอำนาจไว้นะค่ะ"
                "ก็โทรไปเลื่อนสิ บอกว่าไม่สบายก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยไปหาคุณลุงนะ นะ"
                ลินก็พยักหน้ารับ

                ผมไม่อยากเข้าบริษัทเหมือนกัน เพราะคิดว่าวันนี้หญิงต้องมาอ้อนให้ผมพาไปโรงแรมแน่ๆ เฮ้อ ผมไม่น่าหลวมตัวยุ่งกับหญิงเลย ถึงเธอจะสวยจะน่ารัก แต่ทำไมกลับรู้สึกว่าไม่อยากยุ่งกับเธอต่อก็ไม่รู้สิ ผมกลับไปอยู่ที่คอนโดลินจนห้าโมงเย็นถึงได้กลับบ้าน

                กลับไปถึงแนนก็มีเซอร์ไฟรสรอผมอยู่ พอผมอาบน้ำเสร็จลงมาที่โต๊ะอาหารก็เจออาหารที่แนนทำเอง

                "ตอนเช้าไม่ได้ทำ เลยทำให้กินตอนเย็นแทนนะ" แนน
                "อืม"
                ผมมองดูอาหารบนโต๊ะ มีผัดผักกับหมู แกงจืด และไข่เจียว หน้าตาก็ดูดีกว่าทุกที ผมเลยลองชิมแกงจืดก่อน
                "เป็นไงบ้าง"
                "อืม ก็ดีนะ แต่มันจืดไปหน่อยนะ"
                "หรอ อืม" แนนลองชิมเสร็จแล้วก็วิ่งไปในครัว
                แล้วแนนก็กลับมาบอกว่า "ลืมใส่ไอ้นี่แน่เลย" สิ่งที่แนนบอกก็คือซุปก้อน
                "อ้อ อืม งั้นชิมไข่เจียวดูหน่อยดีกว่า"
                "อืม"
                ผมตักไข่เจียวกิน มันเค็มแต่ก็ไม่เค็มน้อยกว่าทุกครั้งที่แนนทำ
                "เป็นไง" แนนลองชิมดู "ว้ายย เค็มอะ"
                "อืม เราใส่อะไรไปบ้าง"
                "ก็ใส่น้ำมันหอยอย่างเดียวนะ เห็นในทีวีบอกว่าจะอร่อยขึ้น"
                "ขวดไหน"
                แนนก็วิ่งไปหยิบเอาซอสภูเขาทองมาก
                "มันไม่ใช่นี่ ถึงว่าทำไมมันเข็มแปลกๆ แล้วผัดนี่หละ"
                "เดี๋ยวชิมเอง" แนนชิมผัดผัก "อี้ทำไมเค็มอีกหละ ตอนชิมไม่เห็นเค็มเลย"
                "ก็ไม่ค่อยเค็มนะ พอกินได้แหละ เดี๋ยววันเสาร์พี่ก้อยมาให้พี่ก้อยสอนอีกหน่อยพี่ว่าต่อไปเราก็ทำกับข้าวให้พี่กินได้แล้ว"
                แนนยิ้มดีใจ "แต่ว่าวันนี้ไปซื้อที่ร้านมากินดีกว่า เดี๋ยวแนนไปซื้อให้รอแป๊บนะ"
                "มืดแล้วอย่าไปเลย"
                "งั้นให้เค้ามาส่งก็ได้ พี่บีรอนะ"
                "อืม"

                แนนโทรไปสั่งอาหารที่ร้านแล้วก็ให้มาส่ง ระหว่างรอผมก็กินน้ำแกงจืดไปพรางๆ
                "มันจืดกินทำไม"
                "ก็ใส่ซอสถั่วเหลืองเข้าไปก็พอกินได้ กินรอกับข้าวนะ"
                แนนดีใจที่ผมพยายามกินอาหารฝีมือเธอ

                ทานข้าวเสร็จผมก็ช่วยแนนล้างจาน ปรกติแนนจะไล่ไม่ให้ผมช่วยเพราะผมช่วยแล้วก็กอดหอมแนน แต่ครั้งนี้แนนกลับไม่ว่า พอล้างจานเสร็จเราก็ขึ้นไปนอน แนนฝากเจ้าริวไว้ที่ห้องผมเธอบอกว่าจะไปอาบน้ำเพราะตอนเย็นมัวแต่ทำกับข้าวเลยยังไม่ได้อาบน้ำ

                ผมเอาเจ้าริวเข้าห้องแล้วโทรหาเจน ผมคุยกับเจน และให้เจนคุยกับเจ้าริวด้วยจนแนนมาถึงได้วางสาย วันนี้แนนใส่ชุดนอนบางๆ ตัวที่ผมชอบ เสียดายที่มีเจ้าริวอยู่ ผมคงทำได้แค่มอง แนนขึ้นมานอนบนเตียง เจ้าริวก็กระโดดลงไปนอนที่ตระกร้าของมัน

                "วันนี้ให้ริวนอนด้วยได้ไหม"
                "ก็ได้ เอ้าริวมานอนด้วยกัน"
                เจ้าริวได้ยินผมเรียกมันก็รีบกระโดดขึ้นมาบนเตียง แต่มันตื่นเต้นเลยกระโดดไปมาไม่ยอมหยุด
                "ริวไม่ได้ชวนเล่นนอน" ผม
                "ริวนอน" แนนตะหวาด
                เจ้าริวโดนแนนตะหวาดมันก็รีบนอนลงสงบเสงี่ยม

                ผมปิดไฟนอน แต่ดูเหมือนแนนจะนอนไม่หลับ เธอเริ่มชวนผมคุย

                "พี่บี"
                "อืมมีอะไร"
                "ถ้าแนนไม่อยู่ พี่บีสัญญานะว่าจะไม่แกล้งเจ้าริว"
                "พี่ไม่กล้าแกล้งมันหรอก เดี๋ยวแนนกลับมาแล้วมันฟ้องว่าพี่แกล้ง มีหวังแนนเล่นงานพี่แน่เลย"
                "ไม่เอาสิพูดจริงๆ"
                "แล้วแนนจะไปไหนหรอ"
                "เปล่า แค่สมมุติ"
                "แล้วทำไมต้องสมมุติแบบนี้ด้วยหละ"
                "เอาน่า สมมุตินะ ว่าแนนไม่กลับมา พี่ต้องดูแลเจ้าริวดีๆ นะ"
                "แล้วทำไมต้อง"
                "รับปากมาก่อนน่า"
                "ก็ได้ พี่จะดูแลมันดีๆ แต่แนนนั่นหละต้องกลับมาดูแลมัน รู้ไหมตอนแนนไปหาเจน เจ้าริวมันหง่อยขนาดไหน พี่เห็นแล้วยังสงสาร มันไปนั่งชะเง้อรอที่หน้าบ้านทุกวัน เวลาพาไปไหนมันก็ไม่เกาะหน้าต่างดูข้างทางเอาแต่นั่งหง่อย"
                แนนเงียบไป
                "เป็นอะไรหรือเปล่า มีอะไรบอกพี่ได้นะ แนนมีปัญหาอะไรหรืเปล่า"
                "เปล่า ไม่มีอะไร นอนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าแนนไปซื้อของมาให้กินนะ"
                "อ้าวไม่ลองทำเองหรอ"
                "ไม่ดีกว่า เดี๋ยวพี่บีกินไม่ได้ ต้องไปซื้อใหม่เสียเวลาพี่บีจะไปทำงานสาย"
                "ก็ตามใจ เอาไว้ทำเสาร์อาทิตย์ก็ได้ เสาร์นี้พี่ก้อยเค้าจะมาชิมข้าวต้มมื้อเช้าฝีมือแนนนะ"
                "ค่ะ"

                ผมรู้สึกแปลกๆ ทำไมอยู่ๆ แนนก็พูดว่าจะไม่ได้อยู่กับผม แล้วยังมาพูดเรื่องฝากเจ้าริว ที่สำคัญยังยอมรับว่าตัวเองทำอาหารไม่อร่อยๆ แบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆ เลย เอาไว้ค่อยปรึกษาก้อยดูดีกว่า ว่าแนนพูดอะไรกับก้อยบ้างหรือเปล่า วันนี้นอนก่อนดีกว่า

                ผมหลังไปจนมารู้สึกตัวอีกทีตอนที่แนนมานอนอยู่บนตัวผม ผมตกใจ พอแนนรู้ตัวว่าผมตื่นเธอก็หอมมาที่แผ่นอกผมแล้วไล่ลงมา

                "เดี๋ยวแล้วไอ้ริวหละ"
                "เอากลับไปนอนที่ห้องแล้ว"
               
                แล้วแนนก็เริ่มไซ้ต่อลงมา ตอนนี้แกนกลางผมมันลุกแล้วด้วยซิครับ แนนหอมไปจนถึงแกนกลางผมแล้วถอดกางเกงผมออก แนนอมลำแท่งผมเข้าปากแล้วเริ่มผงกหัวรูด ผมเสียวมากๆ ใจก็คิดว่าแนนเป็นอะไรถึงได้ทำแบบนี้ แต่อีกใจก็ดีเหมือนกันถ้าต่อไปแนนจะเป็นแบบนี้

                แนนอมจนผมทนไม่ไหวขอให้เธอ 69 แนนกลับตัวแล้วหย่อนเอวมาที่หน้าผม ผมรีบดึงเอวเธอลงมาแล้วเลียเสียไปแนนสะดุ้งตัวเสียว แต่ก็ยังคงทำหน้าทีของเธออย่างเต็มที่ ผมเองก็จัดการแนนเต็มที่เหมือนกันจนเราทั้งคู่ทนไม่ไหว แนนเปลี่ยนไปขย่มผมแทน

                ผมมองดูก้นเล็กกลมของแนนเด้งขึ้นลงควบเอ็นผม ผมเอื้อมมือไปจับเอวแนนแล้วเป็นฝ่ายกระแทกเสยขึ้นไปเอง แนนร้องครางอย่างเสียวซ่าน ผมลุกขึ้นนั่งแล้วกอดแนนไว้ ผมก้มลงซุกไซ้ไปทั่วคอและแผ่นหลังของแนน มือก็เค้นขย่ำนมของแนนไปด้วย

                "โอ้ววว ซี๊ดดดดด โอ้ยยยยย โอ้วววววววว ซี๊ดดดดดดด โอ้วววววว"

                ผมใช้มือล้วงลงไปบี้เม็ดทับทิมของแนนกระตุ้นให้เธอเสียวขึ้นไปอีก แนนพยายามเด้งเอวกระแทกเอ็นผมเต็มที่ แต่มันก็ยังไม่ถึงใจผมเลยเปลี่ยนเป็นท่าด๊อกกี้ คราวนี้ผมจับเอวแนนไว้แล้วกระแทกส่งจนเสียงดัง พับ พับ พับ ทำไมไม่รู้ครั้งนี้ผมเสียวมากๆ ยังทำแนนไม่เสร็จซักรอบ แต่ผมกลับจะเสร็จแล้ว

                "โอ้ยย โอ้ยยย โอ้ววว โอ้ยยย โอ้ววว โอ้วววว โอ้วววว"

                แต่แนนก็ร้องไม่หยุดเหมือนกันผมคงจะต้องพยายามให้เสร็จพร้อมเธอ ผมกระแทกรัว แนนก้มหน้าลงไปที่เตียงแต่ก็ยังแอ่นก้นสู้ผม จนในที่สุดผมก็ไม่ไหว

                "โอ้ยยยย โอ้ววววซี๊ดดดด" ผมร้องพร้อมๆ กับปล่อยน้ำใส่ท้องแนน

                แนนก็ร้องเหมือนกัน เธอถึงเหมือนกัน พอเสร็จผมก็นอนลงพร้อมๆ กับแนน เรานอนตะแคงกอดกัน คืนนั้นเรามีอะไรกันอีกหลายรอบโดยที่แนนเป็นคนเริ่มซะส่วนใหญ่ จนผมแทบหมดแรง

                จบตอนที่ 21 ยังเขียนไม่ถึงจุดที่ตั้งใจอีกเช่นเคย งั้นก็ต้องรอกันไปก่อนว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

                ขอขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนๆ ที่ติดตามผลงานตลอดมา

   ยังคงติดตาม และ อ่านซ้ำหลายรอบเลยละครับ   ขอบคุณสำหรับการนำมาให้อ่านครับ  แล้วนำมาลงเรื่อย นะครับ ถ้ามี ของ บีน้อยจะขอบคุณมากเลยครับ  หากมีอีกจัดมาอีกนะครับ  เรื่องหนึ่งในดวงใจเลยละครับ

thank you

เอามาเสริมที่ขาดไปเยอะๆนะครับ

รอมานานมาก
ขอบคุณมากครับที่หามาให้อ่านกัน คิดถึงน้องหงส์ เมื่อไหร่จะมีบทอีกเนี่ย

หาอ่านยากมากๆเลยเรื่องนี้

อ่านเพลินเลย เพราะมาแบบยาว..ววว มากๆๆๆ
ไม่ได้ตามมาแต่ต้นหรอกครับ แต่สนุกดีทีเดียว
สงสัยได้ผูกปิ่นโตด้วยอีกเรื่องแล้วล่ะครับแบบนี้

[conx96857]

สงสัยจะหนีไปเรียนเมืองนอก