วางแผนเพื่อพิชิตเดอะซีรีส์ เวอร์ชั่นศิษย์เอก

ตอนที่ 2

   ยังเหลืออีกหกที่ที่ต้องไปใส่หลอดไฟ แต่พอมาลองคิด ๆ ดูแล้ว ฉันว่าฉันอยากโดนแล้ว มันมีความรู้สึกแล้วอะ หัวนมก็ตั้งแล้ว ตรงนั้นก็เปียกแล้ว

"เออ น้องเมืองจะลองใส่ดูไหม" ความขี้เกียจเริ่มมา

"ครับพี่" น้องแกก็ตอบกลับมาด้วยความซื่อ เลยพาน้องแกไปใส่หลอด มีอยู่สี่จุดที่ไม่ต้องปืนมากนักมันอยู่ต่ำ ส่วนอีกสองที่ต้องใช้บันได น้องแกเลยไปขอยืมมาจากชาวบ้านแถวนั้น

   จังหวะที่น้องแกไปขอยืมบันได ฉันก็โทรไปปรึกษาพี่หนุ่มทันที ฉันบอกว่าอยากเลยเถิดไปไกล ๆ กับน้องแกดู อกุศลจริง ๆ เรา พี่ก็ให้คำแนะนำมา และดูเหมือนพี่แกจะมีสายอยู่แถวนี้ด้วย หากเกิดเหตุไม่คาดฝันจะมาช่วยเอง

   อีกอย่างก่อนจะมาออกสำรวจ ฉันก็เริ่มกินยาคุมมาแล้วด้วย ฉันเลยรู้สึกว่าไม่เสียหายที่จะลองดู และไม่ช้าน้องแกก็กลับมาพร้อมบันไดไม้ไผ่แบบที่ต้องพาดกับผนัง

"พี่ปีนนะ" อ้าวไหงงั้นล่ะ

"แหม คุณน้อง ก็ได้ จับดี ๆ ล่ะ" หลอดไฟมันอยู่ในตัวบ้าน ติดตั้งอยู่คานกลางบ้านอันหนึ่ง กับอีกอันอยู่ห้องนอน น่าจะห้องพ่อแม่น้องเขา ส่วนห้องน้องใช้โคมไฟเอา

   การใส่หลอดไฟด้วยบันไดไม่มีอะไรมากเลย แม้ว่าฉันปีนแล้วน้องจับบันไดอยู่ข้างล่างแต่น้องก็ไม่เห็นอะไรเลย เพราะมันสลัว ๆ ตอนนี้ฝนตกมาซ้ำอีก ความสลัวก็ซ้ำเข้ามาอีก ต่างจากแผนที่วางไว้มาก แต่ด้วยความที่ไม่สนใจอะไรแบบนี้แล้วเลยรู้สึกไม่เฟลมากมาย

   ส่วนพวกที่อยู่โรงเรียนก็อยู่ไป ส่วนฉันมาอยู่บ้านที่พักแล้วเลยต้องรอให้ฝนหยุดตกก่อนค่อยไปสมทบ ทุกอย่างเหมือนจะเป็นใจให้เราจริง ๆ เหรอ

   พอตอนที่ฉันใส่หลอดไฟให้เรียบร้อย น้องแกก็วิ่งออกไปเก็บข้าวของนอกบ้านให้ไม่เปียกน้ำฝนทันที แล้วก็ยังวิ่งเอาบันไดไปส่งคืนให้ชาวบ้านเขาอีกนะเนี่ย แน่นอนมันเปียกฝน แต่ก็ไม่มากหรอก มันมีทางลัดเลาะไปไม่ให้เปียก

   จังหวะที่น้องแกออกไปคืนบันได ฉันเลยเอาชุดชั้นใน เกงในมาใส่ คือมีแผนใหม่เข้ามาในหัว ดูเอวีเยอะเลยมีแผนการเยอะตามไปด้วย จะว่าไปเรานี่ก็ตู้มต้ามดีนะ บีค่อนไปซีเลยนี่นา

   น้องไปไวมาไวมาก แทบใส่เสื้อผ้าคืนไม่ทัน น้องเปียกเล็กน้อย ไม่ใช่อะไรเปียกนะ คือชุดนักเรียนน้อง เลยขอตัวไปเปลี่ยนเป็นชุดทั่วไปแทน

"อ้าวน้องไม่ต้องกลับเข้าโรงเรียนอีกแล้วเหรอ" ฉันถามน้องด้วยความสงสัย

"ไม่แล้วครับ ที่แต่งไป ตอนแรกคิดว่าจะได้เรียนไง แต่พวกพี่จะมา เลยเป็นว่าบิ๊กคลีนนิ่งแทน"

"อ๋อ คงต้องรอฝนหยุดตกสินะ ว่าแต่กินข้าวยัง" ฉันพูดคุยเรื่องต่าง ๆ แล้วก็ถามเรื่องกินข้าว ซึ่งน้องแกก็ยังไม่กิน

"ไส้กรอกเซเว่น เอาด้วยไหม" ฉันซื้อของมาตุนไว้ก่อนขึ้นรถมานี่อยู่ พอน้องแกพยักหน้าว่าต้องการเลยแบ่งให้ถุงหนึ่ง ฉันซื้อมาสองถุง แล้วก็ข้าวของอื่น ๆ อีกเยอะ เรื่องของกินนี่ฉันถนัดนัก

   เราทั้งสองกินดื่นกันท่ามกลางสายฝนที่ยังคงตกอย่างหนักหน่วง "เออ น้องเมือง แล้วน้องอยู่กับใครมั้งล่ะบ้านหลังนี้" เมื่อมันดูเงียบ ๆ สร้างบรรยากาศให้ดูครื้นเครงเสียหน่อย


"อยู่กับแม่ครับ พ่อทำงานอยู่ต่างประเทศ แม่ก็ทำงานโรงงาน วันนี้คงกลับเย็น ๆ ทำโอด้วย เออ พวกพี่ ๆ นอนห้องผมแล้วกัน ผมนอนข้างนอกเอง"

"ไมเป็นไร พวกพี่นอนกันข้างนอกนี่แหละ" ฉันก็ตอบไปด้วยความเกรงใจ

"เออ พี่มุก ผมถามอะไรหน่อยได้ไหม"

"อืม ว่ามาสิ" ว่าแต่น้องมันจะถามอะไรหว่า

"ทำไมคนในเมือง กับคนแถวบ้านผมเนี่ย สีผิวมันต่างกันมากเลย ดูอย่างพี่สิ ค้าวขาว เพื่อนในห้องก็มีขาวนะ แต่ไม่สู้พวกพี่ ๆ เลย ยิ่งพี่นี่ออร่าเกิ๊น" เด็กน้อยหนอเด็กน้อย

"อันที่จริง พี่ก็ไม่ได้ขาวอะไรหรอก พอโตขึ้นมามันก็ต้องหัดดูแลตัวเอง ทาครีม ทาอะไรต่าง ๆ ดูแลผิว จนผิวมันเนียนขาวแบบนี้แหละ เดี๋ยวคอยดูสิ พอโตขึ้นเพื่อน ๆ ในห้องก็จะไม่ต่างจากพี่หรอก" ว่าแต่ น้องมันคิดอะไรอยู่

"ว่าแต่ทำไมถึงอยากรู้" ฮั่นแน่ ถามดูเชิงไปอีก

"เปล่า ๆ ครับ ไม่มีอะไรครับ ผมสงสัยมาก ๆ น่ะ เลยถาม" คงจะสงสัยจริง ๆ

   ยั่วน้องมันหน่อยแล้วกัน ตอนนี้ฉันนั่งในท่าขัดสมาธิ แม้มันจะยั่วพอตัวอยู่ ที่อาจจะเห็นบริเวณเหนือหัวเข่าขึ้นมาให้ได้เห็นผิวอันออร่าของฉัน แต่ฉันจะเพิ่มขั้นเป็นท่านั่งเหยียดขาไปข้างหน้าแทน แล้วแอบเนียนถกกระโปรงขึ้นมาหน่อย ดูซิน้องมันจะถามอะไรไหม

   ไม่สนใจเลยรึ คงจะสนใจของกินอยู่สินะ เอาเถอะค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป "เออ น้องเมือง งั้นพี่ขอถามเกี่ยวกับงานของพี่เลยแล้วกัน" ไม่ปล่อยให้เสียเวลา เรื่องเรียนก็ไม่ทิ้ง เรื่องกามก็ค่อยตามมา ยังมีเวลา

   แม้จะให้น้องมันทำแบบสำรวจจนเสร็จ อันที่จริงฉันถามแล้วให้น้องตอบมากกว่าจะได้เร็ว ซึ่งเวลาก็ผ่านไปอีกราวสิบกว่านาที ฝนก็ยังคงความแรงเช่นเดิม ไม่มีทีท่าว่ามันจะหยุดลงเลย เพิ่มเติมคือฟ้านี่มืดมาก แม้จะเป็นเวลาเที่ยง ๆ เช่นนี้ ฟ้าร้องเริ่มตามมาแล้วด้วย

   ดีหน่อยที่เราทั้งคู่ไม่กลัวฟ้าร้อง ฟ้าแลบ อะไรนั่น ฉันว่าฟ้าเป็นใจแล้วล่ะ ฉันเลยลองถามพวกเรื่องสารทุกข์สุขดิบน้องไปเรื่อย จนน้องเล่าเรื่องอะไรที่น่าสนใจเข้า

"แบบนี้ไม่ดีนะน้องเมือง" ฉันเอ็ดน้องแกในเรื่องที่น้องแกเล่ามา

"ผมแค่ลองทำตามเพื่อนนี่ครับ"

"มันสนุกงั้นเหรอ จะว่าไปมันก็มีพวกนี้อยู่ พี่ก็เคยเจอตอนประถมแต่ไม่ใช่พี่นะที่โดน แต่ก็แกล้งกันพอหอมปากหอมคอนะ" เรื่องที่น้องแกเล่า คือเรื่องชอบแกล้งผู้หญิง ดึงสายเสื้อในบ้าง แกล้งเปิดกระโปรงบ้าง แต่ก็ไม่บ่อยหรอก เพราะกลัวครูตี แล้วเดี๋ยวมาฟ้องแม่ ซึ่งก็ดีแล้วที่เด็กมันคิดได้

"แล้วไปแกล้งเค้า มันได้ความรู้สึกอะไรเหรอ รึว่ามีอารมณ์ รู้จักคลิปโป๊ หนังโป๊ยังเนี่ยเราอะ" มา เอาเลยเข้าประเด็น

"พี่ถามอะไรเนี่ย"

"แหม ทีแกล้งผู้หญิงนะไวเชียว"

"อย่าบอกแม่นะครับ"

"จร้า ๆ ไม่บอก หมายถึงเรื่องแกล้งผู้หญิง หรือเรื่องหนังโป๊" ฉันเน้นไปอีก

"สองเรื่องนั่นแหละครับ"

"แสดงว่าเคยดูจริงสินะ" ไม่เบานะเรา

"เปล่าครับ แค่ผ่าน ๆ เพื่อนมันเอามาเปิด เลยได้เห็น"

"แล้วรู้สึกยังไง" จี้ถามอีกหน่อย

"ตรงนั้นแข็งครับ" อั่ยยะ พูดมาชัดเจนเลย

"อย่าบอกนะว่าพากันชักว่าว" น้องมันก็อาย ๆ นะตอนฉันจี้ถามไปอีก

"เปล่าหรอกครับ แค่แบบนั่งหัวเราะ แซวกันว่า ไอ้นั่นไอ้นี้หำแข็ง โวะ พี่มาถามอะไรเรื่องนี้เล่า" มีเบี่ยงประเด็น เคไม่ถามแล้ว ฉันว่าฉันเก็บข้อมูลน้องมาพอสมควรละ ถึงเวลาแล้วล่ะ

"งั้นพี่ขอถามอะไรหน่อย ตอนไปแกล้งเค้าเนี่ย ดึงสายเสื้อในเอย ไปเปิดกระโปรงเค้าบ้างเอยเนี่ย ทำแล้วได้อะไร" ขอวกมาที่จุดเดิม เพราะเรื่องจะชี้นำน้องไปแบบเนียน ๆ

"ผมก็ไม่รู้ แต่มันน่าแกล้งอะ มันเป็นทอมนมใหญ่ ชุดนักเรียนมันเห็นสายเสื้อในอะ เลยพากันแกล้ง แต่มันก็ตอบโต้คืนนะ สมน้ำสมเนื้อกันพี่ ส่วนเปิดกระโปรงเพื่อนมันแกล้งไม่ใช่ผม แต่ก็ติดหางเร่ไปด้วย ผู้หญิงร้องไห้เลย วันนั้นเกือบซวย แต่ก็รอดตัวมาได้" น้องแกร่ายยาวเป็นชุดเลย คงจะรู้สึกไม่ดีจริง ๆ

"ไหนลองทำแบบที่แกล้งเพื่อนดูซิ พี่จะรู้สึกยังไง" ทันทีที่พูดใจนี่สั่นรัว ๆ ตื่นเต้น

"จะดีเหรอพี่"

"พี่โตแล้วไม่ว่าอะไรหรอก อยากลองดูว่ามันรู้สึกยังไง อันนี้เก็บข้อมูลพี่ด้วย" แถไปนั่น แล้วฉันกลับมานั่งขัดสมาธิ แล้วก็หันหลังให้น้องเพื่อให้น้องดึงสายเสื้อใน

"ไม่เห็นสายอะพี่ เออจะว่าไปเพื่อนผู้หญิงหลาย ๆ คนก็ไม่เห็น เห็นแต่ยัยทอมนั่นชัดเจนเลย"

"คนอื่นเค้าอาจจะใส่เสื้อซับ ไม่ก็ใส่เสื้อในสีขาว แต่เพื่อนน้องที่เป็นทอมอะไรนั่น เค้าอาจจะใส่เสื้อในที่เป็นสีก็ได้ ใช่มะ เลยเห็นชัด"

"เออ จริงพี่ ใช่ ๆ แบบนั้นเลย"

"แล้วของพี่ล่ะน้องคิดว่าพี่ใส่แบบไหน หรือไม่ใส่" เริ่มสนุกแล้วสิเรา

"ผมว่าพี่ใส่ทั้งเสื้อซับเสื้อใน ผมดูดี ๆ แล้วก็เห็นรอยเสื้อในอยู่"

"เก่งจริงนะเราเนี่ย อ่าไหนลองดึงสายเสื้อในพี่สิ พวกเอ็งไปแกล้งแบบไหน" ทำเนียนเป็นไม่รู้

แปะ! แปะ! แปะ! "โอ้ย ทีเดียวก็รู้แล้วไหมน้อง เจ็บ ๆ คัน ๆ เลยนะเนี่ย จะว่าไปมันรู้สึกเหมือนโดนหยาม มันหงุดหงิดนะที่โดนแกล้ง พี่เข้าใจละ" เล่นซะหลังแดงแล้วมั้งนั่น ดึงซะยาวเชียว ว่าไปนั่น

"ผมขอโทษพี่ ก็พี่บอกตามที่แกล้งเค้ามาไง"

"อ่า พี่ไม่ว่าอะไรหรอก" เอาไงต่อเรา ลงล่างเลยไหมเรา

"เออ พี่มุก ว่าแต่เสื้อซับนี่ ไม่ใช่ใส่แค่ตอนเด็ก ๆ เหรอ ไม่เห็นแม่จะใส่เลย" ดีมากเจ้าเมือง

"แล้วแต่คนนะ ปกติถ้าไม่ใส่ชุดนักศึกษาพี่ก็ไม่ใส่ ชุดนี้มันเห็นเสื้อในไง โตแล้วจะให้ใครเห็นก็น่าอายนะ ใส่เสื้อซับปิดไว้เลย" อธิบายไปตามความจริง แม้จะมีความต้องการทางเพศสูงพอตัว แต่ก็รักนวลสงวนตัวนะ เดี๋ยวนะ มันย้อนแย้งพิกล เออช่างมัน

"อ๋อ เออพี่มุก ผมสงสัยอีก ยัยทอมบางวันมันก็มีสายเสื้อใน บางวันมันก็ไม่มีมีแต่เสื้อใน เสื้อในมีหลายแบบเหรอพี่" มันขี้สงสัยหรืออะไรกันแน่

"เอ็งสงสัย หรือจะถามอะไรกันแน่เจ้าเมือง" จี้ไปตรง ๆ

"คือเห็นเสื้อในแม่ไม่มีสายไงบางทีนะ แต่พอตอนซักก็เห็นสายด้วย งงครับ เพราะยัยทอมเลยทำให้ผมงง" คงจะโดนเด็กทอมนั่นปั่นหัวอะไรมาแน่ ๆ

"อ๋อ มีสายหมดแหละ แล้วแต่ตอนซื้อมาด้วยว่าเสื้อในเป็นแบบไหน อย่างของพี่ก็ถอดออกได้นะ ไปเอาของแม่น้องมาไปเดี๋ยวพี่สาธิตว่ามันทำยังไง" ยาวไปงานนี้ เราก็แฉะไป ฝนก็ตกไป

น้องมันก็เอามาตามที่ฉันสั่งไป "มาใกล้ ๆ พี่" คือเรียกน้องมาสาธิตด้วยตัวน้องเองนั่นแหละ ใส่เสื้อในของแม่น้องทับตัวน้องไปพร้อมสายเสื้อใน และน้องก็เข้าใจในที่สุด ว่ามันมีขั้นตอนเกี่ยวกับเสื้อในหลาย ๆ อย่าง พอเรียบร้อยน้องก็รีบเอาไปเก็บกลัวแม่ด่า

เอาไงต่อดี เพื่อไม่ให้ดูว่าเราแรด ต้องค่อย ๆ เป็นค่อยไป ๆ คงคอนเซปฉันไว้ "เออ พี่มุกขอแขนหน่อย" อ้าว น้องมันจะทำอะไรล่ะนั่น จะรุกฉันเหรอ

"ทำไมเหรอ" ถามหน่อยจะได้ดูไม่ง่าย

"เหอะน่าพี่" ฉันก็ยื่นแขนทั้งสองข้างออกไปข้างหน้าตามที่น้องมันขอ

"ดูสิพี่ ความขาวมันต่างกันมาก ๆ" จะสื่ออะไรคะคุณน้อง แต่มันทำให้ฉันคิดอะไรต่อมาได้

"อันที่จริงมีที่ที่ขาวกว่านี้อีกนะ" พูดไปฉันก็เอาแขนไปเทียบกับแถวต้นขาฉัน

"จริงด้วย" น้องมันสนใจ สนใจตรงนั้นฉันน่ะสินะ ฉันเลยถกกระโปรงไปจนสุดโคนขา แต่ก็ยังปิดไม่ให้เห็นเกงในอยู่

"แฮ่ ๆ แน่ ๆ มองใหญ่เชียวนะเรา" น้องมันสะดุ้งเลย

"มันตื่นเต้นเหมือนตอนไปเปิดกระโปรงเพื่อนเลยครับ" ว่าไปนั่น เริ่มแล้วสินะตอนนี้ อารมณ์กำลังได้

"งั้นอยากเปิดไหมล่ะ" เชี่ย ฉันพูดอะไรออกไปวะ อ้าว แล้วท่าทางยั่วยวนที่ฉันทำอยู่มันอะไรล่ะเนี่ย

"ได้เหรอครับ" ไม่ใช่แค่ถามมือมันก็มาด้วย

เพี้ย! แม่ฟาดเข้าให้ "หื่นนะเราน่ะ" ซื้อเวลาไว้บ้าง

"มามา ให้ดูก็ให้ดู รู้สึกยังไงบอกพี่ด้วย" ว่าไปนั่นได้อีก มือน้อย ๆ สีคล้ำของน้องก็ยื่นมาเปิดกระโปรงฉันที่ตอนนี้ ฉันนั่งอยู่ในท่าขัดสมาธิ

"ทำไมตรงนั้นมันดำ ๆ ล่ะครับ" โอ้ แม่เจ้าว่าของฉันดำเหรอ

"ไหน ๆ" ตามน้ำไป

"นั่นน่ะครับ หว่างขาขอบเกงใน"

"มันก็เป็นทุกคนนั่นแหละ ขามันเสียสีกันไง เด็ก ๆ อย่างเราอาจจะยังไม่มี โตไปมีเอง" ตอบไปตามความจริง น้องมันก็ยังคงจ้องดูอยู่

"พี่ ๆ ไอ้ขนหยัก ๆ นี่ใช่ไหมครับ เรียกว่า หมอย" เด็กน้อยช่างสงสัยจริง ฉันก็พยักหน้าตอบไป ว่าแต่น้องจะสังเกตเห็นไหมนะ น้ำแฉะ ๆ ตอนนี้เปื้อนเกงในสีม่วงอ่อน ๆ ของฉันอยู่

"ไง รู้สึกอะไรไหม" ฉันถามตรงประเด็นเลย หลังจากที่น้องแกวางมือจากกระโปรงฉันไปแล้ว

"คับ มันคับ ตรงเกงในครับพี่"

"นั่นแหละ เค้าเรียกว่า เกิดอารมณ์ ถ้าพูดแบบเต็ม ๆ ก็ เกิดอารมณ์ทางเพศ" อย่างกับมาสอนเพศศึกษา อย่างที่พี่หนุ่มแกบอกเลย ต้องค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป จะทำให้อารมณ์มาเต็ม จริงทีเดียว ตอนนี้หื่นจับใจแล้วเรา

"ทุกคนก็เป็นเหรอครับ"

"อ่าใช่ หลังจะนี้ เราก็จะเริ่มรู้สึกอายแล้วล่ะ เวลาพูดถึงเรื่องแบบนี้ ดังนั้นเรื่องแกล้งผู้หญิงต่อไปนี้ไม่ดีแล้วนะ เข้าใจไหม" ฉันเลยสอนอะไรน้องมันไปเสียหน่อย

"พี่มุก ผมถามอะไรได้ไหมครับ คือ ไอ้ที่เค้าบอกว่าชักเว่าทำยังไงครับ" บะ กะให้ช่วยเหรอจ๊ะ

"จะหื่นใส่พี่ใช่ไหมเนี่ย เห็นพี่ใจดีหน่อยไม่ได้"

"เปล่าครับ ผมยังไม่รู้เลย หื่นใส่พี่นี่คืออะไร" จ้า ๆ เข้าใจ

"จ้า ๆ แล้วว่าแต่ เคยเล่นตรงนั้นไหมเวลามันแข็งอะ เคยแบบเหมือนปวด หรือรู้สึกเสียว ๆ ตรงนั้นไหมเวลาเล่นมัน อะไรแบบนี้อะ" ฉันไม่รู้จะพูดยังไง ฉันไม่ใช่ผู้ชาย พูดไปตามที่พี่หนุ่มเคยเล่าให้ฟัง

"เคยครับครั้งหนี่งตอนมันแข็งแล้ว ไปแตะมัน เล่นมันรู้สึกดีนะครับ แล้วพอสักพักมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดครับ แล้วมันก็ไม่แข็ง" อ่า อธิบายเห็นภาพอยู่

"โอเค นั่นแหละเค้าเรียกช่วยตัวเอง หรือเรียกติดปากว่า ชักว่าว อันที่จริงการชักว่าว มันคือการชักตรงนั้นไปมาจนให้เกิดอาการสุดท้ายที่น้องเป็นนั่นแหละ แต่น้องยังเด็กเลยคงไม่มีอะไรไหลออกมามั้ง เออแล้วมีอะไรไหลออกมาปะ" ฉันสาธยายให้น้องฟัง

"มีครับ เหมือนมีน้ำใส ๆ ไหลออกมาอยู่ ผมคิดว่าเยี่ยวค้าง"

"อ่า ไอ้นั่นแหละเค้าเรียกน้ำอสุจิ น้ำเว่า อะไรก็ว่ากันไปแล้วแต่จะเรียก" เสริมให้น้องได้รู้ไว้อีก

"เออ ไม่ลองไปเอาออกเหรอตอนนี้อะ" ฉันเสนอ ก่อนที่ฉันจะหยิบปากกามาบอกว่ามาสาธิต มันชักขึ้นลงแบบนี้ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป ให้ไปลองดู

"ไปโน้น ห้องน้ำโน้น มาทำอะไรตรงนี้" น้องแกกะจะทำมันตรงนี้ จะโชว์รึไง ยัง ๆ ยังไม่ใช่ตอนนี้ ซึ่งน้องมันก็วิ่งไปห้องน้ำอย่างที่ฉันบอก ฉันยังไม่เห็นอะไรหรอก แค่เพิ่งแก้กางเกงเท่านั้น เหลือเกงในอยู่

   ไม่ช้าน้องก็กลับมา ดีนะที่รู้จักใส่เกงในคืนมา ไม่ล่อนจ้อนมาน่ะ ก่อนจะวิ่งกลับมาใส่เกงกางคืน ตอนนี้ผ่านไปเกือบจะ 20 นาทีได้ หลังที่เราเริ่มคุยกันมาตั้งแต่ต้น ฝนก็ยังคงตกไม่ขาดสาย ดี ตกต่อไป

"พี่มุกทำไรน่ะ" ฮ่า ๆ ฉันลองเชิงเจ้านั่นของน้องอีกหน่อย เปิดกระโปรงให้น้องมันเห็นเกงในฉันอีกรอบ

"ปวด ปวดพี่ ตรงนี้มันเจ็บ" น้องแกว่างั้น

"นี่เราหื่นไม่เบานะเนี่ย ยังแข็งได้อีก นี่แหละ ถ้ามันแข็งต่อหลังจากเอาน้ำแรกออกไปแล้วก็จะรู้สึกเจ็บ ๆ แบบนี้แหละ"

"แล้วมันเป็นไรไหมพี่แบบนี้" น้องแกหน้าเสีย คงรู้สึกไม่ดีเอามาก ๆ

"ให้พี่ดูให้ไหม" เอาแล้วคำถามที่ทำเอาหัวใจฉันสั่นสะท้าน แม้จะเป็นของเด็กก็ตามเหอะ แต่ก็เป็นเด็กที่มีอารมณ์แล้ว หยวน ๆ น่า

"เดี๋ยว พี่บอกอะไรก่อน ตั้งแต่ที่เราคุยกันมานี้ บอกใครไม่ได้นะ ถ้าบอกน้องโดนแม่ตีตายแน่ อีกอย่างพี่ก็โดนตำรวจจับแน่" ต้องเตือนน้องก่อน

"ครับ"

"โอเค งั้นพี่ดูให้" หลังฉันว่าจบ น้องแกก็ถอดกางเกงพ่วงด้วยเกงในในคราวเดียวเลย เผยให้เห็นหำเด็ก ถ้าจะบรรยายขนาดก็คงจะสองนิ้วของฉันได้ นิ้วชี้บวกนิ้วกลางล่ะมั้ง

   แน่นอนทุกอย่างโหลนไปหมด เพราะยังเด็กไม่มีขนสักเส้น ผิวก็ยังเป็นเนื้อเดียวกันไม่มีรอยย่นไม่ว่าจะตรงหำ หรือใข่ สีผิวกลืนกับสีรอบข้างไม่เด่นชัดเหมือนผู้ใหญ่ ที่มันจะคล้ำกว่า

"นี่เหรอจู๋น้องเมือง ก็ใหญ่ใช่เล่นนา" ว่าไปนั่นชมน้องมันหน่อย

"ไหนลองชักให้พี่ดูหน่อยซิ ถูกวิธีไหม" มา มาเริ่มเพศศึกษากันน้อง

   ไอ้นั่นของเด็กชายที่หนังหุ้มยังหุ้มปลายลำอยู่ ไม่ได้ให้เห็นหัวเห็ดสีชมพูมากนัก แต่ดูแล้วคงไม่ต้องขลิบล่ะมั้ง เพราะมันชักแล้วหนังก็ถกลงจนสุดโคนหัวเห็ดอยู่

"เป็นไงมั้ง รู้สึกว่าจะสุดมั่งยัง" ฉันถามหลังเห็นน้องชักมาร่วมนาที

"รู้สึกเฉย ๆ ครับ ตอนแรกก็ปวดอยู่ แต่ตอนนี้ มันคงเล็กลงแล้ว"

"ไม่หรอกมันก็เท่าเดิมแหละ แต่แค่น้องชินแล้ว ไอ้ที่มันปวดคือมันเพิ่มขนาดต่างหากล่ะ" พูดไปงั้น ไม่รู้ข้อมูลอะไรหรอก

"งั้นเอาแบบนี้ไหม" ฉันถกกระโปรงเปิดออกให้กางเกงในของฉันได้สะดวกขึ้น แล้วก็อ่าขาให้น้องมันมอง

"โอ้ย! ปวดอีกแล้วครับ" สิ่งเร้าก็กระตุ้นกับเด็กได้เหรอเนี่ย

"เอา ชักต่อไป" บอกให้น้องมันทำต่อ มันก็พยักหน้ารับคำ มันก็ยืนชักไปเรื่อยของมัน ก็รู้แหละน้ำสองมันนาน แล้วอีกอย่างยังเป็นเด็กอีก ที่เพิ่งจะสองสามครั้งเอง ร่างกายคงจะยังผลิตไม่ทัน กระตุ้นอีกหน่อยแล้วกัน

"แบบนี้น่าจะช่วยให้ปวดขึ้น เฮ้ย ไม่สิช่วยให้รู้สึกบางอย่างมากขึ้นนะ" ฉันถอดกระโปรงออกเลยคราวนี้ กระดุมเสื้อนักศึกษาฉันก็ปลดทีละเม็ด ก่อนจะถอดเสื้อออกอีกตัว

   ตอนนี้ฉันอยู่ในสภาพเกงในตัวเดียว กับเสื้อซับ ที่ยังใส่ทับเสื้อในอยู่ "เป็นไง"

"โห พี่ขาวเวอร์"

"มาแล้วล่ะ ผมว่ามาแล้ว ความรู้สึกนี้ อั๊ก..." แม้จะนิดเดียว แต่ด้วยระยะห่างไม่มาก ทำให้น้ำอย่างว่าของน้องเมืองเปอะเปื้อนเสื้อซับฉัน

"โด่ น้องเมือง ถอดออกให้พี่เลยพี่ไม่อยากจับโดนน้ำอันนี้ หยี!" แกล้งรังเกียจไปงั้นแหละ

   น้องมันก็กล้า ๆ กลัว ๆ แต่ก็จับชายเสื้อซับของฉันแล้วค่อย ๆ ถอดมันออกในที่สุด เผยให้เห็นเรือนร่างจริง ๆ ของฉันที่เหลือเพียงแค่ชุดชั้นในทั้งล่าง และบนเท่านั้น

"ไอ้เมืองเฮ้ย อยู่ไหม" ฉิบหายล่ะใครมา เสียงตะโกนถามมาจากหน้าบ้าน



โปรดติดตามตอนต่อไป ...

ปล. 1 แต่งต่อทุกเรื่องนะครับ เพียงแต่อารมณ์ศิลปินของผมพ้องกับเรื่องไหนก็แต่งเรื่องนั้นต่อนะครับ

ปล. 2 เรื่องนี้เป็นภาคต่อของวางแผนเพื่อพิชิตที่ผ่านมาน่าจะ 2 3 ปี

ปล. 3 ทำไมถึงมาสร้างเรื่องใหม่ ไม่แต่งเรื่องเก่าให้จบ ตาม ปล. 1 เลยครับ อารมณ์ศิลปินล้วน ๆ

ปล. 4 เรื่องนี้แต่งจากจินตนาการล้วน ๆ ไม่ได้อิงเค้าจากเรื่องจริงเลย ตามนั้นครับ

ลิ้งเรื่องเพศศึกษาสื่อรัก (ยังไม่จบ)
   

ลิ้งเรื่องวางแผนเพื่อพิชิต (ยังไม่จบ)
                  

ลิ้งวางแผนเพื่อพิชิตเดอะซีรีส์ เวอร์ชั่นศิษย์เอก (ยังไม่จบ)

ยินดีต้อนรับกลับมานะครับ หายไปนานเลย
ก็ยังเขียนได้น่าติดตามและลุ้นไปด้วยเหมือนเดิมเลย
ขอบคุณสำหรับผลงานนะครับ 

น้องเมืองมีพัฒนาการอย่างรวดเร็ว
แบบนี้พี่มุกจะหนีไปไหน

ขอบคุณครับ รอติดตามผลงานครับ

ติดตามทุกเวอร์ชั่นครับ นอนพักสบายช่วงนี้กลับมาอ่าน

พี่มุกหาเรื่องกินเด็ก 55