*เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งเท่านั้น สถานที่ บุคคล หรือ เหตุการณ์ ในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ*
Lust order คำสั่งราคะ:ภาคพรีม ตอนที่2

"Fear can be a potent aphrodisiac."
"ความกลัวเป็นสิ่งกระตุ้นอารมณ์ทางเพศที่ดี"
― Kele Moon, Beyond Eden


สิ่งที่ก่อเกิดขึ้นในจิตใจของพรีมตอนนี้มีทั้งความกลัว ความกังวล หวาดผวา และ อารมณ์อื่น ๆ ที่ผสมปนเปกันจนทำให้เธอรู้กสึกคลื่นไส้ เหมือนกับตัวเธอกำลังจมลงสู่มหาสมุทรที่ไร้ก้นบึ้ง

ตลอดทั้งคืนเธอได้แต่ร้องไห้ จนเสียงแหบพร่า ร้องจนไม่มีเสียงร้องและไม่มีน้ำตาออกมา ถึงจะยังไม่รู้แน่ชัดว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรแต่ความวิตกที่กำลังก่อตัวขึ้นมาในจิตใจเธอตอนนี้ก็มากพอที่จะทำลายความรู้สึก และ กระบวนการคิดของพรีมลงโดยสิ้นเชิง ในหัวของเธอตอนนี้มีแต่ความกลัว กลัวว่ารูปของเธอจะหลุดออกไป กลัวว่าพ่อแม่จะรู้ และที่สำคัญที่สุดกลัวว่ามิคจะทิ้งเธอไป ความคิดมากมายวนเวียนอยู่ในหัวของเธอตลอดทั้งคืนจนแสงแรกของเช้าวันใหม่เริ่มสาดส่องขึ้นมา แม้จะเป็นแสงอาทิตย์ที่สดใสแต่ตอนนี้กลับทำใ้หพรีมรู้สึกอยากจะอาเจียนอย่างบอกไม่ถูก

"ตึ๊งงงงง"

เสียงข้อความจากโทรศัพท์ที่คว่ำอยู่บนโต๊ะดังขึ้น เธอรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ขนลุกชูชันทั้งตัว ใครเป็นคนส่งข้อความมากัน หรือว่าจะเป็นคนเดียวกันกับที่ส่งรูปถ่ายพวกนั้นมา เธอใช้เวลาทำใจอยู่สักพัก มือที่เอื้อมออกไปเพื่อจะพลิกโทรศัพท์ดูนั้นสั่นกลัว เธอใช้เวลาทำใจอยู่นานก่อนจะพลิกหน้าโทรศัพท์ขึ้นมา

'มอนิ่ง'

เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่ เป็นข้อความทักทายยามเช้าจากแฟนหนุ่มของเธอเอง เขาส่งข้อความแบบนี้หาเธอทุกวันไม่ขาดนับตั้งแต่คบกันมา อย่างน้อยการได้เห็นข้อความของมิคในเวลาแบบนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาอีกครั้ง พรีมตอบกลับมิคเหมือนทุก ๆ วัน ตั้งสติสักพักก่อนจะลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียนที่มหาลัย

พรีมปลดเปลื้องเสื้อนักศึกษาตัวเดิมเมื่อคืนออก เปิดฝักบัวให้สายน้ำอุ่นไหลผ่านร่างกายชำระความเหนื่อยล้าตลอดทั้งคืนออกไป พลันก็นึกถึงสัมผัสของแฟนหนุ่มที่สร้างความสุขให้เธอเมื่อวันก่อน รอยจูบของมิคยังประทับอยู่บนหน้าอกของเธอ อ้อมกอดที่เธอยังรู้สึกเหมือนเขากำลังกอดเธออยู่ตอนนี้เพื่อให้ความอบอุ่นแก่เธอ

พรีมมองตัวเองในกระจก หลักฐานการร่วมรักของพรีมกับมิคยังไม่เลือนหายไป รอยแดงตามหน้าอกของพรีมที่มิคนวดให้จนเพื่อนล้อ สัมผัสของนิ้วที่สอดแทรกเข้ามาในตัวของเธอ เสียงสนทนาของกันและกันในวันก่อน ภาพทั้งหมดเริ่มไหลวนในหัวพรีม จนรู้ตัวอีกทีมือของเธอก็กำลังเขี่ยวนรอบหัวนมชมพูสวย อีกนิ้วก็กรีดกรายตามร่องสวาทด้านล่าง

"มิค อ๊าาาาาาา มิค มิค มิค"

เธอครางถึงแฟนหนุ่ม น้ำใสพรั่งพรูออกมาจากตาน้ำด้านล่างก่อเกิดเป็นสายธารขนาดย่อม หล่อเลี้ยงให้นิ้วของเธอเร่งจังหวะมากขึ้นเรื่อย ๆ ในหัวเธอคิดถึงบทรักที่เธอกับแฟนหนุ่มร่วมกระทำกัน จนกระทั่ง

"โอ้กกกกก แหวะ โอ้กกกกกก"

ใช่พอคิดถึงเรื่องเมื่อวานก็ทำให้เธอคิดถึงรูปถ่ายพวกนั้นคิดถึงใครบางคนที่แอบดูพวกเธออยู่ ความคิดนั้นทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้อย่างรุนแรงจนเธออาเจียนออกมา ไม่มีอาหารใด ๆ หลงเหลืออยู่ในกระเพาะของเธอ สิ่งที่ออกมามีเพียงน้ำย่อยจากกระเพาะเท่านั้น แต่ถึงแบบนั้นร่างกายของเธอก็ยังผลักดันให้อาเจียนต่อไป

เธอลุกขึ้นมาบ้วนปากล้างหน้าล้างตา น้ำตาของเธอไหลออกมาอีกครั้ง

"มิค......พรีมจะทำยังไงดี......."

มิคมารอรับพรีมไปมหาลัยอยู่ใต้คอนโดเหมือนเช่นทุกวัน รอไม่นานพรีมก็ลงมา มิคสังเกตเห็นขอบตาของพรีมที่ทั้งคล้ำและบวมแดงแม้จะกลบด้วยเครื่องสำอางแล้วก็ยังพอเห็นได้อยู่ พอขึ้นรถมาพรีมก็นั่งเงียบไม่เหมือนปกติทำให้มิคไม่กล้าที่จะถามอะไรและเลือกที่จะนั่งเงียบ ๆ ให้พรีมได้ใช้เวลากับตัวเอง

มิคปล่อยให้บรรยากาศน่าอึดอัดนั้นดำเนินต่อไปจนใกล้จะถึงมหาลัย เขาก็ทนไม่ไหวจนต้องเอ่ยปากออกไป

"พรีม เป็นอะไรรึเปล่าวันนี้นั่งเงียบเลย"

"ไม่มีอะไร....."

แม้ว่าพรีมจะตอบมาแบบนั้นแต่มิคก็รู้สึกได้ว่าคำตอบที่เธอพูดออกมากับสิ่งที่อยู่ในใจของเธอนั้นมันช่างขัดแย้งกันเหลือเกิน

"ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกกันได้นะ"

"อื้อ....ไม่มีอะไรหรอก"

พรีมตอบกลับมาเช่นเดิมก่อนจะหันไปมองข้างทาง แม้จะแวบเดียวแต่มิคก็เห็นว่าบนแก้มขาวของพรีมนั้นมีประกายสะท้อนจากหยดน้ำตาที่ไหลหล่นลงมาอยู่ แต่ในเมื่อเธอยังไม่พร้อมบอกอะไรเขาก็เลือกที่จะไม่คะยั้นคะยอต่อ เวลาที่มีเรื่องให้คิดมากพรีมมักจะเป็นเช่นนี้บ่อยครั้ง แต่ทุกครั้งเมื่อคิดตกเธอก็จะกลับมาเป็นปกติเอง แต่สิ่งที่มิคไม่รู้คือเรื่องที่อยู่ในหัวของพรีมตอนนี้มันเลวร้ายกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาขนาดไหน

มิคขับไปส่งเธอที่หน้าตึกเรียนก่อนจะขับรถไปจอดที่คณะของตัวเอง

พรีมเดินล่องลอยเข้าไปในตัวอาคาร หวังลึก ๆ ในใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจะเป็นเพียงความฝัน และวันนี้เธอจะเข้าเรียนและกลับคอนโดกับแฟนหนุ่มตามปกติ แต่ความคิดนั้นก็อยู่กับเธอได้ไม่นานเมื่อเธอรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนในกระเป๋าถือของเธอ

"ตึ๊งงงงง"

เสียงข้อความที่ดังขึ้นตอกย้ำว่าเธอไม่ได้คิดไปเองและมีคนส่งข้อความมาหาเธอจริง ๆ และคราวนี้ก็ไม่ใช่แฟนหนุ่มของเธอเสียด้วย

'Collector'

นั่นคือชื่อของคนที่ส่งข้อความเข้ามาหาเธอ เธอยังไม่เห็นข้อความที่มันส่งมาแต่เธอก็รู้ได้ทันทีว่านี่ต้องเป็นคนเดียวกับที่ส่งรูปมาให้เธอเมื่อคืนแน่ เพราะรูปที่มันใช้เป็นรูปโปรไฟล์คือรูปของเธอที่กำลังเปลือยกายพิงประตูระเบียงอยู่ แม่จะมีแถบดำคาดปิดบังบริเวณดวงตาแต่ก็เป็นรูปของเธออย่างแน่นอน

พลันเหมือนเธอถูกกระชากกลับสู่โลกของความเป็นจริงอันโหดร้าย น้ำตาไหลอาบสองแก้ม ก่อนที่นิ้วอันสันเทาจะเลื่อนไปกดเปิดข้อความนั้นดู

'ว่าไงอีพรีมพร้อมสำหรับคำสั่งแรกรึยัง'

'แกเป็นใครต้องการอะไร'

'หึ กูก็บอกแล้วไง มึงต้องเป็นทาสพวกกู1อาทิตย์ ถ้ายังไม่อยากให้รูปพวกนั้นหลุดออกไป'

'ทำไมต้องทำแบบนี้กับฉัน'

'เลิกถามน่ารำคาญได้แล้ว เข้าไปในห้องน้ำของตึกเดี๋ยวนี้'

พรีมหันไปมองรอบตัวทันที มันสั่งเธอแบบนี้แสดงว่ามันต้องพอรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน หรือว่ามันจะอยู่ใกล้ ๆ แถวนี้กัน

'จะหาแค่ไหนก็หาพวกกูไม่เจอหรอกนะอีโง่ รีบ ๆ ทำตามคำสั่งซะ'

พรีมไม่ตอบกลับแต่ก็เดินเข้าไปในตัวตึกตามคำสั่ง เธอเริ่มหวาดกลัวมากขึ้น ถ้ามันอยู่ใกล้ ๆ แสดงว่ามันสามารถเข้าถึงตัวเธอได้ง่าย ๆ แล้วถ้ามันจะทำอะไรกับเธอขึ้นมาล่ะ ความกังวลที่เกิดขึ้นทำให้ขาพรีมเริ่มอ่อนแรง ตัวสั่นเทิ้มไปหมด ตอนนี้เธอกำลังเดินตัวสั่นไปห้องน้ำเหมือนลูกเป็ดที่เพิ่งออกจากไข่ อ่อนแอและเปราะบาง

'ดีมาก ทีนี้แก้ผ้าออกให้หมดแล้วถ่ายรูปส่งมาให้กู เอาให้เห็นหน้ามึงชัด ๆ ด้วยนะ'

'มันจะมากไปแล้วนะ ถ้าจะแกล้งกันก็ให้มีขอบเขตหน่อย'

'แกล้งกันเหรอ555555 อีพรีมมึงยังนึกว่านี่คือการแกล้งกันแบบเด็ก ๆ เหรอ'

'งั้นมึงต้องคิดใหม่นะ'

มันตอบก่อนจะส่งรูปกลับมา เป็นรูปแคปหน้าจอของรูปเมื่อคืนที่กำลังจะถูกอัพขึ้นเฟซบุ๊ค พร้อมแคปชั่นที่ระบุชื่อ ที่อยู่ มหาวิทยาลัยที่เธอเรียน อย่างชัดเจน และยิ่งไปกว่านั้นไอดีที่มันกำลังใช้อยู่ ก็เป็นไอดีเฟซบุ๊คของพรีมเองด้วย

'ถ้ามึงยังไม่รีบส่งมาก็บอกลาชีวิตมึงได้เลยนะอีพรีม'

'ไม่ หยุดนะ ฉันยอมแล้ว'

'ดีมาก อีพรีม'

พรีมตรวจเช็คกลอนประตูให้แน่ใจก่อนจะค่อยถอดเสื้อผ้าของเธอผับไว้บนฝาชักโครก เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปตัวเอง ในรูปเห็นเด็กสาวหน้าตาน่ารักที่หน้ากำลังขึ้นสีจัดและมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก กำลังเปลือยกายในห้องน้ำ หน้าอกของเธอใหญ่พอตัวแถมหัวนมยังชมพูสวย ผิวพรรณขาวเนียน และด้านล่างเห็นเป็นป่าผืนน้อยที่ผ่านการเล็มดูแลมาอย่างดี พรีมทำใจอยู่สักพักก่อนจะส่งรูปไป

'ดีมาก อีทาสกะหรี่พรีม'

'รูปต่อไปถ่ายแบบเดิม แต่คาบบัตรนักศึกษาไว้ด้วย'

'ไม่ได้นะ คนก็รู้หมดสิ'

'แล้วมึงคิดว่าถ้าขัดคำสั่งกูแล้วคนอื่นจะไม่รู้เหรอ'

พรีมต้องทำตามคำสั่งมันอย่างว่าง่าย รูปของลูกคุณหนูผิวขาวเนียนกำลังเปลือยกาย คาบบัตรนักศึกษาที่มีข้อมูลระบุตัวเองอย่างชัดเจน สร้างความอับอายให้กับพรีมไม่น้อย แต่คำสั่งก็ยังไม่หมดเท่านั้น

'สมกับเป็นทาสกะหรี่ รูปต่อไปแหกหีมึงให้กว้าง ๆ แล้วถ่ายมา เอาบัตรนักศึกษาวางไว้บนโหนกหีมึงด้วยล่ะ'

พรีมทิ้งตัวลงทับชุดนักศึกษาบนชักโครก เอาบัตรนักศึกษาวางทับดงหมอยเอาไว้ ก่อนจะใช้มือนึงแหกกลีบหีทั้งสองข้างออกจากกันด้วยนิ้วชี้และนิ้วกลาง เผยให้เห็นกลีบหีชมพูใส เธออายอย่างมาก ก่อนจะใช้โทรศัพท์ที่อยู่ในอีกมือหนึ่งถ่ายรูปเอาไว้

'หึ หียังสดอยู่เลยนะอีทาสกะหรี่'

'เห็นลูกคุณหนูอย่างมึงมาถ่ายรูปร่าน ๆ แบบนี้แล้วมันตลกดีว่ะ'

ก่อนที่มันจะสั่งให้พรีมทำท่าทางต่าง ๆ เพื่อถ่ายรูปส่งไปให้มันอีกเป็นชุด จนหมดทุกซอกทุกมุม โดยทุกรูปล้วนมีบัตรนักศึกษาประกอบเพื่อยืนยันตัวตนของเธอทั้งสิ้น

'ดีมากอีพรีม คำสั่งสุดท้ายของเช้านี้ ออกไปนั่งติ้วหีบนอ่างล้างหน้าแล้วถ่ายคลิปส่งมา'

'จะบ้าเหรอ ถ้าใครเข้ามาเห็นเข้าล่ะ'

'ก็อาจจะมี แต่ถ้ามึงไม่ทำคนทั้งโลกได้เห็นหีมึงแน่'

พรีมกลืนน้ำลายหนืดลงคอ ก่อนจะค่อย ๆ ปลดกลอนประตูชะโงกหน้าออกไปมองรอบ ๆ เมื่อเห็นว่าไม่มีคนอยู่จึงเดินออกมา ตอนแก้ผ้าในห้องน้ำยังไม่รู้สึกอะไร แต่พอออกมาข้างนอกเมื่อผิวกายสัมผัสลมเย็น ประสานกับความกังวลที่อาจจะมีใครเห็นสร้างความกลัวให้เธออย่างมาก แต่น่าแปลกถึงจะกลัวขนาดนั้นแต่ก็ทำให้เธอมีอารมณ์จนน้ำเงี่ยนไหลย้อยแฉะหว่างขาไปหมด

เธอตั้งกล้องไว้ในห้องน้ำ ให้ถ่ายไปที่อ่างล้างหน้าอย่างชัดเจน เปิดประตูห้องน้ำนั้นทิ้งไว้

พรีมรีบจัดแจงดันตัวขึ้นไปนั่งระหว่างอ่างล้างหน้า เอาหลังพิงกระจกแล้วเอามือลูบหีตัวเองทันที

พรีมขยี้เม็ดแตดตัวเองอย่างเร็วและแรงเพื่อเร่งให้มันเสร็จโดยเร็ว เธอกลัวเหลือเกินว่าจะมีใครเปิดประตูออกมาเห็นสารรูปของเธอในตอนนี้เข้า ยิ่งเธอขยี้ความเสียวซ่านก็แผ่ไปทั่วร่างกายของเธอ แรงกระตุ้นนั้นส่งผลให้หีเธอกระตุกน้อย ๆ เป็นจังหวะและเริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลซึมออกมา พอได้ที่พรีมก็ไม่รอช้าใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางสอดใส่เบิกรูของตัวเองทันที เธอขยับนิ้วคว้านไปทั่วรูหีพลางขยับเข้าออก

อีกมือก็ลูบคลึงไปที่หน้าอกของตัวเองสลับกับใช้นิ้วขยี้เขี่ยวนรอบหัวนม

เพราะกลัวจะมีคนเห็นพรีมจึงเร่งติ้วหีตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตาย ทั้งเร็วและแรง อีกมือก็ขยี้หัวนมบางจังหวะก็ช้อนหน้าอกตัวเองขึ้นมาดูดเลียหัวนมตัวเอง ทำให้สภาพของเธอตอนนี้ดูร่านเหมือนกะหรี่ชั้นต่ำที่ทนความเงี่ยนไม่ไหวจนต้องช่วยตัวเองอย่างรุนแรง

"เสียว เสียว เสร็จซะทีสิ เสียว อ๊ะะะะะ"

พรีมเริ่มกลั้นเสียงครางของตัวเองไม่ไหวบวกกับความกังวลยิ่งทำให้เธอเร่งติ้วหีตัวเองเท่าที่จะทำได้ ตอนนี้น้ำหีเธอไหลนองเต็มอ่างล้างหน้าไปหมด

ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงสองคนกำลังเดินคุยกันใกล้เข้ามาทางห้องน้ำ ทำให้หัวใจเธอหวิวตกไปอยู่ตาตุ่ม ด้วยความกลัวพรีมเร่งกระทุ้งทะลวงรูหี จนร่องหีสีชมพูสวยปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงของเธอ สะโพกเธอเริ่มขยับแบบควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอกัดปากตัวเองแน่นกลัวจะเผลอส่งเสียงครางออกไปให้คนข้างนอกได้ยิน ยิ่งอยากให้เสร็จเร็วก็ยิ่งเสียว ยิ่งเสียวก็ยิ่งทนไม่ไหวจะส่งเสียงครางออกไป

"อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ อื้อ"

พรีมพยายามกลั้นเสียงไว้ตอนนี้เธอใกล้เสร็จเต็มทีแต่เสียงคนข้างนอกก็ใกล้เข้ามามากเต็มทีเช่นเดียวกัน พรีมเร่งจังหวะสุดตัว เผลอยกตัวแอ่นหีขึ้นมาก้นไม่ติดพื้นโดยไม่รู้ตัวในหัวเธอตอนนี้มีแต่อยากถึงจุดสุดยอดใจจะขาด ตอนนี้เธอไม่สนใจนมตัวเองแล้ว มือหนึ่งก็ล้วงทะลวงรูหี อีกมือก็เอามาขยี้แตดตัวเองเต็มแรง

ตอนนี้ในรูหีเธอทั้งแฉะทั้งร้อน แถมยังตอดรัดนิ้วของเธออยู่เป็นจังหวะ เหมือนว่ารูหีของเธอกำลังต้องการอะไรที่จะเข้ามาทะลวง และพาเธอไปให้ถึงฝั่งฝัน ตอนนี้พรีมขยับนิ้วแรงจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นการกระทำกับหีของตัวเอง เสียงมือของเธอกระทบกับเนื้อหีด้านนอกดังเป็นจังหวะไปทั่วห้องน้ำ ผสานกับเสียงกระฉอกของน้ำจากรูหีของเธอ

"อื๊อออออออออออ"

จังหวะสุดท้ายเธอกัดปากกลั้นเสียงครางจนเลือดออก ตัวเธองอสะท้านกับความเสียวรูหีขมิบปล่อยน้ำใสไหลออกมาเป็นสายนองเต็มหน้าอ่างไปหมด เธอหมดแรงทรุดตัวอยู่บนอ่างล้างหน้า ตัวเธอยังกระตุกเป็นจังหวะ ขาสั่นอ่อนแรงไม่สามารถลุกไปไหนได้ แขนสองข้างหมดแรงไปกับการช่วยตัวเอง เธอหอบหายใจครางเหมือนกับไปวิ่งรอบสนามมาเป็นสิบรอบ เหงื่อไหลโทรมกาย ในหัวเธอขาวโพลนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

'แกร๊ก ๆ'

"ว้ายยยยยยย"

ผู้หญิงสองคนที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาถึงกับตกใจในสภาพที่อยู่ตรงหน้า

"ใครเนี่ยมาทำห้องน้ำเปียกไปหมดเลย เกือบลื่นแล้วไหมเนี่ย"

"ป้าแม่บ้านคงมาล้างห้องน้ำตอนเช้ามั้งแก"

"เหรอ แต่ป้าแกอยู่ไปไหนล่ะ"

"ไม่รู้สิเดี๋ยวก็มามั้ง"

พรีมใช้แรงเฮือกสุดท้ายส่งตัวเองกลับเข้ามาในห้องน้ำได้ทันก่อนที่สองคนนั้นจะเปิดเข้ามา ตอนนี้เธอนั่งเอนตัวพิงชักโครก ขาสองข้างยังอ่อนแรงเกินกว่าจะลุกไหว ตัวเธอยังกระตุกตามจังหวะของการถึงจุดสุดยอดไม่หาย เธอนั่งหอบตัวโยนอยู่กับพื้นห้องน้ำ

'ดูร่านสมกับเป็นทาสกะหรี่เลยอีพรีม รีบแต่งตัวไปเรียนเข้าล่ะ วันนี้ยังอีกยาวไกลนะ'

เธอมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยสายตาเลือนลาง นี่แค่ตอนเช้ามันก็ทำขนาดนี้แล้ว วันนี้เธอจะผ่านพ้นมันไปได้ยังไงกันนะ แค่คิดน้ำตาก็ไหลอาบสองแก้มอีกครั้ง

พรีมใช้เวลาพักใหญ่ก่อนจะแต่งตัวและออกมาจากห้องน้ำได้ ตอนนี้เธอเหนื่อยเหลือเกิน แขนขาทั้งหมดอ่อนแรง ผมที่เคยยาวสวยกระเซิงไปหมด แววตาของเธอเลื่อนลอย กางเกงในของเธอเปียกฉ่ำจากน้ำหีที่จนถึงต้อนนี้ก็ยังไหลออกมาไม่หยุดจนเห็นเป็นวงน้ำขึ้นที่เป้ากางเกงในผ้าฝ้ายสีขาวของเธอ

เธอออกมาจัดแจงผมเผ้าและเสื้อผ้าของเธอให้เข้าที่ ก่อนจะออกจากห้องน้ำไปยังห้องเรียน

ตลอดช่วงเช้าเธอเรียนไม่รู้เรื่องเลย เหมือนหลุดไปอยู่ในโลกที่ดำมืด มองไปทางไหนก็ไม่มีทางออก ภาพหลุดของเธอ คำสั่งที่Collectorสั่งมา สิ่งที่เธอทำเมื่อเช้าวนเวียนอยู่ในหัวเธอซ้ำไปซ้ำมาวนลูปอยู่อย่างนั้น เธอรู้สึกเหมือนน้ำตาพร้อมจะไหลออกมาตลอดเวลา ความเครียดที่สั่งสมกำลังกัดกินจิตใจเธออย่างช้า ๆ

ก่อนที่เสียงข้อความเข้าจะฉุดเธอให้ตกลงไปสู่ขุมนรกยิ่งกว่าเดิม

'ถ่ายรูปกางเกงในมึงมาตอนนี้'

'จะบ้าเหรอ'

'มึงคิดหาวิธีเอาเอง แต่ถ้าทำตามคำสั่งกูไม่ได้คงรู้นะว่าจะเป็นยังไง แล้วก็อย่าคิดจะออกไปถ่ายนอกห้องเรียนล่ะ'

พรีมกัดฟันแน่น เธอรู้ดีว่าไม่มีทางขัดคำสั่งมันได้ นับว่ายังโชคดีที่เธอนั่งเรียนอยู่มุมหลังห้องพอดี แต่ก็ยังมีโอกาสที่เพื่อนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ จะเห็นว่าเธอทำอะไรอยู่ดี เธอเริ่มสำรวจรอบตัว เพื่อนผู้หญิงในแถวเธอที่อยู่ข้าง ๆ เธอกำลังตั้งใจเรียนเอามาก ๆ แต่ผู้ชายที่อยู่แถวถัดไปกำลังจับกลุ่มคุยกันอยู่ พรีมค่อย ๆ แหกขาตัวเองออก แล้วอาศัยจังหวะที่ไม่มีใครสนใจ ทำเหมือนเอามือถือโทรศัพท์ไว้ที่หว่างขา แล้วใช้อีกมีเปิดกระโปรงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะกดถ่ายรูป

แสงแฟรชที่ส่องขึ้นทะลุกระโปรงเธอแวบนึงแต่ดีที่ไม่มีใครสังเกตเห็น

ในรูปเห็นกางเกงในผ้าฝ้ายสีขาวของเธออย่างชัดเจน แถมคราบน้ำหีจากเมื่อเช้าก็เริ่มแห้งเห็นเป็นคราบเหลือง ๆ แล้วด้วยพรีมอายจนหน้าแดงร้อนไปหมดแต่ก็ต้องส่งไปให้Collectorอยู่ดี

'หึ กางเกงในเป็นคราบเลยนะอีกะหรี่พรีม'

'ต่อไปแหวกกางเกงในให้เห็นหีมึงแล้วถ่ายรูปมา'

'ไม่ไหวหรอก เดี๋ยวคนอื่นก็เห็นกันพอดี ฉันขอร้องล่ะ'

'มึงจะขัดคำสั่งกูเหรอ'

'ฉันเปล่านะ แต่ฉันทำไม่ได้หรอก คนอยู่เต็มห้องเลยนะ'

'ได้ มึงกล้าขัดคำสั่งกูสินะ'

"ตึ๊งงงงง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"

อยู่ดี ๆ ก็มีข้อความเข้าโทรศัพท์ของคนในห้องเรียนพร้อม ๆ กัน และเริ่มมีเสียงซุบซิบนินทาขึ้นมา

"นี่มันเด็กมหาลัยเรานี่"

"ห้องน้ำชั้นล่างของคณะรึเปล่า"

"กล้าทำไปได้ยังไง"

"ดูดิร่านชิบหาย"

"ขาวโคตรเลยว่ะ หัวนมก็ชมพู"

"น่าจะขี้เงี่ยนนะกล้าถ่ายแบบนี้"

"คุ้น ๆ ปะวะมึงเหมือนเคยเห็นเลย"

พรีมได้ยินหน้าซีดเป็นไก่ต้ม หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะก่อนจะเปิดข้อความดังกล่าวดู สิ่งที่ส่งมาคือรูปถ่ายหนึ่งรูปโดยไม่มีข้อความใด ๆ เป็นรูปของหญิงสาวคนหนึ่งแก้ผ้าชูสองนิ้วยิ้มให้กล้องโดยที่ปากคาบบัตรนักศึกษาอยู่ แม้จะมีแถบดำปิดบังหน้าตาและข้อมูลบนบัตรแต่ก็เห็นตราของมหาลัยอย่างชัดเจนใช่แล้วมันเป็นรูปของเธอที่ถ่ายเมื่อเช้านี่เอง

'ถ้าขัดคำสั่งกูอีกมึงได้ดังจริงแน่'

พรีมไม่มีทางเลือกนอกจากทำตามคำสั่งของมัน

เธอสำรวจรอบตัวอีกครั้งตอนนี้ทุกคนต่างจับกลุ่มคุยกันเรื่องรูปของเธอและคงไม่สนใจคนอื่นมากนักทำให้เธอมีโอกาสถ่านหีของเธอมากขึ้น เธออ้าขากว้างเหลือบมองซ้ายขวา ก่อนจะเปิดกระโปรงขึ้นมาก่อนเพื่อให้ถ่ายได้ เธอเปิดขึ้นมาจนกางเกงในของเธอโผล่พ้นออกมาภายนอก เธอรีบใช้มีนึงแหวกกางเกงในออกไปข้าง ๆ อีกมืนถ่ายรูปโดยเร็ว

แว้บบบบ

แสงแฟรชที่สว่างขึ้นมาเพราะคราวนี้ไม่มีกระโปรงช่วยบังแล้ว เรียกความสนใจจากคนโดยรอบในทันที ทุกคนต่างหันมามองที่แหล่งกำเนิดแสงโดยพร้อมเพรียงกัน

"อุ้ย โทดทีมือมันไปโดนถ่ายรูปเองอ่ะ"

โชคดีที่พรีมปิดกระโปรงกลับและหุบขาได้ทันก่อนที่จะมีใครสังเกตเห็น

"ซุ่มซ่ามตลอดเลยนะยัยพรีม นี่นั่งดี ๆ ด้วยกระโปรงมันจะเปิดขึ้นมาหมดแล้วไอ้พวกผู้ชายมันยิ่งชอบแอบดูอยู่"

"จริงด้วยขอบคุณที่เตือนนะ"

เพื่อนเธอที่อยู่ข้าง ๆ เตือนพรีมก่อนจะหันไปตั้งใจเรียนต่อ ส่วนพรีมก็จัดกระโปรงให้เรียบร้อยก่อนจะส่งรูปให้Collector

'ตอนแรกกูจะให้มึงแค่ถ่ายหีนะ แต่ในเมื่อมึงขัดคำสั่งกู เอาปากกายัดหีหนึ่งแท่งแล้วถ่ายรูปมา ห้ามเอาออกจนกว่ากูจะอนุญาต'

พรีมอยากจะร้องไห้ออกมาดัง ๆ ทำไมมันต้องทำกับเธอขนาดนี้ด้วย ยังดีที่คำสั่งนี้ถือว่าง่ายกว่าถ่ายหีนิดนึง

พรีมแกล้งเอาปากกาเปิดกระโปรงขึ้นช้า ๆ แล้วสอดปากกาเข้าไปใต้กระโปรง ยังดีที่เมื่อกี้เธอยังไม่ได้ขยับกางเกงในกลับเข้าที่ดังนั้นมันยังเปิดทางให้เธอสามารถสอดปากกาเข้าไปในรูหีได้อยู่ เธอใช้ปลายปากการเขี้ยปากหีให้เปิดออกแล้วสอดปากกาเข้าไปอย่างช้า ๆ ปากกาค่อย ๆ แหวกทางผ่านเข้าไปในรูหีสร้างความเสียวกระสันต์ให้กับพรีมเป็นอย่างมาก น้ำหีเริ่มไหลซึมออกมาอีกครั้ง

พรีมสอดปากกาเข้าไปนิดนึงก่อนจะเอามือออก แล้วมาดันจากข้างนอกกระโปรงแทนไม่ให้คนอื่นสงสัย ปากกาค่อย ๆ เข้าไปจนสุดแท่ง จากนั้นพรีมก็ค่อย ๆ แอบถ่ายรูปอีกครั้งเพื่อส่งไป

'หึห้ามเอาออกนะแล้วอย่าขัดคำสั่งกูอีกล่ะ'

ตอนแรกพรีมนึกว่าทั้งหมดจะจบแค่นี้ แต่พรีมคิดผิด

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ก็มีคำสั่งให้พรีมเอาปากกายัดหีเข้าไปอีกแท่ง อีกแท่ง อีกแท่ง เรื่อย ๆ ชั่วโมงละแท่งจนหมดวัน ตอนนี้ปากกาทั้งหมดที่เธอมีอัดแน่นอยู่ในรูหีเธอรวมกันเจ็ดแท่ง

ตอนที่ยากลำบากที่สุดคือตอนพักเที่ยง ยังดีที่ตอนนั้นปากกายังอยู่ในหีเธอแค่สามแท่ง แต่ระหว่างทางเดินปากกามันขยับเข้าออกเหมือนแทงหีเธอตลอดเวลา กางเกงในของเธอที่ปิดทับอยู่ก็ทำให้มันดันเข้าไปจนสุดแท่ง กระทุ้งกับส่วนลึกสุดของรูหีเธอในทุกก้าวที่เดิน กว่าจะเดินไปเดินกลับเล่นเอาพรีมเสร็จไปอีกสองครั้งเลยทีเดียว ทำเอาเพื่อนเป็นห่วงไม่น้อยที่เดิน ๆ อยู่พรีมก็ทรุดลงไปนั่งสั่นกับพื้น แถมวันนี้เธอยังดูอ่อนแรงอีก

ที่แย่อีกอย่างคือตอนเธอเข้าห้องน้ำ เมื่อไม่มีกางเกงในช่วยกั้น บวกกับน้ำหีที่คอยหล่อลื่นทำให้เหล่าปากกาต่างเลื่อนหลุดออกมาจากรูหี จะเอามือจับก็จะบังทางฉี่ไปซะอีกพรีมเลยต้องพยายามขมิบรูหีตลอดเวลาที่เข้าห้องน้ำ แล้วพอใส่กางเกงในกลับปากกาก็จะถูกดันกลับไปจนสุดแท่งอีกครั้ง ทำให้วันนี้กางเกงในพรีมชุ่มน้ำหีไปตลอดทั้งวัน

พอเลิกเรียนก็มีข้อความเข้ามาอีกครั้ง

'ขึ้นมาที่ดาดฟ้า'

พรีมทำตามที่มันสั่ง ขึ้นลิฟท์ไปชั้นบนสุดของตึกก่อนที่จะเดินขึ้นบันไดไปสู่ทางออกของดาดฟ้า แต่เมื่อไปถึงกลับพบว่าประตูล็อคอยู่

'ประตูล็อคอยู่ฉันออกไปที่ดาดฟ้าไม่ได้'

'ข้าง ๆ ประตูจะมีถุงอยู่ ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด ใส่ของที่อยู่ในถุงแล้วเอากุญแจในถุงเปิดประตูออกไป'

'กูยังไม่ได้สั่งให้เอาปากกาออกนะ'

พรีมหันไปมองข้างประตูก็พบว่ามีถุงกระดาษวางอยู่จริง ๆ ข้างในนั้นนอกจากกุญแจ ก็มีปลอกคอ ผ้าปิดตา กุญแจมือและหูฟังไร้สาย ยังดีที่ไม่ค่อยมีใครขึ้นมาที่ดาดฟ้านัก พรีมถอดชุดนักศึกษาและชุดชั้นในวางไว้ในที่ ๆ มีฝุ่นน้อยที่สุด ก่อนจะหยิบปลอกคอขึ้นมา เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะสวมปลอกคอไปที่คอบางขาวของเธอ น่าแปลกพอใส่มันแล้วเธอรู้สึกอายกว่าการแก้ผ้าเปล่า ๆ เสียอีกเธอเอาหูฟังไร้สายใส่หู ไขกุญแจเปิดประตูไว้ก่อนที่จะปิดตาและล็อคมือตัวเองไว้ข้างหลังแล้วก้าวออกไปที่ดาดฟ้า

สายลมกรรโชกแรงพัดผมเธอปลิวไสว แรงลมไล้ไปตามร่างกายของหญิงสาว ผิวขาวของเธอเมื่อต้องแสงแดดยามบ่ายแก่ ๆ ยิ่งดูเปล่งประกาย พรีมเริ่มเสียวซ่านขึ้นมา

"เดินตรงมาข้างหน้า"

เสียงดังขึ้นในหูฟังที่พรีมใส่อยู่ มันเป็นเสียงที่ผ่านการดัดแปลงจนไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นเสียงผู้หญิงหรือเสียงผู้ชาย พรีมได้แต่ทำตาม โดยไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง

เมื่อเธอเดินแรงสั่นสะเทือนก็ทำให้ปากกาค่อย ๆ ไหลออกมา เธอต้องพยายามเกร็งหีเอาไว้ไม่ให้ปากกาหล่นออกมา แถมเมื่อขมิบแน่นแรงสั่นจากปากกาก็กระตุ้นจุดเสียวของเธอจนน้ำหีไหลย้อยเต็มง่ามขาไปหมด

ยิ่งเดินมาไกลพรีมก็ยิ่งกลัวมากขึ้นเท่านั้น นี่จะสุดตึกหรือยัง มันจะหลอกให้เราเดินจนตกตึกตายรึเปล่า แต่ละก้าวที่ก้าวไปมีแต่ความกลัวและความเสียวจากปากกาในรูหี

"หยุด ตอนนี้มึงอยู่ขอบตึกแล้ว"

เสียงที่ดังขึ้นทำให้พรีมรีบหยุดตัวเองทันที ในใจก็เริ่มหวิวขึ้นมาเพราะเธอมองอะไรไม่เห็นเลย แขนก็โดนใส่กุญแจมือ

อยู่ ๆ ก็มีแรงผลักจากข้างหลังทำให้พรีมเสียการทรงตัวล้มไปด้านหน้าทันที

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

 

มีซ่อนข้อความไว้นะครับ

ตอนที่2แล้วนะครับ
เรื่องนี้วางแพลนไว้จนจบแล้ว แต่ไม่รู้จะเขียนจบเมื่อไร
ช่วงนี้อาจจะอัพได้ถี่หน่อยแต่ถ้าสถานการณ์กลับไปปกติคงต้องดูอีกทีครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นนะครับ ขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้ทุกคนฝ่าโควิดไปด้วยกันครับ

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

เรื่องนี้สนุกตื่นเต้นได้อารมณ์เดาไม่ถูกเลย

คนสั่งนี่ก็เนอะ ตามดูพรีมตลอดเลยจริงๆ

ตกตึกตายซะมั้งเนี่ย 

พรีมจะโดนสวิ้งกิ้งไหมนะ

เห็นความเคลื่อนไหวของพรีมหมดแบบนี้เดาว่าน่าจะเป็นคนใกล้ตัวแน่นอน

ไม่ตกตึกมั้ง จะไปต่อไม่ได่ละ
ล้มแล้วจัดซักชุดดีกว่า

ยังไม่ถึงไหน ก็ตกตึกซะแล้ว

สนุกมากเลยครับ ชอบที่มันดูลึกลับดี

เห็นความเคลื่อนไหวของพรีมหมดแบบนี้เดาว่าน่าจะเป็นคนใกล้ตัวแน่นอน

ตื่นเต้นเดาทางไม่ถูก แต่ที่แน่ๆ เปิดประสบการเสียวให้น้องพรีมชัวๆ

น่าลุ้นสนุกมากครับ

ขอบคุณผลงานดีๆๆครับ

น่าจะตกลงบนเตียงมั้ง

ทั้งตื่นเต้นทั้งลุ้นไปด้วย ไม่รู้จะโดนแกล้งอะไรอีกนะ

จะตกตึกตายตอนนี้ไม่ได้ ต้องโดนหนักๆก่อน