สนุกดีครับ

 

กลับหมดไม่สนว่าแฟนใครเลยนะ

รอติดตามครับ

แปดปียี่สิบสี่คน THE ORIGINAL ตอน 14 ถึงคราวเจ้าแม่แก๋ม


หลังจากเสร็จกิจ  พี่หวานร้องไห้ 

พี่หวานไม่เสียดายความสาว  เพียงแต่พี่เค้ากลัวท้อง  ผมต้องบรรยายให้พี่หวานฟังว่ามียาคุมฉุกเฉิน  พี่หวานกลัวท้องมากๆ  ผมสัญญาว่าจะซื้อให้พรุ่งนี้   แล้วเราก็ไม่ได้ทำอะไรกันอีก  ผมนอนกอดกับเมียคนใหม่ของผมหลับไปอย่างมีความสุข

ผมตื่นขึ้นมาไม่มีพี่หวานแล้ว  เก๋บอกว่าพี่หวานออกไปตั้งแต่หกโมงเช้า  ฝากจดหมายฉบับหนึ่งบอกว่า

"น้องก้อง พี่เสียใจเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน  ไม่ใช่พี่ไม่รักก้องนะ  ไม่ใช่ที่เราทำกันเป็นสิ่งไม่ดี  พี่ว่ามันแต่ว่ามันเร็วไป  พี่ยังทำใจไม่ได้  ความเจ็บปวดที่ก้องให้มันน้อยกว่าความสุขที่พี่ได้  พี่ไม่อยากลืมและไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก  เราเป็นพี่น้องกันต่อไปได้  เป็นแฟนกันก็ได้  ก้องอย่าบอกใครเรื่องนี้นะ  รักก้อง  พี่หวาน"   

อย่างนี้แปลว่า ผมเป็นแฟนพี่หวานแล้วหรือยัง....

อ้าว...  แล้วพี่หวานไม่รอยาวิเศษผมเหรอ  เดี๋ยวก็เป็นเรื่องเท่านั้น  ผมเลยต้องนั่งรถไปหาพี่หวานที่บ้านเพื่อเอายาให้พี่หวาน  แต่พี่หวานไม่ลงมาหาผม   ผมเป็นแฟนกับพี่หวานจริงๆ เด็ก ม 4 กะพี่ ม 6  พี่หวานทำทุกอย่างกับผมแบบแฟน   ผมยังคอยส่งพี่หวาน พาไปเที่ยวดูหนังฟังเพลง แต่ไม่มีอย่างเดียวคือไม่มีอะไรด้วยกัน  ถึงแม้บางทีเราใกล้จะหลุดหลายรอบแล้วแต่ว่าโอกาสไม่เป็นใจ  แม่ของพี่หวานอยู่ตลอด  พี่หวานจะมาคอยผมที่สนามบอลคอยเช็ดหน้าเอาน้ำมาให้จนเพื่อนทั้งฝูงผมรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน  ไอ้ผมน่ะไม่ไปเป็นไร  แต่พี่หวานนี่สิ...แก่กว่าผม  โดนเละ..ค่อนขอดว่ากินหญ้าอ่อน  แต่พี่หวานก็ไม่เคยสนใจ   แต่มีคนที่สนใจเรื่องนี้มากๆอยู่คนนึง....พี่แก๋ม
   .............................................................................

พี่แก๋ม...ลูกเจ้าของโรงสีข้าวที่พิจิตร  พี่แกโคตรมหาจะรวย  ขี่รถ BMW รุ่นใหม่ล่าสุดมาเรียนทุกวัน  คอนโดพี่แก๋มไม่ได้เล็กไปกว่าของผมเลยแม้แต่น้อย  ที่สำคัญคือพี่แก๋มอยู่คนเดียว  พี่แก๋มมีแฟนแล้วเรียบร้อย   ใครๆก็รู้กันทั้งโรงเรียนคือพี่ป๊อปอยู่ม 6  ก็หัวหน้าทีมบอลเราน่ะหละ   ข่าวจากวงในพอทราบได้ว่า พี่แก๋มเสร็จพี่ป๊อปไปแล้ว  ซึ่งก็น่าจะเป็นอย่างนั้นเพราะว่าพี่แก๋มเป็นสาวเปรี้ยว  แถมอยู่คนเดียว มีสไตล์ใจถึง..กล้าได้กล้าเสีย..กล้าลุย   พี่แก๋มเลยเป็นหัวโจกเบอร์ 1 หัวหน้าทีมแก๊งค์ออฟโฟร์   ต่อมาผมได้ยินข่าวลือสนั่นโรงเรียนมาว่าพี่ป๊อปมีกิ๊กต่างโรงเรียน  พี่แก๋มรู้เพราะว่าจับคาหนังคาเขา  พี่แก๋มโกรธเป็นฟืนเป็นไฟถึงขั้นตัดสัมพันธ์เลิกกันไปเลย   พี่แก๋มแก้นแค้นโดยวางแผนทำทีให้พี่ป๊อปมาปรับความเข้าใจที่คอนโด   แล้วอีกทางก็บอกพ่อพี่แก๋มว่ามีผู้ชายคอยตามมาทำมิดีมิร้าย  พ่อเลยส่งลูกน้องมาคอยคุมที่คอนโด  ทันทีที่พี่ป๊อปเอามือมาจับพี่แก๋ม  พี่ป๊อปก็โดนลูกน้องพ่อพี่แก๋มลากตัวหายไป  พอกลับมาอีกที...โทรมมาเลย  ได้ยินว่าพี่ป๊อปโดนรุม "ข่มขืน" จากผู้ชายครึ่งโหล   จากนั้นมาก็ไม่เห็นสองคนนี้เดินด้วยกันอีก   ผมว่าพี่ป๊อปโชคดีแล้วที่พ่อเค้าจับไม่ได้ว่าได้เสียกันแล้ว  ถ้าถึงขั้นสอดใส่ร่วมหลับนอนผมว่าพี่ป๊อปคงโดนฆ่าตายแน่   เรื่องนี้เลยทำให้ผู้ชายหลายคนไม่อยากจะมายุ่งหรือแม้กระทั่งกล้าจีบพี่แก๋ม

พี่แก๋มเป็นหนึ่งในลีดเดอร์สาวสวยประจำโรงเรียนเช่นเดียวกะพี่หวาน  พี่แก๋มกะพี่หวานสนิทกันมาก  แต่ถึงจะสนิทแค่ไหน  พี่หวานก็ไม่เคยปริปากเล่าเรื่องของเราสองคนให้พี่แก๋มฟัง  แต่พี่แก๋มเริ่มรับรู้ว่าพี่หวานเลือกผมแล้ว  แต่พี่หวานยังทิ้งปริศนาว่าเหตุใดจึงรีบร้อนรับผมเป็นแฟนภายในเดือนเดียวเท่านั้น   ซึ่งไม่ว่าพี่แก๋มจะคาดคั้นอย่างไรพี่หวานก็ไม่บอก  ตามปกติแล้วพี่แก๋มก็ไม่ค่อยมาคุยกะผมด้วย  แต่สำหรับวันนี้.....

"อ้าวก้อง...เสาร์นี้ตอนเย็นๆว่างมะ  มาหาพี่ที่คอนโดหน่อยดิ  จะย้ายเตียงนอน หาคนช่วยยกหน่อย" 
"เย็นๆ กี่โมงพี่  แล้วพี่ป๊อปไม่ไปช่วยพี่เหรอ"
"อยากให้พี่ป๊อปตายหรือไง" 

อ้าว...แล้วผมไม่ตายหรือวะเนี่ย  ต้องเอาบอดี้การ์ดไปด้วยซะแล้ว
"ผมจะไปดูหนังกะพี่หวานตอนบ่าย  คงจะเสร็จราวๆห้าโมงนะพี่  ถ้าพี่หวานไปด้วย ผมก็ไปถึงตอนเย็นๆสัก 6 โมง  แต่ถ้าพี่หวานต้องกลับบ้าน  ผมคงไปถึงค่ำๆเลย  ทำไมพี่ไม่ทำวันอาทิตย์ล่ะ"
"อาทิตย์ไม่ว่าง  เรียนพิเศษกะไอ้หวานมันไง"  เออ...จริงแฮะ  ผมลืมไป
"ถ้าพี่รอได้ผมก็ไปช่วยได้"
"เออ โอเค  ไงโทรมาบอกหน่อย  อ้อ....ห้ามบอกยัยหวานว่าเธอจะมาที่บ้านพี่นะ  เดี๋ยวมันจะหึงเอา  ขี้เกียจต้องตามง้อ"

วันเสาร์เราไปดูหนังจริงๆ  ผมไม่พูดอะไรเพราะรู้ว่าอย่างมากพี่หวานก็ชวนกินข้าวแล้วก็กลับบ้าน  เพราะว่าแม่มักจะให้รีบกลับ  แล้ววันนั้นพี่หวานก็กลับไปกินข้าวบ้านจริงๆตามคาด  ทางเลยเปิดโล่ง  ผมตรงดิ่งจากบ้านพี่หวานไปหาพี่แก๋มทันที   

"เฮ้ย... มาแล้วกินข้าวกันก่อนทำงาน พี่สั่งพิซซ่ามาแล้ว"
ระหว่างกิน  พี่แก๋มก็ทำตัวเป็นสายสืบทันที
"ก้อง  เธอไปทำอะไรยัยหวานมัน  ถึงได้ถูกใจมันนักถึงขั้นยอมรับเป็นแฟนออกนอกหน้า  ไอ้หน้าปลาทูมันจีบมาตั้งแต่ ม 4 ยัยหวานไม่เห็นจะสนมันเลย"
"ไม่ได้ทำอะไรหรอกพี่ เค้าเรียกว่าพรหมลิขิตมั๊ง"

แล้วผมก็เล่าเรื่องตั้งแต่เจอกัน  จนเริ่มไปส่ง  จนคืนวันที่มาหาพี่แก๋มแล้วรถล้ม  แต่ผมเว้นเรื่องนั้นไว้ไม่เล่า
"อ้อ  เป็นสุภาพบุรุษ   ตาย...อย่างงี้พี่คงต้องขอก้องเป็นแฟนด้วยแล้ว  อุตส่าห์มาช่วยยกเตียง ฮึฮึ.."
พี่แก๋มพูดปนหัวเราะ 
"ก้อง  แกฟันพี่หวานแล้วใช่มั๊ย" 
โอโห...หมัดตรงตัวจริงเสียงจริง  เล่นเอาพิซซ่าแทบกระจายออกจากปาก
"ทำไมพี่ถึงคิดงั้นล่ะ" 
ผมไม่ตอบรับไม่ปฏิเสธ
"แกอย่ามาโกหก  เวลาเดินด้วยกันเห็นโอบไหล่โอบแขน  แหม...ไม่ลึกซึ้งไม่ทำหรอก อีกอย่างไอ้หวานแฉมาแล้ว"
ผมหน้าชาสุดๆ  งง...  ไม่รู้จะตอบยังไง 
"พี่หวานเล่าว่าไง" 
"เล่าว่า วันที่ก้องมาบ้านพี่น่ะ  คืนนั้นก็เลยมีอะไรกันไง"
เอ๊ะ...ถูกด้วยแฮะ  สงสัยพี่หวานคงจะเล่าจริงๆ  แต่ผมก็ไม่พูดอะไรต่อไปอีก  พี่แก๋มเลยสรุปว่า
"ว่าแล้ว....  เธอต้องทำยัยหวานแน่ๆ  มันทั้งน่ารักและแสนดี  แต่ก้อง  รู้มั๊ย ถ้าเธอทิ้งยัยหวานเมื่อไหร่  ดูไอ้เชี่ยป๊อปเป็นตัวอย่างแล้วกัน" 

อ้าว.. เรื่องจริงเหรอเนี่ย  ผมล่ะขนลุกซู่นึกถึงภาพตัวเองโดนผู้ชายครึ่งโหลเอาประตูหลัง  โอ๊ย..สุดสยอง
"ไม่หรอกพี่  ผมรักพี่หวาน  เอ่อออม....มากด้วย..."
"มากกว่าพี่ด้วยเหรอ.. แน่ใจนะ"  พี่แก๋มยิ้มเจ้าเล่ห์ 
"หวานมันมีอะไรดี  นมใหญ่ล่ะสิ"

โบราณเค้าว่าไฟในอย่านำออก หรือกินที่ลับอย่าไขที่แจ้ง   ดังนั้น ผมเลยเงียบไม่ตอบ
"ไอ้ยัยหวานมันบอกว่าของแกใหญ่  พี่เลยอยากดูหน่อยว่าใหญ่จิงเป่า...."
พี่แก๋มเอาตีนมาเขี่ยที่เป้ากางเกงผมทันที  ผมสะดุ้งโหยง ลุกจากเก้าอี้  ไม่เชื่อว่าพี่แก๋มจะปากว่าตีนถึง
"พี่แก๋ม  อย่าเล่นงี้สิ...เดี๋ยวเป็นเรื่องขึ้นมาผมตายแน่"
พี่แก๋มยิ้มอีกแล้ว  พี่แกยิ้มแต่ละที  ต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ  น่ากลัวจริงๆ
"น่าน..สิ  พี่คงต้องไปเล่าให้พ่อพี่ฟังว่าโดนหนุ่มรุ่นน้องลวนลามตอนมาช่วยย้ายเตียง  อย่างมากพ่อพี่คงปรานีให้ลูกน้องมาแค่ 3 คนเท่านั้น เพราะแค่ลวนลาม....ไม่ถึงขั้นทำมิดีมิร้าย.." 

พี่แก๋มแกพูดหน้าตาเฉยเล่นเอาผมอึ้ง
"เอางี้...ไม่เรื่องมาก  แค่ขอดูดีๆแล้วกัน  เปิดของก้องให้พี่ดูหน่อยสิ ว่าใหญ่จริงตามที่ไอ้หวานมันเล่าเป่า"
"พี่แก๋ม .... เอาจริงดิ..." 
พี่แก๋มไม่ตอบ  แต่ลุกขึ้นมาเดินเข้ามาหาผม  พอถึงตัวก็เอามือแกะเข็มขัดผมออก  ผมเอามือจับข้อมือพี่แก๋มไว้แน่น  มองตามเชิงถามว่า "เอาจริงๆนะ"

"แค่ดู  หวงอะไรนักหนาวะ" 
แล้วพี่แกก็เดินหน้าต่อไปเลยปลดเข็มขัดแกะกระดุมกางเกงยีนผมจนเห็นกางเกงใน  แกไม่รอช้าเอามือล้วงลงไปจับท่อนของผมทันที  ผมสะดุ้งเมื่อมีมือของคนที่ไม่คุ้นเคยมารุกล้ำอาณาเขตของผม  แต่พี่แก๋มไวมากๆ  จับแท่งควยผมได้แม้ว่าจะนอกกางเกงในก็ตาม  พี่แก๋มดึงกางเกงยีนส์ผมลงไปอีกจนเห็นกางเกงในสีขาวทั้งตัวตอนนี้มันเป็นกำแพงสุดท้ายที่กันผมจากเงื้อมมือพี่แก๋ม

"ไม่เท่าไหร่นี่นา  ไอ้ป๊อปก็พอๆกันแหละ"  ผมไม่สนใจคำพูดพี่แก๋มเพราะกำลังรวบรวมสมาธิไม่ให้ควยผมขยายอาณาเขตมากไปกว่านี้  แต่ดูเหมือนอาจจะอดกลั้นได้ยากเพราะว่าพี่แก๋มดึงกางเกงในผมลงจนควยผมหลุดมาสูดอากาศเต็มๆ  พี่แก๋มผงะทันที
"โอ้โห  ทำไมมันอ่อนๆ ใหญ่แต่ไม่แข็งเลย  ใช้การได้หรือเปล่าเนี่ย..." 
"พี่แก๋ม  ผมไม่มีอารมณ์ครับ" 

คำนี้เหมือนสั่งให้พี่แก๋มนั่งลง  พี่แก๋มเอาหน้ามาที่ควยผมเอามือรูดหนังหัวให้มันเปิดจนสุด
"วันนี้ไปนอนกะหวานมาหรือเปล่า.."  ผมส่ายหน้า
"ไม่ได้นอนด้วยมานานแล้วครับ" 
พี่แก๋มยิ้มมุมปากอีกแล้ว  จากนั้นพี่แกก็อ้าปากครอบลำควยที่อ่อนนุ่มขนาดใหญ่  ผมเสียวแปร๊บขึ้นมาทีเดียว  เงยหน้าสูดปากระบายความเสียวที่ปลายควย   ผมไม่ได้นอนกะใครมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว  เพราะว่าช่วงไฟแดงของน้องเก๋พอดี  ลำควยของผมตอบสนองการกระตุ้นของพี่แก๋มอย่างรวดเร็ว  มันเริ่มขยายขนาดจนไปจุกค้ำติดคอพี่แก๋ม 
"อ้อคคคค.. อะไรวะเนี่ย  โอโห  คิดว่าใหญ่สุดแล้ว  มันยังขยายอีกเหรอเนี่ย  เฮ้ย  ก้อง  มันใหญ่กว่านี้อีกมั๊ย"
"พี่  ผมยังไม่มีอารมณ์เลย" 

พี่แก๋มทำตาโต  แล้วก็ก้มหน้าดูดควยผมจนผมหมดความสามารถที่จะควบคุมควยผมได้อีก  มันแสดงแสนยานุภาพอย่างใหญ่โคตรออกมา  แข็งแกร่งตามประสาเด็กหนุ่มเงี่ยนจัดแบบผม  พี่แก๋มคายควยผมออกมาแล้วมองแท่งควยผมเต็มตา   

"ใหญ่โคตร  ใหญ่มากๆๆ  รอเดี๋ยวนะ" 
พี่แก๋มวิ่งเข้าห้องไปออกมาพร้อมกับฟุตเหล็ก  ผมตกใจคิดว่าพี่แกจะเอามาทำร้ายผมรีบจับยัดควยเข้ากางเกงในของผม แล้วรีบใส่กางเกงยีนส์ 
"เฮ้ย  ทำอะไร..  เอาออกมา  พี่จะวัดดูเท่านั้น  เร็วๆๆก้อง"
พี่แก๋มมาถึงตัวและถอดออกเอง  แล้วก็ใช้ปากทำให้มันแข็งสุดยอดอีกครั้ง  แล้วเอาฟุตเหล็กทาบลงลำควยผม  มันเย็นจนผมสะดุ้ง   
"ยาวมากกกกก  เท่าไหร่วะเนี่ย  หนึ่ง สอง .... เจ็ด  โอ้โห  เจ็ดนิ้วเลยเหรอ  ใหญ่มากๆๆ   ไอ้พี่ป๊อปยังเท่ากับของเธอตอนไม่แข็งเท่านั้นเอง  มิน่าเล่า ยัยหวานติดแจ  อยากรู้จังใหญ่ๆใส่เข้าไปจะเป็นไงมั่ง"
พี่แก๋มได้คืบจะเอาศอก  แต่ถ้าผมไม่ยอมจะเจอข่มขืนโดยผู้ชายแทน   พี่แก๋มเอามือกำท่อนควยผมลุกขึ้นแล้วบอกว่า 
"ลองทำพี่ดูหน่อยดิ อย่าแรงนะ..อยากรู้จังมันเป็นไง"
"พี่แก๋ม..จะดีเหรอ  ถ้าพี่หวานรู้ล่ะ...เรื่องใหญ่เลย  แค่นี้ผมก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว"
"ไอ้หวานรู้ไม่เท่าไหร่ แต่พ่อพี่รู้ตอนนี้อาจโดนถึง 6 คนนะ"

เสร็จแน่...ผมติดกับพี่แก๋มแล้ว  คงต้องตามพี่แก๋มจะบัญชา  พี่แก๋มเข้ามากอดผม  หน้าอกพี่แก๋มเบียดเข้าหน้าอกผมเต็มๆ  ลำควยผมบดเบียดกับหน้าท้องพี่แก๋ม  พี่แก๋มจูบปากผม  เธอเจนสังเวียนทีเดียวแหละ  พี่ป๊อปคงเซียนไม่เบา   ผมจูบตอบ  แลกลิ้นพันไปมาอย่างไม่ยอมแพ้  พี่แก๋มคงจะเริ่มเสียวๆ  ผมคงต้องช่วยให้เธอเสียวอย่างไม่มีวันลืม  ถ้าไม่เสียว..ไม่ดีมีหวังผมตายแน่   ผมเริ่มเอามือล้วงไปในเสื้อยืดของเธอ  จับนมที่ขนาดใหญ่กว่าพี่หวานไม่มาก  บีบมันเล่นเบาๆ ในขณะที่ปากผมไม่ปล่อยให้ว่างจากการดูดดื่มพี่แก๋ม   มันกระตุ้นให้พี่แก๋มเสียวมากขึ้นผมดันพี่แก๋มจนชนโต๊ะกินข้าว  แล้วยกตัวพี่แก๋มนั่งบนโต๊ะ  มือซ้ายของผมล้วงเข้าไปในเสื้อยืดลูบไล้ตัวอันแสนอ่อนนุ่ม สัมผัสผิวเนื้อละเอียดของพี่แก๋ม  ผมล้วงมือเบียดแทรกผ่านขอบการเกงขาสั้นของพี่แก๋มลงไปจนถึงขอบกางเกงใน   พี่แก๋มมองตาผมเป็นเชิงท้าทายว่า "เอาดิ"    ผมเลื่อนมือลงไปจนเจอเส้นขนหยาบๆ ของพี่แก๋ม  และเรื่อยผ่ามันจนถึงรอยแยกที่มีน้ำเปียกอยู่   พี่แก๋มแอ่นหน้าอกขึ้นอีกด้วยความเสียวที่เพิ่มขึ้นเมื่อนิ้วผมลากลงผ่านแตดและถูไปมา  เธอหลับตาลง  พี่แก๋มถอนปากออกมาจากปากผมแล้วเริ่มสูดปากเพราะความเสียวจากนิ้ว   มืออีกข้างผมไม่อยู่เปล่า เริ่มปลดตาขอยกทรงและถอดเสื้อพี่แก๋มออก 

"เหลือร้ายเลยนะ...ก้อง" 

ขอบคุณครับที่ชม  ผมยิ้มตอบให้  ถ้าพี่แก๋มรู้ประวัติอันโชกโชนของผม  ผมมีหวังโดนผู้ชายข่มขืนสักยี่สิบคนแน่  ตอนนี้พี่แก๋มไม่เหลืออะไรที่จะปกปิดหน้าอกที่แสนสวยงามไม่แพ้สาวๆของผมคนไหนอีกแล้ว  เมื่อมันถูกปลดปล่อยออกมาทำให้ผมเห็นว่าหน้าอกพี่แก๋มนั้นสวยมากๆ  ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ ขาวสะอาด  หัวนมขนาดพอดีและยังมีสีชมพูอ่อนราวกับไม่เคยมีใครดูดมันมาก่อน  ปากผมไหลไปที่เต้านมของพี่แก๋มโดยอัตโนมัติ  ผมดูดดื่ม ซุกไซร้เลียกินนมพี่แก๋มราวกับไม่เคยเจอนมของผู้หญิงคนไหนมาก่อน  หน้าอกพี่แก๋มหอมจากเครื่องหอมแสนแพงสารพัดที่พี่แก๋มใช้ผสมกลิ่นเนื้อสาว  เล่นเอาควยผมออกอาการรุนแรงเพิ่มขึ้น  ตอนนี้มันโคตรจะเกะกะเลย  ส่วนล่างของพี่แก๋มที่โดนผมเล่นงานพร้อมกับนมนั้นก็คืบหน้าไปมาก  ผมรู้ว่าพี่แก๋มผ่านมาบ้างแล้ว  เลยเอานิ้วชี้เขี่ยแตดส่วนนิ้วกลางนั้นลงสำรวจรอยแยกแล้ว  พี่แก๋มเจอแบบนี้ร้องระงม  บิดตัวหลบหลีกนิ้วและลิ้นของผมจนพิซซ่าที่เหลือตกมาที่พื้น  พี่แก๋มไปอยู่บนโต๊ะทั้งตัวแล้ว  ผมหยุดสงครามชั่วคราว  ก้มลงมาถอดกางเกงขาสั้นพี่แก๋มออก  พี่แก๋มใส่กางเกงในสีขาวบิกินี่แบบนางแบบญี่ปุ่น   ผมไม่รอช้าเปลี่ยนตำแหน่งลิ้นมาฉกจิ๋มพี่แก๋มนอกกางเกงใน  มันหอมชวนเย็ดยิ่งนัก  ไม่นานพี่แก๋มก็ถอดกางเกงในออกเองแล้วกดหัวผมลง  ผมรู้ว่าพี่แก๋มต้องการอะไร  จัดให้อยู่แล้ว   ผมใช้นิ้วกลางเสียบเข้ารูและใช้ลิ้นเขี่ยที่แตดพี่แก๋ม   นิ้วกลางของผมราวกับสว่านควงควานไปทั่วรู  เรียกน้ำเสียวพี่แก๋มไหลออกมาไม่หยุด  ผมเพิ่มนิ้วชี้ของผมไปช่วยนิ้วกลางด้วย

"เบาๆๆๆ อูย เจ็บๆ  ใส่เข้าไปกี่นิ้วเนี่ย  เบาๆๆๆ  ก้อง  เสียว"

นิ้วทั้งสองช่วยกันทำงาน  ลิ้นผมฉกและลากเลียจนพี่แก๋มแทบบ้าตาย  ไม่นานรูหีพี่แก๋มก็บีบน้ำพุ่งออกมาจนนองโต๊ะไปหมด   พี่แก๋มพร้อมแล้ว..

แปดปียี่สิบสี่คน THE ORIGINAL ตอน 14 ถึงคราวเจ้าแม่แก๋ม


หลังจากเสร็จกิจ  พี่หวานร้องไห้ 

พี่หวานไม่เสียดายความสาว  เพียงแต่พี่เค้ากลัวท้อง  ผมต้องบรรยายให้พี่หวานฟังว่ามียาคุมฉุกเฉิน  พี่หวานกลัวท้องมากๆ  ผมสัญญาว่าจะซื้อให้พรุ่งนี้   แล้วเราก็ไม่ได้ทำอะไรกันอีก  ผมนอนกอดกับเมียคนใหม่ของผมหลับไปอย่างมีความสุข

ผมตื่นขึ้นมาไม่มีพี่หวานแล้ว  เก๋บอกว่าพี่หวานออกไปตั้งแต่หกโมงเช้า  ฝากจดหมายฉบับหนึ่งบอกว่า

"น้องก้อง พี่เสียใจเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน  ไม่ใช่พี่ไม่รักก้องนะ  ไม่ใช่ที่เราทำกันเป็นสิ่งไม่ดี  พี่ว่ามันแต่ว่ามันเร็วไป  พี่ยังทำใจไม่ได้  ความเจ็บปวดที่ก้องให้มันน้อยกว่าความสุขที่พี่ได้  พี่ไม่อยากลืมและไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก  เราเป็นพี่น้องกันต่อไปได้  เป็นแฟนกันก็ได้  ก้องอย่าบอกใครเรื่องนี้นะ  รักก้อง  พี่หวาน"   

อย่างนี้แปลว่า ผมเป็นแฟนพี่หวานแล้วหรือยัง....

อ้าว...  แล้วพี่หวานไม่รอยาวิเศษผมเหรอ  เดี๋ยวก็เป็นเรื่องเท่านั้น  ผมเลยต้องนั่งรถไปหาพี่หวานที่บ้านเพื่อเอายาให้พี่หวาน  แต่พี่หวานไม่ลงมาหาผม   ผมเป็นแฟนกับพี่หวานจริงๆ เด็ก ม 4 กะพี่ ม 6  พี่หวานทำทุกอย่างกับผมแบบแฟน   ผมยังคอยส่งพี่หวาน พาไปเที่ยวดูหนังฟังเพลง แต่ไม่มีอย่างเดียวคือไม่มีอะไรด้วยกัน  ถึงแม้บางทีเราใกล้จะหลุดหลายรอบแล้วแต่ว่าโอกาสไม่เป็นใจ  แม่ของพี่หวานอยู่ตลอด  พี่หวานจะมาคอยผมที่สนามบอลคอยเช็ดหน้าเอาน้ำมาให้จนเพื่อนทั้งฝูงผมรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน  ไอ้ผมน่ะไม่ไปเป็นไร  แต่พี่หวานนี่สิ...แก่กว่าผม  โดนเละ..ค่อนขอดว่ากินหญ้าอ่อน  แต่พี่หวานก็ไม่เคยสนใจ   แต่มีคนที่สนใจเรื่องนี้มากๆอยู่คนนึง....พี่แก๋ม
   .............................................................................

พี่แก๋ม...ลูกเจ้าของโรงสีข้าวที่พิจิตร  พี่แกโคตรมหาจะรวย  ขี่รถ BMW รุ่นใหม่ล่าสุดมาเรียนทุกวัน  คอนโดพี่แก๋มไม่ได้เล็กไปกว่าของผมเลยแม้แต่น้อย  ที่สำคัญคือพี่แก๋มอยู่คนเดียว  พี่แก๋มมีแฟนแล้วเรียบร้อย   ใครๆก็รู้กันทั้งโรงเรียนคือพี่ป๊อปอยู่ม 6  ก็หัวหน้าทีมบอลเราน่ะหละ   ข่าวจากวงในพอทราบได้ว่า พี่แก๋มเสร็จพี่ป๊อปไปแล้ว  ซึ่งก็น่าจะเป็นอย่างนั้นเพราะว่าพี่แก๋มเป็นสาวเปรี้ยว  แถมอยู่คนเดียว มีสไตล์ใจถึง..กล้าได้กล้าเสีย..กล้าลุย   พี่แก๋มเลยเป็นหัวโจกเบอร์ 1 หัวหน้าทีมแก๊งค์ออฟโฟร์   ต่อมาผมได้ยินข่าวลือสนั่นโรงเรียนมาว่าพี่ป๊อปมีกิ๊กต่างโรงเรียน  พี่แก๋มรู้เพราะว่าจับคาหนังคาเขา  พี่แก๋มโกรธเป็นฟืนเป็นไฟถึงขั้นตัดสัมพันธ์เลิกกันไปเลย   พี่แก๋มแก้นแค้นโดยวางแผนทำทีให้พี่ป๊อปมาปรับความเข้าใจที่คอนโด   แล้วอีกทางก็บอกพ่อพี่แก๋มว่ามีผู้ชายคอยตามมาทำมิดีมิร้าย  พ่อเลยส่งลูกน้องมาคอยคุมที่คอนโด  ทันทีที่พี่ป๊อปเอามือมาจับพี่แก๋ม  พี่ป๊อปก็โดนลูกน้องพ่อพี่แก๋มลากตัวหายไป  พอกลับมาอีกที...โทรมมาเลย  ได้ยินว่าพี่ป๊อปโดนรุม "ข่มขืน" จากผู้ชายครึ่งโหล   จากนั้นมาก็ไม่เห็นสองคนนี้เดินด้วยกันอีก   ผมว่าพี่ป๊อปโชคดีแล้วที่พ่อเค้าจับไม่ได้ว่าได้เสียกันแล้ว  ถ้าถึงขั้นสอดใส่ร่วมหลับนอนผมว่าพี่ป๊อปคงโดนฆ่าตายแน่   เรื่องนี้เลยทำให้ผู้ชายหลายคนไม่อยากจะมายุ่งหรือแม้กระทั่งกล้าจีบพี่แก๋ม

พี่แก๋มเป็นหนึ่งในลีดเดอร์สาวสวยประจำโรงเรียนเช่นเดียวกะพี่หวาน  พี่แก๋มกะพี่หวานสนิทกันมาก  แต่ถึงจะสนิทแค่ไหน  พี่หวานก็ไม่เคยปริปากเล่าเรื่องของเราสองคนให้พี่แก๋มฟัง  แต่พี่แก๋มเริ่มรับรู้ว่าพี่หวานเลือกผมแล้ว  แต่พี่หวานยังทิ้งปริศนาว่าเหตุใดจึงรีบร้อนรับผมเป็นแฟนภายในเดือนเดียวเท่านั้น   ซึ่งไม่ว่าพี่แก๋มจะคาดคั้นอย่างไรพี่หวานก็ไม่บอก  ตามปกติแล้วพี่แก๋มก็ไม่ค่อยมาคุยกะผมด้วย  แต่สำหรับวันนี้.....

"อ้าวก้อง...เสาร์นี้ตอนเย็นๆว่างมะ  มาหาพี่ที่คอนโดหน่อยดิ  จะย้ายเตียงนอน หาคนช่วยยกหน่อย" 
"เย็นๆ กี่โมงพี่  แล้วพี่ป๊อปไม่ไปช่วยพี่เหรอ"
"อยากให้พี่ป๊อปตายหรือไง" 

อ้าว...แล้วผมไม่ตายหรือวะเนี่ย  ต้องเอาบอดี้การ์ดไปด้วยซะแล้ว
"ผมจะไปดูหนังกะพี่หวานตอนบ่าย  คงจะเสร็จราวๆห้าโมงนะพี่  ถ้าพี่หวานไปด้วย ผมก็ไปถึงตอนเย็นๆสัก 6 โมง  แต่ถ้าพี่หวานต้องกลับบ้าน  ผมคงไปถึงค่ำๆเลย  ทำไมพี่ไม่ทำวันอาทิตย์ล่ะ"
"อาทิตย์ไม่ว่าง  เรียนพิเศษกะไอ้หวานมันไง"  เออ...จริงแฮะ  ผมลืมไป
"ถ้าพี่รอได้ผมก็ไปช่วยได้"
"เออ โอเค  ไงโทรมาบอกหน่อย  อ้อ....ห้ามบอกยัยหวานว่าเธอจะมาที่บ้านพี่นะ  เดี๋ยวมันจะหึงเอา  ขี้เกียจต้องตามง้อ"

วันเสาร์เราไปดูหนังจริงๆ  ผมไม่พูดอะไรเพราะรู้ว่าอย่างมากพี่หวานก็ชวนกินข้าวแล้วก็กลับบ้าน  เพราะว่าแม่มักจะให้รีบกลับ  แล้ววันนั้นพี่หวานก็กลับไปกินข้าวบ้านจริงๆตามคาด  ทางเลยเปิดโล่ง  ผมตรงดิ่งจากบ้านพี่หวานไปหาพี่แก๋มทันที   

"เฮ้ย... มาแล้วกินข้าวกันก่อนทำงาน พี่สั่งพิซซ่ามาแล้ว"
ระหว่างกิน  พี่แก๋มก็ทำตัวเป็นสายสืบทันที
"ก้อง  เธอไปทำอะไรยัยหวานมัน  ถึงได้ถูกใจมันนักถึงขั้นยอมรับเป็นแฟนออกนอกหน้า  ไอ้หน้าปลาทูมันจีบมาตั้งแต่ ม 4 ยัยหวานไม่เห็นจะสนมันเลย"
"ไม่ได้ทำอะไรหรอกพี่ เค้าเรียกว่าพรหมลิขิตมั๊ง"

แล้วผมก็เล่าเรื่องตั้งแต่เจอกัน  จนเริ่มไปส่ง  จนคืนวันที่มาหาพี่แก๋มแล้วรถล้ม  แต่ผมเว้นเรื่องนั้นไว้ไม่เล่า
"อ้อ  เป็นสุภาพบุรุษ   ตาย...อย่างงี้พี่คงต้องขอก้องเป็นแฟนด้วยแล้ว  อุตส่าห์มาช่วยยกเตียง ฮึฮึ.."
พี่แก๋มพูดปนหัวเราะ 
"ก้อง  แกฟันพี่หวานแล้วใช่มั๊ย" 
โอโห...หมัดตรงตัวจริงเสียงจริง  เล่นเอาพิซซ่าแทบกระจายออกจากปาก
"ทำไมพี่ถึงคิดงั้นล่ะ" 
ผมไม่ตอบรับไม่ปฏิเสธ
"แกอย่ามาโกหก  เวลาเดินด้วยกันเห็นโอบไหล่โอบแขน  แหม...ไม่ลึกซึ้งไม่ทำหรอก อีกอย่างไอ้หวานแฉมาแล้ว"
ผมหน้าชาสุดๆ  งง...  ไม่รู้จะตอบยังไง 
"พี่หวานเล่าว่าไง" 
"เล่าว่า วันที่ก้องมาบ้านพี่น่ะ  คืนนั้นก็เลยมีอะไรกันไง"
เอ๊ะ...ถูกด้วยแฮะ  สงสัยพี่หวานคงจะเล่าจริงๆ  แต่ผมก็ไม่พูดอะไรต่อไปอีก  พี่แก๋มเลยสรุปว่า
"ว่าแล้ว....  เธอต้องทำยัยหวานแน่ๆ  มันทั้งน่ารักและแสนดี  แต่ก้อง  รู้มั๊ย ถ้าเธอทิ้งยัยหวานเมื่อไหร่  ดูไอ้เชี่ยป๊อปเป็นตัวอย่างแล้วกัน" 

อ้าว.. เรื่องจริงเหรอเนี่ย  ผมล่ะขนลุกซู่นึกถึงภาพตัวเองโดนผู้ชายครึ่งโหลเอาประตูหลัง  โอ๊ย..สุดสยอง
"ไม่หรอกพี่  ผมรักพี่หวาน  เอ่อออม....มากด้วย..."
"มากกว่าพี่ด้วยเหรอ.. แน่ใจนะ"  พี่แก๋มยิ้มเจ้าเล่ห์ 
"หวานมันมีอะไรดี  นมใหญ่ล่ะสิ"

โบราณเค้าว่าไฟในอย่านำออก หรือกินที่ลับอย่าไขที่แจ้ง   ดังนั้น ผมเลยเงียบไม่ตอบ
"ไอ้ยัยหวานมันบอกว่าของแกใหญ่  พี่เลยอยากดูหน่อยว่าใหญ่จิงเป่า...."
พี่แก๋มเอาตีนมาเขี่ยที่เป้ากางเกงผมทันที  ผมสะดุ้งโหยง ลุกจากเก้าอี้  ไม่เชื่อว่าพี่แก๋มจะปากว่าตีนถึง
"พี่แก๋ม  อย่าเล่นงี้สิ...เดี๋ยวเป็นเรื่องขึ้นมาผมตายแน่"
พี่แก๋มยิ้มอีกแล้ว  พี่แกยิ้มแต่ละที  ต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ  น่ากลัวจริงๆ
"น่าน..สิ  พี่คงต้องไปเล่าให้พ่อพี่ฟังว่าโดนหนุ่มรุ่นน้องลวนลามตอนมาช่วยย้ายเตียง  อย่างมากพ่อพี่คงปรานีให้ลูกน้องมาแค่ 3 คนเท่านั้น เพราะแค่ลวนลาม....ไม่ถึงขั้นทำมิดีมิร้าย.." 

พี่แก๋มแกพูดหน้าตาเฉยเล่นเอาผมอึ้ง
"เอางี้...ไม่เรื่องมาก  แค่ขอดูดีๆแล้วกัน  เปิดของก้องให้พี่ดูหน่อยสิ ว่าใหญ่จริงตามที่ไอ้หวานมันเล่าเป่า"
"พี่แก๋ม .... เอาจริงดิ..." 
พี่แก๋มไม่ตอบ  แต่ลุกขึ้นมาเดินเข้ามาหาผม  พอถึงตัวก็เอามือแกะเข็มขัดผมออก  ผมเอามือจับข้อมือพี่แก๋มไว้แน่น  มองตามเชิงถามว่า "เอาจริงๆนะ"

"แค่ดู  หวงอะไรนักหนาวะ" 
แล้วพี่แกก็เดินหน้าต่อไปเลยปลดเข็มขัดแกะกระดุมกางเกงยีนผมจนเห็นกางเกงใน  แกไม่รอช้าเอามือล้วงลงไปจับท่อนของผมทันที  ผมสะดุ้งเมื่อมีมือของคนที่ไม่คุ้นเคยมารุกล้ำอาณาเขตของผม  แต่พี่แก๋มไวมากๆ  จับแท่งควยผมได้แม้ว่าจะนอกกางเกงในก็ตาม  พี่แก๋มดึงกางเกงยีนส์ผมลงไปอีกจนเห็นกางเกงในสีขาวทั้งตัวตอนนี้มันเป็นกำแพงสุดท้ายที่กันผมจากเงื้อมมือพี่แก๋ม

"ไม่เท่าไหร่นี่นา  ไอ้ป๊อปก็พอๆกันแหละ"  ผมไม่สนใจคำพูดพี่แก๋มเพราะกำลังรวบรวมสมาธิไม่ให้ควยผมขยายอาณาเขตมากไปกว่านี้  แต่ดูเหมือนอาจจะอดกลั้นได้ยากเพราะว่าพี่แก๋มดึงกางเกงในผมลงจนควยผมหลุดมาสูดอากาศเต็มๆ  พี่แก๋มผงะทันที
"โอ้โห  ทำไมมันอ่อนๆ ใหญ่แต่ไม่แข็งเลย  ใช้การได้หรือเปล่าเนี่ย..." 
"พี่แก๋ม  ผมไม่มีอารมณ์ครับ" 

คำนี้เหมือนสั่งให้พี่แก๋มนั่งลง  พี่แก๋มเอาหน้ามาที่ควยผมเอามือรูดหนังหัวให้มันเปิดจนสุด
"วันนี้ไปนอนกะหวานมาหรือเปล่า.."  ผมส่ายหน้า
"ไม่ได้นอนด้วยมานานแล้วครับ" 
พี่แก๋มยิ้มมุมปากอีกแล้ว  จากนั้นพี่แกก็อ้าปากครอบลำควยที่อ่อนนุ่มขนาดใหญ่  ผมเสียวแปร๊บขึ้นมาทีเดียว  เงยหน้าสูดปากระบายความเสียวที่ปลายควย   ผมไม่ได้นอนกะใครมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว  เพราะว่าช่วงไฟแดงของน้องเก๋พอดี  ลำควยของผมตอบสนองการกระตุ้นของพี่แก๋มอย่างรวดเร็ว  มันเริ่มขยายขนาดจนไปจุกค้ำติดคอพี่แก๋ม 
"อ้อคคคค.. อะไรวะเนี่ย  โอโห  คิดว่าใหญ่สุดแล้ว  มันยังขยายอีกเหรอเนี่ย  เฮ้ย  ก้อง  มันใหญ่กว่านี้อีกมั๊ย"
"พี่  ผมยังไม่มีอารมณ์เลย" 

พี่แก๋มทำตาโต  แล้วก็ก้มหน้าดูดควยผมจนผมหมดความสามารถที่จะควบคุมควยผมได้อีก  มันแสดงแสนยานุภาพอย่างใหญ่โคตรออกมา  แข็งแกร่งตามประสาเด็กหนุ่มเงี่ยนจัดแบบผม  พี่แก๋มคายควยผมออกมาแล้วมองแท่งควยผมเต็มตา   

"ใหญ่โคตร  ใหญ่มากๆๆ  รอเดี๋ยวนะ" 
พี่แก๋มวิ่งเข้าห้องไปออกมาพร้อมกับฟุตเหล็ก  ผมตกใจคิดว่าพี่แกจะเอามาทำร้ายผมรีบจับยัดควยเข้ากางเกงในของผม แล้วรีบใส่กางเกงยีนส์ 
"เฮ้ย  ทำอะไร..  เอาออกมา  พี่จะวัดดูเท่านั้น  เร็วๆๆก้อง"
พี่แก๋มมาถึงตัวและถอดออกเอง  แล้วก็ใช้ปากทำให้มันแข็งสุดยอดอีกครั้ง  แล้วเอาฟุตเหล็กทาบลงลำควยผม  มันเย็นจนผมสะดุ้ง   
"ยาวมากกกกก  เท่าไหร่วะเนี่ย  หนึ่ง สอง .... เจ็ด  โอ้โห  เจ็ดนิ้วเลยเหรอ  ใหญ่มากๆๆ   ไอ้พี่ป๊อปยังเท่ากับของเธอตอนไม่แข็งเท่านั้นเอง  มิน่าเล่า ยัยหวานติดแจ  อยากรู้จังใหญ่ๆใส่เข้าไปจะเป็นไงมั่ง"
พี่แก๋มได้คืบจะเอาศอก  แต่ถ้าผมไม่ยอมจะเจอข่มขืนโดยผู้ชายแทน   พี่แก๋มเอามือกำท่อนควยผมลุกขึ้นแล้วบอกว่า 
"ลองทำพี่ดูหน่อยดิ อย่าแรงนะ..อยากรู้จังมันเป็นไง"
"พี่แก๋ม..จะดีเหรอ  ถ้าพี่หวานรู้ล่ะ...เรื่องใหญ่เลย  แค่นี้ผมก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว"
"ไอ้หวานรู้ไม่เท่าไหร่ แต่พ่อพี่รู้ตอนนี้อาจโดนถึง 6 คนนะ"

เสร็จแน่...ผมติดกับพี่แก๋มแล้ว  คงต้องตามพี่แก๋มจะบัญชา  พี่แก๋มเข้ามากอดผม  หน้าอกพี่แก๋มเบียดเข้าหน้าอกผมเต็มๆ  ลำควยผมบดเบียดกับหน้าท้องพี่แก๋ม  พี่แก๋มจูบปากผม  เธอเจนสังเวียนทีเดียวแหละ  พี่ป๊อปคงเซียนไม่เบา   ผมจูบตอบ  แลกลิ้นพันไปมาอย่างไม่ยอมแพ้  พี่แก๋มคงจะเริ่มเสียวๆ  ผมคงต้องช่วยให้เธอเสียวอย่างไม่มีวันลืม  ถ้าไม่เสียว..ไม่ดีมีหวังผมตายแน่   ผมเริ่มเอามือล้วงไปในเสื้อยืดของเธอ  จับนมที่ขนาดใหญ่กว่าพี่หวานไม่มาก  บีบมันเล่นเบาๆ ในขณะที่ปากผมไม่ปล่อยให้ว่างจากการดูดดื่มพี่แก๋ม   มันกระตุ้นให้พี่แก๋มเสียวมากขึ้นผมดันพี่แก๋มจนชนโต๊ะกินข้าว  แล้วยกตัวพี่แก๋มนั่งบนโต๊ะ  มือซ้ายของผมล้วงเข้าไปในเสื้อยืดลูบไล้ตัวอันแสนอ่อนนุ่ม สัมผัสผิวเนื้อละเอียดของพี่แก๋ม  ผมล้วงมือเบียดแทรกผ่านขอบการเกงขาสั้นของพี่แก๋มลงไปจนถึงขอบกางเกงใน   พี่แก๋มมองตาผมเป็นเชิงท้าทายว่า "เอาดิ"    ผมเลื่อนมือลงไปจนเจอเส้นขนหยาบๆ ของพี่แก๋ม  และเรื่อยผ่ามันจนถึงรอยแยกที่มีน้ำเปียกอยู่   พี่แก๋มแอ่นหน้าอกขึ้นอีกด้วยความเสียวที่เพิ่มขึ้นเมื่อนิ้วผมลากลงผ่านแตดและถูไปมา  เธอหลับตาลง  พี่แก๋มถอนปากออกมาจากปากผมแล้วเริ่มสูดปากเพราะความเสียวจากนิ้ว   มืออีกข้างผมไม่อยู่เปล่า เริ่มปลดตาขอยกทรงและถอดเสื้อพี่แก๋มออก 

"เหลือร้ายเลยนะ...ก้อง" 

ขอบคุณครับที่ชม  ผมยิ้มตอบให้  ถ้าพี่แก๋มรู้ประวัติอันโชกโชนของผม  ผมมีหวังโดนผู้ชายข่มขืนสักยี่สิบคนแน่  ตอนนี้พี่แก๋มไม่เหลืออะไรที่จะปกปิดหน้าอกที่แสนสวยงามไม่แพ้สาวๆของผมคนไหนอีกแล้ว  เมื่อมันถูกปลดปล่อยออกมาทำให้ผมเห็นว่าหน้าอกพี่แก๋มนั้นสวยมากๆ  ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ ขาวสะอาด  หัวนมขนาดพอดีและยังมีสีชมพูอ่อนราวกับไม่เคยมีใครดูดมันมาก่อน  ปากผมไหลไปที่เต้านมของพี่แก๋มโดยอัตโนมัติ  ผมดูดดื่ม ซุกไซร้เลียกินนมพี่แก๋มราวกับไม่เคยเจอนมของผู้หญิงคนไหนมาก่อน  หน้าอกพี่แก๋มหอมจากเครื่องหอมแสนแพงสารพัดที่พี่แก๋มใช้ผสมกลิ่นเนื้อสาว  เล่นเอาควยผมออกอาการรุนแรงเพิ่มขึ้น  ตอนนี้มันโคตรจะเกะกะเลย  ส่วนล่างของพี่แก๋มที่โดนผมเล่นงานพร้อมกับนมนั้นก็คืบหน้าไปมาก  ผมรู้ว่าพี่แก๋มผ่านมาบ้างแล้ว  เลยเอานิ้วชี้เขี่ยแตดส่วนนิ้วกลางนั้นลงสำรวจรอยแยกแล้ว  พี่แก๋มเจอแบบนี้ร้องระงม  บิดตัวหลบหลีกนิ้วและลิ้นของผมจนพิซซ่าที่เหลือตกมาที่พื้น  พี่แก๋มไปอยู่บนโต๊ะทั้งตัวแล้ว  ผมหยุดสงครามชั่วคราว  ก้มลงมาถอดกางเกงขาสั้นพี่แก๋มออก  พี่แก๋มใส่กางเกงในสีขาวบิกินี่แบบนางแบบญี่ปุ่น   ผมไม่รอช้าเปลี่ยนตำแหน่งลิ้นมาฉกจิ๋มพี่แก๋มนอกกางเกงใน  มันหอมชวนเย็ดยิ่งนัก  ไม่นานพี่แก๋มก็ถอดกางเกงในออกเองแล้วกดหัวผมลง  ผมรู้ว่าพี่แก๋มต้องการอะไร  จัดให้อยู่แล้ว   ผมใช้นิ้วกลางเสียบเข้ารูและใช้ลิ้นเขี่ยที่แตดพี่แก๋ม   นิ้วกลางของผมราวกับสว่านควงควานไปทั่วรู  เรียกน้ำเสียวพี่แก๋มไหลออกมาไม่หยุด  ผมเพิ่มนิ้วชี้ของผมไปช่วยนิ้วกลางด้วย

"เบาๆๆๆ อูย เจ็บๆ  ใส่เข้าไปกี่นิ้วเนี่ย  เบาๆๆๆ  ก้อง  เสียว"

นิ้วทั้งสองช่วยกันทำงาน  ลิ้นผมฉกและลากเลียจนพี่แก๋มแทบบ้าตาย  ไม่นานรูหีพี่แก๋มก็บีบน้ำพุ่งออกมาจนนองโต๊ะไปหมด   พี่แก๋มพร้อมแล้ว..

 

 

เสดพรี่หวานจนได้ แต่งเก่งจริงๆ

ลองเล่นกับไฟ ไฟก็ร้อนลวกตัวนะแก๋ม  สงสัยได้ใช้บริการกันอีกแน่

 

จะจัดเพื่อนแฟนแล้ว

จัดไปเลย

 

สงสัยก้องจะโดนผู้ชาย6คนตามรุ่นพี่ป่าว กล้าจิงนะ

พี่แก๋มเจอของใหญ่