ครั้งหนึ่ง ณ.ร้านคาราโอเกะ - ครึ่งหลัง ตอนที่ 7 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

[Danai Tee]

ถ้าเป็นในชีวิตจริง คงจะจีบดาวไปเรียบร้อยแล้ว มาซะขนาดนี้

[krarkwar1]

  ::Shy::อ่านแล้วเพลินมาก มีลุ้นตลอด อยากรูว่าจะไปห้องแล้วใครจะโดนใครปล้ำ

[sutee seechart]

โทน นี่ออกแนวมึนๆ แต่สาวกลางคืนชอบนะแบบนี้ แนวไม่สนใจ

[bbblack]

จัดหนักเลย

[modena]

อันนั้นไปเตะสนามกลางนัดรีแมตนี้ เหย้าแล้วหรือ

[miozaa]

เริ่มวุ่นวายเอาซะแล้ว พ่อพระเอก

[estellia]

แบบนี้ต้องมีเคลียร์กับสาวๆ แล้วนะครับ อย่าให้มันค้างคา

[micky]

เคลียร์กับดาวเสร็จ อย่าลืมอีกสาวมินท์น่ะครับ

[theherobank]

ยังอีกคนรีบๆเคลีย..

[eakpapa28]

นึกว่าไม่แต่งต่อแล้วครับ สนุกมาก อยากให้มีสาวๆอินโนซนต์บ้าง

[sbfreedom]

มีสานสัมพันธ์กับน้องดาวแน่ๆ้เลย

[Cassa]

โคตรดีใจที่มีตอนต่อมา คิดถึงน้องดาวจะแย่

[pui10000]

 ::YehYeh::วันนี้ไม่ต้องลงงานแล้วน้องดาว

คิดถึงร้านเกะกันไหมครับ หลังจากจบครึ่งแรกไป หลายคนคงจะรู้สึกหน่วงๆ
ผมเองก็หน่วงไปหลายวันเหมือนกันนะตอนนั้น แต่อย่างว่าแหละครับ

ชีวิตมันไม่ได้เป็นไปอย่างหวังทุกอย่าง มาติดตามกันต่อครับ
ว่าหลังจากนั้นผม จะทำยังไงต่อไป


ตอนนี้อาจจะน้ำเยอะนิดนึงแต่อยากให้อ่านกันนะครับ


ปล. เนื้อเรื่องช่วงแรกอาจจะน่าเบื่อนิดๆ แต่ผมเชื่อว่าพออ่านตัวสุดท้ายของตอนจบ คุณจะอยากอ่านตอนต่อไปเลยล่ะ



ปล. 2  ใครที่ยังไม่อ่านตอนเก่าๆ ลองอ่านดูได้ครับ เผื่อจะชอบ


ตอนที่ 1
ตอนที่ 2
ตอนที่ 3
ตอนที่ 4
ตอนที่ 5
ตอนที่ 6



ปล. 3 ภายในเนื้อเรื่อง มีคำหยาบๆหลายคำอยู่ครับ โปรดใช้จักรยานในการอ่าน

...............





หลังจากเหตุการณ์ที่คอนโดแก้มผ่านไป ผมก็ต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิม จริงๆมันก็มีเรื่องติดค้างในใจนะ ผมแค่สงสัยว่ามิ้นต์เป็นอะไร ทำไมก่อนหน้านั้นเธอดูยั่วยวน ชวนสยิว แต่พอได้เสียวกันไปแล้วกลับมีท่าทีแบบนั้น


ผมไม่ได้คิดนะว่าผมโดนหลอกฟันหรือเก็บแต้ม แต่ก็นะ มันก็จะงงหน่อยๆว่ามันเกิดอะไรขึ้นกัน แต่ก็ช่างเถอะ คิดมากไปก็เท่านั้น เพราะตัวผมเองก็มีหน้าที่และภาระต้องรับผิดชอบ


ทั้งหน้าที่การงานที่บริษัท และ การต้องรับผิดชอบบทบาทในเกมส์อีก เหมือนโชคชะตาแม่งทำให้ผมวุ่นวายกับงานจริงๆ เพราะผมเองก็วุ่นวายกับงานขนาดที่ว่ากลับบ้านมาแล้วอาบน้ำนอนเลย เหนื่อยกายยังพอว่านะครับ แต่เหนื่อยสมองนี่อ่ะแย่


สมัยนั้นมันก็ยังไม่มีอาหารเสริมช่วยผ่อนคลายสมองแบบราคาถูกๆแบบสมัยนี้ซะด้วย บอกเลยแม่งโคตรเพลียกับงาน ไหนจะเพลียกับคนอีกบอกเลย เซ็งเป็ด


หลังจากลุยงาน บู้ สะบั้นหั่นแหลก จนโปรเจคสำคัญผ่านไป ผมก็เริ่มกลับมาทำงานตามหน้าที่เหมือนเดิม มันทำให้ผมเริ่มมีเวลาและปรับตัวกับชีวิตนอกเกมส์และในเกมส์ได้ดีขึ้น ระหว่างที่ผมทำงานและไม่ได้เข้าไปเล่นเกมส์บ่อยๆ มันทำให้ผมสามารถวางตารางงาน และ ตารางเข้าเกมส์ได้ดีขึ้นจริงๆนะ

ผมเข้าเกมส์น้อยลง แต่ได้ประสิทธิภาพมากขึ้น อาจจะเข้าไปวอร์ หรือแค่ล่าบอสใหญ่ๆ อย่างพวกกิจกรรมบอสโตเกียว นักวิทยาศาสตร์ นักเวทย์สาว บอสตาบอด แค่นั้น สมัยผมเล่นเวลตันแค่ 210 ครับ หลังจากการแบ่งเวลาดีๆแล้วผมมีเวลาใช้ชีวิตนอกจอมากขึ้น มันก็เลยทำให้หลายๆอย่างดูโอเคขึ้น


ได้กลับมาออกกำลังกายมากขึ้น 30 นาทีที่อยู่ในเกมส์ ผมก็เอามาวิ่งออกกำลังกายได้ ตั้ง 5 กิโลเมตร มันทำให้สุขภาพผมดีขึ้นและหุ่นก็เฟิร์มขึ้นด้วย ถามว่าผมกับไอ้กอล์ฟยังกินเบียร์อยู่มั้ย ก็แน่นอนครับเบียร์มันช่วยให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น ผมก็ยังกินกันต่อว่าไปนั่น


แต่ว่าผมก็ไม่ได้เจอสามคนนั้นเลยนะ ทั้งแก้ม ทั้งมิ้นต์ หรือแม้แต่ดาว แม่สาวดาวยั่วที่ทำให้ผมแทบคลั่ง  จนวันหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ มุมเล็กๆของผม


ถ้าผมจำไม่ผิดตอนนั้นร้านดูเงียบๆ เด็กก็ไม่ค่อยมี ผมได้คุยกับพี่จิ๋วเขาก็บอกว่าช่วงนี้เด็กกลับบ้านกันหลายคน และแน่นอนดาวเองก็ไปรับช่วยงานเชียร์เบียร์ของอีกที่ โห !!!  พอผมได้ยินชื่อร้านแล้ว ผมไม่แปลกใจเลยถ้าดาวจะไม่กลับมา


เพราะในย่านถนนนาราธิวาส ร้านนั้นดังมากๆ แถมบอกว่าติ๊ปดีด้วย พี่จิ๋วบอกว่าดาวไปช่วยงานได้ 3-4 วันแล้ว พักนู่นนอนนู่นเลย ผมก็อืมๆไปตามเรื่องครับตอนนั้น ผมจำไม่ได้นะว่าตอนนั้นผมกับพี่จิ๋วคุยอะไรกันอีก แต่ผมก็ดันไปพูดเรื่องแก้ม


พี่จิ๋วเองก็นะ เขารู้อยู่แล้วว่าแก้มน่ะทำอะไร แต่นั่นลูกรักของเจ๊ พี่จิ๋วจะไปขัดใจเมียก็ไม่ได้ ตัวท๊อปของร้านมีอยู่ประมาณ 4-5 คน อาจจะไม่ได้สวยเลิศเลอเท่าตัวท๊อปของร้านดังย่านรัชดา แต่ทักษะการพูด ชวนคุย และสเน่ห์ต้องยอมรับเลยว่า สู้ร้านในเมืองได้เลยล่ะ


[ พี่จิ๋ว ]  :  ว่าแต่เอ็งเถอะ จีบเด็กในร้านพี่เปล่าวะ

เอาจริงๆนะไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้มาเล่นอะไรที่เป็นจังหวะซิดคอทแบบนี้ แต่พอพี่จิ๋วถามคำถามนี้ขึ้นมา ผมสำลักเบียร์จริงๆ รู้สึกเหวอกับคำถามมากเลยครับตอนนั้น ผมเลยถามกลับไปว่าอะไรนะพี่จิ๋ว เขาก็บอกผมว่าช่วงนี้ดาวกับมิ้นต์ดูแปลกๆ แก้มด้วยอีกคน

ผมเลยถามไปว่าเกี่ยวอะไรกับผมเนี่ย พี่เขาก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกับบอกว่าอาจจะคิดไปเอง เพราะผมเองก็ไม่ได้มีท่าทีที่จะม่อเด็กในร้านของเขา มันเป็นไปไมได้แน่ๆที่ผมจะควบสาม


และเขาบอกว่ายังไงซะมิ้นต์ก็คงไม่เล่นด้วยกับผมแน่ๆ เพราะเขารู้จักนิสัยมิ้นต์ดี มิ้นต์มีความหยิ่งในตัวเองสูง ที่มาทำงานที่นี่ เพราะมันห่างไกลจากมหาวิทยาลัยพอสมควร  และร้านพี่จิ๋วก็ไม่ใช่ รสนิยมของพวกนักศึกษาด้วยทำให้เธอไม่กังวลนักเวลามาทำงาน


ด้วยความที่มิ้นต์ทั้งยังเด็กและสวยมากๆ เธอจึงขอเลือกลูกค้าเองด้วย ส่วนดาวนั้นก็ทำงานกับพี่เขามานานแล้ว  ดาวรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับร้าน เกี่ยวกับงาน เส้นสายตำรวจ ดาวจึงสามารถทำงานได้ดีและรู้ว่าอันไหนได้ไม่ได้


วันนั้นผมก็ไม่รู้ทะลึ่งอะไรนะ ไปถามว่าแฟนดาวล่ะครับ พี่จิ๋วมองหน้าผมแปลกๆ ผมก็เหวอก็เลยบอกไปว่า ก็เห็นดาวสวยขนาดนั้น ยังไงก็ต้องมีแฟนแน่ๆแหละ พี่จิ๋วก็ยอมบอกผมนะ เขาบอกว่าดาวน่ะเคยมีแฟนแต่ก็เลิกกันไป เขาบอกอยากให้ดาวเลิกทำงาน แต่ดาวเลือกไม่ได้ อีกอย่างเขาบอกดาวไม่มีเวลาให้


พี่จิ๋วบอกว่าดาวก็รักแฟนเขานะ แต่ดาวเลือกร้านมากกว่าแฟน วันนั้นเลยทะเลาะกันใหญ่เลย ดาวโดนแฟนด่าว่ากะหรี่ ขายหี ทั้งๆที่ดาวไม่เคยทำแบบนั้นเลย จริงอยู่ว่าดาวร่อนใส่ หรือขย่มบดไข่ให้ลูกค้า แต่ดาวจะขึ้นเตียงกับคนที่ชื่อว่าแฟนเท่านั้น ( โชคดีจริงกรู  )


ดาวเลือกร้านเพราะว่ามันมั่นคงกว่าที่จะไปอยู่กับแฟนที่ ยังไม่มั่นคงในหน้าที่การงาน ผมก็ไม่รู้นะว่าแฟนดาวทำงานอะไร แต่แม่งก็เหี้ยเกินจริงๆ ถ้ารับไม่ได้ที่เขาทำอาชีพนี้ก็ไม่ควรจีบแต่แรกสิ่ ผมก็เป็นผู้ฟังที่ดีไปเรื่อยๆนะครับ


จนพี่จิ๋วบอกว่ามิ้นต์ชอบตั้งแง่กับดาว ทั้งๆที่ดาวก็ไม่ค่อยอะไรกับมิ้นต์มาก ดาวจะเป็นเหมือนพี่เลี้ยงให้น้องๆมากกว่า แต่มิ้นต์ด้วยความที่สวยไม่แพ้กัน แถมยังเด็ก ก็เลยอาจจะคิดว่าดาววุ่นวาย ทั้งๆที่ดาวก็ดีกับทุกๆคนนะ


ผมก็อื้มฟังแล้วก็พอเข้าใจ ผมก็เคยเป็นนะ ไม่เคยฟังใครเพราะคิดว่าตัวเองดีตัวเองเจ๋ง สุดท้ายก็เจ็บ เรื่องบางเรื่องมันต้องเจ็บด้วยตัวเองมันถึงจะเกิดการเรียนรู้ คิดแบบผมไหมครับรีดเดอร์


[ พี่จิ๋ว ]  :  ไอ้โทน จำที่บอกมึงได้มั้ยว่า ร้านพี่ห้ามออพเด็ก

[ ผม ]  :  ได้ครับพี่ แต่แก้ม.... เอ่อ


ผมอึกอักๆนะ ไม่รู้จะพูดยังไงดี พี่จิ๋วเองก็รู้ เขาก็บอกว่ากรณีแก้มถือว่าพิเศษไป เพราะยังไงพี่จิ๋วก็ขัดเมียของเขาไม่ได้ เขาแค่ขอผมว่า ห้ามผมออพเด็กร้านเขาไปซั่ม ผมเลยบอกไปว่า " โอยพี่ ไม่มีตังส์ "  แค่นั่นแหละเสียงหัวเราะลั่นมาเลย


[ ผม ]   :  มันไม่เคยมีคนออพจริงเหรอพี่ ผมถามจริงๆอย่าว่างั้นงี้เลย


[ พี่จิ๋ว ]  :  มีสิ่ เวลาเหล้าเข้าปาก มันไม่ไปที่ปากก็ไปที่ไข่ พี่ก็บอกเด็กๆไปแล้วว่าห้าม ก็เคยมีคนแอบไปแหละ พี่ก็ไล่ออกไปเลย ที่จริงพี่ก็ไม่อยากไล่นะ เด็กมันสวยพอๆกับดาว เรียกลูกค้าก็ได้เยอะ แต่ถ้าพี่ไม่เด็ดขาด เด็กคนอื่นมันก็จะไม่ฟัง


[ ผม ]  :  มิ้นต์เคยเล่าให้ฟังน่ะครับว่าพี่ต้องการเซฟพวกเด็กๆกับเซฟเงินใต้โต๊ะด้วย


[ พี่จิ๋ว ]  :  อื้มตามที่เอ็งได้ยินมานั่นแหละ ร้านพี่มันเป็นร้านเกรดกลางๆ คนมากินเหล้าได้ทุกระดับ พี่ไม่อยากให้เด็กในร้านเสี่ยง เอ็งก็รู้คนเราสมัยนี้พอแอลกอฮอล์ลงไข่มันก็ไม่เอาอะไรแล้ว ถ้าปล่อยให้ไปโรงแรมมันก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง อีกอย่างไอ้พวกจ่าเฉย มันก็คอยหาเก็บใต้โต๊ะบ่อยๆอยู่แล้ว พี่จ่ายมากกว่านี้ไม่ไหวว่ะ เฮ้ย แล้วมิ้นต์ไปเล่าให้ฟังมึงฟังตอนไหนวะไอ้โทน


ชิบหายละ จังหวะซิทคอมดอกที่ 3 คราวนี้เป็นความโง่ของผมล้วนๆเลยครับ ผมก็คิดว่าเอาไงดีวะกู จนไอ้กอล์ฟที่นั่งอยู่มันเลยบอกว่า มิ้นต์ให้ผมไปส่งที่คอนโดแก้ม คงจะเมาและเผลอเล่าใฟ้ฟัง


ผมมองหน้าไอ้เชี่ยกอล์ฟเลย พ่องตัยไอ้สัด ไปบอกทำไมว่ากูไปส่งมิ้นต์ ผมพูดได้แค่ในใจครับบอกตรงๆ ดีนะที่พี่จิ๋วเขาไม่ว่าอะไร แต่เขาบอกแค่ว่า ถ้าผมคิดจะจีบคนในร้าน ต้องทำใจว่าต้องเห็นภาพที่แฟนของตัวเอง นั่งให้ผู้ชายคนอื่นโอบกอด โอบรัด บางทีก็อาจจะเผลอโดนลวนลาม หอม จูบ หรือ ลูบคลำ


พี่จิ๋วบอกถ้าผมจะจีบเด็กในร้านเขาไม่ว่า เขาบอกว่ารู้จักผมว่าเป็นคนยังไง แต่ว่าผมเองก็ไม่คิดจะจีบนะ ผมทำไม่ได้หรอก ที่จะยอมให้คนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนต้องมาถูกโอบ ถูกกอด ถึงจะบอกว่ามันเป็นงานและเงินดีก็เถอะ จริงอยู่ว่าผมยังรู้สึกติดใจกับลีลาของดาว แต่ก็คงถึงเวลาต้องบอกลาแล้วล่ะนะ เพราะคำพูดของพี่จิ๋วมันทำให้ผมนึกขึ้นมาได้เลยจริงๆ


ถ้าผมจีบดาวขึ้นมา ผมอาจจะจีบไม่ติดหรอก แต่ว่านิสัยของเธอ ความน่ารักของเธอนั่นแหละจะทำให้ผมหลงเธอจริงๆ แต่กับเฮ้อยัยเด็กหยิ่งแบบมิ้นต์ ตั้งแต่วันนั้น.... เฮ้อ ช่างเถอะ



ผมเดินกลับมาที่ร้านเกมส์ครับ อย่างที่บอกว่าร้านเกมส์กับร้านคาราโอเกะ ห่างกันไม่ถึง 8 ซอย พวกผมจึงแวะกลับมาที่ร้านก่อน เพื่อหาอะไรเย็นๆกินและว่าจะตีฮอนสักเกมส์ก่อนแยกย้ายกลับ


[ กอล์ฟ ]  : ไอ้โทน ก็ถามจริงๆ มึงได้ใครไปแล้วมั่งวะ ในร้าน


[ ผม ]  :  ผีเข้าหรือไงวะ อยู่ดีๆถามกูมาเนี่ย


[ กอล์ฟ ]  :  กูแค่สงสัย วันนั้นมึงออกไปกับดาว แต่พอมาวันก่อน มิ้นต์มาหามึงที่ร้านกู แต่บอกว่ามึงทำแก้มร้องไห้ แล้วมึงก็ไปส่งมิ้นต์ที่คอนโดแก้ม นี่มึงยังไงเนี่ย หรือขุนแผนมึงแสดงอิทธิฤทธิ์อีกแล้วเหรอ เด็กในกิลด์ก็ล่อไปคนแล้วนะมึงอ่ะ สัด


ปวดหัวกับไอ้เชี่ยกอล์ฟจริงๆครับ แม่งถามวุ่นวายอิ๊บอ๋ายเลยผิดกับนิสัยของมันจริงๆ แต่ก็นะผมก็ไม่ได้ว่าอะไรมันหรอก เพราะผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าไอ้เรื่องชุลมุนพวกนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง ตกลงว่าวันนั้นผมขอกลับก่อน ส่วนมันก็จะไปกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง บอกว่าจะไปหาอะไรกินร้านข้าวต้มหนวด


ผมกลับมาบ้านก็ได้แต่นอนคิดหลายอย่างทั้งเรื่องาน ทั้งเรื่องส่วนตัวมากมาย และไม่นานผมก็หลับไป และตื่นมาเริ่มกับชีวิตจริงนอกจออีกครั้ง วันหยุดสุดสัปดาห์ของผมก็ได้เริ่มขึ้น ผมทำอะไรหลายๆอย่าง หาข้อมูลงาน คุย MSN เล่นเกมส์ ว่างๆก็ขับมอไซค์ไปวิ่งตรงใต้สะพานแขวน ไม่ก็ไปเดินเล่นที่เซ็นทรัล เฮ้อออ นี่แหละชีวิตของเรา


และแล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้นจนได้ครับ แต่กับใครนั้นรีดเดอร์ต้องอ่านต่อแล้วล่ะ วันนั้นจะได้ว่าเป็นวันอังคาร เพราะวันนั้นผมอยู่ทำงานจนโดนน้องอ๋อมแผนกบัญชีบ่น ไอ้กอล์ฟมันก็โทรมาหาผมบอกว่า เรื่องด่วน !!!


อาทิตย์หน้าจะมีมิตติ้งกิลด์ซึ่งไปๆมาๆแล้ว สมาชิกกิลด์ RedBaRoN 20 กว่าคนที่อยู่ในพื้นที่กรุงเทพฯ จะมามิตติ้งกันที่พระรามสาม โดยไอ้กอล์ฟก็เสือกไปบอกว่าจะเป็นคนหาร้านให้


ก็นั่นล่ะครับผมที่อยู่กับมันก็พลอยซวยไปด้วย เพราะต้องช่วยมันหาร้านๆดีๆบรรยากาศแจ่มๆ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรนะ เพราะเมื่อก่อนทั้งเส้นนาราธิวาส มีแต่ร้านอาหารดีๆ สวยๆ ทั้งฟิลล์ดนตรีสด ทั้งแบบหรูหราหมาเห่าก็มี พวกเราประชุมและคุยกันผ่าน MSN จนเป็นอันตกลงว่าจะเลือกร้านไหนกัน และเริ่มงานกี่โมง


และวันนั้นก็มาถึง ผมก็ตื่นเต้นนะที่จะได้เจอกับสมาชิกกิลด์คนอื่นตัวเป็นๆสักที คุยแต่ MSN กันมานาน หลายคนที่ไม่ทันยุค 8-10 ปีก่อน อาจจะไม่เข้าใจครับว่ามันน่าตื่นเต้นยังไง คือสมัยนั้นไม่มี Line  ไม่มี Video Call สมัยนั้นที่บูมๆเลย ก็ Hi5 MSN


การจะมาเจอกันแต่ละครั้งถือว่ายากมากและสำคัญมากๆ ผมจึงตื่นเต้นกับการที่จะได้เจอเพื่อนๆในเกมส์มากๆเลยล่ะวันนั้น หลายคนที่เกิดมาปีเดียวๆกับผมก็คงเข้าใจดี ว่าการเจอตัวจริงๆของคนที่รู้จักหลังจากที่ได้แค่คุย MSN กัน มันน่าตื่นเต้นเพียงใด


วันนั้นสนุกมากผมจำได้ไม่ลืมเลย เราคุยกันสารพัดเรื่องเกมส์ ทั้งบัค ทั้งแผนการวอร์ ทั้งเรื่องในบอร์ดฟอรั่มแรน เรื่องที่มีคนกำลังแฉตัวละครที่ชื่อ SE7EN ที่เอารูปคนอื่นมาแอบอ้าง แต่ตอนนั้น SE7EN นี่ฮอตจริงๆนะ เพื่อนผมบอกใน SERVER กินซ่า มีแต่คนชอบมัน


อย่างว่าครับสมัยก่อนโลกโซเชียลยังไม่บูมเท่าตอนนี้ พวก Line IG ก็ยังไม่มาและยังไม่บูมแบบปัจจุบัน ทำให้การเอารูปคนสวยๆคนอื่นมาแอบอ้าง มันจึงทำได้ง่ายๆ และไม่ค่อยมีคนจับได้ อ่ะกลับมาเรื่องมิตติ้งต่อ พวกเราวางเรื่องเกมส์ไว้แค่นั้น และเริ่มพูดคุยกันเรื่องทั่วไปครับ


มันสนุกจริงๆสนุกมาก บรรยากาศร้านก็ดี เป็นร้านที่หรูระดับนึงเลยล่ะ จัดร้านให้บรรยากาศเหมือนกำลังนั่งในสวนชิลล์ๆ โดมชิงช้าสีขาวถูกประดับด้วยหลอดไฟสีส้มขาวราวกับงานรื่นเริง แถมดนตรีสดก็เพราะมากๆ


[ หัวกิลด์ ]  :  กวย ไอ้เทพโทน มึงอ่ะหัดตามกิจกรรมของกิลด์มั่งดิ่ เวลตัน 210 แล้วไม่ใช่เหรอ


[ ผม ]  :  โอ่ยย งามท่วมหัวกูแล้วเหอะ ช่วงนี้แทบจะกินข้าวหน้าคอมแล้ว


[ ผู้หญิงในกิลด์ ]  :  อีโทน แกอ่ะหัดมาให้ทันบอสตัวแรกบ้างสิ่  มาไม่เคยทันเลย


[ ผม ]  :  คร๊าบๆ ๆ ๆ จะไปให้ทันครับ


[ พี่ติม ]  :   เฮ้ย !!!  กอล์ฟ คราวนี้เราไปร้านไหนดี แนะนำพี่มาหน่อยซิ๊ !!!


[ กอล์ฟ ]  :  พี่ต้องการแบบไหนพี่ นวด นาบ อาบ หรือ ปี้ นี่ไงพี่ เลยวัดดอกไม้ไปก็มี ส. นวดนะ


[ หัวกิลด์ ]  :  เฮ้อ ไอ้พวกบ้าโลกีย์ ติดหี หน้าม่อ


บทสนทนาของพวกเราน่าจะประมาณนี้ ผมจำไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นครับ แต่รู้ว่าวันนั้นสนุกมาก ระยะเวลา 2 ปีที่อยู่ในกิลด์ RedBaRoN ผมทั้งพยายาม ทุ่มเท ฟันฟ่า ปรับตัว ทุกคนเองก็ช่วยเหลือผมเต็มที่ จนตอนนี้มันเหมือนครอบครัวจริงๆนะ หลายๆท่านอาจจะบอกว่าโอเวอร์ไปมั้งไอ้โทน แต่ผมรู้สึกแบบนี้จริงๆนะ มันคือสายสัมพันธ์ที่คนเล่นเกมส์เท่านั้นที่จะเข้าใจครับ


[ กอล์ฟ ]  :  เฮ้ย !!!  งานหยาบละว่ะ ไอ้โทน เด็กมึงอ่ะ


แต่ดูเหมือนว่าความมันส์จะไม่ได้มีแค่นั้นครับ เพราะระหว่างที่ผมกำลังกระดกเบียร์สดยี่ห้อสีเขียวอยู่นั้น ใครจะไปเชื่อล่ะครับว่าโชคชะตามันจะเล่นตลกแบบนี้ เพราะนั่นคือดาว หรือแม่เสือดาว สาวที่ทำผมแทบคลั่งนั่นเอง


ผมก็รู้จากพี่จิ๋วมานะว่าเธอนั้นมาช่วยทำงานเชียร์เบียร์แต่ผมไม่คิดว่าดาวจะ เอ็กซ์แตก ได้ขนาดนี้  ผมพูดจากใจเลยนะครับรีดเดอร์ ผมเหมือนโดนสะกดจริงๆ แบบสวยจนลืมมองอย่างอื่นไปเกือบ 10 วินาที


ดาวเป็นผู้หญิงแบบในภาพที่ผมยกตัวอย่างมาเลยครับ หน้าอกของเธออวบอัด ตาของเธอกลมๆแต่พอได้กรีดอายไลน์เนอร์ล่ะก็คมกริบเลย แววตาเธอราวกับนักล่าที่มองไปทางใดก็พร้อมที่จะขย้ำให้ตายคาอก ทรวงทรงองเอวของเธอ สิ่งที่ผมติดค้างในความคิดนั้นก็คือทำไมดาวหุ่นดีมากๆเลยล่ะ


ตอนที่ผมได้เสพสมกับเรือนร่างของเธอ แน่นอนว่าผมสัมผัสทุกสัดส่วน มันทั้งแน่นทั้งเฟิร์มจนไม่น่าเชื่อว่าจะกินเหล้าทุกวัน และยิ่งตอนนี้เธอมาอยู่ในยูนิฟอร์ม ที่เป็นเดรสเกาะอก


บอกเลยว่ามันยิ่งทำให้ดาวนั้นโดดเด่นออกมายิ่งกว่าเดิม เนินอกอวบจนเห็นร่องนม เอวที่เคิฟตามทรงของชุด ก้นที่อวบแน่นจนชุดตรึงเปรี๊ยะ โอยบอกเลยว่าถ้าท่านเป็นผมวันนั้น ท่านมองไม่หยุดจริงๆ


โอเคว่ามันอาจจะไม่ได้เหมือนในหนังที่แบบว่า พอคุณมองผู้หญิงสวยๆแล้วทุกอย่างบนโลกแทบจะหยุด  ไม่ใช่สำหรับผมไม่ใช่แบบนั้นเลย แต่วันนั้นมันนิ่งๆจริงๆครับ ผมนิ่งไปเกือบ 5 วินาที จนไอ้กอล์ฟต้องมาสะกิดผม เพราะตอนนี้เหมือนว่าจะมีลูกค้าเดินเข้าไปชวนเธอคุย


ตอนนั้นที่โต๊ะฮือฮากันใหญ่เลยครับพอไอ้กอล์ฟบอกว่าเด็กผม โดยเฉพาะพวกผู้หญิง เพราะผมที่อยู่ในเกมส์จะเป็นคนไม่หือ ไม่อือกับผู้หญิงเลยคือจะน้อยมากที่คุยเล่นกับผู้หญิง แบบว่าแอ่วหวังจีบ


[ ผู้หญิงในกิลด์ ]  :  อีโทน ไหนแกไม่บอกไม่มีแฟน


[ ผม ]  :  ไม่มีจริงๆ


เห็นมะไม่มีใครเชื่อและอีกอย่างด้วยหน้าตาของผมที่ออกจะธรรมดา มันก็ไม่น่าเชื่อจริงๆแหละครับว่า ผมจะมีเด็กเป็นเด็กเชียร์เบียร์สวยขนาดนั้น แต่คุณลืมอะไรไปหรือเปล่าไม่ใช่เพียงแค่ผมที่ได้สัมผัสตัวของดาวนะครับ



พี่ติมเองที่อยู่ ณ ที่นั้นก็เคยสัมผัส เคยจับ เคยบีบ ดาวมาหมดแล้ว ถึงจะยังไมได้ทั้งหมดแบบผม แต่เขาก็คงคลึงจนมันส์มือเลยล่ะ ตอนนี้พี่ติมเองก็มองดาวด้วยสายตาที่แบบว่าปรารถนาในตัวเธอมากๆเลยล่ะครับ



ผมเองก็มองดาวนะยอมรับเลยว่าตอนนั้นมองดาวตาไม่กระพริบเลยล่ะ ระหว่างนั้นเองผมก็เห็นว่ามีไอ้หนุ่มหน้าตี๋ล่ำๆคนนึง เดินมาโอบเอวดาวครับ ดาวเองก็ยิ้มๆโดยไม่มีท่าทีที่จะห้ามอะไร ทำให้ไอ้กอล์ฟหันมามองที่ผมควั่บเลยครับ



[ กอล์ฟ ]  :  เชี่ยโทน เอาแล่วไง


[ ผม ]  :  อะไรเมิง วู๊ว


[ พี่ติม ]  :  ไอ้โทน มึงยังไงเนี่ยกับน้องดาวน่ะ


[ ผม ]  :  เอ่อ เอ่อ


ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงว่า ผมกับเธอล่อกันไป 5 ดอก พี่ติมอาจจะเสียหน้าก็ได้นะ ที่ป้อทั้งคืน คลึงทั้งคืน ยังไม่ได้เห็นเนื้อใน แต่พี่ติมเองก็เป็นผู้ใหญ่มากพอนะ เขาคงรู้แหละว่าผมอึดอัดใจ เขาก็ไม่พูดอะไรอีก


จากนั้นพวกเราก็ดื่มกิน และคุยกันไปต่อราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งถึงเวลาที่ต้องแยกกันกลับ พวกเราลากันไม่นานนักและคิดว่าค่อยคุยกันในเกมส์ไม่ก็ MSN


ผมกับไอ้กอล์ฟในฐานะเจ้าถิ่นจึงต้องทำหน้าที่ส่งทุกคนขึ้นรถครับ พวกเราเกือบ 20 คน แบ่งๆกันไปตามทางของแต่ละคน  ใครไปทางเดียวกันก็วางแผนไปด้วยกัน ลงหลังขึ้นก่อน ลงก่อนมึงขึ้นที่หลัง


มันสนุกมากๆแม้จะดูไม่ค่อยมีสาระก็ตาม หลังจากที่ทุกคนสลายตัวกันไปแล้ว ไอ้กอล์ฟก็ต้องไปส่งพี่ติมตามระเบียบ ผมเองก็คงต้องกลับเหมือนกัน


แต่ก่อนหน้านั้น เอ่อ ผมปวดฉี่ครับ ผมจึงเดินเข้าไปในร้านเหมือนเดิมและตรงไปที่ห้องน้ำ แต่ภาพตรงหน้าที่เห็นคือไอ้หนุ่มหน้าตี๋คนเดิมกำลังยืนอยู่ดับดาว เชี่ยนี่มันพล็อตหนังชัดๆ แต่ว่าบางครั้งชีวิตคนเรามันก็ไม่ได้ต่างไปจากละครหรอกครับ


มันยื่น BB ให้ดาวครับ มันบอกว่าถ้าดาวยอมออกไปเที่ยวกับมัน มันจะให้เครื่องนี้เลย แหม รวยจริงๆไอ้สัด กรูยังใช้ N72 อยู่เลย พูดไม่พอแถมมันยังจะโอบเอบดาวอีกด้วย


[ ผม ]  :  หลบหน่อยครับ จะเข้าห้องน้ำ


วันนั้นผมคิดอะไรวะที่พูดออกไปแบบนั้น ทันทีที่ผมพูดออกไป ไอ้หนุ่มนั้นก็ทำหน้าเหมือนจะไม่พอใจ ที่มีคนมาขัดคอตอนที่มันกำลังจะเคลมหญิง ส่วนดาวนะเหรอก็หันมามองผมด้วยสีหน้าที่แปลกๆไปเช่นกัน  พี่โทน !!!  เธออุทานออกมาครับ


ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ เพราะผมเองก็เห็นตอนที่มันโอบเอวเธอไปแล้ว แถมยังเห็นสายตาของพี่ติมแล้ว ยังไงซะดาวก็ไม่ใช่ของผมนี่นา แล้วตัวผมจะทำอะไรได้ล่ะจริงมะ


ผมก็ไม่ได้กวนตีนอะไรมันนะ ผมปวดฉี่จริงๆ ก็เล่นอัดเบียร์ไปเยอะเลยนี่หว่า อากาศก็เย็นๆด้วย จะปวดฉี่มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ผมเดินออกมาอีกครั้งไอ้ตี๋นั่นมันก็ยังอยู่ไม่ไปไหนนะ มันมองหน้าผมด้วย


ส่วนตัวผมก็ไม่ใช่ประเภทชอบหาเรื่องหรือตัวเปิดอะไร แต่ถ้าจะใช้บวกกันจริงๆ ยังไงผมก็มั่นใจว่างัดไอ้ตี๋นี่ได้สบายๆ ตอนนั้นก็อธิบายไม่ถูกนะว่ายังไงผมมองหน้ามันด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้กลัวอะไรมันเลยจริงๆ คงจะประมาณนี้มั้ง


ผมมองด้วยสายตาแบบนั้นมันก็เงียบไป แต่ว่าพอผมเดินไปเว้ย แม่งทำห้าวโชว์หญิงมันด่าตามหลังผมมาเพราะคิดว่าผมคงไม่กล้าทำอะไรมัน  ผมเลยหันกลับไปมองหน้ามันและพูดสั้นๆว่า อะไรนะ ?


[ ไอ้ตี๋ ]  :  ไม่เห็นเหรอวะว่าคนคุยกันอยู่


[ ดาว ]  :  พี่โทน


ดาวเรียกผมอีกครั้งครับจนไอ้ตี๋หุ่นล่ำคนนั้นมองมาที่ผม เอาจริงๆนะหุ่นมันดีกว่าผมอยู่นา ตัวก็สูงกว่าแต่ว่า ผมก็เฉยๆ ตอนแข่งยูโด เจอคนตัวใหญ่กว่านี้ผมก็เจอมาละ


แล้วตอนที่ลดน้ำหนักมาเล่น รุ่น 60 กิโลกรัมไม่ทัน เลยต้องแบกน้ำหนักขึ้นไปเล่นรุ่น โอเพ่น เจอพวกที่หนักกว่าผม 50-60 โลก็ผ่านมาละ แค่นี้สบาย ผมยื่นมือไปทำท่าทักทายแบบผู้มีอารยะธรรมพึ่งกระทำ


มันก็คงงงๆ แหละแต่ก็ยื่นมือเข้าจับ กรึ่ก !!!  ผมใช้จังหวะที่มันเผลอๆจับมือราวกับทำการเชคแฮนด์ แต่ผมกลับบีบฝ่ามือของมันจนกระดูกลั่นดึงกรึ่ก !!! จนไอ้ตี๋นั่นหน้าเหวอเลยล่ะ ผมเองก็มั่นใจในแรงมือเหมือนกันนะครับ เพราะสำหรับกีฬายูโด แรงมือ แรงบีบ แรงจับ มันคืออาวุธสำคัญเลยล่ะ


เพราะฉะนั้นไม่แปลกเลยที่ผมจะโดนฝึก โดนเคี่ยว เกี่ยวกับพลังมือ และแรงบีบ ทุกวิธี ทุกอุปกรณ์การฝึก ผมผ่านมาหมดแล้ว บอกเลยว่าตอนนั้น ฝึกแค่แรงบีบอย่างเดียวจนร้องไห้ และตอนนี้ไอ้ตี๋มันกำลังโดนผมเล่นแล้วล่ะ



[ ผม ]  :  ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ถ้ามาจากที่อื่นก็ระวังคำพูดคำจาหน่อยกับคนพื้นที่หน่อยนะครับ  เดี๋ยวหน้าหล่อๆจะมีรอย


มันทำท่าจะพูด ผมก็บิดอีกนิดๆให้พอสะดุ้ง มันก็หน้าเริ่มเสียนะ ขนาดมืดๆยังรู้เลยว่าหน้ามันแดง ทำไมผมรู้น่ะเหรอครับว่าไอ้ตี๋มันไม่ได้น่ากลัว เพราะขามันครับ


ถ้าเป็นคนที่รักสุขภาพ และรักการออกกำลังกายจริงๆ หรือแม้แต่กระทั้งนายแบบทั้งหลาย พวกคนเหล่านี้เขาจะมีกล้ามเนื้อที่สมส่วนครับ จะดูแบบบึกบึนไปทั้งตัวโดยเฉพาะโคนขา สมัยก่อนวิทยาศาสตร์การกีฬายังไม่ล้ำเหมือนสมัยนี้ ทำให้คนสมัยก่อนเน้นวิ่งจนกล้ามขาแน่นกันหมด


แต่ไอ้ตี๋นั่นมันล่ำแค่ช่วงบน ส่วนขานี่ยังกะปอลิโอ ดูก็รู้ว่าไอ้นี่เล่นกล้ามแค่โชว์หญิงเท่านั้น ฝรั่งจะเรียกคนประเภทนี้ว่าไอ้พวกขาไก่ครับ คือบึ้กช่วงบน ส่วนขาลีบเหมือนไก่จริงๆ ส่วนไอ้ที่ผมขู่มันไปว่า อย่าซ่า แถมนี้ คืออันนั้นผมมั่วครับ แต่มันก็ได้ผลมากเลยล่ะ


อ่ะขอโทษครับกลับมาเรื่องไอ้ตี๋ต่อ มันหน้าเริ่มเสียและตัวเริ่มเอียงตามแรงบิดของผมเบาๆ พอเห็นว่ามันคงไม่มีปัญญาสู้แล้ว ผมก็สะบัดมือมันออก ดาวเองตอนนี้ก็หน้าเริ่มเสียแล้วนะ เธอคงไม่เคยเห็นผมมีมุมแบบนี้


แต่ก็อย่างว่าคนเรามันไม่ได้มีด้านดีเพียงอย่างเดียว ด้านร้ายๆของผมก็มี ส่วนนิสัยของผมตอนนี้คือไม่มีชอบคนโชว์ หรืออวดเบ่งโชว์หญิงเลยครับ มันน่าทุเรศ



ดาวเรียกผมอีกครั้ง ผมเองก็มองไปที่เธอด้วยสีหน้าที่ไม่มีความรู้สึกอะไรจริงๆ ซึ่งมันก็ไม่มีมาแต่แรกอยู่แล้ว ผมแค่รู้สึกว่าเธอน่ารัก และน่าอยู่ใกล้ๆ ผมไม่เคยดูถูกที่เธอเป็นเด็กดริงค์การถูกโอบในที่ทำงาน ลับตาคนแบบนั้นมันคืองาน


แต่ไอ้การทำงานในที่สาธารณะและยอมให้ไอ้ตี๋นี่โอบกอด ผมเริ่มไม่โอเคกับเธอมากๆ หลังจากที่มองไปด้วยแววตาของคนที่ไร้ความรู้สึก ผมก็เดินออกมาเลยนะ เพราะไม่มีอะไรที่จะต้องพูดอีกแล้ว


ดาวจะทำยังไงต่อไปมันก็เรื่องของเธอ จะไปกับมันหรือยังไงมันก็แล้วแต่เธอ ก็นั่นแหละครับมันไม่ใช่เรื่องของผม และสำหรับผมตอนนั้นดาวก็ไม่ได้มีผลอะไรกับหัวใจมากนัก ผมก็เลยเดินออกมาจากร้านและโบก Taxi กลับทันที ตอนนี้ที่กำลังเขียน ผมก็มานั่งคิดนะ


ตอนนั้นผมคงทำเกินไปจริงๆแหละที่ไปทำไอ้ตี๋แบบนั้น โดยที่ไม่คำนึงถึงผลที่อาจจะตามมาเลย ถ้ามันพาพวกมากระทืบล่ะผมจะทำยัง ถ้ามันมีปืนล่ะผมไม่ลงไปคุยกับรากมะม่วงเหรอ ยิ่งคิดก็ยิ่งนึกเสียใจกับการกระทำในตอนที่ยังห่ามๆมากเลยครับ เอ่อจริงๆแล้วมีหนักกว่านั้นอีก แต่ไว้ค่อยเล่าแล้วกัน



หลังจากวันนั้นที่มิตติ้งกิลด์ ผมเองก็ต้องกลับมาทำงานเหมือนเดิม และแน่นอนแทบลากเลือด เพราะมันคือโปรเจคอันใหม่ ที่ผมโดนลากเข้าไปในทีมด้วย โอยยย คือตั้งแต่ จันทร์ ถึง วันศุกร์ผมแทบไม่มีเวลานอนเลย แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะ


ด้วยผลงานที่ออกมาดี ผมเลยได้รับอนุญาตให้หยุด เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ ถึงมันจะไม่ค่อยคุ้ม แต่ก็เอาเถอะดีกว่าทำงานฟรีๆ วันศุกร์วันนั้น ผมบอกไอ้กอล์ฟว่ากูไม่ไปกินเบียร์นะ ขอนั่งโง่ๆตีครี๊ป ตีป้อม ล่าบอสแทนละกัน


ซึ่งมันเองก็ไม่ได้โวยวายอะไรนะที่ไม่ได้ไปกินเบียร์ มันก็นั่งเล่นเกมส์เป็นเพื่อนผมนั้นแหละ ง่วงก็ง่วงครับแต่อยากเล่นเกมส์มากกว่า วันนั้นผมเลยได้รู้จักกับอภินิหารของเอ็มสตรอมอีกครั้ง เอ้อขอนอกเรื่องหน่อย เมื่อก่อนเซเว่นจะมีขนมปังผักโขมอบชีสขาย โคตรอร่อยเลยคร๊าบ


อ่ะกลับมาต่อผมกับไอ้กอล์ฟก็นั่งลากยาวไปเรื่อยๆครับ แรนสลับฮอน ฮอนสลับไปแรน ไปเล่น Battle Field บ้าง Battle Realm  Red Alert ล่าบอส EP เก็บเงินM เอาไว้ขายบ้าง ลากยาวแบบนี้ไปจนเช้าครับ


จนตอนนี้มันก็บ่าย 3 แล้วล่ะ นี่ผมเล่นเกมส์ลากยาวมาเกือบ 24 ชั่วโมงเลยเหรอเนี่ย ตอนนี้เริ่มละครับเริ่มจะง่วงแล้ว ผมเลยตัดสินใจว่าเอ้อ กลับบ้านนอนดีกว่า ดึกๆค่อยออกมาอีกที

[ กอล์ฟ ]  :  อืม อยู่ อยู่ร้านเนี่ย อื้มๆ แค่นี้นะไปดูดหรี่แปป


ระหว่างที่ผมกำลังนั่งมึนๆอยู่ ไอ้กอล์ฟก็รับสายโทรศัพท์ของมันดื้อๆเลย แถมยังพูดงำๆงัมๆของมันคนเดียว อะไรของมันวะ พอมันบอกว่าจะไปดูดบุหรี่ผมเองก็ตามไปด้วย เพราะกะว่าจะไปคุยกับมันสักพักและค่อยกลับ


พวกเราออกมา หลังร้านและเข้ามุมส่วนตัวทันที มันเป็นเหมือนที่พักของพนักงานโดยเฉพาะ ผมเองก็จะจุดบุหรี่ดูดนะ แต่ไอ้กอล์ฟก็บอก ไม่จำเป็นก็อย่าดูดเลย ผมก็ไม่ฟังนะ เพราะอยากอัดสักมวนนึงก่อนกลับบ้านแต่ว่า


"  บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ให้ดูด บุหรี่ "

เสียงของใครวะคุ้นๆ ผมหันไปก็ เอ้าชิบหายและดาวนี่หว่า แล้วทำไมดาวมาที่นี่ได้ล่ะหรือว่า !!!  ผมหันมองไอ้กอล์ฟเลยครับ หรือว่าที่มันโทรคุยเมื่อกี้คือคุยกับดาว

[ กอล์ฟ ]  :  เออ ดาวโทรหากูเองอ่ะ เขาบอกอยากเคลียร์กับมึง


[ ผม ]  :  เคลียร์ไรวะ กูไม่มีไรจะเคลียร์สักอย่าง


[ ดาว ]  :  แต่ดาวมีเรื่องจะคุย ทำไมอ่ะ หรือจะไม่คุยกันอีกแล้วใช่ป่ะ หรือสมใจแล้วก็ชิ่ง แบบนั้นเหรอ


เอ๊า !!!  ชิบหายละอยู่ดีๆ แม่เสือสาวของผมก็พูดสองแง่สองง่ามออกมา ผมก็เหวอไปดิ่ ไม่คิดว่าดาวจะกล้าพูดแบบนั้น ผมนึกสงสัยอยู่แล้วเชียวตั้งแต่เรื่องมิ้นต์ละ ทำไมมิ้นต์ถึงมาหาไอ้กอล์ฟได้ตรงเวลามากๆ ราวกับรู้เวลาทำงานของไอ้กอล์ฟ


และดาวอีก ทำไมดาวถึงโทรหาไอ้กอล์ฟได้ จนผมถามไอ้กอล์ฟเลยได้รู้เรื่องว่า มิ้นต์กับดาวก็มาใช้คอมร้านมันบ่อยๆ เลยรู้จักกันอยู่แล้ว มิน่าล่ะวันนั้นไอ้กอล์ฟถึงแนะให้พี่ติมเรียกน้องดาว เพราะมันรู้นี่เองว่าดาวเด็ดจริงๆ


[ กอล์ฟ ]  :  จะเคลียร์อะไรก็ตามสบายนะ ไม่อยากยุ่งเรื่องผัวเมีย

[ ผม ]  :  ไอ้สัดมึงเงียบเลยนะ มีอะไรทำไมไม่บอกกูวะ

[ กอล์ฟ ]  :  มึงพอเลยไอ้สัดนี่ นิดๆหน่อยๆอย่าทำเดือด

[ ผม ]  :   ทำไมล่ะ เฮ้ยมึงจะทำไม !!!

วันนั้นผมโมโหจริงๆนะ แบบเฮ้ยมีไรก็บอกกูดิ่ เพื่อนกันนะไอ้สัด แต่ไอ้กอล์ฟก็บอกว่าให้ผมใจเย็นๆก่อน เพราะมันก็ไม่อยากจะมีเรื่องกับผม ยังไงซะก็เพื่อนกัน มันบอกว่าก็ลำบากใจเพราะสองครั้งแล้วที่มันต้องมาเป็นตัวกลางให้ผม


พอคิดไปคิดมา เออว่ะ เป็นผมต่างหากที่ทำให้มันลำบากใจ ผมเลยกล่าวขอโทษ พร้อมเตะมันไปเต็มๆ 1 ป๊าป แค่นั้นแหละการเคลียร์ใจของผมกับมัน


[ ดาว ]  :  ไม่เจอกันแค่ไม่กี่อาทิตย์ นิสัยเสียจังเลยนะ


ดาวเข้ามาผมแทบจะทันทีครับ ส่วนผมก็เหวอไปพักนึงเลยนะ พอมามองดีๆตอนนี้ดาวสวยมากๆ แต่งตัวก็เฉียบขาดจริงๆ ผมจำไม่ได้ว่าเธอใส่เสื้อเอวลอยทรงไหน แต่ว่ากางเกงยีนนี่สิ่ของจริง มันเป็นทรงเอวต่ำที่แบบว่าชวนน้ำลายไหลอ่ะ



มิหนำซ้ำทรงกางเกงของดาว มันก็ยิ่งทำให้หุ่นของเธอเด่นชุดเอามากๆเลย แบบพูดยังไงดีคือโคตร HOT เลยครับ หลังจากนั้นไอ้กอล์ฟก็กลับไปเลยครับ ทิ้งให้ผมอยู่กับดาวสองคน ผู้หญิงผมยาว ขาว สวย อวบ คือไม่รู้จะพรรณนายังไงอ่ะ


ใจผมก็ตุ๊บๆต่อมๆไปหมดแหละครับ แต่ว่าภาพที่เธอโดนไอ้ตี๋นั่นโอบแล้วไม่มีท่าทีขัดขืนผมเองก็ไม่ลืมเช่นกัน ผมเองก็ทิ้งตัวนั่งลงบนม้านั่งปูนพร้อมกับถามเธอว่าจะคุยอะไรก็ว่ามา ( เหมือนหล่อเลยกรู )


[ ดาว ]  :  ทำไมเหรอ หรือว่าจบแค่โรงแรมแล้วจะไม่รู้จักกันแล้วเหรอ


อยู่ดีๆดาวก็พูดประชดขึ้นมาซะเฉ๊ย คือตอนนั้นระบบประมวลผลของสมองมันค่อนข้างทำงานช้าครับ เพราะเล่นเกมส์ + จ้องหน้าลากยาวมาเกือบ 24 ชั่วโมงแล้ว


ผมก็อืออาไปเฉยๆแหละครับก็ไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี มันอึนๆมึนๆเหมือนจะหลับให้ได้เลยครับ ส่วนดาวเองก็เขยิบเข้ามาใกล้อีก ใกล้อีกจนนั่งตัวติดกันแล้วล่ะ


[ ผม ]  :  ไม่ทำงานเหรอดาว


[ ดาว ]  :  อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ่ วันนั้นทำไมไม่คุยกัน แล้วมาทำร้ายลูกค้าในร้านทำไม


[ ผม ]  :  อ่อ ถ้างั้นกระผมน้องกราบขออภัยด้วยนะครับ ที่ไปทำร้ายลูกค้าของคุณดาวแบบนั้น


คำพูดผมเหมือนจะโมโหใช่ะมะ แต่ไม่เลยครับผมพูดออกแนวประชด+กวนตีนเสียมากกว่า ไม่รู้สิ่มันเหมือนดาวจะเป็นห่วงเป็นใยไอ้ตี๋ขาลีบนั่นเหลือเกิน


ผมคิดว่าวันนั้นดาวก็คงออกไปกับมันนั่นแหละ ตอนนั้นผมคิดในใจนะว่า แดกของเหลือจากกูไปเหอะไอ้ตี๋หิด ( ตอนนั้นผมเหี้ยจริงๆ ) แต่ว่าอยู่ดีๆดาวก็จับมั่บ !!! เข้าที่หน้าของผมล่ะ เธอจ้องแทบจะทั่วหน้า และถามว่าทำอะไรมาทำไม ขอบตาคล้ำแบบนี้


[ ผม ]  :  ทำงาน


ผมตอบไปสั้นๆแค่นั้นแหละ แต่เธอก็ไม่เชื่อแถมยังมาเค้นให้คายความจริงออกมาอีก พอจะอ้างนู่นเธอก็ดักได้อ้างนี่เธอก็รู้ทัน ผมเลยต้องบอกไปแหละครับว่าเล่นเกมส์


[ ผม ]  :  เออๆๆ เล่นเกมส์


ผมตอบแบบหงุดหงิดอ่ะ จะอะไรนักหนาน้อ ง่วงก็ยังต้องมานั่งฟังใครก็ไม่รู้บ่นอีก แต่ไอ้คำๆนึงที่เธอพูดมานีาสิาครับ ที่ทำผมสะดุ้งนาแข็งเลย


[ ดาว ]  :  อื้ม ดาวมันแก่แล้วนี่เนอะ คงไม่น่าสนใจ เหมือนมิ้นต์ ได้กันแล้วหนิ่เนอะ


เฮือกสิ่ครับ แบบนี้ใคร ใครวะ ใครเป็นคนบอก ตอนนั้นแบบเชดเข้ เหมือนผมโดนเซฟิรอธแม่งเรียกเมเธโอมาลงกลางหัวอ่ะ แม่งแบบซวยแล้วกู


[ ผม ]  :  เอ่อ อื้มก็ตามนั้นแหละ


แย่ละหว่า จบกันโอกาสรีแมตช์ของผม แต่ก็นะถือว่าคุ้มแล้วล่ะ เราไม่ได้คุยอะไรกันมากครับหลังจากนั้น แค่นั่งกันเงียบๆ ผมดูนาฬิกาจาก N72 คู่ใจนี่ก็ 4 โมงจะครึ่งแล้ว ดาวก็เลยบอกว่าจะกลับแล้ว


อ่ะผมเองก็นะ สุภาพบุรุษนิดนึงเดี๋ยวไปส่งเอง เราเดินกันอ้อมจากหลังร้านไปข้างหน้าครับ ข้ามฝั่งขึ้น Taxi ผมก็ถือกระเป๋าให้ดาวนะ คือพูดยังไงดี ถึงความสัมพันธ์ของเรามันจะไม่ได้มากไปกว่านี้


แต่การที่ผมกับเธอไปถึงขั้นนั้นแล้ว ผมเองก็ควรทำอะไรให้เธอบ้างสักนิดก็ยังดี แปปเดียวแหละครับ Taxi ก็มาถึงหน้าร้าน ดาวบอกให้ขับเลยไปอีกหน่อยเธอค่อยลง


[ ดาว ]  :  พี่แท็กซี่ รอแปปนะคะ


หือ อยู่ดีๆดาวที่กำลังจะลงรถไปก็บอกให้ แท็กซี่รอแปป และไม่รอผมพูดด้วยนะนั่น เธอถือกระเป๋าไปด้วยครับตอนนั้น ผมก็แบบเชี่ยไรเนี่ย กูต้องรออะไรเหรอ


แต่แค่แปปเดียว ไม่ถึง 5 นาทีครับดาวก็เดินกลับมาพร้อมกระเป๋าใบใหม่ อ๋อ ผมพึ่งนึกได้ว่าตอนนี้เธอทำงานที่ร้านตรงถนนนาราธิวาส คงจะกลับมาเอาชุดไปเปลี่ยน อ่ะไปส่งก็ได้


[ ดาว ]  :  ป่ะพี่ไปกัน


[ ผม ]  :  ให้พี่ไปส่งที่ร้านนู้นใช่มะ ไปสิ่


ผมกำลังจะบอกให้พี่คนขับ มุ่งหน้าตรงไปที่ร้านนั้นเลยครับ เดี๋ยวกะว่าส่งเสร็จจะให้ตีรถเข้าทางเส้นถนนจันทน์เลย แต่ว่าเรื่องมันไม่ใช่แบบนั้นน่ะครับ


เพราะแทนที่ดาวจะบอกให้โชเฟอร์ ขับรถตรงไปที่ร้าน เธอกลับบอกให้คนขับนั้นไปถนนจันทน์แทน


[ ดาว ]   :  หือไปร้านไหน ดาวจะไปบ้านพี่โทนก่อน เรามีเรื่องต้องคุยกันนะจ๊ะ ดาร์ลิ๊ง


[ ผม ]  :  เฮ้ย !!!  ไปทำไมมีไรคุยกันตรงนี้เลย


[ ดาว ]  :  ไม่ได้หรอก ถ้าคุยตรงนี้พี่ Taxi ก็รู้หมดน่ะสิ่ ดาวเขินนะ


ผมกำลังจะเถียงอีกครั้ง แต่แม่เสือดาวสาวนมโตก็จับมือผมแน่นเลย พร้อมกับส่งสายตายั่วยวนใส่ผมอีก โอยย ผมไม่มีทางเลือกสิ่นะครับรีดเดอร์ นอกจากจะยอมให้เธอไปบ้านผม  เฮ้อ ผมจะทำยังไงดีเนี่ย

[feleeona]

จากครั้ง โรงแรมมาบ้านเอาให้ขาถ่างกลับเลย

[pddy2545]

นึกว่าจะจบไปแล้ว ยังคาใจเรื่องมินท์กับแก้มอยู่เลย