ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมาก




ปล. น้องแก้มคนที่ยิ้มเก่งๆ พูดเก่งๆคนนั้นหายไปไหนนะ





ปล.2 ตอนนี้เจ้าหญิงน้ำแข็งเริ่มละลายแล้วล่ะ






ปล.3 เผื่อ รีดเดอร์ท่านใดสนใจอยากลองอ่านเรื่องนี้ ลองอ่านย้อนหลังได้เลยครับ เผื่อจะชอบ


Part 1







Part 2














Part 3










.... ย้อนความแบบสั้นๆ ....


พี่เตยกำลังหยิบหม้อโจ๊กมาให้ผมกิน

ซึ่งการแต่งตัวของพี่เตยเนี่ย เรียกได้ว่า ล่อตะเข้เลยล่ะ


ในขณะที่ผมกำลังเพลินกับการมองก้นพี่เตยส่ายไปส่ายมานั้น

ผมก็หันไปเห็นว่าสองสาว มิ้นต์แก้มกำลังยืนมองอยู่


ตอนนั้นผมก็คิดในใจเลยว่า ชิบหายละ


.............


ไดอารี่ของนายโทน ตอนที่ 22







ตอนนี้สายตาของมิ้นต์และแก้มนั้นมองแบบ อื้อหือตัวสั่นเลยกรู ผมจะทำยังไงต่อดีหว่าครับท่านผู้อ่าน ระดับผมแล้วบอกเลยว่า !!!  " จนปัญญา "



ใช่ครับท่านอ่านไม่ผิด ตอนนั้นผมมืด 16 ด้านเลย เอาไงดี เอาไง พี่เตยก็นุ่งซะสั้นมาเชียว เสียวอิ๊บอ๋าย เสียงกร๊องแกร๊งที่มุมทำอาหารเงียบลง


เชื่อมั้ยว่าใจผมแม่งตกไปอยู่ปลายตีนแล้วเพราะนั่นหมายความว่าพี่เตยกำลังเดินมา แต่เฮ้ย !!! ทำไมผมต้องกังวลล่ะ ในเมื่อผม ไม่ได้อยู่ในสถานะอะไรพิเศษกับพวกเธอแล้ว



ทันทีที่พี่เตยเดินมา และเห็นสองคนนั้นยืนอยู่ เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรครับ พี่เตยหยิบจานชามที่มีหลายใบ เฮ้ยเดี๋ยวนะ ทำไมมีหลายใบล่ะ หรือว่าพี่เตยรู้อยู่แล้วว่าสองคนนี้มานอนค้างเมื่อคืน



[ พี่เตย ]  :  มากินโจ๊กสิ่ แก้ม มิ้นต์


นั่นไงพี่เตยเอาแล้วไง อยู่ดีๆพี่เตยก็เรียกมิ้นต์กับแก้มมากินโจ๊กด้วยกัน ถึงว่าทำไมเอาชามมาเยอะแยะ


แถมโจ๊กก็หม้อใหญ่ผิดปกติ ผมมองไปที่แก้มมิ้นต์ครับ ตอนนี้พวกเธอมองตาแข็งเป๊กเลย


ผมก็แบบเฮ้อ ชีวิตไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้จริงๆวุ๊ย แก้มกับมิ้นต์ก็ยังนิ่งอยู่ พี่เตยเลยพูดอีกครั้งครับ ว่า


[ พี่เตย ]  :  ถ้ากินไม่ตรงเวลา จะมีคนปวดท้อง ลืมแล้วเหรอสองคน ( หมายถึง มิ้นต์ แก้ม )


เท่านั้นแหละมิ้นต์แก้ม รีบเดินมานั่งเลยครับ นั่งอย่างไวเลยก็ว่าได้ แต่หน้าตาก็ยังบึ้งตึงเหมือนเดิม คราวนี้บึ้งตึงทั้งคู่เลยครับ


พี่เตยก็ตักโจ๊กแจกเลยครับ คือหัวผมนี่วิ๊งเลย คิดในใจเฮ้ยไหงเป็นแบบนี้ ที่แน่ๆคือพี่เตยรู้ว่าสองคนนี้มานอนค้างแน่ๆ ซึ่งอาจจะดูจากกล้องวงจรปิด แต่ที่สำคัญเลยทำไมพี่เตยเอาโจ๊กมาให้สองคนนี้ด้วยล่ะ


[ พี่เตย ]  :  กินซะอีโทน จะได้กินยา ยาที่หมอให้มาหมดยัง


ยา ยา ยาอะไรวะ เฮ้ยเดี๋ยวไป ผมหาหมอเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนนะ ส่วนไอ้ยาที่ได้มาก็มีแต่พวกลดกรด ยาแก้อ้วกเท่านั้นเอง


แต่พออาการผิดปกติต่างๆทุเลาลง ก็ไม่ได้ต้องกินแล้วก็ได้ แล้วไหงพี่เตยพูดแบบนั้นล่ะ แต่ผมก็ตอบไปว่าอื้อกินแล้วครับ แต่พี่เตยก็บอกนะว่าจะเอายามาให้อีก


[ ผม ]  :  ยาอะไรเหรอเจ๊


[ พี่เตย ]  :  แก้ช้ำใน


นั่นไงเจ๊เตยวางยาผมอีกแล้ว คือไม่ต้องใช้เวลานาน ผมก็รู้ได้เลย ว่าพี่เตยเหน็บแนมผมแน่ๆ ผมมองเจ๊แล้วทำหน้าเหมือนบอกให้เจ๊พอแล้ว เลิกแซวตูได้แล้ว


คือคุณเข้าใจผมใช่มะรีดเดอร์ ว่าตอนนี้ผมมีระเบิดสองลูกนั่งอยู่ข้างๆ ระเบิดที่พร้อมจะตู้มตามได้ตลอดเวลา แล้วอยู่ดีเจ๊เตยก็บอกหิวเหมือนกัน กินเลยดีกว่า


ไอ้ลำพังมานั่งกินด้วยกันน่ะ ผมไม่อะไรหรอกครับ เพราะยังไงก็คนกันเอง แต่พี่เตยทำอะไรรู้มะ พี่เตยเดินไปหยิบชาม ตักโจ๊ก แล้วบอกผมว่า


[ พี่เตย ] :  อีโทนลุกเลย เจ๊จะนั่ง


ผมนี่แบบฮึ๊ !!! อิหยังวะ แล้วคิดตามผมนะ โซฟามันสามารถนั่งได้ 4 คนก็จริง แต่ถ้านั่งแค่ 3 มันจะสบายกว่า ไอ้ครั้นจะบอกว่าเจ๊นั่งเลย นั่งได้4 คน มันก็กะไรอยู่


ผมก็ไม่มีทางเลือกครับ ต้องลุกให้พี่เตยมานั่งแทน และผมก็ลงไปนั่งกับพื้น คิดสภาพผมดิ่ ผู้หญิงสามคน นั่งบนโซฟา แล้วผมต้องนั่งจ้องหน้าพวกเธอ เฮ้ออ ตูคงกินลงหรอก



[ มิ้นต์ ]  :  พี่โทนเอาเพิ่มมั้ย



ผมนี่แบบ คิดในใจเลยนะเดี๋ยวมิ้นต์จ๋า พี่ยังไม่ได้ตักกินเลย คือเคยมั้ยครับ เอาช้อนคนๆๆ แต่ไม่ตักกิน เฮ้อ ผมก็แบบนั้นแหละ ผมก็พยายามบอกตัวเองว่าต้องกิน ต้องกินนะ



ซึ่งตอนนั้นเองพี่เตยก็กินครับ กินอย่างเอร็ดอร่อยเลย มิหนำซ้ำยังบอกให้พวกผมสามคนรีบๆกินก่อนจะเย็นด้วย ซึ่งเอาจริงไปนะถ้าอยู่กันสองคนกับพี่เตย


ผมอาจจะเล่นมุข ไม่ต้องรีบหรอกพี่ นี่พึ่งเช้าเองตั้งหลายชั่วโมงกว่าจะเย็น ผ่ามพาม 5 บาท 10 บาทก็เอา แต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่สองคนไงครับ มิ้นต์แก้มก็อยู่ด้วย ผมก็ทำได้แค่กินๆเท่านั้น



ส่วนมิ้นต์กับแก้มก็กินครับ พอได้กินคำแรก คำสองคำสามก็ตามมา เพราะโจ๊กสูตรแม่พี่เตยนั้นเด็ดมากๆ แก้มกับมิ้นต์ก็กินๆๆๆ เออ พอผมมาสังเกตดูแล้วแก้มดูผอมลงเลยครับ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ( โดน FCน้องแก้มสาปแช่งแน่ๆ )



และอยู่ดีๆพี่เตยก็ถามผมครับ ว่ามีเสื้อผ้าใส่ไปทำงานมั้ย ผมเลยบอกว่าไม่มีแล้ว อยู่ที่บ้านหมด นั่นแหละครับคือความชิบหายที่พี่เตยกำลังวางแผนอยู่


[ พี่เตย ]  :  อืม งั้นเดี๋ยวไปเอาที่บ้านแก แล้วกันอีโทน


[ ผม ]  :  อือ ค่อยไปแล้วกันเจ๊เตย ขอพักแปปขี้เกียจนั่งรถเมล์


[ พี่เตย ]  :  ก็ไปกับเจ๊นี่แหละ จะเอาของไปฝาก พ่อกับแม่ แกด้วย


[ ผม ]  :  อื้อ  ( นับ 1 2 3  )  ฮื๊อ !!! อะไรนะเจ๊


ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไรนะ เพราะพี่เตยก็ไปบ้านผมหลายครั้งแล้ว แต่พอนับ 1 2 3 เท่านั้นแหละผมแทบสำลัก เพราะพี่เตยพูดต่อหน้ามิ้นต์กับแก้มเลยครับ ว่าจะไปบ้านของผม



พี่เตยก็ยังตักโจ๊กกินไปเรื่อยครับ แต่มิ้นต์กับแก้มนี่นิ่งเลยครับ คือผมก็รู้นะว่าไม่จำเป็นต้องสนอะไร เพราะผมก็ไม่รู้ว่าพวกมิ้นต์กับแก้มคิดอะไรกันแน่ถึงมาอยู่ในห้องของผม




แต่ตอนนั้นแก้มทำเหมือนจะไม่กินแล้วครับ มิ้นต์ก็สะกิด สะกิดให้กินอีก ผมก็รู้สึกอะไรบางอย่าง จะว่าห่วงมันก็พูดได้ไม่เต็มปาก จะบอกว่ารู้สึกผิดมันก็อึกๆอัก


แต่ตอนนั้นผมก็พูดออกไปนะว่ากินอีกหน่อยเถอะแก้ม เหลือตั้งเยอะ แล้วแก้มก็อื้อๆแล้วกินต่อครับ แล้วพี่เตยก็ชวนคุยนู่นนี่นั่นหลายอย่างเลยล่ะครับ ผมก็ตอบตามปกติอย่างที่เคยเป็นมา


พอสักพักเรากินกันเรียบร้อย พี่เตยก็ใช้ผมเก็บชาม อ่ะผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะยังไงก็ชามของผมเอง พอมิ้นต์กับแก้มจะช่วย พี่เตยก็บอกไม่เป็นไรให้เจ้าของห้องเก็บเอง


ผมแอบสงสัยนะว่าพี่เตยจะทำอะไรกันแน่ แต่ก่อนที่จะได้สงสัยนั้น มิ้นต์ก็บอกจะช่วยล้างจานครับ รอบนี้พี่เตยไม่ห้าม แต่แทนที่มิ้นต์จะมาล้างด้วยตัวเอง เธอกลับบอกว่า


[ มิ้นต์ ]  :  เปลี่ยนใจแล้ว อยู่ดีๆก็ขี้เกียจ แก้มมาล้างแทนเค้าที


เอ้า อะไรวะ อยู่ดีๆมีแท็คมือเปลี่ยนคนครับ แก้มก็งึมๆงำๆนะตอนแรก แต่ก็มาช่วยจนได้ ผมก็บอกนะว่าถ้าไม่สะดวกไปนั่งพักเลยพี่ล้างเอง


แก้มส่ายหัวครับแล้วบอกจะล้าง อ่ะผมก็ไม่ได้พูดอะไร ผมพยักหน้าอื้อๆ เราช่วยกันบ้างนะ แต่ทำไมมันดูอึดอัดแปลกๆวะ คือผมสงสัยมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมแก้มถึงเงียบๆ



[ ผม ]  :  เป็นอะไรหรือเปล่าหืม


[ แก้ม ]  :  ..... ( ส่ายหัว )


[ ผม ]  :  อื้มๆ  งั้นพี่ไม่พูดแล้วก็ได้


เข้าใจสิ่งที่ผมพยายามบอกแก้มไหมครับ ผมบอกเป็นนัยๆว่า ถ้ายังไม่พูดอีก พี่จะไม่พูดกับหนูแล้วนะ แล้วเหมือนแก้มจะรู้ครับ เพราะแก้มหน้าหน้าตาเหวอเลยครับ เธอหันมาหาผมแล้วบอกว่า


[ แก้ม ]  :  พูดแล้วๆๆ


ผมได้ยินแบบนั้นก็สบายใจครับ พอเราล้างจานเสร็จ ผมก็เดินกลับมาที่โซฟาและเห็นว่ามิ้นต์นั่งอยู่คนเดียว แล้ว !!! แล้วเจ๊กูล่ะ ผมถามว่าพี่เตยไปไหนแล้ว


และ ปั้ง !!! พี่เตยเดินออกมาจากห้องผมครับ ชิบหายละเจ๊กูซนอีกแล้ว พี่เตยหยิบเสื้อของผมออกมาครับ ผมแบบเชี่ยไรอีกเนี่ยเจ๊ แก้มก็ค่อยๆไปนั่งมิ้นต์ครับ พี่เตยเดินมาหาผมแล้วถามว่า



[ พี่เตย ]  :  นี่อีโทน ทำไมเสื้อตัวนี้ไม่รีดล่ะ


เฮือก !!! ผมนี่เฮือกจนลูกกระเดือกแทบหลุด เพราะมันคือเสื้อที่พี่หมิวซื้อให้ครับ แล้วผมไม่ได้ใส่ไงเลยลืมรีดเลย คือพูดยังไงดี เสื้อตัวนั้นมันหลักพันเลยนะ แถมยังเป็นสีน้ำเงินอีก


ผมไม่กล้ารีดกลัวเนื้อผ้ามันเสีย เคยเป็นแบบผมมะ ไม่กล้ารีดเสื้อ เพราะกลัวมันเสียไว ผมเลยบอกพี่เตยไปว่า โอยย ใครจะกล้ารีดอ่ะตัวเป็นพัน


และพี่เตยก็บอกนะว่างั้นเจ๊รีดให้ ผมก็คิดในใจว่าเอาวะ ยังไงให้พี่เตยรีดก็ดีกว่าผมรีดเอง แต่มันไม่เท่านั้นน่ะสิครับ เพราะตอนนี้มิ้นต์กับแก้มนี่มองแบบตาแทบจะหลุดออกมาแล้ว



แต่พี่เตยก็ไม่สนใจนะ แล้วไงรู้ป่ะพี่แกจงใจหยิบเตารีด หยิบที่รองรีดมาข้างนอกนี้ด้วย นั่นไงเจ๊กวนตีนผมแล้วไง


[ พี่เตย ]  :  เงียบจัง เปิดเพลงแปป


คือตอนนั้นผมแบบเอ้อ คงไม่มีอะไรแล้วล่ะ ผมเลยหยิบผ้ามาเช็ดโต๊ะที่พวกเรากินโจ๊กกัน พี่เตยก็เดินไปเปิดคอมฯของผมนะ ไอ้ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไฟล์อันไหนที่เป็นความลับผมจะใส่รหัสไว้ เลยไม่มีอะไรต้องกังวล


เจ๊แกก็คงจะเปิดเพลงแหละมั้งตามที่บอก พอแปปนึงพี่เตยก็เดินมาที่รีดผ้าครับ หลังจากที่เสียบปลั๊กวอร์มเตารีดเรียบร้อย เธอก็เริ่มลงมือรีดพร้อมกับเพลงที่เริ่มรัน



นา นัน นา~ โน๊ว นา นัน นา~ แค่การอิมโพรไวส์ ( ฮัมเพลง ) ของเพลงขึ้นผมก็ใจไม่ดีแล้ว คือเพลงนี้มันแบบเนื้อเพลงตัดพ้ออ่ะ  ส่วนเพลงอะไรนั้น ก็เพลงที่ผมแปะลิงค์ไว้ให้ท่านฟังนั่นแหละครับ



หลายครั้งที่เธอทำเจ้าชู้ ทั้งๆที่ยืนอยู่ข้างชั้น



อื้อหืม !!! ฟังเพลงไม่พอ มีร้องตามด้วย พี่เตยร้องเพลงไปรีดผ้าไปครับ แต่ผมนี่ดิ่เริ่มอยู่ไม่สุข คือไม่เข้าใจสิ่งที่พี่เตยทำครับ คือผมมาเช่าหอพักที่นี่อยู่ปีกว่าๆแล้วพี่เตยไม่เคยมีอาการแบบนี้นะ



คือก็มีบ้างแหละที่มาคอยดูแล หายา หาอะไรให้กินบ้างเวลาผมไม่สบาย แต่ไม่เคยเข้ามาถึงขนาดนี้ไงครับ แสบชิบหายเจ๊กู นี่จงใจแกล้งผมสินะ


ตอนนี้มิ้นต์กับแก้มนั่งตาเขียวปั้ดเลยครับ ผมก็สงสัยตัวเองนะว่าทำไมผมต้องแคร์พวกเธอวะ ก็ผมไม่ได้เป็นอะไรกับพวกเธอนี่หว่า


ถ้าจะให้คิดแบบชั่วช้าสามานย์เลย ก็คงประมาณว่าน้ำแตกแล้วแยกทาง เออแบบนั้นอ่ะสบายใจดี


แต่ว่าเพราะมันไม่ใช่ One night stand อ่ะ ผมกับพวกเธอไม่ใช่แค่น้ำแตกแล้วแยกทาง แต่เพราะเรามีเวลาดีๆร่วมกันหลายอย่างเลย แต่ว่า... ก่อนที่ผมจะได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น !!! เพลงมันก็มาถึงท่อน Hook พอดี


มีชั้นแล้วยังจะมองหาใครอีก มีชั้นแล้วยังจะไปสนใครอีก



อื้อหืม แล้วแบบร้องตามด้วยนะเจ๊เตย ใส่ฟิลลิ่งเต็มที่เลย ให้ผมเดานะ พี่เตยคงอยากจะสื่อว่า ผมกับเจ๊มี Some thing กันอยู่ แล้วทำไมผมต้องไปคุยกับคนอื่น


แล้วแน่นอนว่า คนอื่นที่เจ๊เตยหมายถึงคือแก้มและมิ้นต์ อื้อหืม แสบชิบหายเจ๊เตย ผมนี่เหงื่อแตกพลั่กๆๆๆๆ นี่จะหางานให้น้องชายไปถึงไหน



พอรีดเสื้อเสร็จเจ๊ก็เอาเข้าไปเก็บให้ครับ แต่เพลงมันยังไม่จบนะ ผมนี่แบบโอยเจ๊เตย ทำอะไรวะเนี่ย และเจ๊ก็ออกมาครับ ปิดเพลง เฮ้อโล่งอกเลยกรู


[ พี่เตย ]  :  อีโทน เดี๋ยวเอาหม้อตามมาเก็บให้เจ๊ด้วย


[ ผม ]  :  อื้อ


ปากผมอื้อนะ แต่ใจแม่ง เอื้อออ อ่ะเฮื้อ ฝากลูกเมียข้าด้วย เจ๊เตยแม่งมาไม้ไหนอีกเนี่ย ผมก็ได้แต่อื้อ และเดินไปหยิบหม้ออ่ะครับ คิดในใจนะว่าทำไมเจ๊ไม่เอาไปเองวะ เจ๊จะปั่นอ่ะไรนักหนา


ผมก็บอกมิ้นต์แก้มว่าเดี๋ยวมานะ ทั้งสองก็อื้อๆครับ แต่ตานี่แข็งเป๊กก เขี้ยวปั้ดเลย อ่าาาส์ ซวยแล้วไอ้โทน พอเดินออกมานอกห้องผมก็ถามเจ๊เตยเลยว่า เจ๊ทำอะไรเนี่ย



[ พี่เตย ]  :  เจ๊ รีดเสื้อให้ไม่ดีเหรอ อีนี่แปลก


[ ผม ]  :  แล้วเพลงล่ะเจ๊เปิดทำไม


[ พี่เตย ]  :  ก็ชั้นอยากฟังเพลง


แหม่ !!! เถียงคำไม่ตกฟากจริงๆเจ๊กู พอเดินมาถึงลิฟต์เจ๊แม่งบอกไม่อยากลง ลิฟต์แล้ว จะลงบันไดหนีไฟ ผมบอกตามสบาย แต่เจ๊ก็ไม่ยอม ไม่ฟังครับ บอกให้ผมเดินลงเป็นเพื่อน


แต่ก่อนไปเจ๊ก็ทำท่ากดๆๆๆๆๆ กดลิฟต์แล้งทำท่าฉุนเฉียวครับ เอ้าอีเจ๊กินยาอะไรมาเนี่ย ทำไมเป็นแบบนี้ แล้วพี่เตยก็เดินไปที่บันไดหนีไฟครับ


ผมก็ถามว่าเจ๊เป็นไรเนี่ย บอกจะมาบันได แล้วอารมณ์เสียอะไร และผมก็ได้คำตอบครับแต่คำตอบนั้นครับ


[ พี่เตย ]  :  ถ้าป๊ามาดูกล้องแล้วถามว่าทำไมลงบันไดหนีไฟ จะได้บอกว่าลิฟต์ช้าไม่ทันใจไง


อื้มหืมมม ไงล่ะเจ๊เตยของผม ธรรมดาที่ไหน แต่ ??  แต่ทำไมต้องลงลิฟต์วะ และตอนนั้นเองพี่เตยก็เดินมาดักหน้าและคล้องคอผมไว้ครับ


อือหืออ เดี๋ยวนะไอ้สถานการณ์แบบนี้มันยังไงกันหือ ตอนนี้ผมกับพี่เตยคือตัวแทบติดกัน ดีที่หม้อที่ผมถือมามันคั่นกลางระหว่างเราเอาไว้ แต่พี่เตยก็บอกให้เอาออก ผมก็แบบเฮ้ย เอาจริงอ่ะ ผิดผีเลยนะ



แต่เจ๊ก็ไม่ฟังครับ เจ๊หยิบหม้อออก และย่อตัวลงวางมันกับพื้นช้าๆ ไอ้จังหวะนั่งนี่แหละใจไม่ดีเลย เห็นทั้งร่องนม ที่สำคัญ ไอ้ตำแหน่งที่เจ๊กำลังมองนั้น มันเสาเอกของผมเลยนะครับ


เจ๊เตยทำเป็นมองยั่วๆแล้วยืนขึ้นมาคล้องคอผมอีกที ตอนนี้ตัวของพวกเราไม่มีอะไรขวางกันแล้วครับ ผมนี่ท่อง พุทโธ ธรรมโม สังโฆ อย่าแข็งนะลูก อย่าแข็งนะลูกพ่อ



[ พี่เตย ]  :  ทำม่ะ ( ทำไม )  ทำไมจะเปิดเพลงไม่ได้กลัวล่ะ ( กลัวอะไร )


[ ผม ]  :  ก็ป่าววววว ถามเฉยๆ ก็เมื่อก่อนเจ๊ไม่เห็นเป็นงี้นี่หว่า


[ พี่เตย ]  :  ตอนนั้นกับตอนนี้ มันคนละตอน ทำม่ะ ไม่พอใจ ?



แน่ะ กวนตีนด้วยเจ๊ผม  ผมก็พยายามหลบตาเจ๊แกแหละครับ คือมันเขินนะเว้ย ต้องมาจ้องหน้ากิ๊กเก่าเนี่ย ผมก็บอกพอแล้วเจ๊เตย เดี๋ยวคนมาเห็น พี่เตยก็บอกได้ หอมแก้มเจ๊ก่อน นั่นไงชิบหายละ


[ ผม ]  :  พอเหอะเจ๊ มันไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนนาาาาา


[ พี่เตย ]  :  ชักช้าเดี๋ยวคนมาเห็นนะ เอ้า


นี่ไงครับที่ผมบอกว่าพี่เตยแสบกว่าดาว ใจผมน่ะไม่กล้าทำบอกตามตรง แต่ไอ้การเอาเรื่องคนจะมาเห็น มาบีบผมเนี่ยเฮ้อ ต้องยอมครับ


พี่เตยยิ้มราวกับผู้ชนะแล้วทำแก้มป่องๆ อ่ะไอ้ผมก็รู้แหละเพราะเมื่อก่อนก็ทำกันประจำ แต่พอผมจะหอมพี่เตยแม่งบิดหน้าเฉ๊ย จนสุดท้ายปากของผมกับพี่สาวก็ เอ่อ... นั่นแหละ เรียบร้อย


คือผมแบบเฮ้ย !!! เจ๊ทำไรเนี่ย คือไม่ใช่ว่าผมจะอินโนเซนต์ขนาดที่ว่า ทำไรเหรอครับพี่ มันคืออะไรเหรอ ไม่ใช่ครับไม่ใช่ แต่ที่ผมตกใจเพราะไม่คิดว่าเจ๊เตยจะทำแบบนี้


และไม่แค่นั้น เจ๊เตยล็อคหน้าของผมไว้และจุ๊ป ๆ ๆ ๆ ๆ อีกหลายที พอหนำใจเจ๊แก เจ๊ก็หยุดและบอกโอ๋ๆๆ โทนของเจ๊หน้าแดงเลย


แล้วแบบนี้ใครจะไม่หน้าแดงล่ะครับ กิ๊กเก่านะเว้ยกิ๊กเก่า แล้วแบบคือในตอนนั้น หัวหมุนติ้วๆเลย



ไม่ใช่ว่าเขินหรืออะไรนะ ในใจคือแบบชิบหายละ คดีของพี่หมิวยังไม่เคลียร์ นี่กูมาทำอะไรกับแฟนเขาอีกวะเนี่ย ชิบหายละกู ชิบหายแน่ๆ ผมถามเจ๊ทำไรเนี่ย หางานให้ผมละไง


พี่เตยบอกผมครับ ว่าไม่ได้หางานให้เลย แค่จุ๊ปเอง ไม่ได้ถึงขั้นที่ผมทำกับมิ้นต์ดาวสักหน่อย ผมก็แบบ เฮือก !!! แซวอะไรเนี่ย พี่เตยก็หัวเราะและบอกว่า เก็บไว้เป็นความลับนะ ห้ามบอกหมิวล่ะ



โอย กูจะเหยียบให้มิดเลย ผมไม่กล้าบอกพี่หมิวแน่ๆ เพราะตอนนี้คดีเก่าก็ยังไม่หายเลย ผมบอกอื้อไม่บอกหรอก แต่.... ตอนนั้นผมอึกอักเลยนะ



คือหรือที่พี่เตยทำแบบนี้เพราะเบื่อผู้หญิงวะ เห้ย !!! ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วพี่หมิวล่ะ ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนล่ะ แต่เจ๊เตยเหมือนรู้นะว่าผมคิดอะไรอยู่ เจ๊เตยเลยบอกว่า



[ พี่เตย ]  :  เจ๊ยังรักหมิวเหมือนเดิม




ตอนแรกมันกังวลนะว่าอยู่ดีๆเจ๊เตยเป็นอะไร หรือนิสัยเจ้าชู้เริ่มกลับมาอีกครั้ง แล้วพี่หมิวล่ะจะทำยังไงถ้าพี่เตยเป็นแบบนี้ เพราะพี่หมิวน่ะรักพี่เตยมากเลยนะ แต่พอได้ยินว่ารักพี่หมิวเหมือนเดิม


ผมก็สบายใจครับ แต่มันจะไม่สบายใจเพราะไอ้หน้าอกของพี่เตยที่เริ่มเบียดผมนี่แหละ มันเบียดๆๆๆ จนแทบจะติดกันอยู่แล้ว ในตอนที่กิ๊กกันเราก็เคยกอดกันนะ แต่มันไม่เบียดไม่บี้ขนาดนี้ไง


ความรู้สึกของผมตอนนี้แม่งโคตรแปลก เพราะตอนที่กิ๊กกันผมปรารถนา ผมอยากที่จะกอดพี่เตยแบบนี้ อยากจะกอดแบบเบียดๆแบบนี้ แต่ทำไมตอนนี้ผมเริ่มประหม่าก็ไม่รู้สิ่ครับ หรือเป็นเพราะพอรู้ว่าพี่เตยเป็นแฟนกับพี่หมิวหว่า ความรู้สึกของผมเลบเปลี่ยนไป


อีกทั้งพี่หมิวผมก็รักเหมือนพี่สาวคนนึงด้วย ผมคงไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของพวกเราสามคนพี่น้องต้องจบลงมั้งครับ ผมถึงกังวลใจแบบนี้ ผมเลยบอกเจ๊พอก่อนเถอะ ผมไม่อยากผิดกับเจ๊หมิวนะ แล้วรู้มะเจ๊เตยบอกว่าอะไร


[ พี่เตย ]  :  แหม่ !!!  ที่นอนกอดกับหมิวทั้งคืน เจ๊ยังไม่พูดเลยนะ


คือตอนนั้นพอได้ยินอ่ะ เชื่อมั้ยใจผมอ่ะตกไปอยู่ปลายตีน เต้นตุ้บๆๆเลย เฮ้ยทำไมเจ๊เตยรู้ล่ะ ซึ่งไม่ต้องรอให้ถามเลยครับ พี่เตยบอกว่าหมิวโทรมาบอกว่าเมื่อคืนโดนโทนลวนลาม


ผมรีบพูดเลยว่าผมไม่ได้ทำนะ เจ๊หมิวเมาแบบนั้นผมจะมีอารมณ์อะไรไปทำ อีกอย่างโดนอ้วกใส่อีกด้วย เลยต้องเปลี่ยนชุดให้ พี่เตยบอกว่า


[ พี่เตย ]  : เจ๊รู้นะว่าแก ไม่ได้ทำอะไรหมิว เจ๊เชื่อใจแก


โอ้ คำพูดพี่เตยเสมือนน้ำทิพย์ชโลมใจเลยครับ พี่เตยบอกผมว่า ตอนแรกก็โมโหแหละ ที่แฟนตัวเองโดนปล้ำ แต่พอมานั่งคิดแล้ว เจ๊ก็บอกว่าผมไม่น่าใช่คนแบบนั้น


อีกอย่างผมก็สนิทกับพี่หมิวและเคารพพี่หมิวมาก ผมคงไม่ทำอะไรแบบนั้นกับพี่สาวหรอก ผมก็เล่าทุกอย่าง บอกทุกอย่างว่าผมไม่ได้ทำอะไร บลาๆๆ เล่านู่นนี่นั่นบลาๆๆ จนพี่เตยได้รู้แทบทั้งหมด แต่ว่า


[ พี่เตย ]  :  เจ๊ก็เชื่อแกนะโทน แต่ตอนนี้หมิวมันโมโหมากเลยล่ะ


[ ผม ]  :  อื้อ รู้แล้ว ตบผมซะเลือดกบปากขนาดนั้น


ผมพูดแล้วหน้าเสียเลยครับ แต่เจ๊เตยก็บอกว่า ก็นี่ไงใช้หนี้ให้หมิวแล้ว ที่จุ๊ปๆๆๆ ไปเมื่อกี้ถือว่าขอโทษแทนหมิวแล้ว ผมเลยบอกโอ๊ยยย เจ๊ทีหลังอย่าทำแบบนี้นะ ถึงเจ๊จะเป็นเลส แต่เจ๊ก็เป็นผู้หญิงนะเว้ย


พอพูดได้แค่นั้นเจ๊เตยก็เบียดเข้ามาอีก แล้วถามผมว่า อะไรหรา ผมนี่แบบเงียบเลยครับ พูดไม่ออกเลย แล้วพี่เตยก็หัวเราะชอบใจที่เห็นผมหน้าแดงแบบนั้น และเจ๊ก็ทำอะไรที่ผมคาดไม่ถึงเลยครับ


พี่เตยจุ๊ปๆๆๆ อีกครั้งและขบเม้มมาที่ริมฝีปากจนผมเผลอเผยอปาก แล้วตอนนั้นแหละลิ้นของเราก็ทักทายกันเลย ถูกแล้วครับ ผมกับพี่จูบกันแบบที่ผมทำกับมิ้นต์แล้วล่ะ ปากของเราขยับ เขยื้อน ดูด ปล่อยกันอย่างเป็นธรรมชาติ


คือต่างคนต่างรู้งานอ่ะพูดง่ายๆ พอจูบไปสักพักพี่เตยก็เริ่มคล้องคอผมอีกครั้ง ผมก็ลูบไล้ไปที่เอวของพี่เขาช้าๆ เบาๆ และเริ่มบีบที่ก้นงามๆของเขา มันแน่นจนผมแปลกใจ พี่เตยเฝ้าคอนโดจัดการเรื่องธุรกิจคอนโดตลอดเวลานี่หว่า


แล้วเอาเวลาไหนไปออกกำลังกายทำไมตูดแน่นแบบนี้ล่ะ ผมบีบคลึง บีบคลึง บีบปล่อยจนแบบพี่เตยเริ่ม ซู๊ดดเบา แต่ว่าตอนนั้นเองพี่เตยก็เตะหม้อใส่โจ๊กครับ และโวยวายขึ้นมา


[ พี่เตย ]  :  โอ๊ย อีโทน ถือหม้อยังไงเนี่ย โห๊ยยยยยย !!!


หำกูหดเลยครับ แต่ผมไม่ได้งงนะ อันดับแรกเลย ผมรีบนั่งลงแล้วพูดดังๆว่าขอโทษก๊าบบบบบบ ซึ่งผมแอบมองขึ้นไปข้างบน ก็เห็นว่าประตูกำลังจะเปิดออกมา เยดเข้เจ๊เตยญาณทิพย์


ผมรีบเก็บหม้อโจ๊กและเดินขึ้นไปทันทีครับ พอเดินไปถึงก็เจอเพื่อนบ้านเลย จำได้ว่าไอ้นี่ก็อยู่ชั้นเดียวกับผม ผมก็บ่นๆๆครับว่า อะไรวะหม้อแค่นี้บ่นชิหาย


พอมันได้ยินมันก็ถามเฮ้ย โดนพี่เตยด่าแต่หัววันเลยเหรอ แล้วหม้ออะไรวะ ผมก็เลยบอกว่า หม้อโจ๊กดิ่ เผลอทำตกซวยเช็ดเย็ดเข้ มันก็หัวเราะนะ แล้วบอกซวยไปมึงไอ้โทน


แล้วผมก็ถามว่าจะไปไหนวะ มันก็บอกครับว่าลิฟต์ช้าเลยจะเดินลง ผมเลยบอกเออเหมือนกัน ตอนแรกเจ๊เตยใช้ให้เอาหม้อโจ๊กลงไปส่ง พอลงบันไดเลยเหยียบผิดขั้น เซ แถ่ดๆๆๆ


เฮ้อ ตอแหลไปเรื่อยอ่ะผม มันก็บอกเออๆ ซวยไปมึง จากนั้นผมก็แบบชวนมันไปรอลิฟต์ครับ และก็ยังบ่นเหมือนหมีกินผึ้งอ่ะ ว่าเดี๋ยวต้องไปกวาดไปเช็ดไปถูอีก เฮ้ออออออ


ปากผมบ่นนะ แต่ในใจนี่แม่งเต้นยิ่งกว่า กระเดื่องคู่นูเมทัลอีก คิดในใจว่ามันจะเชื่อกูมั้ย มันจะเชื่อกูมั้ย มันจะเชื่อกูมั้ย เพราะถ้าไม่เชื่อนี่ซวยเลยนะ แต่โชคดีไปที่มันเชื่อครับ


ผมลงลิฟต์มากับมันครับ พี่เตยนี่ยืนหน้าเป็นยักษ์เลยครับ กอด.อก หน้ามุ่ย เหมือนโกรธจริงๆ มันกระซิบบอกผมครับว่า งานหยาบแล้วมึง ระวังโดนเจ๊ขึ้นค่าเช่านะเว้ย


ผมก็ตีหน้าเศร้าไปครับ และก็เดินถือหม้อไปให้พี่เตย พอเข้ามาในออฟฟิศปุ๊ป เจ๊ก็หัวเราะเลยครับ แล้วถามว่าเป็นไงเจ๊ แสดงเก่งป่ะ ผมบอกจ้าๆ เก่งจ้า แล้วผมก็จัดการเอาหม้อไปล้างนู่นนี่นั่น ที่ซิงค์ทันที


แล้วพี่เตยก็แว๊ปเข้ามากอดข้างหลัง ผมก็เฮ้ยเจ๊ทำอะไรเนี่ย เดี๋ยวงานเข้าหรอก กล้องเห็นมั้ยเนี่ย


แต่พี่เตยบอกครับว่ามุมนี้กล้องวงจรปิดถ่ายไม่ถึงหรอก แล้วพี่เตยก็บอกว่า เฮ้อตอนเป็นกิ๊กกันยังทำไม่ถึงขั้นนี้เลย


ผมก็บอกดีแล้วเจ๊ ผมคงรู้สึกแย่อ่ะ ถ้าทำกับคนมีแฟนแล้ว เท่านั้นแหละผมโดนเจ๊เตยหยิกๆๆๆ ผมก็โอ๊ยๆๆ ทำไรเนี่ยเจ๊ พี่เตยก็ไม่ตอบครับ แล้วก็บอกผมว่า หาทางเคลียร์กับหมิวให้รู้เรื่องนะ


เพราะตัวพี่เขาเองก็ไม่อยากให้แฟนกับน้องเข้าใจผิดกัน ผมก็อื้อแล้วจะหาโอกาสนะครับเจ๊ สักพักป๋าเดินเข้ามาครับ ตอนนี้ผมก็ไม่ได้ตกใจอะไรนะ เพราะผมกับพี่เตยก็ไม่ได้กอดกันแล้ว และอยู่ห่างกันพอควร


[ ป๋า ]  :   เอ้าโทน เป็นไงโจ๊กอร่อยมั้ย


[ ผม ]  :  เด็ดเหมือนเดิมเลยครับป๋า ขอบคุณครับ


ป๋าก็คุยกับผมไปเรื่อยๆครับ แล้วก็เอายาให้ผมอีกกระบอกนึง ป๋าบอกเป็นยาบำรุงร่างกาย กินแล้วเลือดลมหมุนเวียนได้ดี คือผมปฏิเสธไม่ได้อยู่แล้วครับ มีแต่ต้องขอบคุณและเอามาไว้กับตัว

ตอนที่ผมกำลังจะขึ้นไปก็เป็นจังหวะเดียวกับเจ๊เตยเดินมาพอดีครับ เจ๊บอกผมนะว่าอย่าลืมหาทางคุยกับพี่หมิวนะ ผมบอกอื้มๆ แต่มันไม่จบแค่นั้นครับ เพราะพี่เตยแอบเกี่ยวก้อยกับผม


ผมก็แบบ เอิ่ม เอิ่ม เอิ่ม แล้วก็อื้อไปครับ ผมเดินขึ้นไปบนห้องพร้อมกับกระบอกยาจีนอีกชุด เฮ้อออ ผมเริ่มสงสัยแล้วเนี่ย ว่าไอ้ยานี้มันสูตรอาชาศึก รึเปล่า เพราะกินแล้วคึกชิบหายเลย


พอเข้ามาในห้อง มิ้นต์กับแก้มก็ไม่อยู่ครับ อ้อ นึกว่าจะกลับไปแล้ว ที่แท้ทั้งคู่ก็เข้ามานอนในห้องครับ ผมเองก็ง่วงๆเหมือนกันนะ เพราะมันก็ใกล้จะเที่ยงแล้ว แต่พอจะนอนปั๊ปก็นึกขึ้นมาได้


ว่ามันมีกิจกรรมล่าบอส ซึ่งเป็นกิจกรรมอะไรผมไม่แน่ใจนะจำไม่ได้ ผมก็ต้องมานั่งเปิดคอมฯ เข้าเกมส์ครับ ซึ่งตลอดเวลาหลายอาทิตย์ที่เล่ามา ผมก็เข้าเกมส์ตลอดนะแต่แค่ไม่ได้เล่า



ซึ่งอย่างที่บอกครับว่าเกมส์ R มันเป็นรายได้อีกทางนึงของผม ผมคงตัดมันไปไม่ได้ แม้จะเหนื่อยและอยากนอนแค่ไหน ผมนั่งกด นั่งคลิก ไปอยู่เกือบ 2 ชั่วโมงอ่ะ


จนมีใครบางคนเข้ามาสะกิดผม เป็นแก้มครับ เฮ้ยไหงเป็นแก้มล่ะ ยัยตัวร้ายเข้ามานั่งลงกับพื้นและเกาะขาผมครับ ผมก็แบบหืม ไม่หาเก้าอี้มานั่งดีๆล่ะ แก้มก็ไม่ตอบครับ แต่ซบลงที่ตักพอดี ผมนี่เสียวว่าบเลย


นึกว่าจะมาแนวเดียวกับดาวซะแล้ว และแก้มก็ถามครับว่าทำไมผมเล่นเกมส์ ทำไมไม่นอนพัก ผมก็บอกแก้มไปนะว่า พี่ล่าบอสหาเงินน่ะ ถ้าไม่ทำแบบนี้พี่ก็ต้องเอาเงินเดือนมาจ่ายค่าหออ่ะดิ่


เท่านั้นแหละแก้มเด้งตัวขึ้นมาถามเลยครับ หมายความว่าไง จ่ายค่าห้อง หมายความว่าไงพี่ อ่ะโชคดีที่ตอนนั้นเกมส์จบพอดีครับ ผมเลยบอกว่า ก็พี่หาเงินในนี้เอามาจ่ายค่าห้องเช่าอยู่แล้ว


ตอนนั้นแก้มยิ้มเลยครับ ผมก็ไม่รู้ว่ายิ้มอะไรนะ แต่ถามไปว่าทำไมมาพูดกับพี่ล่ะ ตอนแรกเหมือนไม่อยากจะคุยกัน ตอนนั้นผมถามไป แล้วก็นับจำนวน item ในเกมส์ไปด้วย


ผมต้องแยกของทั้งหมดและจดทุกอย่าง ทั้งแปรงขัดสนิม มันยาขัดเงา พลอยแดง และของที่จะเอาไว้ขาย ผมต้องละเอียดทุกขั้นตอน เพราะนี่มันคือรายได้ของผม และแก้มก็นั่งลงที่เดิมและเอียงคอหนุนที่ตักครับ


[ ผม ]  :  หืมม ทำไมอยู่ดีๆมาคุยกับพี่ละ



[ แก้ม ]  :  ก็พี่บอกว่าถ้าแก้ม ไม่คุยกับพี่ พี่ก็จะไม่คุยกับแก้มแล้วนี่นา งือออ



แก้มพูดเสร็จก็ก้มหน้าลงเลยครับทีนี้ เอ้อใช่ ผมพูดแบบนั้นไปนี่หว่าเนอะ และพอเธอเห็นว่าผมว่างแล้ว แก้มก็ถามว่าเมื่อกี้หมายความว่าไงที่บอกต้องหาเงินจ่ายค่าเช่า เพราะเมื่อวาน ตอนอยู่ร้านปลาบุรี ผมบอกว่าจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว



[ ผม ]  :  ก็พี่พึ่งต่อสัญญาเช่าไปน่ะสิ่


[ แก้ม ]  :  จริงเหรอ จริงเหรอพี่โทน จริงเหรอ


แก้มร้องถามจริงเหรอ จริงเหรอ แบบนี้อยู่หลายครั้งครับผมก็บอกไปว่าอื้อช่ายยย ต่อไปสองปี เท่านั้นแหละแก้มกระโดดตัวลอยเลย แล้วก็รีบเดินไปหามิ้นต์ที่นอนหลับอยู่


แก้มเขย่าตัวปลุกมิ้นต์ บอกมิ้นต์ตื่น มิ้นต์ตื่น จนมิ้นต์ที่หลับอยู่ถึงกับสะดุ้งตื่นเลย


[ มิ้นต์ ]  :  มีอะไรเหรอแก้ม ปลุกเค้าทำไม


[ แก้ม ]  :  มิ้นต์ๆๆๆๆ พี่โทนต่อสัญญาห้องเช่าแล้วล่ะ


[ มิ้นต์ ]  :  เหรอจริงเหรอ


มิ้นต์ตื่นเลยครับ แล้วแบบรีบเดินมาหาผมถามว่าจริงเหรอ ต่อสัญญาเช่าห้องแล้วจริงเหรอ



ผมก็งงดิ่ อยู่ดีๆสองคนนี้เป็นอะไรวะ ผมบอกอื้มๆๆต่อแล้ว เท่านั้นแหละเจ้าหญิงน้ำแข็งก็หอมผม ฟอด ฟอด ฟอด


แล้วบอกว่าดีใจจัง และน้ำตาของเธอก็คลอๆครับ ผมก็ตกใจบอกเฮ้ยๆๆๆ เป็นอะไรใจเย็น มิ้นต์บอกผมครับว่า นึกว่าพี่จะไม่อยู่นี่แล้ว


ผมก็เอ๋อแดรกเลยนะบอกตรงๆ ในใจก็คิดว่าอิหยังวะอยู่ดีๆเป็นอะไรกัน แต่พอผมหาวเท่านั้นแหละ มิ้นต์ก็จูงมือผมขึ้นเตียงเลยครับ มิ้นต์บอกว่าง่วงก็นอนเนอะ ผมก็บอกเฮ้ยเปล่าๆแค่หาวเฉยๆ


แต่ว่าท่านคิดเหรอครับ ว่ามิ้นต์จะยอมมิ้นต์ไม่ยอมครับ มิ้นต์กดผมลงกับพี่นอนเลยแล้วบอกว่า ให้ผมนอนพัก วันหยุดทั้งที ให้นอนซะ ผมก็แบบอีหยังวะ คนไม่ง่วงจะมาบังคับให้นอนได้ยังไงกัน


แต่อยู่ดีๆ น้องแก้มของ FC ทั้งหลายก็คลานมาครับ คลานมาตรงหน้าและถามผมว่า นอนด้วยกันไม่ได้เหรอ โอยโดนแบบนี้ไป ผมจะตอบยังไงล่ะครับ ผมก็แบบบอกยังไม่ง่วงเลยจ้าา



แต่แก้มก็บอกว่า พี่ง่วงแล้วแก้มเห็นนะเมื่อกี้ตอนเล่นเกมส์พี่งีบหลับไปตั้งหลายที จบเลยกูเถียงไม่ได้เลยครับ พอเห็นว่าทำอะไรไม่ได้ผมก็นอนครับ ในใจคือกะว่าจะไปเดินเล่นในเกมส์อีกสักแปป แต่ตอนนี้ไม่ละ


ผมนอนโดยที่มีสองสาวขนาบข้าง ตอนแรกผมนี่นอนเป็นฟาโรห์เลยครับ มือไขว้กันกลางอกเลย ไม่กล้ายื่นไม่กล้าวาง เพราะกลัวมันจะไปโดนอะไรที่ไม่ควรเข้า


แต่มิ้นต์ก็ถามผมว่ากอดหน่อยได้มั้ย แก้มก็ยังเงิ่กๆงั่กๆครับ แต่ก็มองผมด้วยสายตาที่แบบยากที่จะปฏิเสธ ผมแบบเฮ้อออ ทำไมผมเป็นคนแบบนี้วะไม่เข้าใจ ตอนแรกปากดีบอกว่าจะไม่สนใจพวกเธอแล้ว


แต่พอโดนแบบนี้ผมก็ไม่ปฏิเสธสักครั้ง ผมกอดทั้งแก้มและมิ้นต์ไว้ครับ กอดไว้แบบนั้นแหละส่วนพวกเธอสองคนก็ซุกๆๆๆใต้ผืนผ้าห่มเหมือนกับลูกแมวที่หาไออุ่น


แต่พอผมมองไปที่รีโมทแอร์เท่านั้นแหละ ผมกุมขมับเลยครับ เพราะมันบอกว่าตอนนี้แอร์ผม ปรับอยู่ที่ 20 องศา แม่จ้าวค่าไฟเดือนนี้บานเบอะแน่ๆ



ปกติผมอยู่คนเดียวจะเปิดแอร์แค่ก่อนนอนเท่านั้น แต่พอสาวๆมา ผมก็ต้องเปิดให้พวกเธอแหละครับ แต่ก็เอ้อช่างเถอะ คงขึ้นไม่เท่าไรหรอก


ผมนอนไปครับ หลับไปนานเท่าไรไม่รู้ พอมาตื่นอีกทีก็เพราะเสียงฟ้าร้อง เสียงคลืน คลืน มาอีกแล้ว ฝนคงจะตกแล้วล่ะ ผมลืมตาตื่นเพราะเสียงฟ้าร้องเฉยเลย มองซ้ายมองขวา ทั้งแก้มและมิ้นต์ก็ยังหลับอยู่


ผมคิดในใจนะว่าจะเอายังไงต่อไปดี ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆมันคงไม่ดีแน่ๆ ผมคิดว่าไม่อยากจะไปร้านคาราโอเกะแล้วนะ เพราะถ้าไปแม่งก็เหมือนเดิม



ก็คงจะวนลูปไปเรื่อยไปซึ่งนั่นหมายความว่าผมรับกับสภาพนั้นไม่ได้ อ่อนแอชิบหายกู เฮ้อออ ตอนนั้นมีแว๊ปนึงนะที่ผมคิดว่าดาวกำลังทำอะไรอยู่แต่แค่แปปเดียว ผมก็รีบทิ้งความคิดนั้นไป


แล้วบอกกับตัวเองว่าพอแล้ว สิ่งที่ผมต้องคิดคือ อื๊ดดดด อื๊ดดด  ผมจะหลุดพ้นจากแม่งูเหลือม 2 นางนี้ยังไง กอดจนขยับไม่ได้เลย อื้ดดดด ตูจะไปเก็บต้นไม้ที่ระเบียง อื้ดดดดด



โอยอิหยังวะเนี่ย ตอนนั้นหมดปัญญาครับ เลยต้องคิดว่าจะปลุกใครเพื่อขอให้ขยับตัว นี่แกละครับทางแยกแห่งหายนะ ผมจะปลุกใครดี


ทำไมมันเหมือนเกมส์ ไฟนอล7 รีเมคจังวะเนี่ย ที่ต้องให้เลือกปลุกระหว่างทีฟากับแอริธ ผมมองซ้าย มองขวา และคิดในใจ เอาไงดีกู และผมก็เลือกปลุกเจ้าหญิงน้ำแข็งครับ



นั่นเพราะตอนนี้มิ้นต์คุยง่ายกว่าแก้ม ผมปลุกมิ้นต์ๆลุกหน่อย พี่จะไปเก็บของ มิ้นต์ก็งืมๆงำๆครับ แล้วพูดแบบ งึมๆงำๆว่าไม่เอา มิ้นต์ง่วง



โอยย ผมคิดในใจง่วงก็ง่วงสิ่ ขยับนิดเดียวไม่ได้เหรอ ผมสะกิดยิกๆๆ แล้วบอกลุกหน่อยนะง๊าบ  ง๊าบนะไม่ใช่คร๊าบ ผมบอกมิ้นต์ว่าลุกหน่อยนะง๊าบบ


เฮ้อออ แม่เจ้าหญิงน้ำแข็งไม่ยอมครับ เธอบอกกับผมว่า จุ๊ปก่อนสิ่ ผมนี่แบบเฮ้ย !!! นี่มิ้นต์ตัวจริงเหรอ หรือมิ้นต์กำลังละเมอ ผมเอ๋อเลยบอกตรงๆ ส่วนมิ้นต์พอเห็นว่าผมเงียบ


เธอจึงลืมตามาดูผมมั้ง แล้วก็พูดว่ายังไม่จุ๊ปอีก งั้นไม่ได้ลุกนะ ผมนี่แบบ กินยา กินยาลืมเขย่าขวดแน่ๆ หรือพี่เตยเอาอะไรใส่ในโจ๊กให้กินวะ


แต่ถ้าถามว่าผมจูบมั้ย จูบครับ ผมจุ๊ปเบาๆไปที่ริมฝีปากสีชมพู เบาๆสั้นๆ และถอนปากออกมาพร้อมกับบอกให้ขยับ แม่สาวนัยตาย์ตาดุยิ้มแล้วยอมขยับให้ผมลุกครับ



ผมก็ขยับตัวนิดจากแก้มและก็ลุกไปเลย อื้มมม ลมข้างนอกระเบียงเย็นๆ วันนี้ก็คงฝนตกแหละท่าทาง หลังจากที่เก็บนั่นเก็บนี่เรียบร้อย ผมก็มานั่งคิดนะ ว่าผมทำแบบนั้นไปมันถูกไหมวะ


มันเท่ากับผมไม่ยอมจบ ผมเป็นคนที่ยังต้องการที่จะทำมัน โว้ยย แม่งทำไมผมเป็นคนแบบนี้วะ ผมเดินกลับเข้ามาก็พบว่าแก้มเองก็ตื่นแล้ว หัวฟูเชียว ผมถามว่าตื่นแล้วเหรอ แก้มก็แบบอึกๆอักๆครับ


ผมเลยเข้าไปนั่งที่ปลายเตียงใกล้ๆเธอและถามอีกครั้งว่าตื่นแล้วหรอ แก้มพยักหน้าและตอบอื้มๆ นี่ตกลงแก้มเป็นอะไรไปครับเนี่ย ทำไมแก้มดูแปลกๆแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจว่าเอาวะ ต้องถามแล้วล่ะ


เพราะจากมิ้นต์ที่เงียบๆกลับมาพูดเยอะ พูดน่ารัก เอ้อ แบบนั้นมันรู้สึกดี แต่แก้มที่ร่าเริง ยิ้มเก่ง กลับมาเงียบเป็นสากกะบือแบบนี้ มันรู้สึกแปลกๆครับ


ผมถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เธอส่ายหัวๆๆ ผมเลยแบบหนุนตักเธอครับแล้ว ถามเป็นอะไรน๊า !!!  สงสัยไม่อยากตอบ งั้นไม่คุยดีกว่า แก้มรีบจับแขนผมไว้เลยครับ แก้มบอกอยากคุย อยากคุย


แต่... แต่.... แก้มก็ได้แค่แต่ ๆ ๆ  แล้วก็ไม่พูดอะไร เอาล่ะอย่างน้อยผมก็รู้แล้วว่าที่เธอเงียบไม่ใช่เพราะเธอไม่อยากพูดกับผม แต่เพราะเรื่องที่จะพูดมันคงมีอะไรบางอย่างที่อาจจะทำให้ผมหรือเธอไม่สบายใจได้


ผมเลยบอกเธอไปว่าจนกว่าจะกลับบ้าน อยากเล่าตอนไหนก็เล่านะ แก้มยิ้มเลยครับ ยิ้มแบบละลายเลย และแก้มก็ถามมาคำถามนึงว่า แก้มขอจุ๊ปได้มั้ย ผมก็มองหน้าแบบงงว่า มาไม้ไหนกันนะ


บอกตรงๆว่าสามัญสำนึกของผม มันหายไปทีละนิด ทีละนิด ตั้งแต่พวกเธอมาแล้วครับ ผมบอกอื้มได้สิ่ ไอ้ตอนแรกก็คิดว่าแค่จุ๊ปตามที่บอกแหละครับ แต่พอจุ๊ปกันหลายๆที


มันเริ่มมีอารมณ์มันก็เริ่มเปลี่ยนเป็นการจูบ คืออย่างที่รู้กันว่าคนเคยๆกัน มันก็เลยตามเลย เลยทีนี้ แก้มเป็นฝ่ายรุกเองเลยนะครับตอนนั้น ผมก็เริ่มกังวลแล้วว่าถ้ามิ้นต์ตื่นมาเห็นจะทำไงวะ


แล้วตอนนั้นแหละครับ แก้มก็ดึงผมขึ้นที่นอน คือแก้มก็ไม่ได้ออกแรงมากหรอก ผมนี่แหละที่คลานขึ้นไปเอง พอผมนอนลงทีนี้แหละ แก้มก็ขึ้นมานอนทับเลย เรายังคงจูบกันเรื่อยๆครับ


แต่ตอนนั้นเอง แก้มก็คว้ามั่บเข้าที่ไอ้จ้อนของผม ตอนนั้นผมแบบซู๊ดด อู๊ยย ไม่ได้โดนขยำหำมาครึ่งเดือน เสียวชิบเลย และเชื่อมั้ยว่า แค่ผมเผลอแปปเดียวตอนนี้กางเกงผมแม่งลงไปถึงหัวเข่าแล้วอ่ะ


เฮ้ย !!!  อะไรเนี่ย แล้วไม่ทันที่ผมจะได้ทำการต่อต้านอะไรเลยครับ แท่งหรรษาของผม มันก็ออกมาประกาศอิสรภาพแล้ว ผมนี่แบบเสียวซี๊ดเลย มือของแก้มก็ยังคงสุดยอดเหมือนเดิม เสียงแย่บ แย่บ แย่บ


จากการเสียดสีของมือแก้มและไอ้จ้อนของผมดังซะจนผมอดไม่ได้ที่จะเกร็งจนหัวหยักมันบานมากกว่าเดิม แก้มจ้องมองมันด้วยสายตาที่บอกเลยว่าผมไม่น่ารอด


[ แก้ม ]  :  คิดถึงจัง


แก้มพูดแค่นี้ครับ พูดแค่นี้จริงๆ แก้มจ้องที่แท่งหรรษาที่ตอนนี้มันกำลังแข็งสู้มือแก้ม ก่อนที่เธอจะ จุ๊ป จุ๊ป จุ๊ป ที่ปลายหัวรบสีคล้ำของผม และ บ๊วบบบบบบบ




 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

แก้มบอกไม่ไหวแล้ว

ตั่งตารอร้านเกะเปิดคิดถึงแก้มกับน้องมิ้นมากครับ

เม้นท์ที่3เสพติดเรื่องนี้มากกกกกกก

[tummaba]

พี่เตยนี้ดท่าจะอยากอยู่ในฮาเร็มนายโทนเราอีกคนแน่ๆอ่อยเหลือเกินจะโดนแบบไหนตอนไหนแน่

พี่เตยนี้ดท่าจะอยากอยู่ในฮาเร็มนายโทนเราอีกคนแน่ๆอ่อยเหลือเกินจะโดนแบบไหนตอนไหนแน่

ไม่ใช่แค่แก้มน่ะที่คิดถึงรีดเพอร์ทุกคนก็คิดถึงแก้มเหมือนกัน 

เจ๊มาไม้ไหนนะอิอิ2สาวคงโกรธจัด

น้องแก้มเราตบะแตกแร๊ว.. เดวมิ้นต์คงจะตามมมา

พี่เตย inside จงมาครับ อิอิ
น่าตืิดตามพอๆกับเหมียวเลย

อาเจ๊ แทงกั๊ก .....



ไม่ได้แทงกั๊กละ น่าจะโดนแทง ปั้กๆ มากกว่า -*-

สวยงามครับ เทพโทนสมชื่อจริงๆ สาวไหนมา ฟาดหมด ผมแอบเชียร์ได้ถึงบทของเจ้หมิวไวๆนะครัย

ว่าแต่ น้องแก้มเป็นอะไรนะ

แก้มมาแล้ววว แต่แอบคิดถึงดาวครับ. ไม่รู้จะเป็นไงมั่งตอนนี้


Edit : เอาแล้วจากเป๊นน้องจะได้เป็นสามีแทนหล่ะ แบบนี้เจ๊หมิวก๊ไม่น่าจะรอดอีกคนแน่ๆ. แต่ว่าไรเตอร์จบแบบนี้มันค้างเหลือเกินครับ

น้งแก้มตามมาทัน

ตามสูตรลากขึ้นเตียงแล้วเรื่องราวก็วนลูป นายต้องถามนะว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไงไม่งั้นนายก็จะเจ็บอยู่แบบนี้นะ