ท่าทางจะงานเข้าจริงๆ

ริวโดนเผาเรื่องวีรกรรมมที่ทำไว้อีกแล้ว แต่เขาทำแต่เรื่องที่ดีทั้งนั้น มัวกรหลับอยู่อย่าปลุกนะ ให้คิราระปลุกได้คนเดียว ไม่งั้นซวยแน่ เพื่อนของริวรู้ดีว่าควรทำตัวอย่างไร

เอาไง หรือจะเป็นปาร์ค 2 ดีล่ะ

วีรกรรมที่ญี่ปุ่นเยอะมาก

ขอบคุณ​ครับ​
ก็ฝึกมาสู้กับปีศาจ
กับคน​แค่นี้จิ๊บๆ

บทพูดของเฮียมังกรนี่คือพูดเหมือนให้หยุดการกระทำแต่อ่านยังไงก้เหมือนไปยุแยงเขาเพิ่มตลอดเหมือนเฮียแกอยากปะทะต่ออะ

มีพวกล่อตีนเข้ามาหาตลอด หงุดหงิดแทน

...เหมือนจะมีงาน...

 

สวัสดีครับ สวัสดี ห่างหายไปนานกับตำนานเทพวายุ


หวังว่าแฟนๆ สาย Action จะยังคงชอบอ่านอยู่นะครับผม


ตอนนี้ภาพเยอะนิดหน่อย หวังว่าจะไม่ทำให้อรรถรสในการอ่านหายไปนะครับ



ปล. มีซ่อนข้อความนะครับ ต้องแสดงความคิดเห็นก่อนถึงอ่านได้


ปล.1 ขอสัก 10 หน้าเพื่อกำลังใจในการปั่นควบคู่ร้านคาราโอเกะ


ปล.2 ตอนนี้จะมี 2 Reply นะครับ เนื่องจากภาพเยอะจะได้ไม่ช้ามาก



............


ความเดิมตอนที่แล้ว


เอิ่มเนื่องจากหายไปนาน รบกวน อ่านตอนที่ 37 อีกทีครับ








........................


ตอนที่ 38 : งานเข้า



ณ. มหาวิทยาลัย


[ ริวกะ ]  :  เฮ้ออออออ


เสียงถอนหายใจยาวๆของหนุ่มหล่อพอรวย ดังอยู่เรื่อยๆ ทำไมน้อทำไม แทนที่เขาจะได้มีเวลาสวีทกับบรรดาเมียๆ แต่กลับต้องมีเรื่องมาปวดหัวแบบนี้


และตอนนั้นเอง 3 เกลอ เวย์ มะกรูด ก๋อย ก็เดินมาพอดี แล้วไหงวันนี้พวกมันมาพร้อมๆกันล่ะ มะกรูดบอกว่าเมื่อคืนพากันไปเดินสะพานเหล็กมา ไปหาพวกฟิกเกอร์ กับ ของเล่นเก่าๆ


และตอนนั้นมะกรูดก็ได้หยิบอะไรมาให้ริวดู มันคือสนับมือเหล็กสีทองอร่ามเลยทีเดียว มะกรูดบอกเห็นสวยดีเลยซื้อมา



[ ริวกะ ]  :  เฮ้ยๆๆ มึงอย่าเอาไปใช้มั่วซั่วนะเว้ย


[ มะกรูด ]  :  เอ้า ทำไมวะ ทำไม่ใช้ไม่ได้


[ ริวกะ ]   :  ไอ้นี่มันเข้าข่ายอาวุธร้ายแรงพอๆกับปืนนะมึง แค่พวกจ่าหรือเจ๊ละม่อมเฉยเห็น เขาก็จับมึงได้ละ


[ มะกรูด ]  :  โอ๊ !!! ตังส์กูเสียดายชิบ เอาไปซื้อข้าวให้หมายังดีกว่าอีกแบบนี้



และตอนนั้นเองแฮ่กๆๆๆ พูดถึงหมา หมาก็มา บาคุในร่างหมาชิบะอินุนั่งอยู่ข้างๆริวกะนั่นเอง ซึ่งแปลกมากๆนะที่ไม่มีเพื่อนๆคนไหนบ่นเลย อาจจะเพราะความน่ารักของมัน หรืออาจจะเพราะเป็นหมาของริวกะก็ได้



ก็แน่นอนล่ะ บาคุไม่เห่า บาคุไม่มีท่าทีลุกลี้ลุกลนเหมือนหมาทั่วไป และไม่เลียไข่ตัวเองด้วย เวย์เห็นก็ทักว่า เอ้าบาคุ มาด้วยเหรอ บาคุก็ โฮ่งพอได้ยินไป 1 ที


พอสักพักไอ้ก๋อยกับไอ้กรูด ลุกไปหาที่นั่งเตรียมเรียนหนังสือ เวย์จึงได้ลุกมานั่งข้างๆริวกะ แล้วพูดขึ้นมา เฮ้ยมีเรื่องอะไร รึเปล่าวะ ทำไมบาคุ มาที่นี่ด้วย



- ย้อนกลับไปเมื่อคืน -


ริวกะกำลังอ่านข้อความด้วยแววตาเบิกโพลง พร้อมกับความรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ข้อความจากคนถ่ายรูปพิมพ์มาว่า ตอนนี้ผมอยู่ที่ Club Hiso แห่งนึง ผู้หญิงในรูปกำลังเดินเข้าไปข้างใน


ริวกะถึงกับตกใจและพูดออกมาอย่างลืมตัวว่า " นี่ใบเฟิร์นเหรอ "  คือตลอดเวลาเขารู้ว่าใบเฟิร์นมีปัญหาเรื่องการเงิน เรื่องค่าใช้จ่ายบ่อยๆ แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะถึงขั้นนี้


ใบเฟิร์นบอกว่าทำงานพิเศษบ่อยๆ ตัวเขาก็คิดว่าเป็นงานร้านอาหาร ประกอบกับไม่อยากไปวุ่นวายในพื้นที่ส่วนตัวของเพื่อนมากนัก เขาจึงไม่ได้ตามสืบและสนใจอะไร


แต่พอวันนั้นที่ใบเฟิร์นเป็นลม เขาจึงรู้ทันทีว่าไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว เขาจึงได้ให้คนในอิซานางิ กรุ๊ปสาขาที่ไทยตามสืบให้และก็ได้ข้อความมานี่แหละ


เขาพยายามนึกหาเหตุผล ว่าทำไมใบเฟิร์นถึงไปที่นั่น หรือว่านั่นคืองานที่ใบเฟิร์นบอก เพราะยังไงซะใบเฟิร์นก็คงไม่เอาเงินไปเที่ยวแบบนั้นแน่ๆ


[ นักสืบ ]  :  นายน้อยครับ จะให้ผมทำยังไงต่อไปครับ ถ้าผมจำไม่ผิด น้องในรูป เธอเรียนที่เดียวกับนายน้อยนี่ครับ


[ ริวกะ ]  :  อื้มครับ เฮ้อนี่มันบ้าอะไรกันวะเนี่ย


[ นักสืบ ]  :  กระผมอยากให้นายน้อยใจเย็นๆครับ ภาพที่เห็นอาจจะไม่ได้มีแค่ด้านเดียวนะครับนายน้อย


นักสืบจากอิซานางิ กรุ๊ป พยายามพูดเพื่อให้ริวกะใจเย็นๆ และค่อยๆคิด ซึ่งริวกะเองก็รับฟัง แต่ใจมันก็ยังร้อนอยู่ดี แต่ถ้าเขาทำอะไรไปตอนนี้ มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นทั้งนั้น แล้วเขาจะทำยังไงต่อไปดีล่ะคราวนี้


[ นักสืบ ]  :  นายน้อย จะให้ผมหาข้อมูลอะไรอีกหรือเปล่าครับ


ริวกะยังคงนิ่งไม่พูด ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น เขาคิดและถามตัวเองว่า นี่เขาลืมเพื่อนคนสำคัญแบบนั้นได้ยังไง จริงๆเรื่องที่ใบเฟิร์นมีปัญหาเรื่องการเงิน เขาก็รู้มาตลอด คอยแอบช่วยเหลือมาตลอด


แต่ทำไมเรื่องแค่นี้เขากลับไม่เอะใจวะ บางครั้งคนเราก็มักพลาดด้วยเรื่องง่ายๆจริงๆ ริวกะจะทำยังไงดีนะ ตอนนี้ก็ดึกแล้วด้วย เขาไม่อยากจะรบกวนคนอื่นๆเลย


สิ่งเดียวที่ทำได้คือพยายามข่มใจนอนหลับเท่านั้น


•••••••

-- ปัจจุบัน --


กรึ่กกก กรึ่กกก แกร่บบบ !!! สนับมือที่ทำจากเหล็กหักงอตามแรงบีบของริวกะเสียแล้วและมันเป็นจังพอดีที่ มะกรูดและก๋อยเดินมาด้วย ภาพดังกล่าวมันทำให้ทั้ง 3 เกลอ เวย์ ก๋อย กรูด ถึงกับตาค้างเลย คือไอ้ของชิ้นนั้นเมื่อคืนพวกมันจับมากับมือ ซื้อมากับมือ


พวกมันจึงมันใจได้เลยว่าไอ้สนับมือนั้นมันเหล็กแน่ๆ แต่ตอนนี้เพื่อนของพวกเขากลับหักเล่นง่ายๆเลย เวย์ก็เรียกเฮ้ย ไอ้มังกร เฮ้ยไอ้มังกร จนริวนั้นรู้สึกตัวและรู้ว่าตัวเองเผลอหักสนับมือไปเสียแล้ว


[ ริวกะ ]  :  เฮ้ย โทษทีๆ คิดอะไรเพลินไปหน่อย เชี่ย งอได้ไงวะ


[ 3 เกลอ ]  :  ไอ้ริว ถ้าที่ผ่านมากูกวนตีนอะไรมึงไป พวกกูขอโทษ


ทั้ง 3 ถึงกับเอ่ยขึ้นในใจเลยว่าจะไม่กวนตีนริวอีกแล้ว ขนาดเหล็กมันยังบีบขนงอ หักจนเละ โอยแล้วแบบนี้กระดูกพวกมันจะเหลืออะไรเนี่ย


ทั้งสามคุยกันอีกแปปนึงจนกระทั่งใครบางคนก็เดินเข้ามา นั่นคือใบเฟิร์นนั่นเอง สภาพใบเฟิร์นดูอิดโรยมากๆ จนก๋อยถึงกับต้องสะกิดให้มะกรูดดู


[ ก๋อย ]  :  เฮ้ยๆๆ ไอ้กรูดมึงดูใบเฟิร์นดิ่ ทำไมช่วงนี้ดูโทรมจังวะ


[ มะกรูด ]  :   กูจะรู้มั้ยเนี่ย หรือว่า....


เผี๊ยะ เผี๊ยะ เวย์ดีดหูไอ้สองคนนั้นทันทีที่กำลังจะพูดคำบางอย่างออกมา พวกมันสองคนถึงกับโอ๊ย จนเพื่อนหลายคนหันมามอง แต่พอเห็นว่าเป็นไอ้สองตัวนี้พวกเขาจึงไม่ได้สนใจอะไร และหันกลับไปเตรียมตัวเรียนต่อ


เวลาผ่านไปจนกระทั่งเรียนจนจบคลาส ใบเฟิร์นก็เดินมาหาริวกะทันที ถึงจะดูดอิดโรย แต่ริวกะก็เห็นว่าปากของเธอไม่ได้แห้ง ผิวของเธอก็ไม่แห้ง งั้นแสดงว่าไม่ได้อดข้าวอดน้ำเหมือนเดิมที่อิดโรยคงเพราะนอนไม่พอแล้วล่ะ


[ ใบเฟิร์น ]  :  ดีริว ดีเวย์ ก๋อย มะกรูด


[ 3 เกลอ ]  :  ดีใบเฟิร์น


[ ริวกะ ]  :  แอ้ะ ทำตามที่เราบอกป่าวใบเฟิร์น


[ ใบเฟิร์น ]  :   โหย ทำตามสิ่นี่ไง


[ 3 เกลอ ]  :  หือ ทำไรวะ ( คิดในใจ )



ใบเฟิร์นหยิบบางอย่างเอามาให้ริวกะดู ซึ่งมันคือโน๊ตที่ริวจดและพลาสติกห่อของกินที่ริวซื้อไว้ให้ ริวรับมาไว้และก็ทำหน้า อื้มๆ ทำดีมาก ตอนนั้นเวย์ถึงกับสะอึกเลย เพราะตัวเขาเองอุสส่าห์บอกเอาไว้


ว่าจะดูแลใบเฟิร์นเป็นอย่างดี แต่กลับกลายเป็นว่าเขาดันหลงไปกับความสุขกับพี่ษาเสียได้ ใบเฟิร์นก็ถามนะว่าเวย์เป็นอะไรเหรือเปล่า ซึ่งแน่นอนว่าคำตอบคือเปล่า


และตอนนั้นนั่นเองใบเฟิร์นก็ได้เหลือบไปเห็นบาคุนี่นั่งอยู่ข้างๆริว เชื่อมั้ยว่าใบเฟิร์นแบบหัวใจเต้นแรงมาก ก็อย่างว่าแหละผู้หญิงเป็นพวกรักสัตว์ ยิ่งน่ารักๆแบบนี้จะไปเหลืออะไร


[ ใบเฟิร์น ]  :  โห้ยยยย น้องหมาของริวเหรอ น่ารักมากๆเลย


[ มะกรูด ]  :  เดี๋ยวๆๆ สิ่ใบเฟิร์น รู้ได้ไงหมาไอ้ริวเนี่ย ยังไม่มีใครบอกเลย


[ ใบเฟิร์น ]  :  โห้ !!!  น้องหมาดูสะอาดมากๆเลยย แถมยังมารยาทก็ดี ไม่มีท่าทีวุ่นวาย พวกแกสามคนอย่าว่าแต่เลี้ยงหมาเลย ดูแลตัวเองเป็นเปล่าเหอะ


โอ๊ย จี๊ดเลย จี๊ดใจ ไอ้สามตัวถึงกับจับหัวใจตัวเอง โอ๊ยเจ็บแท้เนาะ โดยเฉพาะไอ้เวย์ที่สะดุ้งเลยทีเดียว ใบเฟิร์นนั่งลงและยื่นมือไปหาบาคุ เพราะเธอเชื่อว่าบาคุจะไม่ทำอะไรเธอ


ซึ่งก็เป็นแบบนั้นแหละ บาคุเดินไปเลียที่มือของใบเฟิร์นทันที แล้วเชื่อไหมสีหน้าของเธอดูดีขึ้นมากๆเลย ใบเฟิร์นก็ตกใจว่าทำไมอยู่ดีๆ ความง่วงหายไปหมดเลยล่ะ


เธอจับใบหน้าตัวเองอย่างลืมตัว เอ๊ะทำไมไม่เหนื่อย เอ๊ะทำไมไม่เพลียแล้วล่ะ พอรู้สึกว่าดีขึ้นใบเฟิร์นถึงกับก้มลงไปกอดคอบาคุแล้วบอกว่า หายง่วงแล้ว เย้


เวย์ถึงกับเหล่ตา มองบาคุเลย ฮึ่มมม นั่นแม่ตูนะ เฮ้ยไม่ใช่ๆนั่นคนหน้าตาเหมือนแม่ตูนะ บาคุก็มองมาที่เวย์เหมือนจะรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่แล้วก็ทำท่าถอนหายใจเบาๆ


[ เวย์ ]  :  อื้อหือ !!!


เวย์นี่ถึงกับขึ้นเลยทีเดียว บังอาจมากไปแล้วววว แต่เวย์ก็ไม่ได้โมโหหรืออะไรนะ เพราะเวย์มันรู้ว่าบาคุไม่ได้คิดอะไรหรอก มีแต่มันนั่นแหละที่หวงใบเฟิร์นมากเกินไป


[ ริว ]  :  แล้วนี่คาบบ่ายเรียนมั้ยเฟิร์น


[ ใบเฟิร์น ]  :  เรียนสิ่ถามแปลกๆจังเลยเนี่ย งั้นเราไปห้องสมุดก่อนนะ


ใบเฟิร์นยิ้มให้ทั้ง 4 คน 1 ตัว ก่อนที่จะเดินออกไปทันที เวย์มองตามด้วยสายตาละห้อยเลยทีเดียว มะกรูด ก๋อย เห็นแบบนั้นก็พากันแซวครับว่าเวย์มึงเหล่มากไปแล้วนะ หรือว่ามึงชอบใบเฟิร์น


โป๊ก โป๊ก !!!  เวย์เขกหัวไอ้สองเกลอทันที มันพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่ากูไม่ได้คิดอะไรกับใบเฟิร์นเกินเพื่อนเลย ซึ่งสายตาเวย์มันดูจริงจังมากเลยนะ ริวก็ถึงกับถอนหายใจ


มันรู้ดีอยู่แล้วแหละ ว่าไอ้เวย์เพื่อนของเขาพูดจริงที่ไม่ได้ชอบใบเฟิร์น แต่สิ่งที่ทำให้เขาไม่เข้าใจคือ ถ้าไม่ได้ชอบแบบชู้สาว แล้วทำไมเวย์มันถึงต้องรับปากว่าจะดูแลเฟิร์นด้วยล่ะ


แต่พอพูดแล้ว ริวกะก็แอบโมโหไอ้เวย์ไม่ใช่น้อยเลย เพราะอุสส่าห์พูดซะดิบดี สุดท้ายมันก็ไม่ได้ทำอย่างที่พูด ต้องให้คอยเตือนคอยบอกตลอดเวลา ริวกะแอบถามบาคุว่าสัมผัสอะไรได้บ้างจากตัวไอ้เวย์


[ บาคุ ]  :  ข้ารู้สึกว่า ท่านเวย์จะมีความรู้สึกหวังดีให้กับนางที่ชื่อใบเฟิร์นขอรับ แต่มันเป็นความรู้สึกที่ห่วงฉันท์มิตรที่มากโข แต่ไม่ถึงขั้นแบบที่ท่านมีให้กับเมียทั้ง 5 คนของท่านขอรับ


[ ริวกะ ]  :  เฮ้ยๆๆ บาคุเมีย 5 คนอะไรพูดดีๆนะ


[ บาคุ ]  :  อ่อใช่ๆๆข้าพูดผิดขอรับ ต้องบอกเมียทั้ง 4 คน กับ อีก 1 ตนสิ่นะขอรับ


ริวกะถึงกับสะอึกเลย ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้แหละว่า อีก1 ตนนั้นคือฮิคาริ เมียคนแรกที่เปิดซิงริวกะนั่นเอง วันนั้นทั้งวัน ริวกะก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืน จนอาจารย์แปลกใจว่าทำไมนายพายุ


ถึงดูไม่มีสมาธิในการเรียนซึ่งต่างจากทุกๆที ที่ถามอะไรก็ตอบได้ จนกระทั่งเวลาผ่านไปจนเย็น วันนั้นพลอยโทรบอกริวแล้วว่า วันนี้ไม่ต้องมารอส่งที่ตึกเรียน เพราะแม่กุลมารับแล้ว


พี่มังกรนี่ถึงกับจะร้องไห้เลย เฮ้อไม่ได้เจอเมียอีกแล้ว เขาจึงเดินไปที่ตึกคณะบริหารเพราะว่าวันนี้ชมรมอาสาพัฒนากำลังช่วยกันเขียนป้าย และแผ่นผ้าใบเพื่อใช้ในการไปออกค่าย


ตอนนี้มันก็เย็นแล้วล่ะทำให้นักศึกษากลับไปหลายคนจะเหลือก็แค่ไม่สิบคนที่เป็นเพื่อนร่วมคณะและร่วม Section รวมถึงเพื่อนๆร่วมชมรมของริวด้วย


[ โบว์ ]  :  อีริว ไปรอบนี้แกห้ามทำกับข้าวนะ พวกชั้นไม่อยากท้องเสีย


[ ริวกะ ]  :  เอ้าอะไรอ่ะโบว์ เราทำอาหารไม่อร่อยตรงไหน


[ เวย์ ]  :  ทุกตรงแหละไอ้ห่า รอบที่แล้วมึงทำกูเบาหวานขึ้นตาเลยนะ มึงแยกแยะน้ำตาลกับเกลือไม่ออกเหรอวะ กูจะบ้าตาย ใส่มาได้ไงเป็นทัพพี


ทันทีที่พูดเรื่องของริวเมื่อปีที่แล้วเสียงหัวเราะดังขึ้นมาไม่หยุดเลยก็ว่าได้ 


[ ??? ]  :  นายๆ นายชื่อริวใช่ป่ะ


[ ริวกะ ]  :  หือ อ่ออื้ม ใช่ครับ ?


แล้วตอนนั้นเองก็เหมือนว่ามีคนมาทักริวใกล้ๆ ริวจึงหันไปตอบโดนที่ไม่คิดอะไร แต่ว่าตอนนั้นเองตั้กๆๆๆ มีใครบางคนวิ่งมาและกระโดดถีบริวเต็มๆ จนกระเด็นไปหลายฟุต


[ เวย์ ]  :  เฮ้ย ไอ้มังกร


เวย์นั้นตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ เพราะเห็นว่าไอ้มังกรโดนถีบจนกระเด็น ตรงหน้าคือชายหนุ่มที่หลายคนรู้จักดี มันชื่อไอ้เบสต์เป็นนักกีฬาเทควันโด้ของมหาวิทยาลัย


เก่ง มีพรสวรรค์ แต่ติดที่นิสัยต่ำๆของมันนี่แหละ เหตุผลที่มันมาเล่นเทควันโด้ เพราะอยากเตะคนฟรีๆนั่นแหละ เวย์นั้นจะเดินเข้าไปเอาเรื่องทันที แต่ก็ถูกเด็กในชมรมคาราเต้เข้ามาขวางไว้


[ เด็กๆ ]  :  อย่าเสือกน่า


เปรี้ยง !!!  ยังไม่ทันที่จะพูดจบ เวย์ก็สับศอกเข้าซอกคอทันที จนไอ้เด็กคาราเต้นั่นสลบกลางอากาศ อีกสองคนเข้ามาบวกทันที มันเตะปั้ก ปั้ก แต่เวย์ก็บล็อกเอาไว้ได้


และจับขาบิดตีเข่าใส่ทันที ปั้ก ปั้ก ปั้ก จบด้วยการถีบจนไอ้เด็กคาราเต้นั่นลงไปนอนดิ้นกระแด่วๆๆๆ คราวนี้ไอ้เบสต์วิ่งเข้ามาใส่เองเลย


มันหมุนตัวเตะ Back Kick ใส่เวย์จังๆ แต่เวย์ก็ไม่เป็นไรยังอึดอยู่ มันเตะหวดเข้าก้านคออีกที เวย์ก็อัปเปอร์คัทสวน จนมันต้องบิดตัวหนี


[ เบสต์ ]  :  โอ้ๆๆๆ โดนแบ็คคิ๊กไปเต็มๆยังไม่ร่วง ทนมือทนตีนเหมือนกันนี่หว่า ได้ข่าวว่าไอ้คนชื่อริวไปซ่าที่ชมรมคาราเต้เหรอวะ งั้นรุ่นพี่ที่น่ารักคนนี้จะช่วยอบรมให้นะ


[ ริวกะ ]  :  พูดจบยังเนี่ย นั่งฟังจนเมื่อยละเนี่ย


เฮ้ย !!!  ตอนนั้นคือทุกคนได้ยินเสียงก็ถึงกับตกใจและหันไปมอง มันเป็นเสียงของริวกะนั่นเอง แถมเจ้าตัวก็ยังนั่งอยู่ข้างหลังไอ้เบสต์ด้วย ทุกคนต่างตกตะลึงเลย มีไอ้ริวอยู่ตรงนี้ แล้วไอ้คนที่โดนถีบไปเป็นใครล่ะ


ซึ่งพอเพ่งมองดีๆไอ้เบสต์ถึงกับตะโกนลั่น ไอ้ต้อม !!!  ใช่ครับนั่นคือไอ้คนที่มาชวนริวคุยเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจนั่นเอง เสี้ยววินาทีนั่น ริวกะกระชากมันให้เข้ามาอยู่ในวิถีการถีบแทนตัวเขา


และตัวเองก็แว๊ปไปอยู่ข้างหลังไอ้เบสต์นั่นเอง ริวกะยังคงนั่งหาวต่อเนื่องและถามว่าคุยจบยัง จบแล้วก็รีบๆกลับไปเหอะจะทำงานต่อ แต่ว่าไอ้เบสต์เกรียนแตกแล้วตอนนี้


มันเตะใส่หน้าริวกะเต็มๆ แต่ว่า ผั๊วะ !!!


[ ลูกน้อง ]   :  โอ๊ยย พี่เบสต์ เตะผมทำไม


ริวกะไปลากลูกน้องไอ้เบสต์ที่อยู่ข้างๆมารับตีนแทน เลือดสดๆไหลเต็มตีนไอ้เบสต์เลย ริวกะก็พูดมาอีกว่า โอ้วสมกับเป็นนักกีฬามหาวิทยาลัย เตะหนักดีแท้ๆ พอเป็นแบบนี้ไอ้เบสต์ยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่




ฟุ่บ !!!  ไอ้เบสต์พุ่งเข้าใส่ริวกะทันที และเตะหน้าสลับซ้ายขวา ปั้ก ปั้ก อย่างรวดเร็ว แต่ริวกะก็หลบได้อย่างรวดเร็วอยู่ดี ฟุ่บ !!!  มันหมุนตัวเตะฟาดซึ่งทุกคนต้องคิดว่ามันคือ 540 Round Kick ใส่ริวกะแน่ๆ แต่ว่าไม่ใช่ !!!





มันหมุนตัวเตะ 540 Hook Kick ใส่ต่างหาก มันมั่นใจว่ายังไงก็ต้องโดนแน่ๆ แต่ว่ามีเหรอที่ริวกะจะเสียท่าง่ายๆ จังหวะที่ไอ้เบสตค์คิดว่าริวกะจะเข้ามาโดนตีนของมันเต็มๆ





กลับกลายเป็นว่าริวกะชกใส่ขาของมันแทน เสียงดังอั้ก พร้อมกับร่างที่เซถลาเกิดขึ้นพร้อมกัน ขลุ่กๆๆๆ เพื่อนๆที่อยู่ข้างหลังก็ต่างรีบช่วยกันพยุงตัวไอ้เบสต์ไว้ก่อนที่มันจะล้มลง


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  ( คิดในใจ ) ทำไมคุ้นหน้าไอ้นี่จังวะ


เพื่อนไอ้เบสต์ที่มาด้วยกัน ที่เล่นเทควันโด้มาด้วยกัน พอได้เห็นหน้าของริวกะ มันก็เกิดคุ้นหน้าขึ้นมาทันทีราวกับว่าเคยเห็นเขามาก่อน ไอ้เบสต์ตอนนี้ถึงกับฉุนขาดหัวร้อนเลยทีเดียว


ทำไมไอ้เวนนั่นถึงหลบได้วะ ขนาดนักกีฬาเก่งๆยังหลบลูกเตะ หลบลูกหลอกของมันไม่ค่อยได้เลย แต่ไอ้นี่นอกจากหลบได้ง่ายๆแล้ว ยังบล็อกและเค้าเตอร์สวนกลับมาได้ง่ายๆเลย


[ มะกรูด ]  :  เฮ้ย !!! ไอ้ริวระวังหลัง !!!


อยู่ดีๆมะกรูดก็ตะโกนขึ้นมา เพราะว่ามีคนเข้ามาเล่นงานข้างหลังเขา แต่ว่าริวกะก็รู้อยู่แล้วล่ะ ก็จิตมุ่งร้ายแรงซะขนาดนั้น มันเป็นคนในกลุ่มที่โดนบาคุฉี่ใส่นั่นเอง มันพุ่งเข้าหาริวกะสองคนอย่างรวดเต็ม


คนนึงซ้าย คนนึงขวา มันสาวหมัดเข้าหาริวกะทันที แต่ริวกะก็ ปั้ป ปั้ป ปัดออกแล้วสวยออกไปทันที ขนาดยังแรงไว้ยังสะเทือนไม่ใช่น้อย


ฟุ่วว อีกคนก็เตะเข้าใส่อย่างรวดเร็วแต่ริวก็ก้าวหลบได้จนมันเซตามแรงเตะตัวเองไป มึงง !!!  เสียงของพวกตะโกนขึ้นมาด้วยความโกรธ โกรธที่ทำให้พวกมันอับอาย พวกมัน2 คนพุ่งเข้าใส่ริวกะพร้อมกัน


ถ้าบวกจากสองทางยังไงก็หลบไม่ทันแน่ๆ พวกมันจึงพุ่งหมัดใส่ริวกะทันที แต่ว่า !!!  วื๊ดดด ผั๊วะ ผั๊วะ ริวกะใช่ท่าทำมาหากิน มาวาชิ อุเกะ ปัดหมัดทั้งสองออกอย่างง่ายดาย


มั่บ !!!  ริวกะอาศัยจังหวะที่มันเหวอ คว้ามือของพวกมันไว้และดึงเข้าหากันอย่างรวดเร็ว ปั้ก !!!  พวกมันสองคนชนกันอย่างรุนแรงจนล้มหงายไป


ทุ่งคนต่างอึ้งในภาพที่เห็นมากๆ ไอ้มะกรูดนี่ถึงกับพูดไม่ออกเลย ส่วนไอ้เวย์นั่นก็ผิวปากวิ๊ววว เพราะไอ้มังกรเพื่อนของเขาเคลื่อนไหวได้โคตรเฉียบ ตั้งแต่การหลบลูกเตะของไอเบสต์


การบล็อก การเค๊าเตอร์ อีกทั้งการใช้ท่ากาต้าของคาราเต้ มาเป็นท่าต่อสู้จริงๆ ที่สำคัญการทำให้ไอ้สองคนนั้นลงไปกองทั้งๆที่แทบไม่ได้ออกแรงอะไรเลย บอกเลยว่าแม่งโคตรเทพ


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  เฮ้ย !!!  ใช่แล้ว มันนี่เอง


ดูเหมือนว่าเพื่อนไอ้เบสต์จะนึกออกแล้วว่าเคยเจอริวกะที่ไหน เพราะเมื่อกี้มีคน ( มะกรูด ) เรียกมันว่าไอ้ริว ซึ่งคนชื่อริวและเก่งขนาดนี้ มันรู้จักอยู่คนเดียวและไม่มีวันลืมเด็ดขาด


[ เบสต์ ]  :   แม่งเอ๊ย มึงทำให้กูเอาจริงเองนะ


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  เฮ้ย !!!  ไอ้เบสต์อย่า


อยู่ดีๆเขาก็เข้าไปดึงไอ้เบสต์ให้หยุดหัวร้อนทันที ซึ่งแน่นอนครับ เวลาคนหัวร้อนอะไรก็ห้ามไม่อยู่ มันหันมาตะคอกเพื่อนมันว่าห้ามทำเหี้ยอะไร แต่ตอนนี้เขาก็ยังยืนที่จะต้องให้ไอ้เบสต์หยุดให้ได้ ไม่งั้นยับแน่นอน



[ เบสต์ ]  :  มึงเป็นเหี้ยไรเนี่ย กลัวอะไรวะ


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  เบสต์ มึงอย่าไปยุ่งกับมันเชียวนะเฮ้ย


[ เบสต์ ]  :  ทำไมวะ มันเป็นใคร พ่อมันใหญ่นักไง ใครกล้าทำไรกูวะ


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]   :  ไม่ต้องถึงขั้นพ่อมันหรอก แค่ตัวมัน มึงก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งแล้ว


อยู่ดีๆ เพื่อนไอ้เบสต์ก็เป็นอะไรวะ ถึงได้ดูกลัวริวกะซะเหลือเกิน คำพูดของมันยิ่งทำให้ไอ้เบสต์หัสร้อนเข้าไปใหญ่ ส่วนลูกสมุนที่กลัวจะไม่ได้เอาคืน ก็ยิ่งพูดยุให้ไอ้เบสต์กระทืบริวให้ได้


[ น้องๆ ]  :  กลัวเชี่ยไรมันวะพี่ เอาแม่งเลยดิ่


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  มึงเงียบปากเลยนะ มึงอยากเอาคืนมึงก็ไปคนเดียว อย่าเอาพวกกูไปเกี่ยว


ท่าทีและคำพูดของเพื่อนไอ้เบสต์ทำให้มันถึงกับสงสัย ทำไมเพื่อนของมันถึงดูป๊อดขนาดนี้ เบสต์มันเลยถามว่ามึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ย ทำไมอยู่ดีๆกลัวไอ้นั้นขึ้นมาซะเฉยๆ และไอ้เบสต์ก็ได้คำตอบในที่สุด


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  มึงจำสองปีก่อนได้มั้ย ที่กูไปญี่ปุ่น กูไปดูแข่งเทควันโด้ที่โตเกียวโดมมา มึงจำได้มั้ยที่ คิม ปาร์คชอง แชมป์โลกเทควันโด้ 5 สมัย โดนกระทืบเละน่ะ


[ เบสต์ ]  :  เออ ที่ ไอ้ปาร์คชอง มันไม่พอใจผลตัดสินแล้วอาละวาดนั่นน่ะเหรอ


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  เออ มันอาละวาดไล่ทำร้ายนักกีฬาเทควันโด้ของญี่ปุ่น จนสุดท้ายก็มีคนเข้ามาระงับเหตุ มันใส่ชุดกักคุรันสีดำสนิท ปลอกแขนสีฟ้าปักรูปมังกร กูมารู้ทีหลังว่ามันเป็นหัวหน้าหน่วยคุมประพฤติของภูมิภาคโตเกียว มันตั้งเราการบุกของปาร์คชองได้เหมือนกับผู้ใหญ่ที่กำลังเล่นกับเด็ก แถมยังตบนักกีฬาเกาหลีอีกสองคนง่ายๆด้วย


เพื่อนไอ้เบสต์พูดถึงเหตุการณ์วันนั้นให้ไอ้เบสต์ฟัง อย่าว่าแต่มันไม่อยากเชื่อสายตาเลย แม้แต่โค๊ชของไอ้ปาร์คชองก็ไม่อยากจะเชื่อสายตา เด็กอายุแค่ 18 กลับสามารถยืนรับการโจมตีของแชมป์โลก 5 สมัยได้อย่างง่ายดาย




เพื่อนไอเบสต์นั้นจำภาพวันนั้นได้ไม่ลืม เพราะแบบนี้ไงมันถึงต้องห้ามไอ้เบสต์ จริงอยู่ว่าไอ้เบสต์เป็นคนที่มีพรสวรรค์ แต่ขนาดแชมป์โลก 5 สมัยยังร่วงเป็นใบไม้แบบนั้น แล้วไอ้เบสต์จะเอาอะไรไปสู้ๆ


[ เบสต์ ]  :  มันเป็นใครวะ มึงพูดมาเลย


เพื่อนไอ้เบสต์กลืนน้ำลายดังเอื้อก !!!  ก่อนที่จะยกแขนชี้ไปทางริวและพูดว่า


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]   :   มันนั่นแหละ อิซานางิ ริวกะ



ทุกคนพอได้ยินได้ฟังก็พากันตกใจหันไปมองริวกะทันที เฮ้ย !!!  ไอ้พี่ริวเนี่ยน่ะนะ อิซานางิ ริวกะ เพื่อนไอ้เบสต์นึกถึงเหตุการณ์วันนั้น

เหตุการณ์นี้มันไม่ลืมแน่ๆ สองปีก่อน ณ โตเกียวโดม ซึ่งเป็นสถานที่จัดการแข่งขันเทควันโด้ นัดอุ่นเครื่องระหว่างนักกีฬาทีมชาติทั่วภูมิภาคเอเชีย


เหตุการณ์วันนั้นเป็นวันที่หลายๆคนไม่ลืมแน่ๆ เพราะมันคือวันที่ทำให้โค๊ชทุกคนได้รู้ว่าที่ญี่ปุ่นมีมังกรตนนึงหลับไหลอยู่ และทางที่ดีพวกเขาไม่ควรปลุกมันขึ้นมา



••• 2 ปีก่อน ณ. โตเกียวโดม •••


[ ริวกะ ]  :  ฮัลโหล ฮือออ ชั้นอยากกลับบ้านแล้วนะคิราระ อยากกอดเธอจังเลย


[ คิราระ ]  :  ไม่ได้นะเจ้าคะนายน้อย ท่านรัฐมนตรีฮอนดะ อุสส่าห์ออกปากเชิญด้วยตัวเองเลยนะเจ้าคะ


[ ริวกะ ]  :  โห !!! ไม่ได้เชิญมั้งแบบนั้นอ่ะ เล่นมาถึงบ้านเลย แล้วปู่ก็เป็นคนรับปากเองด้วย ชั้นยังไม่ได้รับปากเลย


[ คิราระ ]  :  ไม่ได้เจ้าค่ะ ต่อให้นายท่ายชินจะเป็นคนรับปาก แต่ท่านรัฐมนตรีเจาะจงว่าอยากให้นายน้อยเข้าร่วมงานนะเจ้าคะ


[ ริวกะ ]  :  เฮ้อออออ


[ คิราระ ]  :  ไว้กลับมาก่อนนะเจ้าคะ บ่าวจะให้นายน้อยกอด ทั้งคืนเลยเจ้าค่ะ


เฮ้อ เด็กน๊อเด็ก ริวกะในวัย 18 ช่างขี้อ้อนเหลือเกิน ตั้งแต่เปิดใจและบอกรักซึ่งกันและกันที่ทะเล และจัดกันยันเช้า เหมือนโทนกับเหมียวเลย ดูเหมือนเขาจะกล้าอ้อนคิราระตรงๆมากขึ้นแถมอ้อนหนักเสียด้วย


เขาถึงกับบ่นใจในว่าทำไม๊ทำไมท่านรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคงต้องให้เขามาคอยดูแลความเรียบร้อย ที่งานแข่งกีฬาด้วยเนี่ย


วันนั้นริวกะมาในชุดนักเรียน หรือในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่าชุด กักคุรัน ซึ่งแน่นอนล่ะมันเป็นชุดที่จูกะ หรือ จูโรคุโมะ ปีศาจแมงมุมเป็นคนถักทอขึ้นมาจากใยแมงมุมของตนเอง


คุณสมบัติก็คือสามารถยืดหยุดได้อิสระตามท่วงท่าการเคลื่อนไหวของริวกะนั่นเอง ริวกะในชุดกักคุรันสีดำ ปลอกแขนสีคราม ปักรูปมังกรสีทอง ดูโดดเด่นมากๆก็ว่าได้



โค๊ชหลายคนถึงกับต้องเข้ามาทักทาย นักข่าวหลายคนต้องเข้ามาทำความรู้จัก จนนักกีฬาหลายคนถึงกับงง ว่าไอ้รูปหล่อนี้มันเป็นใคร ทำไมโค๊ชดังๆหลายคนถึงรู้จักและเข้าไปทักทายก่อน



บางคนที่ได้ดูข่าว ได้ตามข่าวเรื่องที่นางาซากิ ก็พากันซุบซิบว่านั่นไง อิซานางิ ริวกะ แต่นักกีฬาเกือบ 90% ในที่แห่งนี้ ต่างพากันมองว่า ริวกะไม่ได้เก่งจริงหรอก


คงเพราะเป็นลูกคนรวย ถึงพากันอวยว่าเก่งแบบนั้นเก่งแบบนี้ หน้าตาสำอางแบบนั้นน่ะเหรอจะต่อสู้เป็น อีกอย่างนี่มันเทควันโด้โว้ย ไม่ใช่คาราเต้ อย่ามาทำอวดเก่งเชียวล่ะ เดี๋ยวจะจบไม่สวย



และแล้วการแข่งขันก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงคู่ไฮไลต์เป็นการแข่งขันระหว่าง คิม ปาร์คชอง แชมป์โลก 5 สมัย กับ นักกีฬาดาวรุ่งของญี่ปุ่น ซาวามูระ จุน นักกีฬาดาวรุ่งมาแรง


ว่ากันว่าเขานั่นแหละที่จะขึ้นมาครอง ที่ 1 แทนปาร์คชอง ซึ่งแน่นอนว่าคนเป็นแชมป์มักจะมี Ego ของตัวเอง จริงอยู่ว่านี่เป็นการแข่งอุ่นเครื่องเท่านั้น ไม่ได้มีผลต่ออันดับโลก หรือตำแหน่งอะไร


แต่ปาร์คชองไม่คิดแบบนั้น ความจริงปาร์คชองรู้ข่าวลือมาอยู่แล้ว ว่าซาวามูระ จุน ถูกยกย่องว่ามีฝีมือทัดเทียมกับเขาหรืออาจจะมากกว่า นั่นจึงทำให้ปาร์คชอง ไม่พอใจอย่างหนัก


เป็นแค่ Rookie อย่าคิดมาเทียบชั้น นี่คือสิ่งที่ปาร์คชองคิด และการแข่งขันวันนี้แหละ เขาจะมอบฝันร้ายให้กับซาวามูระ จุน กรรมการเรียกทั้งสองขึ้นมาบนสนามตามธรรมเนียมปฏิบัติ



ทั้งสองเดินขึ้นมาด้วยความมั่นใจ สีหน้าแววตาเอาเรื่องกันทั้งคู่

" แช-เรียต "


กรรมการผู้ตัดสินออกคำสั่งแก่นักกีฬา ทั้งสองยืนตรงทันที


" เคียง - เน่ "

หลังจากคำสั่งนี้ดังขึ้น นักกีฬาทั้งสองต่างโค้งคำนับกันทันที และหยิบ Head Guard ขึ้นมาสวม


" จุนบี "

พรึ่บ !!! ทั้งสองตั้งการ์ด ซ้ายขวาตามที่ถนัดทันทีที่กรรมการสั่ง


" ชี - จั๊ก "


เอี้ยย้า  !!! ทันทีที่กรรมการสั่งให้เริ่มสู้ได้ ทั้งสองต่างออกเสียงเพื่อปลุกใจตนเอง การแข่งขั้นระหว่างแชมป์โลก 5 ปีซ้อนกับดาวรุ่งพุ่งแรงได้เริ่มขึ้น


การแข่งขันเข้มข้นมากๆ ต่างฝ่ายต่างชิงจังหวะทำแต้มกันอย่างดุเดือด ปาร์คชองก็มีความเก๋าเกมส์ ซาวามูระก็มีความสดกล้าได้กล้าเสีย


นั่นจึงทำให้แต้มของทั้งไล่เลี่ยกันแต้มต่อแต้มเลยก็ว่าได้ แต่ดูเหมือนว่าปาร์คชองจะจังหวะดีกว่า เพราะเป็นฝ่ายนำอยู่ตลอด เขาเน้นเตะที่ศรีษะและใบหน้าตลอด


ซาวามูระถึงกับปากแตกและน่วมไปหมด แต่ซาวามูระเองก็ใช่ย่อยทุกครั้งที่เอาคะแนนคืนได้ เขาก็จะแสดงท่าทีเยาะเย้ยออกมาจนปาร์คชองหัวร้อน


ซึ่งทุกอย่างก็อยู่ในสายตาริวกะตลอด เขาถึงกับส่ายหัวเลย ทำไมซาวามูระ ต้องตอบโต้ด้วยท่าทีแบบนั้นกันนะ จนเข้าถึงยกสุดท้าย ตลอด 3 นาที เรียกได้ว่าปาร์คชองใส่ยับใส่หนักใส่เต็ม


ทั้งเตะทั้งต่อยจนซาวามูระถึงกับเสียจังหวะเลย ริวกะที่เฝ้ามองการแข่งขันอยู่ตลอด เริ่มรู้สึกว่าการแข่งขันชักจะรุนแรงเกินไป


เขาจึงเดินไปที่โต๊ะของคณะกรรมการทันทีเลยตอนนั้น ทันทีที่คณะกรรมการเห็นริวกะ พวกเขาก็ตกใจ ทำไมคนอย่าง อิซานางิ ริวกะถึงมาที่นี่ล่ะ แถมยังมาในชุดเครื่องแบบคณะกรรมการคุมประพฤติอีก


ข้างล่างว่า งง แต่ข้างบนสนามกลับงงยิ่งกว่า ปาร์คชองไล่เตะซาวามูระจนเจ็บไม่ใช่น้อย แต่ซาวามูระก็ใช่ย่อย เขายังคงตอดเล็กตอดน้อยจนได้คะแนนกลับมาเช่นกัน


เหลือเวลา 30 วินาที ตอนนี้ปาร์คชอง แชมป์โลก 5 ปีซ้อนนำอยู่ 3 แต้ม ด้วยความประมาทคิดว่าตนเองเก๋าเกมส์ทำให้ปาร์คชองลดการ์ดลงและนั่นแหละคือความผิดพลาด


ปุ้ก !!!  ซาวามูระต่อยขวาเข้าเป้าสีแดงอย่างชัดเจน กรรมการให้ 1 แต้ม และจังหวะที่ปาร์คชองตกใจและสไลด์ถอยหลังกลับ


ซาวามูระก็พุ่งเตะตัดเข้าสีข้างเต็มๆ  2 แต้ม !!! รวมเป็น 3 แต้ม ช่าาาาา !!! เสียงตะโกนโชว์ความมั่นใจว่าได้คะแนนแน่ๆ ดังออกมาจากปากซาวามูระทันทีที่ ตอนนี้ทั้งสนามเริ่มนั่งกันไม่ติดแล้ว เพราะ Rookie หน้าใหม่คนนี้กำลังจะเสมอกับแชมป์โลกคนปัจจุบัน



แต่อย่างที่ ทากามูระ มาโมรุ แชมป์เปี้ยนมวยสากลรุ่นมิดเดิลเวทเคยกลาวเอาไว้ ว่าแชมป์น่ะมักจะมีพลังพิเศษ แล้วปาร์คชองก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ทันทีที่ทำแต้ม 3 แต้มรวด จนกลับกลายเป็นเสมอ


ตอนนี้สมาธิของเขากลับแน่วแน่มากกว่าเดิม ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก เขาจับๆจ้องๆ ที่ซาวามูระไม่วางตา เวลาผ่านไป ผ่านไปความกดดันก็ยิ่งมากขึ้น และสุดท้ายซาวามูระก็แพ้แรงกดดันนั้น


วึ๊บ !!!  ปาร์คชองใช้ฟุตเวิร์คพุ่งเข้าใส่ทันที ซาวามูระที่ช้ากว่า 1 ก้าวจึงรีบเข้าประชิดตัวเพื่อไม่ให้ปาร์คชองเตะลำตัว แต่ว่าไม่ใช่ซาวามูระคิดผิด เพราะว่าสิ่งที่ปาร์คชองเล็งไว้ไม่ใช่แค่ 1 แต้มหรือ 2 แต้ม แต่เขาต้องการ 3


แชมป์โลก 5 สมัยดึงชุดของ Rookie หนุ่มเอาไว้และยกขาสับส้นเท้าใส่ Head Guard ดังปุ้ก !!! กรรมการชูสามแต้มทันที ซาวามูระถึงกับหน้าสะบัดเกือบหมดสติ สุดท้ายแล้วเขาก็พลาดท่าโดนทำแต้มห่างออกไปอีกแล้ว


วั๊ดช่าาาาาาา  เสียงร้องแสดงความมั่นใจคราวนี้ออกมาจากปากปาร์คชองเองบ้าง เหลือเวลาอีก 5 วินาที ยังไงซาวามูระก็ไม่มีทางไล่แต้มทันแน่ๆ แค่ปล่อยให้มันเซไปจนหมดเวลาก็ชนะ


ทุกคนต่างคิดแบบนั้น โค๊ชของเกาหลีก็คิดแบบนั้น แต่ว่าไม่ใช่ปาร์คชองไม่จบแค่นั้น เขาคิดจะเตะเข้าที่หัวซ้ำอีกครั้งให้สมกับที่ไอ้เด็กคนนี้ทำเขาเสียหน้า เขาพุ่งเข้าใส่ทันที เวลาอีก 5 วินาทีมันพออยู่แล้วสำหรับฝีมือแบบเขา


แต่... ในเสี้ยววินาทีนั้นซาวามูระที่กำลังมึนจากลูกตอกส้นของปาร์คชองก็ได้ทำบางอย่างขึ้นมา ร่างกายของเขาถูกฝึกมาอย่างหนัก ทักษะที่เขาถูกเคี่ยวเข็ญมามันได้ซึมเข้าไปสู่จิตใต้สำนึกและทุกส่วนของร่างกาย

ภาพที่เขาฝึกสแปริ่งมาจนอ้วก ผุดขึ้นมาทันทีว่าถ้าคู่ต่อสู้พุ่งเข้ามาแบบนี้เขาจะทำยังไง ซาวามูระเซถอยหลังไปอีก2ก้าว ก่อนที่จะรวบรวมแรง กระโดดหมุนตัวถีบ Spinning Back Kick ใส่ปาร์คชองที่กำลังเข้ามาเต็มๆหน้า





ปั้ก !!! ปลายเท้าของซาวามูระหมุนถีบเข้า Head Guard ของ ปาร์คชองเต็มจนหน้าสะบัด กรรมการรีบขานแต้ทันที


4 แต้ม !!!  แอดดดดดดดด ทันทีที่กรรมการขานแต้ม สัญญาณก็หมดเวลาก็ดังขึ้นทันที เสียงเฮก็ดังขึ้นทั่วทั้งโตเกียวโดม โค๊ชของซาวามูระกระโดดตัวลอย นี่เขาเอาชนะแชมป์โลกสุดแกร่งได้จริงงั้นเหรอ


พอซาวามูระรู้ว่าตัวเองชนะ คราวนี้สติก็กลับมา 100 % เลย เขามองที่สกอร์บอร์ดอีกครั้ง ก่อนที่จะวิ่งเฮดีใจไปทั่วและยังทำท่าเยาะเย้ยปาร์คชองอีก


ส่วนปาร์คชองนั้นก็ถึงกับช็อคเมื่อรู้ว่าตัวเองแพ้ แถมยังโดนเตะเข้าที่หัวอีก ความอับอายรวมถึงท่าทีเยาะเย้ยที่ซาวามูระทำใส่ก็ทำให้สามัญสำนึกและหลักคำสอนของเทควันโด้หายไปจากหัวของปาร์คซองเลยทีเดียว


เขาลุกขึ้นด้วยแววตาอาฆาต กรรมการสั่งเรียกเพื่อที่จะมารับฟังผลตัดสิน แต่ว่าไม่ใช่ ปั้ก !!!  เขาถีบกรรมการจนลมกลิ้งและเข้าไปเตะซาวามูระที่ไม่มี Head Guard จนหน้าสะบัดลงไปกองกับพื้น




เหตุการณ์อัปยศครั้งนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้นจริงๆ ตอนนี้ทุกอย่างโกลาหลไปหมดแล้ว กรรมการที่เหลือรีบเข้าไปประคองกรรมการที่โดนถีบจนล้ม จนลืมซาวามูระไป



ปาร์คชองเดินเข้าหาซาวามูระที่กำลังลงไปกอง ตอนนี้เขาไม่มีทางที่จะป้องกันตัวได้แล้ว เขาโดนปาร์คชองที่สูงถึง 180 กล้ามเนื้อทั้งตัว เตะเข้ามาเต็มๆแบบนี้มีเหรอที่เขาจะยืนไหว


ปาร์คชองก็โหดแท้ๆมันไม่มีท่าทีที่จะหยุดเลย มันหวดใส่ซาวามูระอีกครั้งหวังให้สลบคาที่ แต่ว่า วิ๊วววว มั่บ !!! ในขณะที่หลายคนกำลังเหวอ



ในขณะที่หลายคนกำลังชะงัก สายลมก็พัดผิดปกติและตรงหน้าก็มีใครบางคนเข้าไปขวางการกระทำที่ไร้น้ำใจนักกีฬานั้น



ทุกคนถึงกับอุทานขึ้นพร้อมกันว่า อิ อิ อิซานางิ ริวกะ  เป็นริวกะเองที่พุ่งเข้าไปรับลูกเตะนั้น ลูกเตะราวด์คิ๊กที่ปาร์คชองใส่มาเต็มแรง แต่ริวกะรับไว้ได้ด้วยแขนเพียงข้างเดียว


.. บทพูดภาษาอังกฤษ ..


[ ริวกะ ]  :  หยุดแค่นั้น นักกีฬาคิม การแข่งขันมันจบแล้ว คุณควรเคารพผลการตัดสินจะดีกว่า


ฟุ่บ !!! ปาร์คชองไม่หยุด มันหมุนตัวเตะสูง Spinning Hook kick ใส่ริวกะอีกครั้ง คราวนี้ริวกะไม่ได้ใช้พละกำลังรับไว้เหมือนเดิม เขาวาดมือเคลื่อนไหวราวกับสายน้ำ ผ่อนแรงรับตามแรงเตะของปาร์คชอง






ลูกเตะที่รุนแรงนั้นจั่วลมวืดราวกับสายลมที่พัดผ่าน ริวกะออกแรงผลักออกนิดเดียว ปาร์คชองถึงกับล้มกลิ้งลงทันที ทุกคนที่เห็น ทุกคนที่ได้มอง ถึงกับอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออกเลยก็ว่าได้



กรรมการก็เตรียมตัวเข้าระงับเหตุแต่ก็มีใครบางคนมาห้ามไว้ เขาคือท่านรัฐมนตรีที่ขอร้องแกมบังคับให้ริวกะมาช่วยดูแลงานนั่นเอง


[ กรรมการ ]  :  ทำไมล่ะครับท่าน ถ้าไม่เข้าไปห้ามคุณอิซานางิจะแย่นะครับ ทั้งสองเป็นถึงนักกีฬาแนวหน้าของประเทศเลยนะครับ


กรรมการต่างพูดด้วยความลนลาน เพราะถ้าปล่อยให้ทายาทของอิซานางิ บาดเจ็บล่ะก็สมาคมเทควันโด้ถึงคราวซวยแน่ๆ แต่ว่าท่านรัฐมนตรีก็พูดขึ้นมาว่า



[ ท่านรัฐมนตรี ]  : นักกีฬาชั้นนำของประเทศงั้นเหรอ ตลกสิ้นดี ทั้งคู่ก็เป็นได้แค่เด็กอมมือเมื่ออยู่ต่อหน้า อิซานางิ ริวกะแค่นั้นแหละ



กรรมการถึงกับพูดอะไรไม่ออกที่ท่านรัฐมนตรีพูดออกมาแบบนั้น จริงอยู่ว่าอิซานางิ ริวกะ เป็นถึงหลานของปีศาจอย่าง อิซานางิ ชิน แต่นั่นก็ไม่ได้การันตีว่าเขาจะเก่งเหมือนปู่ไม่ใช่เหรอ



แต่ว่าข้อสงสัยนั้น มันก็อยู่ไม่นานจริงๆ ด้านริวกะเองก็ร่ำเรียนวิถีเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บจากฮิคาริมาอย่างดี ก็นะเมียคนแรกนี่หว่า



เขาประคองหัวของซาวามูระไว้และเรียกหน่วยพยาบาลทันที  ยังไม่ทันที่ริวกะจะพาซาวามูระไปปฐมพยาบาล ไอ้ปาร์คของก็พุ่งเข้ามาสาวหมัดใส่ทันที


ซวยแล้วริวกะซวยแล้ว แขนทั้งสองข้างของเขาใช้พยุงตัวซาวามูระอยู่แล้วเขาจะรับยังไง !!!  แต่ว่าอย่าลืมสิ่วะเขาเป็นใคร


ผั๊วะ !!! ริวกะบิดเอวยกขาเตะท่า มิคาสึกิ เกริ ปัดหมัดของปาร์คชองออกทันที

Mikazuki geri - ลูกเตะจันทร์เสี้ยว

และ บิดเอวเตะ โยโก เกริสวนเข้าไปทันที ปาร์คชองหลบไม่พ้นแน่ๆ

Yoko Geri - Side Kick

แต่ว่า กึ้กกกก !!! ปลายเท้าของริวกะนั้นหยุดอยู่ที่ปลายคางของปาร์คของห่างกันไม่ถึง 5 เซ็นติเมตร


เหตุการณ์นี้มันมีหลายความรู้สึกสำหรับผู้ชมมากๆ ความรู้สึกแรกคือคิดว่ายังไงริวกะต้องโดนเต็มหมัดแน่ๆ


ความรู้สึกที่สองคือเห้ย !!! เตะหมัดออกง่ายๆแบบนั้นเลยเหรอ แล้วยังเตะโยโก เกริสวนมาอีก


ความรู้สึกที่สามคือคิดว่ายังไงปาร์คชองต้องสลบคาตีนแน่ๆ แต่กลับกลายว่าริวกะหยุดเท้าไว้แค่นั้น


คณะนักกีฬาจากเกาหลีนี่ยืนขึ้นเลย นึกว่าเพื่อนของพวกมันจะสลบคาตีนเสียแล้ว ตอนนี้คนที่งุนงงกับเกตุการณ์ตรงหน้าที่สุด


คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากปาร์คชอง แชมป์โลก 5 ปีซ้อน เขาต้องต่อยโดนสิ่ เขาต้องเป็นคนที่สะใจสิ่


ทำไมตอนนี้กลับมีเท้าเตะเข้ามาตรงหน้าของเขา มันไม่ถึงวินาทีด้วยซ้ำ ทำไมเขาต้องอับอายอีกแล้วทำไมกัน ทำไม !!!


[ ริวกะ ]  :  หยุดแค่นั้นซะ อย่าให้ชั้นต้องพูดอีก


ริวกะพูดพร้อมกับวางเท้าลง และพยุงซาวามูระไปทันที ริวกะบอกให้เจ้าหน้าที่นำตัวส่งโรงพยาบาลทันที เพราะต้องตรวจส่วนหัวอย่างละเอียด


เหล่าบรรดาโค๊ชและผู้ที่มาเฝ้าสังเกตการณ์ต่างพากันอึ่ง ทึ่งกันไปต่างๆนา ทั้งการตัดสินใจ การเคลื่อนไหว ความเร็ว มันไม่น่าจะใช้ทักษะของเด็กอายุ 18 ด้วยซ้ำ



และตอนนั้นเองก็ได้มีบุคคลท่านหนึ่งพึ่งเดินเข้ามาถึงสนามแข่งขัน เขาคือเซ็นเซย์ซึ่งเป็นถึงนักคาราเต้สายดำ 9 ดั้ง มีโดโจมากมายในญี่ปุ่น มีลูกศิษฐ์มากมายหลายพัน ฉายามือพิฆาตเสือ


เขาเข้ามาเห็นริวกะเตะยัดหน้าปาร์คของพอดี การเคลื่อนไหวช่วงเอว การหมุนสะโพกแบบนั้น ทำให้อาจารย์รู้ทันทีว่าไอ้หนูนี่มีของ


[ ท่านจ้าวสำนัก ]  :  เจ้าหนูนั่น สายโชโตกันสิ่นะ


[ ผู้ติดตาม ]  :  สายโชโตกันเหรอครับ ผมยังมองไม่ออกจริงๆนะครับ


[ ท่านจ้าวสำนัก ]  :  คาราเต้เก่าแก่สายโชโตกัน เน้นการส่งแรงจากช่วงล่าง ผ่านการบิดเอวและสะโพก โยโก เกริ เมื่อกี้สมบูรณ์แบบมากๆ  เจ้าหนูนั่นเป็นใครกัน



[ ผู้ติดตาม ]  :  คงเพราะอาจารย์ไม่ได้เล่นโซเชียลมั้งครับเลยไม่รู้ คนๆนั้นคือ อิซานางิ ริวกะ ครับ เด็กในข่าวที่เคยคว่ำพวกยากูซ่าที่นางาซากิ 20 คนด้วยตัวคนเดียว



[ ท่านจ้าวสำนัก ]  : อิซานางิ ? ไอ้หนูนั่นน่ะเหรอหลานชายของตาแก่นั่น



พูดจบท่านจ้าวสำหนักก็จับที่แขนและบีบเอาไว้แน่น หรือว่าปู่ของริวกะกับท่านจ้าวสำนักจะรู้จักกัน ส่วนเพื่อนไอ้เบสต์ที่เข้ามาดูนั้นก็ถึงกับนั่งไม่ติด



[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  เชี่ย ไอ้คนนั้นใครกันวะ ตีนโคตรไว


[ เพื่อนชาวญี่ปุ่น ]  :   อิซานางิ ริวกะน่ะ เป็นคนที่เก่งและดังมากในหมู่นักกีฬาญี่ปุ่นเลยนะ


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  เฮ้ยถ้าเก่งขนาดนั้นทำไมไม่เคยได้ยินชื่อหรือลงแข่งล่ะ ราคาคุยเปล่าวะ


[ เพื่อนชาวญี่ปุ่น ]  :  ดีแล้วล่ะที่เขาคนนั้นไม่ลงแข่งน่ะ ไม่งั้นวงการกีฬาญี่ปุ่นลุกเป็นไฟแน่


[ เพื่อนไอ้เบสต์ ]  :  ทำไมล่ะ ทำไมถึงได้เดือนร้อนขนาดนั้น


[ เพื่อนชาวญี่ปุ่น ]  :   เพราะไม่มีใครอยากจะต่อสู้กับเขาคนนั้น จนต้องเพิ่มน้ำหนัก ลดน้ำหนักเพื่อหนีรุ่นยังไงล่ะ



•• บนสนามแข่ง ••


หลังจากที่โค๊ชของซาวามูระและหน่วยพยาบาลพากันนำตัวซาวามูระออกไปนอกสนาม ริวกะก็เตรียมตัวที่จะกลับไปด้วย แต่ดูเหมือนว่าร่างกายของแชมป์เปี้ยนแดนโสมจะยังต้องการปะทะอยู่


สายตาที่ริวกะมองมัน เท้าของริวกะที่ยื่นใส่หน้ามัน มันคือความอัปยศที่ตัวมันรับไม่ได้ ย่าาาา เสียงตะโกนแหกปากของมันดังขึ้นลั่นโตเกียวโดม


พร้อมกับพุ่งเข้าหาริวกะทันที ท่าทางของมันเปลี่ยนไป ใช่ตอนนี้มันไม่ใช่การแข่งขัน มันคือการเอาคืน เอาคืนที่ทำให้แชมป์เปี้ยนต้องอับอาย



ฟุ่บ !!! มันเตะตัดด้วยความเร็วที่มองแทบไม่ทันจนริวกะต้องถอยหลบ มันต่อยขวาเข้าอีกครั้งเพื่อสร้างระยะห่าง มันตั้งใจจะเตะริวกะให้ร่วงในทีเดียว



แต่ว่า.... มั่บ !!! ริวกะคว้าจับหมัดของแชมป์โลกผู้โง่เขลาบิดดังกรึ้กจนกระดูกลั่น ปาร์คชองถึงกับร้องดังอึ้กเจ็บแปร๊ปที่ข้อมือ





ริวกะใช้เสียววินาทีนั้นกระชาก ลาก และบิดแขนตามแรงเหวี่ยง ทุ่มปาร์คชองด้วยท่า โคเท กาเอชิ ด้วยความรวดเร็ว ร่างของชายหนุ่มที่หนักถึง 65 กิโลกรัม ลอยเคว้งราวกับไม่มีน้ำหนัก


ก่อนที่จะลอยตุ้บตกลงบนสนาม  ริวกะล็อคแขนไว้และฟุ่บ !!! เขาต่อยเข้าใส่ทันที ผู้คนในสนามต่างตกใจกับภาพที่เกิดขึ้น เจ็บหนักแน่ๆแชมป์เปี้ยน


[ ท่านจ้าวสำนัก ]  : ฮื้อ !!!  โคเท กาเอชิ ไอ้หนูนั่นใช้ไอคิโดได้ด้วยเหรอ  !!!



[ ผู้ติดตาม ]  :  อะ อะ อาจารย์ครับ ผมฝันไปหรือเปล่าครับเนี่ย



มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีจริงๆ ปาร์คชองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาโดนทุ่มไปแล้ว แต่ตอนนี้ริวกะกำหมัดแล้ว  ฟุ่บ ฟุ่บ


เขาต่อยลงใบหน้าของหนุ่มกิมจิอย่างรวดเร็วและดึงกลับทันทีก่อนที่กระแทกใบหน้า นี่เป็นแค่การเตือนครั้งสุดท้ายของเขา เขาหวังว่าปาร์คชอง จะล้มเลิกความคิดที่จะเอาคืน



เพราะตัวริวกะเองก็ไม่อยากจะมีปัญหา จนกลายเป็นข้อพิพาทระหว่างประเทศเหมือนกัน แต่ก็อย่างว่าแหละสมกับเป็นแชมป์โลก หมัดความเร็งสูงของริวกะไม่ได้ทำให้มันกลัวได้เลย



มันเตะสวนทั้งๆที่นอนกองอยู่กับพื้น แต่ริวกะก็เอี้ยวตัวหลบและกระชากมันออกไปทันที ปาร์คชองกลิ้งหลุนๆราวกับลูกขนุนหลุดกิ่ง กลิ้งออกไปไกลหลายเมตร



ริวกะหันกลับไปพูดกับทีมนักกีฬาเกาหลีว่าจะไม่ห้ามจริงๆใช่มั้ย แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือพวกเขาคงห้ามเสือที่กำลังโกรธไม่ได้ แถมยังมีท่าทีหัวเราะเยาะด้วย



แกร่กก แกร่กก ซึ่งตอนนั้นเองเสียงขยับไมค์ออกลำโพงก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงๆหนึ่งพูดออกมา



[ ท่านรัฐมนตรี ]  :  เจ้าหน้าที่พิเศษ อิซานางิ ริวกะ  ผมอนุญาตให้คุณใช้กำลังในการระงับเหตุได้ มีอะไรผมรับผิดชอบเอง



[ ริวกะ ]  :  หา ?



ทุกคนถึงกับหันไปมองตามเสียงนั้นทันที และภาพตรงหน้าคือท่านรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคง ฮอนดะ มัสสึโมโต้ ซึ่งกองกำลังทหารทั้งประเทศอยู่ใต้คำบัญชาของเขาก็ว่าได้



ว่ากันว่าเขาคือ 1 ในขั้วอำนาจของรัฐบาลชุดนี้ เขาเป็นผู้มาก.ล้นด้วยอำนาจ เปี่ยมไปด้วยบารมีมากมาย เป็นราชการตงฉินที่ไม่มีใครกล้าแหยมหรือกล้าท้าทายอำนาจ


ซึ่งการที่สองคนนี้จะรู้จักกันก็ไม่แปลก เพราะตำแหน่งริวกะขึ้นตรงกับท่านโดยเฉพาะและรับคำสั่งจากท่านโดยตรงเช่นกัน



[ ริวกะ ]  :  แหม ท่านรัฐมนตรีครับ อีกฝั่งเป็นถึงแชมป์โลกเลยนะครับ



[ ท่านรัฐมนตรี ]  :   ถ้าคุณเอาชนะได้ ผมจะอนุญาตให้คุณพักร้อน 1 เดือน โดยไม่ติดต่อไปเลย



[ ริวกะ ]  :  เฮ้อ !!! คร๊าบ คร๊าบ



ริวกะถึงกับถอนหายใจเลยทีเดียว จริงๆแล้วเขาไม่อยากจะลงมือเลยด้วยซ้ำ แต่ในเมื่อข้อเสนอมันหอมหวานแบบนี้ เขาก็คงต้องเอาจริงสักหน่อยแล้วล่ะ  เพราะเขาคงจะมีเวลาอยู่กับคิราระมากขึ้น



กร่อกก กร่อกก เด็กหนุ่มในชุดกักคุรันถอดรองเท้าและโยนออกไปนอกสนามทันที พวกนักกีฬาเกาหลีต่างก็พากันคิดว่าถอดแล้วจะช่วยอะไรได้~



ตุ้บ !!!  เสียงบางอย่างเกิดขึ้นทันทีที่รองเท้าของริวกะตกลงบนพื้น นั่นมันเสียงเหล็กกระแทกพื้นชัดๆ รองเท้าของริวกะไม่กลิ้ง ไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว


นักกีฬาเกาหลีที่หัวเราะในตอนแรกถึงกับมองหน้ากันเลิ่กลั่ก และพากันเดินไปหยิบรองเท้าของริวกะ แต่ !!! แต่มันหนัก หนักไม่ต่างจากดัมเบลเลย รองเท้าของริวกะอาจจะหนักกว่า 10 กิโลกรัมก็เป็นได้


นี่ขนาดรองเท้าหนักขนาดนี้ มันยังเตะได้ไวขนาดนั้น แล้วตอนนี้มันถอดแล้ว ความไวมันจะเพิ่มขึ้นแค่ไหนกัน พวกมันจึงรีบเตือนไอ้ปาร์คชองทันที แต่ดูเหมือนจะไม่ทันแล้ว เพราะมันแหกปากและวิ่งใส่ริวกะทันที



ย่าาา ฟุ่บบ ปาร์คชองกระโดดเตะตัดใส่ริวกะซ้ายขวาอย่างรวดเร็ว ริวกะบล็อคไว้ด้วยมืออย่างรวดเร็ว วืดดด !!! ปาร์คชองหมุนตัวถีบริวกะต่อเนื่องทันที




มั่บ !!! ริวกะคว้าขาและเหวี่ยงออกทันทีจนปาร์คชองถึงกับเซ






และ เปรี้ยง !!! ริวกะบิดเอวหมุนตัวถีบ อุชิโระ เกริ แบ็คคิ๊กใส่ปาร์คชองเต็มๆ  ร่างของแชมป์โลกถึงกับกระเด็นไปหลายฟุต

Ushiro Geri - karate Back kick

[ คิม ปาร์คชอง ]  :  อึ้กกก อุ้กกกก


จะอ้วก จะอ้วกให้ได้ โชคดีแค่ไหนที่มันยังไม่ได้ถอดเครื่องป้องกัน ไม่งั้นใส้อาจจะแตก แต่ร่างกายของมันก็แข็งแรงมาก แปปเดียวก็ฟื้นตัวแล้ว


[ คิม ปาร์คชอง ]   :  คาราเต้สิ่นะ  หึหึ กระจอกสิ้นดี ไอ้พวกดีแต่รำ....



ปาร์คชองพูดได้แค่นั้นก็เริ่มอาการไม่ดีละ มันคืดว่าจะได้เห็นริวกะตั้งการ์ด กะย่องกะแย่งเหมือนที่มันเคยเห็น แต่ภาพที่มันเห็นกลับทำให้มันตกตะลึง


อย่าว่าแต่มันเลย คนในโตเกียวโดมก็ตกตะลึงเหมือนกัน พวกเขาเริ่มซุบซิบเริ่มคุยกันว่าใช่เหรอ ใช่จริงเหรอ


ที่พวกเขาตกใจเพราะการตั้งการ์ดของริวกะคือท่าเดียวกับท่ายืนของ เทพวารบาลนิโอ เทพผู้ปกปักอารักษ์ตามความเชื่อของศาสนาชินโต

เทพนิโอ หรือ นีโอ

ส่วนท่านจ้าวสำนักคาราเต้พอได้เห็นท่านั้น ก็ถึงกับหน้าเครียดทันที ภาพวันวานที่เขาโดนชินเอาชนะก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง



[ ท่านจ้าวสำนัก ]  :  หนอยแน่ตาแก่ชิน   แกฟูมฟักลูกมังกรขึ้นมาอีกตนจนได้สิ่นะ






ปาร์คชองที่ไม่รู้จักเทพนิโอก็งงเป็นไก่ตาแตก การตั้งการ์ดแบบนี้มันคืออะไร มันไม่รู้จัก ถ้าจรดการ์ดแบบโอกินาว่าก็จะเน้นป้องกัน  ตั้งการ์ดแบบคาราเต้ยุคปัจจุบันจะเน้นโจมตี


แต่ท่านี้คืออะไรมันไม่รู้จัก แต่ดูเหมือนจุดเดือดของแชมป์จะต่ำจริง ย่าาาา !!! ปาร์คชองแหกปากและพุ่งใส่ทันที  ยังไงศักดิ์ศรีของแชมป์โลกก็เหนือกว่าไอ้ท่าบ้าๆนั่นแน่ๆ

เอ้าเพลงมา !!!

หาเรื่องผิดคนซะแล้ว

หาเรื่องผิดคนซะแล้ว

ไอ้เบสต์หาเรื่องผิดคนเสียแล้ว

จะซ่าต่อมั้ย คุณเบสต์...^^

ยังไม่เป็นอะไรก็ดีใบเฟิร์น

เรื่องราวเพื่อนสาวน่าสืบค้น