ติดตาม และสนับสนุนผลงานของไรต์ได้ทางช่องทางด้านล่างนี้ครับ

"วีรกรรมของแหนมตุ้มจิ๋ว"










อ่ะๆ วันนี้แวะมาบอกเล่าวีรกรรมน้องแหนมอีกแล้ว บอกเลยครับ ช่วงทำงานใช้ทุนเนี่ยแหละ ที่ทำให้ผมได้ออกล่าแต้มสร้างเสริมประสบกามชีวิต จนปีกกล้าขาที่สามแข็งจนถึงทุกวันนี้




ก่อนจะเข้าเนื้อเรื่องประสบกามในอดีต ผมขอพาทุกท่านมารู้จักกับ "ทันตาภิบาล" ก่อนนะครับ





ทันตาภิบาล. ไม่ใช่ผู้ช่วยทันตแพทย์ที่นั่งช่วยอยู่ข้างเก้าอี้หมอฟันนะครับ. ทันตาภิบาลจะจบจากพวกคณะสาธารณสุขศาสตร์ ได้วุฒิวิทยาศาสตร์บัณฑิต. เรียนทั้งหมด 4 ปี. สิ่งที่ทำได้ คือ. ถอนฟัน. อุดฟันง่ายๆ และก็ขูดหินปูนครับ







ทำไมถึงต้องมีทันตาภิบาล?



เพราะว่า. ในสายวิทยาศาสตร์การแพทย์นั้น. ต้นทุนในการสร้างหมอฟันหนึ่งคนนั้นสูงกว่า หมอสาขาอื่นๆ เยอะครับ. นี่นับในระดับปริญญาตรีนะ. คิดง่ายๆ เลยครับ ค่าเทอมของมหาวิทยาลัยเอกชนประมาณคร่าวๆ . ต่อคน



เภสัช 6 ปี. = 1200000 บาท

แพทย์ 6 ปี. = 2000000. บาท

ทันตแพทย์ 6 ปี. = 6000000. บาท







ด้วยต้นทุนที่สูงมาก. ทำให้แต่ละปีมีหมอฟันจบใหม่ไม่ถึงหนึ่งพันคน. ตอนนี้ทั้งประเทศไทยมีหมอฟันไม่เกิน 20000 คน. ผมรู้ได้ไงน่ะหรอ. ก็ดูจากเลขใบประกอบไงครับ





ด้วยจำนวนหมอฟันที่น้อยมาก. ทำให้ต้องมีทันตาภิบาลคอยรักษา ช่วยกระจายกันตามอนามัยครับ. ถ้าอาการหนัก หรือต้องทำงานยากๆ เช่น ผ่าฟันคุด. , รักษารากฟัน. หรือทำฟันปลอม. จึงค่อยส่งตัวมาให้หมอฟันในโรงพยาบาลประจำอำเภอ หรือประจำจังหวัดดูแล





ระบบของประเทศไทยก็จะประมาณนี้. แต่ชาวบ้านทั่วไปพบเจอคนในโรงพยาบาลก็เรียกหมอกันหมดแหละครับ







โอเคเกริ่นกันมาพอประมาณ. คราวนี้ขอเล่าเข้าเรื่องนะครับ







ย้อนไปหลายปีก่อน. ผมซึ่งเป็นหมอฟันจบใหม่ได้มีโอกาสไปทำงานใช้ทุนโรงพยาบาลในจังหวัดหนึ่งแถวภาคใต้ที่ติดทะเล





จังหวัดนี้มีเกาะอยู่หลายเกาะครับ. บนเกาะมีโรงพยาบาล. แต่ในโรงพยาบาลไม่มีหมอฟันประจำ!!! ทำให้หมอฟันจากโรงพยาบาลบนแผ่นดินใหญ่ที่อยู่ในจังหวัดนั้น ต้องแวะเวียนกันไปอยู่บนเกาะคนละสองสัปดาห์ เพื่อให้การรักษาคนบนเกาะครับ







ผมเองก็เป็นหนึ่งคนที่ต้องถูกส่งไปทำงานบนเกาะนั้นเช่นกันครับ. แม้ว่าบนเกาะนั้นเพิ่งมีทันตาภิบาลสาวจบใหม่ถอดด้ามแกะกล่อง พร้อมกันกับผม. แต่อย่างที่เล่ามาครับ. งานหลายๆ งานนั้นต้องให้ทันตแพทย์เป็นคนทำ





ทันตาภิบาลสาวคนนั้น ชื่อ น้องไอติม ครับ. เธอมีผมยาวสีดำมันขลับ. ใบหน้ากลมขาว. ดวงตากลมโต. รูปร่างอวบอัด. เต้านมนี่ดูใหญ่เต็มไม้เต็มมือมาก. ไม่รู้ว่าใส่บราดันทรงหรือเปล่า. และแน่นอนด้วยความหื่นใคร่กามของผม. ผมก็แอบจ้องนมน้องเค้ามาตั้งแต่ช่วงปฐมนิเทศน์ข้าราชการใหม่. แต่ได้แค่จ้องนะ ไม่ได้ทำอะไรไม่ดี อิอิ







วันเวลาล่วงเลยไปจนถึงเดือนที่เป็นคิวที่ผมต้องไปอยู่บนเกาะนั้น. ผมออกเดินทางแต่เช้า. นั่งเรือออกจากฝั่งไปราวๆ 3 ชม. บนเกาะนั้นมีเพียงถนนสายเล็กๆ . แทบจะไม่มีใครใช้รถยนต์เลย. การเดินทางไปที่ต่างๆ ในเกาะมักจะใช้มอเตอร์ไซค์ครับ. บอกเลยว่ายังไม่เจริญ แม้แต่เซเว่นยังไม่มีอ่ะคิดดู





และแน่นอนว่าน้องไอติมก็มารับผมที่ท่าเรือบนเกาะ เรากล่าวคำทักทายกันก่อนที่ผมจะขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซค์ของเธอ





ผมยังไม่กล้ารุ่มร่ามอะไรเท่าไร. ตอนนั้นก็ยังไม่ได้คิดอกุศลเท่าใดนัก. เวลานั่งอยู่ด้านหลังน้องไอติม. ผมพยายามขยับตัวให้เว้นห่างจากแผ่นหลังของเธอ ถ้าเป็นตอนนี้หรอพี่จะจับกดบนเบาะมอไซด์เลย









ระหว่างที่เธอขี่พาผมไปยังโรงพยาบาล. ผมเองก็มีโอกาสได้มองวิวบนเกาะไปรอบๆ . สายลมแสนเย็นโชยพัดพาผมสีดำขลับของเธอปลิวไสว. กลิ่นแชมพูอ่อนๆ จางๆ ลอยมาเตะจมูกของผม. และแน่นอนไอ้แหนมของผมก็ลุกฮือด้วยความแข็งขันอย่างรู้งาน





ผมพยายามขยับตัวถอยหลัง. เพื่อไม่ให้ไอ้แหนมของผมที่กำลังเบ่งพองกลายร่างอยู่ในกางเกงไปโดนน้องไอติม. มือสองข้างของผมจับที่ด้านท้ายของรถแน่น. พลางสูดหายใจลึกๆ พยายามคิดถึงเรื่องอื่นไปเรื่อยๆ เพื่อหวังให้ไอ้แหนมมันสงบลง





ครึ่งชม. น้องไอติมก็พาผมมาถึงโรงพยาบาล. เธอพาผมเดินรอบๆ โรงพยาบาล. เพื่อทำความรู้จักบุคลากรคนอื่นๆ จนผมได้รู้ว่า นอกจากน้องไอติมแล้ว. โรงพยาบาลแห่งนี้. มีแพทย์ 2 คน หนึ่งหนุ่ม หนึ่งแก่. และพยาบาลสาวอีกสามคน





ก่อนที่น้องไอติมจะพาผมไปดูที่พัก. ห้องของผมอยู่ชั้นล่างสุด สุดระเบียงทางเดิน. ภายในห้องนั้นมีหน้าต่างโดยรอบพร้อมกับมุ้งลวดขาดๆ . บนพื้นห้องมีฟูกเก่าๆ หนึ่งฟูก. พร้อมกับหมอน และผ้าห่ม





เครื่องใช้ไฟฟ้ามีแค่ไฟติดเพดานห้อง กับพัดลมตั้งพื้นตัวเล็กหนึ่งตัวเท่านั้น. และก็มีห้องน้ำในตัว. แฟลตข้าราชการก็จะประมาณนี้แหละ







น้องไอติมขอโทษขอโพยผมเป็นการใหญ่ที่ไม่สามารถจัดหาห้องที่ดีกว่านี้ให้ผมได้. แต่ผมก็ไม่ได้เรื่องมากอะไร. มีที่ไว้คุ้มหัวนอน มีห้องน้ำห้องท่าให้ก็โอเคละ







คืนวันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต้องลุ้น 55555. วันรุ่งขึ้นผมก็พร้อมเริ่มปฏิบัติงานด้วยความไฟแรง. โดยมีน้องไอติมค่อยเป็นผู้ช่วยอำนวยความสะดวกหยิบของนู่นนี่นั่นให้ยามที่ผมต้องการ







และผมก็ได้รู้ว่า. ตอนนี้น้องไอติม กำลังปลูกต้นรักอยู่กับนายแพทย์หนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ประจำโรงพยาบาลแห่งนี้. เค้าชื่อ หมอหนุ่ม.







ผ่านไปเพียง 3-4 วัน. ผมกับน้องไอติมก็เริ่มสนิทสนมคุ้นเคย พูดคุยกันอย่างถูกคอราวกับรู้จักกันมานาน. เราสองคนช่วยกันดูแลรักษาคนไข้อย่างสะดวกราบรื่นไม่มีปัญหาใดๆ . แต่ทว่าช่วงบ่ายของวันหนึ่งนั้น หมอหนุ่มได้เข้ามาในห้องทำฟัน. ตอนแรกผมคิดว่าคงมีเคสจะมาคุยกับผม หรือมีธุระกับน้องไอติม. แต่กลับไม่ใช่แบบนั้น ไอ้หมอนี่แค่หาเรื่องมาเฝ้าแฟนสาวของมันเท่านั้น







ในขณะที่ผมทำคนไข้ไป. หมอหนุ่มก็ชวนน้องไอติมคุยงุ้งงิ้งกริงกร่องแก้ว. มันน่ารำคาญมากบอกเลยครับ. เสียงพูดคุยของเค้าทำลายสมาธิของผม. แม้น้องไอติมจะบอกปัดให้หมอหนุ่มออกไปก่อน เพราะเธอก็กำลังทำงาน. แต่มันก็ไม่ยอมออกไป. จนกระทั่งเป็นผมเองที่ทนไม่ไหว





ผมวางเครื่องมือลง. แล้วกล่าวกับคนไข้ว่า





"ขอโทษนะครับคนไข้. หมอขอเวลานิดนึง...". ก่อนที่ผมจะหันไปประจัญหน้ากับหมอหนุ่ม







"ขอโทษนะครับ. ถ้าไม่มีกิจธุระ. รบกวนช่วยออกไปนอกห้องครับ. การกระทำของคุณเป็นการรบกวนการรักษาของผม และคนไข้.". ผมพูดด้วยเสียงดังหนักแน่น





หมอหนุ่มเรียกได้ว่า ใบหน้าที่หล่อเหลาถึงกับเขียวปั้ดด้วยความโกรธ. เค้าเดินพุ่งมาหาผมที่นั่งสงบนิ่ง





น้องไอติมรีบเดินเข้ามาขวางเอาไว้. เพราะตอนนี้ไม่ได้มีแค่ผมที่กำลังมองหมอหนุ่มอยู่. คนไข้ของผมก็กำลังมองอยู่เช่นกัน





"น้องไอติมครับ. ถ้ามีธุระจะคุยกันมากมาย. ก็ออกไปคุยนอกห้องครับ. ผมจะรักษาคนไข้ต่อ"

"ขอโทษค่ะหมอ...... พี่หนุ่มออกไปก่อน. เดี๋ยวไว้คุยกัน"







น้องไอติมพูดพลางแตะแขนให้หมอหนุ่มเดินออกไป. หมอหนุ่มแสดงท่าทีที่ไม่พอใจ แต่ก็ยอมเดินออกจากห้องทำฟันไป







ทุกท่านคงสงสัยว่า ผมที่ไม่ใช่เจ้าถิ่นทำไมถึงกล้าขนาดนี้. เพราะตอนนี้ผมเป็นเสมือนแขกของน้องไอติมครับ. และถ้าเกิดผมรายงานเรื่องนี้กับทางผู้ใหญ่ที่สาธารณสุขจังหวัด. หมอหนุ่มและน้องไอติมมีปัญหาแน่นอน







อีกทั้งวงการนี้มันแคบ. แค่ผมไปเล่าให้หมอฟันคนอื่นฟัง. อาจจะทำให้ไม่มีใครอยากจะมาช่วยโรงพยาบาลแห่งนี้.





หลายคนอาจจะสงสัย อ้าว. เลือกที่จะไม่มาได้ด้วยหรอ. ถ้าเป็นคำสั่งจากผู้ใหญ่





คืองี้ครับ การจัดสรรหมอฟันให้มาที่นี่ ก็เกิดจากการประชุมร่วมกันของหมอฟันในจังหวัดน่ะแหละครับ. ลองผมเอาไปเล่าให้หมอคนอื่นฟัง. อาจจะทำให้มติที่ประชุมต้องยกเลิกการส่งหมอมาบนเกาะนี้. หรือลดจำนวนเดือนที่จะมาน้อยลงครับ. คนที่ได้รับผลกระทบก็จะเป็นคนบนเกาะ แล้วทีนี้แน่นอนต้นเหตุอย่างหมอหนุ่มกับน้องไอติมก็จะต้องเจอแรงกดดันจากคนบนเกาะแน่นอนครับ ยิ่งเรื่องอะไรแบบนี้ในต่างจังหวัดนี่แพร่กระจายเร็วมาก





หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ. น้องไอติมขอโทษขอโพยผมเป็นการใหญ่. ผมเองก็ไม่ได้โกรธอะไรน้องเค้า. แต่เริ่มรู้สึกหมั่นไส้ไอ้หมอหนุ่มนิดๆ ละ




 

........................................................................................................

สารบัญ



เรียงลำดับตาม Timeline (Earth-1) นะครับ










































                       
                               
                       
                       
                       
                       
              
                      
                          
        
                 
                         
                      
                                          
                       
           
              
                   
           
                
              
                 









Earth-2












เรื่องสั้นฟันแล้ว(ไม่ค่อย)จบ    (ไม่ได้อยู่ในจักรวาล Vector)

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

สวรรค์ล่มเลยแบบนี้

ชักเว่าเอาเองสินะ

ชอบตอนเขย่ามอไซต์ให้ล้มมากๆ คิดได้ไงแถมใจถึงอีกนะที่กล้าทำ55555 เพื่อห.อะไรก็ได้หมดอะสงสัย เป็นผมคงคิดไม่ออก

เล่นกันที่ชายหาด ธรรมชาติที่แสนสดชื่น

พลาด หรอ หลุดมือขนาดนี้ ไม่ม้างง

[typhoon41]

ระดับหมอแมน จะสวรรค์ล่มง่ายๆเหรอ

มาให้ลุ้นแล้วก็จากไปค้าง คงต้องไปหารักแรกบ้างเหมือนกัน

ยังไม่ได้เย็ดเลย

ยังไงไอติมสาวก็ได้เสียวหมอแมนอยู่แล้วครับ

มีมาให้ลุ้นแล้วก็หายไป จะได้ไหมหนอ

อยากกินไอติม

หายไปนานนานๆมาที เอาความสุขมาฝากแฟนๆตลอดเลย
ว่าแต่ ยังรอโปรเจคเวคเตอร์ต่ออยู่นะคับบบ

น้องไอติมเค้าเล่นตัวพอเป็นพิธี หมอแมนต้องรุกอีกรอบ ตื๊ออีกนิดให้ใจอ่อน นางเงี่ยนอยู่แล้วเป็นทุนนะ

ขอบคุณมากครับ ได้อ่านเรื่องสนุกของหมออีกแล้ว หมอแมนสวรรค์ล่มไปสองรอบเลย แต่หมอติม ไม่น่ารอดฝีมือหมอแมนหรอกนะครับ