จบบทด้วยเขตแดนของเพื่อน เจ็บจี๊ดๆเลยนะครับคำนี้..
เขตแดนกำลังถูกทลายจากการมาของแม่เสือสาวสินะครับ

มาแล้วววววว รออย่างใจจดใจจ่อเลยนะครับ

friend zone activatate ซะแล้วนายโทน

อยากได้พี่สาวแบบพี่หมิวหาไหนได้บ้างงงง

กาแฟ ดาวแมลง อ่านแล้วนิ่งไปนิดนึง ว่ากาแฟอะไรนะ และแล้วก็ อ๋ออออ เนื้อเรื่องอ่านแล้วเข้าใจถึงบรรยากาศเลย เพราะเป็นคนยุคเดียวกันครับ

นึกถึง ตอนเริ่มเข้าทำงานใหม่ๆ เลย

เป็นเพื่อนกันไปก่อน เดี๋ยวค่อยพัฒนาไป

แหมโทนก็คิดว่าเหมียวเลิกคนเก่าปุ้บจะมีคนใหม่ได้ทันทียังไง มันต้องใช้เวลาทำใจบ้างอีกอย่างถ้าคนใหม่บอกไม่ใช่จะทำยังไง

ตอนท้ายนี่พลิกล็อคเลยนะครับ เหมียวอาจจะอยากกินโทนมานานแล้วก็ได้ เลิกกับแฟนแล้วโทนก็ไม่เข้ามาเลยหาโอกาสไม่ได้ ตอนนี้ได้จังหวะโทนคงไม่ปล่อยให้เหมียวเก้อนะ

 ::Glad::โดนเนิร์ฟเฉยครับท่านโทน

อ๊ะอะไรกัน เจ๊หมิวได้คะแนนเพิ่มเฉยเลย

เพื่อนนั่นแหละดีแล้ว ถึง FWB ยังไม่นิยมในตอนนั้น แต่ตอนหลังก็บันเทิงเลยใช่มั๊ยล่ะ

เหงาอ่ะครับ ทำให้เข้าใจหัวอกเดียวกันเวลานั้น เข้าใจได้ครับ

คลาสสิคดีจังตอนนี้ ถ้าเป็นสมัยก่อนคงเป็นอะไรที่ยากมากที่จะได้เจอกันในช่วงที่การติดต่อสื่อสารไม่ได้สะดวกสบายแบบตอนนี้ การไปเจอเหมียวที่ร้านในวันที่ไม่ได้นัดนี่มันเหมือนบังเอิญแต่ก็ไม่100%จริงๆ มาถึงตอนนี้ก็ทำให้ได้รู้ว่าทั้งสองคนก็มีมุมที่คอยซัพพอร์ตกันแบบน่ารักกุ๊กกิ๊กดีนะ ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ

เอ้าาาา เฟรนต์โซนที่เข้าแล้วออกไม่ได้ จะเรียกว่าอะไรดีอ่ะเริ่มรู้สึกดีด้วยเริ่มชอบขึ้นมาด้วยแต่โดนจำกัดเขตแบบนี้ สะดุดหัวทิ่มเลยไม่ถูกชะตากับคำๆนี้จริงๆ
มาเพิ่มเติมหลังจากอ่านจบ คำนี้รอยมาเลยครับ"เพื่อนกันมันส์ดี" ฟังดูอาจจะแรงไปสำหรับผญ.แต่เชื่อเถอะว่าบางคน บางคู่ จุดนี้มันก็คือคำตอบที่ดีเหมือนกันเพราะมิตรภาพกับความรู้สึกอื่นๆมันยังอยู่ด้วยกันได้

คนอกหักคุยกันจะเข้าใจกันและกันครับ

เหงาเลย เจอเฟรนโซนแบบนี้

เลี้ยวกลับไม่ทันกันเลยทีเดียวพี่โทนของเรา เจอเหมียวพูดยังงี้ แต่เจ๊หมิวนี่สุดยอดพี่สาวมากเลยครับ
ไม่ได้เจ๊หมิว พี่โทนของเราน่าจะแย่