จากเรื่อง แปดปียี่สิบสี่คน
เรื่องนี้ก็หายไป พี่นกก็ไม่มาถามผมว่ามันคืออะไร เวลาผ่านไปอีกสองอาทิตย์ ผมฝันเปียกอีกครั้งแต่คราวนี้ผมทิ้งกางเกงไว้จนกระทั่งแห้ง คราบน้ำกามผมก็กลายเป็นสีเหลืองขึ้นมา ผมก็ไม่ทันสังเกตมารู้ก็เพราะพี่นกมาถามผมในวันเสาร์ตอนเย็น (ปกติพี่นกจะขึ้นมาหาผมตอนประมาณสี่ทุ่มทุกวันเพื่อเอานมมาให้ผม) พี่นกก็เลยถามผมว่า กางเกงในคุณก้องไปโดนอะไรมา คราวก่อนก็เปียกเหม็นคาวเชียว คราวนี้ก็เป็นคราบอะไรก็ไม่รู้เหลืองอีกแล้ว ผมก็เลยเล่าให้ฟังอย่างอายๆ พี่นกหัวเราะคิกๆ และก็บอกว่า นึกแล้วเชียว คุณก้องยังเด็กๆมีกะเค้าด้วยเหรอ ผมก็ยิ่งอายหนักขึ้นไปอีก พี่นกก็เลยแกล้งผมโดยการเอามือพุ่งมาจับท่อนผม บอกว่าไหนดูซิ ใหญ่แค่ไหน ผมไม่ทันหลบก็โดนเลยครับ แต่ผมก็กระโดดหนีออกมาไม่ให้แกจับนาน พี่นกบอกว่าไม่เห็นต้องอายเลยไม่ดูหรอกน่า อยากลองจับดูเฉยๆ แล้วแกก็เอามือมาจับของผมอีก ไอ้ผมมันไม่เป็นเรื่องอะไรเลยพอโดนมือแปลกๆเข้าก็พองสุด ตอนนั้นก็ไม่ได้ใหญ่มากเท่าไร่ พี่นกว่า แข็งจัง และแกก็บอกว่าขอดูถึงกางเกงในได้มั๊ย ว่าแล้วแกก็รูดกางเกงแพรผมออกมาเลย ท่อนน้อยผมอยู่ในกางเกงในสีขาวแข็งเต็มกางเกง พี่แกจับผมมาแล้วก็ลูบเล่นไปมา แล้วก็บอกว่าน่ารักจังเลย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน