คุยกันก่อนอ่าน สวัสดีปีใหม่อีกครั้งกับตอนแรกของปี หลังจากไปดื่มด่ำธรรมชาติใกล้ชิดโควิดก็กลับมาลงงานเขียนต่อ หวังว่าว่าปีนี้จะติดตามเรื่องราวของเจษฎากันอย่างสนุกนะครับ ขอบคุณครับ เนื้อหามีการซ่อนพูดคุยกันซักนิดเพื่อเนื้อหาที่ครบถ้วน *21/01/64 มีการเพิ่มชื่อจริงตัวละครเล็กน้อย โบ้=รตน ณุ=ภาณุ พงษ์=พงษ์ศักดิ์

Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 6

ร่างของหนุ่มใหญ่ถูกลากเข้ามาในห้องที่เต็มไปข้าวของเครื่องใช้สำหรับงานเกษตรและเครื่องมือช่าง ห่างจากตัวบ้านทรงไทยหลังใหญ่ไปทางด้านหลัง ชายหนุ่มกำยำสี่คนจับเขามัดมือทั้งสองข้างแล้วแขวนไว้กับคานของอาคาร ร่างผอมสูงลอยเกือบพ้นจากพื้นมีเพียงปลายเท้าเท่านั้นที่ยังพอแตะถึงด้านล่างได้

"ปล่อยกู!!!" เจษฎาคำรามเสียงดังลั่น

"ไอ้แก่นี่ปากมากจังหวะ ขอทำให้มันเงียบสักหน่อยละกัน" หนึ่งในชายฉกรรจ์ มีชื่อว่าโบ้ หรือ รตน เป็นชายที่ตัวใหญ่ที่สุดในกลุ่มตัดผมสกินเฮดไว้หนวดเคราหน้าตาดุดัน ตรงเข้าไปหาร่างเนื้อที่แขวนอยู่และใช้เขาเป็นกระสอบทรายมีชีวิต

"เบามือหน่อยนะ เดี๋ยวมันจะตายซะก่อน" วิศวัทที่เหมือนเป็นหัวหน้าของชายกลุ่มนี้ ต้องออกปากเตือนเพราะรตนนี้มีนิสัยค่อนข้างห่ามและเลือดร้อนเกรงว่าจะทำอะไรเกินเลยเกินคำสั่งของผู้เป็นนาย

"เอาซักหนึ่งสลบก็พอ นายหญิงมาค่อยปลุกมัน" รตนตอบกลับเสียงดังก่อนจะลงมือเข้าทำร้ายเจษฎาอย่างไม่มีความปราณี

ไม่ทราบว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ตั้งแต่ถูกจับมา ในความรู้สึกของเขาเหมือนถูกทำร้ายร่างกายมาต่อเนื่องยาวนาน ทั้งหมัดเท้าเข่าศอกสารพัดของคนทั้งสาม ที่พอคนหนึ่งเหนื่อยก็สลับสับเปลี่ยนให้อีกคนมาแทนที่ ช่วยกันมาป้อนความเจ็บปวดเข้าใส่ร่างไร้ทางสู้ของหนุ่มใหญ่ แรงกระแทกตามส่วนต่างๆ กระทบกระเทือนทั้งสมองและร่างกายจนเจษฎาไม่สามารถรับรู้สิ่งรอบตัวได้อย่างชัดเจน

"แม่งทนมือทนตีนชิบหาย โดนไปตั้งขนาดนี้ยังไม่สลบอีก" รตนถึงกับออกปากบ่น เพราะเขาออกแรงจนเหนื่อยอย่าว่าแต่ทำให้หนุ่มใหญ่รายนี้หมดสติเลย แค่ทำร่างกายมีแม้รอยแตกรอยบวมหรือรอยฝกช้ำสักนิดก็ยังทำไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

"อย่างน้อยก็ทำให้มันก็เงียบไปบ้างแล้วละ" ชายหนุ่มกำยำอีกคนที่นักพักสูบบุหรี่อยู่ พงษ์ หรือ พงษ์ศักดิ์ ชายหนุ่มร่างสูงกำยำไว้ผมรองทรงสั้น มีหนวดดูเข้มขรึม ที่เป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ ยังต้องออกปากพูดเพราะรู้สึกทึ่งในความทนทายาดของเหยื่อไม่ต่างกัน

"ทำอะไรกันเบาๆ ไม่เป็นรึยังไง เสียงดังไปถึงข้างนอก" สาวใหญ่แสนสวยในชุดคลุมยั่วน้ำลายเดินทางมาถึงเมื่อเวลากลางดึก บ่นใส่ชายหนุ่มทั้งสี่อย่างเบื่อหน่าย

"ขอโทษครับนายหญิง" วิศวัทรีบเข้าไปต้อนรับเจ้านายและออกหน้ารับผิดชอบแทนทุกคน

"มันเป็นยังไงบ้าง" ณัฐฐามองทอดสายไปที่ร่างที่ถูกแขวนนิ่งอย่างสนใจ

"เหมือนจะสิ้นฤทธิ์แล้วครับ" รตนใช้มือใหญ่จับใบหน้าของเจษฎาให้เงยขึ้นมาพลิกไปมาอย่างง่ายดายไม่มีการขัดขืน

"พวก...มึงมี...ปัญญาทำ...ได้แค่นี้เองเหรอ..ถุย!.." เจษฎาถมน้ำลายใส่หน้าของรตนเข้าอย่างจัง แถมด้วยการยิ้มเยาะอย่างท้ายทาย ร่างกายปวดร้าวไปทั้งตัว ใบหน้าอิดโรยเหนื่อยอ่อนดวงตาแทบจะลืมตาไม่ขึ้นแต่แววตากลับไม่มีความหวาดกลัว

"อ้าว...ไอ้แก่นี่วอนซะแล้ว" รตนใช้มือปาดคราบน้ำลายออกจากใบหน้าอย่างฉุนเฉียว เงื้อหมัดจะชกใส่หนุ่มใหญ่ที่กำลังกวนโมโห

"พอได้แล้ว ออกไปข้างนอกก่อน ฉันจะคุยกับมัน" ณัฐฐาร้องห้ามเสียงเรียบ สิ้นเสียงคำสั่งชายสามคนก็ออกไปจากห้องอย่างเชื่อฟังเหลือเพียงวิศวัทที่ยังยืนอยู่ด้านหลังของเจ้านายอย่างกับเงาตามตัวคอยดูแลความปลอดภัย

ชายสามคนทยอยกันออกมานอกห้องมายืนรอคุมเชิงกันอยู่ที่ด้านนอก รตนออกอาการหงุดหงิดเล็กน้อย ส่วนพงษ์ศักดิ์ยืนสงบนิ่งไม่มีทีท่าอะไร ด้าน ณุ หรือภาณุ ชายอีกคนที่เด็กสุดและตัวเล็กที่สุดในกลุ่มเข้าไปยืนอยู่ใกล้ๆ รตน จับไหล่เหมือนจะอยากให้สงบสติอารมณ์

"ไอ้เอิร์ธอีกแล้วเหรอวะ" รตนพูดเสียงเบาน้ำเสียงไม่พอใจที่ถูกไล่ออกมา

"เอาน่า อยู่ๆ มีผู้ชายแอบเข้ามาถึงในบ้าน นายหญิงคงอยากให้มีคนรู้เรื่องน้อยที่สุดนั้นแหละ" ภาณุพยายามปลอบใจ

"แล้วทำไมให้ไอ้เอิรธอยู่ได้ละ แบบนี้มันไม่ไว้ใจเราชัดๆ"

"บ้าถ้าไม่ไว้ใจ จะเรียกเรามาทำไม แค่พี่เอิร์ธเขาเป็นคนปากหนัก ให้อยู่ดูแลข้างในก็เหมาะสมแล้ว" ภาณุพยายามอธิบายให้รตนเข้าใจ เผื่อจะทำให้ใจเย็นลง

"แต่ว่ามัน..." รตนไม่ทันได้พูดจบประโยคก็หันไปเห้นสายตานิ่งๆ ของพงษ์ศักดิ์ที่จ้องเขาอยู่

"หยุดได้แล้ว รอคำสั่งเงียบๆ เถอะ" พงษ์ศักดิ์พูดน้ำเสียงเย็นยะเยือก จนทั้งคู่ไม่กล้าพูดอะไรต่อ

ภายในห้องหลังจากทั้งสามคนออกไปก็เงียบลง วิศวัทหยิบเก้าอี้มาให้ณัฐฐานั่งตรงด้านหน้าของร่างเจษฎา  ณัฐฐานั่งยกขาขึ้นไขว่ห้างด้วยท่วงท่าน่ามองสะกดสายตาของชายทั้งคู่ที่อยู่ในห้อง สายตาของเจษฎาปรือหรีแต่ก็ยังพยายามจ้องหน้ามองคนรักเก่าด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความสับสนปนกันระหว่างความเคลียดแค้นและความคิดถึง

"เป็นยังไงบ้างไม่เจอกันนาน โทรมไปเยอะเลยนะ" เสียงไพเราะของณัฐฐาเปิดการสนทนาทำลายความเงียบภายในห้อง

"แต่เธอดู...ไม่ค่อยเปลี่ยน...ไปเลยนะ..หึหึ" เจษฎาสอดสายสายไปที่โคนขาขาวผ่องที่ลอดผ่านออกมาจากชายเสื้อคลุมและเนินออกที่สาปเสื้อปิดคลุมไว้แทบจะไม่มิด

"พลั่ก" กำปั้นของวิสวัทกระแทกเข้าใส่หน้าเจษฎาจนสะบัด

"มึงมองอะไร" วิศวัทมองเจษฎาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

"อูย...คงจะเจ็บแย่เลย ว่าแต่มาที่นี้ได้ยังไง" ณัฐฐานั่งยิ้มสวยชอบอกชอบใจกับใบหน้าเจ็บปวดของคนรักเก่า สองขาที่ไขว้กันเบียดแน่นจนกลีบสวาทเสียดสีกัน

"......." เจษฎาเงียบรับรู้ถึงเลือดเย็นของผู้หญิงตรงหน้าเขา สำนึกเสียใจไม่น่าใจร้อนแล้วแอบเข้ามาคิดว่าจะขู่เธอได้ เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนเดิมที่เขารู้จักอีกแล้ว หรือที่จริงแล้วเขาอาจจะไม่เคยรู้จักตัวตนจริงๆ ของเธอเลยก็เป็นได้

"...ทศพลสินะ ที่มันโทรมาขอเงินฉัน ฝีมือเธอใช่ไหม" สาวสวยคาดการณ์ได้แม่นยำ ส่งสายตาหลานฉ่ำกดให้ชายตรงหน้าต้องจ้องมองสีหน้าคนโดนทรมาน

"ทำไม เป็นห่วง....ชู้เก่า...เหรอ" เจษฎาแข็งใจลองยั่งเชิงดูท่าที

"อ้าวรู้เรื่องแล้วเหรอ" เธอยกมือขึ้นมาปิดปากทำท่าราวกับประหลาดใจจนเกินพอดี แบบที่ใครเห็นก็รู้ได้ทันทีว่าแกล้งทำ

"ใช่...เรื่องเลวๆ ของเธอ....กับมัน...ฉันรู้หมดแล้ว"

"รู้แล้วก็ยังไม่มีปัญญาทำอะไร น่าสมเพจจริงๆ"

"สมเพจ...งั้นเหรอ" หนุ่มใหญ่นึกถึงเรื่องของสองคนนี้ขึ้นมาทีไร อารมณ์ก็พุ่งพร่านเดือดดาลขึ้นมาทุกครั้ง

"ทศมันก็แค่คนโง่คนมักมาก คนเลวอย่างนั้นไม่มีอะไรให้นึกถึงสักนิด ตอนแรกทศมันก็ไม่อยากทำตามหรอก แต่พอฉันหลอกล่อนิดหน่อยมันก็แทบจะยอมทำตามทุกอย่าง เธอก็ไม่น่าไปทำรุนแรงกับมันอย่างนั้นเลย"

"ทั้งหมด...นี่..เป็นฝีมือเธอ...งั้นเหรอ" หนุ่มใหญ่เสียงสั่นทั้งโกรธและไม่คาดคิดว่าคนที่เขาเคยรักจะร้ายกาจได้ขนาดนี้

"ใช่...ฉันนี่แหละที่หลอกให้ทศหักหลังเธอ แต่ไม่คิดเลยนะว่าเธอจะไหวตัวทัน ฉันต้องขอบคุณเธอเลยที่เอาของไปซ่อน ฉันเลยเอามันไปได้โดยที่ไม่มีใครตามมายุ่งกับฉัน จะว่าไปเธอนี่มันโง่ยิ่งกว่าทศอีกนะ" ณัฐฐาเปิดเผยรอยย้ิมเยาะอย่างสะใจ

"มึงทำแบบนี้ทำไม กูทำ...อะไรผิด...กับมึง...งั้นเหรอ" เจษฎาถึงกับสติแตกพยายามจะตะเกียกตะกายพุงเข้าใส่ณัฐฐาทั้งที่ถูกจับแขวนอยู่ แล้วยังมีวิศวัทที่เข้ามาชกใส่ที่ท้องของเขาอีกหลายครั้งจนร่างที่ถูกแขวนอยู่นิ่งไป โดยสาวสวยที่มองดูอยู่ก็หัวเราะชอบใจ หนำซ้ำภาพการดิ้นทุรนทุรายของชายตรงหน้ายังช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้เลือดสูบฉีดแรงอีกด้วย

"เปล่า เธอไม่ได้ทำอะไรผิด เธอแค่โชคไม่ดีที่เข้ามาอยู่ในวังวนนี้เฉยๆ ฉันแค่เบื่อที่จะต้องทำอะไรแบบนั้นแล้ว ฉันต้องการเป็นอิสระ ของที่เธอเอาไปซ่อนไว้มันช่วยฉันได้ เลยต้องทำก็แค่นั้น ไม่โกรธไม่ได้เกลียดเธอหรอกนะ" ณัฐฐายังคงยิ้มสบายใจไม่คิดว่าชายเบื้องหน้าของเธอจะเป็นภัยคุกคามเลยสักนิด

"มะ...มะ...หมาย...ความว่า...ยะ...ยังไง" เจษฎาเริ่มหายใจลำบาก

"พูดไปเธอก็ไม่เข้าใจหรอกเก็บชีวิตเน่าๆ ของเธอไว้ให้ดีเถอะ แค่นี้ก็ถือว่าฉันใจดีมากแล้ว จะไปไหนก็ไปอย่ามายุ่งกับฉันก็พอ..." ณัฐฐาลุกขึ้นยืนมองหน้าเจษฎาาวกับเป็นมดปลวก ในขณะที่หนุ่มใหญ่จ้องกลับมาที่เธอแบบอยากจะฆ่าเธอให้ตายทันทีที่เป็นอิสระจากพันธนาการ ร ก่อนจะหันหลังกลับแล้วเดินไปทางประตู

"เดี๋ยวก่อน...คืนของนั้นมาซะ แล้วกูจะเลิกยุ่งกับมึง" เจษฎาพยายามต่อรองทั้งที่ไม่อยู่ในสถานะที่จะทำได้

"ของนั้นเธอก็ขโมยมา เธอเองก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าเธอจะต้องการอะไรมันก็ไม่สำเร็จหรอก" สาวใหญ่ถือไพ่เหนือกว่าไม่สนใจข้อเรียกร้อง ไม่แม้แต่จะหันกลับมามองคนที่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมาในอดีต

"เข้ามา" เสียงของนายหญิงของบ้านสั่งไม่ดังมาก แต่กลับรู้สึกได้ถึงอำนาจที่เธอมี ชายหนุ่มสามคนรีบเข้ามาในห้องแทบจะทันทีที่สิ้นเสียงโดยไม่ให้เจ้านายต้องรอนาน

"เอายังไงกับมันดีครับ" ภาณุรีบขอคำสั่งอย่างกระตือรือร้น

"เอามันไปทำเป็นอาหารปลาที่แพปลาบนเขื่อนดีไหมครับ" รตนเสนอความเห็นสุดโหด

"ไม่จำเป็น สั่งสอนมันอีกสักหน่อย แล้วเอาไปทิ้งไกลๆ ก็พอ"

"เดี๋ยวมันย้อนกลับมาวุ่นวายอีก จะรำคาญเอานะครับ" รตนดูเหมือนจะไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่

"กระจอกอย่างมันทำอะไรไม่ได้หรอก ทำตามที่สั่งฉันจะขึ้นไปนอนละ" ณัฐฐาทิ้งท้ายอย่างไม่ยี่หระ ก่อนจะเดินหายออกไปจากห้อง

"ครับ" วิศวัทรับคำสั่ง แล้วเดินกลับไปในห้องทำตามอย่างเคร่งครัดโดยเริ่มจากการสั่งสอนเจษฎาอยู่พักใหญ่...


บ้านเดี่ยวราคาแพงในหมู่บ้านจัดสรรย่านชานเมือง บรรยากาศดูน่าอึดอัดและเงียบเหงาไร้เสียงพูดคุยของผู้อยู่อาศัย แม้เรื่องสะเทือนใจที่เกิดขึ้นในบ้านจะผ่านมาได้หลายวันแล้ว สองสามีภรรยาก็ยังไม่ได้พูดคุยกันจริงจัง แม้ร่างกายจะได้รับการเยียวยาจากเวลาบ้างแล้ว แต่เวลาแค่นั้นยังไม่มากพอจะเยียวยาจิตใจของคนทั้งคู่

อริสานั้นถึงจะทำหน้าที่ของแม่บ้านอยู่เป็นปกติแต่ก็มีอาการเหม่อลอยเป็นบางครั้งและไม่ค่อยกล้าจะเผชิญหน้ากับสามีตรงๆ ส่วนทศพลเลือกที่ใช้สุราเป็นทางหลบหนี้ปัญหา เขามักจะหลบหน้าอาริสาด้วยการกลับบ้านดึกดื่นบางวันก็ไม่กลับ วันไหนที่กลับมาก็เมาแทบจะไม่ได้สติและแยกไปนอนที่ห้องทำงาน วันนี้ก็เช่นกันถึงจะเขาจะกลับบ้านเร็ว แต่ก็ไม่ยอมคุยกับภรรยาเลือกที่จะหลบมานั่งดื่มเหล้าอยู่ที่ห้องรับแขกของบ้าน เป็นภาพที่ทำให้อริสาเห็นแล้วไม่อาจจะปล่อยให้ปัญหานี้ดำเนินต่อไปได้อีกแล้ว เธอตัดสินใจเข้าไปคุยทศพลอย่างเปิดใจ เพื่อแก้ไขปัญหาระหว่างคนทั้งคู่

"พี่ทศ พี่จะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่" อริสาน้ำตาคลอ กริยาท่าทางที่เปลี่ยนไปราวกับเป็นคนที่เธอไม่เคยรู้จักของผู้เป็นสามีนั้นสร้างความสะเทือนใจให้เธอจนรู้สึกเจ็บปวด

"ทำไม...พี่มันเป็นยังไง" ทศพลเงยหน้าขึ้นมองตามเสียง มือยังกำแก้วเหล้ายกดื่มไปพลางๆ  หน้าเริ่มมีสีแดงจางๆ เนื่องจากฤทธิ์ของวิสกี้เพียวๆ ไม่มีการผสมโซดา ไม่มีแม้แต่น้ำแข็ง

"พี่จะกินเหล้ามากแค่ไหนก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นหรอก" หญิงสาวเอื้อมมือไปคว้าแก้วเหล้าหยุดไม่ให้ทศพลดื่มต่อ

"เอามานี่ ถ้าไม่ให้พี่กินเหล้า พี่ทนไม่ได้หรอก" ทศพลพยายามจะคว้าแก้วเหล้ามากจากมืออริสาแต่เธอขยับหลบ ชายหนุ่มจึงหันไปคว้าขวดเหล้าแล้วยกกระดกดื่มแทน

"พี่ต้องทนอยู่คนเดียวรึยังไง แล้วฉันละ นี่พี่ไม่รู้สึกผิดกับฉันบ้างเหรอ  เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นเพราะพี่ ที่มันมาบ้านเราก็เพราะพี่นะ" หญิงสาวเองก็รู้สึกไม่ยุติธรรม เพราะเธอเองก็ต้องร่วมแบกรับความทุกข์ที่เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง

"แล้วพี่ผิดอะไร ทำธุรกิจมันก็อย่างนี้แหละ มันโง่เองที่ถูกหลอก พี่ไม่ผิด" ชายหนุ่มไม่เพียงคิดไม่ได้ยังขึ้นเสียงใส่คนรักอย่างไร้สำนึก

"นี่พี่..." อริสาแทบจะทนฟังไม่ไหว ผู้ชายที่เธอรักจะทำตัวได้แย่ขนาดนี้ เขาไม่ได้สำนึกผิดอะไรเลยที่นำพาเรื่องเลวร้ายมาสู่ครอบครัว แล้วที่แย่กว่าก็คือเขาไม่แม้แต่จะคิดหาออกหรือทางแก้ไข ทำได้แค่หนีปัญหา

"แล้วเธอจะต้องทนอะไร ก็เห็นยอมมันทุกอย่าง" ทศพลมองหน้าอริสาที่แสดงความเอือมระอาออกมาก็เกิดอาการหงุดหงิด ภาพหญิงคนรักที่กำลังถูกกระทำชำเราก็ผุดขึ้นมาในหัว

"มันไม่ใช่อย่างงั้นนะ พี่ก็เห็นว่าฉันโดนบังคับ..." อริสาเถียงด้วยเสียงอันเบาเนื่องจากอ่อนใจในความคิดของสามี สายตานอกจากจะแสดงอาการผิดหวังที่สามีหยิบยกกเรื่องนี้ขึ้นมาพูด ยังมีความเจ็บปวดที่เหมือนถูกจี้ใจดำแฝงอยู่อีกด้วย

"หึหึ บังคับงั้นเหรอ ทั้งครางทั้งร่อนซะขนาดนั้น คงถูกใจของคนคุกอย่างมันละสิ" ถ้อยคำเชือดเฉือนจิตใจยังหลั่งไหลออกจากปากทศพลราวกับคนขาดสติ

"พี่จะดูถูกกันมากเกินไปแล้ว ที่ฉันทำอย่างงั้นก็เพราะจะช่วยพี่นะ" อริสาที่ดวงตามีน้ำใสมาคลอที่เบ้าตาแล้วค่อยๆ หยดลงมาอย่างช้าๆ  โผร่างเข้าไปสวมกอดสามี เพื่อยืนยันว่าเธอที่ยังซื่อสัตย์ยังรักและห่วงใยเขาอยู่ ถึงเรื่องทั้งหมดจะไม่ใช่ความผิดของเธอ แต่เธอก็ยังพร้อมที่จะยอมลงให้เพื่อรักษาชีวิตคู่ แม้จะต้องโดนเขาทำร้ายจิตใจก็ตาม

"เผี๊ยะ" ทศพลที่พยายามแกะร่างของอริสาออกเหมือนไม่อยากยอมรับความรักและความห่วงใย ด้วยความโกรธจากภาพเมียสาวและคู่แค้นที่ติดตาทำให้ขาดสติ จนเผลอตัวฝาดมือหนาไปกระทบเข้าที่แก้มเนียน อย่างแรงจนทำให้เกิดเสียงดัง อริสาใช้มือเล็กกุมไปที่ใบหน้าฝั่งที่โดนทำร้าย ยืนตัวสั่นอึ้งกับเหตุการณ์ที่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น ทศพลก็ยืนนิ่งพูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน

" พี่ทศ!!!" ตลอดเวลาที่อยู่ร่วมกันมาก็มีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ก็ไม่เคยมีครั้งไหนที่จะลงไม้ลงมือกัน จึงเหมือนฝางเส้นสุดท้ายขาดสะบั้นลง ทั้งที่เธอพยายามทำให้สถานการณ์ดีขึ้นแต่ไม่ได้รับการตอบสนองจากผู้เป็นสามี นั้นคงทำให้เธอไม่สามารถที่จะทนอยู่กับเขาในบ้านหลังนี้ได้แล้ว

"พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ" เสียงเรียกชื่อทศพลเพมือนทำให้เขาได้สติรีบเข้าไปกุมมือขอให้หญิงสาวอภัยให้กับความผิดพลาด

อริสาทั้งโกรธทั้งกลัว และรับไม่ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หญิงสาวสะบัดมือสามีทิ้งวิ่งขึ้นห้องหายไปพักใหญ่ ทศพลนั่งสงบสติอยู่ด้านล่างยังไม่กล้าตามขึ้นไปกลัวเรื่องจะลุกลามบานปลาย ก่อนที่ภรรยาสาวจะลากกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ลงมา

"นั้นเธอจะไปไหน พี่ไม่ยอมให้ไปนะ...ขอร้องละอย่าไปไหนเลยนะ" ทศพลพยายามรั้งตัวอริสาไว้ เหมือนอยากจะขอโอกาส

"ฉันไปอยู่บ้านพ่อสักระยะจะได้คิดทบทวนเรื่องระหว่างเรา ส่วนพี่อยู่นี่ก็คิดให้ดีเถอะว่าจะเอายังไงต่อ มีสติคิดได้เมื่อไหร่เราค่อยมาคุยกัน" อริสาแกะมือทศพลออกแล้วเดินออกจากบ้านไปโดยไม่สนใจทั้งคำห้ามปรามทั้งคำขอร้องอ้อนวอนของทศพล เธอขับรถออกจากบ้านไปทั้งที่หลั่งน้ำตาและจิตใจที่บอบช้ำ

"โธ่โว้ย!" ทศพลตะโกนดังลั่นบ้าน หมดหนทางเหนี่ยวรั้งภรรยาสาว กลับเข้ามานั่งภายในบ้าน มองสำรวจไปก็มีแต่ความทรงจำที่เจ็บปวด เขาเองก็ทนที่จะอยู่ในบ้านนี้ต่อไปไม่ไหวเหมือนกัน จึงโทรเรียกแท็กซี่แล้วโดยสารไปสถานบันเทิงที่ใกล้ที่สุดเพื่อหลีกหนีจากความจริงอันขมขื่น


เสียงดนตรีสดเสียงดุดันกระแทกกระทั้นกระตุ้นเลือดลมที่ปะปนไปด้วยแอลกอร์ฮอลของนักเที่ยวทั้งหลายที่อยู่ในอาคาร ผู้คนมากมายทั้งชายหญิงแต่งกายด้วยชุดที่ดึงดูดเพศตรงข้าม บ้างก็ไปสนุกกับคนแปลกหน้า บ้างก็สนุกกันอยู่แค่ในกลุ่มของตัวเอง

ด้านในของบาร์แห่งนั้นที่มีแสงไฟเพียงสลัวๆ ทศพลกำลังนั่งดื่มทานอยู่ที่บาร์ตรงนั้น เขามองภายในผับบาร์นั้นไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย เสียงเพลงที่อื้ออึงและน้ำเมาช่วยให้สมองของเขาไม่อาจโฟกัสไปที่ความคิดในหัวได้ ได้แต่ปล่อยมันไปตามสายตาเห็นอะไรก็คิดถึงสิ่งนั้น

ก่อนที่สายตาของเขาจะหยุดหรือสะดุดอยู่ตรงที่หญิงสาวใบหน้าคมเข้ม สวยเก๋สไตล์นางแบบ ผมดำยาวสลวย ที่อยู่ในชุดที่แสนเซ็กซี่ หล่อนที่สวมชุดเดรสสีแดงสายเดี่ยวตัดกับผิวสีน้ำผึ้งเนียนละเอียด ที่ค่อนข้างจะเว้าลึกจนเกือบจะโชว์ให้เห็นเต้านมเนียนสวยขนาดพอสมควรกับร่างกายเกือบท้ังลูก แถมความยาวของกระโปรงส่วนล่างก็ยาวพ้นสะโพกที่กลมกลึงและผายกว้างลงมาแค่ไม่ถึงหนึ่งฝ่ามือ กำลังเดินเข้ามานั่งที่บาร์ห่างจากเขาไม่มาก และทันทีที่เขาและเธอต่างสบตาจ้องมองกันและกัน ก็เป็นทางหญิงสาวที่ส่งยิ้มหวาน และขยับเดินตรงเข้ามาหาเขาที่นั่งอยู่

"มาคนเดียวเหรอคะ" สาวสวยทักทายด้วยท่าทางเป็มมิตร คำพูดติดสำเนียงแบบคนคุ้นเคยกับการใช้ภาษาอังกฤษ

"ใช่ครับ..." ชายหนุ่มยิ้มตอบเล็กน้อย

"กันธิชาค่ะ จะเรียกธิช่าก็ได้" หญิงสาวแนะนำตัวด้วยท่วงท่ามีเสน่ห์

"ผมทศ...ทศพลครับ"

"สีหน้าคุณทศดูเครียดๆ มีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ"

"นิดหน่อยครับ เรื่องทั่วๆ ไป"

"ให้ธิช่า อยู่คุยเป็นเพื่อนไหมคะ จะได้ไม่เหงา"

"ได้คนสวยอย่างคุณอยู่เป็นเพื่อน ก็คงไม่มีปัญหาอะไรทำให้ผมคิดมากได้แล้วครับ"

"ปากหวานจังนะคะ"

"เฉพาะกับคนที่ใช่เท่านั้นแหละครับ" ทศพลโปรยยิ้มมีเสน่ห์ไม่ทิ้งลายอดีตเสือร้ายที่คอยออกล่าสมันน้อย

ทั้งสองคนนั่งดื่มกินพูดคุยกันอย่างถูกคอ  ด้วยความที่ทศพลอยากจะทิ้งเรื่องวุ่นวายทั้งหลายไว้แม้จะแค่ชั่วคราวก็ยังดี ประกอบกับสาวหน้าสวยคม รูปร่างยั่วยวนชวนฝันตรงหน้าก็มีที่ท่าชอบพอเขาอยู่มากทีเดียว ความสัมพันธ์แบบวันไนท์แสตนด์คงจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนที่ดูมีความมั่นใจสูงแบบเธอ ส่วนตัวเขาแม้จะมีภรรยาแล้วแต่ในเวลานี้ที่เขารับแอลกอฮอร์ไปจนได้ที่เขาก็ไม่สนใจอะไรแล้ว

"อยากเปลี่ยนบรรยากาศไหมคะ" หญิงสาวไม่พูดเปล่า ยังมองส่งสายตามองเข้าไปในตาของทศพลราวกับมีข้อความเชิญชวนแฝงไว้ ฟันขาวเรียงสวยขบกัดริมฝีปากบอกเป็นนัย มือเรียวนุ่มก็ลูบไปที่ต้นขาของทศพลอย่างแผ่วเบา แต่ออกแรงเน้นตรงง่ามขาใกล้จุดยุทธศาสตร์


ทศพลเปิดประตูพาร่างสวยของหญิงสาวที่เพิ่งรู้จักเข้ามาในห้องที่ส่วนต้อนรับเป็นพื้นไม้ระแนงด้านบนเปิดโล่มองเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืน ด้านข้างมีอ่างอาบน้ำทรงรี มองผ่านประตูเลื่อนที่ทำจากกระจกเข้าไปพบเตียงใหญ่หนาฟูคลุมด้วยชุดเครื่องนอนสีขาวสะอาดสีเดียวกับพื้นและผนังห้อง ด้านในสุดหลังหัวเตียงเป็นห้องที่มีผนังทำจากกระจกด้านในมีเครื่องสุขภัณฑ์สีขาวเช่นกัน

เพียงแค่สิ้นเสียงปิดปะตู ร่างชายหญิงก็ปรี่เข้าหากัน อย่างกับคนที่หลงทางกลางทะเลทรายได้พบเข้ากับบ่อน้ำใส่สะอาดใต้ร่มไม้ที่เย็นฉ่ำ สองปากบดเบียดเข้าหากันอย่างโหยหา ลิ้นทั้งคู่พัวพันดูดดื่ม สี่แขนกอดรัดกันและกัน มือทั้งคู่สัมผัสทั่วร่างเริ่มสำรวจสัดส่วนควานหาจุดสยิว

"อูยยยยย ดีจังเลยค่ะ.." สาวสวยครางสยิวถูกทศพลไซ้เข้าที่ซอกคอเนื้อเนียนและอ่อนไหวของเธอ

"คุณสวยมากเลย ผมแทบจะทนไม่ไหวตั้งแต่อยู่ที่ผับแล้ว" หนุ่มร่างสูงกำยำยิ่งกอดรัดแน่นมากกว่าเดิม มือไม้ก็เลื้อยไปมาราวกับปลาหมึก

"ฉันก็เหมือนกัน แต่ไม่ต้องรีบร้อนเรามีเวลาทั้งคืน" กันธิชาคลายตัวออกจากวงแขนปลาหมึก จูงมือทศพลเข้าไปด้านในของห้องที่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ ร่างสวยในชุดเซ็กซี่วางกระเป๋าถือไว้ที่โต๊ะรับแขกตัวเล็ก ก่อนจะหนุมตัวกลับมามองชายหนุ่มด้วยท่วงท่ายั่วยวน

"เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า" ทศพลสลัดความคิดฟุ้งซ่านและความเคลียดทุกอย่างทิ้งออกไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่หลุดลอยออกจากร่างเหลือเพียงกางเกงชั้นในไปอย่างรวดเร็ว โชว์สัดส่วนร่างกายกำยำ มีร่องรอยฝกช้ำที่จางลงบ้างแล้วให้เห็นบ้างประปราย

กันธิชาเห็นดังนั้นก็ย้ายร่างงามระหงด้วยส่วนสูงหนึ่งร้อยหกสิบเจ็ดเซนติเมตรบวกกับรองเท้าส้นสูงอีกสี่นิ้วและน้ำหนักสี่แปดกิโลกรัม รูปร่างราวกับนางแบบ ทำให้ทุกครั้งที่ก้าวเดินดูสง่างาม มานั่งลงที่ปลายเตียงไม่ต่างจากนางพญาส่งสายตาเชิญชวนให้ทาสหนุ่มเข้ามาปลดเปลื้องเสื้อผ้าและอารมณ์ของเธอ

ทศพลตรงเข้าไปใกล้รางสาวสวยสูดดมกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ผสมด้วยกลิ่นของเครื่องดื่มมึนเมา จนเป็นกลิ่นที่แปลกประหปลาดแต่ก็กระตุ้นความอยากได้เป็นอย่างดี

มือใหญ่ลูบไล้ผิวกายแล้วเลื่อนไปปลดชุดแซ็กของสาวสวยออกไปทางปลายเท้าอย่างง่ายดายด้วยความช่วยเหลือของเจ้าของชุดที่ยกสะโพกลอยขึ้นจากเตียง

เผยให้เห็นร่างเนียนสีน้ำผึ้ง สองก้อนเนื้อนุ่มหยุนขนาดเหมาะมือก็ปรากฏออกมาให้เห็นเต็มตาเพราะไม่มีบราเซียร์สวมใส่มาแต่แรก ด้านล่างมีเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วสีแดงลายลูกไม้แบบซีทรูที่ปิดส่วนโคกนูนใหญ่ที่รัดติดกายไว้ด้วยเส้นสายที่เล็กราวกับเส้นเชือก

มือเรียวนุ่มคว้ากุมไปที่ก้อนเนื้อที่อัดแน่นอยู่เต็มเป้ามือน้อยลูบไล้จนมันเริ่มพองตัวและยืดออก และขยับถอดชิ้นผ้าชิ้นสุดท้ายออกจากกายของฝ่ายชาย

"พร้อมจะมีความสุขรึยังคะ" ดวงตาคมดุแต่ยั่วอารมณ์ทางเพศจ้องมองชายหนุ่มราวกับนักล่าจ้องเหยื่อ จนหนุ่มหล่อถึงกับสยิวกายท่อนเนื้อกระตุกหงึกๆ เหมือนเป็นการพยักหน้าตอบรับ

หญิงสาวส่งสายตาท้าทายและใบเปื้อนรอยยิ้ม ก้มหน้ากดริมฝีปากตรงเข้าใส่ท่อนเนื้อของอีกฝ่ายส่วนหัวจมหายเข้าไปในปากอิ่มที่เผยอออกอย่างเซ็กซี่ จนเจ้าของแท่งเนื้อเสียววาบมือหัวเห็ดรับรู้อุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันและความชุ่มชื่นเหนี่ยวลื่น ร่วมถึงลิ้นสัมผัสนุ่มจากลิ้นนิ่ม

"อูยยยย..." ทศพลส่งเสียงลากยาวความเสียวแล่นผ่านไปถึงครึ่งลำเนื้อพร้อมกับปากสวยที่ดันเข้ามา เมือนิ่มข้างหนึ่งยังทำการลูดหนังหุ่มแท่งที่ส่วนโคนไปมา อีกมือก็บีบนวดต้นขาเพิ่มอารมณ์

ร่างกำยำยืนเกร็งซึบซับความเสียวท่อนเนื้อที่ถูกกระทำลำแข็งอย่างที่ไม่ได้แข็งขนาดนี้มานานแล้วด้วยเพราะผิดรสผิดกลิ่น แก่นเนื้อกำยำเปียกเปื้อนไปด้วยคราบน้ำลาย ชายหนุ่มส่งเสียงซี๊ดซาดไม่ขาดปาก แต่ได้ฤทธฺิ์แอลกอฮอร์ช่วยทำให้ทนทานต่อสิ่งเร้าไว้ได้ไม่ปลดปล่อยน้ำกามออกมาให้เป็นที่ขายหน้า

"ธิช่าคุณเก่งมากเลยเล่นซะผมเกือบแตกแหนะ" ชายหนุ่มอดชื่นชมในลีลาการสร้างสุขจากปากของหญิงสาวไม่ได้ มันสุดยอดกว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยเจอมา

"ขอบคุณค่ะ" สาวทรงเสน่ห์ถอนปากออกจากดุ้นเนื้อตอบรับอย่างภูมิใจ ก่อนจะกลืนแท่งเสียวกลับเข้าไปอีกครั้งจนมิดโคน แล้วโยกเข้าออกอย่างเร็วแบบไม่ขัดเขินด้วยความเชี่ยวชาญ

"อูยยยย...เดี๋ยวก่อน...ถ้าขนาด...นี้...ผมจะ..จะ..." ทศพลเอื้อมมือไปจับผมดำยาวสลวยแน่น ด้วยเสียวที่รุนแรงเกินไป ด้านสาวสวยก็รับรู้ได้ถึงท่อนเนื้อที่กระตุกอยู่ในปากแต่ก็ไม่ได้สนใจแรงทัดทาน ปากสวยยังทำหน้าที่ต่อไป จนชายหนุ่มจิกนิ้วเท้าแน่นจนปวดหวังว่าจะช่วยชะลอการหลั่ง

"ฮึบ..." ชายหนุ่มส่งแรงดันศรีษะสาวสวยออกจากแก่นกายให้ออกไปได้ หยุดการพังทลายของเขื่อนกั้นน้ำเหนี่ยวได้ทันท่วงที

"ฮืมมม...ดื้อเหรอ รู้ไหมว่าคนดื้อจะโดนอะไร" หญิงสาวทำหน้าตาเหมือนคุณครูใจร้ายกำลังดุนักเรียนไม่ตั้งใจเรียน ร่างเพรียวไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหนดึงชายกำยำเพียงครั้งเดียวก็ส่งร่างนั้นขึ้นไปนอนบนเตียงได้อย่างง่าายดาย อาจเพราะร่างใหญ่นั้นไม่ได้คิดจะขัดขืน

หญิงสาวนอนทาบร่างอยู่ด้านข้าง ใช้มือนิ่มจบรูดแท่งเนื้อต่อเนื่อง หน้าสวยขยับเข้าใกล้ใบหน้าหล่อ พรมจูบไปทั่วใบหน้า ก็จะประกบปากแลกลิ้น แล้วลากลิ้นไปต่อที่ใบหู ซอกคอ และลงต่ำมาที่หัวนม

ร่างกำยำกระตุกหลายครั้ง จากการโดนโจมตีที่จุดเสียวต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ยอมโดนเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว มือใหญ่เอื้มไปจับบีบเค้นก้อนเนื้อขนาดพอเหมาะ ทั้งคลึงทั้งบี้ที่ส่วนหัวจุก อีกมือก็สอดประสานล้วงควักเข้าตรงหว่างขาจากทางด้านหลังสัมผัสกลีบนุ่มและรูเนื้อที่กำลังเปียกเหนี่ยว

สองร่างช่วยกันเล้าโลมจนได้ที่ หญิงสาวผละออกมาจากเตียงไปค้นหาของบางอย่างในกระเป๋า ก่อนหยิบเครื่องป้องกันออกมากหนึ่งชิ้น แล้วฉีกแกะซองใช้ปากคาบออกมาอย่างเย้ายวน ก่อนจะเลื่อนกายลงไปสวมใส่ถุงที่ทำจากยางพาราชนิดบางพิเศษเข้าใส่แท่งลำด้วยริมฝีปาก

หญิงสาวที่สวมใสเพียงกางเกงชั้นในแบบจีสตริงและรองเท้าส้นสูงนั้นดูมีแรงดึงดูดทางเพศอย่างประหลาดสำหรับทศพล เธอก้าวข้ามร่างใหญ่ขึ้นคร่อมทับแท่งเนื้อ นิ้วเรียวสาวชักเตรียมความพร้อมอีกมือก็แหวกเป้ากางเกงชั้นในออกด้านข้างเผยให้เห็นกลีบสวยเนียนตาและเส้นขนเล็กละเอียดที่ตัดแต่งให้ปกคลุมเนินเนื้ออย่างสวยงาม ก่อนจะจับส่วนหัวที่มีถุงยางบางกั้นถูเข้ากับร่องแฉะ

"ถ้าดื้อก็ต้องโดนลงโทษนะ" เสียงแหบนิดๆ เปล่งออกมาจนทศพลรู้สึกสยิวจนเอวกระดก ร่างงามทิ้งน้ำนักลงมาคาบอมเอาท่อนเนื้อเข้าไปทั้งหัว

ชายหนุ่มถึงกับแปลกใจในสัมผัสแรกที่สอดใส่ ด้วยท่าทีจัดจ้านเจนเวทีของหญิงสาวเขานึกว่าช่องสวาทคงจะไม่กระชับมากสักเท่าไหร่ แต่ผิดคาดร่องเนื้อนั้นช่างคับแน่นและนุ่มนวลไม่ต่างจากเด็กสาวที่ไร้ประสบการณ์เลยทีเดียว

"อูยยยย...ซี๊ด..." ทศพลส่งเสียงร้องระบายความอึกอัดและความเสียวจากการถูกช่องเนื้อแน่นบีบรัดเมื่อหญิงสากลืนกินท่อนเนื้อส่วนที่เหลือเข้าไปหมดลำในคราวเดียว ต่างกับหญิงสาวที่แสดงรอยยิ้มสะใจที่มองเห้นชายหนุ่มทำหน้าบิดเบี้ยว

"อ๊าาาา...อาาาา..." เสียงสวยครางระงมเมื่อเอวพลิ้วเริ่มขยับจากช้าไปเร็วทั้งบดขยี้ทั้งโยกขย่มสลับกับการใช้เอวคอดส่ายหมุนวนร้อนแรง หญิงสาวนั้นควบคุมเกมได้อย่างเก่งฉกาจ เหมือนเธอสามารถรับรู้ได้ว่าทศพลนั้นจะถึงขีดสุดเมื่อไหร่ สามารถผ่อนแรงให้ชายคู่ชกได้พักยกเพื่อชลอการหลั่งได้อย่างรู้ใจ และเธอที่อยู่ด้านบนก็รับรสเสียวได้อย่างไม่ขาดตอน

ทศพลใช้สองมองกุมจับไปที่สองเต้าขนาดพอเหมาะขยำบีบอย่างมั่นเขี้ยวกระดกเอวเด้งสวนรุนแรงขึ้นตอบโต้เหมือนกับอยากปลดปล่อยน้ำเหนี่ยว แต่ร่างเล็กรู้ทันกดร่างลงมาแนบทับตัวลดความเร็ว ปากเล็กประกบปากใหญ่ส่งลิ้นสวยล้วงลึกลงเข้าไปในปาก

"ผม..จะไม่ไหวแล้ว" ทศพลบอกความในใจเสียงกระเส่ากับใบหน้าอยู่ใกล้แทบจะติดกัน

"ฉันก็ใกล้แล้วเหมือนกัน" หญิงสาวยิ้มรับด้วยริมฝีปากสวย

ทศพลพลิกกายพร้อมกับร่างเล็กอย่าง่ายดายอาวุธคู่กายไม่หลุดออกจากถ้ำฉ่ำ ชายหนุ่มขึ้นมาอยู่ด้านบนบ้างเปลี่ยนหน้าที่ฝ่ายรุกเข้าใส่อย่างรุนแรง

"อืออออ...อราาาา....อาาาา..." กันธิชาส่งเสียงร้องครางระงมด้วยสีหน้าที่เหยเกอาการดูเสียวเอามากๆ จากการกระทุ้งกระแทกของอีกฝ่าย ที่ได้ขยับเข้าใส่ร่องหลืบของเธออย่างเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ

"ซี๊ดดดด...ของคุณนี่มันสุดยอดจริงๆ...เอามันส์สุดๆ เลย" ชายหนุ่มชื่นชมทั้งร่างกายและลีลาที่ร้ายกาจไม่ขาดปาก เพราะหญิงสาวนั้นเป็นรสชาติร้อนแรงที่ถูกใจเขาจริงๆ

"อราาาา...จะ...ซี๊ดดดด...เสร็จแล้ว" หญิงสาวร้องลั่น ด้วยความเสียซ่านอย่างสุขสม ก่อนที่เธอจะกอดร่างกำยำแน่น ก่อนจะคลายตัวออก

"อูยยยย...ผมก็เสร็จแล้ว" ชายหนุ่มนั้นก็มีท่าทีเสียวสุขไม่แพ้กัน ปลดปล่อยน้ำกามออกระลอกใหญ่อัดแน่นเต็มส่วนปลายของถุงยาง

ทศพลพลิกกายมานอนหงายอย่างอ่นแรง ช่างเป็นการเสพกามที่สุดยอดสำหรับเขา โดยมีหญิงสาวตามไปถอดถุงยางแล้วทำความสะอาดแท่งเนื้อให้ด้วยริมฝีปากอิ่ม

ชายหนุ่มเคลิ้มผ่อนคลาย แก่นกายที่สิ้นฤทธิ์ไปแล้วถูกกระตุ้นด้วยโพร่งปากอุ่นชุ่มชื่นกลับฝื้นตัวขึ้นมาได้ประหยาด เขาไม่ได้แข็งพร้อมรบหลังจากเสร็จกิจไปแล้วหนึ่งรอบอย่างนี้มานานแล้ว เขาต้องยอมรับกับตัวเองเลยว่าผู้หญิงคนนี้มีฝีมือทางกามเหนือกว่าเขามากจริงๆ

เมื่อแท่งเนื้อแข็งแกร่งขึ้นมาเตรียมพร้อมสำหรับการดำเนินกิจกามต่อได้ หญิงสาวก็สวมถุงยางอันใหม่ใให้ชายหนุ่มด้วยวิธีเดิม ก่อนจะทิ้งร่างหมอบคลานสี่ขาโชว์บั้นท้ายงามงอน และกลีบเนื้ออวบอิ่มอัดแน่นเป็นพูสวยเมื่อมมองจากด้านหลัง

ชายหนุ่มไม่รอช้าให้เป็นการเสียน้ำใจของสตรีสาวสวยที่เชื้อเชิญ พาร่างกำยำเข้าประกบเข้าด้านหลัง ถึงตอนนี้เขาจะต้องแห้งตายคาหว่างขาของสาวสวยคนนี้เขาก็ยอม

"มาสิคะ มันอยากได้ของคุณจะแย่แล้ว" กันธิชาส่ายสะโพกเบาๆ เหมือนเป็นการล่อเป่า ร่องสวยพราวด้วยน้ำใส่และคราบฟองจากครั้งแแรกราวกับถูกราดด้วยน้ำเชื่อมและฝองนม

"อืมมมม....อาาาา..." ชายหนุ่มส่งแท่งเนื้อเข้าไปตามคำเชิญ ออกแรกระเด้ากระทุ้งอย่างเอาเป็นเอาตาย ราวกับอยากประกาศศักดาว่าเขาเองก้ไม่น้อยหน้าเธอเช่นกัน

"อ๊าาาา...แรงอีก อย่างน้นแหละ ดีมาก" หญิงสาวยังคงไม่เพลี้ยงพล้ำแม้จะอยู่ในท่วงท่าที่เสียเปรียบยังคงเรียกร้องให้ชายหนุ่มจ้วงแทงเธอให้ถึงใจ

"โอ้ยยยย...โคตรเสียวเลยเว้ยยย..." ทศพลสติกระเจิงกระเจิงปลดปล่อยอารมณ์ไปตามเกมสวงาทอย่างเมามัน จนหญิงสาวไม่อาจยันกายไว้ได้ไหวทิ้งตัวลงนอนราบไปกับเตียงโดยที่ชายหนุ่มก็ทิ้งตัวลงมาสองมือกุมหัวไหล่หญิงสาวไว้แน่นแล้วออกแรงกระแทกรัว

"อ๊าาาา...อาาา...จะถึงแล้ว...จะถึงอีกแล้ว" สาวสวยสไตล์นางแบบครวญครางลั่นจากกระทำที่รุนแรงและการเคลื่อนตัวของแท่งเนื้ออย่างรวดเร็ว

"อืมมม...ผมก็ด้วย..." ทศพลกดอัดแท่นเนื้อเข้าใส่แบบไม่สนสุขภาพเอว เป้าหมายคือพาตัวเองและสาวสวยด้านล่างไปให้ถึงฝั่งฝัน ยิ่งส่งความเสียวไปให้มากเท่าไหร่ก็ได้กลับคืนมามามากเท่านั้น

"อ๊าาาาา...." ทั้งสองคนส่งเสียงประสานเสร็จสมในเวลาไล่เลี่ยกัน นอนกอดกันกลมบั้นท้ายของทั้งคู่ยังคงกระตุกบดใส่กันเบาๆ เป็นระยะ

จนความเสียวคลายตัวออกจากร่างจนหมดก็พากันเข้าไปอาบน้ำ ค้ำคื่นนั้นทศพลสามรถปลดล่อยน้ำออกจากร่างได้ถึงสามน้ำ แต่ละน้ำก็ยาวนานกว่าปกติและหลั่งไหลออกมาได้มากอย่างไม่เคยเป็นจนเขาหลับไหลไปด้วยความอิ่มเอมในรสกาม หลังจากทศพลหลับไปกันธิชาก็ลุกขึ้นมาล้วงเข้าไปในกระเป๋าถือกดหยุดการบันทึกภาพเคลื่อนไหวของโทรศัพท์มือถือ ก่อนจะหยิบมือถืออีกเครื่องในกระเป๋ามาติดต่อไปหาคนคนหนึ่ง

"เรียบร้อยแล้วค่ะเสี่ย..."

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

อริสา น่าเป็นคนช่วย เจษ รึป่าว

 ::JubuJubu::น่าจะโดนปิดปากตัดตอนแล้ว นายทศพล

งานงอกเลยแต่ละคน

ลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ แล้วต่อไปเจษจะเป็นยังไง

[Man4586]

โดนจัดฉากเเล้วมั้งเนี้ย

เนื้อเรื่องเริ่มยากที่จพคาดเดาได้ดลย

สวัสดีปีใหม่ครับท่าน


เรื่องราวยิ่งชวนติดตามไปอีก ขอบคุณมากๆๆครับ

เจษเป็นไงบ้างจะรอดไหม

น่าจะมีคนอยากได้เมียทศ

ยังอ่านไม่จบ แต่ขอขอบคุณนักเล่าเรื่องที่ผ่านตัวหนังสือ ที่จัดส่งของมีค่ามาให้เราๆ ทุกคน และชอบตรงมีคติสอนใจ ที่ว่า ช้างสาร งูเห่า เมียรัก ข้าเก่า ไว้ใจไม่ได้

ใครเป็นคนส่งกัญธิชามา

เรื่องนี้ลึกลับซับช้อนจนเดาไม่ออก ไม่ทราบว่าใครส่งเธอมาหาทศพล น่าติดตามมาก และใครจะเป็นคนช่วยเจษฎาแก่แค้น

สบายล่ะ เป็นพระเอกหนังแล้ว

โอ้ว มีเสี่ยมาเกี่ยวด้วย เสี่ยไหน ??? อย่าบอกนะว่า เสี่ยโป้