เปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟัน ตอนที่ 5

[นากิ สปริงฟิลด์]

โดนติดๆกันเลย

[Boolist]

ชะตากรรมสาวเปรี้ยว

[Suramon]

จำใจทำและต่อไปก้อเต็มใจทำ ยาวไปงานนี้

[Isomniac]

ชอบมาก

[a park]

เปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟัน by />
ตอนที่ 5

              เปรี้ยวนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันกายอยู่ ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านเปรี้ยวก็ไม่ได้ไปไหนอีกเลย ก้มหน้าร้องไห้ นึกถึงแต่เหตุการณ์เมื่อคืนและตอนเช้า มันช่างน่าอับอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินอยู่ นี้ถ้าพ่อกับแม่รู้เรื่องนี้เข้าล่ะ แม่น่ะไม่เท่าไหร่เพราะท่านคิดว่าเธอเป็นเด็กใจแตกตอนเหตุการณ์น้าชู คนเดียวที่เธอเหลือตอนนี้คือพ่อของเธอ แต่ถ้าพ่อของเธอรู้เรื่องนี้เข้าล่ะ ท่านคงจะทิ้งเปรี้ยวไปอีกแน่นอน

              ตลอดสองวันเปรี้ยวขาดเรียน ได้แต่นอนคดคู้อยู่บนเตียง ข้าวปลาไม่ทาน มิวก็ไม่โทรหาเธอเลยและเธอก็ไม่โทรหามิวเช่นกัน ดูเฟสก็มีแต่คนคอมเม้นแต่รูปที่เธอถ่าย ไม่มีใครห่วงหาหรือถามไถ่เลยว่าเปรี้ยวหายไปไหน หรือแม้แต่พ่อของเธอเองก็ยังไม่โทรหาเธอเช่นกัน ตอนนี้เธอเหมือนเคว้งควางอยู่ใจกลางคลื่นมรสุมลูกใหญ่อยู่ลำพังกางทะเล...

              ติ้ง...เสียงไลน์ดังขึ้น เปรี้ยวหยิบมือถือขึ้นมาดูก็เป็นแปลกใจที่อยู่ๆเค้ามีไลน์ของเปรี้ยวได้อย่างไร และยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่คือเค้าส่งคลิบมาให้เธอ เป็นคลิบตอนที่เธอกับพี่ก้องอยู่บนรถกำลังนัวเนียกัน ซึ่งในคลิบเห็นหน้าเธอชัดเจนมากพร้อมกับมีข้อความต่อท้าย

              -   ถ้าไม่อยากให้คลิบหลุด พรุ่งนี้เที่ยงเจอกันที่โรงเรียน

              เรื่องเก่ายังไม่ทันหายเรื่องใหม่ก็มาอีก เปรี้ยวสับสนไม่รู้จะทำอย่างไรดีได้แต่ต้องไปเจอตามที่เค้าสั่ง รุ่งเช้าเปรี้ยวจึงแต่งตัวไปโรงเรียนตามปรกติ ก็ดีเหมือนกันเพราะเปรี้ยวก็มีเรื่องที่ต้องเคลียกับมิว

              เปรี้ยวดักรอมิวหน้าโรงเรียนไม่นานก็เห็นมิวลงจากรถโดยที่มีพ่อเลี้ยงมาส่ง เปรี้ยวหน้าแดงที่ได้เผชิญหน้ากับคุณชาติแม้ว่าเค้าจะนั่งรออยู่ในรถก็ตาม คุณชาติยิ้มให้เปรี้ยวแล้วขับรถออกไป
              "รอเจอหน้าสามีหรอจ๊ะเปรี้ยว" คำแรกทิ่มิวทักทายก็เจ๊บจี๊ดเลย
              "มิว ทำไมเธอพูดแบบนี้ เราไม่ได้รอเจอหน้าใครหรอ รอเจอเธอนั่นแหละ" เปรี้ยวรีบตอบ
              "อ้าวเหรอ นึกว่าคิดถึงผัว"
              "มิว...เธอเป็นอะไรถึงพูดกับชั้นแบบนี้ มานี่เลยชั้นอยากคุยกับเธอ" พูดจบเปรี้ยวก็ดึงมือเปรี้ยวไปคุยตรงม้าหินอ่อนที่ประจำของทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้ยังเช้าอยู่จึงไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่
              "เอ้า...มีอะไรจะคุยก็ว่ามา" มิวนั่งลง ส่งยิ้มให้ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าเปรี้ยวจะคุยเรื่องอะไร
              "ก็เรื่องวันนั้นน่ะ เป็นแผนของเธอใช่ไหมมิว" เปรี้ยวถามตรงๆกับมิวทันที
              "วันนั้น ก็วันไหนเหรอ" มิวถามยอกยอน
              "ก็..วันที่ไปผับล่าสุดอะมิว"
              "อ๋อ วันที่พี่ก้องกับพี่ตูนพาเข้าโรงแรมใช่ปะ บ้าสิเปรี้ยวชั้นไม่ได้วางแผนอะไรนะเปรี้ยว เธอก็เห็นนิว่าบังเอิญเจอกันที่ผับไม่ใช่เหรอ พี่ก้องขับรถเข้าโรงแรมเองนะ เธอก็อยู่ด้วยนิเปรี้ยว" มิวตอบทั้งที่รู้ดีว่าเปรี้ยวไม่ได้หมายถึงเรื่องที่โรงแรมเลย

              "ไม่ใช่มิว ไม่ใช่เรื่องนั้น เป็นเรื่องหลังจากนั้นอะ...ตอนที่อยู่บ้านมิวน่ะ" เปรี้ยวถามแบบอายๆ
              "อ๋อ ตอนพ่อเปิดซิงเปรี้ยวนะเหรอ ทำไมอะ ทำไมถึงคิดว่าเป็นแผนของชั้น" มิวเน้นคำว่าเปิดซิงเปรี้ยวจนเปรี้ยวเจ็บจี๊ดอีกครั้ง
              "ก็..คุณพ่อเข้าห้องเธอได้ยังไง แล้ว..ทำไมเธอไม่ห้ามหรือช่วยเราเลยล่ะมิว เป็นแผนเธอใช่ไหมมิวที่ให้พ่อเลี้ยงทำกับเราแบบนั้น" เปรี้ยวพยายามคาดคั้นคำตอบ
              "แต่เธอก็ชอบไม่ใช่เหรอเปรี้ยว ไม่เห็นขัดขืนเลยนิ เห็นคุณพ่อบอกเบิลตั้งหลายรอบ ก็ไม่เห็นเธอว่าอะไรเลย" คำพูดของมิวจี้ใจดำเปรี้ยวทุกคำไม่ถนอมน้ำใจกันเลย ทำไมมิวถึงเป็นแบบนี้นะเปรี้ยวแปลกใจในท่าทีของมิว

              "แต่ก็เถอะ ในเมื่อเธอกล้าถามชั้น ชั้นก็จะตอบกับเธอตรงๆก็แล้วกันนะ ใช่มันเป็นแผนของชั้นเองแหละ" มิวตอบ
              "มิว..ทำไมเธอถึงทำกับชันแบบนี้ ชั้นเป็นเพื่อนของเธอไม่ใช่เหรอ เธอรู้มั้ยว่าตอนเช้าแม่ของเธอเห็นตบชั้นใหญ่เลย ทำไมเธอทำกับชั้นแบบนี้" เปรี้ยวร้องโวยวายใส่มิวยกใหญ่แต่มิวก็ส่วนกลับไปอีก
              "เพื่อนกันเหรอ เพื่อนประสาอะไรแย่งคนรักกัน ฮึ"
              "แย่งคนรัก ใครมิว..พี่ตูนเหรอ เปล่านะมิว เปรี้ยวไม่ได้..." เปรี้ยวเสียงอ่อนลง จะปฏิเสธแต่ก็ทำได้ไม่เต็มปากเท่าไหร่
              "หึหึ ไม่แย่งเหรอ แล้วทำไมไม่ขัดขืนพี่ตูนทั้งที่พี่ก้องก็อยู่กับเธอ ชั้นอุหาดีใจที่เธอกับพี่ก้องกำลังลงเอยกัน แต่พอพี่ตูนไปหาเธอ ทำไมฮึเปรี้ยวทำไม" มิวต่อว่าเปรี้ยวยกใหญ่ เปรี้ยวเองก็ไม่สามารถตอบมิวได้เช่นกัน เพราะตอนนั้นเธอก็ยอมรับว่าหวั่นไหวกับพี่ตูนเช่นกัน

              "ชั้นน่ะ สู้เธอไม่ได้เลยเปรี้ยว เธอทั้งสวยกว่าน่ารักกว่า แถมยังซิงอีก ชั้นไม่มีอะไรสู้เธอได้ซักอย่าง ถ้าพี่ตูนได้เธอ เค้าก็ต้องเลือกเธอแน่ไม่ใช่ชั้น เธอก็รู้ว่าชั้นชอบพี่ตูนมากขนาดไหน แต่เธอก็ยังหักหลังชั้น" คำตอบของมิวทำเอาเปรี้ยวพูดอะไรไม่ออก
              "มิว...เราไม่ได้....ตั้งใจ เรา.." เปรี้ยวไม่รู้ตะแก้ตัวอย่างไรดี
              "ส่วนเรื่องคุณพ่อ ตอนแรกชั้นไม่ได้วางแผนอะไรทั้งนั้น แต่เธอหักหลังชั้นก่อนนะเปรี้ยว" พูดจบมิวก็ลุกพรวดขึ้นทันที
              "เธอกับชั้นคงเป็นเพื่อนต่อไปไม่ได้แล้วล่ะ" มิวหันหลังให้เปรี้ยวแล้วเดินไปทันที
              "มิว เดี๋ยวสิมิว เราขอโทษมิว" เปรี้ยวเรียกชื่อมิว มิวเดินไปสองสามก้าวก็หยุด เปรี้ยวดีใจคิดว่ามิวยกโทษให้ แต่มิวพูดขึ้นมาโดยไม่ได้หันมาหาเธอ
              "เรื่องคลิบวันนั้นในรถ มันก็เรียกชั้นไปหาเมื่อวานเหมือนกับที่มันเรียกเธอไปหาวันนี้ เธอก็กลั้นใจทำตามที่มันบอกแล้วกัน เสร็จแล้วก็ลืมมันซะ" พูดจบมิวก็เดินจากไปทันที นี่มิวก็รู้เรื่องคลิบด้วยเหรอ มันก็เรียกมิวไปหาด้วย...เปรี้ยวสังหรใจทันทีว่ามันต้องการอะไร

              เปรี้ยวไม่มีสมาธิเรียนเลยตลอดเช้า เปรี้ยวแอบหันดูมิวเป็นระยะแต่เธอไม่สนใจเปรี้ยวเลยซักนิด นี่เธอเสียเพื่อนสนิทที่สุดเพียงเพราะผู้ชายคนเดียวเองเหรอ เวลาช่างไวเสียจริงจบคาบเรียนวิชาหนึ่งแล้วก็อีกวิชาหนึ่ง เวลาก็ใกล้ทุกขณะจนกระทั่งเสียงออดบอกเลิกพักเที่ยงก็ดังขึ้น เปรี้ยวเก็บข้าวของอย่างอิดออด เดินไปตามที่นัดหมาย

              "มาช้าจังเลยนะนางสาวชลธิชา" ครูสมบัติยิ้มร่าเมื่อเห็นเปรี้ยวเดินเปิดประตูเข้ามา เปรี้ยวยกมือไหว้แล้วค่อยๆนั่งลงเก้าอีกตรงหน้าโต๊ะทำงานของครูสมบัติ
              "เห็นคลิบที่ครูส่งให้แล้วใช่ไหม" เปรี้ยวพยักหน้า
              "เธอรู้ใช่ไหมว่าเธอทำผิดร้ายแรงถึงขั้นไล่ออก" เปรี้ยวนั่งก้มหน้าน้ำตาซืมออกมา
              "เอ๊า คราวนี้ไม่เห็นปากดีเหมือนแต่ก่อนเลยล่ะ ฮึ" ใช่แล้วปรกติถ้าเป็นเรื่องอื่นป่านนี้เปรี้ยวคงต่อปากต่อคำกับครูสมบัติไปนานแล้วแต่ตอนนี้เธอได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดจาเลยซักคำ

              "ครูจะต้องแจ้งให้ผู้ปกครองของเธอทราบนะ อะนี่หนังสือเชิญผู้ปกครอง" ครูสมบัติยื่นซองจดหมายสีขาวให้เปรี้ยว แต่เปรี้ยวก้มหน้าก้มตา น้ำตาเริ่มไหล่ออกมา
              "ร้องไห้เหรอ เสียใจทำไม ที่ตอนทำไม่คิด" ครูสมบัติเอนตัวหลังพิงเก้าอี้กอดอก รู้สึกสะใจที่ตอนนี้เค้าถือไพ่เหนือกว่า
              "รับไปสิ แล้วพรุ่งนี้ก็พาผู้ปกครองมาด้วยจะได้ให้เซ็นใบลาออก" คำก็ออกสองคำก็ออก ครูสมบัติข่มขู่เปรี้ยวจนน้ำตาหยดแหมะๆ
              "อย่าไล่หนูออกเลยนะคะครู อย่าบอกพ่อกับแม่หนูด้วย หนูขอร้อง" เปรี้ยวสะอื้นไห้ขอร้องครูสมบัติ ครูสมบัติยิ้มในท่าทีของเปรี้ยว ที่ปรกติเธอมักจะมาพร้อมกับความมั่นใจเต็มเปี่ยม เถียงหลังชนฝาไม่ยอมคน แต่ตอนนี้เธอเป็นลูกไก่ในกำมือของเค้าแล้ว
              "ไม่บอกได้ยังไง เรื่องร้ายแรงขนาดนี้"
              "หนูขอร้องนะคะครู อย่าบอกเรื่องนี้ให้พ่อแม่หนูรู้นะคะ หนูจะไม่ทำอีกแล้ว หนูจะทำตามกฏโรงเรียนทุกอย่าง หนูจะไม่เกเร หนูจะตั้งใจเรียน หนูจะทำตามที่ครูบอกทุกอย่างนะคะ หนูสัญญา" ครูสมบัติรอคำนี้จากปากเปรี้ยวอยู่แล้ว เค้าจึงลุกขึ้นเดินมาหายืนตรงหน้าเปรี้ยวแล้วยื่นหน้าหาเธอ
              "ทุกอย่างจริงนะ" เปรี้ยวพยักหน้า เธอนึกถึงคำพูดของมิวที่บอกทิ้งท้ายเอาไว้เมื่อเช้า เธอนึกได้อย่างเดียวว่าครูบ้ากามคนนี้ต้องการอะไร
และก็เป็นอย่างที่เธอคิด ครูชาติปลดเข็มขัดออก แล้วรูดกางเกงและกางเกงในลงจนถึงข้อเท้า ท่อนเนื้อขนาดประมาณพี่ก้องได้มั้งก็ตั้งตรงอยู่ตรงหน้าของเปรี้ยว

              "งงอะไร เธอก็รู้ว่าต้องทำยังไง แฟนของเธอเจ้าของคลิบน่ะเค้าเล่าให้ครูฟังหมดแล้ว" ครูสมบัติคิดว่าพี่ก้องเป็นแฟนของเธอเหรอ แล้วครูสมบัติมีคลิบนี้ได้ยังไง พี่ก้องเล่าอะไรให้ครูสมบัติฟังบ้าง มันเป็นคำถามในใจของเปรี้ยว แต่ตอนนี้เธอคงต้องทำตามที่ครูสมบัติสั่งก่อน

              เปรี้ยวทำใจแล้วตั้งแต่อ่านไลน์ ตอนนี้ครูสมบัติมีไพ่เหนือกว่าเธอมาก เธอต้องทำตามที่ครูต้องการไปก่อนให้ครูไว้ใจเธอ แล้วค่อยหาโอกาสเอาคืนกับที่ทำกับเธอและมิวให้สาสม

              เปรี้ยวคุกเข่าตรงหน้าครูสมบัติเธอจับท่อนเนื้อที่แข็งเต็มที่รูดเบาๆช้าๆ ครูสมบัติขยับตัวเข้าใกล้เปรี้ยวอีก มือก็จับหัวของเธอดึงเข้าตรงระหว่างขาของเค้า เปรี้ยวพอรู้ว่าต้องทำอย่างไรเพราะพ่อเลี้ยงมิวเคยบอกให้เธอทำ เปรี้ยวรูดหนังหุ้มปลายลงเพื่อเปิดหัวเห็ดบาน จากนั้นเธอก็ใช้ลิ้นเลียตรงปลายหัวเห็ด

              "อะ..ซี๊ดด" ครูสมบัติครางเบาๆมือก็กดหัวของเปรี้ยวไปด้วย เปรี้ยวจึงอ้าปากอมหัวบานเข้าปากของเธอพร้อมกับค่อยๆรูดปากเข้าออกช้าๆ






              บ๊วบ ๆ ๆ เปรี้ยวตั้งหน้าตั้งตาใช้ปากดูดเลียท่อนเนื้อของครูสมบัติ เผื่อว่าถ้าหากครูเสร็จไวเธอก็อาจจะไม่เปลืองตัวกับครูบ้ากามคนนี้ ทางครูสมบัติรู้สึกสะใจไม่น้อยที่ในที่สุดเด็กสาวสุดแสบที่เค้าหมายปองตอนนี้นั่งคุกเข่าใช้ปากอมควยเค้า แต่เค้าก็อดเสียดายที่ไม่ได้ลิ้มรสความสาวของเธอคนนี้ นั่นเพราะมิวเล่าให้เค้าฟังหมดแล้วว่าเปรี้ยวเสียความบริสุทธิ์ให้กับพ่อเลี้ยงของเธอ

              "ใช้ปากเก่งเหมือนกันนิ แต่เพื่อนของเธอทำเก่งกว่าเธอมากนะ" เปรี้ยวเงยหน้ามองครูสมบัติทั้งที่ปากยังอมท่อนเนื้อของเค้าอยู่ เปรี้ยวหมั่นใส้ครูบ้ากามคนนี้จริงๆ อยากจะกัดให้ขาดเสียตรงนี้ให้มันรู้แล้วรูดรอด แต่ต้องอดทนให้ถึงที่สุด

              "พอละ ครูพร้อมแล้ว" ครูสมบัติถอนท่อนเนื้อออกจากปากของเปรี้ยว

              ครูสมบัติจับเปรี้ยวให้ลุกขึ้นแล้วดันเธอให้นั่งบนโต๊ะทำงาน เค้ารูดกางเกงในของเปรี้ยวออกจากนั้นก็ยกขาทั้งสองข้างของเปรี้ยวขึ้นแล้วกางออกกว้าง เค้าไม่มีเวลาจะชื่นชมร่องสาวของเปรี้ยวมากนักเพราะนี่เป็นเวลาพักกลางวัน ครูจ่อท่อนเนื้อตรงปากร่องสาวเขี่ยขึ้นลงเบาๆ

เปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟัน by />
ตอนที่ 5

              เปรี้ยวนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันกายอยู่ ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านเปรี้ยวก็ไม่ได้ไปไหนอีกเลย ก้มหน้าร้องไห้ นึกถึงแต่เหตุการณ์เมื่อคืนและตอนเช้า มันช่างน่าอับอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินอยู่ นี้ถ้าพ่อกับแม่รู้เรื่องนี้เข้าล่ะ แม่น่ะไม่เท่าไหร่เพราะท่านคิดว่าเธอเป็นเด็กใจแตกตอนเหตุการณ์น้าชู คนเดียวที่เธอเหลือตอนนี้คือพ่อของเธอ แต่ถ้าพ่อของเธอรู้เรื่องนี้เข้าล่ะ ท่านคงจะทิ้งเปรี้ยวไปอีกแน่นอน

              ตลอดสองวันเปรี้ยวขาดเรียน ได้แต่นอนคดคู้อยู่บนเตียง ข้าวปลาไม่ทาน มิวก็ไม่โทรหาเธอเลยและเธอก็ไม่โทรหามิวเช่นกัน ดูเฟสก็มีแต่คนคอมเม้นแต่รูปที่เธอถ่าย ไม่มีใครห่วงหาหรือถามไถ่เลยว่าเปรี้ยวหายไปไหน หรือแม้แต่พ่อของเธอเองก็ยังไม่โทรหาเธอเช่นกัน ตอนนี้เธอเหมือนเคว้งควางอยู่ใจกลางคลื่นมรสุมลูกใหญ่อยู่ลำพังกางทะเล...

              ติ้ง...เสียงไลน์ดังขึ้น เปรี้ยวหยิบมือถือขึ้นมาดูก็เป็นแปลกใจที่อยู่ๆเค้ามีไลน์ของเปรี้ยวได้อย่างไร และยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่คือเค้าส่งคลิบมาให้เธอ เป็นคลิบตอนที่เธอกับพี่ก้องอยู่บนรถกำลังนัวเนียกัน ซึ่งในคลิบเห็นหน้าเธอชัดเจนมากพร้อมกับมีข้อความต่อท้าย

              -   ถ้าไม่อยากให้คลิบหลุด พรุ่งนี้เที่ยงเจอกันที่โรงเรียน

              เรื่องเก่ายังไม่ทันหายเรื่องใหม่ก็มาอีก เปรี้ยวสับสนไม่รู้จะทำอย่างไรดีได้แต่ต้องไปเจอตามที่เค้าสั่ง รุ่งเช้าเปรี้ยวจึงแต่งตัวไปโรงเรียนตามปรกติ ก็ดีเหมือนกันเพราะเปรี้ยวก็มีเรื่องที่ต้องเคลียกับมิว

              เปรี้ยวดักรอมิวหน้าโรงเรียนไม่นานก็เห็นมิวลงจากรถโดยที่มีพ่อเลี้ยงมาส่ง เปรี้ยวหน้าแดงที่ได้เผชิญหน้ากับคุณชาติแม้ว่าเค้าจะนั่งรออยู่ในรถก็ตาม คุณชาติยิ้มให้เปรี้ยวแล้วขับรถออกไป
              "รอเจอหน้าสามีหรอจ๊ะเปรี้ยว" คำแรกทิ่มิวทักทายก็เจ๊บจี๊ดเลย
              "มิว ทำไมเธอพูดแบบนี้ เราไม่ได้รอเจอหน้าใครหรอ รอเจอเธอนั่นแหละ" เปรี้ยวรีบตอบ
              "อ้าวเหรอ นึกว่าคิดถึงผัว"
              "มิว...เธอเป็นอะไรถึงพูดกับชั้นแบบนี้ มานี่เลยชั้นอยากคุยกับเธอ" พูดจบเปรี้ยวก็ดึงมือเปรี้ยวไปคุยตรงม้าหินอ่อนที่ประจำของทั้งคู่ ซึ่งตอนนี้ยังเช้าอยู่จึงไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่
              "เอ้า...มีอะไรจะคุยก็ว่ามา" มิวนั่งลง ส่งยิ้มให้ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่าเปรี้ยวจะคุยเรื่องอะไร
              "ก็เรื่องวันนั้นน่ะ เป็นแผนของเธอใช่ไหมมิว" เปรี้ยวถามตรงๆกับมิวทันที
              "วันนั้น ก็วันไหนเหรอ" มิวถามยอกยอน
              "ก็..วันที่ไปผับล่าสุดอะมิว"
              "อ๋อ วันที่พี่ก้องกับพี่ตูนพาเข้าโรงแรมใช่ปะ บ้าสิเปรี้ยวชั้นไม่ได้วางแผนอะไรนะเปรี้ยว เธอก็เห็นนิว่าบังเอิญเจอกันที่ผับไม่ใช่เหรอ พี่ก้องขับรถเข้าโรงแรมเองนะ เธอก็อยู่ด้วยนิเปรี้ยว" มิวตอบทั้งที่รู้ดีว่าเปรี้ยวไม่ได้หมายถึงเรื่องที่โรงแรมเลย

              "ไม่ใช่มิว ไม่ใช่เรื่องนั้น เป็นเรื่องหลังจากนั้นอะ...ตอนที่อยู่บ้านมิวน่ะ" เปรี้ยวถามแบบอายๆ
              "อ๋อ ตอนพ่อเปิดซิงเปรี้ยวนะเหรอ ทำไมอะ ทำไมถึงคิดว่าเป็นแผนของชั้น" มิวเน้นคำว่าเปิดซิงเปรี้ยวจนเปรี้ยวเจ็บจี๊ดอีกครั้ง
              "ก็..คุณพ่อเข้าห้องเธอได้ยังไง แล้ว..ทำไมเธอไม่ห้ามหรือช่วยเราเลยล่ะมิว เป็นแผนเธอใช่ไหมมิวที่ให้พ่อเลี้ยงทำกับเราแบบนั้น" เปรี้ยวพยายามคาดคั้นคำตอบ
              "แต่เธอก็ชอบไม่ใช่เหรอเปรี้ยว ไม่เห็นขัดขืนเลยนิ เห็นคุณพ่อบอกเบิลตั้งหลายรอบ ก็ไม่เห็นเธอว่าอะไรเลย" คำพูดของมิวจี้ใจดำเปรี้ยวทุกคำไม่ถนอมน้ำใจกันเลย ทำไมมิวถึงเป็นแบบนี้นะเปรี้ยวแปลกใจในท่าทีของมิว

              "แต่ก็เถอะ ในเมื่อเธอกล้าถามชั้น ชั้นก็จะตอบกับเธอตรงๆก็แล้วกันนะ ใช่มันเป็นแผนของชั้นเองแหละ" มิวตอบ
              "มิว..ทำไมเธอถึงทำกับชันแบบนี้ ชั้นเป็นเพื่อนของเธอไม่ใช่เหรอ เธอรู้มั้ยว่าตอนเช้าแม่ของเธอเห็นตบชั้นใหญ่เลย ทำไมเธอทำกับชั้นแบบนี้" เปรี้ยวร้องโวยวายใส่มิวยกใหญ่แต่มิวก็ส่วนกลับไปอีก
              "เพื่อนกันเหรอ เพื่อนประสาอะไรแย่งคนรักกัน ฮึ"
              "แย่งคนรัก ใครมิว..พี่ตูนเหรอ เปล่านะมิว เปรี้ยวไม่ได้..." เปรี้ยวเสียงอ่อนลง จะปฏิเสธแต่ก็ทำได้ไม่เต็มปากเท่าไหร่
              "หึหึ ไม่แย่งเหรอ แล้วทำไมไม่ขัดขืนพี่ตูนทั้งที่พี่ก้องก็อยู่กับเธอ ชั้นอุหาดีใจที่เธอกับพี่ก้องกำลังลงเอยกัน แต่พอพี่ตูนไปหาเธอ ทำไมฮึเปรี้ยวทำไม" มิวต่อว่าเปรี้ยวยกใหญ่ เปรี้ยวเองก็ไม่สามารถตอบมิวได้เช่นกัน เพราะตอนนั้นเธอก็ยอมรับว่าหวั่นไหวกับพี่ตูนเช่นกัน

              "ชั้นน่ะ สู้เธอไม่ได้เลยเปรี้ยว เธอทั้งสวยกว่าน่ารักกว่า แถมยังซิงอีก ชั้นไม่มีอะไรสู้เธอได้ซักอย่าง ถ้าพี่ตูนได้เธอ เค้าก็ต้องเลือกเธอแน่ไม่ใช่ชั้น เธอก็รู้ว่าชั้นชอบพี่ตูนมากขนาดไหน แต่เธอก็ยังหักหลังชั้น" คำตอบของมิวทำเอาเปรี้ยวพูดอะไรไม่ออก
              "มิว...เราไม่ได้....ตั้งใจ เรา.." เปรี้ยวไม่รู้ตะแก้ตัวอย่างไรดี
              "ส่วนเรื่องคุณพ่อ ตอนแรกชั้นไม่ได้วางแผนอะไรทั้งนั้น แต่เธอหักหลังชั้นก่อนนะเปรี้ยว" พูดจบมิวก็ลุกพรวดขึ้นทันที
              "เธอกับชั้นคงเป็นเพื่อนต่อไปไม่ได้แล้วล่ะ" มิวหันหลังให้เปรี้ยวแล้วเดินไปทันที
              "มิว เดี๋ยวสิมิว เราขอโทษมิว" เปรี้ยวเรียกชื่อมิว มิวเดินไปสองสามก้าวก็หยุด เปรี้ยวดีใจคิดว่ามิวยกโทษให้ แต่มิวพูดขึ้นมาโดยไม่ได้หันมาหาเธอ
              "เรื่องคลิบวันนั้นในรถ มันก็เรียกชั้นไปหาเมื่อวานเหมือนกับที่มันเรียกเธอไปหาวันนี้ เธอก็กลั้นใจทำตามที่มันบอกแล้วกัน เสร็จแล้วก็ลืมมันซะ" พูดจบมิวก็เดินจากไปทันที นี่มิวก็รู้เรื่องคลิบด้วยเหรอ มันก็เรียกมิวไปหาด้วย...เปรี้ยวสังหรใจทันทีว่ามันต้องการอะไร

              เปรี้ยวไม่มีสมาธิเรียนเลยตลอดเช้า เปรี้ยวแอบหันดูมิวเป็นระยะแต่เธอไม่สนใจเปรี้ยวเลยซักนิด นี่เธอเสียเพื่อนสนิทที่สุดเพียงเพราะผู้ชายคนเดียวเองเหรอ เวลาช่างไวเสียจริงจบคาบเรียนวิชาหนึ่งแล้วก็อีกวิชาหนึ่ง เวลาก็ใกล้ทุกขณะจนกระทั่งเสียงออดบอกเลิกพักเที่ยงก็ดังขึ้น เปรี้ยวเก็บข้าวของอย่างอิดออด เดินไปตามที่นัดหมาย

              "มาช้าจังเลยนะนางสาวชลธิชา" ครูสมบัติยิ้มร่าเมื่อเห็นเปรี้ยวเดินเปิดประตูเข้ามา เปรี้ยวยกมือไหว้แล้วค่อยๆนั่งลงเก้าอีกตรงหน้าโต๊ะทำงานของครูสมบัติ
              "เห็นคลิบที่ครูส่งให้แล้วใช่ไหม" เปรี้ยวพยักหน้า
              "เธอรู้ใช่ไหมว่าเธอทำผิดร้ายแรงถึงขั้นไล่ออก" เปรี้ยวนั่งก้มหน้าน้ำตาซืมออกมา
              "เอ๊า คราวนี้ไม่เห็นปากดีเหมือนแต่ก่อนเลยล่ะ ฮึ" ใช่แล้วปรกติถ้าเป็นเรื่องอื่นป่านนี้เปรี้ยวคงต่อปากต่อคำกับครูสมบัติไปนานแล้วแต่ตอนนี้เธอได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดจาเลยซักคำ

              "ครูจะต้องแจ้งให้ผู้ปกครองของเธอทราบนะ อะนี่หนังสือเชิญผู้ปกครอง" ครูสมบัติยื่นซองจดหมายสีขาวให้เปรี้ยว แต่เปรี้ยวก้มหน้าก้มตา น้ำตาเริ่มไหล่ออกมา
              "ร้องไห้เหรอ เสียใจทำไม ที่ตอนทำไม่คิด" ครูสมบัติเอนตัวหลังพิงเก้าอี้กอดอก รู้สึกสะใจที่ตอนนี้เค้าถือไพ่เหนือกว่า
              "รับไปสิ แล้วพรุ่งนี้ก็พาผู้ปกครองมาด้วยจะได้ให้เซ็นใบลาออก" คำก็ออกสองคำก็ออก ครูสมบัติข่มขู่เปรี้ยวจนน้ำตาหยดแหมะๆ
              "อย่าไล่หนูออกเลยนะคะครู อย่าบอกพ่อกับแม่หนูด้วย หนูขอร้อง" เปรี้ยวสะอื้นไห้ขอร้องครูสมบัติ ครูสมบัติยิ้มในท่าทีของเปรี้ยว ที่ปรกติเธอมักจะมาพร้อมกับความมั่นใจเต็มเปี่ยม เถียงหลังชนฝาไม่ยอมคน แต่ตอนนี้เธอเป็นลูกไก่ในกำมือของเค้าแล้ว
              "ไม่บอกได้ยังไง เรื่องร้ายแรงขนาดนี้"
              "หนูขอร้องนะคะครู อย่าบอกเรื่องนี้ให้พ่อแม่หนูรู้นะคะ หนูจะไม่ทำอีกแล้ว หนูจะทำตามกฏโรงเรียนทุกอย่าง หนูจะไม่เกเร หนูจะตั้งใจเรียน หนูจะทำตามที่ครูบอกทุกอย่างนะคะ หนูสัญญา" ครูสมบัติรอคำนี้จากปากเปรี้ยวอยู่แล้ว เค้าจึงลุกขึ้นเดินมาหายืนตรงหน้าเปรี้ยวแล้วยื่นหน้าหาเธอ
              "ทุกอย่างจริงนะ" เปรี้ยวพยักหน้า เธอนึกถึงคำพูดของมิวที่บอกทิ้งท้ายเอาไว้เมื่อเช้า เธอนึกได้อย่างเดียวว่าครูบ้ากามคนนี้ต้องการอะไร
และก็เป็นอย่างที่เธอคิด ครูชาติปลดเข็มขัดออก แล้วรูดกางเกงและกางเกงในลงจนถึงข้อเท้า ท่อนเนื้อขนาดประมาณพี่ก้องได้มั้งก็ตั้งตรงอยู่ตรงหน้าของเปรี้ยว

              "งงอะไร เธอก็รู้ว่าต้องทำยังไง แฟนของเธอเจ้าของคลิบน่ะเค้าเล่าให้ครูฟังหมดแล้ว" ครูสมบัติคิดว่าพี่ก้องเป็นแฟนของเธอเหรอ แล้วครูสมบัติมีคลิบนี้ได้ยังไง พี่ก้องเล่าอะไรให้ครูสมบัติฟังบ้าง มันเป็นคำถามในใจของเปรี้ยว แต่ตอนนี้เธอคงต้องทำตามที่ครูสมบัติสั่งก่อน

              เปรี้ยวทำใจแล้วตั้งแต่อ่านไลน์ ตอนนี้ครูสมบัติมีไพ่เหนือกว่าเธอมาก เธอต้องทำตามที่ครูต้องการไปก่อนให้ครูไว้ใจเธอ แล้วค่อยหาโอกาสเอาคืนกับที่ทำกับเธอและมิวให้สาสม

              เปรี้ยวคุกเข่าตรงหน้าครูสมบัติเธอจับท่อนเนื้อที่แข็งเต็มที่รูดเบาๆช้าๆ ครูสมบัติขยับตัวเข้าใกล้เปรี้ยวอีก มือก็จับหัวของเธอดึงเข้าตรงระหว่างขาของเค้า เปรี้ยวพอรู้ว่าต้องทำอย่างไรเพราะพ่อเลี้ยงมิวเคยบอกให้เธอทำ เปรี้ยวรูดหนังหุ้มปลายลงเพื่อเปิดหัวเห็ดบาน จากนั้นเธอก็ใช้ลิ้นเลียตรงปลายหัวเห็ด

              "อะ..ซี๊ดด" ครูสมบัติครางเบาๆมือก็กดหัวของเปรี้ยวไปด้วย เปรี้ยวจึงอ้าปากอมหัวบานเข้าปากของเธอพร้อมกับค่อยๆรูดปากเข้าออกช้าๆ






              บ๊วบ ๆ ๆ เปรี้ยวตั้งหน้าตั้งตาใช้ปากดูดเลียท่อนเนื้อของครูสมบัติ เผื่อว่าถ้าหากครูเสร็จไวเธอก็อาจจะไม่เปลืองตัวกับครูบ้ากามคนนี้ ทางครูสมบัติรู้สึกสะใจไม่น้อยที่ในที่สุดเด็กสาวสุดแสบที่เค้าหมายปองตอนนี้นั่งคุกเข่าใช้ปากอมควยเค้า แต่เค้าก็อดเสียดายที่ไม่ได้ลิ้มรสความสาวของเธอคนนี้ นั่นเพราะมิวเล่าให้เค้าฟังหมดแล้วว่าเปรี้ยวเสียความบริสุทธิ์ให้กับพ่อเลี้ยงของเธอ

              "ใช้ปากเก่งเหมือนกันนิ แต่เพื่อนของเธอทำเก่งกว่าเธอมากนะ" เปรี้ยวเงยหน้ามองครูสมบัติทั้งที่ปากยังอมท่อนเนื้อของเค้าอยู่ เปรี้ยวหมั่นใส้ครูบ้ากามคนนี้จริงๆ อยากจะกัดให้ขาดเสียตรงนี้ให้มันรู้แล้วรูดรอด แต่ต้องอดทนให้ถึงที่สุด

              "พอละ ครูพร้อมแล้ว" ครูสมบัติถอนท่อนเนื้อออกจากปากของเปรี้ยว

              ครูสมบัติจับเปรี้ยวให้ลุกขึ้นแล้วดันเธอให้นั่งบนโต๊ะทำงาน เค้ารูดกางเกงในของเปรี้ยวออกจากนั้นก็ยกขาทั้งสองข้างของเปรี้ยวขึ้นแล้วกางออกกว้าง เค้าไม่มีเวลาจะชื่นชมร่องสาวของเปรี้ยวมากนักเพราะนี่เป็นเวลาพักกลางวัน ครูจ่อท่อนเนื้อตรงปากร่องสาวเขี่ยขึ้นลงเบาๆ

ร

[a park]

จะเอาคืนยังงัยนะ

[kjcomputer]

เรื่องนี้ผู้แต่งได้แต่งจนจบไหมครับ

[Mickmaster 999]

ต้องโดนอีกกี่คน รอชมครับ

[KEii1669]

เพื่อนรักหักเหลี่ยม เสร็จคุณครูจนได้

[feungraya]

เสร็จครูแน่

[pop.chat]

แรกๆฝืน เดี๋ยวก้อชิน

[Rungroteboy]

โดนต่อเนื่อง ไม่ได้พักเลย

[pri29]

 

[ปลา]

ตอนที่แล้วยังไม่ได้อ่านเลย

[Koro99]

จัดไปอย่างรวดเร็ว