ณ โบสถ์ในวัดสงฆ์แห่งหนึ่ง มีชายวัยกลางคนกำลังกราบไหว้พระสงฆ์ ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง

พระอาจารย์ไม่รีรอถามชายผู้นั้นว่าเหตุใดจึงมีใบหน้าอมทุกข์?

ชายหนุ่มตอบกลับด้วยอาการที่เศร้าปนน้ำตาคลอ เขาบอกกับพระอาจารย์ว่าเขาได้หย่าล้างกับเมียของเขาแล้ว

พระอาจารย์จึงถามต่อด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย ว่าเหตุใดจึงได้หย่าล้างกับเมีย?

ชายหนุ่มจึงเล่าให้กับพระอาจารย์ฟัง...

เขามีชื่อว่า เมธี เป็นคนใต้ที่มาทำงานในกทม. เขาทำงานค้าขายส่งไม้ถูกกฏหมาย กิจการกำลังค่อยๆเติบโตขึ้นเรื่อยๆ

เมียของเขาเธอชื่อว่า อ้อย เป็นสาวเหนือที่บังเอิญเจอกันที่เซเว่น ตอนนั้นเธอทำงานเป็นผู้จัดการ เธอสวย ขาวเเบบสาวเหนือ

เมธีชอบตั้งแต่แรกเห็นจึงเเวะเวียนซื้อของเข้าออกร้านสะดวกซื้อ จนอ้อยเธอเริ่มที่จะสนใจเขา แล้วก็ตามสเต็ปเขาคบกับเธอได้ 7 ปี แต่งงานมีลูกสาว 1 คนกำลังน่ารัก

เมธีพูดพร้อมรอยยิ้มแห่งความสุข ทันทีที่นึกถึงลูกสาวตัวน้อย ก่อนจะเปลี่ยนกลับมาเศร้าหมองเหมือนเดิม

พระอาจารย์จึงตั้งคำถามๆเมธี ว่าแล้วทำไมถึงได้หย่าล้างกัน เท่าที่ฟังมาก็ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่น?

เมธีสุดช้ำใจบอกกับท่านว่า ทุกอย่างมันก็ดีตามที่ท่านบอก หากแต่ว่าอ้อยดันไปเล่นชู้กับชายอื่น ถึง 2 หน ทำให้เขาไม่อาจจะทนไหวได้ เลยต้องหย่าล้างให้จบๆไป....

เรื่องมันมีอยู่ว่า วันหนึ่งเมธีได้กลับมาจากทำธุระที่ใต้ วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์ เมธีเลยกะจะเซอร์ไพรส์เมียสาวโดยการแกล้งบอกว่า จะกลับอีก 2 วัน แต่จริงๆแล้วเขากำลังขับรถกลับบ้านที่กทม.

คือเมธีกับอ้อยฝากลูกให้พ่อกับแม่ของเมธีเลี้ยง เพราะอ้อยกับเขาต้องทำงานที่กทม. ส่งเงินไปให้ลูกและพ่อกับแม่ใช้ทุกๆเดือนไม่เคยขาดมือ

แต่ว่าระยะหลังๆอ้อยมีปัญหากับที่ทำงานจึงลาออก กลายเป็นคนว่างงาน เลยทำให้เมธีต้องเป็นคนเเจกจ่ายเงินให้เธอใช้ และเหตุนี้เองหรือยังไงไม่อาจรู้ได้

พอเมธีมาถึงบ้านพัก เขาไม่พบเห็นเมียสาวของเขาอยู่ห้องเหมือนเคยๆ เขาก็มองโลกในแง่ดีหากไม่ดันไปพบกล่องถุงยางใช้แล้ว ตรงถังขยะในบ้านเสียก่อน

ตอนนั้นราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง เพราะเขาไม่เคยป้องกันกับอ้อยเลยตั้งแต่แต่งงานกันมา มีคำถามมากมายในหัวของเขา เมียเราชู้? แถมเอามานอนในห้องนอนของเขากับเธออีกด้วย

เมธีสำรวจเตียงก้มหน้าดมกลิ่น มีกลิ่นคาวติดอยู่ที่ผ้าปูที่นอน และหากสังเกตุดีๆจะพบรอยคราบจุดๆดวงๆ ชื้นๆอยู่บริเวณรอบๆนั้น

เขาน้ำตาแทบไหลร้องไห้ออกมาอยู่นาน ก่อนจะตั้งสติเดินนำกล่องถุงยาง และซากที่อยู่ในถุงมาวางรอ

สักพักเขาก็ได้ยินเสียงมอเตอร์ไซค์ขับเข้ามา แล้วขับออกไปสักพักก็มีเสียงคนเดินเท้า ที่ฟังก็รู้ว่าเป็นอ้อยแน่นอน

เธอเปิดประตูเข้ามาด้วยความตกใจที่เห็นเขา ก่อนจะมองไปยังของที่วางบนโต๊ะ เธอแทบทรุดคลานเข่าร้องไห้กราบเท้าเมธี อ้อนวอนขอให้เขายกโทษให้เธอ

เมธีก็เสียใจอยู่ไม่น้อย เขากลั้นใจแข็งบังคับให้เธอเล่าความจริง แรกๆเธอก็ไม่กล้าจะเล่า เขาจึงขู่ว่าหากไม่เล่าก็เตรียมหย่าได้เลย

เธอจึงจำต้องเล่าให้เขาฟัง...

เรื่องมีอยู่ว่าระหว่างที่เธอกำลังออกหางานในเมือง เธอได้ไปพบเข้ากับหนุ่มคนหนึ่งเข้าในร้านกาแฟที่ห้างสรรพสินค้า เขาเป็นฝ่ายเข้ามาทักทายเธอก่อน (เธอไม่ยอมชื่อ) และเหมือนว่าจะคุยกันถูกคอทำให้ก่อนแยกกัน เธอได้ให้เบอร์ติดต่อกับเขา

เธอยอมรับว่าแรกเริ่มก็ไม่ได้คิดว่าจะถลำลึกถึงขั้นไปมีอะไร แต่วันนั้นมันเป็นเหตุสุดวิสัย คือ เขาชวนเธอไปดูหนังหลังจากที่พาไปหาที่สมัครงาน ตอนนั้นเธอรู้จักกับเขาได้ 3 เดือนเศษแล้วจึงกล้าที่จะไปดูหนังกันสองต่อสองดูกันช่วงบ่าย

พอหนังเลิกเขาก็อาสาไปส่งอ้อยที่บ้าน อ้อยก็ยอมเพราะไว้ใจ แต่ผิดคาดเขาพาเธอขับเข้าม่านรูด เปิดห้องกระหน่ำเธอ 3 ชั่วโมงเต็มอิ่มในวันนั้น

เมธีฟังก็ยิ่งปวดใจ ยิงคำพูดใส่เธอว่าที่บอกเหตุสุดวิสัย มันแค่คำแก้ตัว....มันฟังไม่ขึ้นไม่ซื้อเลย กับการที่บอกว่าเขาขับรถเข้าม่านรูดแล้วยอมยอนแหกขาให้เอา 3 ชั่วโมง

อ้อยร้องไห้หนักได้แต่กราบเท้าขอโทษผัว เมธีตอนนี้ทั้งโกรธ ทั้งสับสนไม่รู้จะทำยังไงดี ถามว่ารักก็รัก ที่สำคัญ คือ ลูกสาวแก้วตาดวงใจของเขาตอนนี่ก็ยังต้องการแม่

เขาจึงตัดสินใจไม่เอาเรื่องเอาความ และบอกให้เธอโทรเรียกชายคนนั้นมาพูดคุย เธอไม่ยอมในตอนแรกแต่เมธีเอาจริงเธอจึงจำต้องทำ

ไม่นานนักหนุ่มคนนั้นก็ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามา เมธียืนรออยู่หน้าบ้านหนุ่มคนนั้นตกใจแทบจะเลี้ยวกลับไม่ทัน

แต่เมธีก็ตามจับจนได้ในใจอยากจะตะบันหน้าให้หายอยาก แต่หากทำแบบนั้นแล้วมันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

เขาถามชื่อหนุ่มคนนั้นจึงได้รู้ว่า เขาชื่อ โก้ ทำงานเป็นเซลล์แมนอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง

เมธียิงคำถามใส่โก้ทันทีว่า รู้หรือเปล่าว่าอ้อยมีผัวแล้ว?

โก้ตะกุกตะกักไม่กล้าตอบ เมธีจึงบอกว่าเขาไม่ทำอะไรหรอก ถ้าทำคงทำไปนานแล้ว

โก้ก็ยังหวั่นใจไม่หายแต่ก็ต้องสารภาพความจริงแบบหมดเปลือก

เขาเล่าว่าเจออ้อยในร้านกาแฟจริง ทีแรกเขาก็ไม่รู้หรอกว่าอ้อยมีลูกมีผัวแล้ว เพราะไม่เคยถามและไม่ต้องการรู้ จนเขามีอะไรกับเธอครั้งแรกนั่นแหละถึงรู้

เมธีฟังด้วยความใจเย็น ถามอีกว่ารู้แล้วทำไมถึงยังกล้ามาทำแบบนี้อีก?

โก้ตอบด้วยความสั่นกลัว เมธีก็คะยั้นคะยอจะรู้ให้ได้ เขาจึงต้องพูดทุกอย่างแบบหมดเปลือก

เขาสารภาพว่าติดใจในรูปร่างและเซ็กส์ของอ้อย เธอเด็ดเอามากๆจนเขาอดใจไม่ไหว ตอนแรกเขาเป็นฝ่ายนัดก่อน แต่ตอนหลังอ้อยจะเป็นฝ่ายนัดเจอเอง ซึ่งครั้งนี้ก็ครั้งที่ 8 แล้วที่มีอะไรกัน ใส่ถุงยางตลอดทุกครั้ง

เมธีมองหน้าทันทีที่ได้ยินว่าใส่ถุงยางทุกครั้ง โก้ก็ยืนยันว่าเขาป้องกันทุกครั้งจริงๆ เมธีก็สบายใจที่ยังรู้จักป้องกัน

ก่อนจะบอกกับโก้ว่าเขาไม่เอาเรื่อง และขอให้มันจบ อย่ามาให้เห็นหน้าอีกถ้ามีครั้งต่อไปเขาจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด

เมธีบอกกับเขาพร้อมกับไล่ให้โก้ออกไปให้พ้นหน้า และหลังจากนั้นเขาก็ไม่เห็นชายหนุ่มคนนี้อีกเลยตามที่ขู่ไว้

ส่วนความสัมพันธ์ของอ้อยกับเขา มันก็เป็นแผลใจที่เขาไม่มีวันลืม

เมธียังคงไม่หย่ากับอ้อยในตอนนี้ เพราะเห็นแก่ลูกและก็ยังรักเธออยู่ เขาให้อภัยกับเรื่องนี้ โดยให้อ้อยสัญญาว่าจะไม่ทำมันอีก ซึ่งอ้อยก็ดีใจสัญญากับเขา กอดเขาแน่นไม่ปล่อยและร้องไห้ออกมาด้วยความตื้นตัน

หลังจากนั้นก็เหตุการณ์ก็ผ่านไปด้วยดี เราสองคนกลับมารักกันมากว่าเดิม แต่ 1 ปีแล้วที่อ้อยยังไม่มีงานทำ

ทำให้เมธีตัดสินใจส่งอ้อยไปอยู่ที่บ้านที่ใต้ อยู่กับลูกและพ่อแม่เขาของ

เวลาก็ผ่านไปจากวันนั้นได้ 4 ปี ก็เกิดเรื่องอย่างว่าขึ้นอีกครั้งที่สอง โดยครั้งนี้ร้ายแรงกว่าแต่ก่อนมากๆ เพราะอ้อย 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

แบบนี้เรียกว่ากรรมนะครับ ซ้ำรอยเลยน่าสงสารครับ

เราคงไปห้ามความอยากเค้าไม่ได้
งั้นก้อปล่อยเค้าไปเถอะ

ว่างงานไม่มีอะไรทำย่อมก่อเกิดความฟุ้งซ่าน จากคิดกลายเป็นปฏิบัติ

ปล่อยอ้อยไปเถอะ ไม่ควรค่าแก่ความรัก

คนเราบางคนก็ทำผิดซ้ำ ๆ อยู่เรื่อย ๆ โดยไม่คิดว่าเป็นคนผิดตัวเอง

ปล่อยไปเหอะผู้หญิงแบบนี้

ให้อภัยแล้วควรจะสำนึกและกลับตัวกลับใจนะครับไม่น่ามีครั้งต่อๆมา

ไม่รู้ว่าเป็นกรรมของใคร เป็นบาปกรรมของเมียที่มีชู้ หรือเป็นผลกรรมของเมธี หรือเป็นกรรมของชายชู้ที่ติดตัวไป

สำหรับผมนะ ครั้งเดียวก็เกินพอ

ลุ้นคับ​ อ้อย​ เล่น​กับใคร​ ต้องตามาแล้ว​

คราวนี้คงไม่ใช่ได้กับคนในครอบครัวนะ

น่าสงสารนะครับโดนเมียสวมเขาให้หลายครั้งเลย

รักมากก็ทุกข์มาก

กรรมของใคร หรือว่าตัวผัวก็เคยมีชู้มาก่อน