เย้! อยู่กันมาสามตอนแล้ว ขอทักทายนักอ่านและอธิบายเรื่องดังนี้จ้า

สมาชิกเว็บอ่านฟรีทุกตอนเพียงแค่ตอบคอมเม้นต์ให้ความคิดเห็นกับผู้เขียนช่วงท้ายตอน สำหรับคนไม่ใช่สมาชิกไปอ่านแบบครบเนื้อหา ด้วยการซื้อ E-book แถมฟรีตอนพิเศษได้ตามลิงก์ด้านล่าง ในราคาเพียง 99 บาท



1.เรื่องนี้ตัวละครทั้งชายและหญิง ทุกตัวถือเป็นตัวเอกหมดค่ะ เพราะตั้งใจให้สมจริงตามโลกแห่งความจริงมนุษย์ทุกคนล้วนแต่เป็นพระเอกนางเอก ดังนั้นไม่มีใครสมบูรณ์ มีจุดดีจุดด้อย ไม่มีการอวยใครเหนือใครจ้า รอลุ้นกัน

2.โทนเรื่องโดยรวมประมาณซีรีส์ ฮอร์โมนหรือเรียลลิตี้ตามถ่ายชีวิตนักศึกษาจริง ดังนั้นตามเชียร์ตามชังเลือกเข้าทีมกันได้ตามใจเลยนะคะ เราพยายามถอดมาจากชีวิตคนจริงมากสุด กระจายบทให้ทั่ว

3.ทุกคอมเม้นต์เราอ่านหมดอย่างใส่ใจนะ อาจจะมีผลต่อเนื้อเรื่อง ไอเดียต่างๆ ถ้าเป็นไปได้ไม่รบกวนไป ใครพอมีความคิดเห็นไม่ว่าต่อตัวละครหรือเนื้อเรื่องสามารถบอกได้เลยนะ เผื่อเราเอาไปใช้ได้ ให้เรื่องสนุกๆ เมนต์แรงลามกดาร์คหยาบคายไรก็ได้หมดนะไม่ว่า 555 บอร์ดเล่าเรื่องเสียวนี่ ขอให้อินกับเรื่องเถอะเราชอบหมด ใครไม่ได้เป็นสมาชิกเม้นต์ไม่ได้ส่งอินบ๊อกได้ทีทวิตเตอร์จ้า

ภาพประกอบและคลิปต่างๆ เป็นเพียงแค่อิมเมจคร่าวๆ เพื่อความบันเทิงกับสมาชิกเว็บบอร์ดเท่านั้น บุคคลและสถานที่ สิ่งของในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาและเรื่องทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องแต่ง รวมทั้งลิขสิทธิ์ภาพไม่ได้เป็นของผู้เขียนและไม่ได้ใช้เชิงพาณิชย์ใดๆ จ้า



(อิมเมจห้องหอที่มิ้นเช่าอยู่ใกล้มหาลัย)

ช่วงสองสัปดาห์แรกหลังเปิดเทอมใหม่ของสามสาวผ่านไปอย่างราบรื่น สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงเริ่มพาพัดมายามนี้เอง

ตอนเช้าภายในหอพักใกล้มหาวิทยาลัยค่าเช่า 5 พันบาทต่อเดือน มิ้นนิสิตสาวกำลังอาบน้ำ เธอเหลียวมองในกระจกเห็นเงาสะท้อนเรือนร่างส่วนสัด 38-24-38 ของตนเองที่ชุ่มไปด้วยน้ำ พลันรู้สึกหวิวใจอย่างไรชอบกลเมื่อฟุ้งคิดถึงความสัมพันธ์ที่ผ่านมาแล้ว

พี่ต้อม แฟนเก่าของเธอเคยชอบพูดแซวพูดหยอกตลอดว่า  เขาโชคดีที่ได้มิ้นเป็นแฟนชอบเรียกเธอเล่นๆ แบบรู้กันสองคนว่ามิ้นเป็นแม่โคนม เพราะว่าเรือนร่างของมิ้นนั้นสมเป็นแม่พันธุ์เอาเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ แถมให้ความรู้สึกเหมือนเปิดบริสุทธิ์อยู่ตลอด ราวกับธรรมชาติจงใจสร้างมาให้เธอได้สร้างความสุขกับผู้ชาย แม้หญิงสาวไม่ได้คาดหวังแต่ก็เลือกไม่ได้

ระหว่างกำลังใช้สองมือช้อนบริเวณสองเต้าอวบคัพเอฟของตนเอง มองไปในกระจก ความทรงจำก็เปลี่ยนเป็นคำพูดของชายอีกคนแทรกเข้ามาแทน

พี่เอก...อดีตพนักงานระดับผู้จัดการดาวรุ่ง หนุ่มใหญ่ที่มิ้นไปฝึกงานด้วยและอยู่ภายใต้การดูแลของเขาเมื่อสองเดือนก่อน

เอาน่ามิ้น...อย่าขัดขืนพี่เลย ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวฝึกงานจบก็แยกกันไป มิ้นก็สนุกกับพี่ไม่ใช่เหรอ แฟนเรามันอ่อนเอาไม่เก่ง เย็ดไม่มันเท่าพี่จริงไหม ฮ่าๆ มานี่มาแม่ตุ๊กตายางนมโตสุดสวย มาให้พี่เย็ดแก้เครียดหน่อย ช่วงนี้ไอ้ผู้บริหารเหี้ยนั่นแม่งกดดันพี่ด้วย อยากดูดนมใหญ่ๆ แก้เครียดแล้ว

พูดแล้วเขาก็ใช้ปากดูดบริเวณยอดถันสวยงาม สร้างเสียงครวญครางให้เจ้าของเต้าทรวง...

มิ้นรู้สึกเสียวแปล๊บขึ้นมาทั้งบริเวณหัวนมและร่องสวาทด้านล่าง หัวใจเต้นตึกตักเมื่อคิดถึงความทรงจำเหล่านั้น ก่อนส่ายหัวพยายามสลัดมันหลุดไป ถอนหายใจแรงก้าวเดินออกจากห้องน้ำ

จะว่าไปแล้วหลังจากเกิดเรื่อง...เราก็ไม่ได้มีอะไรกับใครเลยมาเกือบสองเดือนแล้วสินะ มิ้นคิดกับตัวเอง

ในช่วงสัปดาห์ที่สามหลังเปิดภาคเรียนใหม่ ในวิชาจิตวิทยาของการแสดงซึ่งสอนโดยอาจารย์กล้า อาจารย์หนุ่มใหญ่วัย 35 ซึ่งมีดีกรีเป็นทั้งนักธุรกิจและเคยเป็นนายแบบในวงการบันเทิงสมัยหนุ่มๆ

"เอาล่ะ เราเจอกันมาสองสัปดาห์แล้ว สำหรับสัปดาห์ที่สามนะครับ มีความเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยตรงมีเพื่อนใหม่มาเรียนเพิ่มอีกหนึ่ง นั่นคือ เอก เอกภพ ซึ่งหลายคนอาจจะรู้จักกันดีอยู่แล้ว"

ทันทีหลังจากอาจารย์พูดประโยคนั้นจบ เอกพระเอกไอดอลหนุ่มสุดหล่อวัย 20 ก็ก้าวเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าสดใส สาวๆ หลายคนในห้องพากันกรี๊ด เพราะยามนี้เอกกำลังโด่งดังมากทั้งจากซีรีส์วัยรุ่น การถ่ายแบบ รวมทั้งออกซิงเกิ้ลเพลง ยังไม่รวมการไปทำงานกับต่างประเทศอีก ด้วยภาพลักษณ์หล่อสมบูรณ์แบบ


(อิมเมจ เอก เอกภพ ดาราวัยรุ่นดังสุดปังยุคนี้)

"โอเค หยุดกรี๊ดกันก่อน" อาจารย์กล้าบอก "เอกภพเขาขาดไปช่วงสองสัปดาห์แรก แล้วก็ยังไม่มีกลุ่มด้วย"

"อาจารย์คะ กลุ่มหนูยังว่างอยู่ค่ะ" เอิญยกมือขึ้นพูดทันทีอย่างมั่นใจตามประสาคนมั่นใจและหัวไว

อาจารย์กล้ามองไปยังบริเวณจุดนั้น "อืม อัญญารัตน์สินะ กลุ่มเธอมีกันกี่คนแล้ว"

"ห้าค่ะ อาจารย์บอกว่าเต็มได้มากสุดหกถึงเจ็ดคน"

"โอเค เอกภพ เธออยู่กลุ่มนั้นก็ได้เขาจะได้มีครบหกคน" เขาหันไปบอกลูกศิษย์

"ได้ครับ" เอกบอกขณะที่สายตาจ้องมองไปยังบริเวณจุดที่กลุ่มเอิญกำลังนั่งอยู่

"เอิญไปชวนมันทำไมเนี่ย อยู่กับแค่พวกเราก็ดีอยู่แล้ว" นัทที่นั่งอยู่เคียงข้างบ่นเบาๆ

"เอาน่า พี่นัทกับพี่เก่งก็อยากได้เกรดวิชานี้เยอะๆ ไม่ใช่เหรอ มีดาราดังอยู่ด้วย ยังไงก็ดีแน่"

"เยี่ยมเลยจ้าเอิญ สุดยอด" พลอยที่นั่งอยู่ด้านหลังยกนิ้วให้ ชอบใจที่เอิญเก่งกาจสมเป็นผู้นำกลุ่ม ช่วงชิงดาราหนุ่มให้มาอยู่ในกลุ่มได้ก่อนสาวอื่นจะมีโอกาส

ทีแรกเอิญคิดว่าเอกคงจะมานั่งโต๊ะด้านซ้ายของเธอที่เว้นว่างอยู่ แต่ปรากฏว่าเขากลับเลือกไปนั่งอยู่ข้างมิ้นที่อยู่ด้านหลังกับพลอยแทน

ทุกคนในกลุ่มยิ้มต้อนรับเอก ในขณะที่เขาเอ่ยขอบคุณที่ชวนเข้ากลุ่มด้วย

"เอาล่ะ เดี๋ยวเรามาพูดถึงบทเรียนกันต่อนะ..." อาจารย์กล้าพูดเข้าบทเรียน "...จิตวิทยาการแสดง เราต้องเรียนเพื่อให้สามารถถ่ายทอดบุคลิกตัวละครที่แตกต่างได้ แม้ว่าเราจะไม่ได้นิสัยเหมือนคนนั้นเลยก็ตามที..."

ทุกคนนั่งจดแล็คเชอร์กันเงียบๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เอกจะเขยิบเข้ามาใกล้มิ้น แล้วบอกว่า "นี่ เธอคือ มิ้นใช่ไหม ชื่อจริงมินตราปะ"

นักศึกษาหน้ามัธยมนมปริญญาเอกชะงักการจดก่อนเหลียวมามองใบหน้าหล่อเหลาของดาราหนุ่ม แปลกใจว่าทำไมเธอถึงรู้จักทั้งชื่อเล่นชื่อจริงเธอได้

"อือ ทำไมเธอถึงรู้ล่ะ"

"ตอนเด็กๆ อยู่โคราชใช่ไหม เรียนโรงเรียนใกล้ศาลาว่าการ"

"ใช่"

"นึกแล้วเชียวว่า เราเรียนประถมห้องเดียวกับเธอไง จำได้ไหมตอน ป.6 เราเป็นรองหัวหน้าห้อง แล้วเธอเป็นเหรัญญิกไง" เอกพูดด้วยน้ำเสียงยินดี พยายามรื้อฟื้นความหลัง

มิ้นอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนยิ้มกว้าง เมื่อความทรงจำกลับมา "อ้าว เธอคือโย่งเหรอ" เธอนึกออกแล้วว่าเขาเป็นใคร เพื่อนร่วมชั้นประถมเธออย่างที่อ้างมาจริง

"ใช่ คือเราชื่อเล่นเอกตั้งแต่แรกแล้ว แต่เพราะตัวสูงเพื่อนมันเลยเรียกโย่งอ่ะ ไปๆ มาๆ ทุกคนเลยนึกว่าเราชื่อโย่งไปหมดเลย"

"นี่ๆ เอกภพอย่าเพิ่งชวนเพื่อนคุย" อาจารย์กล้าดุเมื่อเห็นเอกกับมิ้นคุยกัน "ตั้งใจเรียนก่อน"

"ขอโทษครับอาจารย์ ผมถามถึงสองคาบก่อนน่ะครับ" เอกแก้ตัวก่อนกระซิบบอกมิ้นว่า "เดี๋ยวเอาไว้ค่อยคุยกัน"

มิ้นพยักหน้าตกลง ต้องยอมรับว่าประหลาดใจมากทีเดียวเพราะไม่นึกเลยว่าพระเอกดังดาวรุ่งตอนนี้จะเป็นเพื่อนสมัยประถมที่เธอหลงลืมจากความทรงจำไปแล้ว

เกือบสองชั่วโมงถัดมาก็หมดเวลาของคาบนี้ อาจารย์กล้าบอกว่าทั้งเทอมจะให้คอยทำโปรเจ็กส์เป็นกลุ่มตามที่ตั้งไว้เป็นส่วนมาก

"เดี๋ยวมีสักคนหนึ่งคอยช่วยรวบรวมงาน ทำหน้าที่เหมือนเป็นผู้ช่วยให้อาจารย์หน่อย" เขาบอกแล้วก็กวาดตามองก่อนชี้นิ้วมาที่มิ้น "คุณ มินตราใช่ไหม จัดการได้ไหม"

"หนูเหรอคะ..." มิ้นลังเลนิดหน่อย

เอิญรีบหันไปบอกกับเพื่อนว่า "ดีแล้วมิ้น รับหน้าที่เถอะ กลุ่มเราจะได้สบายไง มีคนวงในใกล้ชิดอาจารย์"

"โอเค ก็ได้" มิ้นตกลงตามนั้น ปกติเธอเป็นคนง่ายๆ มักทำตามที่คนอื่นขออยู่แล้ว โดยเฉพาะยามเอิญเรียกร้อง สาวนมโตเดินไปหาอาจารย์กล้า "ถ้าอย่างนั้นอาจารย์ให้หนูช่วยอะไรคะ"

"เดี๋ยวขั้นแรก ช่วยยกกองเอกสารนี่ตามอาจารย์ไปก่อนนะ" อาจารย์กล้าบอกพลางชี้ไปยังเอกสารที่วันนี้เก็บมาจากนักศึกษาทั้งห้อง


(อิมเมจ เอิญ ดาวเด่นประจำกลุ่ม)

ขณะมิ้นไปง่วนกับการช่วยอาจารย์ตามสั่งที่ด้านหน้าห้อง เอิญก็ขยับมานั่งใกล้กับเอกแทน

"ยินดีที่ได้มาอยู่กลุ่มเดียวกันนะเอก ยินดีต้อนรับจ้า"

"ขอบใจเหมือนกันที่ชวนเรานะ เธอเอิญใช่ไหม"

"ว้าย ดีใจจัง ดารารู้จักฉันด้วยพวกแกดูสิ" เอิญบอกทุกคนร่าเริงตามประสา

"รู้จักสิ เป็นดาวของคณะไม่รู้จักได้ไง เธอดังออก" เอกว่า "อีกอย่างเราจำได้ว่าเธอก็เคยอยู่โมเดลลิ่งพี่ก่อด้วย" พี่ก่อที่เขาบอกคือโมเดลลิ่งดังคนหนึ่งที่มีเด็กในสังกัดมากมาย ดารานางแบบนายแบบหลายรุ่น

"อือ ใช่ แต่เราไม่ได้ทำอะไรมากหรอกนะ เคยถ่ายแบบนิดหน่อยแล้วก็โฆษณาตัวหนึ่ง ขี้เกียจน่ะ พ่อแม่เราเขาก็อยากให้ตั้งใจเรียน กลัวมัวแต่ทำงานด้านนี้แล้วไม่มีเวลาไง แม่เรานะ เขาชอบสุดอย่างเดียวคือเวลารายการทีวีมาถ่ายบ้าน ทำรายการเยี่ยมตระกูลเรา ฮ่าๆ เพราะเขาจะได้เอาไปอวดเพื่อน"

"เราเข้าใจ เอิญท่าทางบ้านมีฐานะมากอยู่แล้วแน่เลย" เอกบอกอย่างเข้าใจลักษณะคนที่ทำงานในวงการ มีดาราวัยรุ่นหลายคนเหมือนกันที่เป็นอย่างเอิญ คือบ้านรวยมากอยู่แล้ว ดังนั้นก็จะรับงานตามความพอใจ ไม่ต่อเนื่องนักก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะต่อให้ไม่ทำอะไรก็มีกินมีใช้สบาย

"แน่นอน คนนี้เขาลูกของบริษัท..." นัทเข้ามาโอบไหล่แฟนสาวทันใด แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของสักหน่อย

"อย่างนี้นี่เอง"

"นี่ๆ แล้วเอกรู้จักเราไหม" พลอยสาวหมวยเสนอหน้ามาพูดบ้าง

"เอ่อ ขอโทษนะ เรายังไม่รู้หรอก"

"เสียใจอ่ะ ทำไมไม่รู้จักเท่าเอิญ เราพลอยจ้า" พลอยแนะนำตัวถือวิสาสะยื่นมือไปจับมือพระเอกหนุ่มแล้วมองตาเชื่อม "แล้วก็นี่เบอร์โทรศัพท์เรานะ ถ้ามีอะไรสงสัยเรื่องการเรียนโทรมาได้เลยตลอดเลยนะ แลกไลน์กันไว้ด้วย"

"ตายแล้ว แรดหลุดจากที่ไหนคะเนี่ย" เอิญหยิกแกมหยอกเพื่อน

"เอ้า ฉันโสดอ่ะ ฉันแรดได้จ้า คนมีแฟนอย่างเอิญสิห้าม จริงไหมพี่นัท" พลอยบอกลอยหน้าลอยตา

"ใช่ ถูกต้องเลย" นัทเห็นด้วยกับพลอย ตามประสาคนหวงก้าง

เอิญคิดอะไรบางอย่างในใจ ว่าเธอจะคุยอะไรกับเอกอีก ก่อนเอ่ยออกไปว่า....

(ตอนนี้จะพาให้รู้จักนิสัยใจคอตัวละครกันมากขึ้นจ้า คิดเห็นอย่างไรออกความเห็นนิดเพื่ออ่านช่วงท้ายตอนสาม)

สำหรับคนไม่ใช่สมาชิกเว็บสามารถอ่านเนื้อหาทั้งหมดได้ที่อีบุ๊คแถมตอนพิเศษตามลิงก์ด้านล่าง




 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

แบบขอให้มิ้นได้เจอรักแท้ได้มั้ยครับ ผมชอบแบบแฮ๊ปปี้

ผมชอบน้องเอิญมากครับ รอดูตอนน้องพลาดท่าเลยยย

เกมบางอย่างไม่น่าเบ่นเพราะถ้าพลาดก็แย่​ แต่เกมก็คือเกมต้องมีคนได้และคนเสีย​ โคตรลุ้น

เหมือนมิ้นจะเก็บความลับได้ดีนะ

มิ้นเก็บความลับได้ดีนะ .

เอิญนี่เจ้าชู้พอตัวเลยนะ...ไม่เลือกเวลาและสถานที่เลย

อยากรู้จังว่าพลอยจะสุดหยุดตรงไหนเพราะเหลือคนเดียวในกลุ่มแระที่ยังไม่มีบทอัศจรรย์กับใครเลย

พลอยจะลงเอ่ยกับใครเนี่ย

น้องเอิญดูเจ้าชู้น่าดู

รอดูบทมิ้นในเรื่องนี้จ้า จะโดนอะไรบ้าง

สงสัยจะนัวกันน่าดู

ศึกแย่งหนุ่มๆกันแน่

เอิญ ท่าจะร้ายสงสัยนัทจะตามไม่ทันแน่ๆงานนี้

นิ่งๆน่าจะแรดกว่า