ภาค 2 มาต่อแล้ว ป้องจะให้ของขวัญอะไรโบนัสนะ

 

 

 

 

 

 

โบนัสจะโดนอีกไหมภาคนี้

ต้องเป็นของที่ชอบแน่ๆ

แฟนกู ภาค 2 ตอน 1 SURPRISE !*!*!*!*

ติดตามแฟนกู ภาค 1 ได้ที่
..................................................................................................

"สวัสดีครับ...ผมพีทครับ  ชื่อจริงพีรพัฒน์ครับ"
"ค่า สวัสดีค่า... เดี๋ยวเอาป้ายชื่อแล้วน้องพีทไปยืนกะเพื่อนๆเลยนะคะ"
"เอ่อ  พี่ชื่อไรครับ"
"อ๋อ...พี่...โบนัสค่ะ"

เรามีน้องใหม่เข้ามาแล้วครับ  โบนัสแฟนของผมทำหน้าที่เป็นหัวหน้าทีมพี่เลี้ยงน้องใหม่  เป็นอีกมุมนึงที่ผมไม่เคยเห็นโบนัสทำมาก่อนเลย  โบนัสขยันมากๆและทำงานเนี้ยบ เรียบร้อย รอบคอบดีจัง
"เอ้า น้ำ..."
"ป้องอ่ะ...เราไม่อยากกินน้ำสีอ่ะ  มีน้ำเปล่ามั๊ยอ่ะ.."
"กินเหอะน่า.. ไม่ตายหรอก มันร้อนมากและเหนื่อยมาก  จะได้สดชื่นด้วย  อ้อ...อันนี้มีคนส่งมาให้"

ผมยื่นกระดาษให้โบนัส เธอแกะอ่านทันที
"สุขสันต์วันครบรอบ 1 ปี  คิดถึงนะ  อยากหอมแก้มแล้ว...ปกป้อง"

โบนัสอ่านเสร็จแล้วก็เงยหน้าขึ้นมา  ยิ้มให้ผม ก่อนเดินเข้ามาจับมือ
"จริงด้วย วันนี้ครบ 1 ปีแล้วนะป้อง  วันแรกที่เธอขอจับมือเราก็วันนี้แหละ"

ผมพยักหน้าจับมือเธอแน่น  ก่อนที่จะมีเสียงเรียกให้เธอไปทำงาน   ตัวผมเป็นฝ่ายสวัสดิการครับมีหน้าที่ดูน้ำ ดูขนม ดูอาหาร แบกน้ำเลี้ยงน้อง  หัวหน้าทีมสวัสดิการไม่ใช่ใครอื่น...คือไอ้เพชรไงครับ   ผมไม่มีเรื่องบาดหมางกับเพชรแล้ว  ตอนนี้ไอ้เพชรก็เป็นเพื่อนที่ดีมากคนเดิม  ไม่มีการแก่งแย่งตัวผมอีก ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมลีลา  ผมกะเพชรเข้าใจกันดีแล้วและไม่มีอะไรกันอีกเลยนับจากครั้งนั้น  เพชรเปลี่ยนเป็นทอมมากขึ้น  ตัดผมรองทรง  แต่งตัวผู้ชายชัดๆ  เพชรรู้สถานะระหว่างผมกะเธอชัดเจน   แต่ยังมีคนนี้อีกคนที่ต้องทำให้ชัดเจน

"สวัสดีค่ะพี่ป้อง..."
"โมโน.... เฮ้ย..ดีใจมากที่เจอโมโนที่นี่  หายหน้าไปเลยนะ  พี่ว่าจะถามว่าตกลงเรียนที่ไหน"
"โมโนไม่ได้เรียนที่นี่ค่ะ  พอดีมาหาเพื่อน  โมโนต้องไปเรียนที่ศาลายาค่ะ  โมโนก็เลยกลับบ้านที่พิษณุโลก รีบไปบอกแม่ แล้วก็ขอตังค์มาเตรียมซื้อของด้วย"
"แล้วเอาไง... โมโน คืนหอเหรอ..."
"คงงั้นค่ะพี่  คงปลาย พค. โมโนก็จะไปแล้วหละพี่ป้อง"
"โมโนบอกพี่นะตอนย้ายหอ พี่จะช่วย"
"ไม่มีไรมากค่ะพี่  โมโนมีแค่กระเป๋าใบเดียวค่ะ  ไม่ยากค่ะ..."

วันอันแสนวุ่นวายเสร็จสิ้นลงเมื่อน้องคนสุดท้ายกลับบ้าน  ผมเดินไปหาโบนัส
"ว่าไง...ไปกินข้าวกันนะเย็นนี้"
"เอาสิ  มีร้านอะไรในใจยัง"
"5555 อยากกินกับข้าวฝีมือโบนัส"
"บ้า  เราทำไม่ค่อยเก่ง  กินไรอ่ะ  ถ้าช่วยทำก็ได้นะ"

ตกลงเราไม่ไปกินที่ไหนเลย  เราแวะซื้อวัตถุดิบแล้วกลับบ้านของโบนัส 
"อ้าว โบนัส กลับมาแล้วเหรอ   อ๊า...คนนี้เอง   นายปกป้อง...ใช่มั๊ย"
"หวัดดีค่าพี่โฟกัส  ปกป้องใช่แล้วค่า"
"สวัสดีครับพี่โฟกัส.."
"เออ ได้ยินชื่อมานาน ไม่เคยเห็นตัวจริง  โชคดีนะเนี่ยที่เจอ  โห..ไอ้โบนัส แกหาแฟนหล่อนะ...  น้องป้องตามสบายนะคะ..ปกติพี่ไม่ค่อยกลับมาหรอกอ่ะ  เพราะตอนนี้ขึ้นวอร์ดแล้ว  วันนี้พอดีมาเอาของ  แล้วนี่...ซื้ออะไรกันมาแยะเลยเนี่ย"
"ทำกับข้าวกินค่ะ  พี่กินด้วยกันมั๊ย"
"ไม่อ่ะ  ..เดี๋ยวจะไปแล้วเนี่ย"

มื้อเย็นนั้นวุ่นวายทีเดียว  ผมทำไรไม่เป็นเลย  หั่นเนื้อยังไม่เก่งเลยครับ  โบนัสกลัวมีดจะบาดมือเลยให้ไปหั่นผักแทน  วันนี้โบนัสจะแสดงฝีมือผัดเนื้อน้ำมันหอย  ผมแสดงฝีมือไข่เจียว  โบนัสทำกับข้าวอร่อยมากๆ  ผมกินข้าวสามจานอีกแล้ว 
"พอแล้ว เติมอะไร...นี่จานที่สามแล้วนะ"
"อร่อยอ่ะโบนัส  อร่อยมาก  ทำให้กินบ่อยๆนะ"
"อย่าเว่อร์...ไม่ได้อร่อยมากมายขนาดนั้นหรือเปล่า..."

ผมล้างจานให้ตามประสาคนทำกับข้าวไม่เก่ง  พอเสร็จแล้วเราก็มานั่งดูทีวีกัน  ระหว่างนั้นก็มีโทรศัพท์เข้ามา
"ค่า   อ๋อ...น้องพีท  ค่า...ไปเอาเบอร์พี่มาไงคะเนี่ย  ห๊า..อะไรนะ  หาในเนต  เป็นไปได้ไงเนี่ย   มีเบอร์พี่อยู่ได้ไง... มีอะไรคะ  อ๋อ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ  โอเคค่ะ  พรุ่งนี้ไม่มีนัดน้องๆนี่คะ  ค่ะ  ไว้วันอื่นนะ  มาวันที่นัดก็ได้... วันพุธนะคะ  8 โมง เจอที่เดิมค่ะ  ค่ะ....โอเคค่ะ"
"ใครอ่ะ  พีท..."
"ไอ้น้องใหม่ไง  เงอะงะเหมือนป้องเลย ไปทำใบนัดที่ให้ไว้หาย เลยไม่รู้ว่าจะต้องเข้ามาเจอตามนัดวันไหน"
"ป้องเงอะงะ แล้วโบนัสชอบมั๊ยอ่ะ"
"เหย  ตอนนี้ไม่เงอะงะแล้ว  เก่งแล้ว...  เดี๋ยวแป๊บนะ...ปวดฉี่ เดี๋ยวไปฉี่ก่อน"

โบนัสไปเข้าห้องน้ำ ส่วนผมก็เดินไปจัดการอะไรบางอย่างให้เสร็จอย่างรวดเร็ว  แค่ชั่วเวลาน้อยกว่า 1 นาทีที่โบนัสเข้าห้องน้ำ
"เฮ้ย.....ไฟดับเหรอ ป้อง   ป้องอยู่ไหน..."
"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทู้ยู..แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทู้ยู..แฮปปี้เบิร์ดเดย์...แฮปปี้เบิร์ดเดย์...แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู  ป้องขออธิษฐานให้เรารักกันนานๆนะ"
"ป้องอ่ะ มาแย่งเรา... เจ้าของวันเกิดต้องอธิษฐานสิเธอ" โบนัสหลับตาก่อนจะเป่าเทียน 

วันนี้วันเกิดโบนัสครับ  ผมเอาเค้กไปวางที่โต๊ะก่อนเดินไปเปิดไฟ  โบนัสโผเข้ามาหาและกอดผมอย่างแรงและหอมแก้มผม  ผมก้มลงหอมแก้มโบนัสเหมือนกัน   วันนี้สำคัญมาก เป็นวันเกิดโบนัส  วันครบรอบ 1 ปีที่ผมรู้จักโบนัส 

"เก่งอ่ะ  เห็นมั๊ย ปกป้องเก่งออก  เราไม่บอกวันเกิด ป้องก็ไปหามาได้  ไปหามาได้ไง"
"ตามเนตไง  น้องพีทยังหาเบอร์โบนัสตามเนตเลย 5555"
"นายป้องบ้า..ถามจริง  ไปเอาวันเกิดมาจากไหน"

ผมหยิบโทรศัพท์ออกมา และโชว์รูปถ่ายบัตร ปชช ของนางสาวชลธร
"ไปถ่ายตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ  ป้อง  เธอเป็นสายลับอะไรหรือเปล่า"
"โห  ง่ายจะตาย  โบนัสเวลาหลับอ่ะ  ไม่ยอมตื่นง่ายๆหรอก  ป้องก็แค่...เอ่อออ...ทำให้โบนัสเหนื่อยมากๆ แล้วหลับไป  แค่นี้ก็รู้แล้ว"
"บ้า ทำอะไร เหนื่อยมากๆ..."
"อ้อ รอเดี๋ยวนะ เรามีนี่ด้วย..."

ผมเดินไปห้องพี่โฟกัส  เปิดประตูเข้าไปและเอากุหลาบดอกใหญ่แสนสวยให้โบนัสสองดอก  พร้อมของขวัญกล่องนึง 
"สุขสันต์วันเกิดอย่างเป็นทางการนะ  ขอให้เรารักกันตลอดไป..ป้องรักโบนัสเสมอนะ"
"โอ๊ย...อ่ะ  ขอบคุณมากๆ  เธอนะ ความลับแยะ  ไปเสกกุหลาบมาจากห้องพี่โฟกัสได้ไง...ขนมเค้กก็ด้วย ขนมาได้ไงอ่ะ  โดยที่เราไม่รู้"
"เอาน่า....เราทำได้แล้วกัน..."

โบนัสทำท่าจะแกะห่อของขวัญ  ผมจับมือเธอไว้
"ทายก่อนสิอะไร"
โบนัสงงมาก  ไม่มีเสียง  ไม่มีกลิ่น  เบา  ขนาดไม่ใหญ่ด้วย
"ทายไม่ถูกอ่ะ  กระเป๋าตังค์  ไม่ใช่... กิ๊บติดผม  ไม่ใช่อีก  ไม่เอาหละขี้เกียจทาย  เปิดหละ"

และพอเธอเห็นเท่านั้น โบนัสถึงขั้นกรี๊ดหน้าแดง 

ขอบคุณครับ

ลุ้น

ขอบคุณครับ

ตามจ้า

ของเป็นอะไรน้อ