หนีเสือปะจระเข้ซะแล้ว งานนี้หนุ่มโทนเราจะไปอยู่ที่ไหนได้ล่ะ หอก็กลับไม่ได้ด้วย

เห็นภาพมากๆ ครับโทน

ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิอิอิ

โทนพูดถูกวิถีชีวิตคนเราที่ไม่ได้เกิดมารวย มันก็ต้องมีช่วงเวลาแบบนี้กันบ้าง ในอดีตกว่า 30 ปีก็เคยเป็นแบบนี้เด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งมาเรียนในกรุงเทพ ได้เงินจากพ่อแม่เดือนละ 1500 บาทสำหรับค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ค่าหอ 500+น้ำไฟอีก ค่าเดินทางไปกลับต่างจังหวัดทุกเดือนอีก 100 เหลือเดือนละ 900 เฉลี่ยวันละ 30 บาท ท่านคิดว่าผมผ่านมาได้อย่างไร ไม่เคยกินข้าวครบ 3 มื้อเลย ขนมไม่ต้องพูดถึงปกติกินแต่ขอบแยมโรลถุงละ 5 บาทก็หรูแล้ว มีครั้งนึงกลับบ้านไปแม่เคยซื้อเค้กฝรั่งเศสชิ้นละ 8 บาทให้กินตอนวันเกิด โคตรมีความสุข

ขอบคุณ​ครับ​
พ่อ​ แม่​ สอนลูกได้สุดยอดจริงๆ
ถ้าพ่อไม่ถอยออกมานี้
เจ้าโทนไม่เป็นผู้เป็นคนแน่ๆ

เข้าใจเลยไม่ชอบเหมือนกันมะเขืออ

ดราม่าก็ดีบางทีก็ต้องการอะไรที่มากกว่าน้ำซึม

อ่านไปหิวไป5555

คิดถูกแล้วที่ไม่ยุ่งพวกล่าแต้ม

555

  ไม่พูดถึงเจ้เลยนะเจ้​ จัดการด่วน

ไม่เป็นไร เล่าต่อไป

มีสาวเข้าหาตลอดเลยนะครับ

ตกลงไม่เพิ่มแต้มให้ฝ้ายรึโทน

เศร้าแปป