ความเดิมจากตอนที่แล้ว
ผมให้น้องพรเธอนอนด้านหนึ่งผมนอนตรงกลางและน้องเนยที่เธอหลับลงไปก่อนหน้านั้นแล้วนอนอีกด้านหนึ่ง
พรุ่งนี้เช้าค่อยว่ากันใหม่อีกครั้งนะครับ คืนนี้ผมขอนอนจับนมน้องพร เมียใหม่ของผมที่พึ่งจะเย็ดกันน้ำแตกเมื่อสักครู่
"อื้อ...ผัวขา...ซี๊ด..."ก่อนที่เราทั้งคู่ จะหลับลงด้วยความอ่อนเพลีย
เรามาต่อกันเลยดีกว่านะครับ
"ลุงจ๋าลุงจ๋าหนูปวดเยี่ยว..."เสียงน้องเนยเรียกผม
ผมเปิดเต็นท์แล้วพาน้องเนยลงมาเข้าห้องน้ำ เมื่อล้างทำความสะอาดกันเรียบร้อยทั้งผมและน้องเนยก็กลับเข้าเต็นท์
"ใครนะลุง..."เสียงน้องเนยเธอถามผม ในขณะที่เธอมองเห็นน้องพรหันหลังและห่มผ้านอนหลับอยู่ในเต๊นท์
"อ๋อ พรไงคะ เค้ามาถึงตั้งแต่ตอนหัวค่ำแล้วละ..."แสงไฟที่ส่องทะลุเต๊นท์เข้ามาก็พอสังเกตเห็นได้เพียงลางๆเท่านั้น
"อื้อเนย..."น้องเนยเธอคลานมานั่งค่อมบนตัวผมก่อนที่เธอจะก้มลงมาจูบปากกับผม
"................................"เราแลกลิ้นกันเพราะน้องเนยเธอเป็นคนเริ่มต้น
มือผมรวบไปที่ชายเสื้อน้องเนยก่อนที่ผมจะรูดออกไปจากตัวเธอ และน้องเนยเธอก็ลุกขึ้นถอดกางเกงออก เงาลางจะแสงไฟที่ส่องลงมากระทบร่างของน้องเนยมันชั่งน่าดูยิ่งนัก อกที่พุ่งชัน มองลงมาที่เอวและสะโพก ผมรีบสะบัดผ้าขาวม้าออกไปทันทีก่อนที่ผมจะลุกขึ้นนั่ง
"จุ๊บๆ.................."ผมเอื้อมมือไปจับสะโพกเธอก่อนที่จะจูบเบาๆที่หน้าท้องน้องเนย เพราะเธอยังคงยืนอยู่
ผมจูบพรมไปจนทั่วหน้าท้องก่อนที่ผมจะไล่ปลายลิ้นให้ต่ำลงมาที่ซอกขาทั้งสองข้างแล้วฝังจมูกเข้าไปที่ด้านบนเนินหีที่มีขนบางๆเริ่มปกคลุม
"ซี๊ด...ผัวขา..."เสียงครางเบาๆของน้องเนยดังขึ้นพร้อมๆกับเสียงการขยับตัวของน้องพรที่นอนหลับอยู่ข้างๆผม
"อื้อ...ผัวจ๋า เมียเสียวหีจังเลย...อื้อ...ซี๊ด..."เสียงครางเบาๆรอดไนฟันออกมาก่อนที่ฝ่ามือน้องเนยจะกดมาที่ท้ายทอยของผมพร้อมๆกับการถ่างขาเธอออกทั้งสองข้างแล้วย่อเข่าเพื่อให้เนินหีเธอรับกับปลายลิ้มผมได้มากขึ้น ข้างๆขาผมรู้สึกว่าน้องพรเธอจะขยับตัว เธอคงจะดิ้นนะครับ
"โอ๊ยผัวจ๋า..."เสียงครางน้องเนยยังหลุดออกมาอย่างต่อเนื่องพร้อมๆกับมีฝ่ามือล้วงเข้ามากำที่ท่อนควยแข็งๆ
".................................."น้องพรเธอตื่นแล้วครับ ปากน้องพรพยายามที่จะอมหัวควยของผมเข้าปากของเธอ
"ซี๊ด...ผัวขาเมีย...อื้อ..."ขาน้องเนยที่เธอยังคงยืนอยู่ มันสั่นแรงขึ้นพร้อมๆกับการเกร็งสะโพกของเธออัดเข้ามาที่ปากผม
"ไม่ไหว...ซี๊ด...เมีย..."เสียงครางครั้งสุดท้ายของน้องเนยพร้อมๆกับการเกร็งกระตุกที่สะโพกของเธออย่างแรง
"แตกแล้ว...น้ำหีแตกโอ๊ย..."น้ำเงี่ยนน้องเนยพุ่งออกมาใส่ปากผมเหมือนเขื่อนแตก
"อื้อ...อื้อ...อื้อ..."นั่นเป็นเสียงของน้องพรที่เธอพยายามโยกหัวของเธอมาที่ท่อนควยผม
"แตกแล้วผัวจ๋า..."ร่างน้องเนยทรุดลงมานั่งข้างๆผมก่อนที่เธอจะยื่นหน้ามาแลกลิ้นกับผมต่อ
"จ๊วบๆ...อื้อ..."น้องพรเธอยังคงเกร็งปากดูดที่ท่อนควย
ผมโอบเอวน้องเนยไว้ด้วยแขนข้างหนึ่ง และอีกข้างผมคลำไปที่ตัวน้องพรก่อนที่จะดึงเสื้อของเธอออก
แสงไฟลางๆที่ผ่านเข้ามาภายในเต็นท์ ถึงมันจะไม่สว่าง แต่ก็ทำให้บรรยากาศที่ดูแปลกตาไปอีกรูปแบบหนึ่ง เท่าที่เห็น...เต้านมของเด็กทั้งสองคนมันช่างทำให้ผมมีความกำหนัดเพิ่มขึ้น ผมละปากกับน้องเนยก่อนที่ผมจะก้มลงไปที่เอวน้องพรและจัดท่านอนใหม่ให้กับเธอ
"ซี๊ด...ผัวจ๋า...โอ๊ย..."เสียงน้องพรครางออกมาทันทีที่ปลายลิ้นผมพุ่งเข้าไปที่ร่องหีที่ไร้ขนของเธอ
"อื้อ...จ๊วบๆ..."ผลัดกัน น้องเนยเธอก้มลงไปที่ท่อนควยผมพร้อมๆกับการใช้ปากและฝ่ามือของเธอสร้างความบันเทิงให้กับท่อนควยผม
"ผัวจ๋าเมียเสียว...ซี๊ด...โอ๊ย..."ผมกดจมูกที่เม็ดแตดเล็กและคลึงปลายลิ้นเลียขึ้นๆลงๆที่ร่องหีน้องพร ที่ตอนนี้ขาทั้งสองข้างของน้องพรยันพื้นกระท่อมพร้อมๆกับการกดมือและส่ายสะโพกร่อนเนินหีมาที่หน้าเพื่อรับปลายลิ้นผม
"ไม่ไหว...หีเมีย...ซี๊ด...แตกแล้ว..."สิ้นเสียงน้องพร ผมยกสะโพกเธอขึ้นก่อนที่จะซดปากรับน้ำเงี่ยนที่พุ่งออกมาจากรูหีเธอ
"แตกแล้วโอ๊ย...ผัวขาเมีย...แตกแล้ว..."ผมร่องหีน้องพรก่อนที่จะดันหัวน้องเนยออกจากควยผม
"โอ๊ยผัวขา...เต็มหีเมีย...ซี๊ด..."ผมกลับตัวขึ้นมานอนทับน้องพรพร้อมๆกับจับท่อนควยผมจ่อรูหีน้องพรที่เต็มไปด้วยน้ำ หีเธอพร้อมที่จะรับท่อนควยของผมแล้ว
ผมกดกระแทกเข้าไปอย่างแรง แล้วการบรรเลงเพลงกามของผมก็เริ่มขึ้น
"โอ๊ย...จะแตกอีกแล้ว...ผัวจ๋า...ซี๊ด..."ผมเกร็งกระแทกท่อนควยผมเข้าไปที่รูหีน้องพรที่ตอนนี้แรงเกร็งขมิบของเธอมันกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
"จะแตกแล้ว...เมียจะแตก..."เสียงครางและเสียงกัดฟันพร้อมๆกับการแอ่นเนินหีรับการกระแทกท่อนควยของน้องพร ร่างกายเธอเริ่มเกร็งมากขึ้น
"แตกแล้ว...หีแตก...โอ๊ย..."น้ำที่ 2 ของน้องพรไหลชโลมท่อนควยผมอย่างเต็มๆ
"โอ๊ยผัวจ๋าซี๊ด..."เพื่อให้มีการแบ่งปันกันอย่างทั่วถึง
ผมถอดควยออกจากรูหีน้องพร แล้วหันมาจัดท่านอนของน้องเนยก่อนที่ผมจะแทงควยเข้ารูหีเธอ
"อื้อ...เมีย...โอ๊ยผัวจ๋า..."น้องเนยก็ใช่ย่อยครับ เสียงครางและท่าทางการร่อนของเธอทำเอาผมแทบน้ำแตก ผมเห็นน้องพรลุกขึ้นมานั่งดูผมกำลังกระแทกควยใส่หีน้องเนย
"แตกแล้ว...ซี๊ด...ผัวจ๋า...หีเมีย..."แรงเกร็งขมิบของน้องเนยทำเอาผมน้ำกำลังจะแตกออกมา
"เมียแตก...โอ๊ย...หีแตกแล้ว...ผัวจ๋า..."ร่างทั้งร่างของน้องเนยเกร็งกระตุกอย่างแรง และมันก็เวลาที่ผมจะปลดปล่อยเหมือนกัน
"อื้อ...เมียจ๋า...ผัวน้ำจะแตกแล้วนะคะ..."ผมเกร็งสะโพกกระแทกท่อนควยผมเข้าหีน้องเนยอีกไม่กี่ครั้งก่อนที่ผมจะดึงมันออกมา
"......................................"ผมจับท่อนควยผมแล้วหันไปที่น้องพรก่อนที่เธอจะอ้าปากรับหัวควยผม
"จ๊วบ...อึกๆ..."เสียงกลืนน้ำเงี่ยนจากหัวควยผมที่ไหลเข้าปากน้องพร แสงสว่างเพิ่มขึ้น ผมเห็นน้องพรเธอนั่งหลับตาดูดเลียที่หัวควยผม และน้องเนยกำลังลุกขึ้นนั่ง
"เค้าขอมั่งพร..."เสียงน้องเนยพูดขึ้นเบาๆก่อนที่น้องพรจะถอยออกไป
"อื้อ...อึม..."ปากน้องเนยทำหน้าที่รีดน้ำเงี่ยนที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในท่อนควยผมเข้าปากของเธอ น้องพรเธอนั่งมองน้องเนยดูดควยผม และร่างน้องเนยที่กำลังรีดน้ำเชื้อจากท่อนควย มันเป็นภาพที่น่าดูมากๆครับ
หลังจากเสร็จสิ้นภาระกาม ผมพาเมียผมทั้งคู่เดินลงมาอาบน้ำที่คลองอย่างสบายใจ หมดแล้วครับ ความบาดหมางในใจระหว่างน้องเนยกับน้องพร ผมใช้น้ำเงี่ยนและท่อนควยผมสอดประสานเธอทั้งสองคน มันจบแล้วครับ...
หลังจากที่เราทั้งสามคนอาบน้ำและใส่เสื้อผ้ากันเรียบร้อย ผมก็พาทั้งสองขึ้นรถยนต์มาดูยายน้องพร
ที่ดินเจ้ที่ผมซื้อเอาไว้มีแดนติดกับที่คุณยาย และที่ผืนนี้มันเชื่อมติดกัน ส่วนของคุณยายนั้นมีอยู่ 30 ไร่ และคุณยายก็บอกให้ผมซื้อเอาไว้เพราะยายแก่แล้ว ไม่มีแรงที่จะทำอะไรพร้อมทั้งฝากฝังให้ผมดูแลน้องพรด้วย...ผมพาคุณยายขึ้นรถแล้วพาคุณยายส่งโรงพยาบาลทันทีเพราะเห็นอาการแกแล้วไม่ค่อยน่าไว้ใจ เมื่อถึงโรงพยาบาลผมให้คุณยายนอนห้องพิเศษพร้อมทั้งจ้างพยาบาลดูแล 24 ชั่วโมง และผมได้สั่งให้พยาบาลโทรรายงานอาการคุณยายทุกๆ 6 ชั่วโมง เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นเมื่อผมคุยกับหมอเสร็จ...
เจ้แกโทรมาหาผมครับ เพราะเมื่อเช้าแกให้น้องเอ็มขี่จักรยานมาหาผม น้องเอ็มบอกว่าเจอแต่จักรยานจอดอยู่ที่กระท่อมแค่ 2 คัน รถยนต์หายไปและไม่มีใครอยู่ที่ไร่เลย ไปดูบ้านอีพรก็ไม่มีใครอยู่ 55555+
ผมก็ได้อธิบายให้แกฟังในทุกๆเรื่องที่ผมทำอยู่ เจ้แกก็บอกให้ผมซื้อที่คุณยายแกเอาไว้เลย เพราะแดนมันติดกันจะได้เป็นที่ผืนใหญ่ ก็จัดไปตามนั้นละครับ
เมื่อที่โรงพยาบาลเรียบร้อยในทุกเรื่องแล้วผมก็ทิ้งนามบัตรให้กับหมอพร้อมกับเซ็นชื่อเป็นญาติให้กับคุณยาย ผมก็พาเมียผมทั้งสองคนเดินลงไปที่ร้านอาหารของโรงพยาบาลเพื่อหาอะไรกินกัน
"เฮ้ยเอก...ไปไงมาไงวะเพื่อน..."ไอ้ธงเพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมปลายเดินเข้ามาทัก เราคุยกันหลายเรื่องรวมถึงหน้าที่การงานของมันและเรื่องส่วนตัว
"มื้อนี้กูเลี้ยงมึงเองไอ้เอก..." หลังจากล่ำลากันเรียบร้อยเราก็แยกย้ายกันไป
ไอ้ธงที่สมัยเรียน มันไม่ค่อยเอาอะไรกับมันไม่ค่อยเอาใครเค้าซักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้มันเปิดกิจการรับเหมาก่อสร้าง ก็ไอ้ร้านที่ผมเข้าไปติดต่อนั่นแหละครับเป็นบริษัทลูกของมันพร้อมกับการลดราคาพิเศษในการดำเนินการให้ผม 12.30 น.
ผมพาเมียผมทั้งคู่เข้าตลาดเพื่อซื้อของใช้ส่วนตัวและเสื้อผ้าใหม่ให้กับเธอทั้งสองคน ก็ต้องตามใจพวกเธอละครับ และเป็นการฉลองการสานความสัมพันธ์ที่ดีงามให้กับเมียผมทั้งสองคนด้วย เธอจะได้ไม่ทะเลาะกัน มันเป็นความสุขเล็กๆของผมครับ
"ลุงจ๋า...เรียบร้อยแล้วคะ..."เมื่อจ่ายเงินเสร็จทั้งน้องเนยและน้องพรต่างถือถุงใส่สิ่งของที่เธอซื้อมายกโชว์ให้ผมดูก่อนที่ผมพาเธอทั้งสองไปที่ร้านต่อเติมบ้าน
"เฮ้อเอก..."ผมเจอไอ้ธงมันอีกครั้งครับ 13.45 น.
สรุป หลังจากที่ร่างแบบกันคร่าวๆแล้ว ก่อนกลับผมไม่ต้องวางเงินล่วงหน้าให้กับไอ้ธงมัน เพราะมันรู้จักนิสัยและฐานะของผมดี วันพรุ่งนี้มันจะให้หัวหน้างานพาลูกน้องและเครื่องมือเข้ามาที่ไร่ผมได้เลย ผมกลับมาที่โรงพยาบาลอีกครั้งเพราะพยาบาลโทรตาม ที่ห้องพิเศษ
"คุณเอกคะ เชิญคะ..."ผมและเด็กๆเดินตามหลังพยาบาลไปที่เตียงคุณยาย
"คุณเอก ยายดีขึ้นแล้ว ยายอยากกลับบ้าน..."สีหน้าและท่าทางคุณยายดูดีกว่าเมื่อเช้า คงเป็นเพราะน้ำเกลือที่ให้แน่ๆ ผมเดาเอานะครับ
"เดี๋ยวผมคุยกับคุณหมอก่อนนะครับยาย...เด็กๆนั่งอยู่เป็นเพื่อนยายก่อนนะคะ เดี๋ยวลุงมา..."ผมยิ้มให้กำลังใจคุณยายก่อนเดินออกมาพร้อมกับพยาบาล
"เชิญคุณเอกทางด้านนี้คะ..."พยาบาลคนเดิมเปิดประตูห้องด้านหน้าอีกบานให้ผม
"เอ้าเชิญครับคุณเอก..."หลังจากที่ผมได้คุยกับหมอ สรุปสั้นๆเลยก็แล้วกัน...
คุณยายน่าจะอยู่ได้อีกไม่กี่วันเพราะไตของคุณยายไม่ทำงานแล้ว ให้ผมเตรียมหาวัดได้เลย...คุณหมอฟันธงมาอย่างนั้นครับ
"คุณหมอคะ มีเคชด่วนคะ ที่ห้อง A11 คุณเอกคะ คุณยายจะคุยด้วยคะ..."เสียงตื่นตระหนกของพยาบาล และมีท่าทางร้อนรน หมอและผมรีบวิ่งตามเธอไปทันที
"เอก เรื่องที่ดินของยายคุยกับผู้ใหญ่ด้วยนะ ฝากอีพรมันด้วย..."นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่ผมได้ยินจากปากของคุณยาย หมอและพยาบาลกันให้ผมและเด็กๆออกไปด้านนอก สักพักมีเตียงคนป่วยและถังอ๊อกซิเย่นถูกบุรุษพยาบาลเข็นเข้าไปภายในห้องอย่างเร่งรีบ ครู่เดียวเตียงผู้ป่วยคันเดิมก็ถูกเข็นออกมาแต่มีร่างของคุณยายนอนอยู่บนเตียงวิ่งผ่านหน้าเราทั้งสามคนไป
"กริ๊ด...."เสียงน้องพรกรีดร้องอย่างตกใจเมื่อเธอเห็นภาพทุกอย่างต่อหน้าต่อตา ผมต้องปลอบเธออยู่พักใหญ่ จนเธอเงียบลงไป... 15.25 น. แต่ยังมีอาการสะอื้นอยู่...
15.45 น.ผมและเมียทั้งสองนั่งรอฟังข่าวอย่างใจจดใจจ่อเรื่องคุณยาย ที่หน้าห้องฉุกเฉิน
16.25 น.คุณหมอเรียกผมเข้าไปคุยภายในห้องอีกครั้ง ... ครับ คุณยายจากไปอย่างไม่มีวันกลับแล้ว และเสียงที่คุณยายพูดนั้น เหมือนเป็นคำพูดแห่งการสั่งลาครั้งสุดท้าย ผมหยิบโทรศัพท์โทรบอกเจ้ และผู้ใหญ่เรื่องศพคุณยายเรียบร้อย ผมก็เคลียร์เรื่องค่าใช้จ่ายให้กับโรงพยาบาลทั้งหมด รวมทั้งรถส่งศพคุณยายกลับไปที่วัดด้วย
วันนี้วันอาทิตย์ ศพคุณยายจะตั้งเอาไว้ที่วัดเพียง 3 วัน และจะปลงในวันพุธช่วงบ่ายโมง (ถ้างงเรื่อง 3 วันทำไมปลงวันพุธ เพราะวันที่ 3 คือวันอังคาร เป็นความรู้นะครับ คนโบราณเค้าถือกันว่า จะ "ไม่เผาผีวันอังคาร"ครับ เพราะว่าผีนั้นจะแรงเค้าว่ากันมาอย่างนี้นะครับ) เพราะเป็นช่วงของโรคระบาด โควิด 19 ได้พี่ผู้ใหญ่ช่วยเรื่องการจัดการเรื่องทางวัด เจ้กับพี่เขยจัดการเรื่องอาหารการกินจนกว่างานจะแล้วเสร็จ ส่วนเรื่องที่ดินพี่ผู้ใหญ่เข้ามาคุยกับผมเหมือนกัน ผมบอกว่าเอาไว้ให้เสร็จเรื่องของคุณยายก่อนแล้วคุยกันอีกที ส่วนเรื่องน้องพร เจ้และพี่เขยเป็นคนพูดเรื่องน้องพรทั้งหมด โดยให้ผมรับเป็นภาระเรื่องนี้เอง...
งานคุณยายคืนแรกผ่านไปด้วยดี โดยมีผู้อำนวยการโรงพยาบาลมาเป็นเจ้าภาพ คืนที่สองไอ้ธงเพื่อนผมเป็นเจ้าภาพ คืนที่ 3 เจ้กับพี่เขยเป็นเจ้าภาพ ส่วนคืนสุดท้ายน้องพรและผมเป็นเจ้าภาพ
นับจากวันนี้ไปน้องพรก็ได้ย้ายมาอยู่ที่กระท่อมกับผมอย่างเป็นทางการโดยที่ผู้คนในหมู่บ้าน โดยเฉพาะเด็กๆต่างก็อิจฉาน้องพรกันทั้งนั้น
หลังจากเสร็จงานคุณยายแล้ว ผมก็ไปเคลียร์เรื่องค่าอาหารในงานคุณยายกับเจ้และพี่เขย ทั้งคู่บอกผมว่าช่วยผมทำบุญให้กับคุณยายไม่เอาหรอก ให้ผมเก็บเอาไว้เลี้ยงเด็กๆเถอะซึ่งเงินที่แกมีใช้จ่ายอยู่ทุกวันนี้ ก็ได้มาจากเงินที่ผมซื้อที่ดินที่ไร่ของแกนั่นแหละ แกบอกราคามาให้ผมต่อ แต่ผมก็ไม่ต่อและยังจ่ายเงินสดให้แกอีก เอา...ก็ว่ากันไปครับ...ส่วนพี่ผู้ใหญ่ก็เข้ามาคุยกับผมเรื่องที่คุณยาย รวมถึงเรื่องส่วนตัวของน้องพรด้วย เอาทีละเรื่องนะครับ แต่ทั้งสองเรื่องมันดันมากลายเป็นเรื่องเดียวกัน...เรื่องมันมีอยู่ว่า...
คุณยายมีลูกสาว 2 คน คนโตคือแม่ของน้องพร ไปได้แฟนที่กรุงเทพ พอน้องพรเกิดทั้งคู่ก็เอาน้องพรมาให้คุณยายเลี้ยงจนทุกวันนี้ และมารับน้องสาว หมายถึงน้าสาวน้องพรเข้าไปอยู่กรุงเทพด้วย แต่น้าสาวน้องพรได้แฟนชาวต่างชาติก็เลยย้ายไปอยู่กับแฟน นี่ก็เข้าปีที่ 8 แล้ว ติดต่อกันไม่ได้เลย ส่วนพ่อกับแม่ของน้องพรนั้นย้ายลงไปทำงานที่ภูเกต ก็เสียชีวิตทั้งคู่จากเหตการณ์ซึนามิ คุณยายต้องเอาที่ดินไปจำนองไว้กับพี่ผู้ใหญ่เพื่อนำเงินไปรับศพลูกสาวลูกเขยมาทำพิธีทางศาสนาที่บ้านเกิด นั่นจึงเป็นที่มาของเรื่องที่ดิน ทำไมถึงไปอยู่กับพี่ผู้ใหญ่และเรื่องน้องพรทำไมถึงต้องมาอยู่ในความดูแลของผม...คิดทั้งต้นทั้งดอกเรื่องที่ดินคุณยาย พี่ผู้ใหญ่บอกกับผมว่า
"ผมเอาเฉพาะเงินต้นก็พอครับ ส่วนดอกเบี้ยผมทำบุญให้คุณยาย..."ซึ้งเลยครับ...ผมบอกพี่ผู้ใหญ่ว่าพรุ่งนี้ผมจะไปถอนเงินมาให้ แล้วก็มีสายโทรศัพท์เข้ามา ไอ้ธงมาโทรมาครับ
สรุปกันง่ายว่าพรุ่งนี้มันจะส่งคนงานเข้ามาเพราะงานคุณยายนั้นเรียบร้อยแล้ว และผมก็ไม่ยุ่งแล้ว มันว่าอย่างนั้นนะครับ
น้องพรสีหน้ายังคงมีความเศร้าเหลืออยู่บ้างแต่ก็เห็นเธอยิ้มได้ในบางครั้ง ก็ได้น้องเนยมานอนเป็นเพื่อนครับ ซึ่งเธอทั้งสองคนก็เข้ากันได้ดี
เช้าวันศุกร์ เวลา 9.00 น.ผมพาเมียผมทั้งสองคนเข้าเมืองไปถอนเงินสดให้พี่ผู้ใหญ่ ซึ่งพี่ผู้ใหญ่ก็เดินทางมาด้วยเพียงแต่มารถคนละคันครับ ที่ธนาคาร...
"คุณเอกคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ..."ผมรับสมุดธนาคารจากมือพนักงานแล้วดูตัวเลขที่ถูกโอนจากบัญชีผมเข้าบัญชีพี่ผู้ใหญ่ ตัวเลขกลมๆอยู่ที่ 6 หลักกว่าๆ เกือบๆ 7 หลักก่อนที่ผมจะยื่นให้พี่ผู้ใหญ่ตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเลขอีกครั้ง
"ขอบคุณครับคุณเอก..."หลังจากที่พี่ผู้ใหญ่ตรวจความเรียบร้อย แกก็เอียงตัวหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วล้วงเข้าไปหยิบเอกสารขึ้นมาหลายใบก่อนยื่นให้กับผมและบอกว่า
"สามใบนี้ เป็นรายการรับจำนอง และเป็นรอยปั๊มหัวแม่มือของคุณยาย ส่วนใบนี้เป็นโฉนดที่ดินที่คุณยายนำมาจำนอง..."ผมตรวจดูทุกอย่างก็เรียบร้อยดีครับผมและพี่ผู้ใหญ่เราแยกย้านกันที่ธนาคาร 11.30 น. ผมพาเด็กๆมานั่งทานอาหารในตลาดก่อนกลับ หลังจากเรียบร้อยผมเดินไปที่ร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า เสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น...
55555+ ไอ้ธงมันโทรด่าผมครับ ว่าคนงานเข้ามาที่ไร่แล้วไม่เจอผม ก็เลยยังไม่ได้ทำอะไรกับเลย...ผมคงต้องรีบกลับแล้วละครับ...
12.30 ที่ไร่
ผมให้คนงานทั้งหมดนอนที่บ้านเดิมของน้องพรเพราะจะได้ไม่ต้องเตรียมสร้างที่พักให้เสียเวลาและงบประมาณ จบไปครับเรื่องคนงานของไอ้ธงมัน...
"คุณเอกครับ..."หัวหน้าคนงานเข้ามาหาผม
สิ่งแรกที่ผมต้องการอย่างเร่งด่วนคือที่บ้านสำหรับผมนั่นเอง...ผมพาหัวหน้าคนงานมาดูที่เนินดิน หมายถึงส่วนที่ๆสูงที่สุดของสวน ผมต้องการจุดนี้เป็นที่สำหรับสร้างบ้าน และตามความยาวของคลองให้ทำการขุดลอกคลองให้กว้างและลึกเผื่อน้ำป่าจากเขาจะมาแรงเหมือนปีที่น้ำท่วมหนัก มันจะได้ระบายเร็ว อื้อ...คิดได้แล้วผมก็โทรเรียกพี่ผู้ใหญ่ทันที จบกันแบบง่ายๆครับกับพี่ผู้ใหญ่
ผมให้พี่ผู้ใหญ่มาชี้แนวเขตไร่ของคุณยายจำนวน 30 ไร่ คลองน้ำไหลผ่านสวนคุณยายเกือบๆ 70 % นั่นก็หมายความว่าถ้ารวมที่ดินผืนเก่ากับผืนใหม่เข้าด้วยกันทั้งหมดรวม 45 ไร่ความยาวของคลองทั้งหมดร่วมๆ 200 เมตร ฮ้า...ที่เหลือผมก็เพียงชี้เอาว่า ผมต้องการอะไรมุมไหนเท่านั้นเองครับ...ผมมองเข้าไปในกลุ่มของคนงานก็มีทั้งผู้หญิงผู้ชายคนหนุ่มสาวและเด็กๆก็น่าสนุกดีครับ ผมคงต้องใช้ตัวช่วยแล้วครับ...ผมหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาใครบ้างคน เมื่อคุยกันเรียบร้อย ผมก็วางสาย เอาไว้ตอนหน้าผมจะมาเฉลยให้ฟังนะครับว่าผมโทรหาใครและตอนหน้า ผมจะเปลี่ยนชื่อเรื่องนะครับ...มาลุ้นกันครับว่าจะมีผู้ใดทายถูกหรือเปล่า บอกใบ้ให้นิดนึงครับ จากผลงานของผมที่ลงไว้ ชื่อเรื่องต่อไปจะเป็นภาคที่ 3 ของเรื่อง............

ติดตามด้วยใจจดใจจ่อ เริ่มเรื่องใหม่ขอเป็นเด็กๆลูกสาวของพวกคนงานนะครับ

ครูหนุ่มไฟแรงรึเปล่าน๊า..

 

ครูหนุ่มไฟแรงรึเปล่าน๊า..

เก่งจริงนะตัวแค่เนีย...555555+

ตอนต่อไปน่าจะเป็นภาค 3 เรื่องครูหนุ่มไฟแรง ที่โทรหาคงจะเป็นน้องเนตรแน่ๆ

 

ตอนต่อไปน่าจะเป็นภาค 3 เรื่องครูหนุ่มไฟแรง ที่โทรหาคงจะเป็นน้องเนตรแน่ๆ

ชื่อเรื่องใช่ครับแต่คนที่ผมโทรหาเป็นใคร.... ยังไม่เฉลย...นะ...ครับ...

ลุ้นมากครับว่าจะมาจากเรื่องอะไรน้า

เห้อ ดีจริง ๆ อิจฉาๆ

ผมว่าเรื่องครูหนุ่มไฟแรง แน่ๆเลย แลคงโทรหาพรรณมากกว่า
รอติดตามภาค 2 ยังไม่จบเลย