• Welcome to 🧡 XONLY 🧡.
 

ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 29

เริ่มโดย เจตภูติ, พฤษภาคม 11, 2021, 10:08:59 หลังเที่ยง

-

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

#315
โดนซะแล้ว ลูกสาวกำนัล

#316
สงสารเกวลินเหมือนกันทำตัวเองแท้ๆ หวังว่าอ๊อตออกไปช่วยทัน

#317
อาจารย์เจษจะโดนกำนันตามเก็บด้วยไหมเนี่ย

#318
โดนรุ่มจัดหนักจนบานแน่ๆ ::Grimace::

#319
พอมีฉากสยิวๆแล้วสักพักต้องมีดรามาเข้มข้นแน่นอน

#320
ขอบคุณครับ ::Crying::  ::Cheeky::  ::Cheeky::

#321
ขอบคุณครับ

#322
เกิดอะไรขึ้น?

#323
อาจารย์ตัวจริงมาแล้ว

#324
ขอบคุณครับ

#325
จีดลูกกำนันแล้ว

#326
เกวลิน โดนจัดแน่นอน

#327
 ::Angry::

#328
เกวลีน่าจะเจอหนัก

#329
วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 49

อ๊อดหลังจากเจอเล็กที่คาเฟ่ของเจณิตาวันถัดมาเขาก็ได้ทำการนัดหมายให้เล็กมาเจอที่ร้านอาหารเพื่อที่จะได้พูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันต่อ เพราะก่อนหน้านั้น แต่ละคนก็มากับผู้หญิงเลยคุยกันไม่สะดวก ที่ร้านอาหารนอกเมืองผู้คนในร้านบางตาทำให้คุยกันได้อย่างสบายทั้งเรื่องอดีตและปัจนันโดยไม่ต้องวางมาดปิดบังอะไรกันเพราะไม่มีคนนอก ทั้งคู่กินดื่มกันอยู่พักใหญ่พูดคุยกันอย่างออกรสหลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานาน หลังจากกินดื่มไปสักพักเล็กที่มีความสามารถในการดื่มเหล้าอย่างหาตัวจับได้ยากกลับมีอาการมึนหัวและทิ้งตัวหลับคาโต๊ะไปอย่างน่าสงสัย

เล็กรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองถูกมัดติดกับเก้าอี้ ภายในห้องที่เขาถูกจับสว่างมองเห็นเตียงใหญ่ไร้ผู้คนที่น่าจะเป็นคนจับตัวเขามา จนกระทั่งประตูห้องที่อยู่ด้านหลังของเขาเปิดออกพร้อมกับหารมาของชายสองคน ที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา

"อ๊อดนี่มันเรื่องอะไรกัน..." เล็กถามอ๊อดทันทีก่อนจะหันไปเจษฎาก็เข้าใจเรื่องทุกอย่างจึงได้หันไปตวาดใส่อ๊อดด้วยความโกรธเกรี้ยว "อ้อ...นี่มึงก็ร่วมมือกับมันเหรอ"

"ไม่ใช่แบบนั้นพี่" อ๊อดส่ายหน้าโบกมือปฏิเสธเป็นพัลวัน ไม่อยากให้เล็กเข้าใจผิดมากไปกว่านี้

"ไอ้เล็กมึงฟังกูก่อน" เจษฎาพยายามทำให้เล็กสงบลงแต่เหมือนเสียงของเขาจะเป็นการราดน้ำมันลงบนกองเพลิง ทำให้เล็กยิ่งมีปฏิกิริยาต่อต้านมากขึ้นมากกว่าเดิม

"กูไม่ฟัง..." เล็กกัดกรามแน่นพยายามดิ้นออกจากพันธนาการอย่างแรงจนทั้งตัวเขาและเก้าอี้ล้มลงฟาดพื้นเขาก็ยังไม่หยุดที่จะกระเสือกกระสนพาร่างเข้าไปหาเพื่อที่จะทำร้ายเจษฎาให้ได้

"มึงลองคิดดูดีๆ นะ ถ้ากูฆ่าพี่ใหญ่จริงกูจะเก็บมึงไว้ทำไม จัดการซะตั้งแต่ตอนที่มึงสลบอยู่ไม่ดีกว่าเหรอ" เจษฎาพยายามอธิบายด้วยเสียงเข้มพร้อมกับย่อตัวลงจะพยุงร่างเล็กให้กลับขึ้นมานั่งก็ยังไม่วายถูกเล็กยืนหน้ามาจะกัดเข้าใส่ จนเขาต้องเบี่ยงตัวหลบแล้วเสียหลักล้มหงายหลัง

"ใจเย็นๆ ก่อนนะพี่เล็กฟังที่พี่เจษเขาพูดก่อน" อ๊อดรีบเข้าไปขว้างและดึงเก้าอี้ขึ้นมา พร้อมกับจับเก้าอี้ไว้แน่นกันไม่ให้เล็กดิ้นจนล้มลงไปอีก

"......" เล็กนั่งนิ่งไปเล็กน้อย แต่ดวงตายังคงดุดันราวกับสัตว์ที่จ้องจะกินเลือดกินเนื้อคนที่เบื้องหน้า

"อ๊อดไปแก้เชือกออกก่อนไป" เจษฎาลุกขึ้นยืนทำท่าเหนื่อยใจ เล็กยังคงเป็นคนอารมณ์ร้อนเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของเล็กจริงๆ แต่เป็นเขาต่างหากที่ใช้อาศัยความสนิทราวกับพี่น้องของคนในกลุ่มจับเขามาแบบนี้ ที่จริงเขาก็ไม่อยากใช้วีธีนี้เพราะมันทำให้เสียความเชื่อใจ ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้ทางเลือกมากนัก ในสถานการณ์ล่อแหลมแบบนี้ถ้ามีคนคิดจะทำร้ายเขาน้อยลงสักคนก็ยังดี โดยเฉพาะคนที่อันตรายที่สุดอย่างเล็ก

"แต่ว่า..." อ๊อดไม่เห็นด้วยเพราะยังเห็นว่าเล็กยังมีอารมณ์ครุกรุ่นอยู่ถ้าร่างกายเป็นอิสระก็คงไม่พ้นที่จะทำการอาละวาดยกใหญ่เป็นแน่

เป็นเจษฎาที่ผงกหัวยืนยันให้อ๊อดทำตามที่บอก ทันทีที่เชือกคลายตัวเล็กก็ทะลึ่งพลวดลุกขึ้นมาแล้วชกหน้าอ๊อดเข้าเต็มจนอ๊อดถึงกับล้มก้นจ้ำเบ้า เจษฎาจะเข้าไปช่วยก็ถูกเล็กมองตาขวางไม่ให้ยุ่ง ทำให้เขาต้องชะงักเท้าปล่อยให้เล็กจัดการตามที่ต้องการ

"ที่หลังอย่าทำแบบนี้พี่" เล็กชี้หน้าว่าพร้อมกับมองอ๊อดด้วยดวงตาดุดัน เขาเข้าใจดีว่าอ๊อดเป็นคนที่อยู่ตรงกลางระหว่างเขากับเจษฎานั้นลำบากใจแค่ไหนและก็พร้อมที่จะยกโทษให้อยู่แล้ว แต่ก็อดที่จะระบายอารมณ์ออกมาไม่ได้ ก็เลยจัดการสั่งสอนไปแค่หนึ่งหมัด

อ๊อดเอามือกุมแก้มข้างที่โดนชกแล้วกล่าวเสี่ยงอ่อยสำนึกผิด "ขอโทษครับ..."

"...มึงมีอะไรก็ว่ามาไอ้เจษ"  เล็กหลังจากจบเรื่องกับอ๊อดก็หันมาหาเจษฎาแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมเตรียมตัวฟังสิ่งที่เจษฎาจะแก้ตัว

เจษฎาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้เล็กฟังอย่างละเอียดด้วยน้ำเสียงเศร้า ในใจเขายังคงอาลัยถึงใหญ่ทุกครั้งเวลาพูดถึง ระหว่าเหล่าก็เหลือบมองทั้งเล็กและอ๊อดเป็นระยะว่าปฏิหิริยาตอบสนองเป็นอย่างไร ซึ่งก้ไม่ได้ผิดจากที่เขาคาดการณ์ คือเล็กยังคงเดือดดาล ส่วนอ๊อดก็ดูสลดไปอย่างเห็นได้ชัด

"มึงมีหลักฐานไหม" เล็กถามเสียงห้วน

"ตอนนี้ยังไม่มี แต่กูเบาะแสแล้วอ๊อดกำลังช่วยหาอยู่" เจษฎาว่าออกมาเสียงอ่อน จนปัญญาเพราะตอนนี้มีแต่มือเปล่าไร้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์

หลังจากเจษฎาพูดจบเล็กก็ลุกพรวดขึ้นมาแล้วจัดการลงมือชกต่อยเจษฎา อ๊อดจะเข้ามาขว้างแต่เจษฎายกมือห้ามไว้ ปล่อยให้เล็กทำร้ายเขาจนกว่าจะพอใจ หวังว่าเพื่อนของเขาได้ละบายอารมณ์ออกมาแล้วจะใจเย็นลงไปบ้าง เล็กออกแรงกระทืบผ่านไปได้ครู่หนึ่งจนเริ่มหอบจึงหยุดการกระทำ

"...มึงไม่ได้ฆ่า...พี่ใหญ่จริงๆ ใช่ไหม..." เล็กถามเสียงหอบก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงกับพื้นอย่างหมดสภาพ ไม่ต่างจากเจษฎาที่นอนอ่วมอรทัยอยู่ห่างออกไปไม่ไกล

"...กูไม่ได้ฆ่า แต่ที่...พี่ใหญ่ตาย...เพราะกูมีส่วนเกี่ยว...ข้องเรื่องนั้นกูไม่ปฏิเสธ กูคงเห็นแก่ตัวเกินไปที่ไป...ขวางงาน...พี่ใหญ่...แบบนั้น" เจษฎาว่าไปอ้าปากพงาบๆ หายใจลำบาก ขณะที่นอนเพดาน

"......" เล็กไม่ตอบยังนั่งทำหน้าเหนื่อยเดาไม่ออกว่ากำลังคิดอะไร สายตายังคงมองเจษฎาที่พยายามขยับตัวเปลี่ยนท่าทาง

"สบายใจ...ขึ้นแล้ว...ใช่ไหม" เจษฎาลุกขึ้นนั่งอย่างอยากลำบาก เพราะเล็กกลงมือหนักมาก ถ้าไม่ใช่เขาอย่าว่าแต่พูดคุยหรือลุกขึ้นมานั่งเลย แค่ประตรองตัวไม่ให้สลบไปก็คงทำไม่ได้แล้ว ดีไม่ดีอาจถึงขั้นพิการหรือเสียชีวิตได้เลย

"เออ..." เล็กตอบห้วนๆ ถึงเขาจะสบายใจขึ้นมาบ้างที่เจษฎายอมพิสูจน์ตัวเองกับเขาได้ขนาดนี้ เมื่อเป็นอย่างนี้เพื่อนของเขาก็คงไม่ได้ลงมือฆ่าพี่ใหญ่จริงๆ แต่เขาก็ยังไม่ได้เชื่อใจเจษฎาทั้งหมดแต่ก็จะรอดูหลักฐานก่อนจะตัดสินใจทำอะไรต่อไป และมีอีกอย่างที่เขาติดใจคือเขาลงมือกับเจษฎาหนักขนาดนั้น กำปั้นของเขากลับไม่มีบาดเจ็บอะไรเลยไม่มีแม้แต่ลอยถลอกเล็กๆ มีแค่อาการปวดเมื่อยจากการออกแรงเตะต่อยเท่านั้น ยังไงซะการใช้หมัดเปล่าๆ ชกทำร้ายคนย่อมไม่ได้มีแต่คนที่ถูกชกเท่านั้นจะได้แผลคนชกเองก็น่าจะมีแผลเหมือนกัน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันเหมือนกับว่าเขาชกใส่อากาศธาตุไม่มีผิด

"เรื่องของเราเอาไว้แค่นี้ก่อน เอาไว้จัดการไอ้พวกที่อยู่เบื้องหลังได้ก่อนค่อยว่ากันใหม่" เจษฎาเริ่มหายใจสะดวกการพูดจาไม่หายติดขัดลงไปมาก ก่อนจะกระเถิบร่างเข้าหาขอบเตียงแล้วเอนกายพิงเตียงไว้

"ใช่พี่ รอผมหาหลักฐานได้ก่อนะ" อ๊อดเสริม

"ตกลงตามนั้น" เล็กยอมรับข้อเสนอเพราะเขาเองก็ไม่ได้มีเพื่อนที่จริงใจกับเขาเหมือนสองคนนี้มากนัก อารมณ์ที่ร้อนอยู่ก็เย็นลงยังนึกเสียใจไปว่าถ้าเจษฎาไม่ได้หนังเหนียวแบบนี้เขาคงจัดการส่งเจษฎาไปหาพี่ใหญ่ไปแล้ว ซึ่งนั้นคงจะทำให้เขาเสียใจไปตลอดแน่ๆ ถ้ามารู้ความจริงที่หลัง ก่อนจะหันไปมองเจษฎาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงทีเล่น่ทีจริง "มึงก็เก็บชีวิตมึงไว้ให้กูดีๆ ก็แล้วกัน อย่าไปโดนไอ้โง่ที่ไหนมาเล่นงานเอาอีก"

"หรือว่า..." เจษฎานึกย้อนไปในคืนที่ถูกทศพลบุกมาทำร้าย แต่เขาสลบไปก่อนจนไม่รู้ว่ารอดออกมาได้ยังไง เมื่อได้ยินเล็กพูดแบบนี้ประกอบกับที่ณัฐฐาเล่าให้ฟังว่ามีคนแอบบมาช่วยพวกเขาไว้ ก็คิดไปว่าคนที่มาช่วยคงจะเป็นเล็ก นั้นก็ทำให้โล่งใจที่เพื่อนรักยังเป็นห่วง ถึงจะเป็นการช่วยชีวิตไว้เพื่อที่จะได้ลงมือเองทีหลังก็ตาม

"มึงไม่ต้องพูดแล้ว กูอยากกลับไปพัก อ๊อดไปส่งพี่หน่อย"
อ๊อดยืนมองพี่ทั้งสองคนหยุดความบาดหมางได้ชั่วคราวก็ยิ้มออกได้บ้างเล็กน้อย เพราะถ้าให้เขาต้องเลือกเข้าข้างใครสักคนเขาคงทำไม่ได้แน่ๆ

"เฮ้ยไอ้เล็กเดี๋ยวก่อน" เจษฎานึกบางเรื่องขึ้นได้รีบทักก่อนที่ทั้งคู่จะออกจากห้อง

"อะไรของมึงอีกวะ" เล็กเริ่มรำคาญเล็กน้อย แต่ยังอยากรู้ว่าเจษฎาจะมีเรื่องอะไรมาพูดอีก

"มึงรู้เรื่องภูมิหลังเกี่ยวกับลุงที่สักให้เราบ้างรึเปล่าวะ"

"...กูก็ไม่รู้เรื่องอะไรของแกนักหรอก อยู่ดีๆ แกก็เข้ามาตีสนิทแล้วก็สักให้ กูก็ชอบแล้วก็เลยไม่ได้ขัดอะไร แต่พอเห็นมึงแล้วก็ต้องยอมรับเลยว่าของลุงแม่งดีจริง"

"มึงสักแล้วมีอะไรเกิดกับมึงบ้างรึเปล่ารึวะ"

"ยังไงวะ แบบยิงไม่เขาแบบมึงนะเหรอ ไม่มีอะไรแบบนั้นนะ เพราะมีใครทำให้กูได้แผลมานานละกูหลบได้หมด ถ้าของมึงเป็นคงกระพันของกูคงเป็นแคล้วคราดมั้ง นอกจากนั้นกูแค่รู้สึกว่าจะเคลื่อนทำอะไรก็ทำได้ตามที่คิดแบบง่ายๆ เลย ว่าแต่มึงถามทำไม"

"กูแค่รู้สึกว่าลุงช่างสักมันแปลกๆ มันดูลึกลับยังไงชอบกล"

"มึงไม่ต้องมาขู่ให้กูกลัวเลย กูจะไปแล้ว" เล็กพูดจบก็โบกมือตัดรำคาญไม่อยากฟังเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องของใหญ่ แล้วเดินออกจากห้องไป

อ๊อดเห็นแบบนั้นก็หันมาขความเห็นเจษฎาว่าจะให้ทำอย่างไรต่อ เจษฎาก็พยักหน้าให้เป็นสัญญาณว่าให้ทำตามที่เล็กต้องการ แล้วค่อยหาหลักฐานมาปรับความเข้าใจกันอีกที ทำให้ทั้งสามแยกย้ายกันออกไป

.................................................

ไม่กี่วันหลังจากที่กำนันได้อาวุธเด็ดมาไว้ในมือก็ไม่รอช้าที่จะใช้สิ่งนั้นจัดการหนามยอกอก เขารีบจัดการส่งข้อมูลนั้นไปให้ลูกจัดการปล่อยข่าวออกไปให้ทั่ว ทั้งแบบปากต่อปาก และทางโซเชียลมีเดีย ในโลกยุคปัจจุบันซึ่งข่าวสารสามารถแพร่ขยายไปได้กว้างไกล เพราะผู้คนสามารถเข้าถึงสื่อใหม่ได้อย่างง่ายดาย ซ้ำยังมีการกลืนเข้าหากันระหว่างสื่อใหม่และสื่อเก่าอีกด้วย ในเวลาเพียงไม่นาน ข่าวการเคยติดคุกข้อหาฉ้อโกงของเจษฎาก็ถูกกระจายออกไปจนทั่วเมือง ยิ่งช่วงเวลานี้เจ้าตัวไม่อยู่แก้ข่าวด้วยแล้วยิ่งทำให้เรื่องมันแย่เข้าไปใหญ่ แม้จะได้อ๊อดที่ใช้บัญชีปลอมหลายบัญชีค่อยแสดงความพูดถถึงความดีที่เจษฎาได้ทำในตอนที่เป็นอาจารย์ใบ้หวยคอยแย้งไว่บ้าง ถึงอย่างนั้นกระแสความไม่พอใจก็ยังกระจายตัวออกไปไวเหมือนไฟลามทุ่งอยู่ดี

ในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดี เพราะเหล่าผู้คนที่อยู่ใกล้ชิด ทั้งที่ได้ประโยชน์จากกระทำของเจษฎา และที่เคยเห็นเจษฎาแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์มาด้วยตาของตัวเอง คนเหล่านั้นยังคงเชื่อถือและศรัทธาในตัวอาจารย์อาคมผู้นี้อยู่ไม่เปลี่ยน

นั้นทำให้ชาวบ้านเสียงแตกออกเป็นสองฝ่าย คือพวกที่ไม่ได้สนใจอดีตเจษฎาเพราะเขาก็รับโทษติดคุกชดใช้ความผิดไปแล้วไปแล้วอีกทั้งตอนนี้เขาก็ยังอุทิศตนทำดีช่วยเหลือชาวบ้าน กับพวกที่เริ่มไม่ใว้ใจเจษฎากลัวว่าจะมาหลอกหาผลประโยชน์เอากับพวกตนเหมือนที่เขาเคยทำในอดีต แต่พวกหลังดูจะสร้างปัญหาได้มากกว่า จากความืั้เคยเชื่อใจก็กลายเป็นความโกรธแค้น

หมู่แมกไม้เขียวขจีหนาตาของสวนผลไม้ใต้แสงสีสนธยางดงามราวกับภาพวาด ทว่าภาพนั้นไม่ได้ช่วยให้จิตใจของผู้ที่กำลังจับจ้องมองภาพนั้นอยู่ให้มีความสุนทรีย์ขึ้นมาแต่อย่างใด ชายหน้าเข้มยืนค้ำราวระเบียง อัดควันที่มีสารเคมีช่วยให้ผ่อนคลายอย่างนิโคตินเข้าไปในปอดครั้งแล้วครั้งเหล่า

"เธอจะทำยังไงต่อ" ณัฐฐาพูดไปก็โบกมือไล่ควันบุหรี่ให้ลอยไปทางอื่น จนเจษฎาต้องดับบุหรี่ให้

"จะให้ทำอะไรก็มันเรื่องจริง ก็ต้องขอบคุณเธอนั้นแหละ" เจษฎาพูดอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปมองอย่างอื่นให้สบายใจ

"ฉันก็ขอโทษแล้วก็บอกเหตุผลไปหมดแล้วนี่" ณัฐฐาตัดพ้อเล็กน้อย จะโทษเขาที่ยังผูกใจเจ็บก็ไม่ได้ สิ่งที่เธอทำถ้าเป็นคนอื่นคงจะจัดการทำร้ายเธอไปแล้วถ้ามีโอกาส เจษฎาก็ยังถือว่าใจกว้างมากแล้วที่ยังไม่ลงมือทำอะไร แค่พูดจากประชดประชันเป็นบางครั้งเวลาที่ถูกสะกิดปม

"ขอโทษที ฉันคงเครียดเกินไปหน่อย เธอพอจะมีวิธีอะไรไหม" เจษฎาออกปากขอโทษเพื่อรักษาบรรยากาศการสนทนา เขาคงจะมีเรื่องให้คิดมากไปอย่างที่บอกจริง ถึงได้ยินอะไรนิดหน่อยก็รู้สึกหงุดหงิด และสารพัดเรื่องที่เขาแบกไว้ก็ทำให้เขาคิดอะไรไม่ออกจริงๆ

"ตอนนี้ก็คงต้องหาตัวไอ้ทศให้เจอก่อน" ณัฐฐาเองก็คิดอะไรไม่ออกเหมือนกัน แต่ถ้ามีข้อมูลเพิ่มเติมก็น่าจะทำอะไรได้บ้าง จะติดก็ตรงที่ทศพลเหมือนหายเข้าไปในกลีบเมฆเสียดื้อ คนของเธอที่ส่งไปก็ไม่ได้ข่าวอะไรที่เป็นประโยชน์

"ไม่ต้องไปหาหรอก ข่าวนี้ต้องมาจากมันแน่นอน ตอนนี้คงกำลังตามหาตัวฉันอยู่นั้นแหละ" เจษฎาว่าอย่างรู้เจตนาของอีกฝ่าย เหมือนเขาเพิ่งจะรู้ตัวตนจริงๆของทศพล ที่เป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นเหมือนกับงูพิษไม่มีผิด คนแบบนี้ยังไงก็หาทางจัดการเขาแน่และยิ่งมีตังช่วยที่ทรงพลังอยู่ในมือแล้วด้วย ก่อนจะกล่าวออกมาอย่างเหนื่อยใจเมื่อต้องหาทางรับมือกับของนั้น "แต่ก็นั้นแหละเจอแล้วจะทำยังไง มันมีกำไลนั้นอยู่เราจะเข้าใกล้มันได้ยังไง"

"ของนั้นก็ยังมีจุดอ่อน" ณัฐฐาว่าอย่างใจเย็น อย่างน้อยในหัวของเธอก็ยังมีวิธีรับมือกำไลนั้น จากการที่เธอมีข้อมูลของมันตั้งแต่สมัยที่ทำงานให้กับบริษัท

"จุดอ่อนอะไร" เจษฎาตารุกวาวสนใจกับสิ่งที่อดีตคนรักเพิ่งจะพูดออกมาเป็นอย่างมาก เพราะนั้นเหมือนกับแสงสว่างที่ปลายอุโมงเลยทีเดียว

"เอาเป็นว่าฉันมีวิธีจัดการละกัน เอาไว้เจอตัวทศแล้วฉันค่อยบอก" สาวใหญ่หลบสายตา ไม่อยากมองตาของอีกฝ่ายตรงๆ กลัวว่าความลูกสึกผิดจะทำให้เธอใจอ่อน

"เธอไม่ไว้ใจฉันเหรอ..." เจษฎาจ้องไปที่ณัฐฐาอย่างขึงขัง

"ไม่ใช่แบบนั้น เธอก็รู้ว่ากำไลนั้นทำอะไรได้ ฉันต้องระวังไว้ก่อน" ณัฐฐายังคงไม่สสบตาและบอกปัดไปดื้อๆ

"ก็ได้" เจษฎาไม่คาดคั้นอะไรต่อ แต่ก็เริ่มระแวงแล้วว่าณัฐฐาจะมีลูกเล่นอะไรหลังจากได้ของสิ่งนั้นกลับมา ทำให้เขายิ่งต้องระวังตัวมากขึ้นไปอีก พวกเขาปรึกษากันต่ออีกครู่ใหญ่ก่อนที่ณัฐฐาจะขอตัวกลับก่อนที่จะมีใครสงสัย

.................................................

ข่าวเสียหายมักจะกระจายออกไปได้เร็วกว่าข่าวดีเสมอ พ่อบ้านของคฤหาสน์เสี่ยพิพัทธ์แทบจะเป็นคนแรกๆ ที่รู้ข่าว และแน่นอนว่าเขาก็ต้องนำข่าวนี้ไปรายงานให้เจ้านายของเขาได้รับทราบเช่นกัน

"นั้นไงผมว่าแล้วไหมละ" ชายสวมชุดจีนยิ้มอย่างสะใจขณะที่รายงานข่าวให้ผู้เป็นนายที่นั่งหน้าเครียด

"ลื้อจะไม่รอฟังข้อมูลอีกด้านหน่อยเหรอ" เสี่ยพิพัทธ์ท้วง ในใจยังเชื่อมั่นว่าเจษฎานั้นไม่ได้มาหลอกเขาอย่างแน่อน

"จะไปฟังทำไมละครับ เอกสารนั้นก็ของจริง" พ่อบ้านย้ำเสียงจริงจัง

"...เหมือนลื้อจะดีใจนะ" เสี่ยพิพัทธ์หยีตามองพ่อบ้านที่กล่าวโทษเจษฎาจนออกนอกหน้าจนดูไม่ปกติ

"ก็มันจะมาหลอกเสี่ยนะครับ"

"ลื้อเคยเห็นคนที่จะมาหลอกที่ไหนเอาตัวบังมีดบังกระสุนให้บ้างไหมละ"

"....." พ่อบ้านถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเจอความจริงข้อนี้

"เรื่องอาจารย์เจษเอาไว้อาจารย์กลับมาแล้วค่อยว่ากัน ตอนนี้ไปเรียกคนของเราออกมาจากสำนักก่อน"

"ครับเสี่ย"

เสี่ยพิพัทธ์มองออกไปทางหน้าต่าง เสียดายคนมีฝีมืออย่างเจษฎาที่ไม่สามารถเอามาใช้งานได้แล้ว จนกว่าเรื่องจะเงียยบ ทำให้แผนการที่เขาวางไว้เพื่อเอาคืนกำนันประเสริฐต้องพักเอาไว้ก่อน

.................................................

ที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์สองสาวลูกพี่ลูกน้องที่ไม่ได้เจอกันหลายวัน ใช้เวลาว่างมาพูดคุยกัน หลังจากพูดคุยเรื่องทั่วไปกันมาระยะหนึ่ง สุธิภาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงประหม่าเล็กน้อย "เรียบร้อนแล้วเหรอคะ"

"อืม" อริสาพยักหน้าน้อยๆ ดวงตาฉายแววความเศร้าปนกับความโล่งใจ

"หมดเวรหมดกรรมกันสักทีเนอะ" สุธิภาเปรยออกมาอย่างลืมตัว หลังจากที่คิดถึงสิ่งที่อดีตพี่เขยทำกับพี่สาวาก็อดที่โกรธแค้นไม่ได้ จนแถบจะอยากพาคนของพ่อยกพวกไปสั่งสอนให้ได้สำนึกเสียใจสักครั้ง แต่เมื่อเห็นพี่สาวไม่ติดใจเอาความอะไรก็ล้มเลิกความคิดนั้นไป

"ทำไมพูดอย่างนั้นละ" อริสาตีหน้าสงสัยว่าน้องสาวเธอไปรู้อะไรมา

"...โสดแล้วสินะ มีใครมาจีบบ้างรึยัง" สุธิภานิ่งไปเล็กน้อยแล้วยิ้มกลบเกลื่อนพร้อมกับเปลี่ยนเรื่อง

"แหม่เพิ่งจะโสดได้แป๊บเดียว ยังมีใครหรอกตอนนี้" อริสาอมยิ้มแต่ก็คิดไปถึงอนาคตแล้ว

"เหรอ..." สุธิภาลากเสียงยาวแซวพี่สาว

"เด็กบ้า" อริสาเขินจนหน้าแดงก่อนจะเอานิ้วจี้ไปที่เอวญาติผู้น้องเป็นการหยอกล้ออย่างสนุกสนาน

"พอก่อนๆ หนู...ยอมแล้ว...มันจั๊กจี้..." สุธิภาร้องขอด้วยเสียงหอบก่อนจะหันไปเห็นพ่อบ้านที่ยืนมองอยู่จึงหันไปต่อว่า "...นี่มายืนฟังคนเขาคุยอะไรกันอยู่ได้ไม่มีมารยาท"

"คุณหนูเห็นข่าวรึยังครับ" พ่อบ้านเดินเข้ามใกล้พร้อมกับรอยยิ้มอย่างผู้ชนะ แต่รอยยิ้มนั้นกลับดุน่ารังเกียจในสายตาของสุธิภา

"ข่าวอะไร" สุธิภาถามเสียงห้วน

พ่อบ้านเปิดเพจที่โพสข่าวคลาวความเคลื่อนไหวของชุมชนในเมืองให้ ลูกและหลานของเจ้านายดู ซึ่งก็เป็นข่าวของเจษฎาซะเป็นส่วนใหญ่

"ไม่จริงอาจารย์ไม่ใช่คนแบบนั้นแน่" สุธิภาโพล่งออกมาเสียงแข็ง ใบหน้าแสเงออกถึงความไม่พอใจอย่างที่สุด แล้วขวางมือถือในมือใส่พ่อบ้าน

พ่อบ้านรับโทรศัพท์มือถือไว้ได้ทันก่อนจะพยายามอธิบาย "มันเป็นคนแบบนั้นแหละครับ มันกำลังมาหลอกคุณหนูกับครอบครัวคุณหนูนะครับ"

"หุบปากไปเลย จะไปไหนก็ไป ฉันไม่อยากฟัง" สุธิภาเอามือปิดหูแล้วหันหน้าหนี

"คุณหนู..."

อริสาโบกมือเบาๆ บอกให้พ่อบ้านออกไปก่อนแล้วเข้าไปกุมมือญาติผู้น้องอย่างอ่อนโยนแล้วยิ้มให้ จากนั้นจึงดึงเธอเข้ามากอดเป็นการปลอบประโลม

.................................................

ชาวบ้านนับร้อยมาโวยวายอยู่หน้าสำนักใบ้หวยเรียกร้องให้เจ้าสำนักออกมาให้ความกระจ่างแก่พวกเขา ซึ่งเกือบครึ่งของคนที่มาก็เป็นคนที่ถูกกำนันประเสริฐจ้างมาสร้างความวุ่นวาย ปิยะพงษ์ที่เข้ามรับหน้าแทนพยายามบอกว่าอาจารย์ของเขาไม่อยู่ที่บ้านก็ไม่ใครเชื่อ พวกที่จ้างมาก็ยิ่งกะโดกด่าขับไล่สร้างความปั่นป่วนไม่หยุด จนเจ้าของบ้านถอดใจต้องแอบเข้าไปหลบในบ้านอย่างช่วยไม่ได้

"พี่อ๊อดนี่มันเรื่องจริงเหรอ"

อ๊อดผงกหัวเบาๆ แม้จะไม่อยากให้ใครรู้แต่เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วก็ได้แต่ยอมรับ จากนี้ไปคงได้แต่หวังว่าเจษฎาจะจัดการเรื่องนี้ได้

"ทำไมละ ทำไมไม่บอกผมก่อน"

"พี่เจษเขาคงรู้สึกผิดนะ" อ๊อดรู้เรื่องพ่อของปิยะพงษ์จากเจษฎา และคิดว่าเขาคงจะไม่ชอบใจเท่าไหร่ที่อาจารย์ของเขาเคยทำอาขีพแบบเดียวกันกับพวกที่ทำให้พ่อเขาเป็นหนี้สินจนคิดสั้น ก็เลยไม่กล้าที่จะพูดออกไปเพราะไม่รู้ว่าปิยะพงษ์จะทำยังไง

"ผมแยกแยะได้น่า" ถึงจะพูดออกมาอย่างนั้น ปิยะพงษ์ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะนับถือเจษฎาได้อย่างสนิทใจเหมือนอย่างที่ผ่านมาได้หรือไม่ ทว่าเมื่อคิดย้อนกลับไปเจษฎาก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาที่จะเกิดผลเสียกับเขา อีกทั้งยังช่วยให้ชีวิตความเป็นอยู่ของเขาดีขึ้นด้วยซ้ำ

"งั้นเอาไว้พี่เจษกลับมาแล้วคุยกันเองแล้วกันนะ"

"อาจารย์จะยังกลับมาใช่ไหม"

"กลับมาสิ"

ถึงอ๊อดจะบอกไปอย่างนั้นแต่ก็ยังไม่มันใจเท่าไหร่เพราะยังไม่ได้รับการติดต่อใดๆ มาจากเจษฎา

.................................................

ที่สถานบันเทิงใหญ่ใจกลางจังหวัด แหล่งชุมนุนของเหล่าวัยรุ่นและวัยทำงานที่มาปลดปล่อยความเครียดและดื่มกินสังสรรค์ ด้านในโถงกว้างของร้านบรรยากาศคึกคักร้อนแรง ด้วยเสียงเพลงและแสงสีที่หลากหลายรวมถึงการใช้ไฟกระพริบ กระตุ้นให้ร่างกายของเหล่านักเที่ยวตื่นตัวสนุกสนานไปกับเครื่องดื่มมึนเมา กลุ่มสาวสวยสามคนยืนล้อมโต๊ะกลมเล็กๆ สูงระดับอก กำลังพูดคุยกันแข่งกับเสียงเพลงเร้าใจทีดังกึก้องไปทั่วบริเวณอย่างสนุกสนานด้วยความสวยงามของคนที่ในโต๊ะก็ตกเป็นเป้าสายตาให้แก่ชายหนุ่มและไม่หนุ่มหลายคนในร้านที่แอบมองมาที่ทั้งหมดเป็นระยะๆ โดยเฉพาะธันย์ชนกสาวตัวเล็กแต่มีทรวดทรงองค์เอวได้รูปน่ามอง หญิงสาวในชุดสายเดี่ยวเอวลอยสีชมพูโชว์หน้าท้องแบนเรียบขาวเนียนสวมทับด้วยเสื้อคลุมไหมพรม กับกระโปรงยีนส์สีซีดเกือบขาวเข้ากับผิวที่โคนขา ใบหน้าเนียนน่ารักเหมือนสาวเกาหลีแต่วหน้าบางๆ แต่ดูโดดเด่นกว่าสาวเปรี้ยวหลายๆ คน ร่วมถึงเพื่อนๆ ในโต๊ะด้วยเช่นกัน

"คุณปิ่นใช่ไหมครับ" หนุ่มใหญ่หน้าตาดีตัวสูงร่างกำยำเดินแหวกฝูงชนที่กำลังเต้นรำกันอย่างสนุกสนานเข้าไปหาสามสาวที่เหมือนกับดาวเด่นของร้านในวันนี้ แล้วเข้าไปทักทายอย่างสุภาพ

"อ้าวคุณทศ บังเอิญจังเลยนะคะ" ธันย์ชนกในคราบสาวปาร์ตี้ดูแสบซ่าต่างกับตอนที่อยู่ในมาดสาวแว่นทรงเด็กเรียนน่ารักอย่างสิ้นเชิง หันมายิ้มแล้วทักกลับตาตาสวยเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ

"ใครนะ แนะนำบ้างสิ" สองสาวเพื่อนสนิทของธันย์ชนกเขย่าแขนเพื่อนรัวๆ มีทีท่าสนอกสนใจจนออกนอกหน้า เพราะคนที่เข้ามาทักถึงจะดูอายุมากกว่าพวกเธอหลายปี แต่ก้ดูดีมีเสน่ห์ด้วยใบหน้าหล่อเหล่าและการแต่งตัวที่ภูมิฐาน

"คนรู้จักนะ..." หญิงสาวยิ้มอ่อนให้เพื่อนแล้วกระตุกแขนพวกเธอเบาๆ ให้เก็บอาการหน่อย เพราะเธอเริ่มจะอายแทนแล้ว

หลังจากแนะนำตัวกันให้พอได้รู้จักกันคร่าวๆ เสร็จ ทศพลเห็นว่าสาวๆ ในโต๊ะไม่รังเกียจรวมถึงมีบางคนส่งสายตาเชิญชวน เขาก็ขออณุญาติร่วมโต๊ะด้วยอย่างไม่เขอะเขิน การที่เขามาเจอธันย์ชนกในที่ห้างจากเขขตอิธิพลของกำนันประเสริฐได้แบบนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่อย่างใด หากแต่เป็นเพราะเขาแอบให้คนตามดูลูกสาวทั้งสองคนของกำนันประเสริฐไว้ก่อนแล้ว ความจริงเขาหวังไว้จะได้เจอพี่สาวของหญิงสาวคนนี้มากกว่าเพราะเคยเกือบจะทำสิ่งที่คิดได้สำเร็จ และมีโอกาสที่จะพูดคุยได้ง่ายกว่าเพราะเกวลีดูจะเป็นคนหัวอ่อน แต่เมื่อวันนี้โอกาสเหมาะกว่าจะเป็นน้องสาวก็ได้เพราะสวยไม่แพ้กัน และในอนาคตก็ยังมีโอกาศเขาหาคนเป็นพี่ได้อีกในโอกาสต่อไป

หลังจากทศพลได้เข้าร่วมวงกับสาวๆ ก็จัดหว่านเหยื่อดูแลเทคแคร์พวกเธอทั้งหมดอย่างดี และแสดงความเป็นสุภาพบุรุษไม่ฉวยโอกาสแตะเนื้อต้องตัวสาวๆ โยเฉพาะลูกสาวกำนันที่เป็นเป้าหมาย และยังดูแลเรื่องค่าใช่จ่ายสำหรับทุกคนแบบมือเติบ จนเวลาล่วงเลยไปพักใหญ่สาวๆ กินดื่มและเต้นกันอย่างสุดเหวี่ยง การพูดคุยก็ยิ่งออกรส

"คุณทศมาคนเดียวเหรอคะ" ธันย์ชนกถามด้วยรอยยิ้มสดใส

"ใช่ครับ แล้วคุณปิ่นมากันแต่ผู้หญิงแบบนี้มันอันตรายนะครับ" ทศพลถามพร้อมกับมองไปรอบๆ สำดวจดูว่ามีคนติดตามมาด้วยรึเปล่า

"ก็ยังไม่ได้เข้าบ้านนี่ค่ะ" หยิงสาวตอบซื่อๆ

"ทำไมถึงไม่แวะเข้าบ้านบ้านก่อนละครับ"

"ก็พ่อปลาเขาหวงลูก ถ้ากลับไปบ้านก่อนคงได้มาเที่ยวพร้อมกับบอร์ดี้การ์ดแหงๆ มีพวกผู้ชายหน้าดุๆ มายืนคุมจะมีใครอยากมาเข้ามาเข้าใกล้ หมดสนุกกันพอดี" เพื่อนของธันย์ชนกคนหนึ่งขยับตัวเข้าหาทศพลแล้วตอบคำถามแทน

"บ้าน่า แกก็พูดเกินไป แต่ก็จริงอย่างที่พูดนั้นอหละค่ะ" หญิงยอมรับความจริงแบบเขินๆ เธอมักจะใช้เวลาก่อนกลับบ้านมาเที่ยวกับเพื่อนเพราะไม่ชอบเวลาที่มีคนของพ่อมาล้อมหน้าล้อมหลัง

"งั้นคืนนี้ให้ผมทำหน้าที่เป็นบอรดี้การ์ดแทนได้ไหมครับ" ทศพลยิ้มหว่านเสน่ห์ให้หับสาวในโต๊ะอย่างมันใจในความหน้าตาดี ถึงกาลเวลาจะพรากความสดใสไปแต่ก็ได้ความสุขุมนุ่มล฿กมาทดแทน ทำเอาสาวๆ ร่วมโต๊เก็บความพอใจไว้แทบไม่มิด แล้วยังแอบมองหน้าท้าทายกันเหมือนกำลังจะแข่งกันว่าใครจะได้เขาไปอยู่ด้วยในคืนนี้

"แหม่ ยินดีเลยค่ะ คุณทศนี่น่ารักจังเลยนะคะ" หนึ่งในเพื่อนสาวของธันย์ชนกออกตัวแทนเพื่อนอย่างรู้ทัน ถึงในใจอยากให้เป็นตัวเองมากกว่า

ธันย์ชนกเห็นด้วยกับเพื่อนได้แต่ก้มหน้ายิ้มแก้มแดงไม่รู้ด้วยฤทธิแอลกอร์ฮอหรือว่าที่เลือดสูบฉีดแรงเพราะฮอโมนกำลังพุ่งพร่าน

คืนนั้นหลังจากที่ดื่มกินพูดคุยอย่างสนุกสนานตลอดคืนจนถึงเวลากลับ ทศพลอาสาขับรถไปไปส่งธันย์ชนกกับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆ ของเธอดูเหมือนจะได้ไปทำกิจกรรมต่อกับหนุ่มๆ ที่ถูกใจ ส่วนธันย์ชนกนั้นมีทศพลคอยดูแลเทคแคร์จนไม่มีผู้ชายคนอื่นกล้าเข้าหา ทำให้ทศพลที่คอยโอกาสแบบนี้มาตลอดทั้งคืนสบช่องที่จะดำเนินแผนชั่วตามที่คิดไว้ทันที

"คุณปิ่นจะให้ผมไปส่งที่บ้านดีไหมครับ"

"ไม่ได้หรอกกลับไปสภาพนี้มีหวังโดนพ่อเล่นงานแน่เลย"  หญิงสาวตอบเสียงอ้อแอ้ คอบพับคออ่อน

"งั้นให้ผมพาคุณไปพักก่อนละกันนะครับ"

"ก็ดีค่ะ ตอนเช้าค่อยกลับ"

ด้วยความที่ทศพลเป็นผู้ชายรูปร่างหน้าตาดี และแสดงออกอย่างสุภาพบุรุษ เขาพาเธอไปเข้าพักที่โรงแรมแล้วเปิดห้องพักให้ ก่อนจะขึ้นไปส่งและกำลังจะขอตัวกลับที่พักของตัวเอง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินไปจากหน้าห้องเขาก็แกล้งทำฟอร์มว่าจะขอเข้าไปใช้ห้องน้ำ ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ติดใจอะไร ปล่อยให้เขาเข้ามาในห้อง ทศพลหายเข้าไปในห้องน้ำเพียงไม่นานเขาก็ออกมาจากห้องน้ำแล้วสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง

"พอแค่นี้เถอะนะคะคุณทศ เดี๋ยวพ่อปิ่นจะโกรธ" ธันย์ชนกก็รู้สึกดีกับหนุ่มใหญ่หน้าตาดีเอาใจเก่งคนนี้อยู่บ้าง แต่เธอคิดว่ามันเร็วเกินไปที่จะยอมนอนกับเขา ก็ออกแรงขัดขืนพยายามเอาตัวออกจากอ้อมกอดของแขนกำยำ

เมื่อทศพลเห็นว่าหญิงสาวแข็งขืนก็รู้ได้ว่าเธอไม่ได้เมาอย่างที่แสดงออกมาให้เห็น ท่าทางสาวน้อยคนนี้คงจะได้เลือดผู้มีอิทธิผลมากจากกำนันมากว่าพี่สาว อีกทั้งยังยกเอาพ่อขึ้นมาขู่เขา ซึ่งก็ได้ผลที่เดียวเมื่อทซพลคิดถึงว่าขนาดณัฐฐายังเลือดเย็นได้ขนาดที่เอาคนไปเป็นอาหารปลา กำนันประเสริฐเองก็คงจะโหดไม่ต่างกัน แค่คิดก็สยองแล้วแต่เมื่อมาขนาดนี้แล้วจะให้ถอยก็เสียดาย ทศพลก็เลยคลายวงกอดแล้วถอยออกมาจากนั้นจึงล่วงเอากำไลขึ้นมาสวม เสน่ห์ของเขาใช้ได้ผลกับเธอก็จริงแต่ยังไม่มากพอจะให้เธอยินยอมในเวลาอันสั้น ตัวช่วยที่ทรงพลังจึงถูกงัดออกมาใช้อย่างช่วยไม่ได้ เพื่อให้ทุกอย่างเป็นตามแผน

ทศพลเดินเข้าไปใกล้ๆ ธันย์ชนกแล้วยื่นมืออกไปลูบศรีษะหญิงสาวเบาๆ แล้วว่าออกมา "อย่าขัดขืนเลยนะครับ เชื่อผมแล้วจะดีเอง"

"...ค่ะ..."  กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยออกมาจากร่างของหนุ่มใหญ่ทำให้หญิงสาวรู้สึกเคลิบเคล้มครู่หนุ่งเธอก็ยืนตัวแข็งดวงตาเหม่อลอยออกตอบรับออกมาแบบทื่อๆ เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง

ทศพลเมื่อเห็นว่ากำไลทำงานได้ผล ก็จัดการรวบร่างของหญิงสาวเขามากอดอีกครั้ง ครั้งนี้อีกฝ่ายไร้การขัดขืนยอมให้กอดแต่โดยดี ธีนย์ชนกที่มีดวงตาเหม่อลอยอยู่ก่อนหน้านี้ก็กลับมามีประกาย ร่างกายที่ยื่นทื่อก็เปลี่ยนเป็นปกติและเริ่มรู้สึกสยิวไปทั่วทั้งร่ายกาย อยากให้ทศพลทำตามที่เขาต้องหาร ชายใบหน้าหล่อเหล่าแสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกลับล้วงมือเข้าไปในกระโปรงยีนส์ที่สั้นแค่ต้นขา ดึงกางเกงในที่ตรงเป้ามีน้ำหล่อลื่นติดอยู่มาดม

"หอมจริงๆ เดี๋ญวจะเลียให้หมดเลยเลย" ทศพลมองโหนกเนื้อเนียนตาที่มีน้ำเหนียวใสเกาะพราวพร้อมกับเลียริมฝีปากพราง ก่อนจะยื่นหน้าเข้าใกล้ใบหน้าของสาวสวยเป็นการอุ่นเครื่องก่อน

ในหัวมีแค่คำช่วย คำว่าด้วยยังไม่ทันผุดขึ้นมา ทุกอย่างที่กำลังคิดก็หยุดไป ปากขอเธอกับเขาประกบเข้าหากัน แล้วแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มราวกับคู่รัก หญิงสาวเสียวไปทั้งตัวจนตัวงอเป็นกุ้งหมดแรงขัดขื่น ได้แต่ปล่อยให้ทศพลกระทำตามใจชอบ ไม่ว่าเขาจะถลกกระโปรงถ่างขาใช้นิ้วแหวกกลีบที่เบียดกันแน่นออกแล้วใช้นิ้วใหญ่ถูไถจนมีน้ำใสๆ ไหลออกมาเพิ่ม ทั้งมือใหญ่ที่เกาะกุมขยำขยี้ที่หน้าอก ก่อนที่เขาจะพาร่างของหญิงสาวไปนอนลงบนเตียง แล้วยื่นส่งหน้าไปที่หว่างขาบรรจงกดลิ้นลงละเลงร่องหลืบสีชมพู่ที่เป็นมันวาวด้วยน้ำเมือก ทันทีที่ลิ้นสากๆ ของเขากระทบกับกลีบเนื้อเนียนสวยนั้น จนธันย์ชนกถึงกับสะดุ้งกระดกเนินเนื้อซึ่งมีขนอ่อนๆ ขึ้นเพียงบางๆ อย่างลืมตัว

ทศพลกรีดลิ้นขึ้นลงตามแคมเนื้ออ่อนอย่างเมามันส์ และไปหยุดคลึงลิ้นพร้อมกับตวัดเป็นช่วงๆ อยู่บนเม็ดเสียวน้อยๆ เล่นเอาเจ้าของเม็ด ครางเสียงสั่น ร่องหลืบขมิบตัวแบบบังคับไม่ได้ น้ำเมือกไหลทะลักไม่หยุด เนื้อตัวกระตุกเป็นระยะๆ ในที่สุดหญิงสาวก็ถึงจุดสุดยอด นอนหลับตาพริ้ม หายใจเหนื่อยหอบ

หนุ่มใหญ่หน้าตาดีจับหญิงสาวถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ซึ่งคราวนี้คุณเธอยิ่งไม่มีท่าทีขัดขืนอะไรเลยยิ่งกว่าเดิม เพราะเริ่มพอใจกับความเสียวที่จิงจอกสังคมจอมเจ้าเล่ห์มอบให้ ก่อนที่ทศพลจพเลื่อนหน้าขึ้นเข้ามาบดของเขาเข้ากับปากน้อยๆ สีชมพูของธันย์ชนก แล้วพุ่งลิ้นของเขาเข้าไปในกระพุ้งปากที่หอมหวานของเธออีกครั้ง หญิงสาวเองเริ่มมีอารมณ์ร่วมจึงเล่นลิ้นน้อยๆ ของเธอสู้กลับอย่างท้าทาย ส่วนมือของทศพลนั้นก็กำลังขยำเต้านมที่เปลื่อยเปล่าจนแทบจะแหลกคามือ อีกทั้งตอนนี้ท่อนเนื้อของเขาก็กำลังกระดกหงึกๆ บดเบียดอยู่กับกลีบเนื้อซึ่งปิดสนิทอยู่

อารมณ์ของทศพลพุ่งกร่านขึ้นมาจนเขาสุดจะทน เขาถอนตัวขึ้นมาจับขาของหญิงสาวถ่างออกเอานิ้วแหวกลีบเนื้อออกเผยให้เห็นร่องรูสีชมพูมันวาวขนาดไม่กว้างเท่าไหร่ มันเซ็งเล็ฏน้อยที่หญิงสาวเสียครั้งแรกไปก่อนที่จะมาเจอกับเขาแต่ดูจากสภาพโดยรวมแล้วก็ยังผ่านการใช้งานมาไม่มากนัก เขาค่อยๆ บรรจงกดหัวถอกแหวกเข้ารูน้อยนั้น

ธันย์ชนกจ้องมองภาพสุดสยิวด้วยความตื่นเต้น เพียงแค่ส่วนหัวหยักผ่านเข้าไปเท่านั้น ใบหน้าหญิงสาวถึงกับบูดเบี้ยวด้วยความเสียวจนน้ำตาซึม ที่ปากทางช่องสวาทของเธอก้รู้สึกคับตึงแม้จะมีน้ำหล่อลื่นทากมายไหลออกมาเป็นตัวช่วย แต่ก้ไม่ใช้ว่าของทศพลจะมีขนาดใหญ่กว่าที่เคยเจอมา เพียงแค่ช่วงนี้เธอเว้นว่างเรื่องพวกนี้มานานพอสมควร

"อูยยยย...เบาหน่อย ปิ่นเสียว เบาๆ ก่อน อูยยยย..."

"ทนนิดนะครับเข้าไปครึ่งหนึ่งแล้ว อูยยยย...ซี้ดดดด...แน่นมากจริงๆเลยครับ... " ทศพลโน้มตัวลงไปที่จุกเนื้อสีอ่อนแล้วดูเม้มขบเลีบ้พื่อช่วยกระตุ้นอารมณ์ของหญิงสาวที่กำลังลุกโชนให้เตลิดไปมากขึ้น เพื่อให้ร่างกายรู้สึกผ่อนคลายแต่เหมือนจะได้ผลตรงข้ามเมื่อหญิงสาวยิ่งเสี่ยวช่องคลอดเธอก็ยิ่งแน่นและตอดถี่ยิบจนเขาเกือบจะล้มปากอ่าว เป็นเขาเสียอีกที่ต้องใช้มือทั้งสองข้าขยำเต้านมข้างที่เหลือ กับบี้ไปที่เม็ดเสียวที่กำลังแข็งตัวสู้นิ้วมือแบบท้าทาย

ธันย์ชนกเอาแต่ร้องครางสะบัดหน้าไปมาสองมือขยุ้มดึงผ้าปูที่นอนตัวเกร็ง สายน้ำใสเหนียวหลั่งออกมามากจนช่องสวาทลื่น น้ำส่วนเกินไหลออกมาเลอะต็มหน้าขาเไปหมด ทศพลก็กลั้นน้ำสุดชีวิตแล้วเกร็งเอวสาวท่อนเนื้อเข้าช่องสาวทกระชับคับแน่นเนิบๆ จนส่งเข้าไปได้หมดลำ แล้วกดแช่ไว้อย่างนั้น

ทศพลแช่ไว้จนอาการเสียวเบาลงก้สองท่อนเนื้อห้านิ้วครึ่งเข้าออกโดยเพิ่มความเร็วขึ้นทีละนิด หญิงสาวตอบสนองด้วยเด้งเอวสวนและครางเสียงใส่น่าฟังออกมาให้เขาได้ยิน เนื้อตัวเธอสั่นระริกภายในกระตุกตอดไม่หยุด กลีบสวยอ้าอมท่อนเนื้อเต็มลำจนรับการเสียดสีจนน้ำเหนียวเริ่มแตกฝอง ทศพลหยุดพักนิดนึงเพื่อให้ท่อนเนื้อเขาคลายความเสียวลง ไม่คาดคิดว่าหญิงสาวหน้าตาน่ารักจะมีช่องสวาทมราแพรวพราวที่เล่นงานเขาจนเกือบหลั่งน้ำครั้งแล้วครั้งเหล่า หลังจากนั้นเขาก็สาวท่อนเนื้อเข้าออกช้าๆ เขายันตัวขึ้นมองสภาพสาวสวยที่นอนแผ่ให้เขากระแทกอย่างสะใจ คราบสารพัดน้ำเมือกของทั้งเขาและเธออาบท่อนเนื้อเป็นมันวาว ส่วนร่องสวาทก็ยุบปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามจังหวะการกระแทกที่ต่อเนื่อง สักพักเขาก็สูดปากครางแข่งกับหญิงสาวน้อย ทั้งคู่ต่างร้องระบายความเสียวจนฟังไม่ได้ศัพท์

" โอ้วววว....อ้าาาา...แรงๆ .ซี๊ดดดด... เสียว...หนูเสียว... " ร้องสวาทเนื้อนิ่มไวต่อสิ่งเล้าส่งผลให้หญิงสาวเสียวอยู่ตลอดแต่แค่นั้นก็ยังไม่พ่อเพราะเธอต้องการอีก

เป็นทศพลที่ทนไม่ไหวเสียวหัวถอกแทบระเบิดจนต้องถอนเนื้ออกมาสงบศึกชั่วคราว จนน้ำเมือกไหลตามออกมาเนืองนอง เพราะไม่อยากเสร็จเร็ยวเกินไป

"เอาออกทำไม ปิ่นกำลังมันส์เลย" หญิงสาวมองค้อนก่อนจะจ้องไปที่ท่อนเนื้อด้วยความเสียดาย

"เปลี่ยนท่าก่อนดีกว่าครับ" ทศพลอ้างเหตุผลในการในพักยก

"จะท่าไหนก็รีบเข้าเถอะ ปิ่นใจจะขาดแล้ว"

ทศพลสั่งให้หญิงสาวพลิกร่างไปนอนคว่ำแล้วคุกเข่าโก้งโค้งหันบั้นท้ายมาทางเขา จากนั้นเขาก็จับท่อนเนื้อจอกับร่องสวาทที่ปลิ้นมาทางด้านหลังจนเป็นพูเนื้อ สองกลีบเบียดกันปิมิดสนิทจนมองไม่เห็นรู แล้วใช้หัวถอกแหวกผ่านกลีบก่อนจะกดทีเดียวมิดด้าม เล่นเอาธันย์ชนกหน้าทิ่มลงใส่ที่นอน

" อู้ยยยย...เสียว..เอาอีก...เร็วๆ ซี๊ดดดด... "

ทศพลไม่กระแทกเปล่ายังใช้มือตีไปที่บั้นท้ายกลมใหญ่แน่นๆ จะเนื้อกระเพื่อมเป็นระรอกคลื่น ช่างเป็นสะโพกที่ผายไม่เข้ากับร่างเล็กขของเธอเลย แต่นั้นก็ทำให้เขากระแทกได้อย่างเมามัน เพราะมีก้อนเนื้อนิ่มๆ คอยรับแรงกระแทกไม่ห้รู้สึกเจ็บ จากนั้นเขาก็สาวเอวข้าใส่ช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป บางทีก็เอื้อมมือไปบีบสองเต้าขนาดเกินตัว บางทีก็ล้วงเข้าไปบี้เม็ดเสียว

ในที่สุดธันย์ชนกก็หมดความอดทนเกร็งกระตุกไปทั้งร่างถึงจุดสุดยอดนำไปก่อนอีกครั้ง ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วนอนหอบหายใจแรงทั้งเหนื่อยทั้งเสียวแทบขาดใจ แต่ทศที่ยังไม่เสร็จก็ทิ้งตัวตามลงไปไม่ยอมให้ขาดช่วง แล้วจับท่อนเนื้อยัดแทรกผ่านก้อนเนิ้อบั้นท้ายเข้าหาหว่างขา กดท่อนเนื้อทะลวงช่องสวาทซอยเอวต่อไป ตอนนี้เขาไม่ต้องการที่จะหยุดพักทำเอาหญิงสาวที่เพิ่งจะเสร็จไปหมาดๆ ดิ้นพล่านเหมือนปลาถูกทุบ

"พอก่อน...ปิ่นเพิ่งเสร็จ...ซี๊ดดดด...ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดดด...เสียวววว..."

ทศพลซอยไม่หยุดจนใกล้จะถึงจุดหมายก็จับร่างเล็กเนื้อแน่นให้นอนหงายเอาขาพาดท่อนแขนของมัน แล้วเอนตัวไปด้านหน้าเร่งความเร็วท่อนเนื้อถี่ยิบ เพราะตอนนี้เขาเองก็สุดจะกลั้นแล้ว

"ผมเสร็จแล้วววว...อ๊ากกกก..." ในที่สุดทศพลก็หลั่งน้ำกามเหนียวข้นส่งกลิ่นคาวคลุ้งออกมาพร้อมกับจุดสุดยอดครั้งที่สามของธันย์ชนก น้ำอะไรต่อมิอะไรของทั้งคู่กระฉูดออกมาปะทะกันเป็นระรอก ร่องสวาทขมิบเป็นระยะท่อนเนื้อก็กระตุกรัว ทั้งสองรุกรับกันเป็นจังหวะต่อเนื่องพร้อมกับเสียงครวญครางของทั้งคู่ที่ดังระงมไปทั้งห้อง จนทุกอย่างสงบลงเหลือเพียงเสียงหอบหายใจ

แค่ยกแรกผ่านไปก็เล่นเอาทั้งคู่แทบจะขาดใจตายร่างกายทั้งคู่สงบลงเล็กน้อยก่อนจะทิ้งตัวลงนอนพักเหนื่อยอยู่ข้างกันในสภาพสิ้นเรียวแรง โดยไม่รู้ว่าคืนนี้จะมียกต่อไปหรือไม่

จบตอนที่ 49



หีแม่ใหญ่มากผมเลยขอเย็ด/index.php?topic=191635.15/index.php?topic=238036.0/index.php?topic=249240.450/index.php?topic=244918.150/index.php?topic=204882.570Two-hitchhikers.ru เรื่องสั้นฟันแล้วจบ คนไข้/index.php?topic=242845.0/index.php?topic=229975.600/index.php?topic=230182.165เราสองสามคน จีสตริง the serieแปดปียี่สิบสี่คน/index.php?action=profile;u=407384;area=showposts;sa=topics;start=1680/index.php?topic=191927.105/index.php?topic=217003.135ข้าวปั้น (รอบนี้หนูข้าวพัก) - 10 ปู่ซ่าหลานรักแสบ/index.php?topic=228127.15/index.php?topic=232089.210/index.php?topic=257764.285/index.php?topic=285763.0/index.php?topic=196985.0/index.php?action=profile;area=showposts;u=357413/index.php?topic=273396.60/index.php?action=profile;u=314471;area=showpoststwo-hitchhikers.ru/index.php?topic=210179.30เรื่องเสียว คุณแม่จอมกะขะ ผัวขา อฺ้มเย็ด"แฟนกู ภาค 4"/index.php?action=profile;u=407384;area=showposts;sa=topics;start=1680บทรักที่แสนหวานของหมอพลอยคนสวย site:two-hitchhikers.ru/index.php?topic=227367.60/index.php?topic=254886.90วงเวียนชีวิต...ตอนที่ 4 เรื่องเสียว/index.php?topic=263504.420/index.php?topic=272629.105ซีรี่ย์เสียววังวนกระหรี่/index.php?topic=182284.120/index.php?topic=241326.60/index.php?topic=290254.0/index.php?topic=281214.0/index.php?topic=229050.300/index.php?topic=285895.225/index.php?topic=254797.135ติวรักนักถ่ายรูป 15ซุกหี แม่ยังฟิด"วงเวียนชีวิต" ของท่าน cdx วงเวียนชีวิต...ตอนที่ 2/index.php?topic=253434.15เรื่องเสียว ผมเรียนเก่ง/index.php?topic=238567.0ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ part 5/index.php?topic=228962.225/index.php?topic=172772.30/index.php?topic=281363.90เรื่องเสียว ชะตาสวาท/index.php?topic=164857.300Two-hitchhikers.ru โลกก็เป็นแบบนี้ ตอนที่ 9/index.php?PHPSESSID=gpf49c2ks3g1k371u5di7qpmge&topic=216125.60/index.php?topic=238984.150/index.php?topic=240997.105/index.php?topic=145471.0ชะตาสวาทของกลอยอ่านเรื่องเสียวเจ๊ใหญ่สอนเสียวเย็ดเด็กควยสิบนิ่วเาองยาวๆ อาซ็อเงี่ยนอ่อยหานควยม้ามาเย็ด/index.php?topic=288475.15รุมซดรุ่นพี่สุดสวย ภาคต่อ/index.php?topic=274815.0หลงสวาท เรื่องเสียว/index.php?action=profile;u=394330;area=showposts/index.php?topic=272680.45Two-hitchhikers.ru เรื่องสั้นฟันแล้วจบ คนไข้/index.php?topic=250725.0/index.php?topic=190757.0/index.php?topic=230132.630/index.php?topic=285895.225/index.php?topic=204221.1305/index.php?topic=260652.0/index.php?topic=258979.240/index.php?topic=220857.345/index.php?topic=131468.0/index.php?topic=261158.15/index.php?topic=238947.15Two-hitchhikers.ru โลกก็เป็นแบบนี้ ตอนที่ 9/index.php?topic=289127.585/index.php?topic=229735.255อ่านเรื่องเสียวลุงคนรถหลอกเย็ดเด็ก/index.php?topic=208691.15/index.php?topic=293088.0/index.php?topic=260398.480