จากตอนที่แล้วกำลังจะขึ้นเตียง 


เอาจริงๆมันแว๊ปนึงจริงๆที่เราทำแบบนั้น ถ้าเล่าในมุมของผู้หญิงมันก็แปลกๆนะเราก็ไม่เคยจะเล่าในมุมนี้เหมือนกันตั้งแต่นั่งตรงหว่างขาของโทนเราก็วึ๊บในหัวมันแว๊ปไปแล้วรอบนึงเอาจริงๆเราเองก็เคยมีแฟนที่เป็นผู้ชายมาแล้ว เรื่องอย่างว่ามันก็ต้องมีบ้างแหละ คบกันอยู่ด้วยบรรยากาศพาไป

 

 

ไม่ใช่ว่าเราจะเป็นสาวน้อยสดใสอะไรขนาดนั้น การมาอยู่ห้องกับผู้ชายแบบนี้มันก็มีระแวงบ้างล่ะ แต่ว่าโอ๊ยย นี่เราทำบ้าอะไรเนี่ย เรามาขึ้นคร่อมน้องโทนทำไมเนี่ย ! แล้วแบบเราก็คร่อมคือไม่ได้แนบไม่ได้ชิดนี่นั่งแนบเพื่อเตรียมจะทำอะไรนะ คร่อมคลานเฉยๆ

 

 

ตอนแรกตั้งใจจะแกล้งแต่พอมาถึงตอนนี้เราจะไปยังไงต่อเนี่ย โอ๊ยยย ไม่กล้าไปต่อแล้ว พูดยังไงดีคือถ้าหล่อกว่านี้อีกนิดนึงก็อาจจะเคลิ้มๆไปได้ต่อ แต่อย่างที่เราบอกว่าโทนตอนอายุ 20 ไม่ได้หล่อแบบเกาหลีพิมพ์นิยม หรือที่เริ่มพูดกันว่าอปป้า แล้วเราจะไปไงต่อดีล่ะเนี่ย ถึงจะดียังไงแต่ตอนนั้นเราก็คิดว่า

 

 

 

หน้าตาก็มีส่วนอ่ะเนอะ ห้ามว่าเราด้วยล่ะตอนนั่นเราก็อายุ 21 จะขึ้น 22 เอง ต่อๆๆๆ เราก็คร่อมข้างอยู่แบบนั้นเอาไงไปไงต่อดีนะ แล้วตอนนั้นคือสะดุ้งเลยน้องโทนใช้มืออีกข้างลูบที่ต้นขาของเรา เราเผลอสะดุ้งตัวแล้วตีไปที่แขนข้างที่เจ็บอีกครั้ง น้องโทนดิ้นเลย เขาพยายามกำหมัด กำเหมือนเดิมเรามองอยู่แล้วไม่ได้ทำอะไรเลยได้แต่ยืนนิ่ง

 

 

เพราะไม่รู้ว่าอยู่ดีๆทำไมน้องโทนถึงลูบต้นขาเรา แล้วคือรู้ว่าเขาเจ็บจริงๆเราก็ตีแรงจริงๆ เพราะเหงื่อของน้องโทนผุดมาเป็นเม็ดๆเลย พอตั้งสติได้เราก็รีบเข้าไปหาบอกเราขอโทษเราไม่ตั้งใจ น้องโทนกัดผ้าปูที่นอนเลยนะ เรารู้สึกผิดมากตอนนั้น พอน้องโทนมีท่าทีที่นิ่งลงเขาไม่ได้ดิ้นแล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือเขาเหนื่อย เขาหอบเหมือนวิ่งมาหลายกิโลเมตรเลย

 


 

เขาลุกขึ้นมาแล้ว ลุกแบบถอยห่างจากเราไปเลย เขาบอกว่าพี่หมิวจะแกล้งอะไรผมก็คิดไว้ด้วยว่าผมเป็นผู้ชาย และผู้ชายไม่ใช่ว่าจะเป็นคนดีกันทุกคน ถ้าเมื่อกี้เป็นคนอื่นที่เขาไม่ได้เจ็บแขนเหมือนผมจะทำยังไง ถ้าเมื่อกี้ผมเกิดทำขึ้นมาจะทำยังไง พี่สู้แรงผมไม่ได้อยู่แล้ว อย่าทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังได้มั้ยครับ

 

 

ผมไม่รู้หรอกว่าพี่จะทำอะไรแกล้งอะไรผมอีก แต่อย่าทำอะไรแบบนี้อีกเลย โอ๊ยยย โอ๊ยยยยยย ทำไมกลายมาเป็นแบบนี้อีกแล้วเนี่ย บ่น บ่นอยู่ได้น่ารำคาญเราก็บอกเออรู้แล้ว แล้วก็เดินออกมาเลยหงุดหงิดจริงๆ หงุดหงิดตัวเอง หงุดหงิดไปหมด ถ้าเป็นคนอื่นนี่เขา ยอมฟังที่เราพูดแล้วเนี่ย ไอ้ลิงเอ๊ยยยยยย โอ๊ยยย

 


เราเดินออกมาแล้วหงุดหงิดมาก แล้วเราก็เดินส่วนกับหัวหน้าทีมของพี่แมน เขาก็ถามว่าเอ้าคุณหมิวไปไหนมาครับ เราก็บอกว่าไปส่งลูกน้องพี่มาอ่ะแหละคนอะไร น่าหงุดหงิด คนสนิทของพี่แมนก็บอกว่าอย่าถือสามันเลยครับ ตอนนี้มันยังทำใจเรื่องที่โดนปลดจากละครไม่ได้ วันก่อนยังนั่งน้ำตาไหลอยู่เลย คุณหมิวอย่าไปถือสามันเลยครับ

 


เคยไหมแบบอารมณ์เดือดปุดๆๆๆๆๆ แล้วอยู่ดีๆก็ดับไปเลย ยังทำใจไม่ได้เรื่องโดนปลดเหรอ ร้องไห้เหรอ ทำไมเราไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยล่ะ แล้วเราก็ถามว่าจะไปไหนคะนั่น เขาก็บอกเราว่าจะเอายากรดไหลย้อนไปให้ไอ้โทนครับ ขอตัวนะครับคุณหมิว

 

 

เห้ยยย ! ใช่ เตยเคยบอกว่าโทนกินข้าวผิดเวลาไม่ดีนี่แล้วทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ เราก็แกล้งถามๆว่าอะไรเห็นกินข้าวทุกวันปวดท้องได้ไง คนสนิทของพี่เราก็บอกกินครับ แต่กินน้อยมากเหมือนมันกินไม่ลง ผมขอตัวอีกทีนะครับคุณหมิว แล้วเขาก็เดินไปเลย เดินขึ้นไปข้างบน .. อีกแล้วเหรอ เราทำเสียเรื่องอีกแล้วเหรอ

 



เราทำบ้าอะไรไปขึ้นคล่อมเขาพอโดนลูบต้นขาก็ไปตีแขน แถมยังไปวีนใส่อีกโอ๊ยอะไรกันเนี่ย เราเดินมาที่ล๊อบบี้แล้วก็นั่งอยู่แบบนั้นจนพี่แมนเดินเข้ามาหาถามว่าไปไหนมาเนี่ยตามหาอยู่ เราก็บอกว่าแยกกับรุกะมาเมื่อกี้ เราก็ถือโอกาสฟ้องเลยว่า น้องชายพี่อ่ะไปซบไหล่ ซบอกด้วย

 
 

พี่แมนก็ถามว่าอะไรนะมันทำอะไรนะ เราก็ฟ้องๆ ๆ ๆ แล้วพี่แมนก็พูดว่า มันหลับไม่ใช่เหรอ แล้วอีกอย่างทั้งรุกะและคุณเคย์ก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย เราก็บอกว่าแต่มันไม่เหมาะนะพี่แมนที่คนของเราไปทำแบบนั้น พี่แมนดีดหน้าผากเราดังเผี๊ยะ เราบอกอ๊อยย ดีดน้องทำไมเจ็บนะ

 
 

พี่แมนก็บอกว่าเหมาะหรือไม่เหมาะคนที่ตัดสินใจคือ คนตรงหน้าไม่ใช่เราหรอกนะไอ้หมิวแล้วอีกอย่างคนญี่ปุ่นเขาถือเรื่องพวกนี้มากเลยนะว่าใครมีน้ำใจไมตรีมีบุญคุณกับเขา ก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้โทนไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง แล้วทำไมถึงเข้าไปบู๊แบบนั้น แต่มันก็ทำให้ทางนั้นประทับใจไม่ใช่น้อย


 

เราก็ถามแล้วทางพ่อว่าไงมั้ง พี่แมนก็บอกว่า ก็ไม่ว่าไงยังไงคุณเคย์เขาก็ไม่คุยต่ออยู่แล้ว เราก็ถามว่าโทนจะโดนไรมั่งไหมพี่แมน พี่แมนก็บอกว่าก็คงต้องทำตามคำที่พูดแหละให้มันออกซะ เราก็บอกว่าพี่แมนทำแบบนั้นไม่ดีเลยพี่แมน ไม่ช่วยโทนบ้างเหรอ พี่แมนบอกว่านี่แหละทางลงที่ดีที่สุดแล้ว


 

มันยังอายุแค่นี้ถ้าให้ต้องมารับผิดชอบอะไรที่มากเกินตัวมันจะไม่ไหวเอา พวกผู้บริหาร ก็เสือ สิง กระทิง แรด ทั้งนั้น แต่ละคนชั่วโมงบินมันสูงเกินไปไอ้โทนรับมือไม่ไหว ถ้ามันยังทำงานอยู่กับพี่ พี่จะปกป้องมันไม่ได้ แต่ถ้ามันออกจากงานแล้วพี่ออกหน้าให้มันได้เต็มที่อยู่แล้ว


 

เราทำได้แค่งื่ม ๆ ๆ ไปแบบนั้นแล้วบอกว่าดีน๊อออ รักเหมือนน้องชายตัวเองน้องสาวนั่งอยู่นี่แท้ๆ พี่แมนก็เคาะหัวเราแล้วบอกว่า คนเก่งน่ะมันฝึกได้นะ แต่คนดีมันฝึกกันไม่ได้ ถ้าได้คนดีๆมาทำงานด้วยมันก็น่าไว้ใจไม่ใช่เหรอ เราบอกงือรู้แล้ว แล้วพี่แมนก็บอกว่า แกจำไว้นะไอ้หมิว


 

ต่อไปแกเองจะต้องคุมไอ้โทนให้อยู่ เราก็ห๊ะ! อะไรพี่แมนแล้วทำไมน้องต้องไปคุมน้องชายพี่ด้วยล่ะ พี่แมนก็บอกว่า ขนาดอายุมันแค่นี้มันยังงัดฝรั่งตัวเท่าควายหงายได้ ถ้ามันโตไปมากกว่านี้เก่งไปมากกว่านี้มันจะคุมไม่อยู่ เราก็บอกว่าแหม น้องชายพี่ก็นิสัยดีจะตายไม่ใช่หรา

 


พี่แมนบอกว่าตอนนี้น่ะมันยังดีอยู่ แต่พอโตขึ้นอะไรๆมันก็ไม่แน่นอน เรามองๆๆ พี่แมนก็บอกว่าวันนี้มันยังเก่งขนาดนี้ ถ้าวันหน้ามันไปทางที่ไม่ดีล่ะก็มันจบไม่สวยแน่ ยังไงซะก็ต้องหาคนคุมมันให้อยู่ ต่อให้ไอ้โทนจะมองว่าแกข่มมัน ไม่เข้าใจมัน แกก็ต้องใจแข็งและคุมมันให้อยู่ เข้าใจไหม

 



เราก็บอกว่าโห๊ะ ให้รุกะดูแลเลยก็ได้นางดูรู้ใจไปหมด พูดอะไรก็ถูกไปหมด พี่แมนบอกเราแล้วพูดว่า นั่นแหละพื้นฐานของผู้บริหารที่ดี ต้องมองคนให้ออก มองคนให้เป็น มองให้เห็นถึงข้างในของเขา เข้าใจลูกน้อง แข็งและอ่อนตามสมควร แต่จะว่าไปก็ดีเหมือนกันนะที่รุกะดูเหมือนจะแอบปลื้มๆไอ้โทนอยู่ บางทีมันอาจจะได้เป็นเขยปลาดิบก็ได้

 


แล้วอยู่ดีๆพี่แมนก็พูดว่า แกห้ามไปชอบไอ้โทนเข้าใจเปล่า ไอ้หมิว  เราหันคอแทบหักถามห๊ะ! อะไรนะพี่แมน น้องเนี่ยนะจะชอบลิงได้ลง เรามองหน้าพี่แมนแบบโคตรเคืองเลย แต่พี่แมนบอกว่า



นั่นสิ่นะ ขัดหู ขัดตา ขัดใจ หน้าตาไม่ได้หล่อพิมพ์นิยม เตี้ยกว่า ฐานะด้อยกว่า แถมไม่เคยเอาใจแกเลยสักครั้ง มองยังไงก็ดูว่าไม่น่าจะใช่สเป็คของแก เราก็บอกใช่ๆๆๆ แต่พี่แมนก็พูดสวนขึ้นมาว่า



แต่มันก็เป็นที่พึ่งพาได้เสมอ จริงใจถึงจะไม่ค่อยแสดงออก พี่แมนพูดเราก็เงียบนะ พี่แมนบอกว่าถ้ามองข้ามๆสิ่งพวกนี้ที่ตาเห็น แล้วมองไปลึกๆให้ถึงตัวตนจริงๆ ผู้ชายแบบไอ้โทนนั่นแหละที่แกจะชอบ



เราก็จะเถียงนะ แต่พี่แมนก็บอกว่า นั่นแหละพี่ถึงบอกว่าห้ามแก ชอบมันเด็ดขาด แกเป็นน้องสาวพี่ พี่รู้จักแกดีไอ้หมิว แกจะไม่มองให้ลึกๆหรอก พูดแล้วพี่แมนก็บีบจมูกเราแล้วบอกว่า คุณหนูอย่างแก มองแค่ภาพตรงหน้าแค่น้านนนนนน แหละ




แล้วอีกอย่างถ้าแกไปชอบไอ้โทน แทนที่แกจะเข้าหามัน  พี่ขอวางเดิมพันเลยว่าแกจะต้องทำตัวงี่เงาเอาแต่ใจให้ไอ้โทนเข้ามาหาแน่ๆ แล้วพอไม่ได้ดั่งใจก็จะวีนๆๆๆ จนไอ้โทนมันจะไม่กล้าเข้าใกล้ โอ๊ยยน อะไรเนี่ย ทั้งจ๋า ทั้งพี่แมน เป็นอะไรกันหมดเนี่ย ! นัดกันมาเหรอไงห๊ะ !

 

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ชอบง่ายเเต่ถอนตัวยากไงพี่โทน ทำอะไรปักธงสาวๆไปหมด

โดนดักคอ.. รู้ทันบ้างก๊ดีเหมือนกันนะ..ทำโทนไว้เยอะละ5555

พี่แมนเขามองเจ๊หมืวขาด ทะลุ เลย  มีชี้ทางสว่างให้ด้วย  เจ๊ก็เลยเดินตามทางที่พี่แมน เขาแนะเลย

พี่แมนพูดเหมือนตาเห็น 555 เจ๊มาลงให้แทนตอนโดนดิ่งแบบนี้ดีขึ้นเยอะเลย

กำลังสนุกเลย จบตอนซะหละ ตอนหน้าขอยาวๆหน่อยนะค้าบ

โอ้ สิ่งเยียวยาหัวใจมาแล้ว
โดนอ่านขาดขนาดนี้ เจ๊หมิวแย่เลย

ใจถึงพึ่งได้ ถึงเวลาพอโตขึ้นแล้วหน้าตาคงแค่เป็นส่วนเสริมถ้าไม่แย่เกินไปนัก

เจ๊ไม่ค่อยเห็นใจน้องโทนเลยนะครับ สงสารน้องมากเลย

คนเราถ้ามีประสบการน้อยจะวิเคราะห์อะไรได้ไม่เที่ยงตรง เอาตัวเองเป็นตัวตั้ง ภาพที่เห็นจึงไม่ถูกต้อง ถ้าหัดเอาตัวเองออกจากเหตุการแล้วมองด้วยสายตาคนที่สามจึงจะเข้าใจอะไรได้ดีขึ้น คนที่ส่องกระจกดูตัวเองไม่เป็นก็จะเห็นด้านเดียว

จริงอย่างทีพูดทุกอย่างแต่ว่าพี่แมนบอกแบบนี้ให้เจ๊คุมโทนให้อยู่ก้อในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าน้องสาวชอบโทนแน่ๆพี่เค้ามองมาไกลมากๆๆเลย

เจ๊อาการออกมากๆๆเลย 5555. น่ารักดี

คุณแมนยังไงก็เป็นคุณแมน เก่งตลอด มองออกทุกอย่าง

พี่แมนนี่อ่านขาดตลอด เจ๊หมิวเถียงไม่ออก 5555

5555....ทั้งจ๋าและพี่แมนรู้จักตัวตนที่ิแท้จริงของหมิวดีที่สุด แต่ชอบคำพูดของพี่แมนนะ ที่บอกว่าโทนอาจจะได้เป็นเขยแดนปลาดิบ ถ้าได้เป็นจริงๆต้องมีคน....อย่างน้อยสองคน....อิอิ

รุกะน่าจะรอคว้าตัวโทนไปอยู่แน่ๆ

โดนทั้งพี่กะเพื่อน ดักทาง อ่านใจออกหมด

ไปไม่เป็นเลยดิเจ้   555

แล้วยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุด้วย

พี่แมนไม่น่าไปห้ามเลย เหมือนยุส่ง  666