แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม ตอน 5 แอ่วเหนือ

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม ตอน 5 แอ่วเหนือ

ภาค 1 THE ORIGINAL

ภาค 2 วัยแห่งความรัก

ภาค 3 เพื่อนคุย

ภาค 4 โกอินเตอร์

.......................................................................................

   ผมเดินไปที่เตียงพี่ส้ม ทั้งตัวมีกางเกงในตัวเดียวเท่านั้น ผมแทรกตัวลงในผ้าห่มกับพี่ส้ม พี่ส้มเอียงตัวมากอดผม
   "ยืมไอ้แก๋มวันนึงนะ"
   "พี่เจ็บมากมั๊ย เมื่อกี้นี้"
   พี่ส้มพยักหน้าอย่างไม่ต้องคิดซ้ำ

"เจ็บที่สุดในชีวิต แต่มันทำให้พี่มีความสุขยังไงก็ไม่รู้สิ พี่รู้สึกดีกับก้องจัง น่าอิจฉาไอ้แก๋มนะที่มันมีน้องดีๆแบบนี้..."

   พี่ส้มสัมภาษณ์ผมอีกหลายเรื่อง แต่เราไม่มีอะไรกันอีก ผมจำไม่ได้ว่าผมหลับไปเมื่อไหร่ เหตุการณ์แค่ 8 ชั่วโมงที่ผ่านมา มันมายมายเหลือเกิน....

   ผมตื่นมาเมื่อ เกือบ 9 โมง พี่สองคนหายไปแล้ว... มีโน้ตทิ้งไว้ที่หัวเตียงว่าให้ตามลงไปห้องอาหาร ผมรีบตามลงไป พี่สองคนกำลังกินผลไม้จะอิ่มแล้ว
   "กลับบ้านเลยนะก้อง"
   "ได้ครับ...แล้วแต่พี่แก๋ม พี่อยากถึงพิจิตรกี่โมงล่ะ"
   "ม่าย...ไม่.ไม่.ไม่.....พี่หมายถึงกลับกรุงเทพฯ"

   ผมอ้าปากค้าง ในขณะที่พี่สองคนคิกคักหัวเราะกัน ผมโดนพี่แก๋มอำอะไรอีกแล้วแน่ๆ หรือว่านี่คือแผนพี่แก๋มให้ผมมาเปิดซิงพี่ส้มอีก เอาเหอะ เพื่อพี่แก๋ม..ผมทำได้ทุกอย่าง

   "พี่ไม่ไปบอกเรื่องนั้นกะบ้านพี่เหรอ"
   "เมื่อคืนโดนกระทุ้งกระแทกขนาดนั้น พี่ว่า...ลูกคงไม่อยู่แล้วหละ เอาไว้อีกเดือน ถ้ายังไม่มา ค่อยมากันใหม่"
   "แล้วพ่อพี่ไม่ว่าเหรอ แวะไปนิดนึงก็ได้คับ...แล้วกลับ"
   "หึ...ไม่ต้องอ่ะ โทรบอกไปแล้วว่าค่อยมาเดือนหน้า มีธุระด่วน ถ้าก้องอยากจะไปหาพ่อพี่...ก็ไปกะพี่ส้มแล้วกัน แล้วกลับกรุงเทพเองนะ"
   "เฮ้ย ไม่ดิพี่ ... ผมมากะพี่ก็กลับกะพี่น่ะ อย่างอนผมดิ...พี่แก๋มมมม"
   "ไม่งอน... แต่ได้พี่ส้มแล้วลืมพี่ เชอะ...แหม นอนกอดกันกระหนุงกระหนิงเชียวนะ"
   .......................................................................

   เสร็จข้าวเช้าวันนั้นผมวิ่งไปซื้อยาวิเศษมาให้พี่ส้มกินทันที พี่ส้มกลับพิจิตร พักคืนนึงก่อนไปเชียงใหม่เพื่อเรียนในวันจันทร์ ส่วนผมก็กลับกะพี่แก๋ม ยังไม่รู้เลย ระหว่างทางจะเกิดอะไรขึ้นอีก ก่อนลาจากกัน พี่ส้มมากอดผมแน่น ทั้งหมดพี่แก๋มเห็นโดยไม่ต้องแอบ

   "พี่ไปกรุงเทพ จะไปหา ส่วนก้องถ้ามาเชียงใหม่ก็โทรมาหาพี่มั่งนะ ไว้เราคุยกันนะ..ผัวของพี่"

   นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอพี่ส้ม แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย กลับมาผมก็ใกล้สอบมากแล้ว ไม่ได้ไปไหน ไม่ได้ยุ่งกะใคร จนผมสอบเสร็จจบ ม 5 ผมรออีกสองวันจนเก๋และแบมสอบเสร็จ จากนั้นก็ฉลองกันสนุกสุดขีดแบบไม่ใส่เสื้อผ้าในห้องนอนผมก่อนที่เก๋จะพาแบมกลับบ้านผมที่ชลบุรี ผมเก็บตัวอีกครั้งเพื่อรอสุดที่รักของผม สัปดาห์ที่สองของเดือนมีนา ซาย่าจะมาหาผม 9 วัน คงไม่ต้องบอกนะว่ามันคือสวรรค์ขนาดไหน แต่ครั้งนี้ผมพาซาย่าไปหาป๊ากะแม่ของผม แนะนำว่าเป็นคนญี่ปุ่นที่ผมไปหา แม่ผมเก่งมาก ไม่ต้องอธิบายมากความก็รู้ได้ว่าซาย่าคือแฟนของผม แล้วผมก็พาซาย่าไปภูเก็ต 1 อาทิตย์เต็มๆ ครั้งนี้ซาย่ามาเดี่ยว ไม่มีน้องสองคน ผมเลยฝากความคิดถึงให้เอมี่และมิซ่าผ่านซาย่าอย่างหนักหน่วงเต็มไปด้วยปริมาณและคุณภาพ ซาย่ามีอะไรกะผมทุกวัน วันละหลายครั้ง ไม่มีคำว่าเบื่อ และซาย่าก็กลับไปรอบนี้คงจากนานกว่าจะได้เจอกัน ผมบอกว่าปิดเทอมตุลาผมจะไปหานะ ผมส่งซาย่าเสร็จกลับมาก็ตั้งใจว่าจะกลับไปช่วยงานที่บ้านเมืองชล ยังไงที่นั่น ผมก็ยังมีแบม มีเก๋ ที่รอผมอยู่เสมอ...

   "ก้องเหรอ...พี่ส้มเองนะ"
   "อ้าวพี่...สวัสดี พี่เป็นไง เงียบหายไปเลย ไม่คิดถึงผมเหรอ"
   "คิดถึงงงงง... เนี่ยเลยโทรมาไง ปิดเทอมทำไร..."
   "ผมว่าจะกลับบ้าน"
   "คืองี้นะ คณะพี่จะออกค่ายอาสาไปสร้างห้องสมุดให้เด็กๆที่ฝาง พี่อยากให้ก้องมาด้วยจัง"
   "ไปกี่วันพี่..."
   "คือค่ายอ่ะ 14 วันพี่จะไปแค่ 5 คืนไง แล้วจะรีบกลับบ้านพิจิตร ขากลับจากฝางพี่ไม่มีคนกลับด้วย เลยชวนก้องมาเป็นเพื่อน นะ นะ นะ นะ นะ... ได้มั๊ย..."
   "ผมก็เอ่อมมม...ไปได้ ไม่ติดไรนะ ให้พี่แก๋มไปด้วยมั๊ย"
   "โหยยยยย...อีแก๋มอย่าไปยุ่งกะมัน นางไม่เคยลำบาก ไม่มาหรอก... เอางี้ ถ้าได้ ก็พรุ่งนี้มาเลย อยู่กะพี่ก่อนสักสองวัน เค้าออกเดินทางพฤหัส จองตั๋วแล้วบอกพี่นะ จะไปรับ"

   เย็นวันรุ่งขึ้น ผมยืนที่สนามบินเชียงใหม่ ครั้งแรกของเด็กทะเลที่ได้มาภูเขา พี่ส้มมารับ พอเจอหน้าผม...พี่ส้มกระโดดมากอด หอมแก้มผมฟอดใหญ่ จากนั้นพาผมไปที่อพาร์ทเม้นต์ทันที พี่ส้มแม้ไม่รวยขนาดบ้านพี่แก๋ม แต่ก็ไม่ได้ยากจนขัดสนอะไรมากนัก พี่ส้มเคยอยู่หอใน มช แต่รำคาญรับน้องหอมากมายวุ่นวาย พี่ส้มเลยออกมาอยู่ข้างนอก พี่ส้มพูดชื่อสถานที่มาเยอะแยะผมจำไม่ได้หละว่ามันเป็นย่านไหนตรงไหนกันแน่น แต่จากสนามบินไป มช ใกล้มากนั่งรถแป๊บเดียวก็ถึงห้องพี่ส้มแล้ว

   "ตรงนี้ชื่อตลาดต้นพยอม เวลามาก็บอกรถแดงๆเนี่ยว่ามาที่นี่ พอลงแล้วก็จำได้ง่าย เดินเข้ามาในซอยนิดเดียว ตึกใหญ่สี่ขาวขวามือ เอาของไปเก็บห้องพี่ก่อน ล้างหน้าล้างตาแล้วเดี๋ยวพี่พาไปกินข้าว"

   ข้าวเย็นมื้อนั้นไม่ได้ยุ่งยาก อาหารตามสั่งแถวๆหอ พี่ส้มจะขับรถพาชมเมืองเชียงใหม่ยามราตรี แต่ผมบอกว่าไม่เอา ไว้วันหลัง ผมอยาก"คุย" กะพี่ส้มมากกว่า
   "ห้องพี่เล็กนิดนึงนะ แต่นอนได้ ก้องจะนอนโซฟาหรือจะนอนเตียงพี่ ถ้านอนเตียงพี่...พี่จะนอนโซฟา"
   "พี่คับ ผมอยากนอนเตียงพี่..เอ่อ..กะพี่อ่ะคับ"
   "บ้าเหรอ เดี๋ยวนังแก๋มมันก็หาว่าพี่แอบตีท้ายครัวมัน เอาเด็กของมันมาใช้งาน"
   "พี่แก๋มไม่ว่าไรหรอกพี่"
   "พี่บริสุทธิ์ใจนะ ไม่เอาก้องเป็นแฟนหรอก นี่พี่ก็โทรไปบอกมันตอนที่รอรับก้อง มันเสือกอวยพรว่าอย่าท้องนะ อีห่า..แม่ง ใครจะใจแตกแบบมัน 5555 เธอไปอาบน้ำก่อนได้"
   "ไม่ดีกว่า พี่ส้มอาบก่อนนะ..."
   "เออ เอาๆ เอ้านี่รีโมท ไม่มีหนังโป๊นะบ้านนี้"
   "ง้านนนน....พี่โป๊แทนหนังก็ได้"

   พี่ส้มชูมะเหงกให้ผม ก่อนเอาอุปกรณ์เข้าห้องน้ำไป พี่ส้มก็น่ารักดีนะ เธอเป็นคนที่อัธยาศัยดี คุยเก่ง หน้าตาก็ออกจะน่ารัก ผมแปลกใจนิดๆที่พี่แก๋มบอกว่าพี่ส้มดุ ผมว่าน่าจะกะผู้ชายอื่นที่เสือกสะเหร่อเข้ามาจีบมากกว่า แต่ผมเริ่มรู้จักพี่ส้มจากปากคำของพี่แก๋มที่โฆษณาคุณภาพคับท่อน ก็เลยทำให้ผมเข้ามา "เอา".เลย...คงไม่โดนด่าอะไรมาก ครั้งนั้นที่ผมเจอพี่ส้มวันเดียวแล้วเปิดซิงเลย ผมว่ามันจะประหลาดไปหน่อย แต่พี่ส้มก็ยืนยันว่า วันนั้นคือเหตุบังเอิญจริงๆ พี่แก๋มไม่ได้จัดฉากให้ผมมาเปิดซิงพี่ส้ม

   ระหว่างที่รอพี่ส้ม ผมนึกในใจ ผมควรไปอาบน้ำกะพี่ส้มดีกว่า แล้วผมก็เหลือแต่กางเกงใน ห้องน้ำพี่ส้มไม่มีกลอน เพราะอยู่คนเดียว ดังนั้น ผมเปิดเข้าไป ที่อาบน้ำเป็นแค่ผ้าม่านปิด ผมถอดกางเกงในออก จากนั้นก็กระชากม่านอาบน้ำรุนแรง พี่ส้ม ร้องลั่น
   "ว้าย... อะไรก้อง เข้ามาทำไม"
   "อาบด้วยคนพี่..."
   "ไม่เอา ออกไป๊ ออกปายยยยย"
   พี่ส้มทั้งผลักทั้งดันให้ผมออกจากห้องน้ำ แต่แรงพี่ส้มไม่ได้กระเทือนผมเลย ผมจับแขนพี่ส้มแล้วก้มลงจูบปากพี่สาวอีกคนที่แสนดีน่ารักด้วยความคิดถึง
   "ผมคิดถึงพี่จัง คืนนี้ขอให้ผมได้หายคิดถึงนะ"
   "เฮ้ยยยยย ยังไม่เอาสิ เดี๋ยวก่อน อุ๊บ..."

   ผมกดปากจูบพี่ส้มต่อไปโดยไม่สนใจ ไม่นานเกินรอ...พี่ส้มก็เย็นลงยอมให้ผมทำตามใจ ผมจูบไปที่คอของพี่ส้ม จำได้ว่าพี่ส้มชอบแบบนี้ และก็เป็นไปตามนั้น พี่ส้มตัวอ่อนไปเลย ยอมผมหมดทุกอย่าง น้ำฝักบัวอุ่นพอดี ทำให้เราใช้เวลาได้นานโดยไม่ต้องหนาวสั่น นอกจากมือผมจะถูไถนมที่แสนสวยงามของพี่ส้มแล้ว ผมยังล้วงลงไปทักทายส่วนล่างด้วย ทันทีที่นิ้วไปถึง พี่ส้มเกร็งตัว ซี๊ดครางออกมา

   "ก้อง..โอ๊ย เบาๆ พี่...เอ่อออ...พี่กลัว...เอ่ออออ..."
   "พี่ไม่ต้องกลัว ไม่มีอะไรยากแล้ว พี่ทำตามใจตัวพี่เองก็พอ อย่าเกร็งอย่ากลั้น"

   นิ้วผมเจาะลึกเข้าในตัวเพื่อนพี่แก๋มจนมันเข้าไปเกือบหมด ความยาวของนิ้วผมมันสัมผัสได้เกือบถึงปากมดลูก และที่มันรับรู้คือความคับแน่นของพี่ส้มยังไม่เปลี่ยนแปลง จากวันนั้น ผมเชื่อว่าพี่ส้มยังไม่มีอะไรกับใครอีกแน่ๆ พี่ส้มเสียวมากขึ้นจนเอามือมาจับข้อมือผมไว้

   "อย่าล้วงลึกก้อง...นิ้วเธอแข็ง พี่เจ็บ"

   ผมทั้งล้วงทั้งควานพี่ส้มอย่างไม่ปล่อยให้เธอตั้งตัว พี่ส้มไม่มีทางสู้ เธอได้แต่สูดปากระบายความเสียวเป็นระยะ ฝักบัวที่ราดรดตั้งแต่ผม ผ่านนม ลงมาส่วนล่างของเธอ ทำให้พี่ส้มดูเซ็กซี่มากๆ ส่วนนั้นของผมไม่ต้องพูดถึง มันพร้อมเสมอ และพี่ส้มก็มาตรวจสอบว่ามันพร้อมมั๊ย

   "โอ๊ย เบาๆ โห อะไรเนี่ย....แข็งมากๆเลย"
   ผมยิ้ม และก้มหน้าลงดูดนมพี่ส้ม พี่ส้มไม่ไหวแล้ว เธอถึงจุดไปอย่างรุนแรง
   "ตรงนี้หรือที่นอนดีพี่ส้ม"

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

นิ้วมันเย็นก็เจ็บดิครับ ถ้าเอ็นอุ่นจะเสียวอย่างเดียวเลยครับพี่ส้ม

พี่ส้มเสร็จนายก้องอีกรอบแล้วหวังว่าคงจะติดใจไปอีกนานนะคู่นี้

::Yes!::นายก้องต้องเอา ใจพี่ส้มหน่อยแล้วนานๆเจอที

ติดใจซะแล้ว นายก้องเหนื่อยหน่อยนะ

เป็นบุญจริงๆ

ได้เที่ยวแถมได้เย่ออีก

พี่แก๋มนี่ดีจังเลยคับ พามาเปิดพี่ส้ม แถมเปิดทางให้แบบไม่หวงด้วย

แบบนี้อย่างน้อยก้องก็มีสองสาวรุ่นพี่กับสองสาวรุ่นน้องเป็นตัวแทนซาย่าช่วงที่ไม่อยู่ไทย

มาถึงก็จัดเลย

จัดพี่ส้มต่ออย่าให้เสียงชื่อ

ไม่น่ารอดนะ พี่ส้มคงรอเวลานี้มานาน

เสร็จเรียบร้อย ไม่มีแรงออกค่ายแน่

ไม่รู้ว่าจะได้ไปค่าย มั๊ย แต่ถึงไป ไปด้วยกันก็อยู่ด้วยกัน นอนด้วยกันได้นิ

นี่อะจัดฉากจริงๆ

ใต้ใักบัวสิ ไม่เห็นต้องถาม เอาให้นางคลานไปออกค่ายเลย

ข่าว:

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม ตอน 5 แอ่วเหนือ