นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP3.2
:การแก้แค้น และการเอาคืน

  ธง 

สี่ทุ่มครึ่ง เป้นเวลาที่ผมกำลังปิดไฟเพื่อเอนตัวนอน แต่อยู่ๆไลน์ก็เด้งเตือนขึ้นมา ทำให้ต้องคว้ามือถือขึ้นมาดู ว่าใครไลน์มาหาผมดึกๆดื่นๆแบบนี้ และต้องตาค้างเมื่อไลน์บอกว่าเป็นน้องทรายส่งข้อความมาหา ผมรีบคว้ามือถือมาเปิดอ่านทันที

"พี่ธง พรุ่งนี้ว่างไหม ทานข้าวกันค่ะ" ผมรีบอ่าน และอยากไม่รอช้าผมรีบพิมพ์ตอบแทบจะทันที ด้วยหัวใจที่เต้นโครมๆ "พรุ่งนี้หรอ ได้ๆ พี่ว่างเสมอ" แล้วน้องทรายก็เป็นคนนัดเวลาและสถานที่เอง

งงๆเหมือนกันว่าทำไมอยู่ๆทรายถึงนัด ทั้งที่นานๆจะตอบไลน์สักที ......และพอนึกถึงน้องทรายขึ้นมา ภาพที่เธอนอนเปลือยเปล่าอยู่บนรถ รอให้ผมเสียบแท่งเอ็นเข้าใส่อย่างมีอารมณ์ร่วม ... ก็ประทุขึ้นในสมอง แค่เพียงคิดเจ้าน้องชายผมก็ผงกหัวแข็งปั๋งแทบจะทันใด ผมหันไปลื้อยาปลุกเซกส์ที่เป็นขวดสีน้ำตาลขึ้นดู เอามาส่องกับแสงไฟ อือออ....ยังเหลืออีกตั้งเยอะ ก่อนจะหัวเราะหึๆ เก็บใส่ไว้ในกางเกง
'เผื่อไว้ก่อน ถ้าสถานการณ์ดี อาจจะได้ใช้' และผมยังมีแผนสำรองอย่างอื่นอีก

ภาพสะท้อนในกระจกข้างเตียง ที่ผมเหลือบไปเห็น ทำให้ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะภาพในนั้นเป็นภาพตัวผมเองที่ยืนยิ้มมุมปากคล้ายตัวร้ายในภาพยนตร์อย่างไงอย่างนั้น

ในสมองไม่สามารถลบเลือนภาพนางฟ้าคืนวันนั้นได้ หลังจากนอนกระสับกระส่ายกลิ้งไปกลิ้งมานับชั่วโมง ทำยังไงก็นอนไม่หลับ เพราะสมองครุ่นคิดถึงแต่น้องทรายจนต้องลุกมาช่วยตัวเอง โดยมีทรายสวมบทเป็นเจ้าสาวในความฝัน และนั่นจึงทำให้ผมหลับลง

ทราย

วันรุ่งขึ้นทรายแต่งตัวออกจากห้องตั้งแต่เช้า วิทนอนที่โซฟายังไม่ตื่น เมื่อคืนเราสองคนแทบไม่ได้นอนกันเลย วิทพยายามง้อ แต่เราก็ไล่เค้าออกจากห้อง ไม่ยอมพูดด้วย วิทก็คงไม่สบายใจ เห็นไฟนอกห้องเปิดทั้งคืน และคงเผลอหลับไปตอนเช้ามืด ทรายเลยค่อยๆย่องออกจากห้อง ขออยู่ห่างๆกันกับวิทสักพัก

'เดี้ยวไปนั่งร้านคาเฟ่ก่อนก็ได้' วันนี้เรานัดพี่ธงไว้ช่วงสายๆ แต่ตอนออกจากห้องนั้น ท้องฟ้าพึ่งจะสว่างได้ไม่นาน คาเฟ่ที่เราจะไปเป็นร้านกาแฟนอกเมือง ใกล้ๆกับหมู่บ้านขนาดใหญ่ ทรายเคยรบเร้าจะให้วิทพาไปหลายทีแล้ว แต่วิทมันก็แค่รับปาก แต่ก็ไม่สนใจพาไปสักที

โชคดีหน่อยที่คาเฟ่ร้านนี้เปิดเช้า เราสั่งกาแฟแล้วไปนั่งหลบมุมด้านนอกที่มีสวนอยู่ อากาศเช้าๆยังไม่ร้อนมากนัก นั่งเล่นมือถืออะไรไปเรื่อย หูก็เสียบหูฟังฟังเพลง เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศสวนและเสียงเพีลงได้ชั่วครู่ ก็มีผู้จัดการร้านกาแฟมายืนข้างๆยิ้มให้

"สวัสดีครับน้อง พอดีเสี่ยกำชัย เจ้าของร้านกาแฟกับเจ้าของหมู่บ้านนี้ อยากจะเลี้ยงเครื่องดื่มกับขนมน้องน่ะครับ" แล้วพี่ผู้จัดการร้านก็ให้พนักงานเสริฟ์ยกน้ำยกของหวานมาวางไว้เต็มโต๊ะ

เราถอดหูฟังพร้อมทำหน้างงๆถามอีกที เพราะเมื่อกี้ได้ยินไม่ค่อยชัด "คะ??"
"เสี่ยกำชัย อยากรู้จักน้องครับ" แล้วพี่ผู้จัดการก็หันไปผายมือแนะนำเสี่ยกำชัยที่ยืนพิงรถยนต์คันหรูอยู่นอกร้าน เสี่ยกำชัยพอเห็นทรายหันมามองก็ส่งยิ้มหวานพร้อมกระดกแว่นตากันแดดให้

"ไม่สะดวกค่ะ" ทรายปฎิเสธทันควัน เพราะรู้ว่าที่เสี่ยกำชัยเข้ามาแบบนี้ เค้าต้องการอะไร ทรายไม่อยากมีปัญหาเลยรีบเก็บของจะออกจากร้าน แต่พี่ผู้จัดการร้านก็ยื่นมือขวางไว้อย่างสุภาพ
"เดี้ยวก่อนครับน้อง ยังไงเอานามบัตรพี่ไว้ก่อน"
'แค่นามบัตรไม่เป้นไรมั้ง' ทรายคิดแล้วก็ยื่นมือออกไปรับ ผู้จัดการยิ้มให้อย่างคนอารมณ์ดี แล้วเดินไปแจ้งข่าวเสี่ยกำชัย

ส่วนทรายกลัวเสียมารยาทเหมือนกันที่อยู่ๆเดินออกจากร้าน ก็เลยนั่งกินขนมกับจิบกาแฟที่คุณกำชัยเลี้ยงนิดหน่อย ก่อนจะเก็บของและเดินออกจากร้านเพราะได้เวลานัดพี่ธงแล้ว

ทรายไปถึงร้านอาหารก็ช่วงเที่ยงๆ ค่ะ พี่ธงไปถึงร้านก่อนแล้ว เห็นแกสั่งอาหารไว้เต็มโต๊ะรอทรายอยู่
เรามองนาฬิกาเห็นว่ามาช้าไปเกือบๆ 10 นาที เลยรีบไปทักทายแก
"พี่ธง รอนานไหมคะ" พร้อมเลื่อนเก้าอี้นั่งฝั่งตรงข้ามแก
"ไม่เลย แต่พี่มาถึงก็เลยสั่งกับข้าวก่อน จะได้ไม่ต้องรอนาน เผื่อทรายหิวจะได้ทานได้เลย ...เอ้าๆ มาถึงเหนื่อยๆ ทานน้ำก่อน" แล้วพี่ธงก็ยื่นแก้วน้ำให้ ทรายก็รับมาดื่มง่ายๆ โดยไม่รู้ว่านั้นเป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งเลวร้ายในวันนั้นทั้งหมด เราจิบน้ำไปหลายอึก อาจจะด้วยอากาศที่ค่อนข้างร้อนจัดของต้นเดือนกรกฏาคม จึง ไม่แปลกเลยที่จะหิวน้ำขนาดนี้

"เอ๋... พี่ธง น้ำอะไรเนี่ย อร่อยจัง" เมื่อเดินผ่านอากาศร้อนๆ แล้วมาเจอน้ำเย็นๆหอมอมหวานซ่อนเปรี้ยว ยิ่งทำให้สดชื่น ทรายจึงขอพี่พนักงานอีกแก้ว
"เวลคัมดริงก์ของร้านน่ะ เมื่อกี้พี่ก็กินไปแล้วหลายแก้วเลย เติมเพิ่มได้นะ" แล้วพี่ธงก็เรียกบริกรมาเติมน้ำหวานให้ทรายอีก
"ทานอาหารด้วยสิทราย เดี้ยวก็เย็นหมด" พี่ธงคงเห็นเราดื่มน้ำก็คะยั้นคะยอให้เริ่มกินอาหารไปด้วย

ทานอาหารไปได้สักพักพี่ธงก็หันมาถามคำถามที่พี่แกสงสัย "ว่าแต่ทำไมทรายถึงชวนพี่มาทานข้าวเนี่ย"
"................................" เราเงียบไปสักพัก เพื่อคิดหาคำตอบ "ก็ฝึกงานเสร็จแล้วมันว่างๆค่ะ ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว เหงาๆก็เลยลองชวนพี่ธงมาทานข้าวบ้าง ไม่รู้กวนพี่ธงหรือป่าว??"

แต่พี่ธงคงไม่เชื่อ แกมองตาทรายอีกครู่ใหญ่ก่อนถอนหายใจ "ทะเลาะกับแฟนมาแน่เลย ตอนนี้ทรายรู้ไหมเหมือนคนอดนอนมาเนี่ย"

เราก็ได้นิ่งๆไม่ได้ตอบคำถามพี่ธงต่อ เมื่อไม่ได้คำตอบ พี่ธงก็เปลี่ยนไปคุยเรื่องสัมเพเหระแทน
"ทรายกินนี่หน่อย อร่อยนะ พี่ตักให้" เราก็เลยสบายใจที่พี่ธงไม่ซักไซร์ต่อ พลอยลืมเรื่องที่ทะเลาะกับวิทไปด้วย

นั่งทานอาหารกัน จนรู้สึกอิ่ม พี่ธงก็เอ่ยปากชวนไปเที่ยวต่อ
"ถ้ามีเวลาไปชอปปิ้งกับพี่ต่อหน่อยนะ"
"พี่ธงจะไปซื้ออะไรหรอคะ ทรายก็ว่างๆ เดี้ยวไปเดินด้วยได้"
"ก็พวกเสื้อผ้า ของกินของใช้เรื่อยเปื่อยแหล่ะ ช่วงวันธรรมดาคนไม่เยอะดีด้วย ห้างก็ไม่ไกลจากร้านอาหารเท่าไร เดี้ยวนั่งรถพี่ไปก็ได้"

หลังจากเชคบิลเสร็จ ทรายเดินตามพี่ธงไปขึ้นรถที่ลานจอด

อากาศวันนี้ทำไมร้อนแบบนี้นะ เดินออกไปนิดหน่อยความร้อนวูบวาบบริเวณท้องน้อย แล้วค่อยๆร้อนลามทั่วไปทั้งตัว มือชานิ้วชา หน้าแดงเหมือนเป็นลมแดง เดินไปขึ้นรถไม่ไกลก็ห่อบน้อยๆแล้ว แต่อะไรไม่เท่าความร้อนลุ่มในท้องน้อยที่ค่อยๆก่อตัว ปั่นป่วนประสาทอยู่ในขณะนี้

พี่ธงเห็นอาการเราแปลกๆ  แกเลยหันมาแซว "เดินนิดหน่อย เหงื่อออกเยอะเลยนะ ไม่ค่อยฟิตหรอ" แล้วแกก็หัวเราะเยาะขำๆ พร้อมเปิดประตูรถให้

ทรายบึนปากใส่เค้าแบบน้องสาวหยอกล้อพี่ชาย พร้อมก้มลงไปนั่งเบาะรถ คิดว่าน่าจะเป็นเพราะอากาศที่ร้อน ทำให้เราหายใจติดๆขัดๆ วูบๆวาบๆ ถ้าได้นั่งแอร์เย็นๆหน่อยคงจะดีขึ้น

แต่พอนั่งลงที่เบาะ เราก็สะดุ้งสุดตัว ตัวเกร็งขนลุกชูชัน "อื้อ.........อ" ความเสียวที่พลุ่งพล่านทั่วร่างนั้นรุนแรงมาก จนทรายเผลอหลุดครางลอดออกมาเบาๆ ดีที่พี่ธงยังไม่เข้าในตัวรถทำให้ไม่ได้ยินเสียงที่ลอดออกมา

เราต้องขมวดคิ้วสงสัย นี่มันอาการเหมือนตอนที่ทรายโดนวิทฉีดน้ำรักเข้าร่าง แล้วถึงสวรรค์พร้อมกันๆ ชัดๆเลยนี่น่ะ (เพื่อนๆคะ ทรายไม่ได้สนับสนุนให้ซื้อยาจำพวกนี้มาใช้นะคะ เพราะอาการตอนนั้นรุนแรงมาก ขอให้เพื่อนๆอ่านกัน คิดว่าเป็นเรื่องแต่ง หรืออ่านเพื่อความสนุกกันนะ)

พี่ธงก้าวเข้ามานั่งในรถ แล้วหันมามองทางทราย เห็นเรานั่งกุมท้องตัวเกร็ง แกก็มองแบบสงสัย "เป็นอะไรหรือป่าวเนี่ย"

"งื้ออ..... ม่ะๆ ....ไม่มีอะไรค่ะ อื้ออ" ทรายปฎิเสธเสียงสั่น แต่ก็จิกมือตัวเองแน่น "คิดว่าน่าจะปวดท้อง...อุ๋ยยยยยยย....." พยายามทำเสียงให้ราบเรียบที่สุด

พี่ธงหันมายิ้มให้ "กินเยอะแหล่ะ ถ้าไม่ไหวก็บอกพี่นะ" แล้วพี่ธงก็หัวเราะแปลกๆ เหยียบคันเร่ง ขับรถออกจากร้าน โดยไม่ได้พูดอะไรกันอีก

ทรายพยายามเก็บอารมณ์ไว้ พยายามนั่งสงบจิตใจ แต่หน้าเราก็ยังแดงๆ หายใจห่อบๆอยู่ ที่ร้ายที่สุดคืออาการน้ำแตก ที่มันค่อยๆแฉะออกมา จนตอนนี้เปียกแฉะเกือบหมด ยิ่งวันนี้ทรายใส่กระโปรงมาด้วย ยิ่งทำให้กังวลเรื่องน้ำรักของเราจะไหลเบลอะรถพี่ธงเข้าไปอีก

มือทรายพยายามลูบปัดๆน้ำหล่อลื่นที่มันปริ่มๆจะเลอะเบาะรถ แต่ยิ่งแสดงอาการนั้น ก็ยิ่งชวนให้น่าสงสัย ทำให้พี่ธงเหลือบมามองบ่อยๆ อาการขนลุกซู่ๆและอาการร้อนวูบวาบที่ย้ายจากท้องน้อยลงต่ำลงมาเรื่อยๆ ยิ่งทำให้ทรายลุกลี้ลุกลนขยุกขยิกแบบอยู่ไม่สุด อารมณ์ตอนนั้นต้องบอกว่าเราเริ่มฝุ้งซ่าน คิดแต่เรื่องอย่างว่า จนลืมตัวแล้ว สะโพกทรายเริ่มขยับบดเบียดส่ายบี้กับเบาะรถพี่ธงช้าๆ เราต้องหันข้างไปกัดแขนเสื้อแน่นๆ ไม่อยากให้หลุดเสียงเสียวลอดออกมา

กว่าจะถึงตัวห้าง ทรายก็หน้าแดงกล่ำ สมองขาวโพลงไปหมดแล้ว พี่ธงเลี้ยวรถขึ้นไปจอดบนอาคาร ด้วยความที่เป็นวันอังคาร ทำให้รถที่มาห้างวันนี้ดูบางตาพอสมควร พี่ธงขับไปจอดในมุมลับตา ที่ไม่ค่อยมีรถจอดอยู่
..............
รถจอดสนิทแล้ว แต่พี่ธงยังไม่ดับเครื่อง แกนั่งมองออกไปยังข้างหน้านิ่งๆ หน้าตาดูเคร่งเครียด จนทรายต้องลืมตาขึ้นมาดู
"ถึงแล้วหรอคะ" ทรายหันมาถาม แล้วทำท่าจะเปิดประตูรถออก
แต่พี่ธงก็ชิงล๊อคประตูรถไว้ซะก่อน จนทรายต้องหันมามองด้วยความสงสัย "อะไรคะ........ พี่ธง??"

พี่ธงนิ่งไปอีกอึกใจ เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรอยู่ สักพักก็โพล่งคำถามถาม จนทำให้เราสะดุ้ง
"ทราย กำลังเงี่ยนใช่ไหมครับ"
"หาา!! ...พี่ธง ว่าไงนะคะ" ทรายว่าทรายน่าจะฟังผิด เลยถามพี่เค้าอีกรอบ

"พี่ถามว่าทรายเงี่ยนแล้วใช่ไหม??" พี่ธงถามอีกครั้งหน้าแดงกล่ำไม่ตื่นเต้นจัด...ก็คงเครียดมาก

 

end credit

ธง

นับจากวันที่ไปเที่ยวห้าง และคิดเกมลงโทษน้องทราย จนทำให้เราสองคนควบคุมอารมณ์กันไม่ได้ จึงเกิดเรื่องเกินเลยกับทรายขึ้น ตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆสิบวันเข้าไปแล้ว ที่ติดต่อทรายไม่ได้เหมือนเดิม

ผมเฝ้าโทรหา ส่งไลน์ ทักเฟสทุกช่องทาง แต่ก็เหมือนน้องจะบล๊อคการติดต่อทุกครั้ง มันทำให้ผมคิดถึงทรายใจแทบขาด

บางคืนและบางความฝัน ผมยังฝันถึงเรื่องราวในวันนั้นอยู่ และต้องตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยเหงื่อที่เปียกโชกทั้งตัว ถ้ามีคำจะบอกต่อทรายออกไป คือพี่ขอโทษในการกระทำ ยอมรับว่าพี่มันเลวร้าย และสมควรแล้วที่ทรายจะโกรธเกลียดพี่ หวังว่าทรายจะให้อภัย

ถึงแม้ว่าพี่จะสัญญาว่าจะลบไฟล์นั้น แต่พี่ก็ยังเสียดายและยังคงไม่ได้ลบมันทิ้ง พี่ยังเก็บไว้ดูทุกครั้งที่คิดถึงทราย

แต่แล้วพี่ก็พลาด เมื่อวานนี้พี่เปิดดูในห้องน้ำ โดยที่ไม่รู้ว่าพี่กอฟ์ทเดินตามหลังมาติดๆ และแย่งมือถือพี่ไปต่อหน้าต่อตา

"ไอ้เชี่ยยยยย.......เด็ดนี่หว่าาาา...." และรอยยิ้มชั่วช้ากว่าทุกครั้งของพี่กอฟ์ทก็เป็นฝันร้ายของพี่นับแต่นั้นเป็นต้นมา.......




.........................................................................................................


เนื้อเรื่องตอนเก่าๆ ติดตามได้ที่นี่ครับ

นักศึกษาฝึกงาน EP1. ห้องน้ำที่ฝึกงาน


นักศึกษาฝึกงาน EP2. เสียงโทรศัพท์พี่ธง


นักศึกษาฝึกงาน EP3. วันเลี้ยงส่ง


นักศึกษาฝึกงาน EP3.2 ระหว่างทาง


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP.1 : พลาดพลั้ง


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP2: ห้องเย็น


นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP3.1 (ทรายเขียน) EP3.1 : รอย??

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

สีหนังสือ อ่านยากไปนิด แต่ก็น่าติดตามเหมือนเดิม

ไม่น่าประชดกันแบบนัเนเลยน้องทราย แล้วจะเป็นยังไงต่อไปละเนี่ย

น้องทรายไม่น่ารอดพี่ธงแน่ๆ เจอเก็บทั้งต้นทั้งดอก

คิดว่าพี่ธงคงไม่ปล่อยไว้หรอก

ทราย จะตอบอย่างไร

 จากที่ ธงเล่ามาทราย พลาด กี่ครั้งกี่หนผู้หญิงประชดึนรักแบบนี้ มักจบไม่สวย  วิท ผิด แต่ทรายจำเป็นต้อง ทำผิดตามวิทด้วยเหรอ        พลาดคร่าวนี้ ล่ามไปอีก หลายทอดแน่   แต่เสี่ยที่เข้ามาต้องไม่ใช่มาดีแน่ๆ      วิท หาทางปรับความเข้าใจกับทรายนะ  อภัยได้ก็อภัยกัน    

พี่ธงหน้ามืดแล้ว หน้ามืดแบบนี้ติดคุกได้ง่ายๆ
แต่ทรายก็ไม่ระวังตัวเลย...รอดูว่าจะโดนเสี่ยไหม

ทรายประชดวิทแล้วไปเที่ยวกับพี่ธงที่รอจังหวะอยู่แล้ว ยังใช้ยากระตุ้นเข้าไปอีก ทรายจะไปเหลืออะไรอีก

ถ้าประชดก็น่าจะเลือกคนหน่อยน้าา

ทบต้นทบดอกเลย แต่น่าเสียดายมาลุ้นพี่กอล์ฟกันดีกว่า

ไม่รู้ว่าทรายโดนยาจากเสี่ย หรือพี่ธง

เงี่ยนสิโดนยานิ

โดนพี่ธงหายคันไป

สงสารจนโดน คุ้มไหมนั่น