คุณแม่สอนเสียว ตอนที่ 29 (ปิดบัญชีแค้น)

[maitree_kongton]

จบตัวปัญหาของวิภาไปหนึ่ง แต่ปัญหาความเสียวของวิภาคงไม่จบง่ายๆ

[tumit99999]

เหมาหมดคอกเปิดตำนานเสียว ลุ้นกันว่าใครจะรู้เรื่องก่อนกันว่าอีกคนก็เป็นเมียของเป้เหมือนกัน

[abfun]

โห ตอนนี้โหดดีครับ แก้แค้นได้ทั้งคู่แต่แม่วินี่สิ โดนตาศักดิ์รังแกตั้งแต่สาวๆ จนถึงตอนนี้

[yyodchai]

ติดตามตลอด ลุ้นตลอด

[nort]

แม่วิสุดยอด

[zorohana]

ปิดตำนานป๋าศักดิ์ สิ้นสุดกันที

[Phat.s2784]

สุดๆ

[newbie]

เคลียร์ให้เสร็จสรรพจะได้ไม่ต้องติดค้างอะไรอีก เอ้า คุณนักสืบจะมาเป็นคนที่ 5 มั้ย

[Denman Marakum]

กลัวว่าพ้นคุกแล้วศักดิ์จะกลับมา

[Wave125]

จบกันสักที่

[Boxfi]

แก้แค้นได้สะใจ

[Boat11]

แก้แค้นสำเร็จในทริปเดียว

[viviking]

ในขณะที่คนอื่นสนใจเกี่ยวกับการจัดการศักดิ์ได้สำเร็จ  ตัดมาที่ผม ซึ่งโฟกัสอยู่ที่สาวคนใหม่ จะได้เข้าฮาเร็มอีกคนรึเปล่าน้า แต่ที่มีอยู่ก็ยังจัดการไม่เรียบร้อยเลย ต้องจัดการแป้งกับปิ่นให้ปรองดองกันให้ได้ก่อน

[Toooooooo]

คำเตือน: เรื่องนี้เป็นแนว incest และ MILF หากใครไม่ชอบก็ผ่านได้เลยครับ


โหวตกันหน่อย คุณอยากให้มีฉากเซ็กส์คู่ไหนเยอะๆครับ


อยากอ่านตอนเก่าๆหรืองานเขียนเรื่องอื่นๆ เชิญที่ สารบัญ Farewell ครับ ------> //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=243662.0

----------------------------------------------

ตอนที่ 29

"แม่มองอะไรครับ" เป้ถามเมื่อสาวที่นอนกกเขาอยู่กำลังมองไปที่ตู้เสื้อผ้า ร่องเสียววิภากำลังตอดควยเขาตุบๆราวกับกำลังจะกลืนท่อนเอ็นเขาเข้าไป

"ไม่มีอะไรจ้ะเป้" วิภายิ้มแล้วลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง ร่องเสียวยังคงอมของรักไว้ไม่ห่างและควยเป้ก็แข็งคับแน่น ควยเป้ยาวใหญ่ฝังลึกสุดโคน สาวสวยกัดปากบางอย่างร่านรัก เธอเสียวลึกเข้าไปข้างในซึ่งเป็นความรู้สึกเติมเต็มที่คุ้นเคย

เป้เห็นอาการกัดปากของคุณแม่แสนสวยก็รู้ว่าเธอยังมีอารมณ์อยู่ สองแม่ลูกทำกันบ่อยจนรู้ความชอบในร่างกายของแต่ละฝ่ายจนหมดแล้ว ทั้งกลิ่นกายหอมหวานและอ้อมกอดที่คุ้นเคยทำให้ต่างฝ่ายต่างหลงไหลในเรือนร่างของกันและกันมากขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มดึงวิภาลงมาจูบปากอย่างดูดดื่มขณะที่คุณแม่แสนสวยก็จูบตอบไม่ขัดขืน เอวบางเริ่มร่อนขย่มท่อนควยช้าๆพร้อมทั้งจูบไปด้วยอย่างเร่าร้อนไม่ต่อต้าน

"อืมมมมมมม" วิภาแลกลิ้นกับเป้ เธอม้วนลิ้นกับลูกชายพัลวันก่อนจะดันเป้ออกอีกครั้ง เอวยังร่อนขย่มท่อนเอ็นยาวใหญ่ช้าๆเหมือนหยุดไม่ได้ "พอก่อนนะเป้ ซี๊ดดดดด"

"แม่ก็หยุดร่อนสิครับ อูยยยยยย เป้เสียววววว" ชายหนุ่มดึงวิภาลงมากอดไว้แน่นอีกครั้ง อ้อมกอดของวิภาอบอุ่นทำให้เขาหลงไหล

"กอดอีกละ ไม่เบื่อเหรอ" วิภาถามเสียงกระเส่า ร่องเสียวตอดลำควยหนุบหนับอยู่ตลอดเวลา

"ไม่เบื่อครับ" เป้ตอบอย่างรวดเร็ว

วิภาลุกขึ้นช้าๆอีกครั้ง เธอหยุดร่อนเอวอย่างยากลำบาก สาวสวยยิ้มให้ลูกชายสุดที่รักอย่างยั่วยวน อาการนิมโฟมาเนียกำลังต่อต้านเธอ พยายามทำให้เธอหยุดเอวไม่ได้ วิภาเม้มปากฝืนยกตัวออก ลำควยยาวใหญ่ค่อยๆถอนออกช้าๆ ท่อนเอ็นครูดผ่านโพรงเสียวถอนออกจากปากมดลูกที่ลึกอยู่ด้านในช้าๆ สาวสวยเสียวเกร็งร่างงอตัวฝืนความร่านจากนิมโฟมาเนียสุดฤทธิ์ ความรู้สึกแบบเดิมถาโถมอีกครั้งนั่นคือความรู้สึกว่างเปล่าเมื่อถอนท่อนเอ็นเป้ออกจากโพรง วิภาเกร็งร่างแทบอยากกดเอววลงไปใหม่

'ต้องเอาออก' วิภาคิด อาการเสียวลึกๆในท้องน้อยกำลังร่ำร้องให้วิภากดเนินเสียวกลับเข้าไปใหม่ ร่องหลืบตอดถี่ประท้วงเธอเต็มที่

"เสียวครับแม่" เป้ใบหน้าเหยเกพยายามฝืนตัวไม่แทงควยสวนกลับไป ควยเขาโดนตอดจนแทบจะเสร็จสม

"นิ่งๆนะลูก แม่ก็เสียว" วิภาค่อยๆถอนเอ็นจนออกจากร่องเสียวได้สำเร็จ ความว่างเปล่าถาโถมอย่างรุนแรง สาวสวยรีบฟุบกอดลูกชายสุดที่รักไว้แนบแน่น รู้สึกถึงควยร้อนๆของลูกชายที่แนบหน้าท้อง ความว่างเปล่าทำให้วิภาโหยหาอ้อมกอดของลูกชายมากขึ้นเรื่อยๆ "กอดแม่แน่นๆสิลูก"

"ครับๆ" เป้ทำตามที่แม่เขาบอก เขากอดร่างบางไว้แนบแน่น ทั้งสองสบตากัน รู้สึกถึงไฟราคะจากข้างใน

"อืมมมมมม" วิภาถูกเป้จูบอีกครั้ง เธอเกี่ยวแขนรอบคอชายหนุ่มตามความเคยชิน

สองแม่ลูกจูบอย่างร้อนแรงและดูดดื่ม ลิ้นสวาทแลกกันไปมาอย่างรู้งาน วิภาพยายามคุมอาการตัวเองไว้ไม่สอดควยเป้กลับเข้าไปใหม่ สาวสวยดีใจที่เป้เริ่มจูบสู้เธอได้แล้ว วิภาม้วนลิ้นเขาก็ม้วนกลับ พอเธอขบปากล่างเขาก็ทำบ้าง ลีลาจูบที่ร้อนแรงกำลังจะทำให้ทั้งคู่เลยเถิดอีกครั้ง

"เดี๋ยวววว ซี๊ดดดดด" วิภาดันลูกชายออก ปากบางเม้มแน่น

'ถ้ามีอีกรอบแย่แน่' วิภาคิดแล้วลุกขึ้นออกจากตัวลูกชายมานอนข้างๆเขา

"เป้ยังอยากอยู่เลยครับ" เป้ตอบหน้าแดงก่ำ ท่อนเอ็นผงกหงึกๆท้าสายตา ถ้าเป็นสาวอื่นที่ไม่ใช่แม่เขา เขาคงออกแรงจับเย็ดต่อเนื่องไปแล้ว ชายหนุ่มยังคงเคารพและรักวิภาจนไม่อยากขัดใจเธอ

'เราร้อนแรงไปเหรอ ยั่วเกินไปเหรอ' วิภาถามตัวเองในใจ สายตามองท่อนเอ็นยาวใหญ่ที่ตั้งตรงก็รู้สึกตื่นเต้นจนอยากเอามันกลับเข้าไปข้างในอีกครั้งแต่เธอก็รีบหันไปทางอื่น

"สาวๆบนเรือเยอะแยะเป้ ลงกับคนอื่นบ้างก็ได้" วิภาบอกแล้วลุกขึ้นนั่ง แผ่นหลังขาวเรียบเนียนท้าสายตาเป้จนเขาอดไม่ได้ที่จะลูบไล้เบาๆ

"ก็แม่ยั่วนี่ครับ เป้อยากลงกับแม่ให้หมดเลยครับ" ชายหนุ่มลุกขึ้นกอดวิภาจากด้านหลัง

"อิอิ เงี่ยนสิเราเลยพูดแบบนี้" วิภาเอ่ยอย่างรู้ทัน แต่เธอก็เสียวไม่ต่าง

"ถ้าเป้ให้แม่เป็นสะใภ้จะได้ไหมครับ" เป้กระซิบถามเบาๆน้ำเสียงขี้เล่น ทำเอาวิภาเสียววาบ

"บ้าเจ้าลูกคนนี้" วิภาคิดไปไกล แบบนั้นก็เท่ากับว่าเธอจะกลายเป็นเมีย วิภามีเซ็กส์กับเป้บ่อยจนไม่รู้สึกผิดอะไรอีกแล้ว ข้อเสนอของเป้แม้จะน่าสนใจแต่ก็คงไม่เหมาะ "ได้ไงเป้ แบบนั้นแม่ก็ไม่ได้อุ้มหลานสิ"

"ได้อุ้มสิครับ" เป้ตอบแล้วกระชับกอดเธอไว้แน่น

"จะเย็ดแม่จนท้องเหรอ" วิภาพูดตรงๆ ร่องเสียวตอดอย่างตอบรับกับความคิดนี้ ทุกวันนี้เธอกินยาคุมมาโดยตลอดเพื่อกันไม่ให้ท้อง  หากเป้จะเอาแบบนั้นคงต้องหยุดยาคุม

'ไม่ดีมั้ง' วิภาคิดอีกที แล้วปลดเป้ออกจากอ้อมกอด

"ก็แม่อยากอุ้มหลานไงครับ" เป้ตอบทีเล่นทีจริง

"ไม่อนุญาติจ้ะ" วิภาลูบใบหน้าชายหนุ่มแล้วลุกขึ้นหยิบชุดใหม่เข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้เป้นอนบนเตียง "แบบนั้นเป้จะกลายเป็นมีน้องแทนนะ อิอิ"

"แม่อ่ะ ใจแข็งจัง" เป้บ่นแล้วนอนลงบนเตียงสลึมสลือจากความเหนื่อยอ่อน พอไม่มีสาวสวยข้างๆท่อนเอ็นก็อ่อนตัวลงช้าๆ

"อิอิ หาสาวคนอื่นนะจ๊ะ" วิภาตะโกนออกมาจากห้องน้ำ "แล้วก็อย่าเพิ่งไปไหนนะ นอนรอแม่ตรงนั้นแหละ"

"คร้าาาบ.. แม่คนสวย" เป้ตอบรับ

ทางด้านหมอปิ่นถูกแป้งชวนมาถ่ายรูปคู่ที่หัวเรือ โดยมีพวกลูกเรือคอยถ่ายให้ หมอสาวรู้สึกอายเมื่อต้องโพสท่าต่อหน้าคนอื่นที่ไม่ใช่เป้ เธอโพสท่าที่เรียบร้อยอย่างเอียงอายแม้จะอยู่ในชุดสุดเอ๊กซ์ก็ตาม หมอสาวพยายามปกปิดให้มากที่สุดเท่าที่ชุดของเธอจะอำนวย

"พี่แป้งคะ ท่านี้มันไม่โป๊ไปเหรอ" หมอสาวถามอย่างกังวลใจเมื่อแป้งกำลังจัดท่าให้เธอนอนหันหลังให้กล้องโชว์แก้มก้นขาวเนียน เสื้อไหมพรมสีแดงตัวนอก โดนแป้งถอดออกไปนานแล้ว

"ไม่โป๊หรอกจ้ะ สมัยนี้ใครๆก็แต่งตัวแบบนี้กัน เราหุ่นดีก็ต้องโชว์สิ แก่ไปก็ไม่มีโอกาสแล้วนะ" แป้งโน้มน้าว สายตาโลมไล้เรือนร่างของหมอสาวอย่างเนียนๆโดยที่หมอปิ่นไม่รู้ตัว

"ถ่ายเลยนะครับ" ลูกเรือคนนึงที่ถือกล้องของแป้งอยู่พูดด้วยเสียงสั่นๆ สายตามองหมอสาวอย่างหื่นกระหาย

"ได้ค่ะพี่" หมอสาวพูดอายๆ

แป้งยิ้มเล็กน้อย เท่าที่แป้งสังเกต หมอสาวจะกล้าแต่งตัวยั่วสวาทเฉพาะตอนอยู่กับเป้เท่านั้น แต่พอเป้ไม่อยู่ด้วย หมอปิ่นก็จะเริ่มไม่มั่นใจ แป้งอยากฝึกหมอปิ่นให้มั่นใจแบบเธอ เหตุผลหลักๆคือสาวเลสอยากให้หมอปิ่นกล้าแต่งตัวเซ็กซี่ๆตอนอยู่กับเธอไม่ใช่เฉพาะแค่กับเป้ เธอจะได้มองเรือนร่างหมอสาวได้ถนัดๆ ทั้งรูปร่างหน้าตาของหมอปิ่นถือว่าตรงสเปคแป้งไม่น้อย อาจจะไม่ตรงเท่าวิภา แต่ก็น่ารักน่ามอง

"พี่แป้งคะ ปิ่นอายค่ะ พอนะคะ" หมอสาวลุกขึ้นนั่งแล้วปิดบังเรือนร่างตัวเอง พอเป้ไม่อยู่เธอก็ไม่รู้ว่าจะแต่งแบบนี้ให้ใครมอง

"โอเคจ้ะ" แป้งพยักหน้า

ตอนนี้สองสาวโพสท่ามาหลายท่าแล้ว และแป้งก็เห็นควยของพวกลูกเรือกำลังผงาดดันกางเกงจนตุงจึงคิดว่าถึงเวลาที่ควรจะหยุดเสียที

"พอแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ" แป้งยิ้มแล้วขอมือถือคืน เธอลุกขึ้นยืนอวดเรียวขาอ่อนขาวๆจนถึงแก้มก้นงามงอนให้พวกลูกเรือดูอย่างไม่ตั้งใจ สาวเลสไม่ได้ชอบสายตาผู้ชายเลย

"ปิ่นเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" หมอสาวปลีกตัวไปห้องน้ำทันที

เวลาผ่านไปสักพัก

'ป่านนี้เสร็จแล้วมั้ง' แป้งคิดแล้วมองไปทางห้องนอน คิดถึงคู่แม่ลูกที่น่าจะปลดปล่อยกันเสร็จแล้ว แป้งดึงทั้งลูกเรือทั้งหมอปิ่นมาถ่ายรูปตรงนี้ครบทุกคน เพื่อเปิดโอกาสให้สองแม่ลูกได้เริงสวาทกัน

"คุณแป้งสวยมากครับ ถ้าจะถ่ายอีกเรียกผมได้นะครับ" ลูกเรือคนหนึ่งพูดอย่างตื่นเต้นแล้วยื่นมือถือคืนเธอ

"ค่ะพี่" แป้งยิ้มหวานตอบรับ

ทันทีที่มือเธอรับมือถือไว้ ลูกเรือคนนั้นก็จับมือเธอไว้แน่นแล้วรวบตัวเธอเข้ามากอดทันที แป้งร้องว้ายอย่างตกใจ เรือนร่างบอบบางกำลังแนบไปกับร่างกายที่หยาบกร้านกำยำของลูกเรือคนนั้น แป้งทั้งตกใจทั้งขยะแขยง เธอไม่ได้ชอบผู้ชาย การที่ใกล้ชิดกันแบบนี้ยิ่งทำให้เธอขนลุก สาวสวยได้ยินเสียงสูดหายใจแรงๆจากลูกเรือผิวดำคนนี้ แขนของเขาแข็งแรงมากจนดิ้นไม่หลุด

"ตัวหอมจังน้อง ไหนๆคนอื่นก็ไม่อยู่แล้ว เรามาสนุกกันดีกว่า"

"ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย" แป้งตะโกนพร้อมทั้งพยายามสลัดออก แต่ชายที่กอดเธออยู่ล็อคแน่นมาก

แป้งดิ้นสะบัด เธอถูกเหวี่ยงจนนอนลงบนที่นอนชายหาด สาวสวยมองไปรอบๆพยายามหาทางหนีเห็นลูกเรืออีกคนกำลังเคาะประตูห้องน้ำอย่างแรง ซึ่งเป็นห้องที่หมอปิ่นใช้อยู่ เธอได้ยินเสียงวี้ดว้ายจากหมอปิ่นที่แอบในห้องน้ำดังมาก ดูเหมือนว่าเรือลำนี้จะรวมแต่พวกบ้ากามไว้ และตอนนี้ก็อยู่กลางทะเลที่ไร้ทางหนีอีก

'มันรอจังหวะที่อยู่กลางทะเลแบบนี้สินะ' แป้งคิดอย่างร้อนรน

"พวกมึงแม่งมีแต่คนสวยๆทั้งนั้น" ชายผิวดำคนที่ถ่ายรูปให้แป้งเดินเข้ามาหาเธอ เขาถอดกางเกงออก ควยชายคนนี้ชี้มาหาสาวแป้งพร้อมผงกเบาๆราวกับกำลังจับจองตัวเธอ

แป้งตื่นกลัว ใจเริ่มเต้นแรง เธอมองลำควยสีดำมะเมื่อมด้วยความขยะแขยง มันทั้งใหญ่ยาวและมีเม็ดๆเต็มไปหมดซึ่งแป้งไม่รู้ว่าคืออะไร แป้งมองอย่างหวาดกลัวผิดกับมองท่อนเอ็นของเป้ลิบลับ

"เฮ้ย ทำไรวะไอ้โชค กูบอกแล้วนี่ว่าเจ้านายไม่ให้ยุ่งกับนังนี่" ลูกเรือผิวคล้ำคนหนึ่งเดินออกมาห้ามไว้

"นายแม่งอยู่ไหนก็ไม่รู้ ตั้งแต่ออกเรือมากูยังไม่เห็นแม่งเลย ช่างมันดิ" ไอ้โชคบอกพลางชี้ไปที่แป้ง "แล้วหุ่นไอ้ห่านี่เอ๊กซ์ฉิบหาย น่าเอากว่าอีคนที่เข้าห้องน้ำนั่นอีก"

"ไอ้สัส ถ้านายรู้มึงตายแน่ ถ้ามึงจะทำ กูไม่รู้ไม่เห็นนะโว้ยยย กูไปจัดการกับไอ้หมอสาวนั่นดีกว่า" ชายผิวคล้ำไม่ห้ามแต่ก็ไม่ยุ่ง เขาเดินกลับไปที่ห้องน้ำทันที

แป้งงุนงงไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายพวกนี้สั่งว่าห้ามทำอะไรเธอ แต่เหมือนว่าชายตรงหน้าเธอที่ชื่อโชคกำลังจะขัดคำสั่ง

"มาม่ะน้องแป้ง มาให้พี่ลิ้มลองดีกว่า" ไอ้โชคเอ่ยพลางทำหน้าอย่างหื่นกาม

แป้งพยายามลุกหนีแต่ถูกไอ้โชคคว้าหมับแล้วเหวี่ยงลงบนเก้าอี้นวมนิ่มๆ สาวสวยมึนเล็กน้อยตามแรงเหวี่ยง และเพียงไม่นาน ไอ้โชคก็พุ่งเข้าหา มันจับแขนแป้งไว้แน่นทั้งสองข้างด้วยมือเพียงข้างเดียว สาวเลสดิ้นพยายามขัดขืนแต่สู้แรงผู้ชายกำยำอย่างไอ้โชคไม่ได้ ลูกเรือหื่นกามโน้มตัวหมายจะจูบกับหญิงสาวแต่แป้งเบี่ยงหน้าหนีทำให้มันต้องไซร้ซอกคอแทน

"หอมจังมึง ทั้งเอ๊กซ์ทั้งหอมแบบนี้โดนกูล่อยันเช้าแน่ ฮ่าๆๆๆ" ไอ้โชคเอ่ยอย่างมีชัยเมื่อคิดถึงเวลาอันยาวนานที่จะได้เล่นเสียวกับสาวตรงหน้า ลำควยผงกอย่างตื่นเต้น

ไอ้โชคไซร้คองามระหงอย่างชอบใจแต่แป้งไม่ได้มีอารมณ์ร่วมอะไรนัก สาวเลสเริ่มรู้สึกว่าร่างกายกำลังจะอ่อนระทวย เรี่ยวแรงที่ขัดขืนกำลังหายไป ไอ้โชคไซร้คอเธอจนพอใจ มันก็หมายจะจูบปากต่อ

"อย่านะ ไม่เอา" แป้งมองอย่างอ้อนวอน แววตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยคราบน้ำตา เธอสูดหายใจเข้าแรงๆรวบรวมพลังส่งเสียงดังก้อง "เป้ช่วยด้วยยยย"

ไอ้โชคตกใจเพราะจู่ๆแป้งก็ตะโกนขึ้นมา

"เป้ช่วยด้วยยยย" หมอปิ่นส่งเสียงดังตามมาติดๆ

เสียงของทั้งหมอปิ่นและพี่แป้งดังเข้ามาในห้อง เป้ตกใจรีบวิ่งออกจากห้องทันที เขาได้ยินเสียงหมอสาวจากในห้องน้ำตรงหน้า นอกห้องมีพวกลูกเรือ 2 คนกำลังใช้กำลังพังประตูเข้าไป ส่วนไกลๆตรงหัวเธอเขาเห็นชายผิวดำยืนอวดลำควยคร่อมพี่แป้งอยู่ ชายหนุ่มมองแล้วใจหล่นไปตาตุ่มทันที

"เฮ้ยย!! อย่านะเว้ย" เป้โมโห เขาพุ่งเข้าใส่ลูกเรือผิวขาวตรงหน้าจากนั้นก็ชกเข้าหน้าไปหนึ่งหมัดโดยเล็งไปที่กกหู และด้วยพละกำลังจากการเล่นฟิตเนส อีกทั้งเขายังชกมวยเพื่อออกกำลังกาย และเป็นนักกีฬาอยู่แล้วทำให้แรงต่อยของเป้เยอะมาก

ผั๊วะ!!!

ชายผิวขาวเจอหมัดดุ้นๆเพียวๆไปเต็มๆกกหูอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ส่งผลให้ลงไปนอนกองกับพื้นสลบเหมือดไปทันที แม้มันจะรู้ว่ามีผู้ชายมาด้วยคนนึง แต่ความหื่นดันบังตาจนลืมไปว่าเป้ยังคงอยู่บนเรือนั่นเอง

เป้มองอย่างสะใจ คุณแม่คนสวยบอกให้เขาซ้อมมวยอย่างหนักตั้งแต่ศักดิ์บุกเข้าบ้านวันนั้นแล้ว

"ไอ้ห่านี่อยากเป็นฮีโร่ว่ะ" เสียงลูกเรือผิวคล้ำพูดเสียงดัง

"แม่ พี่ปิ่นอยู่ในห้องไว้นะครับ อย่าออกมา" เป้ตะโกนบอก

การปรากฏตัวของเป้ทำให้ชายผิวดำหยุดไซร้คอแป้งแล้วหันไปที่เป้แทน ซึ่งเป็นจังหวะที่แป้งอาศัยโอกาสเหมาะแทงเข่าสวนไปที่หว่างขากระแทกไข่ไอ้โชคไปเต็มๆ

"โอ้ยยยยยยย ไอ้เหี้ยยยยย" ไอ้โชคลงไปกองกับพื้นแล้วดิ้นพล่าน

"แค่นี้ยังน้อยไป" แป้งลุกขึ้นกระทืบซ้ำโดยเน้นย้ำเข้าที่เป้าเป็นหลัก

"อ๊าาาาากกกกกกก"

ไอ้โชคนอนสิ้นสภาพอย่างรวดเร็ว แป้งมองอย่างโมโห เธอเดินจ้ำอ้าวไปที่ไม้ถูพื้นแล้วเอามาตีซ้ำเข้าที่หว่างขาไอ้โชคต่อ เป้มองการกระทำของแป้งอย่างอึ้งๆพลางรู้สึกเจ็บไข่แทนไอ้โชคซะอย่างนั้น แถมตอนนี้ไอ้โชคก็นอนสลบเหมือดไปอีกรายทำให้เหลือชายผิวคล้ำเพียงคนเดียวแล้ว

"เป้ระวัง" แป้งตะโกนบอกเมื่อเห็นชายผิวคล้ำพุ่งเข้าหาเป้พร้อมหมัดที่เหวี่ยงเข้าใส่

เป้ยกมือขึ้นบล็อคทันที แต่หมัดต่อมาก็พุ่งมาอีกทาง

ตุบ!!

เขาถูกต่อยหน้าอย่างแรงจนเซ เป้รู้แล้วว่าชายผิวคล้ำค่อนข้างจะมวยวัด แถมไม่ได้เล็งต่อยที่จุดสำคัญอะไรเขาเลย

"ไอ้ห่านี่" ชายผิวคล้ำโมโห เขาพุ่งต่อยเป้ แต่เป้ก้มหลบได้

ผั๊วะ!!!

เสียงหมัดกระแทกเข้าที่ใบหน้าของชายผิวคล้ำ เป้อาศัยจังหวะต่อไปต่อยหน้าชายผิวคล้ำต่ออักหมัดทันทีดัง พลั่ก!!! เสียงแป้งวี๊ดว้ายอย่างดีใจอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้ลูกเรือ 3 คน ถูกสยบกองบนพื้นเรือหมดอย่างรวดเร็วจนไม่เหลือมาดผู้ร้ายแต่อย่างใด

"นึกว่าแน่" แป้งมองลูกเรือทั้งสามอย่างสมเพช


1 สัปดาห์ก่อน

"เรือยอร์ชเหรอครับ" เป้ถามวิภาขณะที่ทั้งสองกำลังอยู่ในห้องนั่งเล่นที่บ้าน ตอนนี้มีเพียงเป้และวิภาสองต่อสองเท่านั้น ทั้งสองนั่งข้างออเซาะกันไม่ห่าง ชายหนุ่มโอบเอวแม่คนสวยไว้แน่น

"ใช่ลูก เราจะไปเที่ยวทะเลแล้วขึ้นเรือยอร์ชกัน" วิภาเอ่ยยิ้มๆ แววตาของสาวสวยเจ้าเล่ห์จนเป้สังเกตได้ "ลูกยังไปฟิตเนสต่อยมวยอะไรอยู่ไหม"

"ไปครับ เป้ไปแทบทุกวัน ไม่งั้นเป้ไม่หุ่นดีแบบนี้หรอก" เป้พูดแล้วยิ้มขำๆ "ทำไมเหรอครับ"

"แม่อยากให้เป้ออกกำลังกายจะได้อึดๆไง จะได้เอาได้นานๆ" วิภาบอกแล้วซบเป้แนบอก แววตามองลูกชายหวานเยิ้ม "ฝึกต่อยมวย ฝึกว่ายน้ำเยอะๆนะเป้ จะได้อึดๆ"

"ได้ครับ" เป้จูบปากกับสาวสวย เขาเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของวิภาก็รู้ว่ามีอะไรอยู่ในใจ "ว่าแต่แม่มีแผนอะไรอยู่ครับ"

"จับศักดิ์ไงลูก" วิภาพูดเบาๆ


กลับมาปัจจุบัน

เป้คิดถึงอดีตที่เหมือนวิภาจะรู้ล่วงหน้ามาพักนึงแล้ว เขามองลูกเรือทั้ง 2 ที่เหมือนจะได้สติและกำลังจะลุกขึ้นมาอีกครั้ง ส่วนไอ้โชคนั้นเหมือนจะสลบเหมือดยาวๆ ไม่ลุกอีกแล้ว ชายหนุ่มพอเห็นลูกเรือทั้งสองกำลังจะลุก เขาก็เตะลำตัวทั้งสองต่อทันทีจนทั้งสองลงไปกองใหม่อีกครั้ง

วิภาที่กำลังหลบในห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนก็เลื่อนประตูเปิดออกมา ตอนนี้เธออยู่ในชุดว่ายน้ำตัวใหม่ เป็นวันพีชสีขาวเว้าตรงเอวบาง ชุดนี้ไม่โป๊มากเหมือนชุดแรกที่เธอใส่ พอเธอออกมาได้ไม่นาน ประตูเสื้อผ้าด้านหน้าเธอก็เปิดออก เผยให้เห็นศักดิ์ที่หลบอยู่ในนั้นมานาน เขาวิ่งมาหาวิภาอย่างเร็ว สาวสวยรีบปิดประตูห้องน้ำอีกครั้ง

'อ๊ะ!!! ไม่มีกลอนเหรอ' วิภาคิดอย่างตกใจ

ศักดิ์ล็อคกลอนห้องนอนกั้นเป้ไว้ด้านนอกแล้วเปิดประตูห้องน้ำออก เขารวบเอววิภาไว้แน่น

"คราวนี้ไม่รอดผัวแน่ๆเมียจ๋า" ศักดิ์เอ่ยอย่างหื่นกามสูดกลิ่นหอมหวานจากวิภา ลำควยแข็งๆแนบกับหน้าท้องวิภาทันที "เรามารำลึกความหลังกันนะ"

วิภาตกใจแต่พยายามรวบรวมสติ

"อย่ารีบสิคะ" วิภาพลิกตัวคล้องคอหนุ่มใหญ่ไว้ใช้มารยาตามความเคยชิน ทำเอาศักดิ์แปลกใจที่สาวตรงหน้าไม่ได้มีท่าทีตื่นตกใจเลย

"มีอารมณ์เหรอจ๊ะ ผัวรู้หมดแล้วนะว่าเมียเป็นโรคนั่น" ศักดิ์พูดอย่างตื่นเต้น

"พัทบอกเหรอคะ" วิภาคาดเดา

"ไม่ใช่หรอกเมียจ๋า ไอ้พัทไม่ได้คุยกับผัวมาพักนึงแล้ว" ศักดิ์ตอบแล้วไซร้คอวิภาต่อทันที

สาวสวยเอียงคอให้ศักดิ์ฟอนเฟ้นอย่างเสียไม่ได้ สำหรับเธอแค่นี้ถือว่าเล็กน้อยมาก วิภาเม้มปากพยายามไม่คล้อยตาม อาการนิมโฟมาเนียเหมือนกำลังจะกำเริบช้าๆ ถ้าหากไม่ได้ปลดปล่อยกับเป้ก่อนมีหวังเธออาจทำตัวเร่าร้อนใส่ศักดิ์ไปแล้ว สาวสวยจึงดันศักดิ์ออกแล้วทำทีเป็นคุยต่อ

"แล้วใครบอกคะ" วิภาถามอย่างงุนงง

"ก็นักสืบของไอ้พัทไง แค่ให้เงินมัน มันก็บอกหมดแล้ว ฮ่าๆๆ" ศักดิ์หัวเราะแล้วหอมแก้มวิภาหนึ่งฟอด

ปังๆๆๆ!!!!

"เปิดนะโว้ย" เสียงเป้ดังออกมาจากด้านนอกพร้อมเสียงกระแทกอย่างรุนแรงราวกับกำลังจะพังประตูเข้ามา

"เราอย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกาเลยนะ" ศักดิ์สบตาวิภาแล้วโน้มกายจูบแต่วิภาเบี่ยงหน้าหลบ

"ใจเย็นๆสิคะ" วิภาเอียงคอให้ศักดิ์ไซร้คอแทน

"ไม่เย็นแล้ว สวยเซ็กซี่แบบสาวๆอย่างนี้กูชอบ" ศักดิ์ใจเต้นแรง มือกำยำเริ่มลูบไล้เรือนร่างที่ตอนนี้ถูกห่อหุ้มเพียงชุดวันพีชเว้าเอวเท่านั้น "วันนั้นกูยังติดใจลีลามึงไม่หายเลย ถ้าลูกมึงไม่มาห้าม กูคงได้เย็ดมึงไปแล้ว"

ศักดิ์กอดวิภาแน่น จริงๆแล้วเขาชอบเด็กสาววัยขบเผาะเป็นพิเศษหรือเรียกได้ว่าชอบกินหญ้าอ่อนก็ว่าได้ แต่สิ่งที่ทำให้ศักดิ์ติดใจวิภาก็คือรูปร่างหน้าตาของวิภานั้นไม่ต่างจากสาวๆมหาลัยแบบที่เขาชอบ แถมดันมีลีลาเด็ดดวงมัดใจชายแบบสาวใหญ่อายุเยอะที่มากด้วยประสบกาม ทำให้วิภาเสมือนเป็น 2 in 1 เลยทีเดียว

"อืมมมมมมม" วิภาครางเบาๆเมื่อศักดิ์ลูบเรียวขานวลเนียนของเธอ อาการเธอกำลังกำเริบมากขึ้นช้าๆ แววตายั่วยวนเสแสร้งที่มองศักดิ์เริ่มจะสั่นคลอนอย่างมีอารมณ์

ศักดิ์มองอย่างชอบใจที่ปลุกอารมณ์วิภาได้สำเร็จ มันไม่ยากอะไรนักในเมื่อเขารู้แล้วว่าวิภาเป็นโรคนิมโฟมาเนีย เขาเดาเอาว่าวิภาอาการกำเริบแล้ว

"ไปที่เตียงนะคะ" วิภายิ้มหวานมารยาแล้วดึงศักดิ์ออกจากห้องน้ำไปที่เตียง เธอได้ยินเสียงแป้ง เป้และหมอปิ่นดังเรียกเธอจากด้านนอก เธออาศัยจังหวะที่ศักดิ์เผลอให้เธอเดินนำหน้า  รีบวิ่งออกห่างหมายจะไปปลดล็อคกลอนประตู

"เดี๋ยวสิจ๊ะ" ศักดิ์ดึงวิภาไว้ได้ทัน

"ปล่อยนะ อย่าจับ" วิภาหันกลับไปมองศักดิ์อย่างไม่ชอบใจนักพยายามสบัดแขนแต่ไม่เป็นผล

"จะหนีทำไม เรือก็เล็กนิดเดียว ทีไอ้นั่นเป็นลูกมึงแท้ๆ มึงยังให้มันเอาเลย ฮ่าๆๆๆ" ศักดิ์พูดแล้วหัวเราะร่า เขาได้ยินคำพูดสุดสวาทในห้องนอนนั้นหมดแล้ว "กูว่าแล้วว่ามันไม่ใช่ผัวมึง มึงแม่งร่านนะ เอาลูกมาทำผัว"

คำพูดของศักดิ์ไม่ได้แทงใจวิภา เธอยอมรับในสิ่งที่ทำ เธอรู้ตัวว่าตัวเองเซ็กส์จัดขนาดไหน เธอชอบมีอะไรกับลูกชาย แถมยิ่งมีก็ยิ่งมันไม่มีเบื่อ และมันก็ไม่ได้เดือดร้อนใคร แม้ศักดิ์จะรู้ว่าเป้เป็นลูกชายเธอ แต่เขาจะไม่รู้ว่าเขาเป็นพ่อของเป้อย่างแน่นอน เรื่องนี้จะเป็นความลับรู้กันแค่เธอกับเป้แค่ 2 คนเท่านั้น

"มึงก็หื่นนะ แอบมองลูกสาวช่วยตัวเอง" วิภาเอาคืนบ้าง เธอจำได้ว่าตอนไปที่บ้านของแป้งเห็นเงาผู้ชายที่ด้านนอกซึ่งวิภาลองพูดบลัฟไปก่อนเผื่อว่าเป็นศักดิ์จริงๆ "มึงแอบมองมานานรึยังล่ะ"

ศักดิ์ตาโตตกใจ แป้งและหมอสาวที่อยู่ด้านนอกได้ยินทุกอย่าง

"ไอ้ห่านี่" ศักดิ์ดูโมโห ตัวสั่นเล็กน้อย หน้าซีดๆ "ยังไงมึงก็หนักกว่ากูแหละวะ"

"ฮ่าๆๆ คำแก้ตัวเหรอนั่น" วิภาเยาะเย้ยบ้าง

แป้งได้ยินตื่นตกใจไม่คิดว่าพ่อตัวเองจะหื่นแม้กระทั่งตัวเธอเอง สาวเลสนั้นไม่ได้ยินยอมแบบที่วิภากับเป้ยินยอมกัน เธอโดนแอบมองแบบนี้มาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ แป้งน้ำตาเริ่มไหลอาบแก้ม พอหมอปิ่นเห็นก็รีบโอบกอดแป้งทันทีเพื่อให้กำลังใจ

"พี่แป้ง" หมอสาวปลอบพลางตบไหล่เบาๆ

เรื่องวิภามีอะไรกับเป้ หมอสาวรู้อยู่แล้ว เธอรู้ว่าเป็นเพราะอาการนิมโฟมาเนียเลยทำให้วิภาเซ็กส์จัดจนต้องลงกับลูกชายตัวเอง แต่เรื่องที่พี่แป้งโดนพ่อตัวเองแอบมองนั้นหมอสาวไม่เคยได้ยินมาก่อน

"ปากดีนักนะมึง" ศักดิ์พุ่งเข้าหารวบตัววิภาแน่นแล้วเริ่มบดจูบ

"ไอ้เหี้....อุ๊บ!!" วิภาพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงของศักดิ์ไม่ได้ อะดรีนาลีนสูบฉีดจนอาการนิมโฟมาเนียถูกกดไว้ทำให้คุณแม่ยังสาวในเวลานี้ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมแต่อย่างใด

ศักดิ์ทั้งจูบปากทั้งไซร้ซอกคอ ลิ้นสากๆม้วนลิ้นวิภาพัลวันแต่เธอไม่ได้จูบตอบแต่อย่างใด เขาผลักวิภานอนหงายไปกับเตียง สาวสวยกระเถิบหนี ศักดิ์รีบเดินเข้าหาทันทีพลางยิ้มอย่างมีชัย

"มึงหนีกูไม่รอดหรอกคราวนี้" ศักดิ์เดินเข้าหาจากปลายเตียงอย่างเย้ยหยัน

ผั๊วะ!!

วิภาถีบเข้าหน้าศักดิ์หนึ่งทีเล่นเอาหน้าหัน แต่แรงของสาวสวยนั้นไม่เยอะแบบหนุ่มๆ ทำให้ศักดิ์ยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

"ไอ้ห่านี่ ฤทธิ์เยอะนักนะ" ศักดิ์กำลังจะโน้มกายปลุกปล้ำ เขาเงื้อหมัดหมายจะตุ้ยท้อง

เป้ออกแรงกระแทกประตูอย่างแรง เขาเป็นห่วงวิภาสุดๆ

ตูม!!!

ประตูถูกพังออกอย่างแรงด้วยแรงถีบจากเป้ ตามด้วยหมอปิ่นเดินฉับๆเข้ามาอย่างรวดเร็ว ศักดิ์ตกใจหันไปมองแต่ไม่ทันเสียแล้ว

เพล้งงง!!

เสียงของแข็งกระแทกอย่างแรงและแตกออกเป็นชิ้นๆ และไม่นานนักศักดิ์ก็ล้มลงบนเตียงข้างๆวิภา มือจับหัวตัวเองอย่างเก็บปวด เลือดไหลซึมตามมาทันที วิภาเห็นหมอสาวปล่อยแก้วที่เหลือลงพื้น หมอสาวยืนสั่นเครือ ขณะที่แป้งได้แต่ยืนมองไกลๆไม่ได้ห้ามอะไร

"อย่าลุกนะคะ" หมอสาวพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ มือสั่นๆ

"แม่งเอ้ยยยย ไอ้พวกบ้า" ศักดิ์เห็นเลือดตัวเองไหลลงมา

วิภาอาศัยจังหวะนี้รีบลุกไปสมทบกับสาวคนอื่นๆ และลูกชาย

"คุณพ่อหยุดเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย" แป้งพูด

ตุบ!!!

เสียงตีอย่างแรงจนเรียกให้ 3 สาวหันไปมอง

"อั๊ก!!" เป้ที่ไม่ทันระวังตัวโดนชายผิวขาวที่โดนซัดหมอบไปคนแรกตีเข้าที่หัว ชายหนุ่มทรุดลงไปบนพื้นทันที

"เป้!!!" วิภาร้องเสียงหลง เธอไม่สนใจศักดิ์อะไรแล้ว สาวสวยรีบออกไปหาลูกชายทันที

ชายผิวขาวกำลังจะเตะใส่เป้อีกครั้งแต่ก็สังเกตเห็นบางอย่างไกลๆ เรือสปีดโบ้ดกำลังพุ่งตรงมาทางเรือพวกเขา เขาเห็นชายหลายคนบนเรือลำนั้น แต่ละคนใส่ชุดดำซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่า..

"ไอ้ห่าาา พ่อมาาาา" ชายผิวขาวตะโกนลั่น เลิกความคิดเรื่องเอาคืนเป้ทันที เขามองเรือตำรวจน้ำที่ใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็วด้วยความหวาดกลัว "เชี่ยเอ้ย มาได้ไงวะ"

เรือสปีดโบ้ทพุ่งเข้ามาใกล้และเร็วมาก

"แม่ขอโทษนะลูก แม่มั่นใจเกินไป ลูกเลยเจ็บแบบนี้" วิภาบอกน้ำตาเริ่มไหล มือเรียวลูบหัวลูกชายเบาๆ

"ไม่เป็นไรครับ" เป้พูด รู้สึกมึนๆแต่มันพอทนได้ เขาเห็นตำรวจน้ำใกล้เข้ามาก็อุ่นใจ ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่ง "ไกลหัวใจครับ ไม่ได้หนักอะไร"

"ไอ้ห่าาาาเอ้ยยย พวกมึงนี่เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ" ศักดิ์ออกมาจากห้องพักแล้วตะโกนด่าลูกน้องที่ไม่ได้เรื่อง เขาเห็นชายผิวขาวที่โดดลงน้ำว่ายหนี แต่อีกสองคนยังคงนอนบนพื้นไม่ได้สติ

ศักดิ์หันไปทางที่ตำรวจมาก็หน้าซีดเผือด เขาคิดไปถึงปืนพกที่ซ้อนเอาไว้ในห้องนอน หนุ่มใหญ่ลุกแล้วสบัดหน้าไปมา คราบเลือดไหลอาบทำให้มองไม่ค่อยชัด

"พวกมึงมานี่" ศักดิ์เดินไปหา 2 สาว เขาเดินโซซัดโซเซๆ มึนจากการถูกตีหัว

"ว้ายยยย!!!" หมอสาวและแป้งวิ่งไปแอบในห้องน้ำอีกครั้ง

ศักดิ์ที่พลาดโอกาสจึงเดินมึนๆไปที่ห้องนอนแล้วเปิดประตูตู้ด้านใน เขาเก็บปืนไว้ในนี้เผื่อฉุกเฉิน อย่างน้อยถ้าหนีไม่ทันก็จับตัวประกันสักตัวจะได้หนีได้ ถ้าเอาปืนยิงขู่ให้ 2 สาวออกมายังไงพวกเธอก็คงกลัวจนต้องออกมา แต่พอเขาเปิดลิ้นชักที่เขาเก็บปืนไว้

"ไอ้สัส ปืนกูล่ะ" ศักดิ์หาปืนไม่เจอ เขาจำได้ว่าเก็บไว้ในนี้แต่มันหายไป "หายไปไหนวะ!!!"


1 คืนก่อนหน้า

วิภามองสาวเลสที่หลับปุ๋ยบนเตียงไม่รู้เรื่องราว เธอพลิกตัวมองเพดานพลางคิดถึงแผนในวันพรุ่งนี้ แผนล่องเรือที่จะเผด็จศึกศักดิ์ตัวอันตรายออกไปจากชีวิต คุณแม่ยังสาวนอนรอนักสืบที่เธอจ้าง ไม่นานนักเธอก็ได้ยินเสียงเคาะประตูด้านนอก วิภาออกมาจากห้องนอนสวมเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วเปิดให้นักสืบเข้ามา

"รอนานมั้ยคะ" นักสืบสาวคนนี้ใส่เสื้อกล้ามรัดรูปเห็นชั้นในสีแดง เธอใส่เสื้อกล้ามกับกางเกงยีนขายาวดูมั่นใจ ใบหน้าหวานสวยรูปไข่ท่าทางการเดินดูออกห้าวนิดๆขัดกับใบหน้าหวานสวย

"ไม่นานๆ เข้ามาสิกวาง" วิภาเดินนำเข้าไปในห้อง นักสืบสาวคนนี้ชื่อกวางนั่นเอง

"คือกวางจ้างนกต่อเข้าไปแล้วเจอปืนค่ะ เลยให้ผู้หญิงคนนั้นเอาไปโยนทะเล" กวางพูดเข้าเรื่องทันทีแล้วนั่งลงบนโซฟาข้างๆวิภา

"เท่าไหร่ก็บอกมาละกัน" วิภาพูด "สรุปคือเรือลำนั้นแน่ๆแล้วใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ กวางได้ยินมาว่าเขาซื้อผู้หญิงกินแทบทุกคืน พอกวางเอารูปให้สาวๆพวกนั้นดู ทุกคนก็ยืนยันว่าเป็นคนคนนั้น" กวางพูดอย่างเป็นการเป็นงาน

"กวางนี่เก่งเนอะ" วิภามองสาวสวยตรงหน้าแล้วอดทึ่งไม่ได้

"กวางเป็นนักสืบนี่คะ" กวางพูดยิ้มๆ แล้วพูดต่อ "ดีนะคะที่คราวนี้นายจ้างกวางเป็นพี่วิภา เมื่อก่อนพอกวางมีนายจ้างเป็นผู้ชาย กวางก็โดนแทะโลมตลอดเลยค่ะ"

วิภายิ้มขำๆรู้สึกเอ็นดูกวางเหมือนลูกสาว

"แล้วเรื่องกล้องวงจรปิดล่ะ ติดบนเรือรึยัง" วิภาถาม

"กวางให้นกต่อติดให้แล้วค่ะ กล้องวงจรปิดตัวจิ๋วติดในห้องนั่งเล่น หัวเรือ แล้วก็ห้องนอนค่ะ" กวางพูดแล้วส่งรหัสให้วิภาเข้าไปดู

วิภามองเห็นทุกอย่าง เธอเห็นศักดิ์กำลังกินข้าวอยู่ในห้องนั่งเล่นบนนั้นโดยมีสาวข้างกายไม่ห่าง เรือยอร์ชลำนี้ถ้าไม่ใช่ของศักดิ์เองก็เป็นของเพื่อนเขาอย่างแน่นอน

"ขอบใจมากนะกวาง แล้วก็ขอบใจเรื่องต้มยำด้วย" วิภายิ้มแล้วถอนหายใจเบาๆสบายใจเรื่องพัทไปหนึ่งเปราะ กวางนั่นเองที่เป็นพนักงานสาวคนนั้นที่เอาต้มยำมาเสิร์ฟ

"ค่ะพี่วิภา กวางเต็มใจช่วยค่ะ" กวางยิ้มรับ

"กวางทำงานอะไรเหรอถ้าไม่ได้เป็นนักสืบ" วิภาลองถามเรื่องส่วนตัว กวางเลิกคิ้วเหมือนแปลกใจที่จู่ๆวิภาก็ถามแบบนี้ "ถ้าไม่อยากตอบไม่เป็นไรนะ"

"เปล่าค่ะ จริงๆถ้าไม่ได้รับงานนักสืบ กวางก็ไปเป็นฟรีแลนซ์รับถ่ายรูปนี่แหละค่ะ มีกล้องพร้อม" กวางตอบ "อะไรที่มันได้เงินกวางก็ทำหมดแหละค่ะ แต่กวางไม่ขายตัวนะคะ อิอิ"

"ขยันจังกวาง" วิภายิ้มแล้วเอ่ยชม กวางเหมือนจะเป็นคนสู้ชีวิตคนนึง คุณแม่ยังสาวมองใบหน้าหวานๆก็นึกถึงอาชีพพริตตี้แบบแป้ง "แล้วกวางสวยแบบนี้ไม่ลองเป็นพริตตี้บ้างเหรอ"

"ไม่ค่ะ กวางไม่ชอบแต่งตัว แต่ถ่ายรูปสาวพริตตี้กวางทำได้นะคะ กวางเป็นตากล้อง" กวางยิ้มแล้วทำมือกดชัทเตอร์ สาวสวยมองวิภายิ้มๆแล้วพูดต่อ "ว่าแต่...."

"ว่าแต่อะไรเหรอ..." วิภาเลิกคิ้ว

"ว่าแต่พี่วิภายังไม่ได้ตอบกวางเลยนะคะ ว่าทำยังไงถึงสวยแบบสาวๆแบบนี้ทั้งๆที่อายุ 44 แล้ว" กวางถามยิ้มๆ เลิกคิ้วสูง

วิภาขำนิดๆ นักสืบสาวคนนี้ถามเธอเรื่องนี้มาหลายรอบแล้วและวิภาก็จะตอบเหมือนเดิม

"เป็นนักสืบ ก็ต้องสืบให้ได้สิว่าพี่ทำได้ยังไง" วิภาหยอกล้อ

"โธ่ บอกกวางหน่อยก็ไม่ได้" นักสืบสาวพูดขำๆ "ศัลยกรรมเหรอคะ"

"ไม่ได้ศัลจ้ะกวาง" วิภาเอ่ยแล้วเลิกคิ้ว

"น่าจะกรรมพันธุ์แน่เลยค่ะ" กวางเดา

วิภายิ้มกับคำพูดคำจาของกวางก่อนจะทำสีหน้าจริงจังอีกครั้ง

"กวาง พอพรุ่งนี้เรือออกกวางก็แจ้งตำรวจได้เลยนะ" วิภากำชับ

"แล้วเราไม่ต้องรอให้เขาทำความผิดก่อนเหรอคะ" กวางถามงงๆ

"ไม่ต้อง ไอ้ศักดิ์มันมีคดีบุกรุกบ้านพี่แล้วก็คดีอื่นๆอยู่แล้ว โดนจับแน่ๆ" วิภามั่นใจ "แต่ถ้ามันทำอะไรอีก ก็จะยิ่งผิดเข้าไปอีก พี่มั่นใจว่ามันจะทำผิดอีกแน่ๆ นิสัยมันเป็นแบบนั้น"

"ค่ะ" กวางรับคำมั่น

"พี่จะจองเรือนั่น ถ้ามันรู้ว่าเป็นพี่ มันต้องรับลูกค้าแน่นอน" วิภามั่นใจ

"แจ้งเลยตอนนี้ดีไหมคะ กวางห่วงพี่วิภาจัง" กวางพูดอย่างเป็นห่วง

"พี่อยากให้ไอ้ศักดิ์เห็นว่าพี่จับมันเข้าคุก" วิภาเอ่ยด้วยสายตาอาฆาตมาดร้าย สิ่งเลวร้ายที่ศักดิ์ทำกับเธอตั้งแต่เธออายุแค่ 20 ทำให้วิภาแค้นฝังหุ่น

"แก้แค้นเหรอคะ" กวางพูดเบาๆ สายตามองวิภาอย่างชื่นชมราวกับมองวิภาเป็นไอดอล


ปัจจุบัน

"แม่งเอ้ย ปืนกู" ศักดิ์โวยวายหาปืนไม่เจอ แผนจะจับตัวประกันหนีพังไม่เป็นท่า พอหนุ่มใหญ่คิดจะใช้มีดแทน ตำรวจน้ำถึงเรือยอร์ชลำหรูแล้ว

พอตำรวจมาถึงก็ไล่จับทีละคนจนครบไม่เว้นแม้แต่คนที่ว่ายน้ำหนี และศักดิ์ก็ไม่รอดเช่นกัน หมอปิ่นและแป้งออกมาจากห้องน้ำด้วยความโล่งใจ ทั้งสองสาวรีบวิ่งไปหาเป้ที่กำลังถูกวิภากอดแนบอก

"ช่วยทางนี้ด้วยค่ะ มีคนเจ็บ" แป้งตะโกนเรียก

"มาค่ะ ปิ่นดูให้" หมอสาวรีบเข้ามาดูอาการ แม้เธอจะเป็นจิตแพทย์แต่หมอทุกคนก็ต้องเรียนหมอทั่วไปมาก่อน

"ไม่เป็นไรครับพี่ปิ่น" เป้บอกยิ้มๆ "ไกลหัวใจครับ"

หมอสาวถอดเสื้อชายหนุ่มออกเห็นรอยฟกช้ำตามลำตัวและที่ใบหน้าหล่อๆของเขา ดูๆแล้วก็ไม่เป็นอะไรนัก แต่เธอก็เป็นห่วงอยู่ดี

"พ่อ" แป้งเห็นศักดิ์ถูกใส่กุญแจมือก็ใจหาย เธอลุกขึ้นยืนมองขณะที่ศักดิ์นั้นหลบหน้าหลบตาขึ้นเรือตำรวจไป

"ขอเชิญทุกคนไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยครับ" ตำรวจนายหนึ่งพูดขึ้น สายตามองสาวๆแต่ละคนไปมาแต่ก็รีบหันกลับไปที่เรือ

"ได้ค่ะ" วิภาตอบ

เป้ แป้ง ปิ่น และวิภาขึ้นเรือตำรวจน้ำกลับโรงพัก ทั้งคลิปหลักฐาน ทั้งรอยฟกช้ำของเป้ต่างมัดตัวศักดิ์และลูกน้องได้เป็นอย่างดี ส่วนคลิปฉากเสียวในห้องนอนระหว่างเป้กับวิภาถูกกวางลบไปก่อนจะส่งให้ตำรวจ พวกนั้นโดนไปหลายข้อหา วิภาโทรไปปรึกษาทนายมาแล้วว่ายังไงก็ดิ้นหลุดยากเพราะหลักฐานนั้นแน่นหนา ศักดิ์ได้แต่ขอร้องให้วิภายอมความ แต่ไหนเลยคุณแม่แสนสวยจะทำแบบนั้น

"ไม่มีทางหรอก สมควรแล้ว" วิภาพูดอย่างเคียดแค้น เป็นคำพูดสุดท้ายก่อนเธอจะเดินออกไป

เป้ ปิ่น แป้ง และวิภาเสียเวลาอยู่ที่โรงพักจนถึงเย็นเพราะตำรวจต้องสอบปากคำโดยไม่ได้ไปที่ไหนอีกและวันพรุ่งนี้ก็ต้องกลับบ้านกันแล้ว วิภาในตอนนี้โล่งใจสุดๆเพราะกำจัดมารผจญออกไปทั้งหมดได้ภายในทริปเดียว ตอนนี้เธอกำลังพยุงลูกชายที่เหมือนกำลังมึนเล็กน้อยเพราะโดนแรงกระแทกเดินกลับไปที่รถ

"ไปโรงพยาบาลไหมคะ" หมอสาวถามด้วยความเป็นห่วง เธอมองวิภาที่กำลังพยุงเป้ก็รู้สึกอยากทำแทน "มาค่ะคุณแม่ ปิ่นช่วย"

หมอปิ่นจับแขนเป้อีกข้างมาคล้องรอบคอเธอ กลิ่นกายหอมๆกระทบโสตประสาทชายหนุ่มทันที

'เรียกแม่เลยแฮะ' วิภาเลิกคิ้วเล็กน้อยที่จู่ๆหมอปิ่นก็เรียกเธอแบบนั้นแต่ก็ปล่อยให้หมอสาวพยุงเป้แทน

"แป้งช่วยนะวิ" แป้งรีบมาพยุงแขนอีกข้างทันที

ตอนนี้สองสาวข้างกายของเป้มีทั้งหมอสาวทั้งพริตตี้สาวกำลังช่วยพาเขาเดินกลับรถ สายตาของพวกเธอมองกันเองก็รู้สึกว่ามีบางอย่างเริ่มไม่ชอบมาพากลแล้ว สองสาวต่างสงสัยในความสัมพันธ์ของแต่ละฝ่ายมากขึ้นเรื่อยๆโดยที่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงกลางไม่ได้รู้สึกถึงบรรยากาศแปลกๆนี้เลย มีเพียงวิภาที่เหมือนจะจับสิ่งเหล่านี้ได้

---------------------------------------------------

สุขสันต์ปีใหม่ล่วงหน้าครับ

[xxxxxx6]

ตัวละครใหม่คุณนักสืบ