รอยทรงจำ ตอน Project Mint ep12.2

[midobun001]

ปูเรื่องกันอีกแปปนะครับ วันนี้จัดกันต่อเนื่องไปเลย เป็นของขวัญปีใหม่ครับ

บทที่ 12.2

เรื่องไม่คาดฝันบนหาด

ชื่อที่ได้ยินจากชัยแว่วกังวานอยู่ในหัว เล่นเอาเธอขาอ่อนแทบหมดแรง "ลูกค้ามิ้นที่ติดต่อพี่มาก็คือ ไอ้ก้าน" ทันทีที่เธอได้รู้เธอก็ปฏิเสธรับงานไปทันที แต่ถึงจะยุ่งยากแต่ชัยก็บอกว่าจะลองไปเจรจาให้ว่าน้องที่รับงานไม่ต้องการรับแล้ว เพราะยังไม่มีใครรู้นอกจากกลุ่มของชัยว่า น้องที่บอกว่ารับงานคือใคร

"พี่ช่วยหนูหน่อยนะ คนแบบนั้นหนูคงไม่มีอารมณ์ทำอะไรด้วยหรอก" มิ้นรีบออกตัว

"อืม....เดี๋ยวพี่จัดการให้" ชัยรับคำแล้วเดินผละออกไป

------------------------------------------------------------------------

มิ้นเดินกลับมาที่โต๊ะอีกที ทุกคนก็หายกันไปหมดเหลืออยู่แค่แจนคนเดียวที่ยังรอมิ้นอยู่ใบหน้ามิ้นดูเคร่งขึงตึงเครียดเธอหยิบกระเป๋าถือของตัวเองตั้งใจจะเดินกลับห้อง แจนคว้ากระเป๋ามิ้นเอาไว้

"จะไปไหน เครียดอะไรแก"

"ว่าจะกลับห้องไปนอนพัก"

"นี่ พวกนั้นจะไปเล่นน้ำที่หาดไม่ไปหรอ ป่านนี้เปลี่ยนชุดว่ายน้ำกันเสร็จแล้วมั้ง"

"เล่นน้ำหรอ...."

"ใช่ ก็นี่มันจะเย็นแล้ว แดดตกแล้ว ใครๆ ก็ไปเล่นน้ำกันหมด ไปเถอะ มารีสอร์ตมีหาดส่วนตัวทั้งทีจะนอนอยู่แต่ในห้องได้ไง" แจนรบเร้า

"อ่ะ... อืม ไปก็ได้"

"เย้ งั้นไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำกัน" แจนรีบจุงมือมิ้นเดินไปทางห้องพัก พอดีกับสองสาวหุ่นสวยเดินสวนออกมาด้วยชุดว่ายน้ำสีฟ้ากับชมพู เป็นทูพีช ขนาดผู้หญิงด้วยกันยังต้องนมมองตูดแทบตาไม่กะพริบถ้าเป็นผู้ชายมาเห็นคงเลือดไหลออกจมูกแน่ๆ

"หูย เก๋ กับจุ๊บแจงนิ ซ่อนรูปว่ะ พวกแก" แจนพูดยิ้มๆ

"ซ่อนอะไรกัน บ้า" จุ๊บแจงยิ้มร่าพออกพอใจ

"เดี๋ยวเราไปรอที่หาดนะ คนเยอะแบบนี้อยากลองเล่นวอเล่ย์ชายหาดเลย มิ้นกับแจงมาอยู่ทีมเรานะ" เก๋พูดขึ้น

"อืม" มิ้นยิ้มตอบ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเก๋ท้องเสียวันนั้น มิ้นก็คงไม่รู้จักชัย หนุ่ม นิคและต้น จะขอบคุณดีไหมนะ แต่ท่าทางแล้วเก๋ก็คงเป็นอีกคนที่เป็นคู่ขาให้พวกนั้นเหมือนเธอเหมือนกัน เพราะสายตาที่เธอมองตอนชวนไปเล่นวอเล่ย์มันทำให้รู้สึกเข้าอกเข้าใจยังไงชอบกล

"เห็นไหม ต้องสนุกแน่ๆ เดี๋ยวตามไปนะ" แจนรีบจูงมือมิ้นกึ่งวิ่งกึ่งเดินกลับไปที่ห้อง

ห้องพักถูกจัดเอาไว้เป็นหลัง แยกกัน ทั้งรีสอร์ตตอนนี้ถูกทั้งแผนกเหมาเอาไว้หมด เพราะเห็นว่ามีพี่คนหนึ่งที่รู้จักเจ้าของรีสอร์ตเลยได้ที่พักนี่ในราคาพิเศษ แต่ละห้องเป็นบ้านเดียวแยกกัน หนึ่งหลังพักได้หกคน พวกผู้หญิงจะได้พักบ้านฝังที่ติดกับหาด ส่วนผู้ชายได้พักบ้านที่ติดกับศาลารับรองแขกและลานทำกิจกรรม เสียงคุยหยอกล้อดังแว่วจากด้านนอกดูน่าตื่นเต้น มิ้นสลัดความคิดในหัวแล้วออกมานั่งรอแจนอยู่ด้านหน้าบ้าน เธอสวมทูพีชสีน้ำเงินลายขาว มันรัดเต้าอวบจนตึง แค่ดูภาพตัวเองในกระจกยังจะทนไม่ไหวเกิดอารมณ์ขึ้นมาจนต้องรีบออกมารับลมข้างนอก

"ดู ยัยครีมกับยัยโบว์สิ ไม่รู้จักเก็บข้าวของให้เข้าที่เลย ไม่เหมือนยัยเก๋กับยัยจุ๊บแจง ไม่เดือดร้อนใคร" แจนพูดบ่นๆ แล้วจัดการเก็บข้าวของเข้าที่ พอเดินออกมาก็สวมหมวกปีกกว้างที่ทำจากผ้ามาพร้อมแว่นกันแดดสีเข้ม แจงสวมทูพีชสีชมพูขาว ตรงสะโพกมีผ้ามักย้อมเป็นเสื้อคลุมตัวบางสีชมพูขาวเหลือมัดคาดเอวเอาไว้ สะโพกของเธอกิ่วคอดเว้า เมื่อดูภาพรวมไม่ต่างไปจากนางแบบที่กำลังจะไปถ่ายโฆษณา

"ยัยบ้า ไหนบอกว่า ไม่มีแดด เอาหมวกเอาแว่นไปทำไม ไหนจะเสื้อคลุมอีก"

"ไปถ่ายรูปไง มาทะเลทั้งที พร๊อบต้องครบ" แจงตอบ

"ไหนใครมีกล้อง เฮอ ช่างเถอะ ล็อกห้องด้วย อยากเล่นน้ำแล้ว" มิ้นตอบแล้วจับผมที่ปล่อยสลายมัดเป็นหางม้าไปด้านหลัง เสียงฝีเท้ากำลังเดินผ่านห้อง มิ้นมองไปทางต้นเสียง ขณะที่แจนกำลังล็อกประตู

"มิ้น นมแกไม่ได้ทำมาจริงหรอ ใหญ่เกินเบอร์นะนั่น ฮ่าๆ ชั้นว่าพี่ชัยคงตามถ่ายรูปนมแกอย่างเดียวแน่ๆ" แจนแซวสนุกปาก แต่ไม่มีเสียงตอบ เธอหันกลับมามองสงสัยว่าทำไมมิ้นถึงเงียบไป

ภาพตรงหน้าคือมิ้นกำลังจ้องมองผู้ชายหน้าตาหล่อที่กำลังจะเดินผ่าน เขาเดินมากับเพื่อนอีกคน ทั้งสองคนมองตากันนิ่งหยุดเคลื่อนไหวเหมือนกับถูกดูดวิญญาณออกไปจากร่าง

"มิ้น" แจนเดินไปจับไหล่มิ้น เธอสะดุ้งออกจากห้วงความคิดแสร้งหลบตาชายตรงหน้า

"นี่แจงหรอเนีย โคตรสวยเลย สวยจนจำแทบไม่ได้เลย" ชายอีกคนที่มาด้วยร้องน้ำเสียงดีอกดีใจ ทั้งสองคนพอรู้จักกันเพราะจบมาจากที่เดียวกัน

"อีบ้าแชมป์" แจนพูดอายๆ

"ชัชจะไปที่หาดหรอ" มิ้นถามกลับไปที่ชายที่กำลังยืนหลบหน้า เขาพยักหน้าแทนคำตอบ

"มิ้นก็จะไปที่หาดหรอ" เขาถาม

"งั้นก็ไปด้วยกันเลยสิ ไหนๆ ก็จะไปที่หาดแล้ว" แชมป์พูด เขาเองอยากเดินกับแจนมากกว่า เลยถือโอกาสเดินไปเลียบๆ เคียงๆ เข้าหาเธอแบบออกหน้าออกตา มิ้นมองสองคนนั้นเดินกันไปล่วงหน้า ชัชยังยืนอยู่ที่เดิม มิ้นก็ยังคงนั่งอยู่อย่างเก่า

"ไปกันเถอะ" ชัชยิ้มอ่อนผายมือให้เธอเหมือนเจ้าชายที่กำลังเชิญชวนเจ้าหญิง ขาดไปก็แค่รถม้ากับเสื้อผ้าสุดหรู ตอนนี้เขาแค่สวมกางเกงฮาวายสีน้ำเงินขาว

"เราใส่เสื้อผ้าสีเดียวกันเลยนะ" ชัชหาเรื่องทำลายความเงียบระหว่างเดินไปเรื่อยๆ ตามหลังแจนกับแชมป์ที่อยู่ข้างหน้า

"อุ๊ย นั่นสิ" มิ้นยิ้ม ชัชถือโอกาสลอดมือไปจับมือมิ้นไว้แน่น

"ทำอะไร...เดี๋ยวใครก็เห็นเข้า"

"ชัชกลัวมิ้นหนีไปอีก จะไม่ให้หนีไปไหนอีกแล้วนะ จะจับไว้แบบนี้แหละ"

"จะบ้าหรอปล่อยนะ ถ้ามีคนเห็นเข้า..." มิ้นพูดพลางหยุดเดินสองคนด้านหน้าไม่ได้สนใจมิ้นกับชัชแล้วทั้งคู่กำลังสวีทกันหวานฉ่ำจนไม่ได้มองเลยว่า เพื่อนด้านหลังหายไป

"ถ้าปล่อยมิ้นก็จะหนีผมไปอีก แถมไม่รับโทรศัพท์ ไม่ตอบข้อความ เล่นหายไปจากผมเฉยๆ อีก มิ้นอย่าลงโทษผมแบบนั้นอีกเลยนะ มิ้นก็รู้ว่าผมรู้สึกยังไง"

"ชัช อย่าพูดเรื่องนั้นตอนนี้ ปล่อยมันไปเถอะ มิ้นจะยอมจับมือชัชแค่ไปใกล้ๆ หาดแค่นั้นนะ"

"อืม แค่นี้ก็พอ...แต่คืนนี้ งานเต้นรำ มิ้นเต้นกับผมนะ"

"จะบ้าหรอ แล้วกาญจะไม่ด่าเอาหรอ"

"ไม่หรอกผมกับเค้าเลิกกันแล้ว ผมไม่ได้ชอบเค้าตั้งแต่แรก เป็นเขาที่มาตอแยผมมาโดยตลอด ผมว่าเขาคง...เข้าใจแหละถ้าผมจะเริ่มต้นใหม่กับคนที่ผมชอบจริงๆ"

"ไม่จริง ถ้ากาญเขาเข้าใจง่ายๆ แบบนั้น พี่ชายเขาจะมาแกล้งชัชทำไม"

"มิ้นรู้เรื่องนั้นด้วยหรอ"

"รู้สิ ก็เรื่องของชัช ก็ดังไปทั่วแล้ว ทุกคนเค้าก็รู้กันหมด มิ้นเป็นห่วงนะ มีอันธพาลแบบนั้นมาหาเรื่องชัช ชัชต้องดูตัวเองรู้ไหม"

"คืนนี้ หลังจากประกวด มิ้นมาเจอผมที่หาดได้ไหม ผมอยากอยู่กับมิ้น"

"ที่หาดหรอ....ได้สิ...." มิ้นรับคำ พอทั้งคู่เดินกันมาใกล้ทางออกหาดก็ผละมือออกจากกันแล้วเดินเข้าหาเพื่อนของตัวเอง แจนมองมาที่มิ้นกับชัช เธอไม่ได้รู้จักชัชเท่าไรนักแต่ก็พอรู้ว่าสองคนนี้รู้จักกัน เธอพอได้หลอกถามเรื่องของชัชกับมิ้นจากแชมป์มาคร่าวๆ เลยรู้ว่าชัชชอบมิ้นอยู่จริงๆ และมิ้นก็คือสาเหตุที่ทำให้กาญหึงจนระเบิดแตกตามข่าวลือ

"นั่น พวกยัยเก๋รอเล่นวอเล่ย์อยู่นั่นไปกันเถอะมิ้น" แจนรีบจูงมือมิ้นเดินไป เมื่อมิ้นเดินออกมาจากมุมสายตาทั้งหนุ่มๆ สาวๆ ก็หันมอง หนึ่งในนั้นคือกาญที่อยู่ในชุดว่ายน้ำ เธอมองมาที่มิ้น หลังจากที่มิ้นเดินออกไปไม่นานชัชก็เดินออกมา

ทำไมถึงต้องเห็นสองคนนั้นอยู่ใกล้กันตลอด ยัยนั่นเอาเอาของต่ำๆ ไปล่อหลอกชัชอีกแล้ว กาญกัดฟันกรอด เธอรีบตรงดิ่งไปหาชัช ยืนจังก้าขวางอยู่ตรงหน้าเขา

"ชัช" กาญคว้ามือชัชมาจับไว้แน่น บีบด้วยแรงเท่าที่ตัวเองมี มันไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บหรอก แต่ยิ่งเห็นเขาก็ยิ่งไม่เข้าใจสภาพอารมณ์ของเธอ

"ปล่อยผม"

"ถึงชัชจะเลิกกับกาญ แต่ชัชก็ไม่มีสิทธิ์จะไปคบกับอีนั่น"

"ทำไมผมจะไม่มีสิทธิ์..... คบกับเขาก็ยังดีกว่าคบกับหมาบ้า"

"กรี๊ด....ถ้าชัชได้รู้ว่าอีนั่น....มันไม่ใช่ผู้หญิงดีๆ ที่ชัชอยากได้ ชัชถึงจะยอมหยุดใช่ไหม ได้งั้นกาญจะพิสูจน์เองว่าอีนั่นมันไม่เหมาะสมกับชัช มันคือผู้หญิงชั้นต่ำ" กาญพูดเสียงดัง ชัชรีบดึงมือกลับ เสียงที่ดังจนเหมือนคนตีกันทำเอาทุกคนหันไปมองเป็นสายตาเดียวกัน บรรยากาศที่สนุกสนานหยุดลงชั่วคราว กระทั่งกาญเดินออกจากชัชไปและชัชย้อนไปอีกทางทุกอย่างถึงกลับเป็นอย่างเดิม

---------------------------------------------------------------------------

มิ้นตั้งอกตั้งใจเล่นรับส่งวอลเล่ย์เล่นกันในกลุ่มสาวๆ โดยมีหนุ่มๆ นั่งมองกันเจริญหูเจริญตา ผู้หญิงกว่าสิบคน หน้าอกกว่าสิบรูปแบบ ทั้งยังสะโพก หน้าตาสวยหมดจดหลายแบบที่มีให้มองจนไม่เบื่อ แต่ละคนมองเต้าอวบในชุดทูพีช เด้งไปส่ายมา ยิ่งจังหวะบอลพุ่งเข้ามากระแทกก็จะร้อง "กรี๊ด ว๊าย อ๊ะ อี้ อุ๊ย โอ๊ย" ทั้งสีหน้าและท่าทางแต่ละคน เหมือนกำลังขย่มดุ้นอยู่อย่างนั้น ผิวที่ขาวๆที่ถูกกระแทกใส่แดงเรื่ออมชมพูเป็นจ้ำๆ สำหรับพวกผู้ชายก็เหมือนการเลือกซื้อสินค้าที่มีให้เลือก แต่สำหรับสาวๆ ในสนามพวกเธอรู้ดีว่าต้องทำตัวให้เป็นที่จับจ้องให้มากที่สุด ตอนนี้แหละที่จะทำคะแนน

ในบรรดาสาวๆ มิ้นได้เปรียบเรื่องขนาดหน้าอก มีผู้ชายทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องแวะเวียนเข้ามาจีบกันแบบไม่ซ้ำหน้า สายตาผู้ชายกว่าครึ่งกำลังจับจ้องที่นมและสะโพกกลมของเธอ เธอโปรยยิ้มมองพวกเขาเชิงให้ท่า ยิ่งสร้างเสียงเชียร์ฝั่งเธอให้ดังกระหึ่มไปทั้งสนาม ขณะที่สนามอีกฝ่ายคือส้ม ที่ไม่อยากจะเสียหน้าเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังเชียร์แต่มิ้นเท่านั้น

"มิ้นสู้ๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอ" เสียงดังแว่วมาจากข้างสนาม สำหรับส้มมันน่ารำคาญเหมือนเสียงหมาเห่าไม่มีผิด มิ้นยิ้มเยาะที่ส้มกำลังแสดงสีหน้าหงุดหงิด จังหวะลูกบอลซัดมา มิ้นวิ่งเข้าไปเดาะส่งแต่ลูกบอลข้ามไปอีกฝั่ง ฝั่งนั้นรับบอลได้ แต่ทว่า..... ลูกบอลลอยคว้างในอากาศได้ระดับ ส้มกระโดดขึ้นตบสุดแรงอัดใส่มิ้น

มิ้นตั้งท่ารับ ลูกบอลพุ่งอัดจนเจ้าตัวก็ล้มกระจายลงไปกับทราย ร่างขาวแดงเป็นจ้ำรอยลูกบอล ทรายเกาะจับตามเนื้อตัว

"ส้มแรงไปเปล่าวะ ไม่ได้แข่งนะ ทำไมเอาจริงแบบนี้" แจนเอ็ดใส่แล้ววิ่งมาดูมิ้น

"แกเป็นไงบ้าง"

"ไม่เป็นไร" มิ้นตอบพยายามลุกขึ้น หลังจากเล่นกันไปหลายเซ็ตเหงื่อก็ซึมออกมาเต็มตัว

"น้องมิ้น เป็นอะไรไหม พี่มีน้ำให้ดื่ม มาดื่มน้ำตรงนี้มา" เสียงเจ้าชู้ของผู้ชายรอบๆ ยังไม่หยุด มิ้นยิ้มร่า มีคนวิ่งเข้ามาส่งน้ำให้ดื่มคนนั้นคือพี่นิค แต่เขามาจากไหน มิ้นมองกลับไปตามทิศที่เขาวิ่งมาเห็นเลิฟ ชูขวดน้ำขึ้นรับ ในมืออีกข้างถือกล้องถ่ายรูปที่คล้องคออยู่

"อู้ว พี่ประธาน" เสียงผู้ชายปีหนึ่งแซวเบาๆ

"พี่เลิฟให้น้ำแกด้วย แกน่าจะไปขอบคุณเค้านะ" เก๋เดินเข้ามาบอก เพราะเธอหมั่นไส้อีกฝ่ายใจจะขาด ยิ่งส้มเห็นว่ามิ้นมีเลิฟเอาอกเอาใจก็ยิ่งหัวเสียยืนกัดฟันกรอด

มิ้นเดินไปกับกลุ่มสาวๆ ในทีมครีม เรนโบว์ แจน จุ๊บแจง เก๋ รวมมิ้นก็เป็นหกคน พวกรุ่นพี่รีบส่งน้ำให้สาวๆ อีกห้าคนที่เหลือจนสาวๆ พากันยิ้มหน้าบาน พวกหนุ่มรุ่นพี่อย่างชัยกับพนุ่มและคนอื่นๆก็ไม่ได้มองไปไหนไกลนอกเสียจากนมและก้นของพวกเธอแต่ละคน

"ขอบคุณสำหรับน้ำนะคะ" มิ้นพูด

"ลีลาเล่นใช้ได้เลยนะน้องมิ้น"

"เหรอคะ"

"มิ้น พี่ว่าตอนกีฬาสีมหาลัยมิ้นมาเป็นพี่เลี้ยงให้ทีมพวกพี่ดีกว่า พวกพี่จะได้มีกำลังใจเล่นบอล" ต้นเสนอ

"เป็นพี่เลี้ยงนี่ต้องทำอะไรบ้างหรอคะ"

"ก็คอยช่วยเรื่องน้ำดื่ม อาหาร ความเรียบร้อยตอนซ้อม มีทีมพี่เลี้ยงคนอื่นด้วย แต่พี่อยากให้มิ้นมาเป็นกำลังใจให้พวกพี่หน่อย ใช่ไหมวะไอ้ชัย ไอ้หนุ่ม" ต้นหาแนวร่วม อีกสองคนพยักหน้ารับ

"เอาน่ามิ้น สงเคราะห์พวกมันหน่อย ก็แค่ช่วยๆ กัน" เลิฟหยักคิ้วส่งสายตาเจ้าชู้ใส่ พวกเพื่อนๆ ข้างหลังอมยิ้มกันคิกคัก

"เออแก เอาน่า ถ้าไม่เอาชั้นเอานะ งานออกจะสบายไปเป็นลีดก็เมื่อยแขน งานเมื่อยๆ แบบนั้นให้ ยัยส้มทำไปเถอะ แกเป็นลีดคณะทีเดียวจบ ลีดเล็กๆ อย่างงานภายในไม่ต้องทำหรอกเสียเวลา" จุ๊บแจงรีบขยำไหล่มิ้นคะยั้นคะยอ

"งั้นให้พวกหนูทำกันหมดเลยได้ไหม"

"ก็ได้อยู่นะ" เลิฟตอบ

"ทำไมง่ายขนาดนี้อย่าบอกนะว่าพี่เลิฟก็..." มิ้นเดาไม่ทันจบ เลิฟก็รีบเฉลย

"ฉลาดจังนะเรา พี่หัวหน้าทีมเอง ฮ่าๆ" เลิฟยิ้มๆ

"ไอ้เลิฟแต่เรื่องนี้เรื่องใหญ่นะ มึงจะเอาทีมพี่เลี้ยงสวยๆ แบบนี้ พวกกูต้องขยายป่าววะ เดี๋ยวพวกกูไปบอกพวในทีมที่เหลือกแม่งก่อน ฮ่าๆ" หนุ่มพูดยิ้มๆ แล้วกอดคอชัยเดินไปทางกลุ่มรุ่นปีสี่ที่นั่งอยู่บนศาลา

"ว่าแต่พี่ต้นอยู่คนละคณะไม่ใช่หรอคะ"

"ใช่ มีอะไรที่พวกพี่ทำไม่ได้ละ ฮ่าๆ" เลิฟตอบ รอยยิ้มกับสายตาของเลิฟบอกว่าเขาเองก็อยากรู้จักเธอให้มากกว่าแค่รุ่นพี่รุ่นน้องมากเหมือนกัน

"คืนนี้พวกน้องๆ หลังงานดาวเดือนจะทำอะไรกันต่อ" เลิฟถาม

"ก็กลับห้องนอนไงคะ" เก๋ตอบยิ้มๆ

"พี่ว่าพี่มีอะไรสนุกๆ นะสนใจกันหรือเปล่า"

"อะไรละคะที่ว่าสนุก" ครีมถามเธอเป็นสาวที่ขี้เบื่อที่สุดในกลุ่ม

"พอดีพี่ได้ห้องใหญ่ พี่เลยว่าจะชวนพวกเราไปดื่มด้วย"

"แค่พวกเราหรือมีใครอีกไหมนะ"

"มีสิ ก็พวกเพื่อนๆ ดาวเดือนคนอื่นๆ ก็ไปกันนะ ก็ที่บอกมิ้นไว้ไงเรื่องถ่ายรูป มีน้องอยากลงถ่ายงานคืนนี้เลย เสร็จงานก็นั่งดื่มกันสนใจไหม"

"พวกเดือนก็ไปหรือคะ งั้นก็แปลว่ามีแต่พี่กับพวกปีหนึ่ง" มิ้นถาม เพราะเลิฟพูดเรื่องนี้ตอนที่ชัย หนุ่ม นิคและต้นเดินแยกกันไปคุยเรื่องเป็นพี่เลี้ยงทีมฟุตบอลกัน

"ที่จริงพี่ก็แค่อยากแอบสปอยว่ารอบต่อไปจะตัดสินด้วยอะไร กติกาแบบไหนแค่นั้นแหละ ถ้าน้องมิ้นสนใจก็มาได้นะ"

"ร้ายจังเลยค่ะ หาเรื่องมาหลอกล่อด้วย แบบนี้ก็ต้องไปสิคะ ถ้าไม่ไปก็ถือว่าพลาด" แจงแทรก

"ก็แล้วแต่พวกเราจะมองนะอันนี้ ฮ่าๆ" เลิฟพูดยิ้มๆ

"อีกสักพักอาหารเย็นก็คงจะเริ่มแล้ว เดี๋ยวพวกน้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันได้เลยนะ แต่งตัวกันตามสบายนะ มีแต่พวกดาวเท่านั้นแหละที่ต้องสวยที่สุด ให้สมกับเป็นเจ้าชายเจ้าหญิงซะหน่อย" เลิฟมองมิ้นด้วยตาเป็นประกาย

"ค่ะ" มิ้นยิ้มตอบ

"แก ไปเล่นน้ำกันเถอะ ไหนๆ ก็จะต้องไปอาบน้ำแล้วยังไม่ได้เล่นน้ำเลย" ครีมหันไปทางทะเล มีเพื่อนๆ อีกหลายกลุ่มกำลังลงไปเล่นน้ำกัน

"ไปก่อนนะคะ" แจงตะโกนไล่หลัง ก่อนจะเดินออกมา แล้วลงไปเล่นน้ำที่ชายหาด

"มิ้นพี่เลิฟจ้องแกตาเป็นมันเลย แถมยังชวนไปห้องอีกนะ" แจงรีบเข้ามาจับแขนมิ้น

"ทำไมหรอ"

"พี่เค้าต้องจ้องแกอยู่แน่ๆ"

"บ้าแล้ว เรายืนตรงหน้าเค้าเป็นกลุ่มเค้าอาจจะมอง ยังเก๋ก็ได้ น่ารักกว่าชั้นตั้งเยอะ แล้วพี่เลิฟก็เหมือนจะมียัยส้มหวงอยู่ ที่ชวนไปห้องก็บอกชวนพวกดาวเดือนยัยส้มก็ต้องไปด้วยอยู่แล้วหรือเปล่า คงไม่มีอะไรหรอก" มิ้นตบมือที่เข้ามาจับเบาๆ คิดกลบเกลื่อนเอาว่ามันไม่มีจุดประสงค์แอบแฝงหรอก ทั้งที่รู้แก่ใจผ่านสายตาว่าไม่รอดแน่ๆ เสือผู้หญิงขาดนี้

"แต่ถ้าพี่เค้าไม่เล่นกับยัยส้ม แล้วหันมาเล่นกับแกละ บางทีพี่เค้าอาจไม่ได้ชอบแบบสวยๆ แต่ชอบแบบอึ๋มๆ ก็ได้นะ" แจงพูดยิ้มๆ แล้วยกมือขึ้นเตะนมมิ้นเด้งไปมา

"ว๊าย....ยัยแจงทำอะไรเนีย" เสียงร้องของมิ้นเรียกให้สายตาผู้ชายมาจ้องเต็มไปหมด

"อิอิ" คนแกล้งรีบวิ่งหนีลงน้ำ

"หยุดเดี๋ยวนี้เลยแกล้งกันรอ ให้จิ้มคืนเลยอย่าหนีนะ" มิ้นรีบวิ่งตาม ใครจะยอมตกเป็นเป้าสายตาพวกนั้น แต่ตอนนี้ยิ่งวิ่งเท่าไร เต้าก็ยังสะเทือนสั่นเด้งไปมาตามฝีเท้า มิ้นหันไปมองพวกคนที่จ้องกลับมาแต่ละคนก็หลุบตาลงหนีกันจ้าละวัน คนที่เขินมัน ควรจะเป็นชั้นต่างหากไอ้พวกหื่น

ปรายสายตามองเห็นส้มเดินเข้าไปหาเลิฟกับเพื่อนอีกสองคนถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าจะชื่อทราย กับจ๋าทั้งสองคนมองมาทางมิ้นยังแผ่รังสีอำมหิตส่งมาให้ มิ้นเลยแกล้งทำเป็นไม่สนใจยิ้มกลับ แต่สองคนนั้นไม่ได้ยิ้มตอบ สายตาที่มองมาเหมือนกาญแป๊ะ มิ้นเลยหันกลับแล้วเดินลงน้ำไปสมทบกับพวกของแจง

ระหว่างที่กำลังเล่นน้ำเพลินๆ พอให้มิ้นไปแอบมองขึ้นไปข้างบนฝัง กวาดตามองรอบๆ พวกผู้ชายกำลังมองมิ้นกับเพื่อนเล่นน้ำกันอยู่ ยิ่งเสื้อผ้าเปียกน้ำพวกนั้นก็ยิ่งจ้องกันตาแทบถลน เมื่อจัดลำดับทรวดทรงมิ้นเป็นที่หนึ่งเรื่องหน้าอกแล้วก็ตามด้วย เก๋ แจนกับจุ๊บแจงก็ตามมาอีกที ส่วนครีมกับเรนโบว์นี่ท้ายสุดแต่ขนาดหน้าอกก็ไม่ได้ถือว่าเล็กยังคงพอดีไม้พอดีมือไม่ถึงกับไม้กระดาษเกินไป

เสียงพวกสาวๆ สาดน้ำเล่นกัน จับโน้นจับนี่เล่นหัวเราะเสียงดัง แอบจั๊กจี้กันในน้ำ ร้ายสุกก็เก๋ที่มุดน้ำดำลงไปแกล้งใช้มือตะปบหว่างขาแต่ละคนเล่นแบบถึงเนื้อถึงตัวสุดๆ พอให้สะดุ้งเหมือนปลามาตะปบตอด ชวนให้สยิว ที่หาดตอนนั้นก็พวกเธอนั่นแหละที่เด่นที่สุดทำเอาพวกผู้ชายต้องนั่งตัวงอดูกันนิ่ง พวกสาวๆ ใกล้ๆ เริ่มแห่กันขึ้นด้วยความหมั่นไส้ ส่วนพวกผู้ชายในน้ำบางคนก็เอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมขยับ ไอ้ที่ยังขยับอยู่ก็ไม่มองหญิง

เล่นกันจนได้เรื่องเพราะจู่ๆ ช่วงล่างของเก๋ก็เบาหวิวจนยืนหน้านิ่งอยู่คนเดียว เธอมองไปรอบๆ พยามใช้มือควานหาของในน้ำ หน้าซีดเซียว ยิ่งพอเห็นเพื่อนๆ จะขึ้นก็ยิ่งดูเครียดขึ้นจนทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

"อย่าพึ่งไปสิ คือ...มันหายไปแล้ว" เธอร้อง

"เก๋เป็นอะไร"

"กางเกงว่ายน้ำ มันน่าจะหลุดไปตอนดำน้ำ"

"หะ" ทุกคนแทบไม่อยากเชื่อหู น้ำทะเลที่นี่ก็ไม่ได้ใสมากมาย จะมองหาก็ยาก ต่างคนต่างช่วยกันลงมาควานหาแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะเจอ

ชัชที่เดินมาจากไหนไม่รู้ เดินมาพร้อมเสื้อคลุมอาบน้ำกับผ้าขนหนู เขาเดินมาหยุดยืนมองมิ้นที่กำลังย่อตัว คลำมือหาอะไรบางอย่าง

"มิ้นทำอะไร"

"หาของอยู่" เธอตอบ

"มันคืออะไร" ชัชถามย้ำ เก๋มองหน้ามิ้นเธอไม่ได้อยากให้มีคนอื่นรู้เรื่องหรอกแต่เห็นทีตอนนี้จะไม่มีทางเลือก พวกหนุ่มๆ ที่นั่งล้อมส่วนหนึ่งก็ขึ้นไปเตรียมตัวสำหรับมื้อเย็น คนที่เล่นน้ำอยู่ใกล้ๆ ก็หายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ พอเห็นว่าไม่ค่อยมีคนมิ้นเลยยอมเล่าเรื่องที่เกิดกับเก๋ให้ชัชฟัง อีกฝ่ายหน้าแดงด้วยความอาย

"เก๋ เอาผ้านี่ไปห่อตัวไว้นะ เราเอามาให้มิ้น เผื่อเอาไว้ว่ามิ้นจะชอบทำอะไรเปิ่นๆ โชว์โป้ขายหน้าตัวเองอยู่เรื่อย เห็นบอกมาเล่นน้ำ เราก็คิดแล้วว่าเกิดเรื่อง เลยตามเอามาให้ที่จริงชัชนึกว่าขึ้นไปแล้วที่แท้ก็เกิดเรื่องจริงๆ" ชัชมองไปที่มิ้น อีกฝ่ายยิ้มตอบเล่นสีหน้าทำเป็นรู้ดี แต่ชั้นไม่ใช่คนก่อเรื่องนะจ๊ะ

"ขอบคุณมากเลยชัช" เก๋ขยับขึ้นมา แต่จุ๊บแจงรีบจับเอาไว้ มิ้นเองก็รีบเดินขึ้นมาหยิบผ้าสองผืนที่ชัชถือมา เอาผืนหนึ่งไปคลุมตัวเก๋ตั้งแต่อยู่ในน้ำ ส่วนอีกผืนก็คลุมตัวมิ้นที่กำลังขึ้นจากน้ำมา มิ้นสวมชุดคลุมอาบน้ำ ส่วนเก๋สวมกระโจมอกผ้าขนหนูผืนใหญ่

"นี่ ชัชจะให้มิ้นใส่สองผืนนี้พร้อมกันเลยหรอ" มิ้นมองไปที่ชัช ถ้าห่อด้วยผ้าหนาๆสองผืนนั่นเข้าไปจริงคงเหมือนหมีขั้วโลกเดินได้แน่ๆ

"ใช่ โชว์โป้บ่อยๆ ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ"

"โชว์อะไร พูดเรื่องอะไร ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย" มิ้นบ่นอุ๊บ

"ชัช ขอบคุณมากเลยนะถ้าไม่ได้ชัชเราลำบากแน่เลย" เก๋พูดน้ำตาคลอเบ้า

"เอ้ย ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เอง คราวหน้าจะลงเล่นน้ำก็เตรียมกันมาให้พร้อม ถ้าชัชรู้ว่าลงกันหมดคงขนมาหกตัวแล้ว"

"อุ๊ย....." สาวๆ ห้าคนยิ้มแก้มปริ

"อีเว่อร์" มิ้นทุบไหล่ชัชไป

"ออกจะพระเอกนะ นี่ถามหน่อยสิ เธอชอบเพื่อนเราหรอ" แจงรีบถาม

"อุ๊ย...จริงหรอ ชัชชอบใครอ่ะ" ครีมกับเรนโบว์ยิ้มแก้มปริ เพราะยังไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไร เก๋กับจุ๊บแจงก็ตกใจนิดหน่อย

"ครับ..." คำตอบของชัชทำเอาแต่ละคนตาโต เขาตอบแล้วมองไปที่มิ้น

"อีบ้าชัช เพ้อเจ้อ" มิ้นอายจนหน้าแดงก่ำ

"ก็พวกนี้ก็เพื่อนมิ้นหมดไม่ใช่หรอ จะไปปิดเค้าทำไมละ ก็เราเป็นแฟนกันจริงๆ นิ" ชัชรีบสมอ้าง

"คนบ้า ชั้นไปตกลงด้วยเมื่อไหร่ พูดเองเออเอง"

"มิ้น ชัชก็ไม่เลวนะ แถมแกยังดีกว่ายัยกาญตั้งเยอะ สวยกว่า อึ๋มกว่าใครก็อยากอยู่ด้วยทั้งนั้น เราว่าชัชคิดถูกแล้ว" เก๋เสริม ที่จริงอยากต่อว่า ถ้าแกไม่เอาชั้นจะเอาเอง

พอเดินขึ้นมาถึงทางเดินกลับห้องทั้งชัชกับมิ้นก็มองเห็นกาญกำลังหยุดยืนมองตาเขียว ชัชทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแล้วหันมาหามิ้น

"ชัชไม่ต้องไปส่งมิ้นที่ห้องหรอก ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ คืนนี้....ชัชยังต้องเต้นรำกับมิ้นอีกนะ"

"สรุปว่ามิ้นตอบตกลงแล้วนะ"

"ก็แล้วจะมีให้อยากเต้นรำกับมิ้นอีกละถ้าไม่ใช่ชัช ไปได้แล้วเดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก" มิ้นรีบดันตัวชัชไป ต่างคนต่างยิ้มพอใจ

"พึ่งรู้ว่ายัยมิ้นชอบผู้ชายแบบนี้นี่เอง" แจงพูดยิ้มๆ หลังจากที่ชัชเดินไปแล้ว

"ชอบบ้าอะไรละ" มิ้นยิ้มหน้าบาน

"ทำตัวปากไม่ตรงกับใจอีกแล้ว หน้าแกมันฟ้องนะยัยมิ้น อิอิ" แจนพูดแล้วตี ปั๊บ ลงสะโพกมิ้นเสียงดัง

"ว๊าย" มิ้นร้องลั่น แจนรีบวิ่งหนีไป

"นี่ระวังล้มหรอกวิ่งแบบนั้น" จุ๊บแจงบ่นเห็นเพื่อนๆไม่ระวังเนื้อระวังตัวกันเลย ชวนเสียวไส้ไปหมด

"ไปถึงช้า ก็ได้อาบน้ำช้านะ ไม่เอา ชั้นจะอาบก่อนคนแรก" ครีมรีบวิ่งตามไป

"ไม่เอาสิ แบบนี้ขี้โกงนิ" เก๋กับเรนโบว์รีบตามไป

"พวกเพี้ยน อายเค้าชะมัด" จุ๊บแจงถอนหายใจ เพราะสายตาหลายๆ คนที่อยู่ใกล้ๆ ต่างมองมาทางนี้กันหมด

[peddo]

น่าจะมีปัญหารอข้างหน้าอีกเยอะ หวังว่าน้องมิ้นสาวมั่นคงจะผ่านมันไปได้ อะไรก็พอสู้ได้ แต่เรื่องรับงานนี่จะทำให้ต่อสู้ลำบากนะครับ

[swss2511]

คืนนี้คงมีเรื่องราวอีกมากมาย