มนตรา สงคราม ความรัก ตอนที่ 15: เริ่มต้นใหม่

[KaohomLM]

   เวลาปิดเทอมผ่านไปรวดเร็วเกินกว่าที่ใครจะคาด ไม่ช้า มหาวิทยาลัยก็เปิดอีกครั้ง และสามสาวก็ได้กลับมาเจอกันอีกรอบ

   "แตงโม เป็นไงบ้าง" ข้าวหอมร้องถามทันทีที่เห็นเพื่อนตัวเล็ก
   "ไม่เป็นไรแล้วเจ๊" แตงโมบอก "กลับถึงบ้านวันนั้นเค้านอนซมไปตั้งอาทิตย์นึง แต่ตอนนี้หายดีแล้ว ฟิตปั๋ง" แตงโมกระโดดขึ้นลงให้เพื่อนดู "แล้วเจ๊ล่ะ ปิดเทอมได้ฝึกอะไรมาบ้าง"
   "ก็ หลายอย่างอยู่" ข้าวหอมตอบหลังเหลียวมองดูว่าไม่มีใครแอบฟังอยู่ "แต่สถานการณ์ตอนนี้วิกฤติมากเลย"
   "ทำไมเหรอเจ๊" เบลถาม
   "ปิศาจราคะโผล่มาเต็มไปหมด ทั่วทุกพื้นที่เลย" ข้าวหอมตอบ "ปั่นป่วนกันทั้งสภาเลย ไม่มีใครู้ด้วยซ้ำว่าพวกมันโผล่มาจากไหน ศูนย์ใหญ่ที่ภาคเหนือแตกไปแล้ว ผู้พิทักษ์ตายไปแปดคน หนึ่งในนั้นเป็นผู้อาวุโสด้วย ศูนย์ภาคใต้ก็แย่พอกัน ส่วนแถวนี้ก็เหลือแต่เรากับพี่เก่งสองคน ตามปกติ"
   "ทำไมมันมีแต่ปิศาจราคะเหรอ" แตงโมถามด้วยความสงสัย "ไม่เห็นเคยเห็นปิศาจโทสะ โลภะ หรืออะไรพวกนั้นเลย"
   "พวกผู้อาวุโสเชื่อกันว่า ปิศาจราคะเข้าร่วมในสงครามใหญ่เมื่อห้าสิบปีที่แล้วน้อยที่สุด เพราะจริง ๆ เรื่องราคะ เรื่องทางเพศอะไรพวกนี้ไม่ค่อยเกี่ยวกับสงครามเท่าไหร่ พวกปิศาจราคะก็เลยไม่ค่อยชอบร่วมเวลากองทัพปิศาจเข้าสงคราม แต่พอฝ่ายเราชนะ พวกปิศาจสายพันธุ์อื่นเลยโดนล้างเผ่าพันธุ์เกือบหมด"
   "อืม แล้วทีนี้เจ๊จะทำยังไงต่อเหรอ"
   "ก็ถ้ายังไม่มีคำสั่งอะไร ก็คงตั้งใจเรียนไปเฉย ๆ แต่ถ้าเขาเรียกหาก็ต้องไปช่วย พี่เก่งบอกว่าจะไปดูที่ตึกร้างอีก ว่ามีพวกมันมาเพ่นพ่านแถวนั้นอีกไหม แต่เท่าที่รู้ก็ยังไม่มีนะ"

   ในช่วงพักเที่ยง
   "น้องข้าว" พี่เก่งร้องเรียก ก่อนจะเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ แตงโมในโรงอาหารและโอบไหล่สาวร่างเล็กเบา ๆ "แตงโม เป็นไงบ้าง พี่คิดถึงโมมากเลยนะครับ"
   "หนูก็คิดถึงพี่ค่ะ" แตงโมกระซิบ หน้าแดง อดคิดถึงเหตุการณ์ในป่าวันนั้นไม่ได้ เมื่อได้กลับมาเจอเก่งแบบต่อหน้าอีกครั้ง
   "น้องข้าว" เก่งหันไปหาข้าวหอมต่อ "เครื่องตรวจจับพลังปิศาจขยับหน่อย ๆ ในตึกร้าง พี่ว่าอาจจะมีพวกมันไปด้อม ๆ มอง ๆ แถวนั้นอยู่ เดี๋ยวเย็นนี้เราไปดูกันหน่อยนะครับ"
   "ค่ะ"

   หลังเลิกเรียน วันนั้น
   เก่งกับข้าวหอมไปสำรวจที่ตึกร้างอีกครั้ง แต่ไม่ว่าจะหานานขนาดไหนก็ไม่เจออะไรเลย แม้แต่เครื่องตรวจจับพลังปิศาจก็ไม่กระดิกสักนิด
   "พี่ว่ามันอาจจะมาเมื่อวานนี้ แล้วก็ไปแล้ว เมื่อเช้าที่พี่มาเลยมีพลังตกค้างอยู่นิดหน่อย แต่ตอนนี้ไม่เหลือแล้ว" เก่งสันนิษฐาน
   "ถ้างั้นวันนี้เรากลับกันเถอะค่ะ เดี๋ยวพี่ลองจับตาอยู่เรื่อย ๆ ถ้าเห็นอะไรก็บอกหนูนะ"
   ทั้งสองเก็บวัตถุเวทย์ก่อนจะออกมาจากบริเวณตึกร้าง แต่ทันทีที่ก้าวออกมาก็มีเสียงตะโกนขึ้น
   "อะไรกันเนี่ย นี่พวกคุณออกมาจากไหนเนี่ย!"
   เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มหน้าขาวแต่งตัวดีคนหนึ่ง
   "คุณออกมาจากตึกนั้นใช่ไหม" ชายหน้าขาวตะโกนซ้ำ
   "เดี๋ยว นี่คุณพูดอะไรเนี่ย" เก่งถาม แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
   "ไอ้ตึกประหลาดที่มันเดี๋ยวโผล่ออกมา เดี๋ยวก็หายไปไง" ชายหน้าขาวตะโกน "อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ"
   คนรอบข้างเริ่มหันมาดูเก่งรีบตรงเข้าไปหาชายหน้าขาวและโบกไม้โบกมือบอกให้เงียบก่อน
   "ผมชื่อต้น" ชายหน้าขาวพูดหลังจากเริ่มสงบลงแล้ว "เป็นนักสืบเอกชน มีคนหายตัวไปแถวนี้หลายคนแล้ว เขาเลยจ้างผมมาสืบ ผมจับตาดู จนเห็นว่ามีตึก ๆ นึงที่เดี๋ยวก็โผล่มา เดี๋ยวก็หายไป"
   เก่งกับข้าวหอมมองหน้ากัน
   "แล้ว...." ต้นลดเสียงลงเบาจนเสียงกระซิบ "ผมก็เห็นสัตว์ประหลาดด้วย"
   "สัตว์ประหลาดเหรอ" เก่งทวน เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจว่าบอกความจริงจะดีกว่า "เอาหละ ผมชื่อเก่ง น้องคนนี้ชื่อข้าวหอม เราไล่ตามสัตว์ประหลาดพวกนั้นอยู่ เราเชื่อว่าพวกมันนั่นแหละ ที่ลักพาตัวคนไป คุณต้นพอบอกอะไรเราเกี่ยวกับพวกมันได้ไหม"
   "พวกมันเดินเข้าไปในนั้น สี่หรือห้าตัว ทุกวันอังคาร" ต้นบอก "ผมเฝ้าดูมาสี่ห้าอาทิตย์แล้ว"
   "อังคาร" เก่งทวน "วันนี้วันพุธ งั้นพวกมันคงจะกลับมาวันอังคารหน้า"
   "พวกคุณ ไม่สิ พวกน้องสองคนไล่ล่าสัตว์ประหลาดพวกนั้นอยู่เหรอ"
   "อืม ครับ" เก่งบอก
   "ไม่น่าเชื่อ ยังเป็นนักศึกษากันอยู่เลย" ต้นพูดเบา ๆ "มั่นใจว่าสู้พวกมันได้เหรอ"
   "ถ้าสี่ห้าตัวก็น่าจะไหวนะ" เก่งบอก แน่นอน ตัวเขาเองไม่ไหวหรอก แต่เขาได้เห็นแล้วว่าข้าวหอมเก่งขึ้นแค่ไหนในช่วงเดือนที่ผ่านมา
   "งั้นอังคารหน้าให้ผมไปด้วย"
   "หืม"
   "ให้ผมไปด้วย ผมเป็นนักสืบ ผมตามพวกมันมาถึงนี่ ผมเป็นคนที่พบว่าพวกมันมากันเวลาไหน ถ้าจะปิดคดี ผมก็ต้องอยู่ด้วย"   
   "แต่มันอันตรายนะคะ พี่ต้น" ข้าวหอมพูด
   "ผมเจอเรื่องอันตรายมาแล้วไม่รู้เท่าไหร่" ต้นยืนกราน
   "แต่นี่มันไม่เหมือนกันนะคะ หนูสู้กับปิศาจพวกนั้นได้ แต่ถ้าให้ปกป้องพี่ไปด้วย"
   "พี่จะไม่ไปขวางทางหรอกครับ น้องข้าวหอมไม่ต้องห่วง"
   "เอาอย่างนั้นก็ได้" เก่งตกลง "ปกติพวกมันมากันตอนไหน"
   "ประมาณเที่ยง บางวันก็บ่าย"
   "วันอังคารหนูไม่มีเรียนคาบบ่ายพอดีค่ะ" 
   "พี่มี แต่พี่ไม่แคร์เรื่องโดดเรียนอยู่แล้ว"
   "งั้นตกลงกันตามนี้นะครับ" ต้นบอก "อังคารเที่ยง มาเจอกันที่นี่"
   เก่งและข้าวหอมพยักหน้า

ที่ซ่อนอยู่คือ Sneak Peek ของตอนต่อไปนะครับ
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[jingjing199212]

โดนเจ้าต้นหลอก

[Sak2563]

มีทีมงานมาช่วยอีกคนน่าจะดีขึ้น

[Tom 2017]

จะโดนหลอกไหม รอติดตาม

[dwarf]

ขอบคุณ​ครับ.. พี่ต้นที่เป็นพวกปีศาจคนนึงหรือเปล่า.. คงจะเข้ามาทำตามแผนที่จะพาน้องข้าวหอมไปให้จอมปีศาจสังเวย

[mrzoom]

รอดูแผนของต้น  อาจจะได้เคลมข้าวหอมเป็นคนแรก 

[oit758]

ตกหลุมคนเลวที่ร่วมมือกับพวกปีศาจแล้วละมั้ง อยู่ๆ ไปเชื่อใครก็ไมรู้คงคิดไม่ถึงว่าจะมีคนร่วมมือกับปีศาจ

[akennya]

จะมีอาวุธพิเศษมาใช้บ้างไหมนะ

[3hman]

หลงกลแน่ แต่เจ้าต้นไม่ใช่ปิศาจ เป็นสาวก เรดาร์นางเอกเลยจับไม่ได้สินะ ช่องโหว่ใหญ่เลย

[จรัญ บุญชู]

สถานการณ์แบบนี้ต้องระวังเป็นพิเศษ...จะเชื่อใครง่ายๆไม่ได้แน่นอน

[KengNaJa]

อยุ่ๆโผล่มาแบบนี้แปลกๆนะเนี่ย ไม่ใช่โดนหลอกนะครับ

[Sawat Songprasop]

   เสี่ยต้นปลอมตัวมาหลอกแน่ ชักเป็นห่วงข้าวหอม

[ones26421]

เจ้าต้นน่าสงสัย

[××Mon××]

เจ้าต้นนี่จะมาเป็นนกต่อหรือป่าวน้อน่าสงสัย

[peddo]

หน้าขาวๆ ปากแดงๆ ถึงไม่ใช่ปีศาจจำแลงก็ต้องพวกสมุนปีศาจ น่าจะขออาสาเป็นคนทำพิธีเองเลยแน่ สาวสวยขนาดนี้ เสี่ยต้นจะปล่อยคนอื่นเคลมได้ไง