ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_worming

ผมมันไม่เอาไหน 6 เดอะซีรี่ส์ อาจารย์พี่ขวัญ by Worming

เริ่มโดย worming, มกราคม 22, 2022, 01:46:09 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

worming

เพื่อความบันเทิง หากเพื่อนๆ คนไหนยังไม่อ่านตอนแรก แนะนำให้กลับไปอ่านตอนแรกก่อนนะครับ รับรองเรื่องนี้เร้าใจตั้งแต่อักษรตัวแรกเลยครับ อิอิ
ตอนที่​ 1​
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=205096.0

ตอนที่แล้ว ผมมันไม่เอาไหน
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=254940.0
ตอนที่แล้ว กว่าจะถึงฝั่งฝัน
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=254654.0



ต่อจากตอนที่แล้ว (มุมมองนายมิกซ์)



มิกซ์ "อ๋อครับ แล้วมีน้ำอะไรขาวๆ ติดที่มุมปากอ่ะครับ"

        ที่มุมปากแกมีน้ำอะไรขาวๆ ติดที่มุมปาก หรือว่าแกจะแอบเข้าไปกินอะไรในนั้นนะ เมื่อเที่ยงก็ไม่เห็นแกที่โรงอาหารหนิ สงสัยไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลยน่าจะหิว แต่ทำไมถึงได้ทำตัวเป็นเด็กอะไรแบบนี้นะ ปกติแกจะเนี้ยบตลอดเวลาหนิ

อ.พี่ขวัญ "...." พี่ขวัญก็ถึงกับอึ้ง คงคิดไม่ถึงว่าเราจะใส่ใจพี่เค้าขนาดนี้ล่ะสิ อิอิ

มิกซ์ "ฮั่นแน่ แอบไปกินของว่างไม่ชวนกันอีกแล้วใช่ไหมครับ คราวหน้าให้ผมไปกินด้วยสิ จะได้ช่วยดูความเรียบร้อยให้ไงครับ"

อ.พี่ขวัญ "นี่เธอใส่ใจพี่ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ขอบใจนะที่คอยดูแลพี่มาตลอด"

มิกซ์ "ไม่เป็นไรหรอกครับ เพราะผมชอบ เอ้ย!! เพราะพี่ขวัญคือพี่สะใภ้ที่แสนดีของผมนี่ครับ แค่ช่วยผมใช้หนี้ผมก็ไม่รู้จะทดแทนบุญคุณยังไงแล้ว" อึ๋ย เกือบหลุดปากไปอีกแล้วสิเรา

อ.พี่ขวัญ "ไม่เป็นไรหรอก ขอแค่เธอไม่ไปยุ่งกับเรื่องพวกนี้อีกก็พอแล้ว ป้ะ พวกเราไปเข้าห้องเรียนกันได้แล้ว เดี๋ยวจะไม่ทันเวลา"

มิกซ์ "ได้ครับอาจารย์พี่ขวัญ"



        แล้วผมก็รีบเดินขนาบข้างกับอาจารย์พี่ขวัญไปที่ห้องเรียน พอเดินใกล้ห้องเรียนมากขึ้นเรื่อยๆ ก็มีเพื่อนๆ นักศึกษาอยู่หน้าห้องมากขึ้นเรื่อยๆ ผมก็รู้สึกอายๆ เขินๆ ผมจึงค่อยๆ เดินช้าลงแล้วก็แว้บเข้าในห้องไป ครั้งนี้ผมเลือกนั่งเก้าอีกตัวหน้าสุดแต่จะอยู่เกือบริมสุดของห้อง พอผมเตรียมกระดาษปากกาเสร็จอาจารย์พี่ขวัญก็เดินเข้ามาในห้องพอดี ส่วนผมก็มองแกอย่างเพลิดเพลิน คนอะไรก็ไม่รู้ทั้งสวยทั้งเก่ง สเป็คเราจริงๆ ถ้าไม่ติดว่าไอ้พี่แม็กซ์คาบไปแดกก่อนก็คงเสร็จเราแน่ๆ แล้วอาจารย์พี่ขวัญก็เริ่มทักทายก่อนที่จะเริ่มสอน แต่ก็ดูเหมือนแกจะยังไม่ค่อยหายป่วยนะ แกทั้งหน้าแดงบางทีก็มีตัวสั่นๆ ด้วย แต่แกก็ยังสอนได้เป็นอย่างดี ไม่รู้ว่าแกป่วยหรือแกอะไรกันแน่นะ

        แล้วอาจารย์แกก็สอนไป ส่วนผมก็มองแกไปอย่างเพลิดเพลิน ก็จดบ้างอะไรบ้างแต่เนื้อหาก็ไม่ได้ยากอะไรมากมาย เรื่องพันธุ์นี้มันแนวถนัดของผมอยู่แล้ว ยิ่งวิชานี้เป็นของอาจารย์พี่ขวัญผมก็อ่านล่วงหน้ามาอยู่แล้ว พอถึงเวลาเรียนผมจึงเอาเวลาส่วนมากนั่งมองอาจารย์พี่ขวัญซะมากกว่า แต่พอยิ่งสอนไปก็เหมือนแกจะเขียนบนกระดานช้าลงนะ บางทีก็เขียนไปลบไป อะไรของแกก็ไม่รู้ แต่พอเขียนเสร็จแกก็อธิบายต่ออย่างฉะฉานทั้งๆ ที่หน้าแดงก่ำเหมือนคนป่วยอยู่อย่างนั้น แล้วแกก็อธิบายไปสลับกับเขียนกระดานไป ส่วนมากจะเขียนกระดานซะมากกว่า เนื้อหาก็ไม่ได้เยอะซะเท่าไหร่ทำไมเขียนนานขนาดนั้นก็ไม่รู้ แล้วเธอก็สอนจนจบบทก่อนที่จะให้ลองทำแบบฝึกหัด แล้วก็เหมือนเธอจะหน้าแดงขึ้นไปอีกนะ หรือว่าอาการป่วยจะกำเริบ บอกให้พักผ่อนบ้างก็ไม่ยอมพักก็แบบนี้แหล่ะ ผมก็มองเธอไปเอาใจช่วยแกไป เธอให้แบบฝึกหัดสามข้อสั้นๆ แต่กว่าจะเขียนโจษย์เสร็จก็เกือบห้านาที พอเขียนโจษย์เสร็จแกก็เริ่มเดินตรวจทันที ส่วนผมก็ทำโจษท์เสร็จตั้งแต่เธอเขียนโจษท์เสร็จแล้ว แต่ผมก็แกล้งทำเป็นยังไม่เสร็จเพื่อรอให้แกเดินผ่านมาที่ผมเสียก่อน

        ผมก็รอแล้วรอเล่าอาจารย์พี่ขวัญก็เดินมาไม่ถึงผมสักที แล้วอยู่ดีๆ แกก็เดินกลับไปที่โต๊ะทั้งๆ ที่เดินตรวจแค่ไม่ถึงครึ่งห้อง อะไรกันหว่า อุตสาห์รอให้เดินผ่านดันเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะซะงั้น ผมจึงรีบทำโจษท์ที่เหลือให้เสร็จ แต่ไม่นานแกก็เดินไปเฉลยแล้ว ไม่รู้ว่าจะรีบอะไรนักหนา แต่ก็น่าจะอาการป่วยกำเริบล่ะมั้งถึงได้รีบเฉลยขนาดนี้ พอเฉลยเสร็จแกก็ปล่อยนักศึกษากลับได้และเอาการบ้านไปส่งที่โต๊ะแก ผมก็นั่งรอให้คนอื่นลุกออกไปจนหมดก่อนแล้วผมก็เดินไปถามไถ่อาการของอาจารย์พี่ขวัญ



มิกซ์ "อาจารย์พี่ขวัญไม่สบายหรือป่าวครับ เห็นอาการแปลกๆ ทั้งวัน แต่ก็ไม่เห็นตัวร้อนนี่ครับ" พอเดินไปถึงผมก็รีบเอาหลังมือไปอิงที่หน้าผากพี่ขวัญทันที

อ.พี่ขวัญ "อะ อ๊าย... พะ พอดีพี่เป็นปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ ไม่ได้มีไข้เลยตัวไม่ร้อน"

มิกซ์ "พี่ขวัญก็พักผ่อนบ้างนะครับ จะได้หายไวๆ"

อ.พี่ขวัญ "อะ..อืม...."

มิกซ์ "แล้ววันนี้พี่ต้องไปหาไอ้ริวคุงไหมครับ" ผมถามพี่ขวัญด้วยความเป็นห่วง

อ.พี่ขวัญ "อ๋อ.. วันนี้พี่ต้องปั่นงานวิจัยต่อหน่ะ พี่ขอไว้แล้ว"

เสียง "กรี๊งงงงงง" เสียงออดห้าโมงเย็น"

อ.พี่ขวัญ "อุ๊ยสส..พี่ขอตัวก่อนนะ อื้มสส์" อึ๋ย อาจารย์พี่ขวัญอาการกำเริบอีกแล้ว แบบนี้คงไม่น่าจะดีแน่

มิกซ์ "พี่ขวัญ ให้ผมช่วยไหมครับ อาการพี่ขวัญไม่น่าจะไหว"

อ.พี่ขวัญ "..มะ..ไม่ต้อง...อื้มสส..พี่ไม่เป็นไร"

มิกซ์ "ก็เห็นๆ อยู่ว่าไม่ไหว ให้ผมช่วยเถอะครับ"

อ.พี่ขวัญ "อืมมสส์.. งะ.. งั้นช่วยถือพวกเอกสารกับการบ้านกลับไปโต๊ะพี่ให้หน่อย เดี๋ยวพี่เดินตามไป"

มิกซ์ "ได้ครับ ว่าแต่พี่เดินกลับไหวนะครับ"

อ.พี่ขวัญ "ดะๆ..ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวพี่ไปกินยาแล้วก็ไปเข้าห้องน้ำ มิกซ์วางเอกสารไว้โต๊ะพี่แล้วก็กลับได้เลยนะ ขอบใจมากๆ จร่ะ"

มิกซ์ "ครับๆ ผมล่วงหน้าไปก่อนนะครับ"



        แล้วผมก็เดินไปเก็บเอกสารกับการบ้านแล้วก็เดินไปที่อาคารพักครูทันที ส่วนอาจารย์พี่ขวัญก็น่าจะไปกินยาแล้วก็ไปห้องน้ำอะไรของแกล่ะมั้ง ตอนนี้ผู้คนก็เริ่มกลับบ้านกันหมดแล้วเหลือแม่บ้านกำลังเดินดูและความเรียบร้อยอยู่ พอผมเอาเอกสารกับการบ้านพวกนี้ไปวางไว้โต๊ะอาจารย์พี่ขวัญเสร็จผมก็ต้องไปซ้อมเชียร์ต่อ แต่ก่อนที่จะไปซ้อมเชียร์ผมก็แวะไปดูรถของอาจารย์พี่ขวัญ และรถของแกก็ยังจอดอยู่ ผมก็โล่งใจไปเปราะนึง แกคงจะไปปั่นโปรเจ็คอะไรของแกนั่นอยู่สินะ ว่าแต่ไอ้ริวคุงทำไมถึงอนุญาตอาจารย์พี่ขวัญง่ายๆ อย่างนี้นะ แต่ก็ชั่งมันเถอะ ยังไงก็ดีกว่าต้องไปทุกวันถึงจะแค่ไปเอนเตอร์เทรนจริงๆ ก็ตาม แล้วผมก็ไปซ้อมเชียร์และกว่าจะเลิกก็สองทุ่มกว่า และแน่นอนผมก็ต้องรีบไปดูรถของอาจารย์พี่ขวัญอีก แต่รอบนี้รถแกไม่อยู่แล้ว สงสัยจะเคลียร์โปรเจ็คเสร็จแล้วล่ะมั้ง แล้วผมก็ขับรถกลับคอนโด แต่ก่อนจะไปที่คอนโดก็อดที่จะแวะดูที่ปั๊มเดิมนั่นก็ไม่ได้ แต่พอไปถึงทีไรก็ไม่เห็นรถอาจารย์พี่ขวัญสักที สงสัยแกจะกลับบ้านจริงๆ ล่ะมั้ง ผมเลยตรงดิ่งกลับไปที่คอนโด

        ผมนั่งทำการบ้านจนเสร็จและเล่นเกมส์คลายเคลียดอีกนิดหน่อย แต่พอเล่นเกมส์ไปสักพักไอ้ริวคุงก็ส่งข้อความมา พอเปิดดูก็เห็นว่ามันส่งรูปมาแล้วสามสี่รูป แต่ละรูปก็ห่างกันประมาณ 30 นาที ผมจึงเปิดดู



ไอ้ริวคุง " (รูปผู้หญิงใส่แว่นในห้องกระจก น่าจะเป็นห้องเดิม แต่ผู้หญิงใส่แว่นคนนั้นแต่งตัวสไตล์คุณครู) " ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี ก็ต้องหาวิธีเอาใจลูกค้าแหล่ะ ว่าแต่ชุดนี้ทำไมรู้สึกคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนกันนะ พอผมดูเสร็จผมก็เล่นเกมส์ต่อ

5 นาทีผ่านไป

ไอ้ริวคุง " (รูปผู้หญิงใส่แว่นโดนแขกเดินควงไป เป็นแขกรูปร่างท้วมๆ ใส่เสื้อขาวกางเกงยีนส์ อายุน่าจะห้าสิบกว่า) "

30 นาทีผ่านไปอีก

ไอ้ริวคุง " (รูปผู้หญิงใส่แว่นโดนแขกเดินควงไป เป็นแขกวัยทำงาน ใส่ชุดเที่ยวกลางคืนตามปกติ) "

30 นาทีผ่านไป

ไอ้ริวคุง " (รูปผู้หญิงใส่แว่นโดนแขกเดินควงไป เป็นแขกวัยทำงานสองคน ใส่ชุดเสื้อยืดสบายๆ กางเกงยีนส์) "



        แล้วไอ้ริวคุงมันก็ทยอยส่งรูปแบบนี้มาให้อีกสองสามรูป ซึ่งก็เป็นรูปผู้หญิงใส่แว่นคนนั้นเดินไปกับแขกที่ถ่ายจากด้านหลัง สงสัยมันคงไม่กล้าไปถ่ายให้เห็นหน้าเดี๋ยวแขกจะถีบยอดหน้าเอา แขกก็เป็นวัยทำงานมั่ง วัยแก่ๆ มั่ง วัยรุ่นมั่ง คนเดียวมั่งสองคนมั่ง ตอนนี้ก็กำลังจะสี่ทุ่ม แล้วมันก็ส่งรูปมาอีก



ไอ้ริวคุง " (รูปผู้หญิงใส่แว่นโดนแขกเดินควงไป โดยที่แขกคนนี้รูปร่างคุ้นๆ แถมใส่ชุดของม.ที่ไอ้เมฆเรียนอยู่ ถึงแม้จะเห็นแค่คอเสื้อผมก็จำได้ แต่แขกคนนี้ตัดผมทรงสกินเฮดส่วนไอ้เมฆมันไว้ผมลองทรง) " ผมเห็นแล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คงไม่ใช่ไอ้เมฆเพื่อนผมหรอกมั้ง แค่ทรงผมก็คนละทรงละ แล้วผมก็เล่นเกมส์ต่อเพื่อรอรูปต่อไป



1 ชั่วโมงผ่านไป

ไอ้ริวคุง " 



คุยกับผู้แต่ง

ขออนุญาตฝากผลงานสำหรับสายเปย์ด้วยนะครับ


ตอนต่อไปนะครับ อิอิ
กว่าจะถึงฝั่งฝัน //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=255223.0
ผมมันไม่เอาไหน //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=256030.0
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


olemantu

ไอ้ริวคุง ตั่้งใจส่งรูปมาเพื่อไร ตัวนายมิกส์เองก็ไม่ได้ติดค้างอะไรกันแล้ว อาจารญืพี่ขวัญรับไปทั้งหมด มันต้องการให้เลิกยกย่องนับถือกัน...หรือว่า ...



oded


DarkGearmour

ตานี้กินหญ้าหรือกินข้าวอ่ะ
ไม่รู้จริงๆหรอ ว่ามันไปถึงไหนๆแล้วอ่ะ


Pong Sak


D4rthvader


veecross

ปวดตับสุดๆๆ พี่ขวัญโดนคนรุ้ความลับเพิ่มอีก1สินะ


DarkGearmour

ตานี้กินหญ้าหรือกินข้าวอ่ะ
ไม่รู้จริงๆหรอ ว่ามันไปถึงไหนๆแล้วอ่ะ

จรัญ บุญชู

อยากรู้ว่ามิกซ์จะเป็นยังไง...ถ้าเห็นภาพ อ.พี่ขวัญ แบบชัดๆ

vi vo

ดันเกรียน ครอบลิงค์