นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP4.2 ความลับไม่มีในโลก

[Imagin_D]

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน)
EP4.2 ความลับไม่มีในโลก

กอฟ์ท

กูถูกตำรวจจับมานั่งที่สน. โดนจับแยกกับแกงค์ เค้นเครียดตั้งแต่ช่วงบ่ายจนเกือบค่ำ  ไอ้พวกไก่อ่อนมันก็ซื่อจนบื้อ พอถูกตร.ขู่ อ้างโทษอย่างงู้น อย่างงี้ พวกมันก็หน้าซีดเป็นไก่ต้ม โดนขู่หนักๆเข้ามันก็ยอมรับว่าบังคับข่มขู่จิตใจอีทรายจริง ยอมโดนเปรียบเทียบปรับ นอนคุกอยู่ 1-2 วันก็ให้ออก

แต่กูนี่ ไม่ยอมรับ ปฎิเสธหมด ตร.เอาคลิปมาเปิดให้ดู "แล้วไงล่ะ ผมไม่ได้ทำอะไรนี่" เอาล่ะเรื่องกฎหมาย เรื่องคดีความไม่พูดถึงดีกว่า  ตร.ก็ขู่ฟอดๆว่าห้ามไปยุ่งกับอีทรายมันอีกนะ ไม่งั้นเข้าคุกนานกว่านี้แน่ กูก็เออๆออๆ แบบไม่สนใจแม่งล่ะ สรุปกูถูกคุมขังอยู่เป็นอาทิตย์ แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือไม่รู้ว่าใครไปแจ้งแบงก์ บริษัทที่กูทำไม่อยากให้เป็นข่าว พอกูกลับไปทำงานไม่ถึงวัน หัวหน้าก็เรียกพบ แล้วก็โดนให้ออก

แต่ก็ช่างเหอะ คนในบริษัทแม่งก็หมันไส้กูเยอะอยู่ล่ะ ออกได้ก็ดี

ส่วนคดีถึงบทสรุปจะไม่มีโทษทางอาญา แต่อย่างหนึ่งที่ฝังใจกูเลย คือ กูต้องแก้แค้นให้ได้........ มรึงเจอกูแน่อีทราย

วิท

ผมอกหักแล้วล่ะ ดันไปหลงรักแฟนชาวบ้านเค้าน่ะสิ แล้ววันนี้แฟนชาวบ้านเค้ามาแจกการ์ดงานแต่งให้ผมซะได้

เช้าวันนี้อุตสาห์มาทำงานอย่างร่าเริง หลังจากมีปัญหากับทรายไป แต่เราก็คืนดีกันได้อย่างรวดเร็ว ไหนจะมีพี่ยุ้ยคนสวยที่คอยเป็นกำลังใจให้อยู่ที่ทำงานอีกด้วย อะไรๆก็เป็นใจ มันก็มีความสุข แม้แต่รถติด เดินสะดุดหิน หมาวิ่งไล่ ผมก็ยังยิ้มสู้

แต่ไหงยังไม่ทันเริ่มงาน พี่ยุ้ยก็เดินเข้ามาหาพร้อมยื่นซองสีพาสเทลส่งให้ ผมก็รับกับมืออย่างงงๆ

"อย่าลืมมางานด้วยนะวิท งานจัดที่โรงแรม มีอาฟเตอร์ปาร์ตี้ต่อ แล้วถ้าไม่สุดจะย้ายมากินที่บ้านพี่ต่อก็ได้นะ" แล้วพี่ยุ้ยก็เดินยิ้มๆไปแจกพี่คนอื่นๆในแผนกต่อ

จริงๆผมก็รู้แล้วว่าพี่ยุ้ยแกมีแพลนแต่งงานกับพี่เปอยู่แล้วล่ะครับ ในใจผมก็ดีใจกับพี่ยุ้ยนะ เพราะแกเคยเล่าให้ฟังว่าแกเคยอยากบอกเลิกพี่เปมาหลายครั้ง แต่ทั้งคู่ก็ประคับประคองกันมาตลอด จนใกล้ถึงงานแต่งแกแล้ว

แต่มันอดใจหายไม่ได้จริงๆก็ผมน่ะสิ ดันเอาใจไปผูกพันกับพี่ยุ้ยซะได้ ตอนที่รับการ์ดงานแต่งแล้วเปิดอ่าน มันก็เลยรู้สึกเหมือนคนโดนหักอก

"......................." ผมนั่งทำงานเงียบๆ เซ็งๆในอารมณ์ แตกต่างจากตอนเช้าที่อะไรก็เป็นสีชมพู แต่พอถูกได้การ์ดเชิญไปงานแต่ง ทุกอย่างมันกลับเป็นสีเทามัวๆ เหมือนมีน้ำตาเจือปน พี่ยุ้ยหรือใครจะชวนคุยหรือชวนกินอะไร ก็ตอบแค่ "อือๆ ออๆ" แบบคนซังกะตายไปเสียหมด

พี่ยุ้ยคงสังเกตได้ล่ะครับ ว่าผมทำงานเหมือนคนซังกะตาย มันคงทำให้แกรู้สึกรำคาญหรือหงุดหงิด พอนานๆแกเริ่มทนไม่ไหวเข้า พี่ยุ้ยก็มองซ้ายมองขวา พอไม่เห็นใครอยู่แถวนั้น แกเลยขยำกระดาษแล้วก็ปาใส่ผม

ระหว่างที่กำลังทำงานแบบมึนๆงงๆนั้น ก็รู้สึกเหมือนอะไรปามาโดน ก็เลยหันไปมองตามสัญชาติญาณ จึงเจอคนหาเรื่อง พี่ยุ้ยชี้นิ้วใส่กระดาษที่แกปาเมื่อกี้ ทำหน้าบึ้ง แล้วพูดงุบงิบๆ กระซิบๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคนว่า "อ่าน ......อ่าน" ก็เป็นจังหวะพอดีที่มีคนเดินผ่านโต๊ะแก พี่ยุ้ยเลยรีบหันหน้าไปทำงานต่อ

'อี....วิท (แค่อ่านก็เหมือนได้ยินเสียงแว๊ดๆของแกลอยตามลม)
เธอเป็นอะไร เมนไม่มาหรือท้องเสีย พี่เอาใจไม่ถูกแล้วเนี่ย
ชวนคุยด้วยก็ไม่คุย
แกตอบกลับมาด้วย!!

สมัยนั้นยังไม่มีไลน์ IG เฟสบุค หรืออะไรที่ติดต่อง่ายเหมือนสมัยนี้ครับ อย่างเก่งก็ส่ง SMS คุยกัน แต่ก็ต้องแลกมากับค่าบริการครั้งล่ะ 3 บาท

ผมอ่านแล้วทำท่าจะขยำกระดาษใบนั้นทิ้ง แต่พอจะทิ้งจริง ก็เหมือนมีสายตาอำมหิตคู่หนึ่งจ้องเขม็งจนเสียวสันหลัง ถึงขั้นต้องกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ และจำต้องเขียนตอบลงไป เพราะรู้แน่ว่า ถ้าขืนไม่ตอบ มันจะมีปัญหาใหญ่ตามมา

ผมเขียนตอบไปในกระดาษ พอเขียนจบ ผมก็มองซ้ายมองขวาดูลาดเลา เห็นปลอดคนดีแล้วก็เลยปาคืนให้พี่ยุ้ย แต่กระดาษเจ้ากรรมมันคงโดนขยำเสียเล็กเกิน ทำให้น้ำหนักมันผิดจากที่พี่ยุ้ยปาส่งมาก่อนหน้า องศาที่ปาก็ผิดพลาดอาจจะโดนพัดลมแอร์ กระดาษขยำนั้นเลยลอยฟิ้ว ไปชนเข้ากับหัวพี่ยุ้ยซะแม่นยำอย่างกับผมตั้งใจปา

พี่ยุ้ยตกใจยื่นมือมาคลึงๆที่หัวแก พร้มอกับหันมามองหน้าผมราวกับจะฆ่าจะแกง .... สายตาแกบ่งบอกถ้ามีมีดอยู่แถวนั้น แกคงลุกขึ้นมาเสียบใส่ผมแน่ๆ คงไม่เสียเวลามานั่งเฉยๆแล้ว ผมเลยได้แต่ยิ้มแหยๆ ยกมือไหว้ปรกๆ เชิงขอโทษส่งไปให้แก หวังให้แกให้อภัย 

พี่ยุ้ยหันไปดูสิ่งที่ผมปา พอแกเห็นเป็นจดหมายน้อยๆที่ผมตอบกลับ ก็เลยรีบเปิดอ่าน

  'อกหักครับ คนที่แอบชอบเค้าจะแต่งงานแล้ว'

อ่านจบพี่ยุ้ยก็หันมาหา เจอสีหน้าหงอยๆคล้ายคนเป็นโรคซึมเศร้าของผม แกก็หน้าแดงกล่ำเพราะกลั้นหัวเราะ แกจะหัวเราะก็คงไม่กล้าเพราะคนในออฟฟิตอยู่เต็มไปหมด ก่อนที่พี่ยุ้ยจะพยายามสงบจิตใจตัวเอง แล้วหันไปทำงานต่อ

ก่อนพักเที่ยง พี่ยุ้ยเดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะ "นี่ๆๆ วิท เดี้ยวไปกินข้าวกัน วันนี้พี่เลี้ยงเอง" ผมเงยหน้าขึ้นไปมองก็เห็น....ว่าที่เจ้าสาวยืนยิ้มกริ่มอย่างคนอารมณ์ดีเอ่ยชวน ดูแล้วคงไม่สงสารคนอกหักเลย แต่จะปฎิเสธไม่ไปก็คงไม่เป็นการดีแน่ ได้แต่หยักหน้าเงียบๆ

ช่วงเที่ยงๆ พี่ยุ้ยก็มาดักรอผมที่โต๊ะ รอบนี้พี่ยุ้ยตั้งใจจะพาไปร้านโปรดของแก แต่ก็บ่นๆว่ามันค่อนข้างไกลนะ อยู่แถบๆชานเมืองเลย เราสองคนอาจจะเข้างานสายกันได้ วิทยังอยากไปอยู่ไหม

แน่นอนสิครับ พี่ยุ้ยชวนทั้งที อย่าให้ระยะทางเป็นอุปสรรค ผมตัดสินใจตอบรับอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด จนพี่ยุ้ยหลุดหัวเราะมาให้

"เจ้าเล่ห์ อย่างอยู่กับพี่นานๆก็ไม่บอก" พี่ยุ้ยค้อนให้หนึ่งที
"พี่ยุ้ยก็เจ้าเล่หฺ ร้านใกล้ๆมีตั้งเยอะ ไม่ยอมไป จะไปร้านไกลๆ อยากอยู่กับผมนานๆก็ไม่บอก" ผมก็เย้าคืนเข้าให้

พี่ยุ้ยมองตาคว่ำตาหงาย คงจะเคืองที่ผมจับไต๋ความคิดแกได้ ด้วยความหมันไส้แกเลยหยิกผมหมับไปทีหนึ่ง ก่อนแกจะบอกแผนให้ฟัง

"งั้นเดี้ยวเอางี้ พี่จะบอกว่าเราสองคนไปดูตึกแถวที่จะพิจารณาอนุมัติสินเชื่อ อาจกลับมาเย็นหน่อย เดี้ยวฝากงานให้พี่คนอื่นก่อน ใครมาถามวิทก็บอกไปตามนี้นะ ว่าพี่ยุ้ยขอให้ไปเป็นเพื่อน คนจะได้ไม่สงสัย"

และแล้วแผนเราก็เริ่มขึ้น..........

.................................................................................................

 

END Credit
ร้านส้มตำวันนี้สมแล้วครับที่เดินทางออกมากินไกลหน่อย เพราะมันอร่อยมาก ผมกับพี่ยุ้ยกินกันไปคุยกันไปอย่างอารมณ์ดี ขากลับเราแวะถ่ายรูปตึกแถวที่จะอนุมัติสินเชื่อเล็กน้อย พอเป็นพิธี ก่อนจะขับรถกลับบริษัท

ระหว่างทางพี่ยุ้ยที่กำลังขับรถ แกชี้นิ้วให้ดูทางขวามือ "วิท รีสอร์ทตรงนี้สวยมาก เป็นแบบพลูวิลล่านะ วันหลังพาทรายมาเที่ยวสิ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เล่นน้ำกันสองคน เผลอๆ คิกๆ " แล้วแกก็หัวเราะแบบเจ้าเล่ห์

"เบื่อแล้วเล่นน้ำกันสองคน อยากเล่นกันสามคนบ้างได้ไหมครับ" พี่ยุ้ยยวนมา มีหรอคนจริงอย่างผมจะยอม เลยกวนแกกลับ แต่คำตอบของพี่แกก็ทำให้ผมยอมในความใจกล้าเลย

"ไว้ถ้ามีโอกาส หรือน้องทรายเค้าอนุญาตินะ พี่จะมาด้วย" แกทำหน้านิ่งๆตอบหน้าตาย และหลุดหัวเราะขำๆออกมา

จังหวะที่รถขับผ่านรีสอร์ทอย่างช้าๆ ผมก็เลยหันไปมอง กับวาดฝันไว้ว่าจะชวนพี่ยุ้ยหรือทรายมานอนพักสักคืน โหววว จะมีความสุขแค่ไหนนะ แค่คิดก็สร้างรอยยิ้มกว้างให้ผมได้แล้ว

แต่ทันใด....รอยยิ้มก็สลายวับไปทันที....
รถราคาแพงคันหนึ่ง ที่ฟิลม์ใส ราวกับเจ้าของติดเพื่อโชว์คนขับ ก็ขับออกมาคนขับมองแว่บเดียวก็รู้ว่าเป็นชายอยู่ในวัยกลางคน แต่ดูแล้วเป้นคนดูแลตัวเองดี ไม่ได้อ้วนเหมือนคนสูงอายุทั่วไป แต่คนที่นั่งข้างๆ มองเพียงผ่านๆก็รู้ว่า.......ทราย


เนื้อเรื่องตอนเก่าๆ ติดตามได้ที่นี่ครับ

นักศึกษาฝึกงาน EP1. ห้องน้ำที่ฝึกงาน
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=249590.0

นักศึกษาฝึกงาน EP2. เสียงโทรศัพท์พี่ธง
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=249883.0

นักศึกษาฝึกงาน EP3. วันเลี้ยงส่ง
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=250415.msg2272823#msg2272823

นักศึกษาฝึกงาน EP3.2 ระหว่างทาง
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=250499.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP.1 : พลาดพลั้ง
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=250891.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP2: ห้องเย็น
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=252047.msg2322602#msg2322602

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP3.1 (ทรายเขียน) EP3.1 : รอย??
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=252871.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP3.2:การแก้แค้นและการเอาคืน
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=253159.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP4.1  จำใจ
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=256377.0

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Pong Sak]

น้องทรายจะไปยังไงต่อ

[วสันต์ ชาญวิทย์]

ต้องกลับไปอ่านตอนเก่าใหม่แล้ว หายไปนานเลยครับ

[intanianoi]

ใจหาย ทรายกู่ไม่กลับซะแย้ว

[หมกมุ่น]

ต้องอ่านใหม่หมดเลย หายไปนานจัด น่าสงสารนายวิท อกหัก 2 คนพร้อมๆกัน

[เดช12341]

ว่าจะเข้าม่านรูดแบบมีความสุขแต่เห็นแฟนออกมาเซ็งเลย

[veget]

เป็นใครก็เครียดเลยนะ เห็นแฟนตัวเองออกมาจากรีสอร์ทกับชายอื่น
น้องทรายอาจจะมาทำงานเหมือนกันก็ได้ บังเอิญปวดท้องเลยแวะรีสอร์ทเข้าห้องน้ำ

[Nobita Nobituta]

อ้าว แล้วทรายไปกับใคร น่าติดตามเลย

[Townster Rizel]

ส่วนของทรายทำใจไม่ได้ อยากให้ทรายคู่กับวิท ไม่อยากให้โดนใครแล้ว

[Tik K.]

ทรายเข้าไปทำไรน่า

[จรัญ บุญชู]

พี่ยุ้ยยังอยู่ทั้งคนจะกลัวอะไรครับ

[Exordia]

ทรายกับใครอีกน้า

[[email protected]]

สงสัยจะมีfoursomeอีพีต่อไป

[classic007]

ทรายน่าจะติดใจแล้วรึป่าว
ต่อไปน่าจะยอม2-1

[biggiggog]

ยังไม่ทันได้ชวนเลย
มาก่อนซะงั้น
ขอบคุณครับ