ต่อจากตอนที่แล้วแม่ก็แซวเราอีกแล้วเรื่องโทน เราก็บอกไม่ช่ายยยยย


แม่อ้ะ !!!!!! เราขยับตัวกอดแขนแล้วพูดกับแม่แบบนี้เลย แม่เราก็ยี๊มมม คือยิ้มแฉ่งเลยนะ เราก็ถามว่าแม่ยิ้มไรง่าาาา แม่เราบอกนะว่า


ก็แม่ไม่คิดว่าจะมีโมเมนต์แบบนี้กับหนูนี่เจ้าหมิว เราก็ง้ะโมเมนต์อะไรคะแม่ แม่กอดเราเบาๆ แล้วบอกจริงๆแล้วพ่อกับแม่ก็ห่วงนะ เรื่องที่หนูจะมีแฟน จะคบใครสักคน แม่ก็ห่วง แล้วก็ไม่คิดว่าจะเห็นลูกสาวแม่เป็นแบบนี้ด้วย


เรามองหน้ามุ่ยๆ แล้วถามแบบไหนง้ะ เราพูดไปก็กอดแขนแม่ไป แม่บอกว่าเอาจริงๆ ลูกสาวแม่สวยขนาดนี้ แม่ก็ไม่คิดว่าจะไปชอบใครได้นะ เรามองหน้าแม่บุ่ยยยย แม่เราบอกว่าได้นั่งดูลูกสาวแม่มีอาการแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน



เราก็บอกไม่ดี ไม่ดีเลยยย แม่เราก็ลูบหัวเราเบาๆ ไปเปลี่ยนชุดซะเจ้าหมิวแล้วมารอมื้อเย็น เราก็มอง ๆ ๆ แล้วก็เชอะ แม่บอกเอ้ .. ลูกสาวแม่เดี๋ยวนี้เริ่มกลับมางอแงเหมือนเด็กสิบขวบเลยนะ



เราก็ก้มไปซุกบนแม่แล้วบอก ไม่ช่ายยยยย ซักหน่อยยย แม่ก็หืมม เจ้าหมิวไม่กลัวผมยุ่งเหรอ เราก็งงเงยหน้ามาถามว่าคืออะไรเหรอคะแม่ แม่ก็บอกก็เราน่ะกลัวผมเสียทรง กลัวผมยุ่งจะตาย




เราก็บอกค่อยสะใหม่ก็ได้ แม่ก็พูดว่าโห !!!!!! ลูกสาวแม่น่ารักจริงๆเลยเมื่อก่อนไม่เห็นกล้าแบบนี้ ตอนที่เราจะบุ่ยอีกที พ่อก็เดินมาแล้วถามว่าเจ้าหมิว วันนี้ไปที่ที่คุยงานกับเจ้าแมนมาใช่ไหม



เราก็ เอ่อ เอ่อค่ะ...  พ่อเรามองแล้วก็ลูบหัวเราเบา พ่อพูดว่าไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว เราก้มหน้าแล้วก็ตัดสินใจพูด เราบอกพ่อคะทำไมต้องไปรู้จักกับคนพวกนั้นด้วย เราพูดแล้วก็มองพ่อนะ



พ่อมานั่งลงข้างๆแล้วพูดว่า เจ้าหมิวตอบพ่อหน่อย พอเห็นคนพวกนั้นแล้วรู้สึกยังไง เราก็ตอบไปว่ารู้สึกไม่ดีค่ะ มันอึดอัด ทำตัวไม่ถูก รู้สึกว่าไม่ใช่คนดี  พ่อพูด เหรอ มองออกเลยเหรอ เราบอกอื้อค่ะก็แสดงชัดเจนแบบนั้นอ่ะ พ่อก็บอกว่าเจ้าหมิว พวกที่คนไม่ดี ที่แสดงตัวออกมาว่าไม่ใช่คนดี




ยังรับมือง่ายกว่าคนที่แสร้งว่าเป็นคนดีนะลูก การที่พ่อให้เจ้าแมนไปอยู่ใกล้ๆคนพวกนั้น เพราะอยากให้เจ้าแมนทันคนมากกว่านี้ ไม่อยากให้พลาดเหมือนพ่อ หนูเข้าใจพ่อใช่ไหม  เราฟังพ่อแล้วก็คิดๆๆ พี่แมนเคยพูดว่าเพราะพ่อตามเหลี่ยม คนที่ไว้ใจไม่ทันเลยพลาดไปแบบนั้น พ่อคงจำมาเป็นบทเรียนแล้วคงพยายามให้พี่แมนเรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง แล้วอยู่ดีๆพ่อก็บอกเอ้อ แล้วค่ารถเจ้าโทนได้ให้ยังล่ะ แม่เราก็บอกว่าให้แล้วค่ะคุณ แต่เหมือนจะไม่ยอมรับไปง่ายๆเลย



พ่อก็บอกเห้อลูกคนนี้ดื้อเหมือนเจ้าแมนไม่มีผิด เรารีบโวยวายเลยว่า พ่อออออ หนูอยู่นี่หนูเป็นน้องพี่แมน หนูอยู่นี่ แม่เราก็หัวเราะแล้วบอกเอ้ ลูกสาวแม่นี่กลายเป็นเด็กขี้อิจฉาไปตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย เราก็ฮือออ งอลแล้วนะ พ่อก็บอกว่า อืมมม เดี๋ยวนี้หนูเปลี่ยนไปนะเจ้าหมิว




เราก็ห๊ะยังไงเหรอคะพ่อ พ่อก็มองหน้าแม่แล้วกระแอมเบาๆ เหมือนว่ากำลังคิดว่าจะพูดอะไรดีแล้วพ่อบอกว่าเปลี่ยนไปในทางที่ดีก็ดีแล้ว เราก็โดดดึ๋งไปเกาะแขนพ่อแล้วบอกว่า บอกหนูมาเลยเดี๋ยวหนูนอนไม่หลับพอดีแบบนี้อ่ะ แล้วตอนนั้นพี่แมนก็เดินมาแล้วถามว่าอะไรไอ้หมิวอ้อนขออะไรพ่ออีก เราก็มองพี่แมนแล้วบอกว่ายุ่ง พี่แมนก็บอกโอ๊ยย โดนน้องสาวว่ายุ่ง โอ๊ยย ใจพี่ชายเจ็บเหลือเกิน



เราก็บอก เว่อร์ละพี่แมน พี่แมนก็ทำท่าจับหัวใจแล้วเอนตัวหลบแบบ เมททริคซ์ แล้วบอกโอ๊ยพี่ชายเจ็บปวด เราก็เกาะแขนพ่อแล้วบอก พ่อดูพี่แมนแกล้งหมิวอ่ะ พ่อก็บอกเอ้ทำไมช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อยจังเลยสองคนนี้ แม่เราก็บอกว่าก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคุณ พ่อเราก็อื้มๆ บ้านเราไม่เงียบแบบนี้ก็ดีนะ




แล้วอยู่ดีๆ พ่อเราก็พูด เจ้าโทน ! อยู่ดีๆพ่อก็เรียกเลย เราหันมองๆ ๆ โอ้โห ไอ้ลิงบ้ากำลังจะขึ้นบันไดเลย พอพ่อเรียกโทนก็เดินตัวแห้งๆ ลีบๆมาเลย แล้วก็มายืนห่างๆแล้วพูดครับคุณท่าน  พ่อก็ถามว่าช่วงนี้เรียนเป็นไงมั่ง โทนก็บอกว่าไม่มีอะไรเป็นพิเศษครับ พ่อถามว่าแล้วเรื่องค่าใช้จ่ายล่ะ




โทนก็บอกว่ายังไม่ได้มีอะไรต้องจ่ายเพิ่มเป็นพิเศษครับ พ่อก็อื้มเงินที่ให้ไปก็ใช้ซะ มันเป็นสิ่งที่พ่อควรจ่ายให้ โทนก็นิ่งแล้วพูดได้แค่ครับ แต่พ่อก็บอกว่า แต่เท่าที่พ่อรู้มาเงินแทบไม่แตะเลยนะ โทนก็เงียบ พ่อก็ถามว่ากินอิ่มไหมไปมหาวิทยาลัย ไอ้ลิงบ้าบอกครับ แต่พ่อก็ย้ำอีกทีว่าอย่าลืมล่ะ เงินที่พ่อให้เป็นค่ารถมันเป็นสิ่งที่พ่อกับเจ้าแมนต้องรับผิดชอบ





โทนก็ครับๆ แล้วก็บอกผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้าครับ แต่ว่าตอนนั้นเราเห็นคือแขนไอ้ลิงบ้าอ่ะเหยียดตรงๆเลย หรือจะพูดแบบภาษาชาวบ้านคือห้อยเหมือนไม่มีแรงเกร็งเลย คือเรารู้แหละว่าเจ็บแน่ๆ โทนก็ถอยเดินออกไปตอนนี้ยิ่งชัดเลยว่าเดินแล้วแขนไม่ได้แกว่ง พ่อก็บอกว่าอืมพ่อไม่กวนละ เดี๋ยวพ่อลงมา




แล้วพอพ่อเดินขึ้นไปพี่แมนก็แว๊ปมานั่งข้างๆเราเลยแล้วพูดว่า นั่นแน่ะมองตาไม่กระพริบเลยเป็นห่วงอ่ะดิ๊ไอ้หมิว แล้วพูดต่อหน้าแม่เลยนะเราก็ตกใจหันมองแม่ แม่ก็เหมือนแบบไม่ได้ตกใจอะไรที่พี่แมนพูดตรงๆแบบนี้ เราก็บอกบ้าพี่แมนพูดไรอ่ะ พี่แมนก็หัวเราะ 5 5 5 5 5  แล้วถามแม่ครับ ๆ ๆ เห็นหน้าไอ้หมิวป่ะครับ แม่เราก็บอกเอ้เจ้าแมน ไปแกล้งน้อง




เราก็บอกใช่ๆมาแกล้งน้องได้ไง แต่แบบโอ้โห ! เราก็เพิ่งมารู้ว่าบ้านเรานี่ชงกันโบ๊ะบ๊ะมาก เพราะแม่อ่ะบอกว่า เห็นไหมน่ะน้องสาวเราหน้าแดงหมดแล้ว เป็นห่วงน้องก็เอายาไปให้น้องซิ่หมิว เราบอกโอ๊ยย แม่ง่ะหนูไม่ได้มีน้องเป็นลิงนะ พี่แมนก็บอกช่ายๆ เพราะไม่เคยคิดว่าเป็นน้องอยู่แล้วล่ะ เราก็แบบอ๋อยย แม่กับพี่แมนง่ะใจร้าย




เราเองก็สู้นะ แต่แม่กับพี่แมนอ่ะสู้กลับแล้วเราเจ็บหนักเลย พอกินข้าวเสร็จก็แยกกันไปนอน วันนั้นไอ้ลิงบ้าล็อคประตูอ่ะ โห ! นี่คิดว่าเป็นบ้านใครเนี่ยไอ้ลิงบ้า พออีกวันผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป เราก็ใช้ชีวิตกันเหมือนปกติ ไอ้ลิงบ้าก็ไปหาหมอ ซึ่งไม่บอกเราซะด้วย แอบไปไม่บอก พอมารู้อีกทีเราก็เห็นถุงยาวางแล้ว



โหย เราแบบเซ็งอ่ะไมได้เจอพี่หญิงเลย จนมาถึงวันเสาร์เอาจริงๆนะไม่กล้านอนตื่นสายเลย เรากลัวว่าตื่นลงมาแล้วจะเจอพี่แมนแซว คือปกติแซวอ่ะไม่เท่าไรหรอก แต่ถ้าแซวแล้วมีไอ้ลิงหน้ามึน มานั่งถอนหายใจด้วยนี่คงบ้าตายอ่ะ ก็เลยตัดสินใจว่ายอมตื่นเช้าหน่อย แล้วสายๆค่อยขึ้นมานอนต่อ




พอออกมาก็เห็น โทนกำลังจะออกไปไหน เราก็ถามไปไหนลิง โทนก็มองๆเราแล้วบอกไปบ้าน เราก็เผลอพูดเสียงดังว่าอะไรนะกลับบ้าน แล้วด้วยความที่พี่แมนเขาตื่นเช้าอยู่แล้ว พี่แมนก็มาจากไหนไม่รู้แล้วมาถามอ้าวกลับบ้านทำไมวะโทน ไอ้ลิงก็บอกว่า พ่อกับแม่ผมโทรมาบอกว่า จะถึงบ้านแล้ว ผมก็ว่าจะกลับบ้านครับ




พี่แมนก็บอกอ่อเออ เฮ้ยพักที่นี่ก่อนก็ได้ ไปบ้านอ่ะพ่อแม่ก็ต้องทำงานนา จะเอาเวลาไหนมาดูเอ็งล่ะ ไอ้ลิงบ้าก็บอกว่าผมเจ็บแค่ข้อศอกนะพี่แมน เราก็บอกว่าพี่หญิงก็พูดไม่ใช่เหรอว่าห้ามกระทบกระเทือนอ่ะอยู่ที่นี่ให้หายขาดเลย โทนก็เงียบแล้วบอกว่า แต่ผมต้องไปช่วยพ่อกับแม่ย้ายของนะ



เห้อออ เบื่อลิงจัง เรากับพี่แมนก็ต้องพาโทนมาส่งที่บ้าน เหตุผลเลยคือไอ้ลิงบอกว่าพ่อกับแม่กลับมาแล้ว ยังไงซะก็มีของให้ช่วยเก็บแน่ๆ อ่ะโอเคเราก็เข้าใจ แต่ทำไมต้องห้ามไม่ให้เราไปเนี่ย เราก็บ่น ๆ ๆ  บ่น กะปอด กะแปด จนพี่แมนต้องยอมให้ตามไปอ่ะแหละ ขึ้นรถมาระหว่างทาง พี่แมนก็ถามว่าบ้านป้าที่พ่อกับแม่ไปบ่อยๆ เป็นไงบ้างวะโทน



ไอ้ลิงก็บอกว่าอยู่บนเขาอ่ะครับพี่แมน แต่ไม่ใช่ว่าบนดอยเหมือนเห็นในสารคดีนะ เหมือนว่าระเบิดภูเขาแล้วสร้างหมู่บ้าน  พี่แมนถามนะว่าเฮ้ยพี่ไปเที่ยวได้เปล่าวะ โทนก็บอกว่าน้ำท่ามันไม่คาอยสะดวกนะพี่แมน น้ำประปาน่ะมี แต่บางทีเวลาฝนตก น้ำจากภูเขามันก็ไหลลงมาในแหล่งน้ำ มันจะมีตะกอนดินลงมาด้วย น้ำมันจะแดงๆ



พี่แมนบอกเฮ้ย สบายน่า ง้ะอยากไปด้วย เราก็ขึ้นนะ พูดได้แค่พี่แมน  ตอนนั้นพี่แมนกับโทนพูดพร้อมกันเลยว่า " ไม่ได้ "  เอ้าาา อะไรเนี่ย พี่แมนชิงพูดก่อนเลยว่า ไอ้หมิวแกห้ามไป เราก็ถามไร ไปไรน้องไม่ได้อยากไป แล้วเราหันไปมองหน้าไอ้ลิงตอนนี้เหมือนกำลังถอนหายใจ เราถามไอ้ลิงทำหน้าแบบนั้นคือไร โทนก็เงียบแล้งทำท่ามองนั่นมองนี่



โอ๊ยย มันน่าหมั่นใส้อะไรแบบนี้ จนพอมาถึงบ้านเราก็เข้าไปเลย เพราะประตูบ้านเปิดอยู่ไม่ต้องลงไปเปิด พอมาถึงก็มีพนักงานต้อนรับมานั่งกระดิกหางรอเลย ช่ายแล้วน้องมูชูน่านเอง พอเห็นโทนมูชูก็ร้อง แหง่ง แหง่ง แหง่ง แล้ววิ่งไปกระโดดกอด โทนก็บอกอย่าๆเจ็บอยู่



แล้วเอ๊อออ มูชูก็เข้าใจนะพอโทนยืนแขนไปบอกอ่ะเนี่ยเจ็บอยู่ มูชูมันก็เลียๆ ๆ  เราก็เรียกมูชูๆ มูชูก็วิ่งมาหาเราวิ่งวนๆ ๆ กระโดดๆ ๆ  น้องน่ารักมากจริงๆ จนพอเดินเข้ามาข้างในตัวบ้านก็เห็นแบบโห ของวางเต็มเลย โทนก็บอกว่าแล้วพ่อ แม่ไปไหนแล้วอ่ะ พ่อก็บอกแม่เก็บของในบ้านอยู่ แล้วพ่อก็หันมา คำพูดแรกที่พูดคือ



เอ้า ! เห้ยไปฟัดกับหมาที่ไหนมาน่ะ เอ้าแมน หนูหมิว มาด้วยเหรอ อยู่ดีๆพ่อขอโทนก็ถามแบบนี้เลยนะ พ่อโทนวันนี้ดูแต่งตัวแปลกๆจากที่เราเคยเห็นบ่อยๆ คือเท่าที่เขียนๆไป เวลาเจอพ่อโทนก็จะเจอเวลาอยู่บ้านใส่เสื้อแขนยาวทำสวน ไม่ก็กางเกงขาสั้นผูกผ้าขาวม้า ชิลๆใช่มะ




แต่วันนี้ดูใส่กางเกงยีน เสื้อเชิร์ต รองเท้าผ้าใบ แต่จะว่าไปเพราะเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดด้วยแหละมั้ง แต่อันนี้ขอพูดเลยนะ เรากับพี่แมนคุยกันอ่ะว่า รู้เลยว่าไอ้ลิงบ้าคือถอดแบบจากพ่อมาเกือบเป๊ะๆ อ่ะมาต่อนะ พ่อทศถามว่าไปฟัดกับหมาไหนมา




พี่แมนก็รีบพูดออกตัวว่า ไม่ใช่ความผิดของโทนครับ แต่พ่อทศก็ยกมือมาปรามเอาไว้แล้วพูดว่า ถ้าทำงานแล้วยังดูแลตัวเองไม่ได้ จะไปดูแลใครได้ มันผิดที่ไม่ระวังตัวเอง พี่แมนก็เงียบ อึกๆอักๆ เนี่ยหูยย พ่อไอ้ลิงพูดกริ๊บเลย ไอ้ลิงบ้าก็พูดว่านิดๆหน่อยๆน่ะพ่อ




โทนเผลอพูดไปว่าหลานลุง - ชื่อลุง – มันลามปามพี่หมิวก็เลยมีปัญหานิดนึง จากที่พ่อโทนอารมณ์ดีๆพอพูดชื่อลุงขึ้นมา พ่อโทนเปลี่ยนกิริยาเลย พ่อทศถามว่าไปมีเรื่องกับพวกมันมาเหรอ เราคิดนะตอนนั้นว่างานเข้าแน่ๆเลย แล้วที่งงคือทำไมไอ้ลิงบ้าสารภาพบาปไปตรงๆแบบนั้นล่ะ ปกติจะไหลหลบได้นี่นา



โทนก็เงียบนะ บอกว่ามันทำร้ายพี่หมิวนี่พอจะให้ผมทำไง พ่อถามว่าใครทำหนูหมิว โทนก็บอกหลานลุง - ชื่อเสี่ย – พ่อถามว่าแล้วเรื่องจบยังไง มึงได้ไปทำอะไรมันไหม โทนบอกผมเปล่าพี่แมนนู่นจัดการ ส่วนผมก็บวกกับพวกลูกน้องเขา พ่อถอนหายใจแล้วพ่อทศก็บอกว่าไปกับพ่อ เรากับพี่แมนก็มองหน้ากันเลยตอนนั้นงงเลย พี่แมนก็เหมือนจะรู้ว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่ๆ





พ่อไอ้ลิงบ้าพูดดักคอไว้ก่อนเลยว่าไม่ต้องตามนะแมน เดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องราวซะเปล่าๆ พี่แมนก็ชะงักแล้วถามว่า เอ่อ แล้วจะไปไหนเหรอครับพ่อ พ่อทศบอกไปคุยกับไอ้ - ชื่อเสี่ย - สักหน่อย ...   โหทุกคนดูพ่อทศพูดดิ่เราแบบตกใจอ่ะ เราแค่เห็นเสี่ยยังรู้สึกอึดอัดแต่นี่จะไปคุยเลยเหรอ แล้วเรียกว่าไอ้ด้วยอ่ะ  โทนก็เหมือนว่าต้องไปแหละพี่แมนก็พูดว่าลองคุยกันดีๆก่อนไหมครับ เพราะที่ไอ้โทนทำไปเพราะเป็นงาน พ่อทศพูดออกมาเลยว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวจัดการเอง





 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

พ่อทศพูดน้อยต่อยหนัก นิสัยนักเลงที่ไม่ใช่นักเลง

ส่วนหมิว..ก็ยังแพ้ทางคุณแม่เช่นเคย ฮิ ๆ

คนแรกจองเลย   ตอนนี้พีคเลย กำลังจะได้เห็นพ่อทศลุย ถือป้ายไฟรอ เลยครับ

พ่อสั่งลุย เปิดอัลติรอเลย

บทพระเอกรุ่นเก๋ามาแล้ว

สั่งพระเอกตัวจริง(พี่แมน) ให้ไปพักหลังฉากด้วย   5555

สมเป็นพระเอกตัวจริง ไม่ยอมไปอยู่หลังฉากง่ายๆ 

6666

พ่อทศออกไปเคลียร์ทางแล้ว
แบบนักเลงจริง ไม่ใช่อันธพาน พวกมากลากไป ในแบบที่ผมเคยเห็นเมื่อสี่สิบปีก่อน พูดกันตรงๆ ได้หรือไม่ได้ ไม่มีอ้อมค้อม

 ::Ajark::พ่อทศน่าจะมีวีรกรรมพอๆกับโทนเลยตอนสมัยหนุ่มอยากรู้จังว่าจะไปพูดกับเสี่ยแบบใหน

เสี่ยก็เสี่ยเถอะใหญ่มาจากไหนพ่อทศขอเคลียร์ซ่ะหน่อย ไม่รู้จัก ทศ สวนผักซ่ะแล้ว

โดนทั้งแม่ ทั้งพี่ ต้อนซะไปไม่เป็นเลยนะครับ.. ดักหน้าดักหลังเลย.. อบอุ่นดีจัง.. 

พ่อมาแล้ว

พ่อโชว์พลังแล้วงานนี้

พ่อทศเขาไม่ธรรมดา ที่นี้จะมีเรื่องกันอีกมั้ย

  ขำ ครอบครัวเจ้หมิว  เข้าขากันสุด ในการอำลูกสาว    ถึงเจ้หมิบอกก็สู้นะ แต่  หึๆๆ   จะไปสู้อะไรกับคนที่บ้าน รู้ไส้รู้พุงเจ๊หมิวหมด  ว่าเจ๊ อ่อนตรงไหน 555
ส่วน  ครึ่งหลัง พ่อทศ ของเทพโทน   ก็เดาๆ ไว้แล้ว ก็ ถึงจุด ตกผลึก ความเป็นนักบู๊ มาแล้ว    เชื่อว่าตะก่อน  บ้าเลือดกว่าเทพโทนอีก    อย่างเทพโทน เป็นแบบ นักสู้ตาม สังเวียน และ มาประยุคใช้  แต่ เดาว่า พ่อเทพโทน น่ะ นักมวยเก่า และ ทั้ง เวทีและ นอกเวที มาเยอะ        พอตกผลึกแล้ว ก็ เหมือนสูงาุดคืนสู่สามัญ จะไม่ อะไรกับใคร ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่โต ในครอบครัว   แถวบ้านเรียก นักเลง รุ่นเก่าของจริง ไมใช่อัธพาล แบบ สมัยนี้ แค่ ทำมาสักตัวลายหน้าลายแล้ว ก็มาเบ่งว่า กูแน่ กูโหด ของจริงอะเขา นิ่งเป็นน้ำแข็ง ถ้าไม่มีใครเอาไฟไปลน       ซึ่งผิดกับเทพโทน ที่ยังควบคุมอารมณ์ไม่ได้ดีเท่าที่ควร ถ้า อนาคต เทพโทน จะเลือกทางเดิน สาย การเมืองท้องถิ่น หรือ สายเทาๆ คง ไปได้ รุ่ง แต่ คงไม่ใช่เทพโทนแน่ๆ

ไม่เคยเห็นพ่อของโทนเวอร์ชั่น​นี้เลยอ่ะ... จะเกิดอะไรขึ้นบ้างน้อ.. ขอบคุณ​มาก​ครับ​