เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนพิเศษ : Deleted Scene #3.1 คอนโดของหมอพลอย

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : อ่าห์...นี่คือตอนพิเศษ จริง ๆ ต้องบอกว่ามันคือ Deleted Scene ของเกมรักปี 2 ในส่วนฉากเลิฟซีนของหมอพลอยน่ะครับ หากจำกันได้ ในตอนท้ายของ 'เกมรักปี 2 ตอนที่ 5 : รางวัลสำหรับคนดี' ผมได้ทิ้งท้ายว่าหมอพลอยจะกลับคอนโด แล้วลุงพลขอไปด้วย ซึ่งผมตัดจบไว้แค่นั้น

จริง ๆ มันยังมีต่อครับ แต่ผมกลัวว่าเนื้อเรื่องมันจะไม่เดิน ก็เลยข้ามไป 55555+ ก็เชื่อว่ารีดเดอร์ที่ติดตามลุงพลมาจนถึงตอนนี้ ก็น่าจะรู้ดีว่าลุงพลต้องขอติดรถมาด้วยแนะนอน

ใช่ครับ ลุงพลติดรถหมอพลอยมาด้วย และนี่คือฉากเลิฟซีนของลุงพลและหมอพลอย ต่อจากนั้น แต่ผมบอกไว้ก่อนว่า มันจะไม่ได้ดุเดือด ไม่ได้ผาดโผนโจนทะยาน มันจะออกแนวหวาบวาม ละมุน ๆ มากกว่า ตามสไตล์ของหมอพลอยน่ะครับ มีทั้งหมด 2 ตอน สำหรับตอนนี้แค่เกริ่นนำ ตอนหน้าของจริง ทิชชู่ต้องมีเหมือนเดิมครับ

และบอกก่อนว่า นี่คือตัวตนที่แท้จริงที่ปลดปล่อยหัวโขนของหมอพลอยแล้ว มันจะดูอ่อนหวานๆ  ละมุน ๆ ซึ่งแตกต่างจากในไทม์ไลน์หลักของเรื่่อง ที่หมอพลอยได้เข้าสู่ด้านมืดไปแล้วครับ 5555+

ความเดิมจากตอนที่แล้ว (เกมรักปี 2 ตอนที่ 5 : รางวัลสำหรับคนดี ทั้ง 5 ตอนครับ)


ตอนที่ 1

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229416.0

ตอนที่ 2

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229452.0

ตอนที่ 3

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230141.0

ตอนที่ 4

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=230182.0

ตอนที่ 5

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=232127.0

########################

"โถ...คนดีของพี่" ลุงพลครวญเสียงหวาน "เมียพี่เหนื่อยขนาดนี้ พี่ก็เป็นห่วงซิจ๊ะ จะขับรถกลับคอนโดคนเดียว พี่ก็เป็นห่วงนะ"

พลอยพรรณยิ้มหวาน ขณะกำลังหยิบกระดาษทิชชู่บนโต๊ะทำงาน แล้วยืนเปลือยกายถ่างขาเพื่อเช็ดทำความสะอาดคราบรักตรงหว่างขาของเธอ

จะมีผู้ชายสักกี่คนบนโลกใบนี้ ที่ได้เห็นหญิงสาวผู้สูงศักดิ์อย่างพลอยพรรณกำลังยืนแก้ผ้าเปลือยกายล่อนจ้อน ยืนถ่างขาเช็ดทำความสะอาดร่องสาว

"เป็นห่วงพลอยจริงเหรอคะ?" พลอยพรรณร่นคิ้วยิ้มที่มุมปาก ขณะกำลังหยิบกระดาษทิชชู่หย่อนใส่ถังขยะ ก่อนก้มตัวหยิบชุดนั้นในและเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่

"เป็นห่วงจริง ๆ ซิจ๊ะเมียจ๋า" ลุงพลยิ้มหวาน

"ก็ได้..." ในที่สุดพลอยพรรณก็ตอบตกลง "ไหน ๆ ก็จะลาพักร้อนละ แล้วพลอยก็รู้สึกเหนื่อยด้วย อยากมาก็มา พี่พลขับรถเกียร์ออโต้ได้ใช่ไหมคะ?"

"ได้ซิครับ!!! ไม่มีปัญหา!!!" พอหมอพลอยตอบตกลงแบบนี้ มีเหรอที่ลุงพลจะพลาด ว่าแล้วตาเฒ่าจอมเจ้าชู้ก็รีบแต่งตัวเพื่อขับรถพาหมอพลอยไปส่งที่คอนโดที่พักของเธอทันที

.....................................

หลังจากคู่ผัวเมียแต่งเนื้อแต่งตัวเสร็จแล้ว พลอยพรรณก็เดินไปเอารถแล้วขับมารับลุงพลที่มุมตึก เพื่อไม่ให้ใครสงสัย โดยหมอพลอยสั่งให้ลุงพลไปนอนหลบอยู่ตรงเบาะหลัง เพื่อไม่ให้ยามที่เฝ้าประตูทางออกมองเห็นว่าเธอพาลุงพลมาด้วย ถ้าไม่เช่นนั้นมีหวังวุ่นวายแน่



ด้วยไหวพริบของหมอพลอย เธอขับรถไปได้สักพัก จนไกลจากวิทยาลัยพยาบาล ก็หามุมถนนว่าง ๆ แล้วจอด เพื่อให้ลุงพลสลับตำแหน่งมาขับรถแทน

"โอเค!!! เดี๋ยวพี่จะขับพาน้องพลอยไปส่งที่คอนโดนะครับ" ลุงพลที่สลับตำแหน่งมาเป็นคนขับเรียบร้อยแล้ว ก็เอ่ยปากขึ้นมา ขณะกำลังขับรถยนต์ Toyota Prius สีขาว คันโปรดของหมอพลอยแล่นไปบนถนนใจกลางกรุงเทพในช่วงกลางดึก

"หิวแหะ..." พลอยพรรณที่นั่งอยู่เบาะด้านข้างเอามือกุมท้อง "สงสัยออกกำลังกายหนักไปแหะ"

พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลก็รู้ดีว่าหมอพลอยหมายถึงอะไร ตาเฒ่าหื่นหันไปยิ้มให้หมอพลอย ที่แลบลิ้นใส่เหมือนเด็กสาววัยแรกรุ่น

ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่า ตาเฒ่าอย่างลุงพล จะได้เห็นมุมอ่อนโยนไร้เดียงสาของหมอพลอย ยามที่เธอสวมหัวโขนเป็นคุณหมอ เธอดูจริงจัง เย็นชา เฉยเมย แต่เมื่อเธอปลดเปลื้องหัวโขนและสถานะทางสังคมออก หมอพลอยก็เป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาที่ขี้อ้อน เหมือนเด็กสาวที่เพิ่งตกหลุมรักเป็นครั้งแรกยังไงยังงั้นเลยทีเดียว

"ยิ้มอะไรคะพี่พล?" หมอพลอยหรี่ตามองลุงพลที่ขับรถอยู่ "คิดเรื่องทะลึ่ง ๆ กับพลอยอยู่ใช่ไหม?"

"อืม..." มนุษย์ลุงกำลังนึกคำตอบ "อยากให้พี่ตอบแบบไหนดีละ? ตอบแบบสุภาพบุรุษ หรือตอบแบบตัวตนที่แท้จริงของพี่?'

"ตอบแบบสุภาพบุรุษก่อน" หมอพลอยสั่ง "ว่ามา อยากฟัง"

"พี่ดีใจมากเลยนะ ที่ได้มาเจอกับน้องพลอย เราน่าจะเจอกันเร็วกว่านี้" ลุงพลตอบ "เสียดายที่เรามาเจอกันช้าเกินไป แล้วพี่ก็เป็นแค่อดีตภารโรงเกษียณอายุแก่ ๆ ที่ไม่ได้มีราคาอะไร"

"เหรอ?" เจ้าหญิงน้ำแข็งพยักหน้า "พลอยก็ไม่คิดเหมือนกัน ว่าคนอย่างพลอยจะมารักผู้ชายแบบพี่พลได้ พี่พลเป็นผู้ชายคนแรกนะ ที่ทำให้พลอยเป็นแบบนี้ พลอยใจแตกเพราะพี่!!! รู้ไว้ซะด้วย!!!"

"ไม่ได้ใจแตกหรอกครับ!!! มันเป็นเรื่องธรรมชาติของคนเป็นผัวเมียต่างหาก" ลุงพลยิ้มแป้น ขณะกำลังเหยียบเบรกตรงสี่แยกใจกลางเมืองในช่วงค่ำ

"ตอนที่อยู่ที่ห้องพยาบาล พลอยพูดจริงนะ" พลอยพรรณมองลุงพลเหมือนคาดหวังกับอะไรบางอย่าง "ถ้าพี่พลจริงใจกับพลอยจริง ๆ ก็ลาออกซะ รอให้พลอยเคลียร์งานให้เรียบร้อยก่อน แล้วพลอยจะไปอยู่ด้วย พลอยจะเปิดคลินิกเล็ก ๆ แล้วให้พี่พลเป็นผู้ช่วย เราจะสร้างครอบครัวด้วยกัน พี่พลว่าไงคะ"



"ก็ดีซิครับ" ลุงพลตอบ

"ก็ดีซิครับ" เจ้าหญิงน้ำแข็งร่นคิ้วใส่ลุงพลอีกครั้ง "คำว่าก็ดี มันหมายถึงยังไม่ดีที่สุดนะคะ นี่พี่พลจะบอกว่าพี่พลจะไม่หยุดแค่พลอยใช่ไหม?"

"น้องพลอย..." ลุงพลหันไปมองหน้าหมอพลอยคนสวย "พี่น่ะ แก่แล้ว แต่พลอยยังสาวยังสวย แล้วพลอยก็เป็นคุณหมออีก พลอยแน่ใจแล้วเหรอครับว่าจะยอมทิ้งทุกอย่างแล้วมาอยู่กับพี่"

"แล้วพี่พลไม่รักพลอยเหรอ?" หมอพลอยถาม เมื่อเห็นอีกฝ่ายนิ่ง หญิงสาวก็เมินหน้าหนีแล้วกอดอกเหมือนเคือง "คิดไว้แล้ว ว่าพี่พลไม่ได้จริงจังกับพลอย พี่พลยังคิดถึงเด็กพยาบาลพวกนั้นใช่ไหม?"

"เปล่าครับ..." ตาเฒ่าหื่นตอบ "แต่พี่น่ะ กลัวว่าคุณพ่อกับคุณแม่ของน้องพลอยจะไม่ยอมรับพี่น่ะซิ น้องพลอยเป็นลูกสาวนักการเมืองดังระดับประเทศ มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก บางครั้งพี่ก็คิดว่าพี่ไม่คู่ควรกับน้องพลอยน่ะครับ"

"พี่พล..." หมอพลอย "สำหรับพลอยอ่ะนะ ความรักก็คือความรัก พลอยไม่สนหรอกว่าใครจะคิดยังไง ถ้าพลอยรักใคร พลอยไม่สนหรอกว่าคน ๆ นั้นเป็นใคร เพราะนี่คือชีวิตของพลอย และพลอยเต็มใจที่จะเลือกแล้ว แล้วพี่ละ พี่พร้อมจะเสียสละบ้างหรือเปล่าละ? พี่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ พี่มีความสัมพันธ์กับนักศึกษาพยาบาลไปทั่ว ไหนจะเด็กสาวนอกสถาบันที่พลอยยังไม่รู้อีก พี่พลไม่รู้จักคำว่าพอเหรอคะ? พลอยบอกตรง ๆ นะ พลอยเริ่มกลัวแล้วว่าบั้นปลายชีวิตของพี่จะจบไม่สวย"

พอถูกจี้ใจดำแบบนี้ ลุงพลก็นิ่งเงียบ มันคือความจริงทุกอย่างที่หมอพลอยพูด ใจจริงลุงพลก็อยากจะหยุดที่หมอพลอย แต่พอนึกถึงนิมิตความฝันจากองค์ตุลาการ ที่บอกว่าถ้าหากลุงพลหยุดที่นางฟ้าองค์ใดองค์หนึ่งก็ย่อมทำได้ แต่นางฟ้าองค์ที่เหลือ ที่ได้มาเกิดใหม่บนโลกมนุษย์จะต้องมีโชคชะตาที่โหดร้าย ก็นึกสงสาร บางทีถ้าหากลุงพลได้เจอองค์ตุลาการสวรรค์ในรอบต่อไป ตาเฒ่าอาจจะลองถามหาวิธีเพื่อช่วยเหลือเด็กสาวที่เหลือไม่ให้พบกับโชคชะตาที่โหดร้ายดู

"ถ้าพลอยพูดแบบนั้น ก็ได้ แต่พี่ขอเวลาหน่อยนะ พี่เองก็มีเรื่องวุ่นวาย ๆ ที่ต้องสะสางเหมือนกัน" ลุงพลตอบ

"พูดแล้วนะคะพี่พล!!" พอได้ยินแบบนี้ หมอพลอยก็เริ่มยิ้มออก "พูดแล้วต้องรักษาคำพูดนะคะ"

"จ๊ะ..." ลุงพลหันไปยิ้มให้หมอพลอย "พี่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง เพื่อให้คู่ควรกับความรักที่น้องพลอยมีให้พี่นะ"



"หืมมมมม!!!!" พอได้ยินแบบนี้ หมอพลอยก็ยิ้มร่า "ยังไม่อยากเชื่อ แต่จะรอดูก็แล้วกัน ว่าแต่ตะกี้ พี่พลยังไม่ตอบคำถามพลอยเลย"

"คำถามอะไรครับ?" ลุงพลหันเลี้ยวพวงมาลัยรถมุ่งตรงสู่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ ที่มุ่งหน้าไปยังคอนโดมิเนียมของหมอพลอย

"พี่พลตอบแบบสุภาพบุรุษไปแล้ว แต่พี่พลยังไม่ได้ตอบแบบที่เป็นตัวของพี่เองอ่ะ? ว่าตะกี้ที่พี่ยิ้ม พี่ยิ้มเรื่องอะไร?"

"พี่ยิ้มเพราะไม่คิดว่าน้องพลอยที่ดูหยิ่ง ๆ เวลาทำงาน จะมีมุมน่ารักแบบนี้ รู้ตัวไหมครับว่าพี่ชอบน้องพลอยในมุมนี้มากเลยนะ"

"จริงอ่ะ?" หมอพลอยถามเพื่อความแน่ใจ

"จริงครับ" ลุงพลพยักหน้า

"เฮ้อ..." ว่าแล้วเจ้าหญิงน้ำแข็งก็เอนตัวลงพิงบนเบาะนั่ง "ความจริงแล้วพลอยไม่ได้เป็นคนซีเรียสจริงจังอะไรแบบนั้นหรอกคะพี่พล พลอยก็แค่ผู้หญิงธรรมดา ๆ ที่ต้องคีปลุคตัวเอง มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว เพราะพลอยเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะและมีชื่อเสียง ที่พลอยพูดไม่ได้จะยกตนข่มท่านนะคะพี่พล พี่พลเข้าใจพลอยใช่ไหม?"

"เข้าใจซิครับ" มนุษย์ลุงพยักหน้า "ชีวิตของน้องพลอยคงเครียดน่าดู"

"แน่นอนแหละ!!! เครียด!!!" หมอพลอยทำหน้ามุ่ย "ต้องใช้ชีวิตอยู่บนกฎเกณฑ์ที่พ่อแม่กำหนด ห้ามมีแฟนในวัยเรียน ต้องตั้งใจเรียน มีผลการเรียนที่ดี ต้องสอบเข้าโรงเรียนและมหาลัยที่มีชื่อเสียง และต้องมีหน้าที่การงานที่เป็นที่ยอมรับในสังคม พูดแล้วรู้สึกเหนื่อยเลยแหะ..."

"แต่น้องพลอยก็เก่งมากเลยนะครับ ที่มายืนตรงจุดนี้ได้" ลุงพลเอ่ยปากชมหมอพลอย ที่ดูผ่อนคลายมากขึ้น "มีอะไรทุกข์ใจ ก็ระบายกับพี่ได้นะพลอย พี่อาจไม่ได้มีความรู้อะไรมากมายที่จะมาถกเถียงแบบนักวิชาการกับน้องพลอยได้ แต่พี่ยินดีฟังพลอยเสมอ"

"พี่พลเป็นผู้ชายคนแรกเลยนะ ที่พูดแบบนี้กับพลอย" พอได้ยินแบบนี้ พลอยพรรณก็หันมายิ้มให้ลุงพล "ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเลยที่จะพูดแบบนี้กับพลอย แม้กระทั่งพี่กรวิทย์ ที่เคยมาจีบพลอย พี่กรไม่เคยรับฟังพลอยแบบที่พี่พลเป็นเลย"

"แล้วนายบอยคนนั้นละครับ?" ลุงพลถามถึงภูวนาท ไฮโซหนุ่มที่หมายปองหมอพลอยอยู่

"ไม่เคยอยู่ในสายตา..." หมอพลอยตอบแบบไม่ลังเล "โอ้ยยย!!! พูดมากเกินไปละหิว!!! หาอะไรกินดีกว่าคะพี่พล"

"จะกินอะไรดีละครับ?" โชเฟอร์จำเป็นเอ่ยปากถามขณะกำลังเหลือบมองร้านอาหารริมถนนแต่ในใจของตาเฒ่าก็รู้ดีว่า ผู้หญิงระกับหมอพลอยคงไม่มีทางมากินร้านอาหารข้างทางแบบนี้แน่

"บะหมี่เกี๊ยวก็ได้ค่ะ" พลอยพรรณตอบ "แต่ห่อไปกินที่คอนโดพลอยนะ พลอยไม่นั่งกินริมถนน บอกไว้ก่อน เดี๋ยวคนเห็นพวกเราอยู่ด้วยกันจะยุ่ง มันมีร้านอยู่ร้านนึงน่ะคะ ร้านนี้พลอยเคยมานั่งกินกับเพื่อนสมัยเรียนเตรียมอุดมน่ะคะ"

"ได้ครับ" พอได้ยินแบบนี้ ลุงพลก็ตอบตกลง ก่อนขับรถไปจอดริมทางหน้าร้านบะหมี่ที่หมอพลอยบอก พร้อมกับอาสาไปซื้อที่ร้าน โดยให้หมอพลอยนั่งรออยู่บนรถ

"เรียบร้อยแล้วจ๊ะ" ลุงพลเดินกลับมาพร้อมกับถุงบะหมี่เกี้ยวหมูแดงสองถุง

"วางไว้เบาะหลังเลยค่ะ" หมอพลอยออกคำสั่ง ก่อนที่ลุงพลจะทำตาม และขับรถมุ่งหน้าไปยังคอนโดของหมอพลอยทันที

.....................................

หลังจากที่กลับมาถึงคอนโดของพลอยพรรณย่านถนนเพชรบุรีตัดใหม่ ลุงพลก็เดินตามหมอพลอยขึ้นไปบนคอนโด ลุงพลรู้สึกคิดถึงสถานที่แห่งนี้มาก จากประสบการณ์ที่เคยได้มาร่วมรักกับหมอพลอยถึงปราสาทน้ำแข็งของเธอเมื่อหลายวันก่อน



"พี่พล ไปหยิบเอาชาม ตะเกียงบนเคาน์เตอร์ห้องครัวมาด้วยนะคะ" พอเปิดประตูเข้ามาในห้อง หมอพลอยก็เดินไปเปิดสวิตซ์ไฟ เปิดแอร์ทันที

"ได้จ๊ะ" ลุงพลทำตามที่เมียสาวสั่งอย่างว่าง่าย ก่อนที่จะจัดแจงแกะถุงบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงเตรียมไว้ให้หมอพลอยที่กำลังเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบขวดน้ำดื่มและแก้วเปล่าที่วางอยู่บนตู้เย็นติดมือมาด้วย

"หิว!! ขอกินก่อนละ!!! ไม่ไหวแล้ว!!" แล้วพลอยพรรณก็เดิมมานั่งประจำที่ และจัดการกินบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงมื้อดึกกับลุงพลอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากที่กินเสร็จแล้ว ลุงพลที่เป็นแขกก็อาสาเป็นคนล้างจานชามให้

ระหว่างนี้ พลอยพรรณเลยเดินไปที่มุมห้องรับแขก แล้วหยิบรีโมตกดปุ่มสวิตซ์ดูรายการในช่วงค่ำ ระหว่างรอลุงพลล้างชามเสร็จ

"ล้างเสร็จแล้วจ๊ะ" ลุงพลที่ล้างชามเสร็จแล้ว เดินมานั่งข้าง ๆ หมอพลอยที่เป็นเจ้าของห้อง "ดูอะไรอยู่เหรอจ๊ะ?"

"รายการทำอาหารน่ะคะ" หมอพลอยเอนศีรษะพิงกับไหล่ของลุงพล "ก็เหมือนที่พลอยเคยบอกเมื่อวันก่อนนั่นแหละ พลอยอยากทำกับข้าวเก่ง ๆ ตั้งแต่ยังเด็กแล้วละ แต่พอคิดจะทำเท่านั้นแหละ ก็โดนคุณพ่อกับคุณแม่สั่งให้หยุด เพราะกลัวว่าพลอยจะทำห้องครัวที่บ้านไฟไหม้"



ลุงพลยิ้ม ก่อนเอื้อมมือลูบไล้เรือนผมของหมอพลอยด้วยความเสน่หา คุณหมอสาวพิงศีรษะบนไหล่และตกอยู่ภายใต้อ้อมกอดของลุงพล

พอเห็นว่าหมอพลอยเริ่มนิ่งไป ลุงพลก็คิดไปเองว่าอีกฝ่ายคงเตรียมใจแล้ว ก็เลยโน้มศีรษะลงไปจะหอมแก้ม แต่ไม่ทันไร หมอพลอยก็เอื้อมมือแตะที่ริมฝีปากของลุงพลอย่างทันเวลา

"โนเวย์..." พลอยพรรณตอบ "กลิ่นตัวแรงแบบนี้ ต้องอาบน้ำแปรงฟันก่อน"

พอได้ยินแบบนี้แล้ว ลุงพลก็ไม่ปฏิเสธ แล้วหมอพลอยก็จูงมือลุงพลเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับจัดแจงปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ จนเหลือเพียงแค่ร่างกายเปลือยเปล่า แล้วคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่ใครต่อใครคิดว่าไม่มีทางคิดว่าจะลงเอยกันได้ ก็จูงมือกันเข้าไปในห้องน้ำภายในคอนโดกันสองต่อสอง

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[jchaiwut]

มาแล้วน้องพลอยตัวท๊อปของผม

[ryg123456]

เจอมุมน่ารักของหมอแบบนี้ ยิ่งทำให้ลุงพลหลงไปใหญ่เลยนะ

[คนเหงา]

ยกสองในห้องน้ำ

[testman]

น่ารัก มุ้งมิ้งสุด ๆ สมแล้ว เป็นนางเอกนัมเบอร์วันตลอดกาล

[bigmut]

ลุ้นน้องพลอยตั้งนาน ได้กลับมาซะที

[acerr]

นี่สิที่อยากดู นางเอกตัวจริง

[fufu22]

ไม่ได้แค่อาบน้ำแน่ๆ

[ขอนลอย บักเคียบ]

บุงพลจะไหวอะป่าวเนี่ย

[beerrescue]

ต้องจัดในห้องน้ำสะก่อนแน่ๆครับ

[sunnies]

อาบน้ำพร้อมกันนี่ได้อารมณ์​สุดๆเลย

[Daniel Dear]

หมอพลอยบทหวานก็น่ารักแต่บทจะร้ายก็ไม่เบาเลยนะ

[Meen8888]

 ::Glad::มาแล้วน้องพลอย  ยกที่สองในห้องนำ้

[Exordia]

จะแค่อาบน้ำกันอย่างเดียวหรอออ 555

[freedom-more]

โอ้ววว กำลังคิดถึงหมอพลอยพอดีเลยครับไรท์ เป็นการเรียกน้ำย่อยเอาไว้ให้เปรียบเทียบกับฉากน้องเบสล่ะสินะ ฮาๆ