มีฉากบู้ด้วย

สู้ๆๆๆนายโทน

ช่วงนี้เดือดแท้

ต้นยางนามีลูกก็ต้องเป็นลูกยางนาวันยังค่ำไม่มีทางเป็นอื่นพ่อแม่ยังไงลูกก็แบบนั้นครับ

บทบู้โหดๆเลยนะครับ  

ดุเดือดต่อเนื่อง พ่ออนุญาต นี่เหมือนปลดบังไคนายโทนอ่ะ

สรุปมนุษย์เมียก็อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารสินะ สู้ๆนะเหล่าราชสีห์

สู้

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ตอนนี้โควิดเหมือนจะกลับมาแล้วก็ขอให้อย่าเพิ่งลดการ์ดกันนะครับ

ถึงจะมีประกาศปลดล็อคการใส่ Mask แล้ว แต่ถ้าเป็นไปได้

ก็ขอให้ทุกท่านดูแลตัวเองใส่ Mask ตอนออกจากบ้านด้วยครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

★★★★★★★★★★★



ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ



★★★★★★★★★★★



ปล.3 เนื่องจากตอนนี้เป็นการเล่าระหว่างผมกับพี่หมิวสลับกัน เพราะงั้นเพื่อไม่ให้สับสัน

ประโยคไหนที่พี่หมิวเล่าผมจะขอเน้นสีแดงไว้ครับ



★★★★★★★★★★★




ความเดิมตอนที่แล้ว




หลังจากที่บู๊แบบงงๆไปแล้ว ผมก็นึกว่าเรื่องมันจะจบแล้ว

แต่พอลงมาข้างล่างพวกชิบะแม่งไม่จบ ตอนแรกก็คิดว่า

คงได้เฉลี่ยๆกับพวกพี่ในทีมแล้วครับ แต่ว่าพ่อผมก็เดินลงมาจากชั้นบน

เท่านั้นไม่พอแล้วยังมีรถมาอีก 10 กว่าคันเลย เชรดเข้แต่ละคนเท่ส์สัสๆเลย



★★★★★★★★★★★



นายโทนไดอารี่ 95




- หมิวขอเล่าต่อนะย้อนไปเมื่อกี้แปปนึง -



ขอย้อนกลับไปอีกหน่อย ระยะเวลากว่า 30 วันที่ทีมของพี่รุจน์ต้องเตรียมตัวสำหรับงานเซ็นสัญญา บอกตรงๆว่าโปรแกรมที่พ่อทศให้ประยุกต์มาให้ มันเหมือน Back to Basic เลยนะ เหมือนย้อนกลับไปตอนที่ยังไม่มีอุปกรณ์ออกกำลังกายอะไรเลย การผ่าฟืนในสวน พ่อทศก็เปลี่ยนมาให้ทุบยางรถยนต์แทน แล้วยางเป็นยางรถไถอันใหญ่ๆ ซึ่งพ่อทศให้เสี่ยต่างจังหวัดขนขึ้นรถสิบล้อมาให้





การฝึก็คือใช้ฆ้อนปอนด์ทุบ ทุบ ทุบ ให้ได้กล้ามส่วนหลัง แล้วก็พวกปีนเชือกอะไรพวกนี้ หมดสภาพเลยนะแต่ละคน ส่วนตัวพ่อทศเองก็ให้พี่รุจน์ช่วยสอนพวกยุทธวิธี การต่อสู้แบบทหาร เราก็งงว่าทำไปทำไม ถ้าแค่ออกกำลังกายก็เบาๆพอแล้วนี้ แล้วคิดดูว่าความทรหดระดับปีศาจอย่างพี่รุจน์ถึงกับยืนหอบ เราก็แปลกใจเลยเจ้าไปถามพี่รุจน์ว่าทำไมพ่อทศต้องให้พี่รุจน์สอนอะไรพวกนี้ด้วย  พี่รุจน์บอกว่า ตามข้อมูลที่คุณแมนไปสืบเสาะมา ทีมของชิบะ เกินครึ่งเคยเป็นทหารอยู่กองกำลังป้องกันตัวเองของ JP แต่ก็ไม่ได้อยู่นานมากก็ออกกันมาหางานทำ อาทศเขาอาจจะมีแผนอะไรในใจก็ได้ครับ เราเองก็ไม่ได้ถามอะไรไปมากกว่านี้นะ เพราะมันก็ใช่เรื่องที่จะไปถามอะไรมากมาย





แต่พอมาวันนี้วันที่เซ็นสัญญาและงานสังสรรค์เราก็เลยได้คำตอบว่าทำไมพ่อทศต้องให้พี่รุจน์ คือฟอร์มการต่อสู้สวยมาก การต่อสู้ต่างๆนาๆเมื่อกี้ มันอยู่ในความทรงจำมาตลอด คืออย่างที่ทุกคนรู้ว่าเราเองก็สายปาร์ตี้ ชอบเที่ยว ชอบสังสรรค์ เรื่องคนเมาแล้วตีกันเราเห็นจนชิน ภาพที่ด่ากันไอ้เหี้_ ไอ้สั_  ภาพที่ทำกร่าง เวลาผู้หญิงห้ามก็ฮึดฉัดเราก็เห็นจนชิน ชกต่อยก็บ่อยไป กอดคอเหวี่ยงกันไปมาๆ ง้างหมัดเหมือนว่ายน้ำใส่กัน มันเป็นเรื่องปกติ





แต่การต่อสู้ตรงหน้ามัน ยกระดับไปอีกขั้นเลย เหมือนวัดกันที่ชั้นเชิงน่ะ เราไม่ข้องใจเรื่องที่พ่อทศเขาเก่ง เพราะพี่รุจน์เองก็พูดกับเรานะ ว่าถ้าตัดเรื่องอายุและความเสื่อมถอยของร่างกาย ตอนนี้ในทีมรักษาความปลอดภัยคงไม่มีใครเอาพ่อทศลง นั่นคือที่พี่รุจน์บอก คือรู้ว่าเก่ง แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ไง ทีมการ์ดของชิบะแต่ละคนผ่านการฝึกฝนมาอย่างดีแน่ๆ แต่พ่อทศก็รับมือได้อย่างดีเหมือนพ่อทศเขาวางแผนรับมือไว้ก่อนแล้ว แต่พวกนั้นเป็นพวกที่ได้รับการฝึกต่อสู้ทางยุทธวิธีมานะ  จริงอยู่ว่าพ่อทศมีอดีตที่ไม่ธรรมดา แต่ว่าที่พ่อทศเคยกำราบมาก็มีตัวพวกอันธพาล ไม่น่าจะมีพวกที่ใช้การต่อสู้แบบทหารเป็น แล้วทำไมพ่อทศถึงรับมือกับพวกนี้ได้ล่ะ.... ตอนนั้นเราก็เอะใจขึ้นมาว่า





หรือที่รุจน์บอกว่า พ่อทศให้พี่รุจน์สอนอะไรบางอย่างหรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ว่าไม่ทันที่จะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ ตอนนั้นจ๋าบอกเราว่าหมิว พ่อทศเก็บไปอีกคนแล้ว พอหันไปมองก็คืออีกคนลงไปกองอีกแล้ว และไอ้ลิงบ้าก็อาละวาดต่อ หัสดินทำลายด่านที่ไอ้ลิงทำตอนนั้น ล็อคคอตีเข่า แล้วกระโดนสลับตีเข่าเข้ายอดหน้าอก มันเกินกว่าที่เราจะคิดถึงนะเอาตรงๆ พรสวรรค์ในการตดจำหรือเปล่า และนี่คือเหตุผลที่พ่อทศให้ตามโทนมาช่วงกระชั้นชิดเหรอ





คือตัวตนของไอ้ลิงเจ้าชู้ในสายตาเราคือ โอเคเก่ง เก่งนะอันนี้รู้ แต่คือมาทางญี่ปุ่นไง ยูโด คาราเต้ แต่ที่เราเห็นตอนนี้คือมวยไทยแท้ๆเลย หรือว่าเพราะภาวะโซนที่โทนกำลังอยู่ในนั้น มันช่วยให้โทนดึงฝีมือออกมาได้เต็มที่ เพราะเอาตรงๆ เราคิดแบบเผื่อใจเลยว่าโทนคงโดนอัดแน่ๆ แต่นี่คือโดนไปไม่กี่ครั้งเอง จังหวะอีกครั้งที่ไฟดับและไฟติดคือพ่อเรานั่งแล้วลุกเฉยเลย แล้วพ่อทศคือหยิบเก้าอี้เขวี้ยงใส่อีกฝ่าย แล้วกระโดดไปเข่าลอยเนี่ยนะ เกินไปแล้ว





พอไฟดับอีกครั้ง ก็คงไม่มีใครกล้าเข้าไปหาพ่อเราแล้วล่ะ เข้าไปก็เจ็บตัว แต่ว่าไอ้ลิงบ้าหายไปไหนแล้ว เรานึกขึ้นได้ว่าหัวขาว หัวหงอกนี่นา แต่พอมองก็ไม่เห็น คือหายไปจากวิสัยทัศน์เลย รู้ตัวอีกทีคือไอ้โทนบ้าเออส้อมไปจ่อคอรุกะแล้ว เราตกใจว่าเอ้าทำไมเป็นนางล่ะที่โดน เรานึกว่าจะชิบะจะโดนสักตุ้บ 2 ตุ้บอ่ะ แต่ว่าเดี๋ยวก่อนนะปัญหาคือตอนนี้จะทำยังไงต่อไปดีล่ะ เพราะว่าการต่อสู้เมื่อกี้มันเล่นจริงเจ็บจริงเลยนะ แต่ว่าแปปเดียวแค่คลาดสายตาคือโทนหายไปอีกแล้ว





พลอยเองก็ไวมากสมกับที่เป็นผู้มีประสบการณ์ในทำงานระดับสูงมาเยอะ หน่วยพยาบาลที่พ่อทศให้เตรียมไว้ก็หิ้วพวกที่หมดสติออกไป เรากับพี่แมนรีบเดินไปหาพ่อเลย พ่อเราก็บอกว่า เห้ออ นานๆทำอะไรแบบนี้ก็สนุกดีนะทศ ลืมแก่เลยเมื่อกี้ พ่อทศก็บอกว่าแหม ลุกไวเหมือนกันนะครับ แล้วพวกเขาก็หัวเราะด้วยกันเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น แล้วตอนนั้นพี่แมนก็เข้าไปบอกสุดยอดเลยครับพ่อทศ แล้วตอนนั้นพ่อทศก็บอกว่าไม่เท่าไรหรอก ตอนนี้แก่แล้วเรี่ยวแรงก็ถดถอยลงไปเย๊อะเหมือนกันนะเนี่ย





แล้วตอนนั้นพ่อทศก็ขยับๆที่แขนแล้วดึงบางอย่างออกมา มันเป็นเหมือนไอ้ที่ซัพพอร์ทข้อศอกของพวกนักวอลเลย์บอลอ่ะ เวลากระแทก พี่แมนถามเลยว่าอะไรน่ะครับพ่อทศ พ่อทศบอกว่าอ๋อไม่มีอะไรกันไว้น่ะเผื่อพวกนั้นมันตาย อ๋อเรารู้ได้ทันทีเลยว่า มันช่วยลดแรงกระแทกจากการโจมตีด้วยศอกของพ่อทศ แต่มันก็ยิ่งทำให้เราขนลุกหนักกว่าเดิม เพราะว่าขนาดให้ไอ้ตัวนี้ซับแรงแล้วนะ พวกนั้นยังสลบกันเลย ตอนนั้นพ่อทศจับคางแล้วบอกอื้มม แต่ไอ้ลูกหมาก็เฉียบขาดดีนะที่เลือกจู่โจมใส่คุณหนูแทน






เราก็ถามนะว่าทำไมเหรอคะพ่อทศ พ่อทศบอกว่าตามหลักแล้วก็ควรจู่โจมคนที่อ่อนแอที่สุดนั่นแหละ เราก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนะ พี่แมนก็ถามว่าวันก่อนเล่นฮอนกับพี่ พี่บอกให้ตีตัวไหนก่อนจำได้ไหมไอ้หมิว เราก็มองหน้าแล้วบอกตัวอิ๊น นักเวทย์ พี่แมนบอกใช่ ตามหลักการแล้วก็ต้องโจมตีคนที่อ่อนแอที่สุดเพราะงั้นหวยเลยไปลงที่รุกะนั่นแหละ เราก็ถามว่าพี่แมนสอนโทนเหรอตอนมาเก็บตัวอ่ะ พี่แมนบอกว่าเห้ยๆพี่จะเอาเวลาไหนไปสอน งานก็เยอะขนาดนั้น มันคง... ทำไปโดยสัญชาตญาณนั่นแหละ แล้วก็เหมือนเหยียบหน้าชิบะซ้ำด้วยแบบนั้น




เราก็มองแล้วคิดก็พอจะเข้าใจได้แหละ การที่ชิบะที่มีพร้อมในทุกๆด้าน ถือตัวว่าอยู่เหนือกว่าทุกคน แต่ลูกน้องกลับโดนกระทืบซะเละขนาดนั้น ในมุมมองของเราต่อให้ชิบะจะโดนไอ้ลิงบ้าคามุยเข้าไปหาแล้วเอามีดจ่อคอก็คงไม่เสียหน้าอะไรอีกแล้วล่ะ แต่สำหรับรุกะมันต่างกัน พี่แมนมองหน้าเราแล้วถามว่าเข้าใจแล้วใช่ไหมไอ้หมิว




เราบอกอื้อน้องเข้าใจแล้ว ถ้าเข้าไปหารุกะนั่นจะเท่ากับว่าชิบะบกพร่องในการคุ้มครองคู่หมั้นตัวเองด้วย เท่ากับว่าที่ชิบะพูดว่าทีมคุณเคย์นั้นห่วยแตกเพราะเมื่อ 3 ปีก่อนคุ้มครองคุณเคย์ไม่ได้ คำนั้นมันก็ย้อนเข้าหาตัวเอง เท่ากับเสียหน้าเบิ้ลสอง พี่แมนบอกถูกน้องนะคร๊าบแล้วลูบหัวเราเบาๆ พี่แมนบอกเอ้อ ! น้องพี่เก่งขึ้นแบบตกใจเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงถามเยอะกว่านี้ เราก็บอกว่าแหม คนเราก็ต้องพัฒนาบ้างป่ะ แล้วตอนนั้นพวกทีมการ์ดของพี่รุจน์ก็เดินเข้ามานะ





แน่นอนแหละคนที่เด่นสุดๆก็คงเป็นไอ้ลิงบ้านั่นเอง หัวหงอก หัวขาว มาซะขนาดนั้น พอเดินเข้ามาก็มีคนปรบมือให้แบบให้นะ เหมือนเป็นเสียงแรกๆเลยพอหันไปมอง แหม อยากจะแหมไปให้ถึงดาวอังคาร เพราะพลอยกับจอยนั่นแหละที่ตบมือให้ ไปเชียงใหม่คงจะสนิทกันน่าดู แล้วเสียงปรบมือก็ดังขึ้นเรื่อยๆอีก




จนพอโทนเดินผ่านไปแล้ว เราหันมองๆ ๆ เราบอกว่าไอ้ลิงกอลิล่าบ้าเก่งบ้าเก่งบอ พี่แมนก็บอกนั่นแน่เป็นห่วงอ่ะดิ่ แล้วพูดต่อหน้าพ่อเราเลยอ่ะ พ่อทศก็อยู่ด้วย เราก็นิ่งแล้วพูดว่า ก็เกินไปเปล่าน่ะพี่แมน ซ้อมแค่ 7 วันแต่ทำได้ขนาดนั้นอ่ะ พี่แมนก็บอกว่านั่นแหละที่พ่อทศเขาหวังไว้ใช่ไหมครับพ่อ ตอนนั้นคนที่ยืนอยู่กับเราคือพ่อนะ ส่วนพ่อทศไปไหนไม่รู้ เอ้า ! หายไปตอนไหนเนี่ย





ตอนนั้นพ่อเราก็มองหน้าแล้วถามว่าเข้าโซนน่ะเหรอเจ้าแมน พี่แมนก็บอกใช่ครับ ๆ พ่อเราบอกอืม ทศเองก็คุยกับพ่อมาหลายวันแล้วนะว่าอาจจะมีเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้น ในเมื่อโทนเป็นคนก่อเรื่องไว้ในตอนนั้นก็ต้องให้โทนกลับมาทำให้ชัดเจน ถ้าให้ฝึกเป็นเดือนๆยังไงก็คงทำได้แค่ทัดเทียม แต่ถ้าทำให้อยู่ในสภาวะนั้นก็มีสิทธิ์ที่จะเหนือไปกว่านั้นอีกขั้น แต่ว่าภวังค์หรืออะไรนั้นมันก็อยู่ที่ตัวผู้ฝึกการต่อสู้ด้วย ถ้าฝึกมาไม่ดีและไม่มีสมาธิพอคงไปถึงขั้นนั้นไม่ได้




หรือต่อให้ไปถึงแต่ถ้าฝีมือไม่มากกว่ามันก็เท่านั้น เพราะตัวอย่างก็มีให้เห็นว่าต่อให้โทนเอาจริงแค่ไหนก็ไม่เคยชนะรุจน์ได้เลย เพราะว่ารุจน์นั้นฝีมือดีกว่า ประสบการณ์ก็มากกว่าโทนเยอะ ต่อให้โทนอยู่ในภวังค์ก็เทียบไม่ได้หรอก เราก็ตอบค่ะพ่อ พ่อทศกลับมาอีกทีหลังจากที่หายแว๊ปไปเมื่อกี้ แล้วกลับมาบอกว่า เดี๋ยวช่วยดึงคนในนี้ให้สนใจในงานหน่อยนะ จะไปเคลียร์ข้างนอกหน่อย เราก็ตกใจถามว่ามีอะไรคะพ่อทศ




ตอนนั้นพี่แมนพูดขึ้นมาเลยว่า พวกมันไม่จบใช่ไหม เดี๋ยวจัดให้ ! ตอนนั้นคือเราเริ่มรู้สึกว่าต้องกลายเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ แต่พ่อทศบอกว่า ไม่ต้องเดี๋ยวพ่อจัดการเอง พ่อเราก็ถามพ่อทศว่าไหวนะทศ ? ตอนนั้นพ่อทศขยับเสื้อผ้าแล้วบอกว่า ไม่เป็นไร เคลียร์กับ - ชื่อพ่อเจมส์ - ไว้แล้ว เราก็ตกใจถามเดี๋ยวค่ะพ่อทศ เคลียร์กับพ่อเจมส์ทำไมคะเกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นจังหวะมันพอดิบพอดี มันเป๊ะจริงๆ โทรศัพท์พ่อทศดังขึ้นอีกที พ่อทศหยิบมากดรับสาย แล้วพูดด้วยท่าทีที่เปลี่ยนไป





ว่างายย - ชื่อคน -  พ่อทศเงียบไปแปปนึงแล้วสีหน้า แววตาก็เปลี่ยนไปแล้วพูดว่า เข้ามาได้เลย พอวางสายไปแล้ว พ่อทศก็บอกงั้นช่วยดึงคนไว้ในนี้ทีนะท่านประธานบริษัท พ่อทศพูดกับพ่อเราแบบสบายๆเลยนะ พ่อเราก็บอกจัดการให้เรียบร้อยล่ะ ไม่ต้องห่วงในห้องนี้ แล้วพ่อทศก็ออกไปเลย ตอนนั้นเราหันไปมองหน้าพี่แมน คือหน้าเสียนิดๆ เราถามว่าเกิดอะไรขึ้นพี่แมน พี่แมนบอกว่าไอ้หมิวเมื่อกี้พ่อทศคุยกับ เสี่ย - ชื่อคน - 




ห๊ะ ! นั่นไงเราว่าแล้วชื่อมันคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินผ่านหู เมื่อกี้พ่อทศติดต่อกับเสี่ยคนที่ 6 คราวนี้ก็ลงล็อคเลยที่บอกว่าเคลียร์กับพ่อเจมส์แล้วอ่ะ  แต่พ่อเราก็บอกว่าข้างนอกก็ให้ข้างนอกจัดการ คุณเคย์เองก็เดินมาหาพ่อเรานะ แล้วมาถึงก็พูดไทยกับพ่อเลย บอกว่าซารุนี่ชอบทำอะไรให้ประหลาดใจอยู่เรื่อยเลยนะ ซารุก็ไอ้ลิงนั่นแหละทุกคน คุณเคย์เขาเรียกไอ้ลิงบ้าว่าซารุ เหมือนที่รุกะนางเรียกซารุซังนั่นแหละ คุณเคย์ถามว่าแล้วนี่.... เขาพูดแล้วมองซ้าย มองขวา แล้วถามทศล่ะ




เราก็เงียบ พี่แมนก็เงียบ...  มีแต่พ่อเรานั่นแหละที่พูด พ่อบอกออกไปทำธุระนิดหน่อย คุณเคย์มองที่พ่อ แล้วมองเหมือนกวาดสายตาไปรอบๆ แล้วพูดขึ้นมาว่าชิบะล่ะหรือจะก่อเรื่องอีกแล้ว คือตอนนี้มันทำให้เราไม่เข้าใจอย่างนึงนะ คุณเคย์เหมือนเขารู้ว่าชิบะนิสัยยังไงแต่ทำไมยังกล้าฝากลูกสาวไว้ให้ไอ้หมอนั่นดูแล เราไม่เข้าใจจริงๆ รู้ว่าเพื่อธุรกิจแต่แบบนั้นรุกะนางจะมีความสุขเหรอ



ตอนนั้นจอยก็เดินมาถามเราว่า ทำยังไงต่อดีคุณหมิว เราก็บอกว่าพลอย กับ จอย ทำทุกอย่างเหมือนปกติ พลอยกับจอยเป็นคนสำคัญของงานเพราะงั้นอยู่ในนี้เข้าใจนะ จอยก็บอกค่ะคุณหมิว ส่วนพ่อเองก็เริ่มทำตามที่พ่อทศไหว้วานนั่นคือการเดินพูดคุยเพื่อดึงคนเอาไว้ ข้างนอกจะเป็นไงบ้างนะเราเป็นห่วงจัง เรามองพี่แมนนะตอนนั้น พี่แมนบอกว่าเดี๋ยวพี่ดูตรงนี้เอง แกไปเฝ้าระวังไว้หน่อย มีอะไรติดต่อพี่มาทันทีนะ





เราบอกอื้อได้น้องจัดการเอง ตอนนี้จ๋าอยู่ข้างๆเรา เราก็บอกว่าจ๋าแกช่วยอยู่ในนี้ก่อนได้ไหม ช่วยดึงผู้ร่วมงานให้ที จ๋าบอกว่าได้แกชั้นจัดการเอง แล้วจ๋าก็เดินไปในกลุ่มคนเลยนะ ตอนนั้นจอยเดินมาหาเราแล้วบอกว่าคุณหมิว จอยขอไปข้างนอกด้วยได้ไหมคะ เราก็บอกได้มาเลย เราหันไปมองพลอยนิดนึง พลอยเองตอนนี้ก็มีคนเข้าไปคุยเยอะ เอาเถอะถ้าไม่ต้องคุยกับพวกคนญี่ปุ่นจอยเองก็ไปกับเราได้ ตอนนั้นเรารีบวิ่งเท่าที่สภาพชุดจะอำนวย ไม่น่าใส่เดรสมาเลยจริงๆ เรากึ่งวิ่งกึ่งเดิน ออกมาด้านหน้าเลย ภาพที่เห็นคือชิบะกับคนที่เหลือน่ะโวยวายแบบสุดๆเลย เหมือนไม่พอใจกับสิ่งที่มันเกิดขึ้น




เรารีบถามเลยว่าจอยพวกนั้นพูดว่าอะไร จอยมองเลิ่กลั่กแล้วบอกว่าพวกคุณชิบะไม่ยอมค่ะ เราคิดในใจโถ่เอ๊ยไอ้ผู้ชายกระจอก แต่ที่สำคัญคือทางพวกเราล่ะ พวกพี่รุจน์ก็รวมกันอยู่ 10 กว่าคนนับได้ไม่ถึง 20 แล้วจะเอาไรไปสู้ แล้วตอนนั้นพ่อทศคือเกินผ่ากลางวงไปเลยฉากนี้โคตรเจ้าพ่ออ่ะ เดินไปแบบไม่สนใจอะไรเลย คือด้วยความที่เราอยู่ชั้น 2 เราก็เห็นว่ารถข้างนอกสิบกว่าคันน่ะขับเข้ามาแล้ว แปปเดียวพ่อทศก็ไปทางไอ้ลิงบ้า พอรถจอด ๆ ๆ ๆ โหบอกตามตรง จากตอนแรกที่กังวลกลัวว่าทีมพี่รุจน์จะแย่ แต่กลับกลายเป็นว่า ฝ่ายชิบะตกที่นั่งลำบากแล้ว




รถคือขับมาจอด จอด จอด ซ้อนคันจอด แล้วคนก็เดินลงมาเลย มีคนสองคนคือเดินออกมา คือด้วยความที่เราทำงานกับพี่แมนมาหลายงานมาก ทรงนี้รู้เลยคือเจ้าพ่อสายเทาเข้มๆแน่ๆล่ะ แล้วเดินมายกมือไหว้พ่อทศ เอาล่ะชัวร์เลยคนนึงคือใครไม่รู้ แต่อีกคนนึงเราจำหน้าได้ พี่แมนเอาภาพให้ดูแล้วบอกว่านี่แหละคือเสี่ยคนที่ 6  ที่พ่อเจมส์บอก ไหนบอกว่าตัดขาดกับพ่อทศไปแล้วไง ทำไมเขามาอยู่ที่นี่ล่ะ




- อ้ะ ตาผมเล่าละ -




คือพ่อเห็นพวกนั้นไหว้พ่อ ผมก็ฮึ๊ !!! ผู้ใด ใครวะ แล้วคนที่ใช้ไฟแช็คซิปโป้อ่ะโคตรเท่ส์ อ่ะใครเคยดูวินเชนโซ่ คงนึกเสียงออก กริ๊ก กริ๊ก  แล้วจุด แช่ะ โคตรเท่ส์ เท่ส์จริงลุงคนนี้ แต่ปัญหาคือลุงที่หน้าตาโคตรดุคนนี้คือใครวะ พี่รุจน์ตอนนี้หน้าเครียดเลย ผมถามว่ามีไรพี่รุจน์ พี่รุจน์เงียบเลยครับ พ่อผมก็ถามพวกไอ้ชิบะ ว่าไม่จบใช่มั้ย  แล้วพอพูดจบคราวนี้พวกลูกน้องของเสี่ยสองคน นับๆรวมแล้วไม่ต่ำกว่า 30 ถึง 40 คน ให้ตีไปซะว่ารถมา 10 คัน แล้วคันละ 4 คน  40คนนี่ 80 ตรีนเลยนะ 




เสี่ยคนที่ดูดบุหรี่ ก็มองๆแล้วพูดว่า กระทืบเลยดีกว่าพี่ทศ เสียเวลาคุย พวกผมเองก็ไม่อยากอยู่กรุงเทพฯ นานนักหรอกนะ เสี่ยอีกคนก็บอกว่ายิงแม่งทิ้งเลยดีกว่า ถ้าแค่ไม่กี่ศพ กูปิดข่าวได้นะ เฮ้ย !!! เดี๋ยวอะไร... อะไรกันครับเนี่ย แล้วพ่อผมบอกว่าไงรู้มั้ย พ่อผมบอกนี่ก็โหดกันจังเลย เข้าวัดทำบุญบ้างมั้ยแก่ๆกันแล้ว แต่คนที่ดูดบุหรี่ เขาซื๊ดดดด เข้าปอดแล้วพ่นออกมา เข้ !!! โคตร Badass เขามองพ่อผมแล้วพูดว่า พวกผมนี่นะโหด นี่รวมๆกันผมยังเทียบรอยตีนพี่ไม่ได้เลยนะ พี่ก็ทำเป็นพูดไป




ตอนนั้นผมแบบเฮ้ย !!! เรียกพ่อผมว่าพี่ทศด้วย คือเอาจริงๆนะ คือคนที่เรียกพ่อผมว่าพี่ทศ ที่รู้ๆจักก็มีแค่คนแถวบ้าน ที่พ่อตามตัวมาทำงานสวน ก็ช่วยค่าแรง ช่วยเลี้ยงข้าวบ้าง พวกนั้นจะเรียกพ่อผมว่าพี่ และที่พีคๆเลยก็ช่วง 3 ปีก่อนที่ พี่ชายเสี่ยเจ้าของตลาดมาบ้านนั่นแหละ ก็เรียกพ่อผมว่าพี่ แล้วนี่มันคืออะไรวะน่ะ




แต่ประเด็นเลยคือ คนที่ดูดบุหรี่นี่โคตร Badass โคตรเท่ส์ คือโอเคหัวมีผมหงอกแซมๆแล้ว อายุก็คงไม่ใช่น้อยแล้ว แต่การแต่งตัว คาแลคเตอร์โคตรเท่ส์ แล้วยิ่งไอ้ซิปโป้ที่ดัง กริ๊ก กริ๊ก แล้วแชะจุดบุหรี่นี่ก็โคตรเท่ส์เลย ส่วนอีกคนนึงไม่รู้นะ ผมอาจจะรู้สึกไปเอง แต่ผมรู้สึกว่าคนนี้น่ากลัว มันเป็นความรู้สึกเดียวกับตอนที่รู้สึกว่า ปู่อยู่ใกล้ๆตอนที่เข้าไปนั่งสมาธิในสวน




พ่อผมขยับ กร่อกๆแกร่กๆ แล้วพูดกับคนที่คนที่ดูดบุหรี่ว่า อืมม ยังดูดบุหรี่เหมือนเดิมนะ นึกว่าจะเลิกแล้ว ส่วนคนที่โหดๆก็บอกมันดูดมาครึ่งชีวิตแล้ว เลิกตอนนี้ก็ขาดทุนเปล่าๆน่ะพี่ โอ้ย เรียกยากเว้ยเอาเป็นว่า คนที่ดูดบุหรี่ผมจะใช้คำแทนว่า " อา5 " ส่วนคนที่โหดๆ ผมใช้แทนคำว่า " อา6 " แล้วกันครับ อา5 บอกว่าสงสัยดวงได้กระทืบคนว่ะพี่ทศ  ผมนานๆมาเที่ยวกรุงเทพฯ ก็ได้งานซะละ ส่วนอา6 เขาก็บอกว่าแล้วผู้การเพื่อนพี่จะไม่เม๊งแตกเอาเหรอไง ผมก็ฮึ๊ผู้การไหนอีก ตกลงพ่อผมนี่ยังไง




แล้วตกลงมันยังไงกันแน่วะ คือทุกท่านลองมาเป็นผมตอนนี้ อยู่ดีๆคนเกือบ 40 คน มาอยู่ตรงหน้า ทุกคนอาวุธน่าจะครบมือ แล้ว 2 คนที่มองทรงแล้วว่าเป็นลูกพี่ ดันมาเรียกพ่อผมว่าพี่ ชิบหายละสมองผมประมวลภาพไม่ทันแล้วว่ะ แล้วพ่อผมเรียกพวกนี้มาเหรอ เดี๋ยวดิ่ พ่อผมเป็นแค่ชาวสวนที่บังเอิญต่อยมวยเป็นเฉยๆนะเฮ้ยยยยย ผมก็เริ่มเอ๋อละว่า เจ้าพ่อสองคนนี้เป็นใครวะ อา6 มองหน้าผมแล้วบอกว่าลูกพี่ไม่เห็นเหมือนพี่ตอนหนุ่มๆเลยพี่ทศ ดูกล้าๆกลัวๆไม่เด็ดขาดยังไงก็ไม่รู้ ถึงไอ้ ( ชื่อเสี่ย ชื่อพี่ชายเสี่ย กับเสี่ยเจ้าของขุนแผน  ) มันจะบอกว่าใช้ได้ แต่ผมยังไม่ค่อยเชื่อว่ะพี่ทศ ...






เวรละพูดแทงใจดำกันเลยนี่หว่า ก็จะไม่ให้ผมระแวงได้ไงวะ ตอนนี้สิ่งที่ผมกลัวคือ.. มันออกมานอกงานแล้วไง พวกแม่งมีของหรือเปล่า มีด ปืน อะไรเทือกนี้ คือฝั่งนั้นไม่รู้ แต่ฝั่งกูนี่เพียบแน่ๆ เอาแค่ อา5 กับอา6 นี่ก็พอ สองคนนี้คงไม่เดินตัวเปล่าแน่ๆว่ะครับ แล้วตอนนั้นเว้ยมีพี่แว่นคนนึงเดินออกมาข้างๆ อา6 คือใส่แว่นนะ แต่ในใจผมตอนนั้นคิดออกมา


" เหี้ยแว่น "


 คือเอาตรงๆ ผมทำใจเชื่อไม่ได้ว่า คนใส่แว่นคนนี้จะเป็นคนธรรมดาแน่ๆ แล้วพี่แกก็เดินมาไหว้พ่อผม แล้วบอกว่าสวัสดีครับลุงทศ อ่ะโอเคผมรู้ได้อย่างนึงเลยว่า ต้องเป็นลูกของใครสักคนแน่ๆ เพราะเรียกพ่อผมว่าลุง พ่อผมบอกโตขึ้นเยอะเลยเนี่ย นายแว่นตอบครับเบาๆ แล้วแม่งเอ๊ย ผมนึกว่าไอ้ห่านี่คือ ฮิบิโน ฮาเลลูย่า







ที่เอาทุกอย่างออกมาจากข้างหลังได้ เพราะพี่แกควักโทรโข่งออกมาแล้วพูดเป็นภาษาอังกฤษด้วยคำสุภาพว่า




" ไอ้พวกไม่เจียมกะลาหัว โดนกระทืบไปขนาดนั้นแล้วยังไม่พอใจใช่มั้ย หรืออยากเป็นศพกลับญี่ปุ่น "




เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆ นี่ไงผมถึงเรียกเหี้ยแว่น คือท่าทางที่ดูสุขุม สุภาพ มันแตกเพล้งไปทันทีที่สบถออกมา แว่นพูดอีกว่า ถ้าไม่พอใจก็เข้ามา เฮ้ย  ๆ ๆ !!!  เดี๋ยวลวกเพี่ย ทำไมลวกเพี่ยแว่นไปพูดแบบนั้นวะน่ะ นั่นไงคนใส่แว่นแม่งไม่ได้ติ๋มทุกคน แล้วประกาศอย่างองอาจมากเลยนะ ผมกับพี่รุจน์นี่เหวอเลยล่ะตอนนั้น แม่งเอาจริงดิ่ พ่อผมวางมือปุ้ปบนหัวแล้วถามว่าไอ้ลูกหมาหมดแรงยัง



ผมก็มองพ่อแล้วถามว่าหืมอะไรเหรอพ่อ พ่อบอกว่าเอ็งต้องจบเรื่องด้วยตัวเองว่ะไอ้ลูกหมา ผมก็บอกเดี๋ยว ๆ ๆ ๆ อะไรอีกไม่ใช่ว่าจบตรงนั้นแล้วเหรอ พ่อผมก็เคาะหัวแล้วบอกว่า พ่อเคยสอนว่าไงให้มองจากภาพตรงหน้า พวกนั้นยกคนมาโวยวายแบบนี้ คิดว่ามันจะจบหรือไง พ่อผมเคาะๆหัวแล้วบอกว่ารู้ยังทำไมไม่ค่อยอยากให้เดินมาทางเดียวกับพ่อ เพราะว่าก่อเรื่องไปครั้งนึงแล้วมันไม่ได้จบกันง่ายๆ ตอนนั้นพวกชิบะดูท่าจะเดือด วัยรุ่นเลือดร้อนน่ะครับ ก็กรูเข้ามาไม่สนอะไรเลย แล้วเกิดอะไรขึ้นรู้มะ พวกเสี่ยเองก็ชี้นิ้วไปทางนั้น แล้วเหมือนพวกพี่แกรู้งานมากว่ะ เตรียมบวกเลย





ตอนนั้นพ่อผมก็บอกว่า รุจน์ หน้าที่ของทีมการ์ดคือรักษาความปลอดภัยตามหน้าที่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เพราะงั้นอย่าเข้ามาวุ่นวายเชียวล่ะ แล้วตอนนั้นพ่อผมก็ขยับคอ กร่อก แกร่ก แล้วก็เดินออกไปก่อนเลย เฮ้ย !!! ไหงงั้น แล้วพอพวกมันคนนึงจะเข้าถึงตัวพ่อผม เสียง ปัง !!! ก็ดังขึ้น




อา5 เขายิงปืนลงไปที่พื้นครับ แล้วคนที่กรูเข้ามาคนแรกๆ พอได้ยินเสียงปืนและมองกับวิธีปากกระบอกปืนพวกมันก็ชะงัก แล้วจังหวะนั้นแหละ พ่อผมเตะเข้าหน้าเลยครับ ดังผั๊วะ !!!  แต่แม่งถึกชิบหายโดนเตะใส่กกหูแล้วยังไม่ร่วงเลย แต่ก็คงมึนๆน่ะครับ พ่อผมยังเดินเข้าไปอีก แต่มีอีกคนเข้ามาทางซ้าย พ่อผมก็ก้าวหลบ หลบ หลบ แล้วก็ปั้ง !!!  เสียงปืนดังอีกที



อา6 ยิงปืนลงอีกครั้งคราวนี้ไอ้ยุ่นนั่นก็ชะงักแล้วรีบยกแขนขึ้นมากันฝั่งขวาเพราะเมื่อกี้ไอ้นั่นโดนเตะขวา ต้องชมมันแหละครับว่าตัดสินใจไวมาก แต่ว่ามันพลาดแล้วเพราะว่าพ่อผมยืนนิ่งเลยครับ พอมันเห็นว่าพ่อผมนิ่งมันก็พุ่งหมัดใส่เลย ปฏิกิริยาโต้ตอบไวมากๆ แต่พ่อผมก็เหมือนว่ารู้ว่าจะเป็นการต่อย เขาผมฉากหลบแล้วใช้ท่อนแขนฟาดเข้าหน้าเต็มๆ คือด้วยความที่มันถลันตัวเพราะคิดว่าได้จังหวะดีแต่กลับกลายเป็นว่าสองแรงบวก พ่อผมตั้งท่อนแขนแล้วกระแทกมันไปตรงๆ มันก็หน้าหงายครับ ท่านี้ก็เป็นเชิงศอกมวยไทย ชื่อท่า



" ฟ้าลั่น "





เอาจริงๆ ตอนแรกผมก็คิดว่าพ่อจะดักต่อย พวกกาจิกไข่เข้าปลายคาง หรือไม่ก็พระลักษณ์ห้ามพลอัดเข้ากระบังลมท่าที่พ่อชอบฝึกบ่อยๆ  แต่กลายเป็นว่าเอาท่อนแขนกระแทกเฉยๆ  ฟ้าลั่น ลั่นของแท้เลยครับคราวนี้ โดนท่อนแขนนี่มึนหนักนะเอาตรงๆ พอการ์ดคนนั้นผงะหน้าสะบัดไป พ่อผมก็เตะอัดท่อนขาล่างไปเต็มแรง เตะหวดที่น่อง ไม่ใช่เถรกวาดลานนะ แต่เป็นชื่อ



" กวาด ธรณี "   






โดนหวดแบบนั้นทรุดครับ โดนแบบนี้ทรุด แล้วพอทรุดลงไปพ่อผมก็ทิ่มหมัดใส่หน้าเต็มๆ แต่ไอ้ห่านี่แม่งก็ถึกชิบหาย หรือพ่อผมไม่ได้ใส่เต็มแรงหว่า เพราะไอ้พวกในห้องนั้นก็ร่วงเป็นมะม่วงแทบทุกคน แต่ประเด็นคือไอ้เสียงปืนเมื่อกี้ ผมตกใจเลยว่าเฮ้ยนี่พ่อเขาไม่ได้ตกใจเสียงเลยเหรอ หรือว่าพ่อเขารู้อยู่แล้วว่าจะเป็นแบบนั้น ส่วนอา6 ก็ชักปืนออกมายิงเฉยเลย




ผมหันไปมองแบบฮึ๊ !!! เอาจริงดิ่ แล้วอา5 ก็ยืนดูดบุหรี่อยู่แบบนั้นแล้วบอกว่า อิโธ่เอ๊ยนึกว่าจะยิงพวกแม่งซักเม็ดสองเม็ด ยิงขู่เฉ๊ย อา6ก็บอกว่ายิงขำๆน่ะ ถ้าเป็นบ้านกูป่านนี้หัวเป็นรูละ ตอนนี้ผมเริ่มชะงักเลยนะ พี่รุจน์ก็กำหมัดแล้วมองแบบตาแข็งเลย





ผมถามพี่รุจน์มีอะไรพี่ พี่รุจน์ขยับมาใกล้ๆผมแล้วบอกว่า คนนั้นน่ะตัวเป้งเลยนะ รู้จักอาทศได้ไง ผมก็มองๆแล้วบอกว่าผมก็รู้เท่ากับที่พี่เห็นนั่นแหละ แล้วอา6 ก็หันมามองแล้วบอกว่าเป็นลูกน้องเก่า ข้องใจอะไรมั้ยหลาน แล้วอา5 คนดูดบุหรี่ก็บอกมึงอย่าไปขู่หลานแบบนั้นสิ่เฮ้ย อา6 คนถือปืนก็บอกว่าถ้าพูดแค่นี้แล้วกลัวจนเยี่ยวแตกก็นอนอยู่บ้านเฉยๆไป อื้อหือรู้สึกเหมือนโดนหยามแล้ว พ่อผมก็ยกมือสองข้างขึ้นเหมือนยกมือยอมแพ้ แต่ว่าไม่ใช่เพราะที่ปลายมือพ่อผมกระดิกๆ






นั่นไงเรียกกำลังเสริมสิ่นะ เพราะว่าไอ้พวกนั้นก็กรูกันเข้ามาช่วยเพื่อนมันเหมือนกัน แล้วคนของอา6 ก็เฮโลกันเข้าไปเลยครับ กระโดดถีบไอ้พวกการ์ดที่เหลือแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย คือให้นึกถึงทรงพวกเก็บเงินกู้อ่ะครับ เสื้อยืนขาว กางเกงยีน แล้วมีเสื้อแจคเกตยีนอีกชั้น ก็แฟชั่นราวๆ 8-9 ปีก่อนนั่นแหละครับ เข้าไปก็ถีบ ก็อัดกันเลย





ส่วนพ่อผมก็เหมือนพอเข้าไปเปิดแล้วก็ถอยออกมายืนเฉยๆงั้นแหละ พ่อผมบอกว่าอย่าให้เละเกินล่ะ แค่ 4-5 คนพอ พวกนั้น 7-8 คนก็เข้าไปกระทืบพวกชิบะเลย ส่วนชิบะก็ถอย แต่เหมือนถอยดูเชิงครับไม่ได้ถอยแบบหนีตาย ซึ่งเรื่องคุณภาพนั้นก็ต้องยอมรับว่าทางนี้ก็ด้อยกว่า อย่าลืมว่าทางนั้นเป็นมืออาชีพเรื่องคุ้มกัน ส่วนทางนี้มืออาชีพเรื่องเก็บเงิน แต่ก็เละพอดูครับ




พวกชิบะก็เดินต่อยโดนถีบไปหลายคน ส่วนทางนี้ก็โดนจับทุ่ม เตะ ต่อย จนหงายเหมือนกัน แล้วตอนนั้นพ่อผมก็เดินมาจับหัวผมแล้วบอกว่าไปได้แล้ว ตั้งสมาธิให้ดีๆ ตอนนี้สไลต์ของเอ็งโดนพวกนั้นมองออกหลายอย่างแล้ว คาราเต้ ยูโด ใช้ให้น้อยๆหน่อย นอกนั้นมีอะไรก็เอาออกมาให้หมด ปลดปล่อยมันออกมา พ่ออนุญาต





- หมิวเล่าต่อ –




ย้อนไปเมื่อกี้ตอนที่เห็นรถมาเยอะๆ คนมาเยอะๆ ตอนนั้นเราตกใจนะ พ่อทศเดินเข้าไปหากลุ่มคน 4 คน 5 คนที่เดินเข้ามา ตอนนั้นเรามองผ่านหลังไปเห็นเสี่ยคนที่ 6 ก็ยกปืนขึ้นมาจ่อไปที่พื้นเราตกใจว่าเดี๋ยวนะจะทำอะไรพ่อทศนะ พอยิงเปรี้ยงไป จอยก็ว๊ายย ร้องเสียงหลง เราเองก็ตกใจแต่มันต้องมองไง เพราะกลัวว่าพ่อทศจะเป็นอะไร



เสี่ยเขายิงลงพื้น ตรงหน้าพวกญี่ปุ่นผ่านพ่อทศไปเลย พวกการ์ดญี่ปุ่นก็ชะงักกันนิดนึง มันเป็นจังหวะเดียวกับที่พ่อทศวางขาแล้วหวดแบบ กว้างๆใส่หน้าเลยนะ ย้ำว่าหวดใส่หน้าคนที่อยู่ใกล้ๆเข้าที่สุดอ่ะ เราตกใจจนจะร้องไห้นี่พวกเขาไม่กลัวอะไรกันเลยเหรอ แล้วพวกเสี่ย 7 8 คนก็เข้าไปใส่กับพวกญี่ปุ่นเลย มี 2 คนที่กันชิบะให้ถอย ออกมาราวๆ 2 เมตรนะ



แต่ชิบะก็เหมือนจะไม่ยอมออกไป เราต้องรีบไปหาพ่อทศเลยเพื่อที่จะห้ามให้ทำอะไรแบบนั้น ตอนเราวิ่งอ้อมมาถึงก็เห็นพ่อทศวางฝ่ามือลงบนหัวโทนแล้วพูดอะไรก็ไม่รู้ แล้วโทนก็เดินออกไปเลยตอนนั้น พวกลูกน้องเสี่ยก็ถอยออกมาเลยนะตอนนั้นน่ะ ส่วนพวกชิบะที่ตีกันนัวเนียเมื่อกี้ก็ยังยืนกันได้อยู่




โทนเดินเข้าไปนิ่งๆเลยตอนนั้น โทนพูด โค่ยย  โทนเดินไปหาคนทางซ้ายนะ พอคนซ้ายเตรียมพร้อมจะรับมือ กลับกลายเป็นว่าไอ้ลิงบ้า พุ่งตัวไปกระโดดเข่าลอยใส่คนทางขวาเฉยเลย แต่ฝั่งนั้นก็เหมือนกันเอาไว้ได้นะ แต่ว่ามันไม่ใช่แค่นั้นน่ะซิ่ เพราะไอ้ลิงจับเสื้อเอาไว้ด้วยแล้วพอขาแตะพื้นก็สลับสับทุ่มโอโซโตการิเลย






มีคนนึงเข้ามาชกไอ้ลิงนะ คือโดนแต่ไอ้ลิงก็เหมือนไม่ได้เจ็บไม่ได้คันอะไรเลยนะ แล้วยังเตะสวนกลับด้วย เตะสูงขวา ซ้าย ฝั่งนั้นก็บล็อกได้ เตะขวาอีก ฝั่งนั้นก็บล็อกแต่ตัวก็ปลิวเลย ไอ้ลิงบ้าเข้าไปเตะอีกครั้งฝั่งนั้นก็เหมือนจะฉากหลบนะ แต่กลับกลายเป็นว่าพอเตะมาครบรอบเท้าวางลงพื้น ไอ้ลิงก็กระโดดพุ่งเข่าลอยใส่เลย คราวนี้โดนเต็มๆ จนพวกชิบะหงานท้องไปเลย แล้วเสี่ยคนที่5 ก็ตบเข่าฉาด ด้วยความที่เป็นกางเกงยีนมันก็ดังปั้ป เขาพูดว่าบ๊ะ


' หนุมานทะยาน '























 

สุดยอดเลย

โทนฝึกมาดีสมาธิดี

 

สงสารพวกไอ้ชิบะจริง ๆ ซ่าไม่เข้าเรื่อง. ขอบคุณครับ

มันมาก

โทนเก่งมาก

มวยไทยยังมีอีกหลายท่า งัดมาใช้ให้หมด 

ตอนที่แล้วบู๊กันสะบั้นแถมเปิดตัวพ่อทศได้อลังการมากมันส์จนขนาดง่วงมากยังไม่ยอมเข้านอนอยากอ่านต่ออีกยิ่งทิ้งท้ายได้เจ้าพ่อมาก