...อัญสาวอีสานที่หนีชีวิตลำบาก มาหาเงินในเมืองใหญ่ ต้องแยกย้ายกันอยู่กับสามีเพราะหน้าที่การงาน นานๆถึงจะได้เจอกัน อาศัยการสื่อสารของโลกยุคใหม่เป็นตัวเชื่อมโยง โชคดีที่การมาทำงานที่นี่ได้เจอเพื่อนดีๆ ที่น่าคบหา ที่คอยเกื้อกูลกัน ทำให้ไม่รู้สึกโดดเดี่ยวจนเกินไป แต่ถึงแม้จะมีเพื่อนมากมายแค่ไหน ความต้องการบางอย่างมันก็ชดเชยด้วยเพื่อนผู้หญิงไม่ได้ อัญนั้นถือว่าเป็นคนสวย หุ่นดี รูปร่างสูงเพรียว ทรวดทรงได้ส่วน เป็นคนคุยเก่ง เข้ากับคนง่าย ชอบพูดจาหยอกล้อเล่นเสมอๆ...
...พรุ่งนึ้เป็นวันหยุด ไม่ตัองตื่นเช้ามาก หลายๆคนก็ออกไปท่องราตรี ชื่มชมแสงสีในเมือง รวมถึงกลุ่มเพื่อนๆของอัญด้วย แต่อัญไม่อยากไป อยากอยู่คนเดียว ลงมือทอดเนื้อแดดเดียวตักใส่จาน ตอนแรกตั้งใจให้จะกินเป็นกับข้าว แต่ดูแล้วกินกับเบียร์น่าจะดีกว่า...
...เสียงเพลงหมอลำดังจากโทรศัพท์มือถือ พอได้สร้างอารมณ์ในการดื่มเบียร์ จังหวะสนุกๆ ในแบบลูกทุ่งอีสาน ทำให้นึกถึงบรรยากาศหน้าเวทีหมอลำสมัยที่ยังอยู่ที่บ้านนอก ภาพของคนเต้นรำอย่างสนุกสนานผุดขึ้นมาในความทรงจำ อารมณ์ คิดถึงบ้าน คืบคลาน อยู่ในความคิด อัญคิดถึงเรื่องราวบางอย่างในค่ำคืนหนึ่ง ของอดีตในวันที่เสียงเพลงหมอลำ ดังกระหึ่ม...
...ย้อนไปในคืนวันหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน..
...วันนี้มีงานจ้างหมอลำมาเล่นในงานทำบุญของคนในหมู่บ้าน หลังจากช่วยงานเจ้าภาพเสร็จ อัญกับสามีก็มายืนดูหมอลำ ที่ตอนนี้กำลังสนุกสนานกันเลยทีเดียว ยืนดูไปสักพัก สามีอัญก็ชวนกลับเพราะเหนื่อยจากการช่วยงานมาทั้งวัน อ้ายกลับไปก่อนเลยขี่รถกลับไปเลยก็ได้ บ้านอยู่แค่นี้ เดี๋ยวข่อยสิเดินกลับเองดอก อัญบอกสามีแล้วยืนดูหมอลำต่ออย่างสนุกสนาน...
...ยืนดูหมอลำสักพัก ก็มีเสียงผู้ชายพูดอยู่ทางด้านหลัง มื้อนี่แต่งตัวงามเนาะอัญ คนพูดที่แอบสำรวจทรวดทรงของอัญในชุดเสื้อสีขาวตัดกับผัาถุงสีเลือดหมู ที่ถูกนุ่งรัดแน่นจนเผยให้เห็นบั้นท้ายที่กลมกลึงน่าลูบไล้ อัญหันไปมองตามเสียง
"อ้าว...อ้ายโทน กลับจากเมืองนอกตอนได๋ บ่เห็นได้ข่าว"
"เพิ่งมาถึงสอง สามวันนี่ล่ะ"
โทนซึ่งเคยเป็นคนรักเก่าของอัญตอบกลับ ด้วยรอยยิ้มและสายตารักไคร่ดังเดิม อ้ายได้ข่าวว่าอัญมีครอบครัวแล้ว อ้ายอยากคุยนำ มานั่งคุยกันแนได้บ้อ อัญมองหนัายิ้มๆ แต่ก็พยักหนัา โทนชวนอัญออกมาจากลานหมอลำ หากระดาษมาปูนั่งห่างจากลานหมอลำไม่ไกลนัก แสงไฟไม่สว่างมาก เพื่อหลบสายตาคนมอง โทนหาเบียร์มาดื่มกับอัญทำเหมือนคนนั่งดูหมอลำปกติ โทนชวนอัญคุยสนุกสนานเฮฮา และถามสารทุกข์สุข ไปเรื่อยๆพร้อมกับจิบเบียร์ จนทั้งคู่เริ่มเมากรึ่มๆ อ้ายยังคิดฮอดคือเก่าเดัอ โทนขยับมานั่งประชิดมือวางบนหน้าขาของอัญ
"อย่าเฮ็ดจังซี่อ้าย คนจะเอาไปเว้าบ่ดี" อัญปรามไว้ แต่ไม่ได้ขยับหนีหรือเอามือออก
"อ้ายคิดฮอดวันเก่าๆของเฮา อ้ายยังฮักอยู่เดัอ ถึงอัญจะมีเจ้าของแล้ว"
"ตอนที่เฮาจากกันก็เป็นเพราะหน้าที่การงานของอ้าย เฮาสองคนบ่ได้แยกกันเพราะหมดฮักเด้ แต่อ้ายกลับมาช้าไป"
ปากพูดมือก็ลูบต้นขาของอัญไปด้วย
"อ้ายอย่า...เดี๋ยวมีคนเห็น" ตอนนี้ใบหน้าของโทนแนบอยู่หลังกกหูของอัญ กลิ่นคุ้นเคยจากตัวของอัญที่มันเคยดอมดมเมื่อตอนที่ยังรักกัน  สร้างความกระสันในอารมณ์มันยิ่งนัก ถ้าในเวลานี้ไม่มีผู้คนมากมายอยู่ในลานหมอลำเบื้องหน้า มันคงขอเสพสุขกับอัญแล้ว อัญก็ไม่ได้ตะขิดตะขวางใจต่อการกระทำของโทน กลับมีใจนึกหวนถึงวันคืนเก่าๆด้วยซ้ำ ด้วยในหัวใจยังมีรักต่อโทนอยู่เสมอ ในขณะที่ความคิดของโทนและอัญกำลังล่องลอยฟุ้งซ่าน เสียงโทรศัพท์ของอัญก็ดังขึ้น 
"จ้า...จะกลับตอนนี้ล่ะ บ่ต้องมารับดอก แค่นี้เองเดี๋ยวเดินไป" สามีของอัญโทรมาตาม เพราะกลัวจะดึก
"กลับบ้านก่อนเด้อ มื้อหน้าค่อยคุยกันใหม่" อัญหันไปบอกโทน
"เดี๋ยวอ้ายเดินไปส่ง"  อัญหันมายิ้มพร้อมคำถาม
"บ่ย่านบ้อจ้า"
"อ้ายบ่ไปถึงบ้านดอก ส่งก่อนถึงบ้านกะพอ เดี๋ยวอัญจะมีปัญหา"
"อ้ายแค่อยากมีเวลาอยู่กับอัญอีกหน่อย ให้อ้ายเดินไปเป็นเพื่อนเนาะ" อัญไม่ได้ห้าม แต่เดินออกนำหน้าไปก่อน ได้ยินเสียงโทนเดินตามมา....
...บ้านของอัญอยู่แยกออกไปจากหมู่บ้านอีกหน่อย เดินไปตามถนนที่ลงไปนา มีไฟถนนส่องเป็นจุดๆ มืดบ้าง สว่างบ้างสลับกัน เมื่อพ้นจากเขตบ้านงานเข้าสู่ที่ปลอดคน โทนที่เดินตามหลังพรัอมกับสายตาที่จับจ้องบั้นท้ายของอัญอยู่ตลอด มันอยากลิ้มรสเรือนร่างของอัญอีกสักครั้ง มันเร่งฝีเท้าขึ้นมาเดินอยู่ข้างอัญ สองคนเดินคุยกันไปเบาๆ และไม่เร่งรีบเดินทาง ไม่นานนักก็มองเห็นแสงไฟจากบ้านของอัญอยู่ไม่ไกลแล้ว โทนรู้ว่าถ้าอยากจะทำอะไรต้องรีบแล้ว มันต้องลองเสี่ยงดู เมื่อเดินถึงจุดอับแสงสว่าง โทนหยุดและดึงมืออัญไว้
"มีหยังล่ะอ้ายโทน" อัญหันมาถาม
"ถ้าอ้ายจำบ่ผิด เลี้ยวลงถนนไปนี่นิดนึงมันมีเถียงนาอยู่แมนบ้อ"
"แมนจ้า" อัญตอบ 
"ลงไปเถียงนานำอ้ายสักแป๊บได้บ้อ อ้ายอยากไปเบิ่งที่เราเคยอยู่นำกัน"
อัญหยุดคิดนิดนึง แล้วพยักหน้าพร้อมบอกว่า
"ไปบ่นานนะอัาย เดี๋ยวเขาจะสงสัยว่าหายไปได๋"
แล้วโทนก็พาอัญเลี้ยวลงถนนสู่ทุ่งนา เถียงนาน้อยตั้งอยู่ไม่ไกลจากถนนมากนัก แต่แสงไฟจากถนนก็ส่องไม่ถึง เมื่อถึงจุดหมายโทนก็จู่โจมทันที มันดึงร่างของอัญเข้ามากอด ลงมือหอมแกัมและไซ้ไปตามใบหู สองมือลูบคลำอยู่ที่แก้มก้นนอกผ้าถุง
"อ้ายคิดถึงอัญ อัญจำได้บ้อว่าเฮาเคยทำอีหยังกันที่เถียงนานี้"
"จำได้จ้า" อัญตอบเสียงกระเส่า
ดูจากอาการตอนนี้แล้ว โทนรู้ว่ามันได้สิ่งที่มันมุ่งหวังแน่คืนนี้
"งั้นคืนนึ้อ้ายขอรำลึกความหลังนำอังได้บ้อ  ขออ้ายเนาะอัญ"
"แต่อัญมีผัวล่ะเด้ อ้ายบ่รังเกียจบ้อ"
โทนเอาปากประกบปากอัญทันที แทนคำตอบ ทั้งสองยืนแลกลิ้นดูดปากกันพักนึง โทนก็ถอนปากออกจากอัญ
"อ้ายฮักของอ้าย อ้ายบ่รังเกียจดอก อ้ายขอมีความสุขนำอัญแนเด้อ"
"จ้าอ้าย....ถ้าอ้ายบ่รังเกียจอีหลี อัญสิทำให้อ้ายมีความสุขจ้า"
โทนจุ๊บที่ริมฝีปากของอัญ แล้วบอกว่า
"อ้ายคิดถึงริมฝีปากกับลิ้นของอัญหลาย อัญดูดให้อ้ายอีกได้บ้อ" ไม่ต้องรอคำตอบโทนกดให้อัญคุกเข่าลง แล้วมันรูดซิบงัดเอาควยที่แข็งได้ที่ออกมาจ่อปากของอัญทันที มันกดหัวอัญเข้าหาควย ริมฝีปากของอัญค่อยๆรูดเอาควยเข้าไปในปาก ควยของโทนพอเจอกับริมฝีปากนุ่มๆ กับลิ้นเปียกๆมันก็ค่อยๆขยายขึ้นอีกจนคับในปากของอัญ โทนค่อยๆสาวเอวส่งควยเข้าๆออกๆในปาก อัญเอามือรูดควยช่วยเพิ่มความเสียวอีกแรง อัญเอาควยออกจากปากเพราะเริ่มจะสำลัก แล้วหันมาตวัดลิ้นเลียท่อนควย สลับกับดูดปลายหัว ท่อนควยเปียกชุ่มด้วยน้ำลายของอัญ
"อูยยยยยย อูยยยยยย อัญจ๋าาาาาา" เสียงโทนครางจนออกเสียง
"ขึ้นบนเถียงนาเถาะ อ้ายสิล่ออัญคักๆมื้อนี้"
อัญขึ้นไปนอนบนเถียงนารอ โทนขึ้นตามไป  
...ช่วงเวลาแห่งความสุขผ่านไปไว อัญชวนโทนกลับขึ้นไปส่งบ้าน เพราะล่วงเลยเวลามาพอสมควรแล้ว ทั้งสองเดินขึ้นมาบนถนน โทนยืนมองดูอัญเดินกลับบ้านซึ่งก็อยู่อีกไม่ไกล เมื่ออัญเข้าสู่รั้วบ้านและขึ้นบ้านแล้ว โทนก็หันหลังเดินกลับสู่หมู่บ้าน หลังจากโทนไปแล้วไม่นานนัก เสียงฝีเท้าของคนก็เดินขึ้นมาจากทางลงไปเถียงนา ที่อัญกับโทนใช้เป็นที่เสพสุขกันเมื่อสักครู่ เขาหยุดยืนมองไปทางที่โทนกำลังเดินกลับ เห็นหลังของโทนอยู่ไกลลิบๆ เขาหันมามองทางบ้านของอัญ นึกถึงเรือนร่างนอกร่มผัาของอัญ รอยยิ้มแสยะที่มุมปาก...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

งานหยาบแล้วสิครับ ใครเห็นล่ะเนี่ย

แอบเฮ็ดกับแฟนเก่า แต่ดันมีคนเห็น
งานนี้มีเสียวต่อ

ผู้ใด๋มาผ่อหนอ

 ::Sobad::งานหยาบเลย มีคนแอบเจอของดีซะก่อน

 ใครกันเห็นอัญกับผัวเก่า   และอัญกลับไปอบบนี้ ผัวิอยากขึ้นมาร่องรอยเพียบแน่     

งานเข้าแล้ว มีคนเห็นแล้ว

สาวอีสานโดนแบล็คเมล์ซะละมั๊ง

มีคนเห็นแล้วแบ็คเมลแน่งานนี้

ความหลังยังตราตรึงเสมอ แต่ใครที่แอบดูน้องอัญหล่ะ

ผู้ใด๋มาเห็นอีกละน้ออ

 ::HeyHey::เสร็จกูแน่แอบดูมาตั่งนาน

มีคนต่อคิวแน่ๆ

ตัวละครลึกลับน่าสนใจมากครับ ตื่นเต้นๆ

น้ำเต็มร่อง กลับมาให้ผัวล้างชาม