The Lover Of Change (ชักช้าไม่ทันหมาแดก ภาค2) ตอน คืนแต่งงานและความจริง (4)

[NaNNz]

คดีพลิกรึนี่  บ้านาาาา

[skizzor5441]

เพราะอย่างงี้เอง เอกภุงกลับมาเพื่อแก้แค้นบอย

[ขุนเรือง ภักดี]

ท่าทางเรื่องจะซับซ้อน

[rruaay]

คดีพลิก สุดท้ายเอกมาแก้แค้นบอย

[Peter Lai]

โดนบอยเอาคืน

[natt4556]

ที่มาที่ไป เป้นแบบนี้เอง กงกรรมกงเกวียน

[amtorff73]

จุดเริ่มต้นที่เอกแค้นบอยใช่มั้ยครับ แต่ขออ่านสถานการณ์ตอนนั้นในมุมของเอกก่อนละกันว่าตกลงเรื่องมันเริ่มยังไง

[walaipan]

เข้าใจแล้วว

[walaipan]

สุดยอดค่ะ ขอบคุณที่แต่งเรื่องนี้มานะคะ

[manote]

ได้หล่อนสมใจแน่ครับ

[howto]

มีที่มาว่ามำไมถึงเกิดเหตุขึ้น

[aod123]

อิหยังหว่า ไงโลกกลม

[Ordinaryman]

แต่ละคนอาจจะไม่ใช่สีเดียว แต่อาจะเป็นเฉดสีเทาๆ กันทุกคน

[Kikadak88]

บทจจะจิ้มก้จิ้มกันเลยนะหมอ

[adnpon]

สำหรับใครที่กำลังสงสัยนะครับ อ่านแล้วงงๆว่าสรุปภาค 2 นี้มันอยู่ช่วงเวลาไหน แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นภาคเเรกทั้งหมดมันมีผลไหม มีเฉลยท้ายตอนนะครับ

"เชิญค่ะ" เสียงแพทย์หญิงบอกกับบอยทึ่เปิดประตูเข้ามา "เป็นอะไรมาค่ะ?"

บอยเมื่อ 4 ปีที่แล้วตอนนั้นเขาอายุเพียง 21 ปี แล้วพอดีว่าวันนี้เขาป่วยหนักจนต้องมาหาหมอ แล้วก็ได้เจอกับคุณหมอที่หน้าตาดีสวยถูกสเปค หรือก็คือคุณหมอเอิญ

"คะ..ครับ" บอยพูดอย่างเขินอาย

หมอเอิญสบตาปริบๆแล้วพูดว่า "ค่ะ? คนไข้เป็นอะไรมาค่ะ?"

"เอ๊าะ! อ๋อ ... ครับพอดีว่ารู้สึกตัวร้อนมีไข้ขึ้นสูงครับ กินยาแล้วก็ยังไม่ขึ้นเลย ... เลยมาหาหมอครับ" บอยพูดแล้วก็เบือนหน้าหนี

หมอเอิญก็พยักหน้า "ค่ะ งั้นเดี๋ยวขอหมอตรวจร่างกายนะคะ"

"ครับ" บอยพูด

แล้วหมอเอิญก็ให้ปรอทวัดไข้หนีบไว้ตรงจักแร้ ตรวจตามร่างกายใส่หูฟังวัดอัตราเต้นของหัวใจ

ตึกๆๆ "ฮือ หัวใจเต้นแรงมากเลยนะคะ เป็นอะไรรึเปล่า มีอาการอะไรเกิดขึ้นไหมค่ะ โห่หน้าแดงเชียว" หมอเอิญพูดอย่างตกใจ

"ปะ...เปล่าครับผมเขินหมอครับ" บอยพูดทันที

"เอ๋?" หมอเอิญรู้สึกเหมือนถูกศรรักกามเทพปักตรงหัวใจ

หลังจากที่ทั้งคู่ได้พบกันครั้งแรกบอยก็ตามจีบหมอเอิญ เป็นเวลา 1 ปีกว่าจะจีบติด เขาปฏิบัติตัวดีคือให้เกียรติหมอเอิญมาก จนถึงตอนเป็นแฟนกันแล้ว

ในคืนนั้นบอยพาหมอเอิญมาที่ห้องหลังจากที่คบกันแล้ว 2 เดือน

บอยอาบน้ำเสร็จหลังจากที่หมอเอิญเข้าไปอาบน้ำแล้วใส่ชุดนอนลูกไม้บางๆ บอยออกมาจากห้องน้ำเห็นหมอเอิญกำลังนอนอย่างยั่วยวน

"อุ๊ย! บอยค่ะ" หมอเอิญลืมตาหันหน้าเงยมองบอยที่เข้าข้างหลังมือเอื้อมมาบีบเต้างาม

หมอเอิญพ่นลมหายใจกระเส่าในลำคอ หลับตารับจูบประทับของบอยที่ซุกไซร้ไปตามคอขาวของเธออย่างอ่อนโยน ใช้ปากขบกัดที่คอเป็นรอยแดงจ้ำๆบางๆ

หมอเอิญไวต่อความรู้สึกทำให้ไม่ต้องเสียเวลาเล้าโลมนาน เธอให้บอยลุกขึ้นแล้วจับถอดกางเกงและใช้ปากสวยๆของเธอดูดอมเลียของบอย "อืมม อือ อ๊อกๆ ใหญ่มากเลยค่ะบอย"

หมอเอิญชมขนาดของบอยที่หัวบานคับปากแต่สั้นประมาณ 6 นิ้วได้

บอยเชิดหน้าครางกระเส่า "ซี๊ดด อูยยย เอิญครับ อ่าาาส์"

เสียงหมอเอิญใช้ปากดังขึ้นระคนกับเสียงซี๊ดซ๊าดและพ่นลมหายใจของบอย หมอเอิญค่อนข้างมีประสบการณ์เรื่องเซ็กส์ บอยไม่ใช่ผู้ชายคนแรกของเธอ เธอจึงไม่อายที่จะทำอะไรแบบนี้

บ๊วบ! หมอเอิญถอนปากแต่ยังรูดขึ้นรูดลงแล้วพูดกับบอยว่า "รู้ไหมค่ะว่าการทำออรัลเซ็กส์มันเสี่ยงต่อโรค"

บอยยิ้มขำแล้วพูดว่า "ผมไม่กลัวครับ เพราะคุณหมอคือยาต้านโรคของผม"

หมอเอิญยิ้มกริ่มแล้วจัดอมกระสวยรวยกระช่องให้ชุดใหญ่ของคืนแรก บอยสูดปาก "โอ้ววว อ่าาส์" ระงมดัง

"เอิญครับ อูยยย พอกันนะ เค้าจะเสร็จก่อน" บอยพูด

หมอเอิญที่แฉะเยิ้มอยู่แล้วก็ได้ถอนปากออกแล้วนอนลง เชื้อเชิญให้แฟนหนุ่มเอาอาวุธหัวบานใหญ่ 6 นิ้วเข้ามาในร่องกลับสาวของเธอ บอยไม่รอช้าเข้าจูบปากดูดดื่มมือก็คว่ำบีบสลับลงไปดูดหัวนม หมอเอิญครางกระเส่า "อ่าาาส์ บอยยย"

บอยขยับมาให้ตรงกับร่องกลีบของหมอเอิญแล้วกำลังจะสอดใส่เข้าไป แต่หมอเอิญก็ดันออกกระซิบข้างหูว่า "ถุงยางค่ะบอย"

"ขอสดได้ไหม" บอยพูด

หมอเอิญครุ่นคิดอยู่สักพักพิจารณาพฤติกรรมของบอยที่ผ่านมา เขาทำตัวดีให้เกียรติเธอมาตลอด เป็นคนดีคนหนึ่งที่เอาใจใส่เธอค่อนข้างมาก เธอจึงพยักหน้ายิ้มรับเพราะไหนๆก็คบกันแล้ว แล้วคืนนี้ก็คืนแรกด้วย "ได้ค่ะ แต่บอยต้องรับผิดชอบเอิญด้วยนะถ้าท้องขึ้นมา"

"ได้ครับ" บอยพูดอย่างมั่นใจ

ทั้งสองยิ้มให่กันก่อนจะจูบแลกลิ้นพัลวันแล้วบอยก็สอดใส่เข้าไปในร่องกลีบของเธอ "อ๊าาา" หมอเอิญร้องระงม

เตียงกระแทกกับเพดานระคนกับเสียงของหมอเอิญที่อิ่มเอมกับเซ็กส์ของบอย ปั๊บๆๆๆๆ "โอ๊วววๆ ซี๊ดดด บอยย"

"โอ้ยย อ..เอิญ เอิญครับ บอยจะเสร็จแล้วนะ"

หมอเอิญพยักหน้าตอบแล้วบอยก็สอยถี่ยิบตา และ จบลงด้วยแตกในน้ำเยิ้มคารูหมอเอิญ

"แหมมม ผมหละอยากเห็นหน้าพี่เขยผมจริงๆเลย" เอกพูดแซวพี่สาวของเขา หลังจากที่รู้เรื่องว่าพี่สาวกำลังคบหาอยู่กับหนุ่มหน้าดีคนหนึ่งอยู่

วันนี้เป็นวันครอบครัวที่เอกกับหมอเอิญที่จะนัดการมาหาพ่อกับแม่ที่ตจว. นั่งกินข้าวพูดคุย และทำกิจกรรมกัน 1 วันตามธรรมเนียม

หมอเอิญตีไหล่เบาๆทำหน้ายิ้มเเย้ม "ไม่ต้องแซวเลยนะเอก"

"แล้วนี้เมื่อไหร่จะแต่งงานหละเอิญ" เเม่พูดขึ้น

หมอเอิญอ้ำๆอึ้งๆพ่อก็พูดขึ้นมาว่า "ตอนนี้เราก็อายุไม่น้อยแล้วนะ รีบๆแต่งงานได้แล้วพ่ออยากอุ้มหลานใจจะขาดแล้ว"

หมอเอิญยิ้มแห้งๆพูดว่า "คะ"

"อย่าไปคิดอะไรมากเลยพี่ พ่อกับแม่เขาก็หัวโบราณแบบนี้แหละ" เอกปลอบใจหมอเอิญหลังจากที่กินข้าวกันเสร็จ

หมอเอิญหน้าซึมเศร้าก่อนจะบอกความจริงกับน้องชายตัวเองว่า "เอก.. พี่