จาก จะจดเป็นลูกบุญธรรม กลายเป็น เมีย ซะแล้ว แต่ไหนๆก็จะแยกกันแล้ว สักยกเถอะ

ไม่มีตากับหลานแล้ว แต่เพียงฟ้าจะเป็นเหมือนเมียเก่าตาทองมั้ยละเนี่ย

ตาทอฃ

ตอบแทนบุญคุณ นะเด็กดี

ได้ เมียสาว2 แล้ว ตาทอว

ตาทองได้ของดีหระ

จะเป็นยังไงกันต่อนะ

กินไก่วัเแล่วตาทอง

ตาทองได้เมียใหม่

ต่อไปไม่มีตากับหลานอีกแล้ว

 ::Glad::อิจฉา​ตาทอง​จริมๆได้สองคนเลย

ทองแท้ ตอนที่ 3
8.00 น. หลังจากตาทองพาเพียงฟ้าไปส่งที่บ้าน ต่างก็ช่วยกันโกหกแม่ของเพียงพ้าว่า เจอด่านตรวจ เลยพากันไปนอนที่บ้านของเพื่อนตาทอง แน่นอนละ ถึงแม้ว่าแม่ของเพียงฟ้าจะยินยอมพร้อมใจ เอาเพียงฟ้าใส่พานมอบให้ตาทองอยู่แล้ว แต่ก็นั่นละ มันต้องผ่านพิธีวิวาห์ ด้วยเงินสินสอด เสียก่อน หัวอกคนเป็นพ่อแม่ จะไม่ยอมให้ลูก เข้าเรือนหอโดยไม่ผ่านพิธีอยู่แล้ว
             ตาทองกับเพียงฟ้า ทั้งคู่ต่างให้คำมั่นสัญญาว่าจะแต่งงานกัน   หากถามตาทองว่ารักเพียงฟ้าหรือไม่ คำตอบคือก่อนหน้านี้ไม่ ไม่เคยคิดอะไร....แต่เหตุการเมื่อคืน ทำให้ตาทองรักเพียงฟ้า และพร้อมจะรับเพียงฟ้ามาเป็นภรรยาจริงๆ  เป็นภรรยาคนแรกในชีวินของแก แต่ถ้าถามหัวใจของตาทองละ คำตอบที่ได้ก็คือ ตอนนี้หัวใจตาทองก็รักเพียงฟ้า...ถึงแม้จะไม่มากเท่ากับครั้งกาลก่อนที่ตาทองเคยรักแจ่มจันทร์
............
............
เมื่อรถจอดสนิท เมื่อตาทองก้าวเท้า ที่สวมด้วยรองเท้า Converse All star Gore - Slip สีเทา ลงจากรถ เมือพบหน้า โอโก๊ะ ในชุดนักเรียน ถึงกับโผเข้ากอดตาทอง พร้อมร้องไห้โฮ ตาทองถึงกับตกใจมึนงง
..." เป็นอะไร....ไอโก๊ะ....หนูเป็นอะไร...." ตาทองถาม ไอโก๊ะ ยังไม่หยุดร้อง
...." ตา.....ไปใหนมา....หนูเป็นห่วงนะ.....ฮือออ...." เด็กน้อยกล่าวปนเสียงสะอื่น
...."...โอ้ว.....คนดีของตา.... พอดีเอ่อ....ออกจากงานเลี้ยงเจอด่านตรวจ... ตา....เลยไปนอนบ้านเพื่อน....." ตาทองโกหก
..." ......ตอนตีหนึ่ง ... หนูโทรหาตาก็ไม่รับสาย...." ไอโก๊ะว่า
..."...อืมมม.... ตอนนั้นตาเมาเหล้า คงหลับไปแล้ว..." ตาทองโกหกอีกแล้ว ทั้งๆที่ตอนนั้น ตาทองกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับเพียงฟ้า
    "....เหรอคะ...."..... ไอโก๊ะว่า   เด็กสาวเชื่อในสิ่งที่ตาทองพูด
..." ว่าแต่...ทำไมตอนนี้หนูยังไม่ไปโรงเรียน...."  ตาทองกล่าวพลางจูงมือโอโก๊ะ เข้าบ้าน
..." จะไปได้ไง... ก็หนูเป็นห่วงตา..."   โอโก๊ะตอบ
..." โถ....เด็กน้อย...." ตาทองพึมพำ
..." ใครว่า....หนูไม่เด็กแล้วนะ...."  ไอโก๊ะเถียง ตาทองได้แต่หัวเราะ
..." ไป....วันนี้ ใหนๆ ก็ไม่ไปโรงเรียนแล้ว ไปหน้างานกับตา.."
...          คำว่าหน้างานหมายถึง สถานที่ก่อสร้าง ซึ่งเป็นห้างหุ้นส่วนจำกัด ที่ตาทองลงหุ้นทำกับเพื่อน ทำถนนหนทาง ตึกอาคารต่างๆ โดยเน้นงานราชการเป็นส่วนใหญ่
"ตากะว่าจะให้หนูเรียนต่อสายบริหารธุรกิจ..."  ตาทองกล่าวลอยๆ ขณะขับรถ โดยมีโอโก๊ะ นั่งเคียงข้าง
"เมื่อหนูเรียนจบ หนูจะได้มาทำงานแทนตา...."
"เพื่อน.... ที่โรงเรียน ชอบนินทาหนูกับยายว่าเป็นเห็บหมัด มาเกาะกินคุณตา .... " เด็กสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงอึดอัด
" อย่าไปสน.....พวกนั้นมันอิจฉาหนูนะสิ...." ตาทองว่า
"เอาใหมละ.... เราไปจดทะเบียนกัน...." ตาทองกล่าวจริงจัง
........ไอโก๊ะ ถึงกับตาโต.....
..." ทะเบียนอะไร...." 
..." ก็....ทะเบียนเป็นลูกบุญธรรม ไง..."  หรือหนูคิดว่าทะเบียนอะไร..."
  ทั้งสองตาหลานหัวเราะเกือบจะพร้อมกัน
..." ในชีวิตของหนู   ... ไม่เคยเรียกใครว่าพ่อ...." ไอโก๊ะกล่าวเหมือนจะลำพึงกับตัวเอง
..." ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...ตาจะรัก และ ดูแลหนูกับยายของหนูตลอดไป.....หนูสบายใจได้....ถึงแม้....."
..".. ถึงแม้อะไรคะ..".. โอโก๊ะถาม
.."... ถึงแม้ตาอาจแต่งงาน มีครอบครัว..." ตาทองกล่าวพรางคิดถึงใบหน้าของเพียงฟ้า
..............
..............
ถึงจะเป็นรถเก๋งค่ายจีน แต่สัญชาติเดิมมันเป็นอังกฤษ รูปร่างมันปราดเปรียว อ๊อฟชั่น ลูกเล่นข้างในมันเพียบ และถึงแม้จะยังแครงใจว่าเครื่องยนต์มันจะทนทานหรือไม่ แต่เมื่อเพียงฟ้าชอบ ตาทองก็ตัดสินใจซื้อให้เพียงฟ้าทันที ซื้อด้วยเงินสด เงินไม่ถึงล้าน มันหาได้กระเทือนเงินในบัญชีของตาทองไม่
         แต่ที่กระเทือนกลับเป็นชาวบ้าน เพราะตาทองให้เหตุผลว่าที่ซื้อรถให้เพียงฟ้า เพราะตอบแทนที่เพียงฟ้าช่วยดูแลยายแจ่ม
...." รู้งี้....กรู ไปดูแลนังแจ่มมันแล้ว,.." ชาวบ้านสายนินทาบางคนกล่า.....
.............
.............................................
วันเสาร์ เวลาประมาณ 14.00 น. ชาย 3 คน หญิงอีก 1 คน ที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกบ้านตาทอง เมื่อตาทองกับมาพบ หลังจาก เพียงฟ้าโทรตาม ทำให้ตาทองถึงกับมึนงง
นี่มันเรื่องอะไร...,"
ผู้หญิงอายุราว 45 แต่งตัวธรรมดา  ผู้ชายอายุราว 50 แต่งตัวภูมิฐาน
อีกคน อายุราว 35 แต่งตัวแบบสบายๆ แต่ที่สะดุดตา ตาทองที่สุดคือ ผู้ชายผิวขาว อายุรา40 ต้นๆ หน้าตาออกไปทางญี่ปุ่น ที่ลุกขึ้นแนะนำตัว
..."สวัสดีครับ ผม ฮิโรชิ,..ผมเป็นพ่อของ ...ไอโก๊ะ ...นี่ทนายความของผม นั่น นักสืบ ส่วนผู้หญิงนี่ เป็นเลขาส่วนตัวของผม...."
          ถึงจะเป็นภาษาไทยกระท่อนกระแท่นด้วยสำเนียงญี่ปุ่น แต่ก็นับว่าชัดเจน ตาทองถึงกับมึนงง
...." นี่เป็นเอกสาร รูปถ่าย และสำเนาใบเกิดของโอโก๊ะ คะ...." เพียงฟ้ากล่าว ...."และยายแจ่มก็ยืนยันว่า เค้าเป็นพ่อของไอโก๊ะจริงๆ
........
........
ตาทองหันไปมองไอโก๊ะ ที่นั่งอยู่ข้างกายฮิโรชิ เด็กสาวพยักหน้า
..."ผมต้องการรับโอโก๊ะ ไปอยู่ด้วย"  .... "..และ นี่ เป็นเงินค่าตอบแทน
ที่ท่านช่วยเลี้ยงดูไอโก๊ะ มาโดยตลอด..."  หญิงกลางคนผู้เป็นเลขายื่นซองสีขาวให้ตาทอง   แต่ตาทองส่ายหน้า
"ผมดูและสองยายหลานด้วยใจบริสุทธิ์ครับ ได้โปรดอย่าดูถูน้ำใจผมเลย...." ตาทองกล่าวด้วยเสียงสั่น สมองมึนงง จิตรไต้สำนึกบอกแกว่าตอนนี้แกกำลังจะเสียของรักไป
......"เราเข้าใจค่ะ...." หญิงกลางคนกล่าวด้วยเสียงนุ่มนวล  " แต่ท่านก็ได้โปรดอย่ารานน้ำใจของเรา .... อย่างน้อยท่านก็ช่วยเปิดดูตัวเลขที่อยู่บนเช็ค ที่อยู่ในซองนั่นก่อน
.... ตาทองรับซองนั่นมา เปิดดู บนเช็คเงินสด มันเป็นตัวเลข 8 หลัก...
"...มันเป็นเงินจำนวนไม่น้อยจริงๆ ครับ... ผมใช้เวลาเป็น 10 ปี ยังหาไม่ได้ขนาดนี้....แต่ได้โปรด...." ตาทองกล่าว พร้อมยื่นซองกลับคืนให้หญิงกลางคน   "ผมรับไม่ได้จริงๆ"
หญิงกลางคนผู้เป็นเลขาหันไปมองหน้าฮิโรชิ ...คุณฮิโรชิพยักหน้า หญิงกลางคนจึงรับซองเงินนั้นกลับคืน
"แล้วนี่พวกคุณพาทนายมาด้วย คงไม่ได้หมายความว่าจะมาฟ้องร้องเอาตัวไอโก๊ะหรอกนะ..." ตาทองกล่าวน้ำเสียงจริงจัง
"ถ้าจำเป็นครับ..," ชายผู้เป็นนักสืบกล่าวยิ้มๆ ฮิโรชิ ถลิงตามองหน้านักสืบ
"ไม่พูด....หน้าที่ของคุณจบแล้ว" ฮิโรชิว่า
"ครับ หน้าที่ผมจบแล้ว และผมก็ได้รับค่าจ้างแล้ว" นักสืบกล่าวพลางยิ้มแห้งๆ
"ไอโก๊ะ ยังมียาย มีแม่"  ตาทองกล่าว
"เราได้สอบถามป้าแจ่มจันทร์แล้ว" ทนายกล่าวขึ้นบ้าง..."ท่านบอกว่าแล้วแต่ไอโก๊ะ   สวนแม่ของไอโก๊ะ เราสืบจนพบแล้ว เธอไปอยู่ที่
...คูเวต.., แต่งงานกับมหาเศรษฐี ชาวคูเวต แต่เธอไม่สะดวกที่จะกลับมาเมืองไทย..." ทนายความว่า
"ผัวเธอไม่รู้ว่าเธอมีลูกติด และขี้หึงมาก" นักสืบปากพล่อยกล่าวแทรก ฮิโรชิได้แต่ส่ายหน้า
"เธอเซ็นเอกสารมอบให้ ไอโก๊ะ อยู่ในความดูแลของคุณ ฮิโรชิแล้ว" ทนายความกล่าวพลางยื่นเอกสารอีกฉบับให้ตาทองดู
    ตาทองเหลือบมองเอกสารแล้วกล่าว
......"งั้นก็แล้วแต่ไอโก๊ะแล้วกันครับ....."   ตาทองกล่างเสียงแหบแห้ง
........
.......
ตาทองเชิญทุกคนอยู่ทานข้าวมื้อเย็นด้วยกันซึ่งทุกคนก็ไม่ปฏิเสธ ระหว่างนี้ไอโก๊ะได้มีโอกาสพูดคุยทำความรู้จักคุ้นเคยกันฮิโรชิผู้เป็นพ่อ การจัดเตรียมข้าวปลาอาหารเป็นเพียงฟ้าทำหน้าที่ ระหว่างพูดคุย ตาทองจึงได้ทราบความจากนักสืบปากพล่อยว่า ฮิโรชิเป็นทายาทบริษัทใหญ่ที่มีสาขาทั่วโลก เฉพาะในเมืองไทย เป็นบริษัทผลิตตลับลูกปืนแถว นวนคร ซึ่งมีทุนจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์มูลค่าหลายพันล้าน ฮิโรชิได้กับแม่ของไอโก๊ะ ตอนไปทำงานที่บริษัทนั้น ที่ฮิโรชิต้องทิ้งไอโก๊ะกับแม่ก็เพราะ คำสั่งห้ามของตะกูล
และถูกเรียกตัวกลับญี่ปุ่น ให้แต่งงาน บัดนี้ท่านพ่อของฮิโรชิเสียชีวิตแล้ว และได้หย่าขาดกับภรรยาแล้วจึงได้กลับมาตาหาลูก
             คนที่หูผึ่งอีกคนหนึ่ง เห็นจะเป็นเพียงฟ้า เมื่อรู้ว่าฮิโรชิเป็นคนโสด  เธอพยายามเทคแคร์ ดูแลทุกคนเป็นอย่างดี  และทุกคนต่างชื่นชมว่ากับข้าวฝีมือเพียงฟ้าอร่อย โดยเฉพาะฮิโรชิ พ่อของไอโก๊ะ รู้สึกจะชอบเป็นพิเศษ เพียงฟ้าแนะนำตัวเองให้ทุกคนรู้ว่าเธอคือญาติของบ้านนี้
              ฮิโรชิเป็นคนง่ายๆ จนไม่หน้าเชื่อ หลังมื้อเย็น หญิงกลางคนเลขาส่วนตัวของฮิโรชิเชื่อมระบบ ออนไลน์ ปริ้นเอกสาร 4_5 ใบด้วยปริ้นเต้อร์ พกพาขนาดเล็ก  มาให้โอโก๊ะ และฮิโรชิเซ็นชื่อ
....." เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณฮิโรชิมอบให้กับคุณหนูโอโก๊ะ..." หญิงกลางคนกล่าว
...." หุ้นบริษัท ราคา 100ล้านนี่นะ...." เพียงพ้าถึงกับอุทาน
...." อย่าว่าแต่ 100 ล้านเลย ทรับสินคุณฮิโรชิมีมูลค่านับหมื่นล้าน และตอนนี้คุณหนูไอโก๊ะ ก็คือทายาทเพียงหนึ่งเดียวของท่าน..." หญิงกลางคนกล่าว
             เมื่อตาทองเชิญให้ทุกคนนอนค้างที่บ้าน แต่ก็ไดรับการปฏิเสธอย่างสุภาพ
"ไอโก๊ะ แน่ใจนะว่ายังไม่ไปอยู่กับพ่อ..." ฮิโรชิกล่าวด้วยภาษาไทยกระท่อนกระแท่นเช่นเดิม
"ค่ะ....คุณพ่อ ขอหนูอยู่กับคุณตา คุณยายไปก่อน..." ไอโก๊ะว่า มือยังเกาะอยู่ที่แขนของคนเป็นพ่อซึ่งได้พบหน้ายังไม่ถึง24ชั่วโมง
"พ่อเข้าใจ....มันกระทันหันเกินไป..." ช่วงใหนพ่อมาเมืองไทย พ่อจะมาหา ... แล้วหนูต้องไปหาพ่อที่ญี่ปุ่นด้วย..." คนเป็นพ่อกล่าว
"ค่ะพ่อ..." ไอโก๊ะรับคำ

"ถ้าคุณเพียงฟ้าอยากทำงานบริษัท ไปหาผมได้นะ..,สัปดาห์นี้ผมยังอยู่ในประเทศไทย.." ฮิโรชิกล่าวกับเพียงฟ้า พร้อมยื่นนามบัตรให้ เพียงฟ้ารับมันมาด้วยความยินดี
..."เช็คนี้  ถึงคุณทองจะไม่รับก็ไม่เป็นไร ผมขอรบกวนคุณทองเอาไปขึ้นเงินและฝากเข้าบัญชีให้ไอโก๊ด้วยนะครับ,.." ฮิโรชิกล่าวกับตาทอง ....
.." ยินดีครับ ..." ตาทองกล่าว
รถเก๋งสีดำ ตราดาวสามแฉก เคลื่อนออกไปช้าๆ ตาทองเฟ้ามองอากับกิริยาของเพียงฟ้าด้วยความรู้สึกเหมือน........เมื่อ30กว่าปีก่อน
ตอนที่แกพบว่าแจ่มจันทร์ ไปคบกับหนุ่ม ธกส.
..........ผู้หญิงควรมีสิทธิ์เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตของตน ...ตาทองพึมพำ....





ทุกคนกลับไปแล้ว เพียงฟ้าก็กลับบ้านไปแล้ว หลังจากตาทองช่วยไอโก๊ะเก็บถ้วยจานแล้วก็เตรียมเข้านอน  ด้วยสมองหนักอึ้ง แน่นอนแกดีใจด้วยกับไอโก๊ะ แต่แกไม่ปลอดโปร่ง เพราะเริ่มรู้ตัวแล้วว่ากำลังจะเสียคนรักไป




ยายแจ่มหลับไปแล้ว ตาทองอาบน้ำแล้วมานั่งโซฟาที่ห้องรับแขก เปิด TV กดช่องนั้น ช่องนี้เรื่อยเปื่อยอย่างไรจุดหมาย เปิดแต่ไม่ดู ดูแต่ไม่ฟัง สมองยังครุ่นคิด  คิดถึงวันข้างหน้า วันที่เพียงฟ้าอาจจากไป ถึงแม้ได้ตกลงกันแล้วว่าปีหน้าจะแต่งงานกัน ... คิดถึงตอนนี้ กลับไม่น่าใจหายเท่าที่ ไม่นาน ไอโก๊ะ ก็คงต้องไป... ไปในที่ของเธอ...
ไอโก๊ะ....ไอโก๊ะ..มีความสำคัญอะไร ตาทองเพียรถามตัวเอง แต่หาได้รับคำตอบ....
...." ยังไม่นอนหรือคะ..." เสียงใสจากไอโก๊ะ ทำให้ตาทองตื่นจากภวัง
... " ตายังไม่ง่วง..."  ตาทองกล่าว ขณะที่ไอโก๊ะ นั่งลงข้างกาย กลิ่นสบู่จากสบู่ก้อนสีเขียว ที่อยู่คู่คนไทยมาหลายสิบปีโชยเข้าจมูก ไอโก๊ะ เพิ่งอาบน้ำ ยังไม่ได้หวีผมด้วยซ้ำ
... " มา  ตาจะหวีผมให้....." ตาทองกล่าว หยิบหวีมาจากมือของไอโก๊ะ
... " เพิ่งรู้ว่า ไอโก๊ะ เป็นลูกครึ่ง ...." ตาทองกล่าว มือขยับหวี หวีผมให้เด็กสาวเบาๆ กลิ่นอโรม่า อ่อนๆ จากสบู่ก้อนสีเขียว โชยเข้าจมูก
... " หนูก็เพิ่งรู้ มาไม่นาน คุณยายเขียนบอก ว่าพ่อของหนูเป็นคนญี่ปุ่น แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร คุณตาอดีตสามีคุณยายเป็นนายธนาคาร หากมีเรื่องเดือดร้อนให้หนูลองไปขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่จำเป็นแล้ว หนูมีคุณตาคนนี้อยู่แล้ว ..." ไอโก๊ะว่าพลางใช้สองมือจับที่แก้มของตาทอง
...." เปล่า...หนูมีพ่อที่รวยมหาศาล...." ตาทองว่า " เอ้า ....เรียบร้อยแล้ว ไปนอนเถอะ...." ตาทองว่าพลางคืนหวีให้ไอโก๊ะ
...." หนูยังไม่ง่วง...." ไอโก๊ะว่า
.... " งั้นก็ดู TV ด้วยกัน....นานแล้วเราไม่ได้ดูทีวีด้วยกันแบบนี้...." ตาทองกล่าว
...." ตั้งแต่มีพี่เพียงเข้ามา....." ไอโก๊ะ กล่าว น้ำเสียงปนความน้อยใจ
...." ก็จริง....." ตาทองกล่าว มือโอบที่ไหล่ของไอโก๊ะ ".. อีกไมนานหนูก็คงไปจากตา...." ตาทองพึมพำ
...." ชีวิตหนู....." ไอโก๊ะว่าพลางอิงร่างบอบบางลงที่ไหล่ของตาทอง
....." ชีวิตหนูกับยาย....หากไม่มีคุณตาช่วยเหลือ คงตายไปนานแล้ว..." เด็กสาวเงิยหน้ามองสบตา ตาทอง ..." ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น...หนูจะอยู่กับคุณตา ดูแลคุณตา ยกเว้น..."....
..."..ยกเว้นอะไร...." ตาทองกล่าว เบือนหน้าหนี ไมมมองสบตา
..." เว้นแต่คุณตา จะรังเกียจ ไม่ให้หนู กับยายอยู่ด้วย..."
...." ใครจะรังเกียจ....." ตาทองว่าพลางจูบที่หน้าผากของเด็กสาว
ไอโก๊ะก็จูบคืนเบาๆ ที่คางของตาทอง เมือเด็กสาวจูบคางตาทองก็จูบคืนที่หน้าผาก กลับไปกลับมา แล้วต่างก็กัวเราออกมาพร้อมกัน
... " ที่ตาว่าจะจดทะเบียนเอาหนูเป็นลูกคงไม่ได้แล้ว..." ตาทองกล่าว
... " ทำไม่ละคะ...." ไอโก๊ะถาม ใบหน้ายังอิงที่ไหล่หนา มือน้อยโอบกอดที่เอว สายตาจ้องมองที่จอทีวี
.... " ก็ไอโก๊ะ มีพ่อแล้วนี่นา..." ตาทองว่า
.... " งั้น,,...."
.... " งันอะไร..." ตาทองถาม
.... " ก็จดทะเบียนเอาหนูเป็นเมียสิ....." ตาทองถึงกับสะดู้ง
.... " ไอโก๊ะ...อย่าพูดเล่นแบบนี้อีกนะ......." ตาทองทำเสียงดุ
..... " คุณยายเขียนบอกว่า คุณตามีบุญคุณ คุณยายเคยผิดต่อคุณตา ให้หนูดูแลคุณตายามแก่เฒ่า .... จะเป็นลูกเป็นเมียก็ได้..."
....." โถ....เด็กน้อย...." ตาทองกล่าว
....." หนูไม่เด็กแล้วนะ..." ไอโก๊ะ กล่าวเสียงแข็ง
..... " ไม่เอา ไม่พูดเล่นแบบนี้อีก....." ตาทองทำเสียงดุ
..... " ใช่สิ .... หนูไม่สวยเหมือนพี่เพียงฟ้า....." ไอโกกล่าวเสียงปนด้วยความน้อยใจ
ตาทองไม่ตอบคำ แต่จูบเบา ที่แก้มของเด็กสาว หน้าผาก ซอกคอ กลิ่นสบู่อ่อนๆ กลิ่นกายสาว โชยเข้าจมูก ตาทองจูบเพื่อปลอบประโลม หาได้จูบด้วยความไคร่......
...... จูบเหมื่อนตอนที่เด็กสาวมาอยู่กับตาทองใหม่ๆ เหมือนตอนที่โอโก๊ะ ยังร่างผอมแห้งเป็นเด็กขาดสารอาหาร   เหมือนตอนที่ไอโก๊ะไม่สบาย ที่แกเช็ดตัวให้ ป้อนยา และปลอบขวัญให้นอน
      จูบด้วยความรัก..... คนไม่คิด  ... ใจไม่คิด....แต่ท่อนเอ็นมันคิด....มันเริ่มพองตัว...ครั้นเด็กสาวโอบกอดรอบคอตาทอง ริมฝีปากเรียวของไอโก๊ะ ประกบเข้ากับริมฝีปากของตาทอง.. ครั้นเมื่อเรียวลิ้นของไอโก๊ะ สอดเข้ามาอยู่ในปากของตาทอง ครั้นเมื่อปลายลิ้นคองคนทั้งสองได้สัมผัสกัน...... สติทั้งมวลของตาทองก็ขาดสบั้นลงทันที
......" อืมมมมม....." เสียงครางเบาๆ ของไอโก๊ะ ที่ลอดลำคอออกมา ปลุกสติตาทองให้กลับมาอีกครั้ง แกถึงได้รู้ตัวว่า มือของแกได้สอดเข้าไปในเสื้อนอนของไอโก๊ะ และเกาะกุมที่เต้านมของเด็กสาวแล้ว
        ครั้นจะถอนริมฝีปากออก แขนของไอโก๊ะกลับกอดคอตาทองแน่น ริมฝีปากถูกประกบแน่นด้วยริมฝีปากเรียวบาง อกแอ่นให้ตาทองลูบจับเต้านมได้ถนัดมือ ครั้นมื่อตาทองใช้สองมือจับที่ชายเสื้อของไอโก๊ะขึ้น.... เด็กสาวก็พลันชูสองมือขึ้นฟ้าให้ตาทองถอดมันออกได้อย่างงายดาย.... ....."...นม เล็กกว่าของเพียงฟ้า...." ตาทองคิด...". แต่สวยเหลือเกิน..."  ตาทองพึมพำ สติหลุดอีกครั้ง ก้มตัวลงใช้ปากงันเข้าที่หัวนม พร้อมออกแรงดูดอย่างแรง
........แสงไฟยังสว่างโร่....ทีวีช่องดังยังทำหน้าที่รายงานข่าวรอบดึก
ยายแจ่มหลับไปแล้ว คุณพ่อกับคณะกำลังเดินทางกลับ  เพียงฟ้ายังนอนคิดสับสน ว่าจะเลือกใครดี ระหว่างตาทองซึ่งเป็นของตายอยู่แล้ว กับลองไปเสี่ยงอ่อยคุณพ่อของไอโก๊ะ
......แต่. ทุกคนหารู้ไม่ว่า...ขณะนี้...ตาทองกับไอโก๊ะ กำลังจะสมสู่กัน

และแล้วความเงี่ยนก็ไม่เคยปราณีใคร แม้แต่ตาทองอีก

ตาทองนี่มีเสน่ห์กับผู้หญิงมากเลย แม้กระทั่งเด็กน้อยอย่างไอโก๊ะและสาวแก่แม่ม่ายทั่วไป

  จัดหนัดละ