"ขอฝันใใใใใใใฝ่ ในฝันนนนนนนนน อันแสนเงี่ยนนนนนนนน"
   ผั๊วะะะะะะะ!!!
   "มึงร้องเหี้ยอะไรของมึงว๊ะ ไอ้ชัย" ชาคริตถามหลังจากฟาดกบาลเพื่อนไปเต็ม ๆ หนึ่งดอก
   "กูไม่ได้ร้องงงงง กูแค่ระบายความในจายยยยยย" ไอ้ชัยโวย
   "ความในใจเหี้ยไรของมึง"
   "ความเงี่ยนในใจกูงายยยย" ไอ้ชัยบอก "อีมิ๊งค์มันทิ้งกูแล้วว่ะ"
   "มึงไปทำอะไรเข้าล่ะ" ชาคริตถาม
   "กู ก็ กู..."
   "ไปทำอะไรให้มิ๊งค์เขาโกรธล่ะ"
   "ก็ กู...."
   "ไปทำอะไรหื่น ๆ ใส่เขาล่ะสิ"
   "อย่างมึงไม่มีสิทธิ์ด่าใครเรื่องนี้โว้ย ไอ้นักเปิดซิง" ไอ้ชัยตะคอก
   ชาคริตกัดฟัน ก็จริงของมัน
   "มึงไปคุยกับมิ๊งค์ให้กูหน่อยสิ..."
   "มิ๊งค์ก็ถีบกูตกตึกพอดี สัส" ชาคริตบอก "มึงก็รู้ ว่ามิ๊งค์คิดว่ากูฟันแล้วทิ้ง"
   "เออ แต่จริง ๆ มิ๊งค์ยังแอบหวังกับมึงอยู่นะโว๊ย กูรู้"
   "กูไม่สน"
   "งั้น...." ไอ้ชัยลังเลนิดหน่อย
   "อะไร"
   "มึงต้องหาคนใหม่ให้กูนะ"
   "เห้ยยยยยยยยย"
   "นะ คริต เห็นแก่กูเถอะ เอาแผนเดิมก็ได้ มึงไปล่อก่อน เดี๋ยวกูคอยปลอบ นะ"
   "ไม่"
   "น่าาาาา" ไอ้ชัยคะยั้นคะยอ
   "กูบอกมึงแล้วไง ว่ากูเลิกแล้ว"
   "ไอ้ป๊อด"
   "เออ กูป๊อด มึงพอใจหรือยัง"
   "ไม่พอใจอ่ะ กูอุตส่าห์หาเป้าหมายดี ๆ มาให้มึงได้แล้วแท้ ๆ"
   "ใคร"
   "น้องม.5 คนนั้นไง ราชณิญาอ่ะ ที่กูเคยเล่าให้ฟัง...."
   "กูไม่สนน้องคนนั้น เสียใจด้วย" ชาคริตพูดเสียงแข็ง พลางลุกขึ้นเก็บข้าวของ "แล้วมึงเลิกพูดเรื่องนี้กับกูได้แล้ว"
   
   ที่ในสวนหย่อม เด็กสาวคนนั้นยังคงนั่งอ่านหนังสืออยู่เหมือนเดิม ชาคริตจ้องอยู่พักใหญ่ ก่อนจะรวบรวมความกล้า เดินไปนั่งลงตรงโต๊ะข้าง ๆ แล้วเปิดหนังสือออกอ่านบ้าง
   ผั๊วะ!!! เสียงหนังสือปิดดังลั่น เด็กสาวลุกพรวดขึ้น ชำเลืองมองชาคริตวูบหนึ่งด้วยสายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความชิงชัง ก่อนจะสะบัดตัวเดินหนีไป ทิ้งให้ชาคริตนั่งถอนใจอยู่คนเดียว

   เย็นนั้น
   ในห้องเรียนที่ร้างผู้คน
   ร่างขาวในชุดนักเรียนที่ไม่ได้กลัดกระดุมสองเม็ดบนนั่งเอนหลังพิงเก้าอี้ สองเท้ายกขึ้นกาดบนโต๊ะที่ตั้งตรงหน้า กระโปรงที่สั้นกว่าปกติอยู่แล้วร่นขึ้นจนเห็นขาอ่อนชัดเจน
   ประตูห้องค่อย ๆ แง้มเปิดออก เด็กหนุ่มร่างท้วมโผล่หน้าเข้ามา มองส่ายไปรอบ ๆ สองสามทีก่อนจะเดินเข้ามาและปิดประตูตามหลัง
   "นารีใช่มะ"
   เด็กสาวพยักหน้า
   ไอ้ชัยยื่นแบงค์ห้าร้อยให้เธอใบหนึ่ง นารียื่นมือออกมารับ เธอส่องดูอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากมาว่า "พันนึง"
   "ฮ๊ะะะะ!!!" ไอ้ชัยร้อง "อธินนท์บอกว่าห้าร้อยนี่"
   นารีชำเลืองมองหน้าไอ้ชัยวูบหนึ่ง "ก็อธินนท์เขาหล่อกว่านายนี่"
   ไอ้ชัยกัดฟันดังกรอด แค่มันก็จำใจต้องดึงแบงค์ห้าร้อยยื่นให้นารีไปอีกใบนึง ตั้งแต่เลิกกับมิ๊งค์เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว มันหาใครมาระบายความเงี่ยนไม่ได้เลย เพื่อนเฮงซวยอย่างไอ้ชาคริตก็ไม่ยอมช่วยอะไร ถ้าไม่รีบหาทางระบายความเงี่ยน ควยมันต้องระเบิดเป็นแน่
   เมื่อได้เงินตามที่เรียกร้อง นารีก็อ้าขาออกและดึงกางเกงในลงไปกองที่ข้อเท้า 

   วันรุ่งขึ้น
   "อาจารย์ครับ ผมเขียนบทมาแล้วครับ" ชาคริตยื่นกระดาษปึกหนึ่งให้อาจารย์ธิดา 
   อาจารย์สาวกวาดสายตามองบทละคร พลิกดูจนครบทุกหน้า ก่อนจะเงยหน้ากลับขึ้นไปมองลูกศิษย์หนุ่ม "ดีมาก ดีมากเลย ครูเห็นผิดอยู่จุดสองจุด เดี๋ยวครูแก้ให้ แต่โดยรวมคือดีมาก"
   "ขอบคุณครับ"
   "เดี๋ยวเย็นวันนี้เริ่มซ้อมเลยนะ เดี๋ยวครูจะไปนัดเด็กคนอื่นที่ครูดูไว้ น่าจะพอเล่นได้ แต่ถ้าเธอเห็นใครมีแววก็เรียกมาได้นะ เธอว่าน้ำฟ้าห้องเธอเป็นไง"
   "ผมว่าน้ำฟ้าไม่ชอบอะไรแบบนี้หรอกครับ" ชาคริตกัดฟัน
   "โอเค งั้นเธอลองมาเจอพวกที่ครูเลือกมาก่อนนะ ว่าใครจะเหมาะเล่นเป็นอะไร มีน้องม.5 อยู่คนนึง ครูว่าเหมาะจะเล่นบทนางเอกมาก"
   
   เย็นนั้น หลังเลิกเรียน
   ชาคริตไปที่ห้องที่อาจรย์ธิดานัด อาจารย์สาวรออยู่แล้วกับเด็กอีกสามสี่คน ชาคริตเห็นกริช ผู้ชายจากห้อง 6/4 นฤมล สาวหน้าตาดีไม่ใช่น้อยจากห้อง 6/6 แต่ชาคริตรู้มาว่าเธอเคยได้เสียกับแฟนที่อยู่มหาลัยปีสองมาแล้ว มีน้อง ม.4 สองคน ชายหญิง แล้วก็มีสาวหน้าหมวยคนหนึ่ง กับ................
   ราชณิญา
   ขณะที่น้องหน้าหมวยดูเหมือนจะอ่อนระทวยไปทั้งตัวที่ได้เห็นชาคริต แต่ราชณิญาดูจะแข็งทื่อไปเลย ไม่ได้ยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนที่เจอกันวันนั้น
   "เอาหล่ะ ขอครูแนะนำกันก่อนนะคะ คนนี้ ชาคริต ม.6/1 ช่วยเขียนบทเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ก็เลยมาเขียนบทให้เราแบบเต็มตัว ครูได้อ่านบทที่เขาเขียนมาแล้ว ยอดเยี่ยมมากเลย ส่วนนี่ กริช 6/4 ที่เล่นเป็นพระเอกเมื่อปีที่แล้ว นฤมล 6/4 ราชณิญา 5/4 แล้วก็ นริศษา 5/4 สองคนนี้ก็ใช้ได้เลยนะ วารุณี ม.4/1 กับต้นสน ม.4/2 สองคนนี้ก็แอคติ้งใช้ได้ เดี๋ยวเราลองมาเลือกบทกันก่อนดีกว่า"
   ชาคริตอ่านออกจากสายตาของอาจารย์ธิดา ว่าราชณิญาคือคนที่เธอบอกว่าเหมาะจะเล่นเป็นนางเอก ก็ไม่แปลกหรอก หน้าตานางเอกซะขนาดนี้
   
   ซ้อมบทกันได้ไม่กี่รอบ ก็เห็นได้ชัดว่ายังไงราชณิญาก็เหมาะกับบทนางเอก 100% ทั้งหน้าตาท่าทางกริยาน้ำเสียงความสามารถและแอคติ้ง ทุกอย่างถูกต้องเหมาะสมตามภาพนางเอกที่ชาคริตวาดไว้เป๊ะ
   หรือจริง ๆ เขาแอบคิดถึงเธอตอนเขียนนางเอกนะ
   นริศษา หรือแป้งฝุ่น เพื่อนสนิทของราชณิญาก็ใช้ได้ เธอได้บทเป็นตัวประกอบที่สำคัญพอสมควรและก็ เล่นได้ใหญ่สมบทบาทมาก เธอแอบส่งสายตาให้ชาคริตทุกครั้งที่มีโอกาส แต่คริตแกล้งทำเป็นไม่เห็น เขาต้องไม่ไขว้เขวอีก
   นฤมลเล่นเป็นแม่นางเอก และก็เล่นได้ดี เช่นเดียวกันกับน้องม.4 ทั้งสองในบทเล็ก ๆ ที่ได้ไป
   แต่ปัญหาอยู่ที่กริช
   "กริช นี่เราเล่นละครนะ" อาจารย์ธิดาส่ายหน้า "อย่าเดินออกมาแล้วอ่านบทเฉย ๆ สิ อารมณ์ ขออารมณ์หน่อย นี่ปีที่แล้วเธอก็แสดงแบบนี้เหรอเนี่ย"
   "ผมก็ออกเสียงชัดนะครับอาจารย์" กริชประท้วง
   ชาคริตเห็นอยู่ว่ากริชเก่งภาษาอังกฤษมากจากการออกเสียงต่าง ๆ และการที่เขาอ่านบทของชาคริตได้ออกโดยไม่ต้องถามหรือเปิดหาอะไร แต่กริชแอคติ้งไม่ได้เอาเสียเลย กี่รอบ ๆ ก็เหมือนท่องบทมากกว่าแสดง
   "เห้อ ไม่น่าเวิร์ค" อาจารย์ธิดาส่ายหน้า เมื่อกริชออกมาท่องบทพึมพำ ๆ อีกรอบ "ชาคริต ลองเล่นให้เพื่อนดูหน่อยซิ"
   "จะดีเหรอครับ"
   "น่า ลองดู มานี่ ราชณิญา ฉากพระเอกบอกรักนางเอกนะ"
   "อาจารย์ครับ ผมไม่...." ชาคริตประท้วง
   "แค่ลองดูน่า..."

   ราชณิญาตัวสั่น คำเตือนจากพี่มิ๊งค์ยังคงก้องอยู่ในหัวของเธอ แต่ทุกสัญชาตญาณบอกว่าพี่ชาคริตเป็นคนดี น่าหลงใหล เธอตกใจพอสมควรที่ได้เจอเขาในงานนี้ด้วย แต่พี่เขาแทบไม่ได้เหลียวมองเธอด้วยซ้ำ เขาดูจะใส่ใจกับละครมากกว่ากับตัวของพวกเธอคนใดคนหนึ่ง ตรงข้าม เธอสิ กลับเกือบละสายตาจากเขาไม่ได้
   ผู้ชายคนนี้เลวจริงอย่างที่พี่มิ๊งค์บอกเหรอ เขาจ้องแต่จะเปิดซิงเธอจริง ๆ น่ะเหรอ
   'แต่พี่ก็ไม่เชื่อเหมือนกันตอนมีคนเตือน' เสียงของมิ๊งค์ลอยมาในหัวราชณิญา
   ใช่ ต่อให้เธอจะหลงไหลพี่ชาคริตแค่ไหน เธอก็ต้องระวังตัวให้ดี เธอคงไม่หลีกเลี่ยงเขาหรอก ยิ่งต้องมาซ้อมละครด้วยกันแบบนี้ยิ่งไม่ควร แต่เธอก็จะเฝ้าสังเกตเขาให้ดี ถ้าเริ่มแสดงท่าทางหื่นกับเธอเมื่อไหร่ เธอจะได้รู้ว่าคำพูดของพี่มิ๊งค์เป็นจริง แล้วจะได้หนีได้
   แต่ถ้าพี่เขายังเป็นสุภาพบุรุษแสนดีอยู่แบบที่เห็นนี้ เธอก็อยากได้มาไว้ข้างกายนะ
   ว๊ายยยยย ยัยราชณิญา คิดอะไรแบบนี้ย์
   ชาคริตถอนหายใจ เดินออกมารับบทจากอาจารย์ธิดา และมายืนตรงหน้าราชณิญา เขาหล่อจนหัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว
   แล้วชาคริตก็จ้องตาเธอและเริ่มบอกรักเธอเป็นภาษาอังกฤษ แน่นอน คำพูดเป็นคำพูดในบท แต่ลีลาท่าทาง สายตาและความใส่ใจในน้ำเสียงของเขาเป็นของจริง ราชณิญาหน้าแดงแจ๋ ยืนบิดเป็นเกลียวเลย
   "ตอบ ตอบสิ!" อาจารย์ธิดาบอก
   จริงสิ เธอต้องตอบเขานี่ ตอบว่าอะไรนะ ซ้อมมาสามรอบ จำได้แล้วนี่ ฟังคำหวานจากปากพี่คริตนิดเดียวลืมหมดเลย    เธอรีบเอาบทในมือมาพลิกดูแล้วตอบรับคำรักของชาคริตด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาและความประหม่าบนใบหน้า
   "นี่แหละ อย่างนั้นแหละ!" อาจารย์ธิดาบอก "ชาคริต ดีมาก เธอพูดเหมือนบอกรักจริง ๆ เลย สุดยอด ราชณิญา เธอก็เยี่ยมมาก ท่าทางเคอะเขินแบบนั้นดูใช่กับบทมาก ยอดเยี่ยม กริช เธอไปเล่นเป็นพ่อนางเอกนะ ชาคริต เธอเล่นเป็นพระเอกไปเลย"
   "แต่อาจารย์ครับ ผมไม่...."
   "ไม่อะไร ครูว่าเธอก็อยากเล่นอยู่นะ"
   ชาคริตมองไปหาอาจารย์ธิดา แล้วชำเลืองกลับมามองราชณิญาวูบหนึ่ง
   "ก็ได้ครับ"
   "เยี่ยมมาก ถ้าซ้อมให้ดีเราได้ที่ 1 ของประเทศแน่" อาจารย์ธิดาบอก "เอาหล่ะ วันนี้ไว้แค่นี้นะ กลับกันได้แล้ว เจอกันใหม่พรุ่งนี้นะคะ"
   
   "เดี๋ยวค่ะ พี่ชาคริต" แป้งฝุ่นเรียกหาเมื่อออกจากห้องมา เธอลากราชณิญาไปหารุ่นพี่หนุ่มหล่อ
   "ครับ น้องแป้งฝุ่นใช่ไหม มีอะไรครับ" ชาคริตถาม
   "วันนั้นยัยญาเพื่อนหนูบอกว่าจะให้พี่มาติววิทย์พวกหนูใช่ไหมคะ หรือมันโกหกหนู"
   "ไม่ได้โกหก วันนั้นพี่เจอกับญาจริง ๆ" ชาคริตรีบบอก "แต่ขอโทษที พี่คงไม่ว่าง"
   "โธ่" แป้งฝุ่นทำเสียงผิดหวัง "พวกหนูสองคนเรียนวิทย์กันไม่รู้เรื่องจริง ๆ นะคะ พี่ช่วยหนูหน่อยเถอะ"
   "พี่เข้าใจนะ ว่าอาจารย์วีระที่สอนวิทย์ม.5 เทอม 1 เขาพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่" ชาคริตบอก "แต่อ่านหนังสือเพิ่มเติมเองก็ช่วยได้เยอะ พี่เองก็ผ่านมาแล้ว"
   "โธ่ พวกหนูสองคนไม่เก่งเท่าพี่นี่" แป้งฝุ่นโวย "ญา อ้อนพี่เขาหน่อยสิ"
   "ถ้าพี่เขาไม่อยากก็อย่าไปกวนเขาเลย แป้งฝุ่น" ราชณิญาบอก "หนูขอโทษที่รบกวนพี่นะคะ"
   ชาคริตเม้มปากแน่น เหมือนจะสู้กับความรู้สึกบางอย่างอยู่ในใจ
   "งั้น วันนี้ไม่รบกวนแล้วนะคะ" ราชณิญาเหลียวหลังกลับ
   "เดี๋ยว!!" ชาคริตร้อง "ซ้อมละครพรุ่งนี้เอาหนังสือวิทย์มาด้วยก็ได้ เดี๋ยวพี่ติวให้"
   "ขอบคุณค่ะ" แป้งฝุ่นยิ้มแก้มแตก
   ราชณิญาเองก็อดยิ้มไม่ได้
   

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

อ่านตอนแรกเหมือนชาคริตจะเป็นหมุ่นร้าย เลห์เหลี่ยมแพรวพราว

หลังๆมาเริ่มเหมือนความรักป๊อปปี้เลิฟของวัยรุ่น

แต่ผมชอบนะครับ  อ่านไปยิ้มไป เหมือนได้ยัอนกลับไปเป็นวัยรุ่นอีกครั้ง

น่าจะได้ทั้งคู่

พระเอกจะทนได้กี่น้ำ

ใจอ่อนจนได้นะชาคริต ::Wow

จะดูว่าน้องญาจะทนความหล่อเหลาของพี่ชาคริตได้ถึงเมื่อไหร่

ชาริตอาจดูเจ้าชู้จนน่ากลัวสำหรับสาวๆแต่ถ้าใครได้ใกล้ชิดก็คงต้องถวิลหา พรเอกกับนางเอกในละครจะมีสัมพันธุ์กันในชีวิตจริงก็ไม่น่าแปลก

นี่เเหละนาวัยรุ่นบอกไม่ฟังห้ามไม่ได้.ว่าเเต่พ่อชาคริตจะได้ทั้งคู่เลยไมนิ

เมื่อไรจะได้เนี้ยชาคริต

แนวออกวัยรุ่นจีบสาว น่ารักดี พ่อเสือชาคริตโดนถอดเขี้ยวแล้ว

มีให้เลือกเยอะจนเลือกไม่ถูก

เล่นกับไฟ ไฟไหม้นะน้องๆ โดนกินตับแน่ๆ

รักซ้อนซ่อนเงื่อน
หาจีบไม่ได้ก็ซื้อกินเอา ร้ายจริงๆ เด็กสมัยนี้อ่ะ

เรียบร้อยแน่ๆ...ต้องขอลอง

งานนี้เสือกลับใจจะมีอุปสรรคเยอะไหมนะ แค่เริ่มต้นนี่ก็โดนอดีตเล่นงานเข้าให้แล้ว จากที่สาวมีใจให้แล้วกลับมาตั้งกำแพง