ลุ้นมาก

ไม่น่ารอดทรีซั้ม

ตอนนี้ก็อยากให้ผู้อ่านร่วมสนุกทายกันนะครับ หลังอ่านจบตอนเต็มคุณคิดว่าเป็นใคร
ผิดพลาดประการใดแนะนำติชมได้นะครับ ตอนนี้มีซ่อนข้อความเช่นเคยนะครับ

หายไปหลายวันเลยขอโทษทีนะครับ พอดีงานยุ่งๆแต่จะพยายามเขียนให้ต่อเนื่องนะครับ
จากตอนที่แล้วผู้อ่านทายว่าเป็นไอรินสูงสุดเลย แต่พวกคุณคิด....ผิดครับ ครั้งนี้เอาใหม่นะครับ^^
สาวปริศนา : ออกมาได้แล้วรู้นะว่ายังไม่ได้ออกไป

ผมคิดไม่ตกว่าผมจะเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงนี้ยังไงดี ผมจะแกล้งเงียบไม่ตอบอะไร หรือว่าผมจะทำใจกล้าออกไปคุยกับคนที่รออยู่หน้าห้องเลย ตอนนี้ผมเริ่มคิดว่าเสียงนี้เป็นของใคร แล้วผมก็นึกออกว่าต้องเป็นเธอคนนี้แน่ๆ แต่ว่าทำไมเธอถึงมาเรียกผมล่ะ เธอคงจะเป็นคนที่เข้ามาในห้องน้ำตอนที่ผมกำลังมีอะไรกับฟ้า แต่ทำไมเธอถึงมาดักเจอผม เธอต้องการอะไรตอนนี้คิดไม่ออกเลย

สาวปริศนา : นายจะออกมาดีๆหรือจะให้ฉันไปฟ้องอาจารย์

ผมรีบพุ่งตัวออกไปจากห้องส้วมทันที

ผม : ดะดะดะเดี๋ยวก่อนน้ำ ค่อยๆพูดค่อยจากันก็ได้ จะไปฟ้องอาจารย์ทำไมล่ะ เราไปทำอะไรผิดหรอ

สาวปริศนาคนนั้นเป็นน้ำจริงๆด้วย ตอนนี้ผมแกล้งมึนไปก่อนแล้วกันไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไร



น้ำ : นายอย่ามาแกล้งทำเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลย นี่ห้องน้ำผู้หญิงในมหาลัยนะ นายมาทำแบบนี้กับเพื่อนฉันได้ยังไง ถ้ามีคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันเข้ามาพวกนายจะทำยังไง เพื่อนฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

ผมก็ได้แต่คิดว่าก็เพื่อนคุณเธอนั้นแหละที่เรียกตูมากระทำชำเราถึงในห้องน้ำมหาลัย

ผม: ตอนแรกเราก็ไม่รู้เรื่องเลยนะ ฟ้านัดเรามา แล้วดึงเราเข้ามาในห้องน้ำ เรายังตั้งตัวไม่ทันเลยจริงๆ
น้ำ : ฉันไม่เชื่อนายหรอกเพื่อนฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงแบบนั้น ฉันรู้จักเพื่อนฉันดี

แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงคนเดินใกล้เข้ามา ผมรีบดึงตัวน้ำเข้าไปในห้องส้วมอย่างรวดเร็วและปิดประตู น้ำมีสีหน้าตกใจ ตอนนี้ตัวเราชิดกันอย่างมาก และแล้วก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ ผมยกมือขึ้นทำท่าให้เงียบไว้ เราอยู่ใกล้จนผมได้กลิ่นหอมจากตัวเธอ ทำไมตัวเธอหอมขนาดนี้นะ เท่าที่ผมสังเกตปกติเธอเป็นคนไม่ค่อยพูดเท่าไหร่หรือว่าเป็นเฉพาะตอนผมอยู่นะ อาจจะเพราะแบบนี้ผมเลยไม่ค่อยได้มองเธอเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เราอยู่ใกล้จนผมมองเธอได้ชัดมาก ความสวยของเธอไม่ได้น้อยไปกว่าฟ้าเลย พิเศษคือตัวเธอหอมยิ่งกว่า ผมมองเห็นน้ำเธอหน้าแดงอยู่ ผมมัวแต่เคลิบเคลิ้มกับการสูดดมกลิ่นกายเธอ จนลืมดูว่าตอนนี้แหนมน้อยของผมที่มันผงาดขึ้นมา ตอนนี้แหนมผมไปโดนแถวๆหน้าท้องของน้ำอยู่เพราะผมสูงกว่าเธอ แต่ถ้าคิดว่าผมจะขยับถอยหนีหรอ ไม่มีทางผมปล่อยเลยตามเลยเนียนๆไป ตอนนี้ผมได้ยินเสียงคนที่เข้ามาในห้องน้ำเดินออกไปแล้ว แต่น้ำก็ยังไม่มีท่าทีจะขยับตัวออกจากห้องส้วมเธออาจจะไม่ได้ยิน ผมก็เลยลองแกล้งเธอดูสักหน่อย

ผมก้มหน้าลงไปตรงแก้มของน้ำ ปรากฏว่าน้ำเธอก็ไม่ได้หันหน้าหนีหรือผลักผมออก ผมเลยพ่นลมหายใจเบาๆใส่หูเธอ ตอนนี้เธออาจจะคิดว่าผมคงกำลังจะหอมเธอ แต่เปล่าเลยผมแกล้งลงไปกระซิบบอกน้ำว่า : คนๆนั้นน่าจะออกจากห้องน้ำไปแล้วนะ

น้ำหน้าแดงมาก เธอผลักผมจนล้มลงไปนั่งบนฝาส้วม ก่อนจะพลิกตัวรีบเดินออกไป ผมว่าเธอคงรู้สึกเขินๆปนเสียหน้านิดๆที่ผมไปแกล้งเธอแบบนั้น คิดไปคิดมาผมทำไปทำไมนะไม่น่าทำแบบนั้นเลย ผมเลยรีบวิ่งออกไป แต่น้ำเธอหายไปแล้ว ผมวิ่งลงมาที่หน้าตึกก็ยังไม่เจอเธอ ใจหนึ่งก็โล่งที่ไม่ต้องตอบคำถามที่น่าอึดอัดเรื่องฟ้า ถ้าอยากรู้อะไรก็ไปถามเพื่อนสิฟ่ะ แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าตูไม่น่าทำแบบนั้นเลยทำดีๆอาจจะมีโอกาสได้กินน้ำอีกคนก็ได้... เห้อออเสียดายไปแกล้งเขาอดแดกเลยเรา

หลังจากเหตุการณ์นั้นผมก็ใช้ชีวิตปกติแบบเดิมจนกระทั่งสอบเสร็จ โดยวันสุดท้ายของการสอบผมได้นัดกับกลุ่มเพื่อนของผมว่าเราไปนั่งร้านเหล้าคลายเครียดกันหน่อยดีกว่า ก็นัดเวลากันแล้วก็แยกย้ายกับบ้านกันไปก่อน พอใกล้เวลานัดผมนึกครึ้มไลน์ไปชวนฟ้าดีกว่า เผื่อมีโอกาสได้อวดเพื่อนๆของผม



ข้อความในไลน์
ผม : ที่รัก ทำอะไรอยู่ครับ
ฟ้า : ใครที่รักนาย ไม่ได้ทำอะไรว่างนอนดูหนังอยู่ที่ห้อง นายจะมาหาไหมล่ะ
ผมได้แต่เสียดายตูไม่น่านัดเพื่อนกินเหล้าก่อนเลย : เสียดายจังนัดพวกเพื่อนไว้ที่ร้าน... แล้วอ่าดิ
ผม: ฟ้ามาด้วยกันไหม เรากำลังจะออก
ฟ้า : เราไปคำเดียวเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัยเรื่องของเราเอาน๊าาา
ผม : ฟ้าก็ชวนพราวกับน้ำมาด้วยสิ เปิดอีกโต๊ะข้างๆกันก็ได้ มาคลายเครียดหลังสอบเสร็จ
ผม : แล้วถ้ายังไหวววว เดี๋ยวเราไปคลายเครียดอย่างอื่นกันต่อก็ได้
แล้วผมก็ส่งสติ๊กเกอร์ หัวเราะฮิฮิ ไป เอาเว้ยเผื่อได้โอกาสนัวร์สาวๆ แล้วฟ้าก็เงียบไปเกือบ 10นาที

ฟ้า : โอเคเพื่อนฟ้าว่างกันพอดี เดี๋ยวเจอกันที่ร้าน
ผมหยอดเธอไปอีกหน่อย : โอเคครับ แต่แต่งตัวมาเบาๆนะ เราหวง

แล้วผมก็ออกจากคอนโดตัวเองไปที่ร้านเหล้าที่นัดเพื่อนๆไว้ ถึงร้านก็ประมาท 2ทุ่มนิดๆ คนกำลังเริ่มมากันเลย ผมไปถึงคนที่3 โดยมีไอ้ปาล์มกับไอ้แอล มานั่งอยู่ก่อนแล้ว

ผม : รีบมาเลยนะพวกมึง มานั่งซุ่มมองหญิงอ่าดิ
ไอ้ปาล์ม : มันแน่นอนอยู่แล้ว คืนนี้ต้องออกล่าสักหน่อย
ไอ้แอลหัวเราะ : มึงนี่นะล่า กูเห็นมองอย่างเดียวแหละมึง ฮ่าๆๆ
ไอ้ปาล์ม : กูแค่ยังไม่เจอที่ถูกใจหรอกเว้ย
ผมก็เลยถามต่อ : แล้ววันนี้เป็นไงเจอเด็ดๆบ้างยังวะ แล้วไอ้กิตกับอีมิ้มถึงไหนแล้วเนี่ย ลีลาจริง
ไอ้ปาล์ม : เดี๋ยวพวกมันก็มาเองแหละ วันนี้ยังไม่ค่อยมีสาวแจ่มมาเลยวะ กูว่าต่อไปต้องเปลี่ยนร้านละ
ผมคอดในใจเดี๋ยวผมเจอแน่สาวแจ่มๆอะ กูเรียกมาโชว์พวกมึงแล้ว

นั่งคุยกันไปได้สักพัก ไอ้กิตกับอีมิ้มก็มาพร้อมกัน
ผม : เห้ยทำไมพวกมึงมาพร้อมกันเลยวะ ฮั่นแน่
อีมิ้ม : ฮั่นแน่บ้านมึงสิ กูแค่บอกให้ไอ้กิตมาแวะรับกูมาเฉยๆหรอก พวกมึงไม่มีน้ำใจ
ผม : ก็มึงไม่เห็นบอกในกลุ่มเลย ไม่งั้นกูก็ไปรับมึงได้ โถ่!!
ไอ้กิตตัดบท : มาๆแดกเหล้า ใครสั่งกับแก้มอะไรไปบ้าง หิว



แล้วเราก็นั่งกินเหล้า คุยกันเฮฮา ดูสาวเดินไปเดินมาจนถึงประมาณ 3ทุ่มคิด ไลน์ผมก็เด้งข้อความจากฟ้าขึ้นมา

ข้อความไลน์
ฟ้า : เราถึงร้านและ ทรีนั่งอยู่แถวไหนอะเดี๋ยวเราไปนั่งโต๊ะข้างๆ
ผม : เรานั่งหน้าเวทีเลย แต่อยู่แถวที่3 ให้เราไปรับไหม
ฟ้า : ไม่ต้องๆ เราทำเป็นบังเอิญเจอกันนะ
ผม : ได้เลยที่รัก
ฟ้า : ใครที่รักนาย แล้วก็ส่งสติ๊กเกอร์ สะบัดหน้าเชอะมา

แล้วอึดใจเดียวแก๊งค์นางฟ้าก็เดินมานั่งที่โต๊ะข้างๆ ผมมองฟ้าตาค้าง เธอใส่เสื้อเกาะอกสีขาวกางเกงยีนขาสั้น โชว์เนินอกโชว์เอวสาวอวดผิดขาวของเธอสุดๆ ไม่ฟังที่ผมห้ามเลยสักนิด พราวกับน้ำก็แต่งตัวแน่เดียวกัน สวยไม่แพ้ฟ้าเลยเพียงแต่ผมโฟกัสแต่ฟ้า โดยฟ้าเลือกนั่งฝั่งข้างตัวผม ตำแหน่งที่นั่งจะเป็น
ผม ถูกขั้นจากฟ้าด้วยช่องทางเดิน ตรงข้ามฟ้าเป็นพราว และถนัดจากพราวเป็นน้ำ พอน้ำเห็นผมเธอเบือนหน้าหนี ส่วนสาวพราวยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์เช่นเคย ผมแกล้งทักพวกเธอ



ผม : อ้าว น้ำ พราว ฟ้า มาเที่ยวร้านนี้ด้วยหรอ ไม่แค่เห็นมาก่อนเลย
ฟ้า : ไม่เคยมาร้านนี้น่ะ แต่อยากลองร้านใหม่เปลี่ยนบรรยากาศดู
พราวแทรกขึ้น : เปลี่ยนบรรยากาศ อ่อใช่ๆ เพื่อนฉันอยากเปลี่ยนมาดูหนุ่มเนิร์ดๆหน่อยอะเลยมาร้านนี้
ฟ้า : ยัยพราว! พูดอะไรเนี่ย เดี๋ยวคนเข้าใจผิด
พราวหัวเราะ : อุ๊ย! ซอรี่ๆ
น้ำตัดบท : สั่งอาหารเถอะฉันหิวและ

และไอ้ปาล์มก็ดึงความสนใจผมกลับมาที่โต๊ะตัวเอง ด้วยการเตะขาผม อ่อผมลืมบอกลำดับที่นั่งโต๊ะผม
ผมนั่งตรงข้ามไอ้ปาล์ม ถัดจากไอ้ปาล์มเป็นไอ้แอล ข้างผมเป็นอีมิ้ม ถัดจากอีมิ้มเป็นไอ้กิต

ไอ้ปาล์มพูดให้ได้ยินแค่ในโต๊ะ : เห้ย! แก๊งค์นางฟ้ามาได้ไงวะร้านนี้ นั่งข้างพวกเราด้วย สบายแล้ว
อีมิ้ม : ต่อให้เขามานั่งโต๊ะเดียวกับมึง มึงก็ได้แค่มอง
เท่านั้นแหละหัวเราะลั่นกันทั้งโต๊ะ

ไอ้ปาล์มพูดแบบโกรธนิดๆ : คอยดูวันนี้แหละกูจะจีบนางฟ้าให้พวกมึงดู
ทั้งโต๊ะก็หัวเราะกันอีก แล้วเวลาก็ผ่านไปเกือบ 5ทุ่ม ตอนนี้คนเต็มร้านแล้ว และน่าจะเริ่มเมากันได้ที่แล้ว หลายๆโต๊ะลุกขึ้นมาเต้นกันแล้ว โดยที่แก๊งค์นางฟ้าผมก็ไม่เว้น พราวนี่ตัวเปิดเลย พาเพื่อนๆเธอเต้น โต๊ะผมก็เข้า Concept นั่งดูสาวๆสบายเลย แต่แล้วฟ้าเธอคงเมาได้ที่หรืออาจจะลืมตัว เธอเดินมาดึงผมให้ลุกขึ้นไปเต้นกับเธอ ไอ้ผมก็เขินทำผมไม่ถูกอ่าสิ

ฟ้า : ทรี ลุกขึ้นมาเต้นกับฟ้าหน่อยสิ เพลงกำลังมันเลย เต้นคนเดียวมันเหงาอ่าาาา
ผม : เราเต้นไม่ค่อยเป็นอะ ปกติมานั่งดื่มเฉยๆเอง
ฟ้าอ้อน : อืมม ลุกขึ้นขยับแขนขาเบาๆ สนุกๆ เชื่อเราสิ น๊าา
ผมเห็นว่าถ้ายิ่งช้าเห็นคนอื่นจะยิ่งสงสัย ก็เลยลุกขึ้นไปเต้นแบบ เก้ๆกังๆ ไอ้ปาล์มน่าจะรอโอกาสแบบนี้อยู่ มันรีบลุกขึ้นไปขอชนแก้วและเต้นข้างๆพราวกับน้ำ ไอ้แอลก็ไม่รอช้าตามไอ้ปาล์มไปทันที ที่โต๊ะก็เหลือแค่ไอ้กิตกับอีมิ้ม นั่งคุยไรกันผมก็ไม่ได้ยิน ตอนนี้ทางไอ้ปาล์มไอ้แอลก็สนุกได้ที่เลย ผมก็เต้นขยับตัวเบาๆ เข้าไปกระซิบคุยกับฟ้า

ผม : สนุกไหมครับ ปกติฟ้ามาเที่ยวแบบนี้บ่อยรึเปล่า
ฟ้า : สนุกสิ ปลดปล่อยดี แต่ปกติฟ้าไม่ค่อยได้มาร้านเหล้าหรอก อันตรายเกิดเมาแล้วดูแลตัวเองไม่ได้
ผม : อ้าวแล้ววันนี้ไม่กลัวอันตรายหรอ เริ่มเมาแล้วเนี่ย
ฟ้าเกาะคอผมแล้วดึงไปพูดข้างๆ : ก็ให้นายไงดูแลฉัน ส่งให้ถึงห้องด้วยล่ะ

ผมนี่ใจเต้นรัวเลย นอกจากอ่อยผมตอนนี้เธอยังเต้นยั่วอยู่ข้างๆผมอีก แม่เสือสาวคนนี้ตอนนี้เธอคงลืมไปแล้วว่าต้องปิดบังเรื่องของเรา กลายเป็นผมที่ทำตัวไม่ถูกแล้วจะเอายังไงดี ผมมองไปรอบตัว ไอ้ปาล์มไอ้แอลไม่ได้สนใจผมอยู่แล้ว พวกมันมุ่งมั่นกับการหลีพราวกับน้ำอยู่ พราวก็เต้นยั่วยวนเพื่อนผมทั้งคู่อย่างสนุกสนาน แต่น้ำเธอมองผมเหมือนโกรธ เธอกระดกเหล้ารวดเดียวหมดแก้วเติมแล้วก็กระดกอีก แล้วเธอก็ไปเต้นกับพราวต่อ สงสัยยังไม่หายโกรธผมวันนั้น ผมหันหลังไปมองเห็นกิตกับมิ้มยังพูดคุยกันอยู่ มิ้มชำเลืองมองมาทางผม ผมเห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์จากเธออยู่แว่บๆ ไม่รู้คุยอะไรกัน และเวลาแห่งความสนุกก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วตอนนี้จะเที่ยงคืนแล้วทุกคนดูเมากันมากพอสมควร ฟ้าเธอน่าจะคออ่อนพอสมควรเธอนั่งประคองตัวเหมือนกำลังจะหลับ ผมก็กลับมานั่งดื่มดูสาวๆเต้นกับพวกเพื่อนผมอยู่ พวกมันสู้ไม่ถอยจริงๆ แต่แล้วผมเห็นไอ้แอลเริ่มมือไม่อยู่สุข มันเริ่มแอบแต๊ะอั๋งน้ำและพราว แรกๆพวกเธอน่าจะยังไม่รู้ตัว พอผ่านไปสักพักตอนนี้ผมว่าพวกเธอคงรู้ตัวแล้ว พราวเธอแกล้งหมุนตัวให้ไอ้ปาล์มมาแทรกอยู่กลางระหว่างไอ้แอลแทน แต่เธอคงไม่รู้ว่าน้ำเพื่อนเธอก็เจอมือปลาหมึกของไอ้แอลเหมือนกัน ตอนนี้น้ำต้องรับมือกับความรุ่มร่ามมือไม่อยู่สุขของไอ้แอลอยู่คนเดียว น้ำพยายามขยับตัวหนีไอ้แอลก็ตามติดแจ น้ำหันมาสบตาผมพอดี เธอส่งสายตาเหมือนขอให้มาช่วยหน่อย คิดว่าเธอคงไม่อยากโว้ยวายเพราะถือว่ามันเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเธอ ผมจะช่วยน้ำยังไงไม่ให้ผิดใจกับเพื่อนสนิทตัวเอง

ผมเริ่มทำตามแผนบ้าๆที่คิดได้ ผมแกล้งเมาเดินไปที่โต๊ะข้างๆไอ้แอลกับน้ำยืนอยู่ มีผู้ชายนั่งอยู่ 2คน
ผม : เห้ย! มึงมองผู้หญิงพวกกูทำไมวะ
คิดดีไหมล่ะ เสี่ยงตรีนปกป้องหญิง แต่ผมมองแล้วว่าพวกมันมี 2คน พวกผมมีผู้ชาย 4คน ไหว ฮ่าาาา
ถ้าไม่มีความเมาในตัวไม่น่าจะกล้าทำแบบนี้

ไอ้นั้นตอบมา : ทำไมวะ ถ้ามองไม่ได้มึงก็เก็บไว้ที่บ้านดิวะ พาออกมาเที่ยวทำแมวอะไร
ไอ้แอล : ไอสัส พวกมึงกวนตรีนหรอ จะแดกเหล้าหรือแดกตรีน
นั่นไงไอ้แอลเข้ามาร่วมวงแล้ว ผมรีบแอบดันให้น้ำและพราวไปอยู่ด้านหลังกับฟ้า ตอนนี้ไอ้กิตก็ลุกขึ้นมาแล้ว
4-2 ผมคิดว่าเป็นต่ออยู่แล้ว พวกมันไม่กล้าหรอก

ผมทำใจกล้า : หรือพวกมึงจะเอา ห๊ะ!!!
เท่านั้นแหละ ไอ้คนที่อยู่ใกล้ผมลุกขึ้นมาต่อยผมทันที ผมนี่เซเกือบล้มแต่พวกเพื่อนผมไม่รอแล้วซัดกันนัว ผมก็ตามเข้าไปผสมโรงก่อนที่กาดของร้านจะเข้ามาห้าม แล้วทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบอีกครั้ง พวกเราจ่ายเงินแล้วยืนคุยว่าจะยังไงต่อ แต่สักพักไอ้สองคนนั้นก็เดินออกมาจ่ายเงินเหมือนกันและก่อนจะไปพวกมันก็บอกว่า "ระวังตัวไว้ดีๆนะมึง" นั้นไงซวยแล้วตูเพราะผู้หญิงแท้ๆเลย เจ็บตัวแถมยังมีโจทย์เพื่อผู้หญิงคุ้มไหมเนี่ย

ผม : พวกเรารีบกลับเถอะวะ เดี๋ยวพวกมันไปเอาปืนกลับมาจะซวยแน่
อีมิ้มโพล่งมาทันที : คุ้มไหมล่ะไอ้ทรี อย่าคิดว่ากูไม่รู้
ผมเลิ่กลั่ก : คุ้มอะไรวะ ไปเถอะแยกย้าย เดี๋ยวมันกลับมาจะยุ่ง
ไอ้ปาล์ม : เออ เดี๋ยวกูขับมอไซต์กลับกับไอ้แอล พวกมึงก็ระวังตัวด้วย
ไอ้กิต : เดี๋ยวกูไปส่งอีมิ้มเอง มึงก็กลับดีๆไอ้ทรี
ผมเริ่มคิดว่าไอ้กิตกับอีมิ้มแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พวกมันแยกย้ายกันกลับปุบผมรีบเข้าไปหาสาวๆในร้าน ฟ้าตอนนี้หมดสภาพหลับไปแล้ว ส่วนพราวกับน้ำยังประคองสติตัวเองได้อยู่

ผม : ป่ะกลับกันเถอะเดี๋ยวเราไปส่ง ถ้าพวกมันกลับมาจะแย่เอา
พราวเดินมาเกาะผม : หรอกจ๊ะพ่อคนดี นายไปหาเรื่องพวกนั้นทำไม เพื่อนนายอันตรายกว่าพวกนั้นอีก
น้ำตอบแทนผม : เราขอให้ทรีช่วยเราเองแหละ แต่ก็ไม่คิดว่าจะใช้วิธีนี้ ดูสิยอมเจ็บตัวด้วย
พราวแซะผม : พ่อสุภาพบุรุษ วันหลังคิดให้มันดีกว่านี้นะ ปะๆๆ กลับกัน

หลังจ่ายเงินให้ ผมก็ช่วยพวกเธอพยุงตัวฟ้าไปเรียกแท็กซี่

ผมแหย่ : จะให้ไปส่งที่ไหนกันล่ะ คอนโดฟ้าหรอ หรือจะคอนโดเรา^^

 

 

เขาเตือนเพราเป็นห่วง