ประกาศ!!!


เนื่องจากผมไม่อยากใช้ภาพไอดอลญี่ปุ่นเป็นต้นแบบตัวละครของผมอีกแล้ว โดยเฉพาะกลุ่มสาว ๆ ทั้ง 12 คน และลุงพล ดังนั้น ผมเลยตัดสินใจจะสร้างภาพลักษณ์หน้าตาตัวละครในเรื่องเป็นของตัวเอง คือเป็นออริจินอลไปเลย

เหตุผลเพราะผมรู้สึกบาปกรรมยังไงไม่รู้ว่ะครับ 5555+ และอีกอย่าง ผมเขียนนิยายเรื่องนี้มานาน นานมาก จึงคิดว่าผมควรจะทำทุกอย่างให้เป็นออริจินอลของผมไปเลยดีกว่า ดังนั้น นับจากนี้ไป ผมจะไม่ใช้ต้นแบบจากไอดอล นางแบบกราเวียร์ญี่ปุ่นอีกแล้ว

คือไม่ได้เลิกเสียทีเดียว คือยังใช้ ใช้ในการอ้างอิง ตกแต่งและตัดต่อในแบบฉบับของผม และนำเสนอเป็นภาพ Portrait ตัวละครจะดีกว่า

นอกจากนี้ ผมเริ่มขี้เกียจหาภาพแล้วด้วย ถ้านิยายมันจะดี ตัวละครมันจะมีเสน่ห์ ไม่จำเป็นต้องพึ่งพารูปร่างหน้าตาจากคนอื่น ๆ ที่เค้าไม่รู้เรื่องด้วยจะดีกว่า

สรุปง่าย ๆ คือ ผมจะ 'Reboot' หน้าตาตัวละคร ตีความใหม่ ให้มันเข้ากับบริบท ให้มันดูเป็นคนไทยมากขึ้น แต่ก็จะพยายามให้มีกลิ่นอายของความเป็นไอดอลญี่ปุ่นที่ผมเคยใช้ เฉพาะกับบางคนนะครับ คือบางคนผมอาจต้องตีความใหม่ ให้เข้ากับบริบทของเรื่อง

กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ กับฉาก Deleted Scene ระหว่างหมอพลอยกับลุงพล ที่จริง ๆ มันมีต่ออีกยาว แต่ผมตัดทิ้งไปในเนื้อเรื่องหลัก เพราะเดี๋ยวมันจะยืด ปกติมันก็ยืดข้ามปีกันอยู่ละ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ละ ผมเลยเอามาลงให้ทุกคนได้อ่านเพื่อเป็นการวอร์มอัพกันก่อน

สุดท้าย ผมขอเผยโฉม Portrait ของสาว ๆ ทั้ง 12 คน ที่ผมจะเริ่มใช้นับจากนี้เป็นต้นไป ซึ่งอาจมีปรับแก้ในอนาคตครับ เพื่อให้พวกเธอมีอัตลักษณ์ที่แตกต่าง ชัดเจนกว่านี้

พลอยพรรณ จารุศิริการกุล (หมอพลอย)




ภัคจิรา นฤนารถไมตรี (ครูเบสท์)




เนตรชนก วิมานแก้ว (ใบเฟิร์น)




ณิชา แสงทองอำไพ (โดนัท)




หทัยรัตน์ แก้วสมบัติ (อุ๊)




พิมพาภรณ์ แสงสูงเนิน (พิมมี่)




อรัญญา ศิริสวัสดิ์ (อีฟ)




เดือนดารา แซ่ย้ง (หมวย)




นริศรา พลธานี (แนนนี่)




ภาสินี ถิ่นทวีพัฒนา ณ ภูเก็ต (ลูกขวัญ)




ฉัตรพร บัวประทีป (ทราย)




นาถลดา ถิ่นสงขลา (นาถ)




###############

ความเดิมตอนที่แล้ว




เหมือนกับว่าทุกอย่างคือความฝัน แต่เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา ลุงพลได้พบว่าเรื่องราวทั้งหมดคือความจริง

พลอยพรรณราย ไม่ซิ พลอยพรรณในชาติภพปัจจุบัน ในสภาพเปลือยเปล่า มีเพียงแค่ผ้าห่มลูกฝูกสีขาวปกคลุมร่างกายกำลังนอนหลับอยู่เคียงข้างชายสูงวัยผู้โชคดีอย่างลุงพล

ลุงพลเหลือบมองหมอพลอย พร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก เฝ้าดูหญิงสาวผู้ได้รับสมญานามจากใครต่อใครว่าเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งผู้เย็นชาและเย่อหยิ่ง ยามเธอหลับใหล เธอช่างดูสงบนิ่ง ไร้เดียงสา พวงแก้มขาวอมชมพูคู่นั้น ชวนให้หลงใหล จนหนุ่มใหญ่ผู้มากรักอยากเอื้อมมือไปสัมผัส

แต่กลัวเหลือเกิน กลัวว่าเจ้าหญิงน้ำแข็งที่กำลังนิทราอยู่ต้องตื่นขึ้นมา อดีตภารโรงเฒ่าได้แต่ยิ้ม และเฝ้าดูหญิงสาวอยู่แบบนั้น จนกระทั่งอีกฝ่ายค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้า ๆ

"จ้องมองพลอยอยู่แบบนี้ มีอะไรหรือเปล่าคะ?" พลอยพรรณเอ่ยปากพูดประโยคแรกในช่วงสายของวันใหม่ "พี่พล?"

"มองคนสวยครับ" ลุงพลตอบพร้อมกับรอยยิ้ม "นี่ไม่ใช่ว่าตื่นนานแล้ว แต่แกล้งหลับหรอกใช่ไหม?"

"อือ..." ลูกสาวคนโตของท่านวิทยาพยักหน้า "นี่กี่โมงแล้วคะ? หิวอ่ะ ไปอาบน้ำเถอะ จะได้หาอะไรกินกัน"

"ได้ซิ" อดีตภารโรงผู้โชคดีตอบ "อาบพร้อมกันเลยไหม? จะได้ประหยัด ดีไหมจ๊ะ?"

"หึ ๆ" พลอยพรรณหัวเราะคิกคัก "แค่อาบน้ำนะคะพี่พล ไม่ทำอย่างอื่น พลอยยังเพลีย ๆ อยู่เลยอ่ะ"

"จ๊ะ" ลุงพลพยักหน้า ก่อนที่ทั้งคู่จะลุกขึ้นในสภาพเปลือยเปล่า และเดินตามกันเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อชำระร่างกายและแต่งตัวออกไปหาอะไรกินข้างนอก

แต่คู่รักข้าวใหม่ปลามันอย่างลุงพลและหมอพลอย จะให้อาบน้ำเฉย ๆ มันก็คงไม่ใช่เรื่อง แน่นอน มันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้นเป็นแน่

............................

ห้องน้ำภายในคอนโดของหมอพลอย

พลอยพรรณยื่นแปรงสีฟันที่ตัวเองซื้อใหม่เอาไว้ ให้ลุงพลเพื่อแปรงฟัน ก่อนแยกย้ายไปอาบน้ำฟอกสบู่ ส่วนลุงพลก็ยืนแปรงฟัน ดูหญิงสาวคนสวยยืนเปลือยกายอาบน้ำฝักบัว

มือขวาของลุงพลก็แปรงฟันไปตามปกติ แต่สายตาคู่นั้น กำลังเฝ้ามองทุกทวงท่าของหมอพลอยคนสวย เรือนผมที่เปียกชุ่ม แผ่นหลังเปลือยเปล่า และบั้นท้ายเป็นกระเปาะน่ารักเบื้องล่าง จนทำให้หัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ขยายตัวอย่างช่วยไม่ได้

ลุงเฝ้ามองหมอพลอยยืนแก้ผ้าอาบน้ำจนเสร็จ ก่อนที่เจ้าตัวจะหันกลับมา พร้อมกับเหลือบมอบตรงแก่นแท้แห่งความเป็นชายเบื้องล่างของอีกฝ่ายโดยบังเอิญ

"แหน๊ะ!!! คิดอะไรทะลึ่ง ๆ กับพลอยอยู่ใช่ไหมคะ?" หมอพลอยเอ่ยปากแซว "พี่พล?"

"มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายจ๊ะน้องพลอย" ส่วนลุงพลก็แถไปตามสไตล์ "ก็น้องพลอยทั้งสวย ทั้งน่ารัก แล้วก็มายืนแก้ผ้าอาบน้ำแบบนี้ ผู้ชายคนไหนก็อดใจไม่ไหวหรอกจ๊ะ"

"พลอยอาบน้ำเสร็จแล้ว" พลอยพรรณหันหน้ากลับมา "พี่พลอาบต่อได้เลยคะ เดี๋ยวพลอยจะแปรงฟันบ้างละ"

"จ๊ะ" ลุงพลตอบตกลง ก่อนเดินไปอาบน้ำฝักตัว ส่วนหมอพลอยก็เปิดก๊อกน้ำ เทยาสีฟันใส่แปรง

"แหม..."

เสียงแปรงฟันของหมอพลอยดังประสานกับเสียงน้ำจากฝักบัว มันคือช่วงเวลาที่คนเป็นแฟนกัน หรือคู่รักข้าวใหม่ปลามันหลาย ๆ คู่ น่าจะมีประสบการณ์ทำนองนี้กันบ้าง และมันก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร ในเมื่อคนสองคนรักกันมาก จนไม่มีอะไรต้องปิดบังกันอีก

ลุงพลที่ยืนฟอกสบู่อยู่ หันหลังไปมองหมอพลอยที่ยืนแปรงฟัน แล้วทันใดนั้น ตาเฒ่าก็นึกพิเรนทร์ ด้วยการเดินเข้าไปประกบด้านหลังหมอพลอยทันที

"พี่พล!!! อะไรอีกเนี่ย!!" เจ้าหญิงน้ำแข็งร้องโวยวาย เมื่อถูกผัวเฒ่าเอาดุ้นเนื้อลื่น ๆ มาถูร่องก้นของตัวเอง

"พี่ทนไม่ไหวจริง ๆ จ๊ะ" ลุงพลถือวิสาสะ เอามือคว้าหมับเข้าที่เอวของหมอพลอย ก่อนกระเด้าร่องก้นของเมียรักด้วยอารมณ์หวาม "อูยยยย...ร่องตูดเมียนุ่มจริง ๆ"

"ไม่เอาแล้ว!!!" พลอยพรรณรู้สึกสยิวจนทนไม่ไหว จึงกระเด้งตัวออกมา พร้อมกับมองค้อนใส่ลุงพลคนเจ้าชู้ "คนอะไรมันจะหื่นได้ขนาดนี้เนี่ย ยอมให้ตั้งหลายที ยังไม่หนำใจอีกเหรอ!!??"

"สำหรับเมียอย่างน้องพลอย" ลุงพลเดินเข้าไปกอดเมียรักที่กำลังงอน "ไม่มีคำว่าพอหรอกจ๊ะ ผัวอยากจะสนุกกับเมียไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ และ เรื่อย ๆ"

"พอเลย!!!" เจ้าหญิงน้ำแข็งเวอร์ชั่นร่านแตกกำหมัดทุบไปที่แผงหน้าอกของผัวเฒ่า "ไม่ต้องมาปากหวาน อาบน้ำให้เสร็จ แล้วจะได้กินข้าวกัน!!!"

"ขอผัว..." คนดื้อดึงอย่างลุงพลมีหรือจะฟัง ตาเฒ่าจอมเจ้าชู้พยายามกอดเมียหมอคนสวย ก่อนที่จะสะดุด เมื่อกล่องดวงใจถูกกำมือน้อย ๆ ของหมอพลอยคว้าหมับเข้าไปอย่างจัง "โอ้ยยย!!!"

"ถ้าไม่หยุด!!! จะบิดให้ขาดเลย!!??" พลอยพรรณบีบถุงอัณฑะของตาเฒ่าหื่นเพื่อเป็นการลงโทษ "จะหยุดไม่หยุด!!! ห๊ะ!!??"

"พี่หยุด!!! หยุดแล้วจ๊ะเมียจ๋า!!! อูยย!!! อย่าบิด ๆ โอ้ยยย!!!" ตาเฒ่าหื่นร้องเสียงหลง "เมียจ๋า!!?? พี่หยุดแล้ว!!! แต่เหตุไฉนเมียถึงไม่หยุดละจ๊ะ!!??"

"หึ..." เจ้าหญิงน้ำแข็งยิ้มที่มุมปาก ก่อนค่อย ๆ คายมือจากถุงนุ่มบรรจุลูกปิงปองที่เหี่ยวย่น "ทีหลังพูดอะไร ก็หัดรับฟังด้วย เข้าใจไหม!!??"

"เข้าใจจ๊ะ...อูยยยย" คนขายน้ำเต้าหู้ยืนตัวงอด้วยความเจ็บปวด ก่อนก้มหน้าก้มตาหันหลังกลับไปอาบน้ำตามเดิม ส่วนหมอพลอย ก็กลับไปแปรงฟัน เช่นเคย

................................

หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว สองผัวเมียต่างวัยก็มานั่งคุยกันว่าตกลงจะขับรถออกไปหาอะไรกินข้างนอก หรือว่าจะสั่งอาหารให้มาส่งที่คอนโด สุดท้ายทั้งคู่ก็ลงมติเป็นเอกฉันท์ คือเลือกอย่างหลัง

"จะกินอะไรดี?" พลอยพรรณเอ่ยปากถาม "อาหารไทย อาหารฝรั่ง หรืออาหารญี่ปุ่น?"

"อาหารไทยแล้วกันจ๊ะ" ลุงพลตอบ ก่อนที่หมอพลอยจะหันหลังกดแอปสั่งอาหารจากร้านที่เปิดให้บริการ "กินอะไรดี?"

"ง่าย ๆ กระเพราะหมูสับ ไข่ดาว แล้วกันจ๊ะ" คนขายน้ำเต้าหู้ยิ้ม "ขอพิเศษนะจ๊ะ"

"โอเค..." หมอพลอยกดสั่งอาหารให้ลุงพล ก่อนที่เธอจะสั่งอาหารให้กับตัวเองบ้าง

หลังจากเด็กส่งอาหารขับรถมอเตอร์ไซค์มาส่งที่คอนโด หมอพลอยเป็นคนลงไปเอาอาหารด้วยตัวเอง ก่อนนำขึ้นมากินกับลุงพลกันสองคนจนอิ่ม หลังจากนั้น หมอพลอยก็เดินไปนั่งบนโซฟา และเปิดโทรทัศน์ดูอะไรเรื่อยเปื่อยไปตามเรื่อง

"นี่" ด้วยความสงสัย ลุงพลจึงเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ หมอพลอย "พี่ถามหน่อยซิ วันหยุดพลอยทำอะไรบ้างเนี่ย?"

"แล้วแต่อารมณ์..." เจ้าหญิงน้ำแข็งตอบ ขณะกำลังกดรีโมตเปิดช่องภาพยนตร์ต่างประเทศ "วันไหนขยัน ๆ ก็อาจจะขับรถไปเดินเที่ยวห้างตากแอร์ เจอเพื่อนสมัยเรียน ชอปปิ้ง หาอะไรกิน ถ้าวันหยุดยาวก็อาจจะขับกลับบ้านที่ชลบุรี หรือไม่งั้นก็นอนดูหนังที่ห้อง"

"แล้ว..." คนขายน้ำเต้าหู้แอบเนียนเขยิบเข้าไปใกล้ ๆ "อยู่คนเดียวไม่เหงาเหรอจ๊ะ?"

"เหอะ..." พลอยพรรณตอบโดยไม่ละสายตาจากภาพยนตร์บนหน้าจอโทรทัศน์ "ไม่ใช่คนขี้เหงาอะไรขนาดนั้นสักหน่อย ชีวิตมี Activities อะไรให้ทำเยอะแยะ"

"เอ่อ..." เอาอีกแล้ว มาพ่นภาษาอังกฤษอีกแล้ว "อะไรคือ แอค...แอค...ทิ"

"แอคทิวิตี้ค่ะ!!!" หมอพลอยหันกลับไปตอบพร้อมกับรอยยิ้ม "หมายถึงกิจกรรมน่ะ"

"เหรอครับ?" ลุงพลยิ้มให้กับความรอบรู้ด้านภาษาอังกฤษของหมอพลอย "แล้วนอกจากภาษาอังกฤษ น้องพลอยรู้ภาษาอะไรอีกเหรอครับ?"

"Je n'aime pas les personnes ennuyeuses comme toi, Chumphol. Comprenez vous?" พลอยพรรณหันควับกลับไป พร้อมกับพ่นภาษาฝรั่งเศสใส่ชุมพล ที่กำลังทำหน้างง เพราะไม่เข้าใจภาษาที่อีกฝ่ายกำลังพูดออกมา "Vieil homme sale, Pervers."

"เอ่อ...ภาษาอะไรเหรอจ๊ะ?" คนขายน้ำเต้าหู้เอ่ยปากถามด้วยความสงสัย "พี่ไม่รู้จริง ๆ จ๊ะ"

"ภาษาฝรั่งเศส..." พลอยพรรณตอบพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก เหมือนได้อวดภูมิความรู้ด้านภาษาของตนเอง "เคยเรียนตอน ม.ปลาย วิชาเลือกเสรี"

"เก่งจังเลยนะเนี่ย!!??" ชุมพลยิ้มชื่นชม ในความสามารถด้านภาษาของหมอพลอย "เมียพี่เก่งรอบด้านแบบนี้ พี่รักตายเลย ว่าแต่ตะกี้ มันแปลว่าอะไรเหรอ?"

"ไม่รู้ อย่าไปสนใจเลย" เจ้าหญิงน้ำแข็งแอบยิ้มอย่างมีเลศนัยน์ เพราะเธอรู้ความหมายในสิ่งที่เธอพูดอยู่คนเดียว "จะดูหนัง นั่งเงียบ ๆ เข้าใจป่ะ?"

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

เยี่ยม

ชอบต้นแบบไอดอลญี่ปุ่นมากกว่าครับ อันนี้บางคนแทบแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร หน้าโทนเดียวกันหมดเลย พยายามต่อไปนะครับ

Nato87: ผมเองก็ชอบครับ ชอบมากด้วย แต่ถึงจุดหนึ่งผมต้องหยุดครับ ด้วยเหตุผลข้างต้น แต่สำหรับนักอ่าน ไม่มีปัญหาถ้าจะจินตนาการถึงไอดอลญี่ปุ่นเหมือนที่เคยครับ

คาดว่ากินข้าวกันเสร็จคงมีกิจกรรมย่อยอาหารบ้างแหล่ะ

ชอบต้นแบบไอดอลญี่ปุ่นอันเก่า ของหมอเบส กว่าอันใหม่ครับ แต่ หมอพลอย อันใหม่ดีกว่า ไอดอลญี่ปุ่น แบบเก่าครับ

Nato87: ทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงครับ จินตนาการได้ตามสะดวก 5555+

วันนี้ลุงพลเรียนภาษา

ลุงพลมั่ยยอมหมอพลอยง่ายจังน้า

เห็นด้วยที่ใช้รูปใหม่ครับ เสียวขึ้นเป็น กอง อย่าลืมแบบเต็มตัวไม่เซ็นนะ อิอิอิ

Nato87: ผมกำลังศึกษาเรื่องการวาดภาพด้วย AI แน่นอน ว่ามันจะต้องมีแนวเซ็กซี่ กำลังอยู่ในช่วงศึกษาครับ

เก่งคนละอย่าง...ชำนาญคนละทาง

สุดยอดเหมือนเดิมตรับ

อยู่ที่ห้องก็จัดกิจกรรมในร่มได้นะ

จัดไผเลยสิแบบนี้

กินข้าวเสร็จต้งกินของหวานต่อน่ะ

หมอพลอยจะได้ดูหนังแบบดีๆจนจบเรื่องไหม

ทำเป็นดุ จะเข้าไปเท่านั่นล่ะ ความดุหายหมดเลย