พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับเกมรักตอนใหม่นะครับ

สำหรับตอนนี้ น้องลูกขวัญของเราก็ได้เริ่มต้นชีวิตนักศึกษามหาวิทยาลัยอย่างเป็นทางการ และเธอก็ได้เข้าสู่วังวลแห่งเกมกามของเหล่าบรรดาพี่สาวของเธอ และลุงพล ซึ่่งนี่คือโชคชะตาที่เธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

อย่างที่ผมเคยบอก น้องลูกขวัญ คือลูกรักของผม เป็นเด็กป๋าดันของจริง และทุกคน รวมถึงผม ต่างรอคอยน้องลูกขวัญกันมาหลายปีละ มันใกล้จะถึงเวลาแล้วละ อีกไม่นานละ ซึ่งในตอนนี้ เธอก็เริ่มรู้จักกับเหล่าบรรดาตัวละครพี่ ๆ นักศึกษาพยาบาลของเธอบ้างแล้ว หนึ่งในนั้นก็คือนาถลดา ซึ่งเชื่อว่าถ้าทุกคนได้อ่านแล้ว จะต้องได้กลิ่น Yuri แน่ ๆ

ครับ มีแน่นอน ฉากน้องนาถกับน้องลูกขวัญเล่นบทรักหญิงรักหญิงกัน และอาจจะมีฉาก 3P ของน้องลูกขวัญในอนาคตเช่นกัน

และตอนนี้ ผมขอแนะนำ ภาพ Portraits แบบ Official ของน้อง ๆ ที่ผมทำเพิ่มเติมให้ทุกคนได้เห็นหน้าค่าตากันครับ

นาถ - นาถลดา


คหสต : back to basic ครับ อยากให้มีกลิ่นอายความเป็น Mayu แล้วก็กลิ่นความเป็นแนนโน๊ะ นิด ๆ ที่ให้ความรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ดูลึกลับ นัยน์ตาของเธอดูมีซัมติงอะไรซ่อนอยู่ 5555+



ทราย - ฉัตรพร


คหสต : ผมทองมาเลย ตอนแรกผมอยากให้เธอดูสวยและผิวเข้มแบบแขก แต่ไม่เอาดีกว่า สุดท้ายก็เลยลงเอยด้วยลุคส์นี้ครับ



ปล.สำหรับตอนใหม่ พรุ่งนี้ (18/06/23) ค่ำ ๆ ผมจะเอามาลงให้อ่านครับ ยาวมาก เพราะต้องปูเนื้อเรื่องว่าทำไมสุดท้ายน้องลูกขวัญกับลุงพลถึงได้ลงเอยกันในตอนถัดไป

ความเดิมตอนที่แล้ว




หลังจากความพยายามในการปรับความเข้าใจกับครูเบสท์ล้มเหลว ลุงพลก็ตัดสินใจขับรถกระบะกลับบ้านพักผ่อน หลังจากจัดการธุระอะไรเสร็จแล้วก็ถึงเวลาเข้านอน และในคืนนั้นเอง ที่ลุงพลได้ฝันเห็นนิมิตรเมื่ออดีตชาติของตนเองอีกครั้ง

"ท่านพี่พลอยพรรณราย!!??" นาถลดาวดี กำลังพยายามขอความช่วยเหลือจากพี่สาวคนโตอย่างพลอยพรรณราย ที่ดูไม่แยแสอะไรในตัวน้องสาวคนนี้เลยแม้แต่น้อย "ข้าถูกกลั่นแกล้ง ท่านพี่ก็เห็นมิใช่รึ เหตุไฉนท่านพี่จึงไม่คิดยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือข้าบ้างเล่า?"

"เหตุไฉนข้าต้องช่วยเจ้า?" พลอยพรรณราย ที่กำลังเพลิดเพลินไปกับการชมนกชมไม้บนสรวลสวรรค์ตอบกลับไป "ถึงข้าช่วยช่วยเจ้า แต่สุดท้าย เดี๋ยว เนตรชนกกุมารี ณิชาเรวดี หทัยรัตนกุมารี ก็หาเรื่องแกล้งเจ้าได้อีก น้องข้า"

"นี่ตกลงท่านพี่จักปล่อยให้ข้าโดนข่มเหงรังแกอยู่เช่นนี้ตลอดไปงั้นรึ!!??" นาถลดาวดีตัดพ้อด้วยความน้อยใจ ที่พลอยพรรณรายพี่สาวคนโตไม่ได้ยินดียินร้ายกับน้องสาวอย่างเธอเลยแม้แต่น้อย

"นาถลดาวดี..." บุตรสาวองค์โตขององค์ตุลาการสวรรค์หันควับกลับไป "เจ้าน่ะควรเรียนรู้ที่จักปกป้องตัวเองบ้าง อย่ามัวแต่คิดขอความช่วยเหลือประหนึ่งทารกน้อยแรกเกิดบนโลกมนุษย์มิเห็นสม ถ้านางสวรรค์พวกนั้นกลั่นแกล้งเจ้า เจ้าก็ควรตอบโต้กลับไปเสีย"

"ข้าเคยพยายามแล้วท่านพี่" นาถลดาวดียังพยายามธิบายต่อ แต่ว่า

"นี่!!! นาถลดาวดี!!??" พลอยพรรณรายเริ่มอารมณ์เสีย "ข้าจักชมความงดงามของหมู่มวลพฤกษา มิใคร่อยากรับฟังปัญหาส่วนตัวของเจ้าให้รู้สึกขุ่นเคืองใจ จะไปไหนก็ไปเลยไป๊!!!"

"ท่านพี่!!??" นาถลดาวดีแทบไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ตนเองจะได้ยินจากพี่สาวคนโต "ก็ได้!!! ข้าก็แค่หวังว่าจักได้รับความเมตตาจากท่านพี่บ้าง!!! แต่ถ้าหากท่านพี่กล่าวเช่นนี้แล้วไซร้ ข้าก็ไม่มีอะไรจักกล่าวอีกแล้ว!!!"

แล้วเทพีผู้น่าสงสารก็เดินจากไป ปล่อยทิ้งไว้แค่พลอยพรรณราย ที่กำลังชื่นชมความงดงามของหมู่มวลพฤกษาตามลำพัง

"นาถลดาวดี..." แล้วทันใดนั้น เสียงขององค์ตุลาการสวรรค์ก็ดังขึ้นมา "นางถูกพวกพี่ ๆ กลั่นแกล้งมาตั้งแต่อยู่บนสรวลสวรรค์ นั่นจึงเป็นเหตุที่ทำให้ชาติภพปัจจุบัน นางจึงกลายเป็นคนเช่นนั้น"

ลุงพลที่ได้ยินก็ร่นคิ้วด้วยความสงสัย เพราะยังไม่รู้ว่าที่ผ่านมา นาถลดาก่อวีรกรรมอะไรไว้บ้าง ก่อนที่ภาพนิมิตจากองค์ตุลาการสวรรค์จะฉายภาพที่นาถลดาวดี โดนพวกพี่ ๆ กลั่นแกล้งอีกเช่นเคย

"ฮือ...ฮือ...ฮือ" นาถลดาวดีถูกกลั่นแกล้งโดนกลุ่มพี่สาวอย่าง เนตรชนกกุมารี ณิชาเรวดี หทัยรัตนกุมารี และรวมไปถึง เดือนดาราวดี ที่พักหลังเริ่มหาเรื่องกลั่นแกล้งเธอมากขึ้นตามพี่สาว

"ทำไม!!?? หยอกเย้าแค่นี้เจ้าถึงกับต้องไปฟ้องท่านพี่พลอยพรรณรายเลยรึ!!??" ณิชาเรวดีผลักนาถลดาวดีที่ยืนร้องไห้อยู่ด้วยความไม่พอใจ หลังจากทราบข่าวว่าน้องสาวเอาเรื่องที่ตนโดนแกล้งไปฟ้องพี่สาวคนโตอย่างพลอยพรรณราย

"นั่นนะซิ!!!" เนตรชนกกุมารี ผู้เข้ากันได้กับณิชาเรวดีแบบเป็นปี่เป็นขลุ่ยแทรกขึ้นมา "เจ้าคิดหรือว่าท่านพี่พลอยพรรณรายจักช่วยเจ้า!!?? เด็กโง่เอ้ย!!! ท่านพี่พลอยพรรณรายไม่มาสนใจเรื่องพรรณนี้หรอก!!!"

"ช่าย!!!" คราวนี้เป็นหทัยรัตนกุมารี "ท่านพี่พลอยพรรณรายสนใจแต่ท่านท้าวชุมพลศักดา เหมือนดั่งที่คนบนโลกมนุษย์พูดเลยหนา เมื่อความรักบังตา จักปรารถนาสิ่งใดได้เล่า หากมิใช่เธอ"

"ท่านพี่หทัยรัตนกุมารีกล่าวอะไรน่าขนลุกชะมัด!!!" เดือนดาราวดีผู้น้องร่นคิ้ว "ท่านคงสอดส่องความเป็นไปบนโลกมนุษย์มากเกินไปแล้วหนา!!!"

"ทำไมพวกท่านถึงหาเรื่องกลั่นแกล้งข้ามิรู้จักหยุดหย่อน!!!" นาถลดาวดีในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยกล่าวทั้งน้ำตา "ท่านพี่เนตรชนกกุมารี!!! ท่านพี่ณิชาเรวดี!!! ท่านพี่หทัยรัตนกุมารี!!! แล้วก็เจ้า!!! เดือนดาราวดี!!! ข้าเคยไปทำอะไรให้เจ้าเจ็บช้ำน้ำใจนักรึ!!?? เจ้าถึงได้เข้าร่วมกับพวกพี่ ๆ มากลั่นแกล้งข้าแบบนี้!!??"

"ก็แกล้งเจ้ามันสนุกนิ..." เดือนดาราวดีกล่าวอย่างไม่ยีหระ จนกระทั่ง

"พอได้แล้ว!!??" และในที่สุด บุตรสาวคนโตองค์ที่สามขององค์ตุลาการสวรรค์อย่างนริศราวดี ก็ปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับพิมพาภรณ์กุมารี "นาถลดาวดี!!! มาหลบอยู่ข้างหลังพี่กับพิมพาภรณ์กุมารีบัดเดี๋ยวนี้!!!"

"ช่วยข้าด้วย!!!" นาถลดาวดี รีบวิ่งไปหลบด้านหลังพี่สาวอย่างนริศราวดีและพิมพาภรณ์กุมารีในสภาพกระเซอะกระเซิงทั้งน้ำตา "ฮือ..."

"แบบนี้เองเหรอ?" ในที่สุด ลุงพลก็ได้รับรู้ว่า ในเหล่าบรรดานางฟ้าขององค์ตุลาการสวรรค์ ก็ยังมีเทพธิดาที่ให้ความรักและความเมตตาต่อนาถลดาวดีอยู่บ้าง อย่างน้อยก็ นริศราวดีและพิมพาภรณ์กุมารี

พอพูดถึงนริศราวดีและพิมพาภรณ์กุมารี ลุงพลก็พาลคิดถึงสองสาวขึ้นมา เพราะไม่ได้ติดต่อมาหลายวันแล้ว ก็เลยคิดว่าถ้ามีโอกาส ก็อยากจะเจอกับสองสาวสักหน่อย โดยเฉพาะน้องแนนนี่ ที่เพิ่งขอยืมเงินก้อนโตไปโปะหนี้ให้พ่อแม่ที่ต่างจังหวัด

"ท่านพี่นริศราวดี? ท่านพี่พิมพาภรณ์กุมารี?" ณิชาเรวดีร่นคิ้วใส่พี่สาวทั้งสองด้วยความไม่พอใจ "พวกท่านจักมายุ่งอะไรเรื่องของพวกข้ามิทราบ!!??"

"พวกเจ้าทั้งสี่คนเป็นอะไรกันนักหนา!!??" นริศราวดีต่อว่าน้อง ๆ ทั้งสี่คนแบบไม่ไว้หน้า "หาเรื่องกลั่นแกล้งนาถลดาวดีมิได้รู้จักหยุดหย่อน!!! มิสงสารนาถลดาวดีบ้างเลยรึ!!??"

"ไม่เป็นไรนะนาถลดาวดี" พิมพาภรณ์กุมารีโอบกอดนาถลดาวดีที่ยังเสียขวัญ พร้อมกับหันไปมองตาขวางใส่สี่สาวที่หาเรื่องกลั่นแกล้งน้องสาวคนนี้แบบไม่รู้จักหยุดหย่อน "มันจะมากเกินไปหรือเปล่าพวกเจ้า!!?? นาถลดาวดีก็เป็นน้องสาวของพวกเรา เหตุไฉนพวกเจ้าจึงกลั่นแกล้งนางประหนึ่งว่านางนั้นมิใช่พี่น้องร่วมอุธรณ์!!??"

"พวกข้าก็แค่หยอกเย้ากับนาถลดาวดี ตามประสาพี่น้อง" หทัยรัตนกุมารีตอบอย่างไม่ยี่หระ "เหตุไฉนพวกท่านทั้งสองจึงเป็นเดือดเป็นร้อนไปด้วยเล่า เพราะที่ผ่านมา พวกข้าก็ไม่เห็นว่าพวกท่านจักมาสนใจใยดีกับพวกข้าเลยแม้แต่น้อย หรือว่าข้าเอื้อนเอ่ยวาจาประเด็นไหนผิดไป? พี่ท่านทั้งสอง?"

"แต่ข้าเห็นด้วยกับท่านพี่นริศราวดี และท่านพี่พิมพาภรณ์กุมารีนะ!!" แล้วทันใดนั้น ภาสินีกุมารี บุตรีองค์สุดท้องขององค์ตุลาการสวรรค์ก็ปรากฏตัวขึ้น "พวกท่านเองก็เป็นถึงบุตรีของท่านพ่อ เหตุไฉนจึงกล้ากล่าวคำปดโดยไม่ละอายต่อบาปกรรมเหมือนดั่งมนุษย์โลกเยี่ยงนั้น!!??"

"เด็กคนนั้นหน้าตาคุ้น ๆ" ลุงพลร่นคิ้วด้วยความสงสัย "อ้อ!!! นึกออกแล้ว เด็ก ม.ปลาย คนนั้นนี่หว่า!!??"

ลุงพลจำหน้าของเด็ก ม.ปลาย ที่เป็นน้องสาวของภูวนาท หนุ่มไฮโซที่เคยมาเกี่ยวพันกับหมอพลอยเมื่อไม่นานมานี้ แล้วยังไงกันละ? เด็กสาวคนนี้ ในอดีตชาติก็เป็นลูกสาวขององค์ตุลาการสวรรค์งั้นเหรอ?



(ภาพ : ลูกขวัญ - ภาสินี)


"นี่!!! ภาสินีกุมารี!!??" ณิชาเรวดีและหทัยรัตนกุมารีออกโรงโวยวายใส่น้องสาวคนสุดท้อง "เจ้าไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เจ้าก็ไม่ควรเข้ามายุ่งเกี่ยว เหตุไฉนเจ้าจึงไม่ประพฤติตัวดั่งอรัญญาวดี ที่ร้อยวันพันปีตามเวลาบนโลกมนุษย์ก็ไม่ได้ยินดียินร้ายกับผู้ใดเลยเล่า!!??"

สองสาวพาดพิงถึงอรัญญาวดี บุตรสาวอีกคนขององค์ตุลาการสวรรค์ ที่มีนิสัยรักสันโดษ ประพฤติตนในเพศพรหมจรรย์ และทำหน้าที่เฝ้าวิหารหลวงเพื่อสะสมบุญบารมี

แล้วภาพการทะเลาะเบาะแว้งกันของเหล่าบรรดานางฟ้านางสวรรค์ ก็ค่อย ๆ พร่ามัว ก่อนที่เสียงขององค์ตุลาการสวรรค์จะดังขึ้นมา เพื่อขอร้องให้ลุงพลได้ทำอะไรบางอย่าง

"ท่านท้าว...นาถลดาวดีกำลังก่อกรรมทำเข็ญอย่างหนัก...ท่านต้องหยุดนาง...ข้าไม่อยากให้นางถลำลึกกับความเคียดแค้นไปมากกว่านี้...ช่วยนางด้วย"

"เฮือก!!!" แล้วลุงพลก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา ในช่วงกลางดึก "น้องนาถเหรอ? ท่านท้าว? ท่านหมายถึงอะไรที่ว่าน้องนาถกำลังก่อกรรมหนัก?"

..................................

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ในวันเปิดภาคเรียนวันแรก ที่โรงอาหาร

วันนี้คือวันเปิดเทอมวันแรกของปีการศึกษาใหม่ ลุงพลก็มาเปิดร้านน้ำเต้าหู้ตามปกติ และเช่นเคย ก็มีลูกค้าที่เป็นนักศึกษาแพทย์ พยาบาล และคณะครูบาอาจารย์ที่ต่างมาอุดหนุนร้านน้ำเต้าหู้ของลุงพลไม่ขาดสาย

"น้ำเต้าหู้ชุดนึงครับลุง"

"ได้ครับครู รอสักครู่นะครับ"

ลุงพลก็จัดแจงตักน้ำเต้าหู้ในหม้อต้มใบใหญ่ใส่ถุง และมัดหนังยางด้วยความคล่องแคล่ว เรียกได้ว่าลุงแกเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ชีวิตหลังเกษียณกับอาชีพขายน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ก็จัดว่าไม่เลวเหมือนกัน

ระหว่างที่ลุงพลกำลังง่วนอยู่กับการขายน้ำเต้าหู้ ทันใดนั้น สายตาของแกก็เหลือบไปเห็นนาถลดาและอรัญญาในชุดนักศึกษาเดินมาด้วยกัน ทุกอย่างดูไม่น่าจะมีอะไรผิดปกติ จนกระทั่ง

นาถลดาที่เดินตามมาด้านหลัง อยู่ดี ๆ ก็เดินเข้าไปบีบก้นอรัญญา จนอีกฝ่ายสะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนรีบวิ่งหนีไปด้วยความอับอาย ขณะเดียวกัน สาวนุ้ยจากปักษ์ใต้ ก็ยื่นมือข้างที่จับก้นเพื่อนสาวมาดอมดมด้วยความสุข พร้อมกับชำเลืองมองมาที่ลุงพลด้วยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความลับมากมาย

"น้องนาถ?" ลุงพลร่นคิ้วด้วยความสงสัย และนึกถึงคำเตือนขององค์ตุลาการสวรรค์ในนิมิตรความฝันเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน ที่ว่าให้ระวังนาถลดาเอาไว้ให้ดี เพราะเธอกำลังจะก่อกรรมหนัก

"ลุงพล? ลุงพลครับ?"

"ค...ครับ?"

"น้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ชุดนึงครับ"

"ได้ครับ สักครู่นะครับ"

ระหว่างที่กำลังยืนนึกอะไรเพลิน ๆ ทันใดนั้น ก็มีพนักงานของวิทยาลัยมาสั่งน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋เพื่อนำไปกินที่ห้อง เลยทำให้ลุงพลต้องตั้งสติกลับมาขายของต่อ โดยไม่ทันสังเกตว่า ในตอนนี้ ภาสินี เด็กแพทย์ศาสตร์ปีหนึ่ง ในชุดนักศึกษา กำลังเดินเข้ามาภายในโรงอาหาร เพื่อมาหาอะไรกินรองท้องก่อนเข้าเรียน



(ภาพ : ลูกขวัญ - ภาสินี)


"กินอะไรดีนะ?" ภาสินี ที่ตอนนี้ได้รับอนุญาตจากนายหัวภูชิต ให้มาอยู่ที่คอนโดมิเนียมและขับรถมาเรียนได้ กำลังยืนตัดสินใจว่าเช้านี้เธอจะกินอะไรดี "ร้านอาหารตามสั่งดีไหมนะ? ยังพอมีเวลาอยู่ ปะ!!"

ว่าแล้วภาสินีก็เดินไปสั่งอาหารกับคุณป้าเจ้าของร้านที่กำลังผัดกระเพราะอยู่ เมื่อเดินเข้าไปใกล้ กลิ่นฉุนจากเครื่องพริกและกระเทียม ก็ทำให้หมวยน้อยจากภูเก็ตต้องรีบเอามือปิดจมูก

"สวัสดีจ๊าลูก กินอะไรดี?"

"มักกะโรนีหมูผัดซอสค่ะที่นึงค่ะ!!"

"ได้จ้า สักครู่นะ"

แล้วภาสินีก็ยืนรอระหว่างที่ป้าร้านอาหารตามสั่งกำลังทำอาหาร ระหว่างนั้นเอง นาถลดา ที่เพิ่งแกล้งเพื่อนร่วมคณะอย่างอรัญญา ก็เดินเข้ามาสั่งอาหารที่ร้านเดียวกัน

"ป้าคะ มักกะโรนีหมูผัดซอสที่นึงค่ะ!!"

"จ้า!!! ได้จ้า!!! แหม่!!! ตัดผมใหม่ซะป้าจำไม่ได้เลยนะจ๊ะ ดูน่ารักขึ้นเยอะเลย"

"ขอบคุณค๊า!!! ก็เปลี่ยนลุคส์บ้างอะไรบ้างน่ะคะป้า"

"บังเอิญจังเลยนะหนูนาถ น้องคนนี้ก็เพิ่งสั่งมักกะโรนีหมูผัดซอสเหมือนกันพอดีเลย!!??"

"เหรอคะ?" นาถลดาร่นคิ้ว ก่อนหันควับกลับไปมองเด็กหมอปีหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ "หืม??"

เช่นเดียวกับภาสินี เธอจ้องมองนาถลดา เด็กพยาบาลปีสอง หน้าตาน่ารักและทรงผมบ๊อบที่ดูมีเสน่ห์ ที่เป็นรุ่นพี่เธอปีนึงด้วยความสงสัย ไม่ซิ เหมือนกับว่าทั้งคู่เคยเจอหน้ากันที่ไหนมาก่อน แต่นึกไม่ออก

"น้องเรียนคณะไหนเหรอคะ?" ว่าแล้วนาถลดาก็เอ่ยปากถามสาวรุ่นน้องคนนั้น ด้วยความที่อยากทำความรู้จัก เหตุเพราะถูกชะตาด้วยความน่ารักสดใส

"เรียนหมอปีหนึ่งค่ะ" ภาสินี ที่ไม่ได้คิดอะไรตอบกลับไปพร้อมกับรอยยิ้ม "แล้วพี่ละคะ?"

"พี่เรียนพยาบาล ขึ้นปีสองแล้ว" สาวนุ้ยตอบอย่างอารมณ์ดี "เราชื่ออะไรเหรอ? พี่ชื่อนาถนะ ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ"

"เอ่อ..." อยู่ดี ๆ รุ่นพี่พยาบาลคนนี้ก็ออกตัวแรง ทำเอาลูกขวัญที่ยังไม่ค่อยประสีประสากับชีวิตมหาวิทยาลัยถึงกับไปไม่เป็น แต่เมื่ออีกฝ่ายหยิบยื่นไมตรีมา เธอก็ต้องหยิบยื่นไมตรีกลับไปตามมารยาท "ช...ชื่อลูกขวัญค่ะ"

"ชื่อเพราะจัง!!??" นาถลดายิ้ม แล้วก็หาเรื่องคุยกับเด็กหมอปีหนึ่งหน้าตาน่ารักคนนี้ต่อ "เป็นคนที่ไหน? เรียนโรงเรียนอะไรเหรอเรา?"

"เป็นเด็กภูเก็ตค่ะ แต่มาเรียน ม.ปลายที่กรุงเทพ" ภาสินีตอบ "เรียนที่ xxx คอนแวนต์"

"หืมม!!!" พอรูว่าเด็กหมอปีหนึ่งคนนี้เป็นคนใต้ นาถลดาก็ยิ่งให้ความสนใจเป็นพิเศษ "เด็กภูเก็ตเหรอ!!?? ดีจัง!!! ได้เจอเด็กใต้ด้วย!!! พี่ก็เด็กใต้เหมือนกัน บ้านพี่อยู่หาดใหญ่!!! ว่าแต่เราแหลงใต้ได้ไหมเนี่ย!!??"



(ภาพ : ลูกขวัญ - ภาสินี)


"เหอะ ๆ" เอาอีกละ เจอคนใต้ที่ไรก็จะชวนแหลงใต้ตลอด ซึ่งลูกขวัญเองแม้จะเป็นเด็กภูเก็ต แต่เธอก็ไม่ได้แหลงใต้เก่งอะไรขนาดนั้น "หนูแหลงใต้ไม่ค่อยเก่งน่ะคะพี่"

"ไม่ลองดูหน่อยเหรอ?" นาถลดายิ้มกริ่ม ทำเอาภาสินีเริ่มรู้สึกอึดอัด ว่าพี่ปีสองคณะพยาบาลคนนี้ต้องการอะไรจากเธอกันแน่

"ไม่ละคะพี่" ลูกสาวนายหัวปฏิเสธ

"เสร็จแล้วจ้าสองสาว!!!" แล้วป้าร้านอาหารตามสั่ง ก็ยื่นจานมักกะโรนีหมูผัดซอสสองจานบนตู้กระจก ก่อนที่สองสาวจะชำระเงิน และหยิบจานเพื่อเดินกลับไปนั่งโต๊ะเพื่อรับประทาน

นาถลดา ที่ดูเหมือนว่าจะต้องตาต้องใจในความน่ารักของภาสินี ก็เลยเดินตามหลังสาวรุ่นน้อง กะว่าจะทำความรู้จักให้มากกว่านี้สักหน่อย



(ภาพ : นาถ - นาถลดา)


"เอ๋?" ภาสินีถึงกับร่นคิ้วด้วยความแปลกใจ ที่อยู่ดี ๆ รุ่นพี่พยาบาลปีสอง ก็มานั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเธอ ทั้ง ๆ ที่โต๊ะภายในโรงอาหาร ก็มีที่ว่างตั้งมากมาย

"ขอพี่นั่งด้วยคนนะ" นาถลดายิ้มหวานใส่รุ่นน้องเด็กหมอปีหนึ่งคนนั้น "น้องลูกขวัญ"

"ค...ค่ะ" หมวยน้อยจากภูเก็ตเริ่มรู้สึกอึดอัด แต่เธอก็ฝืนยิ้มและก้มหน้าก้มตารับประทานมักกะโรนีหมูผัดซอส โดยไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังจ้องมองเธอตาเป็นมัน

ใช่แล้วละ นาถลดาเป็นเกย์ เป็นเลสเบี้ยน เธอชอบผู้หญิงด้วยกัน จะเป็นสาวหวานหรือสาวหล่อก็ได้หมด ถึงภายหลังเธอจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลุงพล แต่นั่นก็ถือว่าเป็นข้อยกเว้น เพราะชีวิตนี้ ผู้หญิงอย่างเธอจะไม่ยอมมีอะไรกับผู้ชายคนไหนนอกจากลุงพลอีก

"อึดอัดยังไงไม่รู้แหะ..." ด้วยความที่ถูกจ้องมองจากรุ่นพี่พยาบาลปีสอง เลยทำให้รสชาติของมักกะโรนีหมูผัดซอสตรงหน้ามันกร่อยลงไป สุดท้าย ลูกขวัญก็ตักกินได้เพียงไม่กี่คำ ก่อนที่จะตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อนำจานอาหารไปวางไว้บนถาดเก็บจานที่ทางโรงอาหารจัดเตรียมไว้

"กินอิ่มแล้วเหรอจ๊ะน้องลูกขวัญ?" นาถลดาเอ่ยปากถามสาวรุ่นน้องอย่างอารมณ์ดี แต่ไม่มีการตอบรับใด ๆ จากอีกฝ่าย ดูเหมือนว่านาถลดา จะหมายตาต้องใจกับเด็กเฟรชชี่ปีหนึ่งคณะแพทย์ศาสตร์อย่างภาสินี เข้าอย่างจังเสียแล้ว

..................................

ห้องโถงลิฟต์ ชั้นหนึ่งใต้อาคารเรียน

"รอด้วยค่ะ!!!" ภาสินี รีบเดินเข้าไปภายในลิฟต์โดยสารที่เต็มไปด้วยนักศึกษาแพทย์ทั้งชายและหญิง ระหว่างนั้นเอง ที่เธอได้ทบทวนประเด็นความขัดแย้งระหว่างตระกูลถิ่นทวีพัฒนาและจารุศิริการกุล ซึ่งตอนนี้กลายเป็นประเด็นใหญ่ที่คนในสังคมกำลังให้ความสนใจ

เมื่อคุณพ่อของเธออย่างนายหัวภูชิต ได้ติดต่อกับคนใหญ่คนโตภายในคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ หรือ ป.ป.ช. ให้เล่นงานท่านวิทยา ในประเด็นที่อีกฝ่ายเคยมีข่าวกว้านซื้อที่ดินเขตป่าสงวนในจังหวัดชลบุรีและจันทบุรี เพื่อเอาคืนหลังจากที่คลิปลับของตนถูกเผยแพร่อย่างแพร่หลาย

"เฮ้อ..." หมวยน้อยจากภูเก็ตหลับตาและถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย เธอเองก็ไม่อยากให้เรื่องมันลงเอยแบบนี้นักหรอก ใจจริงเธอก็อยากจะห้ามคุณพ่อของเธอ แต่มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะฝั่งหมอพลอยที่เธอเคยเคารพนับถือ เล่นแรงเกินเบอร์มากไป จนทำให้ครอบครัวของเธอต้องเดือดร้อน

แล้วหลังจากนี้จะยังไงต่อไปดีละ? เคยนับถือหมอพลอยเป็นไอด้อล ก็เลยมาเรียนหมอ เรียนที่เดียวกับที่ทำงานของไอด้อลสมัยของตัวเอง แล้วอยู่ ๆ ครอบครัวของเธอและไอด้อลของเธอก็มีปัญหากันจนมองหน้ากันไม่ติด แล้วชีวิตหลังจากนี้จะยังไงต่อ จะมองหน้าอีกฝ่ายยังไง? คำถามเหล่านี้วนเวียนอยู่ในหัวของภาสินี

เมื่อประตูลิฟต์เปิด ภาสินี ในชุดนักศึกษา ก็เดินเข้ามาภายในห้องเรียน เมื่อเธอเข้ามาถึง เหล่าบรรดาเพื่อน ๆ นักศึกษาแพทย์ที่กำลังพูดคุยกันอย่างออกรสก็เงียบเสียง และหันมามองที่เธอเป็นทางเดียวกัน

"นี่ ๆ รู้หรือยังว่าพ่อของลูกขวัญกับพ่อของหมอพลอยกำลังมีประเด็นกันน่ะ"

"รู้ซิ สาวไส้ให้กากินกันสนุกเลยละ"

"ไม่รู้ว่าลูกขวัญกับหมอพลอยจะมองหน้ากันติดหรือเปล่านะ"

ลูกขวัญได้แต่ก้มหน้าก้มตา ทำเป็นหูทวนลม ก่อนเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ศรันย์พร เพื่อนที่เธอพอจะไว้ใจได้

"เป็นยังไงบ้างลูกขวัญ?" น้ำปั่นเอ่ยปากถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง "สบายดีนะ"

"อื้อ สบายดี" ลูกขวัญยิ้ม ก่อนที่อาจารย์ประจำวิชาจะเดินเข้ามาภายในห้องเรียน

"สวัสดีค่ะนักศึกษาแพทย์ปีหนึ่งทุกคน" และอาจารย์ที่จะต้องมาสอนเด็กนักศึกษาคณะแพทย์ศาสตร์กลุ่มนี้เป็นคนแรก ก็คืออาจารย์ภัคจิรา จากคณะพยาบาลศาสตร์ ที่มีความรู้ความสามารถด้านภาษาอังกฤษและด้านการพยาบาล ซึ่งเธอได้รับมอบหมายให้มาสอนวิชา English I ให้กับนักศึกษาแพทย์และนักศึกษาพยาบาลในช่วงชั้นปีที่ 1-2 "มากันครบยังเอ่ย?"



(ภาพ : ครูเบสท์ - ภัคจิรา)

"หืม..." ภาสินีถึงกับร่นคิ้ว เมื่อได้เห็นอาจารย์ภัคจิรา ที่เธอเคยพบหน้าตอนวันที่สอบสัมภาษณ์

ทางฝั่งอาจารย์สาว ที่หลังจากไม่สามารถไปสอบสัมภาษณ์รอบสุดท้ายกับท่านทูตได้ เธอก็เลยต้องอยู่สอนหนังสือต่อ ระหว่างรอสอบสัมภาษณ์รอบต่อไป ก็กำลังง่วนอยู่กับการหยิบกระดาษชีตออกมาจากกระเป๋าถือ และเมื่อเธอหันหน้ากลับมา เธอก็ได้พบกับสาวน้อยคอนแวนต์ที่นั่งร้องไห้อยู่คนเดียวเมื่อหลายเดือนก่อน ที่เธอต้องไปปลอบโยน

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

นางเอกน้องเล็กโผล่มาแล้ว หัวใจกระชุ่มกระชวย

รออ่านฉากสวีตของคุณหนูลูกขวัญนะครับ

เอ่อ ผมคิดว่าเนตรชนกกับณิชา น่าจะเข้ากันได้เป็นฉิ่งกับฉาบมากกว่านะครับ แลดูไม่มีอะไรให้เป่า
นึกสงสารนาถเหมือนกัน ยิ่งเห็นอิมเมจคราวนี้ ถูกใจทั้งสองสาว ยิ่งของนาถนี่แทบจะ​ยกให้เป็นนางเอกเลย

เริ่มมาแล้วน้องขวัญจะเข้าฮาเร็มลุงพลหรือเปล่า

น้องขวัญ กำลังจะเข้า Harem

ขอบคุณมากครับ หมอพลอยกับลูกขวัญถ้าอยู่คลาสเดียวจะเป็นอย่างไรครับ

นางเอกน้องเล็กโผล่มาแล้ว หัวใจกระชุ่มกระชวย นึกสงสารนาถเหมือนกัน ยิ่งเห็นอิมเมจคราวนี้ ถูกใจทั้งสองสาว ยิ่งของนาถนี่แทบจะ​ยกให้เป็นนางเอกเลย

เมียเด็กคนสุดท้อง ต้องบันเทิงแน่นอน

ลูกขวัญใกล้จะโดนเข้าฮาเร็มของลุงพลแล้วแน่ๆแบบนี้

เร่งวันเร่งคืนให่้ลูกขวัญได้กับลุงพลเสียทีนะ

ลุงพลเป็นกาวใจให้หมอพลอยกับลูกขวัญ กลับมาดีกัน

Welcome to dark world ของลุงพลนะลูกขวัญ5555

ช่วยนาถลดา ช่วยกันคนละไม้คนมือแน่ๆ กรรมจะได้ไม่หนัก

ลุงพลจะได้สาวเพิ่มแล้วรึครับ