ขณะที่ราชณิญากำลังหารือกับแป้งฝุ่นอยู่นั้น ชาคริตก็กำลังตั้งอกตั้งใจอยู่กับกิจกรรมเข้าจังหวะที่ทำกับน้ำฟ้า
   แท็บ แท็บ แท็บ แท่แด่บ
   เสียงเพลงจังหวะแทงโก้ที่เร่งเร็ว กระชับฉับไวเป็นทำนองคลอให้การเต้นที่เร่งร้อนไม่แพ้กันของคู่นักเรียนในชั้นเรียนลีลาศ แน่นอน คู่ที่โดดเด่นที่สุดยังคงเป็นคู่ของชาคริตกับน้ำฟ้า แม่สาวแว่นคนสวยเต้นรำเก่งอย่างไม่น่าเชื่อ จนพ่อหนุ่มนักกีฬาอย่างชาคริตยังรู้สึกว่ายากจะตามทันคู่ขา ยิ่งเมื่อจิตใจของเขายังว้าวุ่นอยู่กับเรื่องอื่น
   เช่นเรื่องที่น้ำฟ้าดันตัวเข้ามาใกล้ชิดเขามากเสียจนเขาสัมผัสได้ถึงหน้าอกนุ่ม ๆ ของเธอเลย
   หรือที่มือของเขาที่หลังของเธอรู้สึกถึงสายเสื้อในผ่านเสื้อนักเรียนตัวบางที่ชุ่มเหงื่อ
   ถ้าขยับมือแรง ๆ หน่อยจะปลดตะขอเสื้อในจากข้างนอกนี้ได้ไหมนะ
   ลองดูไหม
   แล้วทำไมเขาต้องมาคิดแบบนี้ในเมื่อตัวเขาเองก็มีแฟนสาวที่แสนดีอยู่
   แถมน้ำฟ้ายังไม่ชอบเขาด้วย ที่เธอใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้แค่เพราะไว้ใจและเห็นเขาเป็นเพื่อนสนิทหรอก
   "โอ๊ยยยยยย"
   ชาคริตที่มัวแต่คิดฟุ้งซ่านไม่ทันเห็นว่าเต้นมาจนสุดฟลอร์แล้ว จนน้ำฟ้าต้องออกแรงดึงให้เปลี่ยนทิศทางในการเต้น
   "มีสมาธิหน่อย" น้ำฟ้ากระซิบ
   "โทษที น้ำฟ้า" ชาคริตกระซิบตอบ
   "เหนื่อยป่าว เต้นมาหลายเพลงแล้วนะ" น้ำฟ้าถาม
   "ก็ หน่อย ๆ แต่ถ้าน้ำฟ้ายังอยากเต้นต่อเราก็ไหวนะ"
   "อือ งั้นต่อนะ ชั้นอยากจะเต้นกับนายต่อ....อีกสักหน่อยก็ยังดี"
   จากแทงโก้ ต่อไปเป็นวอลซ์ ชะชะช่า คิวบันรัมบ้า ตามจังหวะเพลงที่เปลี่ยนไป แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือความใกล้ชิดของสองหนุ่มสาว

   จนหมดคาบชาคริตกับน้ำฟ้าถึงแยกร่างออกจากกันได้
   "จริง ๆ อาจารย์ให้พวกเธอเต็มตั้งแต่จบเพลงที่สองแล้วนะ" อาจารย์พละบอกขำ ๆ ขณะที่น้ำฟ้ากับชาคริตเดินออกจากห้อง "แต่ครูก็ดีใจนะที่เห็นพวกเธอเต้นกันต่อจนหมดคาบเนี่ย"
   "ก็มันสนุกนี่คะ อาจารย์" น้ำฟ้าบอก
   "จริงครับ สนุกมาก" ชาคริตพยักหน้า
   "ขอบใจนะ ชาคริต" น้ำฟ้าบอกเมื่อพ้นออกมาจากห้องลีลาศ "ที่ยอมมาเป็น........อ้าว น้องญา มาทำอะไรเนี่ย"
   "มาเฝ้าพี่ชาคริตค่ะ กลัวพี่น้ำฟ้าแย่ง" ราชณิญาตอบ น้ำฟ้าทำแก้มป่อง
   "โธ่ ญา อย่าคิดอย่างนั้นสิ พี่กับพี่น้ำฟ้าแค่...." ชาคริตอ้าปากจะแก้ตัว
   "ล้อเล่นค่ะ ล้อเล่น" ราชณิญารีบบอก "แต่เอาจริงนะคะ พี่ชาคริต พี่น้ำฟ้า หนูขอคุยด้วยหน่อย"   

   "หนูว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างกับชัยเฉย ๆ นะคะ" ราชณิญาสรุปกับรุ่นพี่ทั้งสองหลังจากที่ได้เล่าให้ฟังเกี่ยวกับที่ไอ้ชัยทำกับแป้งฝุ่น
   "อือ" ชาคริตพยักหน้า "พี่เห็นด้วย ไอ้นี่มันล้ำเส้นมาหลายรอบแล้ว"
   "แต่จะทำอะไรมันได้ล่ะ" น้ำฟ้าถาม "เรามีหลักฐานมัดตัวว่ามันเป็นคนปล่อยคลิปของน้องแป้งฝุ่นไหม"
   "ไม่มีค่ะ ไม่มีหลักฐานว่าพี่ว่าชัยเป็นคนในคลิปด้วยซ้ำ มันเบลอตัวเองหมดเลย"
   "แต่ถ้าไม่มีใครทำอะไร ไอ้ชัยมันต้องไปทำแบบเดียวกันนี้กับคนอื่น ๆ แน่" ชาคริตพึมพำ
   "นั่นสิ นายคงรู้ดีนะ เรื่องที่ทำร้ายผู้หญิงแล้วรอดได้ เลยทำต่อไปเรื่อย ๆ เนี่ย" น้ำฟ้าชำเลืองมองชาคริต
   "น้ำฟ้า..."
   "พี่น้ำฟ้าก็...."
   "ขอโทษที ชาคริต ชั้นรู้ว่านายเปลี่ยนไปแล้ว"
   "แต่คนอย่างแค่ชัย คงสำนึกผิดเองอย่างพี่ชาคริตไม่ได้หรอกใช่ไหมคะ"
   "อืม ไอ้นี่มันเลวในสันดานแล้ว" ชาคริตพยักหน้า
   ทั้งสามเงียบไปพักใหญ่
   
   "แฮกคอมพ์มันได้ไหม" น้ำฟ้าถามขึ้นมา
   "ไม่ใช่หนังนะ" ชาคริตโต้ "แล้วไอ้ชัยมันหวงของมันจะตาย คนอื่นจะแตะคอมพ์มันมันยังไม่เคยยอมเลย แล้วขนาดโทรศัพท์แม่งยังตั้งรหัสซะยี่สิบกว่าตัว เปลี่ยนทุกอาทิตย์ สมัยก่อนมันเคยบอกอยู่"
   "โห"
   "งั้น...........ชั้นคิดได้อย่างนึง" น้ำฟ้าพูดเบา ๆ
   "อะไรคะ"
   "ถ้า.....ถ้า.....ถ้าชั้นเสนอตัวไปเป็นแฟนไอ้ชัย........"
   ชาคริตสะดุ้งสุดตัว
   "ชั้นก็น่าจะมีโอกาสแอบเก็บหลักฐานที่มัน........"
   "ไม่ได้นะ น้ำฟ้า น้ำฟ้าก็รู้ว่าไอ้ชัยมันหื่นแค่ไหน" ชาคริตร้อง
   "ชั้นรู้น่า" น้ำฟ้าโบกมือเหมือนไล่แมลงวัน "แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ จะมีอีกกี่คน ที่ต้องเดือดร้อนเพราะไอ้ชัย จะหยุดมัน ก็ต้องหาหลักฐานเอาผิดมันให้ได้"
   "แต่เอาผิดไอ้ชัย คุ้มเหรอที่น้ำฟ้าต้องเอาตัวไปเสี่ยง" ชาคริตเถียง "มันเรื่องอนาคตของเรานะ น้ำฟ้า ปีสุดท้ายแล้ว เทอมสุดท้ายด้วย เอาเวลาไปอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัยเถอะ นั่นอนาคตของเรานะ จะเสี่ยงเสียเวลา เสียแรง....เสีย.....เสียสมองไปกับการเอาผิดไอ้ชัยเราก็ไม่ได้อะไร"
   น้ำฟ้าจ้องตาชาคริต
   ใช่ความหึงหวงและเป็นห่วงหรือเปล่านะที่เธอเห็นในสายตาของเขา
   "ใช่ค่ะ พี่น้ำฟ้า" ราชณิญาพยักหน้า "หนูก็อยากเอาผิดไอ้ชัย แก้แค้นให้แป้งฝุ่นนะคะ แต่ถ้าพี่น้ำฟ้าต้องเสี่ยงขนาดนั้นก็อย่าเลยค่ะ"
   "เทอมยังเหลืออีกสามเดือนอยู่" ชาคริตพูด "เราจับตาดูไปก่อนนะ เดี๋ยวไอ้ชัยมันอาจจะพลาดทำอะไรให้มีหลักฐานออกมาก็ได้  เราคอยดูไว้ ถึงตอนนั้นก็ค่อยจัดการเถอะ"
   
   อาทิตย์ต่อมา พ่อแม่พาแป้งฝุ่นมาลาออกจากโรงเรียนไป ราชณิญาได้แต่กอดเพื่อนรักเป็นการบอกลาครั้งสุดท้าย ก่อนที่พ่อจะดันตัวแป้งฝุ่นกลับขึ้นรถไปด้วยสีหน้าที่โกรธเกรี้ยว ขณะที่แม่ของแป้งฝุ่นสะอึกสะอื้นไปตลอดทาง
   หลังจากนั้น ชีวิตในโรงเรียนก็ดำเนินต่อไปตามปกติ
   ชาคริตกับน้ำฟ้าติวหนังสือเตรียมสอบกันเกือบทุกวัน โดยหลาย ๆ ครั้งก็มีราชณิญามาร่วมด้วย ทั้งเพื่อทบทวนเนื้อหาบทเรียนของตัวเอง ทั้งเพื่อคอยระวังไม่ให้ยัยแว่นหน้าจืดได้ใกล้ชิดกับพี่ชาคริตของเธอจนเกินไป
   แน่นอน ทั้งสามคอยจับตาพฤติกรรมของนายชัยรัตน์ทุกครั้งที่มีโอกาส แต่ก็ดูเหมือนจะไร้ผล ไอ้ชัยยังคงมาเรียน ถ่ายภาพ และช่วยงานอาจารย์ในโรงเรียนตามปกติ โดยไม่ได้มีพฤติกรรมชู้สาวหรือยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงที่ไหน แม้แต่เว็บโป๊ที่ไอ้ชัยชอบใช้ปล่อยคลิปอุบาทว์ของมัน ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวจากแอคเค๊าท์ผีที่อัพคลิปของแป้งฝุ่นอีกเลย
   สัปดาห์ผ่านไป ก่อนจะกลายเป็นเดือน ชีวิตประจำวันและกิจกรรมต่าง ๆ ในโรงเรียนค่อย ๆ ดึงเอาความสนใจของสามหนุ่มสาวออกจากภารกิจจับผิดไอ้ชัย กลับไปสู่ชีวิตของตนเอง
   ยังมีหนังสือให้อ่าน วงรำให้ซ้อม กีฬาต่าง ๆ ให้จัดเตรียม
   สิ่งที่ดูไกลตัว อย่างการลากคอคนหื่นมาลงโทษ ก็ค่อย ๆ ถูกลืมเลือนไป
   จนกระทั่งวันหนึ่ง............... 

ปล. บอทขายยาอย่ามาสแปมอีกนะ กลัววววววว

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

รออ่าน ตอนต่อไป กำลังลุ้นมากๆ

ไอ้ชัยมันจะทำชั่วอะไรอีกหรือเปล่า?

เผลอไม่ได้แน่นอน...สำหรับไอ้ชัย

ฟ้าจะโดนหรือป่ะ?

ไม่รู้ 2 สาวจะมีใครพลาดท่าให้ชัยไหม

สงสัยมาก จะเล่นงานชัยแบบไหนเนี่ย

แล้วทำอย่างไรจะจับได้ไหม

กำลังน่าลุ้นเลย ขอหักมุมหน่อย ทีมนายชัย

หลงน้ำฟ้าแล้ว

นายชัยโดนดีแน่ๆ คงทำกับคนอื่นอีก

ชัยอาจจะเข้ามาหาน้ำฟ้าเองรึป่าวตอนหน้า รึจะมาหาน้องญา

ตอนใหม่มาแล้ว ดีใจจริงๆ ของคุณไรต์มากนะครับ อย่าหายไปนานๆอีกนะ รีดเหงา...

ขอบคุณครับ...นายชัย..จะถูกเปิดโปงความชั่วให้ทุกคนได้รับรู้หรือไม่

แหย่มาแบบนี้..ชักจะกลัวว่าน้ำฟ้าจะเสียทีไอ้ชัยซะแล้วสิ