........
หน้าโรงเรียน.
     เด็กน้อย ยืนกระวนกระวาย อยู่ไม่ห่างจากครูที่ยืนคอยรับส่งอยู่หน้าประตูโรงเรียน
"น้องอีฟ...มารออะไรตรงนี้ ... ปกติพ่อมารับค่ำไม่ใช่หรืคะ..."  คุณครูสาวถามด้วยอารมณ์ดี
"วันนี้หนูต้องรีบกลับค่ะ  ครู..." เด็กน้อยตอบ ท่าทางมีกังวล แต่ครูไม่สังเกต ครูถามแล้วหันไปมองเด็กกลุ่มอื่น เหมือนไม่ตัองการคำตอบ
...."รถมาแล้ว...หนูไปก่อนนะคะ..." เด็กน้อยยกมือไหว้ครู แล้วเดินกึ่งวิ่งไปที่รถ
         ในรถไม่ไช่พ่อ หรือแม่ แต่เป็นชายหนุ่ม วัย 20 ปลายทำหน้าที่ขับรถ นั่งคู่กับชายแก่ วัย 59 นั่งคู่อยู่ตอนหน้าของกระบะ 4 ประตู  น้องอีฟ เปิดประตูไปนั่งแถวหลัง รถบึ่งออกนอกตัวเมือง ไม่ใช่ทางกลับบ้าน แต่ เด็กน้อย ผมเปีย  ก็หาได้ตกใจ หรืออกอาการประหลาดใจ   มีเพียงสีหน้ากังวล 
...." ถึงไหนแล้วลูก..." 
..." จะเข้าวังน้อยแล้วพ่อ..." เด็กน้อยตอบ
..." ไม่ต้องกังวล อีก 2-3 วัน พ่อกับแม่จะตามไป OK นะลูก..."
..." ค่ะพ่อ..." เด็กน้อยตอบ ก่อนที่จะวางสายมือถือของเธอ
..........รถยนต์ มุ่งสู่ภาคอีสาน ปลายทางมุ่งสู่จังหวัด หนองบัวลำภู...
..." นอนพักก่อนก็ได้นะครับคุณหนู  อีกนานกว่าจะถึง เดี๋ยวพอถึงโคราช ผมจะพาแวะทานข้าวเย็น.."  ชายวัย59 กล่าวกับเด็กหญิงผมเปียอย่านอบน้อมพลาบยื่นซองเอกสารให้
..." นี่เป็นโฉนดที่ดิน กับสำเนาของพินัยกรรม พร้อมด้วยสมุดบัญชีเงินฝาก และบัตร ATM.. คุณหนูเก็บไว้นะครับ.."  เด็กน้อยรับซองเอกสาร ยัดใส่กระเป๋านักเรียน โดยไม่เปิดดู แล้วหลับตาสูดลมหายใจเข้าปอด
.........
"เร่งเวลาหน่อไอ้ชาติ" ชายวัย 59 กล่าวกับชายหนุ่มที่ทำหน้าที่ขับรถ
"โถพ่อ นี่มัน 130 แล้วนะ" ชายหนุ่มตอบ
"ไม่ต้องเร่งขนาดนั้นก็ได้ค่ะ..ลุงคำ.." เด็กน้อยกล่าวทั้งที่ยังหลับตา
     ชายชรา หันไปมองเด็กน้อยด้วยความเวทนา นี่เธอยังไม่รู้สถาณการณ์อันเลวร้ายของครอบครัวเธอจริงๆ ว่าร้ายแรงเยี่ยงไร.... ช่วงสายของวันนี้ แม่ของเธอถูกลักพาตัว พ่อกำลังไปเจรจาเรื่องมรดกกับพี่ชาย พี่ชายต่างมารดาของพ่อ   ช่วงบ่ายของวัน พ่อโทรมาบอกว่า ตาคำจะพาไปหาเพื่อนพ่อ ที่หนองบัวลำภู แต่อย่าให้ใครรู้ พ่อฝากโฉนดที่ดิน กับสำเนาพินัยกรรมไป ไห้เก็บรักษาด้วย เด็กน้อยทราบเรื่องเพียงเท่านั้น
......
......
"แม่ฉันตรอมใจ ตาย เพราะแม่ของแก..."
"โถ่ พี่ .. นั่นไม่ใช่ความผิดของผม  เอางี้ ที่ดิน เงินทอง ทรับสินตามพินัยกรรมของพ่อ สละ คืนให้พวกพี่ทั้งหมด ขอร้องแค่อย่ามายุ่งกับครอบครัวผมก็พอ" ชายวัย 40 กล่าว
"อย่าเรียกฉันว่าพี่...ฉันไม่เคยรับแกเป็นน้อง แกมันก็แค่ลูกเมียน้อย ซึ่งบอกไม่ได้ด้วยซ้ำว่าแท้จริง แกเป็นลูกของพ่อฉันหรือไม่ ฮึ .. แม่แกมันสำส่อนขนาดนี้.." ชายผู้พี่ ซึ่งอยู่ในชุดทหารยศพันเอกกล่าว ไม่ทันขาดคำ ร่างของชายวัย 40 พ่อของนองอีฟ ก็เงื้อหมัดพุ่งเข้าหาชายที่ตนเรียกว่าพี่ เป้าหมายคือใบหน้า
.....เปรี้ยง...
....เสียงเนื้อกระทบเนื้อ  ...  กำปั้น ยังไม่ถึงใบหน้าของคู่กรณี  หมัดของ ชายอีกคนซึ่งเตรียมอยู่แล้ว ก็ฟาดเข้าปลายคาง พ่อของน้องอีฟหลับกลางอากาศ ก่อนที่จะล้มลงหัวกระแทกพื้น
..." ทำยังไงก็ได้ ให้คนเข้าใจว่า มันตายเพราะอุบัติเหตุ..." ชายผู้พี่ กล่าวกับชายฉกรรณผมเกรียน 3 คนที่ยืนรายล้อมอยู่
....../ กูบอกมึงแล้ว พ่อตายเมื่อไร กูจะเอาทุกอย่างกลับคืน รวมทั้งชีวิตของพวกมึง มาเซ่นดวงวิญญาณ ของแม่กู.../ ชายคนนั้นพึมพำ พลางคิดถึงเรื่องในวัยเด็ก คิดถึงแม่ ที่เป็นโรคซึมเศร้า คิดถึงความตายของแม่ เพียงเพราะพ่อไปมีเมียน้อย หลงเมียน้อย ซึ่งก็คือคุณยายของน้องอีฟ
.......
......
      .....3 ทุ่ม หากน้องอีฟ สังเกตุสักหน่อย จะพบว่า มีป๊อบอัพ เด้งขึ้นที่จอมือถือของเธอ แจ้งเตือนว่าค้นพบตำแหน่งที่ตั้ง   แต่เด็กน้อยไม่สนใจ... ไมรู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ มือถือของเธอโดนติดตามตำแหน่งที่ตั้ง
.,.,..
     6.00 น. จังหวัดหนองบัวลำภู หน้าศาล สมเด็จฯ ...อันเป็นจุดนัดหมายมาส่งน้องอีฟ ให้กับเพื่อนของพ่อ... บึงน้ำขนาดใหญ่กลางเมืองหนองบัวลำภู  บรรยากาศอันเหมาะ ที่จะนั่งจิบกาแพ ดูไอหมอก ที่ล้อเล่นกับ ผิวน้ำ เสียงนกร้อง พระออกบิฑบาท  .... แต่ทุกคนหาได้มีเวลาสนใจไม่...รถเก๋งค่ายยุโรป บึ่งออกจากจุดนัดหมาย มุ่งหน้าไปทางจังหวัดเลย
   สองพ่อลูก ที่มาส่งเพยงได้แต่มองตาม ต่อจากนี้ไป ต่อให้ฆ่าสองพ่อลูกที่มาส่ง ก็ไม่อาจรู้ได้ ว่าน้องอีฟอยู่ที่ใด
........
......."กลับกันเถอะ ชาติ" ตาคำกล่าวกับลูกชาย
......." หวังว่าคุณหนูจะปลอดภัยนะพ่อ..."
....... "อืมมม..."
...... " แค่เรื่องมรดก แท้ๆ..." ชายหนุ่มกล่าว
...... " มันไม่ไช่อย่างนั้น  .." ตาคำว่า  " คุณพิชิตนะแกแค้นมาก เรื่องที่แม่แกตาย แกเคยประกาศจะเอาคืนให้สาสมมานานแล้ว"...
...... "แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับคนพวกนี้..."
...... " ก็จริง...ถ้าคนเรามันรู้จักแยกแยะ  เรื่องมันก็คงไม่วุ่นวาย..." ตาคำว่า
.........
.........ขณะที่ 2 พ่อลูกที่มาส่งขับรถกลับ แต่ กระบะ อีก 2 คัน กลับขับตามรถที่น้องอีฟนั่งอยู่ห่างๆ  ไม่มีใครทราบเลยว่า ด้วยมือถือของน้องอีฟ ทำให้ถูกติดตามตำแหน่งที่ตั้งมาตั้งแต่กรุงเทพแล้ว

        เก๋งค่ายยุโรปผ่าน อำเถอนาวัง  แล้วเลี้ยวขวา เข้าสู่ถนนอันเป็นทางระหว่างหมู่บ้าน  ถนนเริ่มแคบลง รถเริ่มน้อยลง เก๋งสีเงิน กำลังวิ่งด้วยความเร็วไม่มากนัก เมื่อขับไม่เร็ว ย่อมถูกแซง แต่คันที่แซงกลับไม่แซงให้พ้น กลับเบียดจนรถเก๋งตกข้างทาง
....ชายฉกรรณ 4 คน วิ่งลงจากกระบะ ไปที่รถเก๋ง เหมือนจะช่วย แต่ไม่ใช่...." เปรี้ยง..เปียง..." เสียงปืนดังขึน  1 ใน 4 ของชายที่เข้า มาระเบิด กระสุน .45 ไส่คนที่ทำกน้าที่ขับรถ
ขณะ ที่อีกคน ลากตัวน้องอีฟลงมาจากรถ  เด็กน้อยร้องลั่นด้วยความตกใจ
   ทั้งหมดปฏิบัติการด้วยความรวดเร็ว ไม่มีใครรู้เห็น เพราะไม่มีรถวิ่งตามมาหรือสวนทาง
.......
.......
...." เว้นแต่ชายชาวบ้าน วัย 56 คนหนึ่ง  ที่จอดรถ ฮอนด้าเวป สีน้ำเงินเก่าๆ เก็บผักบุ้งอยู่ ริมท้องร่องข้างทาง.. อาจเป็นตำรวจตามจับผู้ร้าย หรือ อาจ เป็นผู้ร้ายปล้นชิงทรัพย์  ชายแก่ ไม่อาจตัดสินใด้ในเวลา อันสั้น .. แต่ที่แน่ๆ แกได้แต่ยืนมอง มือซ้ายยังกำผักบุ้ง ไม่คิดจะช่วยเหลือฝ่ายใด เพราะไม่รู้จักที่ไปที่มาของเหตุการ

..... ตอนลงมือ คณะที่ติดตามมาไม่เห็นชายชาวบ้านคนนี้  แต่ตอนนี้ คณะเห็นแล้ว รู้แล้วว่ามีพยานเกิดขึ้น ....
ชายที่ใช้ .45 ยิงคนในรถเก๋ง หันปากกระบอกปืนมาที่ชายชาวบ้าน ขณะที่อีกสองคนกระชากตัวน้องอีฟไปที่รถ

..../ มึงดันอยู่ผิดที่ ผิดเวลาเอง".../ ชายคนนั้นกล่าวพลางหันปากกระบอก .45 ไปที่ชาวบ้านดวงซวยคนนั้น
.... เปรี้ยง...เปรี้ยง...เปรียง...เปลี้ยง....เสียงปืนดังขึ้น 4 นัดซ้อน
........
........มันไม่ใช่เสียง ของ ปืน .45 แต่เป็นเสียงของ cz 75 ขนาด 9 มม. ,..
เสียงปืน 4 นัด กับชีวิตของคน 4 คน...
.....
..."ไปกับลุง...หรือจะรอตำรวจอยู่ที่นี่ ลุงจะโทรบอกตำรวจให้" ชายชาวบ้าน กล่าวกับเด็กน้อยทึ่ยืนตัวสั่นหน้าซีด พลางเหน็บ cz 75 เข้าที่เอว ท่าทางปกติ ไม่ร้อนรน ไม่ตกใจ ทั้งที่ สักครู่ แกเพิ่งฆ่าคนไป 4 คน
..."คุณลุง...อยู่เป็นเพื่อนหนู รอตำรวจมา..." เด็กน้อยกล่าว
..." ไม่ได้..." ชายชาวบ้านตอบสั้นๆ  พลางนั่งคร่อมมอเตอไซค์ บิดกุญแจสตาร์ทเครื่อง

..." รอก่อนค่ะ   ...กระเป๋า..." เด็กน้อยวิ่งไปที่รถ แล้วเปิดเอาซองเอกสารที่พ่อเธอฝากมาให้
..." เอาไง...ไม่ไปก็ได้ พวกนี้มันตายหมดแล้ว..." ชายชาวบ้านกล่าว เมื่อเด็กน้อยมีท่าทีลังเล
" แต่ขอร้องนะเมื่อตำรวจมาหนูต้องบอกว่าจำหน้าลุงไม่ได้..." ชายชาวบ้านกล่าวพลางดึงกล้องหน้ารถ ออกจากรถทั้ง 3 คัน แล้วสตาร์ทรถมอเตอร์ไซของตน
..." พาหนูไปด้วย..." เด็กน้อยกล่าว พลางขึ้นซ้อนท้าย ชายชาวบ้าน ออกรถแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ถนนลูกรัง มุ่งหน้าเข้าสู่แนวป่า อันเป็นแนวของหุบเขาขนาดเล็ก  ตลอดเส้นทาง ชายชาวบ้านกับน้องอีฟ ไม่ได้พูดคุยอะไรกันสักคำ
....
....
...สำนักสงค์เล็กๆ กลางหุบเขา...ห่างไกลจากบ้านผู้คน  ห่างไกลจากคลื่นโทรศัพท์...
พระแก่ 2 รูป สอบซัก เรื่องราวที่ไปที่มากับเด็กน้อย ซึ่งก็ได้ความเพียงว่า พ่อมีเรื่องกับลุง ให้หนีมาหลบอยู่กับเพื่อนพ่อก่อนแล้วพ่อจะตามมา...แต่ตอนนี้ เพื่อนพ่อก็ถูกยิงตายเสียแล้ว

แม่ชี วัยชรา พาเด็กอีฟ ไปทานข้าว แล้วพักผ่อนที่ศาลาธรรม ขณะที่ชายชาวบ้าน  สนทนากับพระแก2 รูป

... " หาเรื่องเดือดร้อนแล้วมึง..." พระแก่พูดกับชายชาวบ้าน
... " ก็พวกมันจะยิงผม..." ชาวชาวบ้านว่า
... " ดูนี่....." พระแก่อีกรูป ยื่น ไอแพดให้ชายชาวบ้านดู  ที่นี่ไม่มีคลื่นโทรศัพท์ แต่มี อินเทอร์เนทดาวเทียม
...." เด็กนี่ เป็นหลานนายทหาร ซึ่งมีปัญหากันเรื่องมรดก..."
...." อมมม...."
...." แล้วดูข่าวนี่ ... คิดว่าน่าจะเป็นพ่อของเด็ก...รถยนต์ ชนหลักกิโล ตายเมื่อคืน..." พระแก่บอก...

ชายชาวบ้าน หันไปมองเด็กน้อย
...." เรื่องมันไม่ง่ายแล้วละ..." ชายชาวบ้านกล่าว " ผมไม่น่าพาเด็กนี่มาด้วยเล้ยยย...."
...." อย่าเพิ่งบอกเด็กนั่นตอนนี้นะ..ว่าพ่อนางตายแล้ว.." พระแก่พูด
...." ดูท่าเด็กจะไม่ปลอดภัยแล้วละ...เดียว
............
............
ณ ที่เกิดเหตุ ตำรวจ กำลังเก็บหลักฐาน ไทยมุงต่างวิภาควิจารณ์ ส่วนกู้ภัยเตรียม เก็บร่างผู้เสียชีวิต   ขณะเดียวกัน ชายฉกรรณ อีก 5 คนกำลังบึ่งรถมาจากกรุงเทพ สายตาคนหัวหน้าจ้องที่จุดสินสุดสัญานมือถือของน้องอีฟ.... อันเป็นเส้นทางมุ่งสู่สำนักสงค์ ที่ชายชาวบ้านคนนั้นพาน้องอีฟ ไป

..........
..........
"แกต้องไปซ่อนตัวแล้วละ ฉันว่า ยังไง ตำรวจต้องแกะรอยมาถึงที่นี่ แน่ๆ "
"ครับหลวงพ่อ  .." ชายชาวบ้านกล่าว ฝากเด็กนี่ก่อนแล้วกัน ผมจะไปสืบดูว่าเพื่อนพ่อเด็กนี่เป็นใคร..."
"เฮ้ย  เดียวก็เป็นเรื่อง ถ้าตำรวจเห็นแก.."
" ไม่หรอกน่า... ตำรวจแถวนี้ไม่รู้จักผม....." ชายชาวบ้านว่า
"แกมันก็ยุ่งเรื่องชาวบ้านไปทั่ว ไม่ใช่เพราะแกดันไปยิง สว. แค่เพราะความหมั่นไส้ ดอกรึ ถึงได้หนีมาหลบอยู่นี่..." พระแก่ว่า

"อ้าว...ก็ไม่ใช่ เพราะยุงเรื่องชาวบ้านดอกรึ พวกหลวงพ่อถึงได้มาบวชอยู่นี่..." ชายชาวบ้านย้อนบ้าง
"ไอ้เวร เดียวกูถีบเลย..." พระแก่พูดพลางหัวเราะ

" เวรกรรม ที่ฆ่าคนมาไม่น้อย ถึงจะบวชจนตายก็คงชดใช้ไม่หมด เลิกได้ ก็เลิกเถอะไอ้ทศเอ้ย.." พระแก่อีกรูปกล่าว
"แต่พวกมันก็สมควรตายนะหลวงพ่อ" ชายชาวบ้านกล่าว
"เมื่อก่อน พวกพ่อก็คิดแบบแกนั่นละ..." พระแก่ วัย 70 พูด...






เป็นภาพกราฟิค ที่ผมสร้างด้วย AI

  พล๊อตเรื่องแบบนี้ ต้องตามยาว ๆ ล่ะครับ. อัพเดท บ่อย ๆ นะครับ

หายไปนานเลยครับ ยินดีต้อนรับกลับครับ ถ้าอยากย้อนอ่านเรื่องเก่าๆอ่านที่ไหนได้ครับ ในนี้เห็นลบไปเกือบหมดละครับ

หายไปนานจริงๆครับ
ขอบคุณ คุณ cdx ที่ให้
ความบรรเทิงมาตลอด

แอบหวังว่าจะได้อ่านบ่อยๆ

ชายแก่กับเด็กสาวคราวหลานนี่คุ้นมากเลย

ว้าวววว น่าติดตามๆ แหมเจอใครไม่เจอ เจอเสือซ่อนเล็บ 

พล๊อตเรื่องยาวๆแบบนี้ชอบครับ  มีทั้งบทบู๊ เด๋วบทรีกก้คงจะตามมา
ติดตามนะครับ

เนื้อเรื่องชวนติดตาม น่าจะเป็นเรื่องยาวหลายตอน

เนื้อเรื่องน่าติดตามมากๆครับ รอตอนต่อไปอยู่ครับ

มีตอนต่อไปใช่ไหมครับ

เปิดเรื่องมาก็น่าติดตามล่ะครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องใหม่ครับน้องอีฟจะล้างแค้นยังไง

รอติดตามครับ ผลงานไหม่มาซะที หลังตากมหากาพย์สามภาคเรื่อวที่แล้ว

ขอคาชุด นร นศ ดับชายชราแก่ๆเลยนะท่านชอบแนวนี้

สวัสดีคับท่านcdxยินตอนรับการกลับมาคับ คิดถึงเรื่องดีขอท่านมากคับ ขอให้อยู่นานนะคับ ค่อยเนกำลังใจให้คับ เรื่องนี้น่ติดตามอีกเรื่อง ขอบคุณคับ

เรื่องราวซับซ้อนซ่อนเงี่ยน ฆาตกรรมอำพราง สงสัยจะยาวแน่งานนี้ แถมภาพประกอบทำเอาจินตนาการเตลิด555 ขอบคุณมากครับ