เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 42 : นัดเดตกับพริตตี้สาว Part 5

[onzoul]

หนูแนนว่านอนสอนง่ายแบบนี้ สบายไปอีกคนละ

[yunma]

วาบหวิว

[Wrsu]

จัดเต็มจัดหนัก คาระเบียงเลยลุง

[taetaetae277]

จัด outdoor บ้างมั้ยครับ?

[bosayo]

มีริมระเลียงซะด้วย เด็ดจริงลุงพล

[Narakja Naka]

ธรรมมะอยูดีๆทัมโม๊ะจนได้

[sathit91]

หนูแนนว่านอนสอนง่าย

[snake22]

 


ระเบียงก็สวยดีเหมือนกัน

[dodam]

นึกๆ แล้วก็ยังสงสารน้องแนนที่มีพ่อแม่เป็นแบบนั้น ทั้งๆ ที่เธอก็สู้ชีวิตมาโดยตลอด ด้วยอาชีพสุจริต อุตส่าห์พยายามสร้างเนื้อสร้างตัวมาอย่างยากลำบาก กลับมาถูกขูดรีดจากผู้ที่ชื่อว่าเป็นผู้ให้กำเนิดมาทั้งสองคน

[Saychon]

 

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ ขอโทษทีครับ ที่เมื่อวานไม่ได้มาตามนัด พอดีผมติดธุระ กว่าจะกลับถึงบ้านก็เย็นแล้ว วันนี้เดี๋ยวผมจัดให้สองตอนติดเลยก็แล้วกัน

สำหรับตอนนี้ ผมเน้นเนื้อเรื่องเป็นหลักนะครับ เพราะอย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่า หนูแนน จะกลายมาเป็นตัวละครสนับสนุนของลุงพลในภายหลัง

ด้วยความที่ต้องเน้นความสมเหตุสมผล เพื่อปิดช่องว่างทุกอย่าง เลยยาว เลยทำให้ลุงพลกับน้องแนน ยังไม่จัดกันที่ริมระเบียงสักที ก็เลยตัดทอนไปที่ตอนถัดไป

งานของผมค่อนข้างยาวครับ ผมเน้นรายละเอียด ความสมเหตุสมผลเป็นที่ตั้ง ถึงแม้จะมีเรื่องอดีตชาติ เรื่องพลังเหนือมนุษย์ แต่ก็ต้องอยู่ในกรอบที่ผมวางเอาไว้

อีกตอนที่เหลือ กำลังเขียนอยู่ครับ

###########

ความเดิมตอนที่แล้ว


//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=279572.0

นริศราและลุงพล ช่วยกันแกะผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่ม เพื่อเตรียมนำไปซักที่ตู้ซักผ้าหยอดเหรียญด้านล่าง โดยพริตตี้สาวได้เป็นคนนำตะกร้าลงไปเอง ส่วนลุงพลก็ไม่ทำตัวเป็นภาระ ด้วยการช่วยทำความสะอาดเตียงนอนที่เลอะฉี่โดยไม่ถือตัว จนหนูแนนแอบเขินและประทับใจความมีน้ำใจของชายชรา ก่อนที่จะหยิบเอาไดร์เป่าผมมาเป่ารอยเปียกชื้นบนเตียงให้แห้ง ตามด้วยฉีดสเปร์ยดับกลิ่น ก่อนเปลี่ยนผ้าปูที่นอน สวมปลอกหมอน และพับผ้าขนหนู ที่เตรียมไว้เป็นผ้าห่มสำรอง

"เดี๋ยวแนนมานะคะลุง" แนนนี่ถือตะกร้าที่อัดแน่นไปด้วยผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่ม เพื่อนำไปซักที่เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญด้านล่าง

เมื่อกลับมาถึงห้อง ระหว่างรอซักผ้าเสร็จ หนูแนนก็นั่งเล่นคอม ขายคอนเทนต์บนแพล็ตฟอร์ม Onlyfans หายรายได้เข้ากระเป๋า เปิดดูอะไรไปตามเรื่อง ส่วนลุงพลก็นั่งดูโทรทัศน์ที่พริตตี้สาวเปิดให้ดู

"ห้าวว!!! ใกล้ถึงเวลาแล้วซิ" นริศราที่นั่งเล่นคอมฟังเพลง ก็ยกมือหาวด้วยความอ่อนเพลีย พลางเหลือบมองเวลาตรงมุมล่างขวาของหน้าจอคอมพิวเตอร์ ที่บอกเวลาหกโมงเย็น "ลุงพลคะ เดี๋ยวแนนจะลงไปเอาผ้าที่ซักข้างล่าง ลุงหิวหรือเปล่า?"

"เอ่อ..." ลุงพลที่นั่งดูรายการประกวดร้องเพลง หันกลับไปมองหนูแนนในชุดเสื้อยืดสีเหลืองแขนสั้น สวมกางเกงขาสามสวนสีเทา "ไม่ละจ๊ะ"

"ถ้างั้นเดี๋ยวแนนลงไปเอาผ้าที่ซักก่อนนะคะ" พริตตี้สาวยิ้ม ก่อนเดินเข้ามาหาคุณลุงแสนสี่ พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่ "เฝ้าห้องให้แนนก่อนนะคะ"

"จ๊ะ" ลุงพลตอบรับ ก่อนที่หนูแนนจะเดินออกจากห้องเพื่อลงไปเอาผ้าที่ซักไว้มาตากที่ริมระเบียง

เวลาผ่านไปประมาณ 20 นาที นริศราก็เปิดประตูเข้ามา พร้อมกับถือตะกร้าที่อัดแน่นด้วยผ้าที่นำไปซัก โดยด้านบนมีกล่องซูชิวางอยู่บนตะกร้าซักผ้า ที่เธอแอบแวะไปซื้อที่ร้านอาหารญี่ปุ่นฝั่งตรงข้าม

"มา ๆ เดี๋ยวลุงช่วย" ลุงพลรีบลุกขึ้นจากโซฟา เพื่อไปช่วยหนูแนนตากผ้าริมระเบียง ก่อนที่เธอจะชวนลุงพลกินซูชิด้วยกันรองท้อง แต่ลุงพลเลือกที่จะปฏิเสธ เพราะยังรู้สึกอิ่มจากชาบูบุฟเฟ่ต์อยู่



คู่รักลุงกับหลานช่วยกันตากผ้าริมระเบียงในช่วงหัวค่ำ พอเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็เดินกลับเข้ามาที่ห้อง โดยหนูแนนได้เปิดกล่องซูชิ หยิบตะเกียบขึ้นมากินแก้หิว

"กินจุเหมือนกันนะจ๊ะหนูแนน" ลุงพลที่นั่งดูรายการประกวดร้องเพลงเอ่ยปากแซว

"ก็หิวนิคะลุง" นริศรายิ้มหวานแก้มตุ่ย ก่อนใช้ตะเกียบคีบซูชิแซลม่อนเข้าปาก "ลุงไม่สนใจหน่อยเหรอ? เดี๋ยวหิวนะ"

"ไม่ละจ๊ะ" ลุงพลซาบซึ้งในน้ำใจของพริตตี้สาว ที่ยังอุตส่าห์ชวนมากินซูชิด้วยกัน "ลุงอิ่มแล้วจริง ๆ"

"อื้มม พอละ!!!" หนูแนนกินซูชิเข้าไปเพียงแค่สองคำ เน้นแค่อิ่มกำลังดี ก่อนที่เธอจะปิดกล่อง แล้วนำไปเก็บไว้ในตู้เย็น

"น้ำไหมคะลุง?" นางแบบสาวลูกอีสานหยิบขวดน้ำจากตู้เย็นขึ้นมาเทใส่แก้ว โดยไม่ลืมถามลุงพลที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา

"เอาจ๊ะ" คุณลุงแสนสี่ตอบตกลง เพราะรู้สึกคอแห้งอยู่พอดี

"นี่คะ" พริตตี้สาวเดินถือแก้วน้ำสองใบ พร้อมกับหย่อนตัวนั่งบนโซฟาเคียงข้างลุงพล

"ขอบใจจ๊ะ" ลุงพลกระดกน้ำทีเดียวจนหมดแก้ว ก่อนที่จะนำไปวางบนโต๊ะรับแขก เช่นเดียวกับหนูแนน ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

"น้องเป็นสาวขอนแก่น ยังบ่เคยมีแฟน บ้านอยู่แดนอีสาน น้องเป็นสาววัยอ่อน ยังบ่เคยมีแฟน บ้านอยู่แดนอีสาน"

"ว้ายย!!! ตายแล้วว!!! เพลงนี้มันชีวิตแนนเลยอ๊า" นักร้องสาวที่เข้ามาประกวดในรายการเพลง ดันเลือกร้องเพลงที่โดนจริต โดนใจกับนริศรา ที่เป็นสาวขอนแก่นอยู่พอดี "มั่กคั่ก ๆ ม่วนหลายย!!!"




นริศราร้องเพลงตามอย่างมีความสุข พร้อมกับโยกตัวเต้นเบา ๆ บนโซฟา ทำเอาลุงพลแอบชำเลืองมองพร้อมกับอมยิ้มที่มุมปาก

"เขาว่าน้องเป็นลาว เช้าก็ไปทำนา ค่ำแลงมาเหงาหงอย เขาว่าน้องเป็นลาว เป็นสาวเมืองอีสาน ใจน้องนั้นเลื่อนลอย จงเอ็นดู แน้เด้ออ้ายเด้อ ฮิ้ววว!!!"

ลุงพลนั่งดูพริตตี้สาวนั่งร้องเพลงโยกตัวกำหมัดชูมือยิ้มแป้นอย่างมีความสุข ใครเลยจะคิดว่าพริตตี้สาวลุคส์เซ็กซี่คนนั้น จะมีมุมน่ารัก ๆ แบบนี้ซ่อนอยู่

"ชอบเพลงนี้อ่ะ!!!" นริศราหันไปยิ้มให้ลุงพล พร้อมกับโยกตัวเบา ๆ ตามจังหวะเพลง "ชีวิตแนนชัด ๆ เลย"

"ใช่เหรอจ๊ะ?" ลุงพลหยักคิ้วลิ่วตาให้หนูแนน พร้อมกับเขยิบตัวเอื้อมแขนวางบนโซฟาจ้องหน้าพริตตี้สาวเจ้าของห้อง "ลุงว่าไม่ใช่นะ เพราะหนูแนนมีแฟนแล้ว ก็ลุงนี่ไงจ๊ะ"

"แหวะ!!! ไม่ค่อยเลยนะคะลุง!!!" นางแบบสาวลูกอีสานเริ่มเสียอาการ เธอหน้าแดงก่ำ เพราะลุงพลเล่นรุกเธอหนักมาก "ลุงพล แล้วพิมมี่ละคะ แนนบ่อยากผิดใจกับพิม บ่อยากทำผิดศีลข้อสามนะ ฟังแนนนะคะลุง สำหรับแนน แนนโอเคกับลุงทุกอย่าง แต่แนนไม่อยากหักหลังพิม ไม่อยากหักหลังน้องมันนะ"



"หนูแนน..." เล่นอ้างเรื่องศีลห้าโดยเฉพาะข้อสามกันเลยทีเดียว จนลุงพลต้องกุมมือหนูแนน เพราะคิดว่าในบรรดาลูกสาวองค์ตุลารการสวรรค์ หนูแนนคนนี้น่าจะพูดเรื่องอดีตชาติรู้เรื่องมากที่สุด "หนูแนนเชื่อเรื่องอดีตชาติไหม?"

"มามุกไหนเนี่ยลุง?" นริศราร่นคิ้วด้วยความสงสัย ว่าลุงพลจะมาไม้ไหน "นี่ลุงคงไม่ได้อ้างเรื่องพรมลิขิตอะไรหรอกใช่ไหม? ที่ทำให้เราเจอกัน ใช่ป่ะคะ?"

"มันก็ไม่เชิงน่ะจ๊ะ" คุณลุงแสนสี่ก้มหน้า ก่อนที่จะพูดเรื่องบางอย่างให้พริตตี้สาวได้รับฟัง "ลุงจะไม่โกหกหนูแนน ลุงจะพูดทุกอย่าง ลุงขอสารภาพตามตรงต่อหน้าหนูแนนไว้เลยตรงนี้ว่า ลุงเป็นคนเจ้าชู้ นอกจากหนูพิม หนูแนน ลุงก็ยังมี...เอ่อ"

"ห๊า..." พริตตี้สาวถึงกับอ้าปากค้าง "นี่ลุงกำลังจะบอกแนนว่า ลุงยังมีผู้หญิงคนอื่นอีกเหรอ? แล้วลูกเมียลุงไม่ว่าเหรอคะเนี่ย!!??"

"เมียลุงเสียไปแล้วจ๊ะ เมื่อหกปีก่อน" ลุงพลตอบถึงสถานภาพของตัวเอง "ลุงรู้ ว่าถ้าลุงพูดไปเนี่ย หนูแนนคงจะต้องเกลียดลุงแน่ ๆ แต่ แต่ลุงไม่อยากรู้สึกผิดกับหนูแนนในภายหลัง เพราะหนูแนน..."

"นี่ ๆ ลุงคะ!!!" นริศราเริ่มรำคาญกับความวกวนของลุงพล "มีแต่น้ำเต็มไปหมด ขอเนื้อ ๆ หน่อยได้ไหมคะ? ตกลงคือยังไง? ลุงมีผู้หญิงคนอื่นใช่ไหม? แล้วตกลงมีกี่คน?"

"เอ่อ..." ลุงพลเกิดอาการเดดแอร์ เมื่อได้เห็นสีหน้าที่ดูผิดหวังของแนนนี่ที่นั่งอยู่ตรงหน้า "ถ้ารวมหนูแนน กับหนูพิมด้วย ทั้งหมดก็ 12 คนจ๊ะ"

"ห๊า!!!" นางแบบสาวเลือดอีสานถึงกับอุทานด้วยความตกใจ "นี่ลุง!!! ตายแล้ว!!! นี่ลุงซ่อนกิ๊กไว้ตั้งเยอะแยะอะไรขนาดนั้นคะเนี่ย!!??"

"ฟังลุงก่อนนะ!!! ฟังลุงก่อน!!!" ลุงพลพยายามอธิบายให้พริตตี้สาว ที่ดูตกใจกับจำนวนตัวเลขผู้หญิงที่ลุงพลมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วย "คือเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ลุงยอมรับว่าส่วนหนึ่งคือสันดานของลุง ลุงเจ้าชู้ ลุงยอมรับ แต่เรื่องทั้งหมดมันเป็นเรื่องของเวรกรรมเมื่ออดีตชาติที่พวกเราร่วมทำกันมาน่ะจ๊ะ!!!"

"เอ้า!!! เอาเข้าไป!!! อดีตชาติ!!!" นริศราถึงกับส่ายหน้า แต่ก็ยังอยากจะรู้ว่าลุงพลจะแถไปทางไหนอีก "อ๊ะ!!! เอางี้!!! ลุงว่ามาค่ะ!!! ว่ามา!!! กล้าเล่าแนนก็กล้าฟัง!!! เรื่องอดีตชาติอะไรของลุงเนี่ย!!! มันเกี่ยวอะไรด้วย!!??"

"อดีตชาติลุงเคยเป็นเทวดาบนสวรรค์น่ะจ๊ะ" แล้วลุงพลก็พูดถึงเรื่องอดีตชาติให้นริศรา ที่ดูแล้วน่าจะเป็นเพียงคนเดียวที่พอจะเปิดใจรับฟังได้ "แต่ลุงไปทำผิดกฎสวรรค์เข้า ก็เลยถูกส่งลงมาเกิดบนโลกมนุษย์เพื่อชดใช้กรรมน่ะจ๊ะ"

"เดี๋ยวนะคะลุง? เทวดาเลยเหรอ? นี่ลุงไม่ได้เพ้อใช่ไหม!!??" นริศรารีบแทรกขึ้นมา "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแนนด้วย? แนนไปเกี่ยวอะไรกับอดีตชาติของลุงเหรอคะ? แนนไม่เข้าใจ?"

"ลุงยังพูดไม่จบเลยจ๊ะ" อดีตท่านท้าวพยายามอธิบาย "หนูแนน หนูพิมเอง เมื่ออดีตชาติก็เคยเป็นเทวดาบนสวรรค์เหมือนกันน่ะจ๊ะ"

"ห๊า?" พริตตี้สาวอ้าปากหวอ ร่นคิ้วใส่ลุงพลว่าพูดเรื่องอะไรของแก "หนูกับพิม เคยเป็นเทวดามาก่อนเหรอ?"

"ใช่จ๊ะ" ลุงพลอธิบายต่อ "หนูแนนกับหนูพิมเคยเป็นเทวดา หรือเทพธิดาเนี่ยแหละ แล้วหนูทั้งสองคนเองก็ยังมีพี่น้องอีก 10 คน ที่ลงมาเกิดบนโลกมนุษย์ด้วย"

"โอ้!!! ตาย!!! งึดหงาย!!!" นริศรามองบน กลอกตาไปมา "แล้วไงต่อคะ? หนู พิม แล้วพี่น้องของหนูที่เหลือไปทำอะไรผิดมา ถึงต้องลงมาเกิดบนโลกด้วย?"

"มันเป็นความผิดของลุงเมื่ออดีตชาติเองจ๊ะ" ลุงพลเลือกที่จะบอกความจริงโดยย่อ เท่าที่จะบอกได้ "ลุงเป็นต้นเหตุที่ทำให้หนูแนน หนูพิม แล้วก็พี่น้องที่เหลือของหนูทั้งสองคนเมื่ออดีตชาติต้องทะเลาะกัน แล้วทีนี้ พวกหนูทั้ง 12 คน จะต้องประสบพบเจอกับชะตากรรมที่โหดร้าย ถึงตายเลยน่ะจ๊ะ"

"อาห๊ะ? ถึงตายเลยเหรอ!!??" นริศราพยักหน้า นั่งกอดอกมองลุงพลที่กำลังพล่ามเรื่องอดีตชาติ "แล้วไงต่อคะ?"

"เป็นหน้าที่ของลุง ที่ต้องช่วยเหลือหนูแนน หนูพิม และคนที่เหลือ" อดีตท่านท้าวเอ่ยปาก "อย่างหนูพิม ก่อนหน้านี้หนูพิมเคยถูกไอ้บิ๊กมันขโมยเงินค่าเทอมไปใช้หนี้พนันบอล จนลุงต้องเข้าไปช่วยเหลือ ให้หนูพิมยืมค่าเทอม โดยแลกเปลี่ยนกับ เอ่อ ก็ตามประสาผู้ชายน่ะจ๊ะ ก็เชื่ออย่างว่าแหละ แหะ ๆ"

"อ้อเหรอคะ? เห๊อะ!!! ผู้ชายนี่เหมือนกันหมดทุกคน ช่วยผู้หญิงเพราะหวังแต่เรื่องเซ็กส์ทั้งนั้น!!!" พริตตี้สาวถึงกับถอนหายใจมองบน "แล้วนั่นก็คือเหตุผล ที่ลุงถึงยอมให้แนนยืมเงินตั้งแสนสี่? แนนเข้าใจถูกใช่ไหม!!??"

"ใช่จ๊ะ" ลุงพลพยักหน้า "หนูแนนไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ? ที่อยู่ดี ๆ ลุงถึงยอมให้หนูแนนยืมเงินตั้งแสนสี่ ถ้าหนูแนนจะบอกว่า เพราะลุงหวังได้ร่างกายของแนน นั่นก็ใช่ แต่อีกเหตุผลที่ลุงต้องทำ เพราะมันเป็นหน้าที่ หน้าที่ที่องค์...โอ้ยย!!!

ในขณะที่ลุงพลกำลังจะเอ่ยปากถึงองค์ตุลาการสวรรค์ บิดาของเทพธิดาทั้ง 12 องค์ ที่ได้ไหว้วานให้ลุงพลได้ช่วยเหลือบุตรสาวของตนที่ลงมาเกิดบนโลกมนุษย์ เพื่อเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของพวกนางให้เป็นไปในทางที่ดีขึ้น ลุงพลก็เกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง

"อย่าเอ่ยชื่อข้าให้นริศราวดี หรือบุตรีองค์ใดของข้าได้ล่วงรู้โดยไม่จำเป็น ท่านท้าว คราวที่แล้วท่านก็เอ่ยชื่อข้าให้ภัคจิราวดีได้รับรู้ ถ้าท่านขืนพูดชื่อข้าโดยพลการอีก พลังบารมีของข้าจักมีแต่อ่อนแอลงเรื่อย ๆ และโชคชะตาของบุตรีข้าทั้ง 12 จักเปลี่ยนแปลงไปจนข้ามิอาจควบคุมได้ ระวังข้อนี้ให้จงหนัก เกลอข้า"

เสียงทุ้มเข้มขององค์ตุลาการสวรรค์ ดังก้องในหัวของลุงพล โดยมีนริศรา ที่เหมือนจะแอบเป็นห่วงรีบเขยิบตัวเข้ามาดูอาการให้

"เป็นอะไรหรือเปล่าคะลุง?" นริศราเอ่ยปากถาม "ปวดหัวเหรอ?"

"นิดหน่อยจ๊ะ" ลุงพลยิ้ม ทำเหมือนทุกอย่างเป็นปกติ "คือมันเป็นหน้าที่ของลุง ที่ต้องลงมาชดใช้ให้หนูแนน แล้วก็ทุก ๆ คนที่เหลือน่ะจ๊ะ"

นริศราที่แม้จะเป็นพริตตี้และนางแบบสาวสุดเซ็กซี่ แต่เธอก็เชื่อเรื่องศาสนา เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมและอดีตชาติ ปิดเทอมรอบที่แล้ว เธอก็ปลีกตัวไปถือศีลนุ่งขาวห่มขาวเพื่อคลายทุกข์ในใจ

"นี่ถ้าเป็นคนอื่นมานั่งพูดแบบนี้" พริตตี้สาวจ้องตาคุณลุงแสนสี่ไม่กระพริบ "หนูคงไล่ออกจากห้องไปนานแล้วละ ไม่ให้มาพล่าม มาเพ้อเรื่องอะไรก็ไม่รู้แบบนี้"

"แล้ว..." ด้วยความหวังว่านริศราจะเชื่อคำพูดของตนบ้าง ลุงพลจึงเอ่ยปากถามไปตามตรง "หนูแนนเชื่อที่ลุงพูดหรือเปล่าจ๊ะ?"

"ยังไงดีละ?" นริศราถอนหายใจ พลางเหลือบตามองบนเพดาน เมื่อกำลังคิดอะไรอยู่ "คือ..."

"คืออะไรเหรอจ๊ะ?" ลุงพลยังรอฟังคำตอบจากนางแบบสาวเลือดอีสาน "ลุงรอฟังคำตอบอยู่นะจ๊ะ"

"ก่อนหน้านี้ แนนไม่เคยเล่าให้ใครฟังมาก่อนเลย" แล้วนางแบบสาวเลือดอีสานก็เผยความจริงออกมา "แนนเคยฝันอะไรแปลก ๆ ทำนองเดียวกับที่ลุงพลเล่ามาเหมือนกัน"

"ยังไงเหรอจ๊ะ?" นัยน์ตาของตาเฒ่าแก่งคอยเริ่มเป็นประกาย ในที่สุด ก็มีคนเชื่อในสิ่งที่ตนเองพูดสักที

"แนนเคยฝันเห็นตัวเองใส่ชุดขอม หรือชุดไทยอะไรสักอย่าง ที่ดูโบราณ แต่ก็สวยมาก ยืนอยู่ท่ามกลางใครก็ไม่รู้อีก 11 คน ในความรู้สึกของแนน เหมือนคนพวกนั้นเป็นญาติพี่น้องของแนน แต่แนนไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใครมาจากไหน" นริศรากำลังเล่าถึงความฝันแปลกประหลาดของตัวเอง ที่เชื่อมโยงกับเรื่องเล่าของลุงพล "กำลังถูกใครสักคน หรืออะไรสักอย่างไล่ให้ตกลงไปในเหวลึก แล้วแนนก็ตื่นขึ้นมา ปรากฏว่า..."



"ปรากฏว่าอะไรจ๊ะ?" ลุงพลดูมีความหวังและลุ้นไปตามที่หนูแนนเล่า

"แนนนอนตกเตียงค่ะ" แล้วนริศราก็ยิ้มขำ "แหะ ๆ"

"โถ่!!! ลุงก็นั่งลุ้นนั่งฟังอยู่ตั้งนาน!!!" ตาเฒ่าแก่งคอยถึงกับถอนหายใจ ในขณะที่นางแบบสาวลูกอีสานกำลังหัวเราะร่วน

"แนนล้อเล่นค่ะ" นริศรากระแอ่มในลำคอ "แล้วก็อีกครั้ง แนนเคยฝันเห็นผู้หญิงสองคนทะเลาะกัน หนูจำไม่ได้ว่าอีกคนเป็นใคร รู้แค่ว่าเป็นผู้หญิง เธอสวยมาก คือสวยจริง ๆ แล้วอีกคนเนี่ย เหมือนจะเห็นหน้าไม่ชัด หนูก็เลยเดินเข้าไปใกล้ ๆ เพื่อจะได้รู้ว่าผู้หญิงอีกคนเป็นใคร แล้วรู้ไหมคะลุง ว่าหนูเห็นอะไร?"

"ลุงฟังอยู่จ๊ะ" ลุงพลตั้งตกตั้งใจฟังในสิ่งที่หนูแนนเล่า

"ผู้หญิงคนนั้นคือแนนเอง แล้วก็เหมือนมีเสียงผู้ชายมาห้าม บอกว่าอย่าทะเลาะกัน พวกเจ้าเป็นพี่น้องกัน จะทะเลาะกันไปทำไม ไม่อายเทวดาบนสวรรค์บ้างเหรอ?" ใบหน้าของพริตตี้สาวนิ่งเฉย "เหลือเชื่อไหมละคะ เนี่ย ขนลุกเลยคะ ดูซิ"

แล้วพริตตี้สาวก็โชว์ขนอ่อนบนท่อนแขนที่ลุกชันให้คุณลุงแสนสี่ได้เห็น ว่าสิ่งที่เธอพูดคือความจริงทุกอย่าง

"พอลุงพูดเรื่องนั้นขึ้นมา" แล้วนริศราก็เท้าความถึงตอนที่เธอไปถือศีลบวชชีพราหมณ์ "แนนเคยคุยกับพระอาจารย์ที่แนนนับถือ ท่านบอกแนนว่าแนนมีกรรมมาตั้งแต่ชาติปางก่อน เลยทำให้ชาตินี้แนนต้องมาชดใช้ แต่แนนจะลำบากได้ไม่นาน เพราะจะมีคนมาช่วยเหลือแนนอยู่เสมอ"

นั่นไง ลุงพลถึงกับยิ้มแก้มปริ ในที่สุดก็มีคนเชื่อและคล้อยตามในสิ่งที่ตนเองพูดสักที

"ถ้าคน ๆ นั้นหมายถึงลุง แนนก็ขอบคุณมากนะคะ สำหรับเงินแสนสี่ที่ลุงให้แนนยืม ถ้าไม่ได้ลุง ไม่ได้พิม แนนคงแย่แน่ ๆ แนนจะค่อย ๆ ทยอยจ่ายคืนให้ลุงทีหลังนะคะ อย่าเพิ่งคิดดอกแพงซะละ" นริศรายังแอบกล่าวติดตลก พร้อมจับมือลุงพลขึ้นมาแนบที่แก้มพร้อมกับหลับตาพริ้ม "แนนไม่รู้หรอกว่า ชาติที่แล้วแนนกับลุงไปทำอะไรมา แต่ถ้าในอดีตชาติ แนนเคยล่วงเกินลุง ไม่ว่าจะด้วยทางกาย วาจา หรือใจ แนนอยากขอให้ลุงอโหสิกรรมให้แนน จะได้ไหมคะ?"

"ได้ซิจ๊ะ" ลุงพลกล่าวอโหสิกรรมต่อนริศรา ทั้งที่ความจริงเมื่ออดีตชาติ เธอไม่ได้มีความผิดใด ๆ ต่ออดีตท่านท้าวเลยแม้แต่น้อย "ลุงเองก็ขอให้หนูแนนอโหสิกรรมให้ลุงด้วยเหมือนกันนะ"



แล้วทั้งคู่ก็หันมามองหน้า พร้อมกับยิ้มให้กัน นริศรามองลุงพลนัยน์ตาหวานเยิ้ม แก้มแดงระเรือ เช่นเดียวกับลุงพล ที่มองนริศราด้วยรอยยิ้มที่อิ่มเอิบ ก่อนที่พริตตี้สาวจะหลับตาพริ้ม ในขณะที่ตาเฒ่าแก่งคอยผู้กอบกู้ชีวิตค่อย ๆ ดึงตัวหญิงสาวเข้ามาโอบกอดพร้อมกับหอมแก้ม ลูบไล้เรือนผมด้วยความรัก

"แนนไม่เคยรู้สึกดีกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลยนะ" แล้วสาวขอนแก่นก็สารภาพความจริงในใจขึ้นมา "ถ้าลุงไม่มีพิม ไม่มีคนอื่น ๆ บางที แนนอาจจะรักลุงจริง ๆ ขึ้นมาก็ได้นะ"

"เหรอจ๊ะ?" ลุงพลลูบไล้เรือนผมของหนูแนนด้วยความเสน่หา "ลุงน่ะแก่แล้ว อย่าเอาเวลาของหนูมาจมปลักกับลุงเลยนะ อนาคตของหนูแนนยังอีกไกลเลยนะ"

"ลุงพลคะ" แล้วนริศราก็ผละออกมาจากอ้อมกอดของลุงพล "แล้วต่อจากนี้ ตกลงสถานะของเราสองคนเป็นอะไรกันดี?"

"เป็นคุณลุงใจดี กับคุณหลานที่แสนน่ารัก ที่มีไมตรีต่อกัน" ตาเฒ่าแก่งคอยกล่าวติดตลก "หนูแนนว่าดีไหมจ๊ะ?"

"ดีคะ!!!" แนนนี่โผลกอดลุงพล ที่โน้มศีรษะลงมาจุมพิตกลางกะหม่อมของหญิงสาว พร้อมกับอวยพรขอให้เธอมีความสุขตลอดไป

"ลุงขอให้แนนหมดทุกข์หมดโศก หมดโรคหมดภัย" ลุงพลให้พรนริศรา พริตตี้สาวสู้ชีวิต "ความดีของหนูแนน จะเป็นเกราะป้องกันตัวหนูแนนจากเรื่องราวร้าย ๆ ตลอดไป ลุงจะขอเป็นกำลังใจให้หนูแนนประสบความสำเร็จในชีวิตส่วนตัว ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานตลอดไปนะจ๊ะ"

"ขอบคุณค่ะ" นริศราหลับตาพริ้ม ภายใต้อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของลุงพล "ลุงรู้ไหมคะ ว่าอ้อมกอดของลุงน่ะ อบอุ่นมากที่สุดเลยนะ"

แล้วนางแบบสาวเลือดอีสาน ก็เงยหน้าขึ้นมาจุมพิตลุงพล พร้อมกับเอื้อมแขนทั้งสองข้างคล้องคอของชายชราใจดี

"แจ๊บ...แจ๊บ...แจ๊บ"

"ม๊วบ...ม๊วบ...ม๊วบ"

"อืออ...อืออ...อืออ"

ทั้งคู่ดูดปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม ก่อนจะผละริมฝีปากออกจากกัน โดยมีสารคัดหลั่งไหลเยิ้มติดริมฝีปากของทั้งคู่ตามมา

"ตะกี้ยังสนทนาธรรมกันอยู่ดี ๆ แท้ ๆ" นริศราอมยิ้ม "ศีลแตกหมดแล้ว"

"จ๊ะ" ลุงพลยิ้มแป้นหน้าบาน "แล้ว หนูแนนยังไหวไหม?"

นริศราหันไปมองเตียงนอนที่ถูกปูผ้าห่ม ปลอกหมอน และถูกเปลี่ยนผ้าห่มที่เป็นผ้าขนหนูผืนใหม่ ก่อนหันกลับมามองตาลุงพลที่นั่งชิดตัวเธออยู่ตรงหน้า

"ก็ยังไหวค่ะ" พริตตี้สาวตอบไปตามตรง "แต่ถ้าทำบนเตียง แนนกลัวเตียงมันจะเลอะอีก"

"สนใจเปลี่ยนบรรยากาศไหมจ๊ะ?" แล้วลุงพลก็หันไปมองตรงริมระเบียงนอกห้องของนริศรา

"เอ๋?" นริศราร่นคิ้วด้วยความสงสัย "เปลี่ยนบรรยากาศ? ยังไงเหรอคะ?"

"ริมระเบียงไงจ๊ะ" ตาเฒ่าแก่งคอยเสนอไอเดีย "สนใจไหมจ๊ะ?"

"จะบ้าเหรอคะลุง!!!" นริศราอายหน้าแดงก่ำ "จะให้ไปทำตรงระเบียงเนี่ยนะ!!! แนนอายเป็นนะคะลุง!!!"

...นริศรายิ้มที่มุมปาก ก่อนที่จะพยักหน้าตกลง แล้วทั้งคู่ก็ลุกขึ้น เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับฉากรักบทใหม่ตรงริมระเบียงทันที


โปรดติดตามตอนต่อไป...

[yoyo0995]

ลุงพลไอดอล 

[tabua]

ชอบ ๆ ๆ ๆ 

[tomorrows]

จัดแนนแล้วอย่าลืมไปหาน้องทรายนะ

[Chava]

  ลุงพลชวนบทรักริมระเบียง

[ominmon]

เปลี่ยนบรรยากา