โมเมมาหรือป่าว

ลุ้นเลยใครมาหาเนี่ย

ใครตามมา

ดูทรงแล้ว เลิกยาก มันมีแต่มารผจญ คอยมาขัดตลอดแหละ

ใครมาร่วม

ใครมา

 

น้องเขาหาห้องเจอได้ไงเนี่ย

ม่อนมีสาวขอเลี้ยงด้วย

ตื่นเต้นเร้าใจอิอิ

คนจะเริ่มทำดีมักมีอุปสรรค งวดนี้ไม่รู้ม่อนจะมีอะไรสะกัดกั้นไหม

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 12 เลิกขายน้ำ

แวะไปดูเรื่องเก่าๆกัน

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย     
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์     
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง   

แฟนกู ภาค 1 
แฟนกู ภาค 2 
แฟนกู ภาค 3 
แฟนกู ภาค 4 
------------------------------------------------------------------------------------------

   เมมโมพยักหน้าทันที  ร้องไห้ด้วยความดีใจมากสุดๆ

ผมเอามือเช็ดน้ำตาที่แก้มของแฟนคนใหม่ของผม  ผมรู้ดีว่าชีวิตต่อจากนี้ของผมคงไม่เหมือนเดิมอีกครั้ง  แต่มันก็เปลี่ยนพลิกผันไปไม่รู้กี่หนแล้ว....  จะเปลี่ยนอีกสักทีก็ช่างมันเหอะ   ผมตัวคนเดียว   ตายก็ครั้งเดียว   ผมพร้อมจะรับกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคต
   ..........................................................................................
   
   "หาอะไรนะ....  ตกลงมึงเลิกไปขายน้ำ  บ้าไปเป่าเนี่ยมึง  ไอ้ม่อน...มึงคิดดีๆนะ...  มึงกำลังจะไปเกาะเค้ากินนะเว้ย  เชี่ยเอ๊ย...มึงแม่งไม่เคยฟังกูเลย  กูบอกแล้วว่าอย่าไปผูกพัน...พังเลยเห็นมั๊ยมึง   แล้วมึงดูตัวมึงซะก่อน  เค้าแม่ง..คุณหนูจะตายห่า   มึงมีไรวะ...แค่เรียนมึงยังหาเงินแทบตายเลย  คิดดีๆนะมึง...."

   พี่ชาติเทศนายาวเหยียดเมื่อรู้ว่าผมจะเลิกขายน้ำ  พี่แกหยุดอัดบุหรี่เข้าเต็มปอด  ก่อนมองมาทางผม
   "มึงอ่ะ  รู้ตัวมั๊ยว่ามึงเป็นดาวเด่นมาแถวนี้นะ   ลูกค้ากูที่เคยไปกะมึง  ถามหาถึงหลายคนนะ  เค้าบอกมึงแม่งเอาใจเก่ง บริการดี   เฮ้อ... ช่างมึงว่ะ  เอาเหอะชีวิตมึง    แล้วนี่จะเอาไง... ย้ายไปอยู่กะน้องเค้า???"

   "ไม่อ่ะพี่  ผมก็ไม่ไปอยู่กะน้องเค้าหรอก  แต่ผมคงย้ายไปจากหอนี่แล้ว  ก็คงหาหอพักที่ใกล้ๆหน่อย  ส่วนงานขายน้ำ..ผมคงไม่ทำแล้วอ่ะพี่   ที่ผมทำมาปีนึงก็มีเงินมั่งหละ   ผมจะเรียนไปให้จบ  แล้วคงหางานปกติทำ   เออ..พี่ชาติ..  ผมขอบคุณพี่มากๆจริงๆ   ไม่ได้พี่ ผมคงไม่รอดมาถึงตอนนี้   แต่ผมไม่หายไปไหนนะ  ถ้าพี่เรียก..ผมจะมาช่วย  ทุกเรื่อง..พี่บอกมาได้เลย..." 
ผมยกมือไหว้พี่ชาติ  ขอบคุณพี่เค้าด้วยใจจริง
   "เออ แล้วมึงจะย้ายเมื่อไหร่... ให้กูช่วยไรมั๊ย"
   ...

   ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะย้ายเมื่อไหร่  เมมโมไม่อยากให้ผมอยู่ที่หอนี่  เธอบอกว่าเธอไม่กล้าเดินมาหาผมคนเดียว  ซอยมันน่ากลัว  ห้องก็เก่าด้วยเล็กด้วย  ผมพยายามหาหอพักอยู่   ถ้าได้เมื่อไหร่ผมก็คงไป  ผมหาอยู่นานแต่แถวใกล้คอนโดของเมมโม  แต่มันแพงกว่าที่นี่เท่าตัว   ผมนึกว่าผมกลับไปอยู่วัดกะพี่วันดีกว่า  แต่พี่วันก็บอกว่าพี่วันเองก็ย้ายออกมาจากวัดแล้ว  เพราะไม่ค่อยถูกโฉลกกะพระใหม่ที่มาเป็นเจ้าของกุฎิแทนหลวงตา....

จากวันนั้น ผมก็ไม่ได้ออกไปทำงานขายน้ำอีกเลยตามที่ให้สัญญากะเมมโมไว้   ผมแค่ไปเรียนกลางวัน แล้วเย็นก็ไปรอรับเมมโมจากโรงเรียนไปกินข้าวเย็นด้วยกันและกลับไปส่งคอนโดทุกวัน  นั่งคุยอีกอีกแป๊บ  แล้วผมก็กลับหอ   ส่วนเรื่องนั้นน่ะเหรอ ผมเย็ดเมมโมแทบจะทุกวันทุกครั้งที่เจอกัน  เมมโมเป็นอะไรที่ผมหักห้ามใจไม่ได้อีก 
   .................................................................

   "ม่อนจ้ะ....วันนี้มาเจอพี่หน่อยได้มั๊ย  วันนี้วันศุกร์แล้ว  พี่ขี้เกียจขับรถไปหา...."
   "พี่น้ำ....เอ่ออ...คือ....ผม" 
   ผมตอบรับเสียงหวานของพี่น้ำที่ออดอ้อนมาทางโทรศัพท์ 
   "อย่าบอกนะ  เมนส์มาวันนี้ 55555"
   "ไม่ใช่ครับพี่  แต่ว่า  ผม เอ่อ...."
   "อ้อ... มาอยู่กะพี่ทั้งคืนเลยนะ  ต้องโทรมาจองคิวเลย  เดี๋ยวนี้ชักหาตัวยาก...  พี่คิดถึงม่อนแล้วอ่ะ"
   "พี่น้ำครับ  ผมเลิกทำงานนี้แล้วครับ"
   "เฮ้ย !!!!!!!!!  บ้าน่า.... พูดจริงดิ  ทำไมเหรอ  มีใครเก็บไปเลี้ยงเหรอ  พี่อุตส่าห์ให้เดือนละตั้ง 30000  ม่อนไม่เอาไม่สนใจ  นี่สงสัยโดนจ้างเป็นแสนสิเนี่ย 55555"
   "ไม่เชิงครับ  ผมมีตังค์พอเรียนแล้ว  ก็ว่าจะเลิกครับ..."
   "งั้นศุกร์นี้พี่ขอเป็นคนสุดท้ายของม่อนได้มั๊ยอ่ะ  น้า น้า น้า ๆๆๆๆ  พี่ขอบอกลากะม่อนหน่อย..."
   
   ถ้าผมตอบรับพี่น้ำ...ผมก็คงจะผิดสัญญากะเมมโมแน่นอน   เฮ้อ  ผมไม่รู้จะหาทางออกยังไง   อ๋อ...ผมรู้แล้ว  ผมไปก็ได้..ผมจะทำให้พี่น้ำมีความสุข  แต่ไม่มีไรกะพี่น้ำแล้วกัน
   "เอ่อ...งั้นก็ได้ครับ  แต่วันนี้ครั้งสุดท้ายจริงๆนะครับ  พี่จะให้ผมไปหาใช่มั๊ยครับ  พี่จะให้ไปถึงกี่โมง"
   "ไหนๆ ม่อนจะเลิกแล้ว  มาตั้งแต่ 1 ทุ่มเลยนะ"
   ............................................................................................

   "ว้า...พี่ม่อนอ่ะ  เมมโมจะชวนไปดูหนัง  มีธุระอะไรอีกล่ะพี่  วันศุกร์นะ... พี่เลื่อนนัดไปก่อนได้มั๊ย  จะได้ไปดูหนังกะเมมโม"
   "อืมม์  นัดสำคัญอ่ะ   น่า...เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มาหาแต่เช้าเลย  วันนี้พี่ไปส่งเมมโมนอนพักผ่อนก่อน..."
   "แล้วคืนนี้พี่จะมาค้างหรือเปล่า   เอ....พี่ม่อน  ไม่ใช่พี่แอบหนีเมมโมไปทำอาชีพเดิมนะ...."

   ผมอึ้งไป  ราวกับแฟนผมรู้เรื่อง...
   "เฮ้ย...ไม่หรอก   ไม่เกี่ยว...  พี่มีธุระกะเพื่อน  นะ  เมมโมไม่ต้องห่วง  นอนเหอะ..."

   เมมโมยังคงออดอ้อนให้ผมอยู่กับเธอให้ได้ในคืนนี้   แต่ผมรับปากกะพี่น้ำไปแล้ว  ผมเดินไปส่งเมมโมกลับคอนโด  ก่อนออกมาผมจูบหัวกลมๆเธอไปครั้งนึงพร้อมกับสัญญาว่าจะมาทอดไข่ให้กินตอนเช้า...
   ...............................................................................................

   หนึ่งทุ่มเป๊ะ  ผมไปยืนหน้าห้องพี่น้ำ  วันนี้ผมมาในชุดนักศึกษา  เพราะส่งเมมโมแล้วผมก็ตรงมาที่พี่น้ำ   ผมต้องโทรให้พี่น้ำลงมารับเพราะยามไม่ยอมให้ผมขึ้นไป  พี่น้ำลงมาด้วยกางเกงขาสั้นเสมอหูและเสื้อเชิร์ตขาวตัวหลวมโพรก  มาถึงก็กอดผมทันที 
   "วันนี้พี่จะจัดหนักม่อนหละ  คงไม่ได้เจอกันอีก  อ่ะ...กินไรมายัง"
   "เรียบร้อยครับ..."

   พอเราสองคนเข้าห้องเท่านั้น  พี่น้ำก็กอดจูบผมราวกับหื่นกระหายผู้ชายมานาน  ผมเองตั้งแต่มีอะไรกะเมมโมแล้ว  ผมก็เฉยๆกะผู้หญิงคนอื่นทุกคนรวมทั้งพี่น้ำด้วย  แต่ผมก็ตอบสนองเกมของพี่น้ำตามที่เธอต้องการ
   "พี่จะให้ผมอยู่กะพี่ถึงกี่โมงครับ"
   พี่น้ำยิ้มและรู้ดีว่าผมหมายถึงอะไร  พี่น้ำเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์แล้วยื่นให้ผม 5000
   "คืนนี้นะ  ถึงเช้าเลย..."
   ผมรับและเก็บเงินเข้ากระเป๋า  พี่น้ำดึงผมไปนั่งโซฟาแล้วเปิดเบียร์มาให้ผมกระป๋องนึง   ทีแรกผมว่าพี่น้ำหื่นจับ  แต่แล้วพี่น้ำกลับชิลมากๆ  เปิดเบียร์มานั่งคุยกะผม
   "ม่อน  พี่ถามจริง..เธอไปเจออะไรมาถึงเลิกอาชีพขายน้ำกลางคัน..."
   "ไม่มีไรจริงๆครับพี่  ผมว่าผมมีเงินพอแล้ว  อาชีพมันก็ผิดกฎหมายและเสี่ยงอันตราย  พี่เองก็เคยเห็นผมบาดเจ็บชกต่อยกัน  ผมเลยอยากพอ..."
   "ไม่ใช่หรอก  อย่าโกหกพี่เลย  พี่ว่านะ... เธอมีแฟนใช่มั๊ย  แล้วแฟนเธอก็ไม่ยอมให้ทำงานนี้...."

   โห  ทำไมพี่น้ำแม่ง..เป๊ะเวอร์ขนาดนั้น
   "พี่ว่านะ  ไอ้คนที่ชื่อเมมโมนั่นหรือเปล่า  คนที่ขับรถขาวมาจอดหลังพี่วันนั้นอ่ะ   แฟนเธอใช่มั๊ย...."
   ผมเงียบสนิท  พี่น้ำรู้ได้ไงวะเนี่ย  สงสัยพี่ชาติคงเล่าให้ฟัง...  ผมยังคงไม่ตอบพี่น้ำ  พี่น้ำยิ้มกะผมด้วยสายตา
   "โธ่..เอ๊ย นายม่อน...  มันง่ายจะตาย  เธอไม่รู้ตัวเลยเหรอว่าหลังจากเธอรับโทรศัพท์ยัยเมมโม  เธอเปลี่ยนไปเลย  มานอนกะพี่..แต่ใจไปอยู่กะเด็กนั่น...  พี่รู้ดิ...  อีกอย่างนะ  งานแบบเนี้ย  ปกติมันไม่ค่อยมีใครอยากถอนตัวหรอก  สนุก  ได้เอาผู้หญิง  หาเงินง่าย..ได้เงินคล่อง  ปะเหมาะเคราะห์ดี  เจอสาวรวยๆเอาไปเลี้ยง หรือเป็นขาประจำ  โอ๊ย ดีไปหมด....  ถ้าไม่มีอะไรบังคับนะ  ไม่ออกนอกวงโคจรหรอก  สันดานผู้ชายอ่ะ  พี่รู้ดี..."

   พี่น้ำพูดแล้วก็จูบปากผมสั้นๆครั้งนึงก่อนจะพูดต่อ

   "พี่บอกให้นะ  เธอต้องคิดดีๆรอบคอบๆนะม่อน   เธอก็เป็นแค่ผู้ชายขายน้ำ  ผู้หญิงที่ซื้อเธออ่ะ  ส่วนใหญ่เค้าเหลือกินแล้ว  พี่เหมือนกัน  เงินเยอะ..แต่ไม่ค่อยมีเพื่อน  พี่ก็หาเพื่อนแบบม่อนนี่แหละ  วันนึงถ้าพี่ก็เบื่อ  พี่ก็เปลี่ยนคน   ไอ้แฟนเธออ่ะ  เดี๋ยวเค้าเบื่อ...ก็เปลี่ยนคนเหมือนกัน   เราดันไปหลงไปชอบ  ถ้าเค้าทิ้งเรา...เราจะเจ็บเองนะ..."

   พี่ชาติพูดแล้ว  นี่พี่น้ำพูดซ้ำอีก  เหมือนเป๊ะเลย   ผมชักไม่มั่นใจการตัดสินใจของผมแล้ว  แต่ผมยังเชื่อในความรู้สึกลึกๆของผม  ผมยังชอบเมมโม  อาจเป็นเพราะผมไม่เคยมีน้องและผมอยากมีน้อง  อยากดูแลน้อง  ผมก็อยากมีน้องสาว  ผมเคยมีเจ้านุ่น เจ้าส้ม แต่เธอทั้งสองไม่อยู่แล้ว และเมมโมก็เข้ามาพอดี... 

   ผมคิดเพลินๆ พี่น้ำก็เอามือมาลูบควยผมแล้ว
   "ของแบบม่อนน่ะ  หายากนะ  พี่ว่าเธอน่าจะตัวท้อปใหญ่สุดเขตนี้เลยก็ว่าได้  หากม่อนทำงานแบบนี้นะ  ม่อนจะต้องดัง  งานมีไม่รู้จักจบจักสิ้น..."
   "ครับ"
   
   ผมรับคำสั้นๆ  ก็ฟังไว้  แต่ผมคิดแล้ว  ชีวิตผมจะเสี่ยงแค่ไหน  ผมคงเดินไปกะเมมโม  ผมตัดสินใจแล้ว  ผมก็คงไม่กลัว   ผมเปลี่ยนมาเยอะแล้ว....  พี่น้ำคงผิดสังเกตที่ผมเงียบลง  เธอก็เลิกพูดและมากอดผมเล่นผมตามที่พี่น้ำชอบ
   "พี่ขอได้มั๊ยม่อน  เธอไปมีน้องมีแฟนอีกกี่คนก็เรื่องของเธอ  แต่อย่าลืมพี่นะ  ถ้าพี่ขอมา  ก็มาหาพี่มั่งนะ"
   "ครับ"

เธอดึงผมเข้าไปจูบและเกมของเราก็เริ่มขึ้น  ผมรู้ว่าพี่น้ำชอบแนนเนิบๆนิ่มๆช้าๆใจเย็นๆ  ผมจัดให้ตามนั้นเลย  พี่น้ำร้องครวญครางตลอดเวลาเมื่อปากและลิ้นผมอยู่ที่ลำคอสวยงามของพี่น้ำ  มือบีบเต้านมและอีกมือผมอยู่ที่ปากทางที่เยกชื้นของเธอ  ผมเขี่ยแทงจนน้ำเริ่มไหลออกมา  พี่น้ำหลับตาพริ้มให้ผมปลุกอารมณ์เธออย่างช้าๆเนิบๆ  พี่น้ำยังคงชมผมตลอดว่าผมคือคนขายน้ำที่เธอชอบที่สุด....  ขณะที่ผมทำพี่น้ำอยู่นั้นเสียงกดกริ่งหน้าห้องก็ดังขึ้น   พี่น้ำตกใจและมองหน้าผม

"ม่อน  นัดใครมาเหรอ... พี่ไม่ได้นัดใครนะวันนี้"
"ไม่มีครับ   ผมมาหาพี่คนเดียวครับ"
พี่น้ำทำหน้าแปลกใจมาก  ก่อนจะลุกไปเปิดประตู

ขอบคุณครับ

ตามมาแน่เลย

 

เมมโมแน่นอน