พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับตอนต่อตามคำสัญญาครับ

ตอนนี้จะเป็นการเผชิญหน้ากันระหว่างลุงพล หมอพลอย และครูเบสท์ ที่จะได้พูดคุยกันถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น รวมไปถึงเรื่องอดีตชาติ ที่ดูเหมือนว่าหมอพลอยและครูเบสท์จะยังไม่ค่อยปักใจเชื่อเท่าไร ก่อนที่จะเป็นครูเบสท์ ที่เริ่มจะใจอ่อนกับลุงพล

กลับมาตอนนี้ พร้อมด้วยภาพนู๊ด AI ของหมอพลอยและครูเบสท์ คือที่จริงจะบอกว่า เบ้าหน้า บล็อคหน้าจะคล้าย ๆ กัน อารมณ์ประมาณภาพวาดมังงะหรืออนิเมะน่ะครับ ที่จริงผมอยากจะทำให้ละเอียดกว่านี้ แต่พอละ เดี๋ยวไม่ได้เขียนงานต่อ



ใน Part 2 ใครคิดถึงไอ้ลอย ไอ้ลอยจะกลับมาแล้วครับ กลับมารอบนี้ มันได้เมียใหม่ด้วย ส่วนจะเป็นใคร ต้องรอติดตามครับ

#############

ความเดิมตอนที่แล้ว



หลายวันผ่านไป

หลังจากผ่านเหตุการณ์สำคัญ ๆ อย่างการได้ช่วยเหลือน้องลูกขวัญ ที่ล่าสุดลุงพลทราบข่าวมาว่าเด็กสาวได้ตัดสินใจทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ เพื่อหารายได้เพิ่ม และหาประสบการณ์ชีวิต

ลุงพลและลูกขวัญได้พูดคุยกันทางโทรศัพท์ ลุงพลได้อวยพรให้เด็กสาวประสบความสำเร็จอย่างที่ตั้งใจ โดยลูกขวัญเองก็สัญญาว่า ถ้าหากเธอมีเวลา เธออยากจะเจอลุงพลแบบเป็นการส่วนตัวอีกครั้ง

"ให้หนูได้ตั้งหลักก่อนนะคะลุง ถ้าชีวิตหนูลงตัวแล้ว เดี๋ยวไปหาอะไรอร่อย ๆ กินกันนะคะ"

"ได้ซิจ๊ะหลาน ดูแลรักษาสุขภาพดี ๆ จะจ๊ะ ลุงเป็นห่วง"

"ขอบคุณค๊าลุงพล"

ทางฝั่งของแนนนี่ พริตตี้สาวบอกกับลุงพลว่า จะทยอยเคลียร์เงินที่ติดไว้คืนทีหลัง เพราะเธอมีภาระต้องใช้เงิน ไม่ว่าจะเป็นเงินส่วนกลางคอนโด ค่าผ่อนรถ ค่าต่อประกัน ซึ่งลุงพลก็ไม่ได้ว่าอะไร

"เอาไว้ถ้าหนูแนนพร้อม แล้วเดี๋ยวค่อยทยอยจ่ายให้ลุงก็ได้จ๊ะ"

"ขอบคุณมากนะคะลุง ขอบคุณมาก ๆ"

พริตตี้สาวกอดลุงพลพร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่ พร้อมกับกระซิบข้างหูว่าถ้าเจอกันรอบหน้า เธอจะยอมให้ลุงพลได้เล่นตูดเธอ ให้เตรียม KY เจลมาด้วย

ลุงพลที่รู้แบบนี้ก็ยิ้มที่มุมปาก และแทบอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เจอหนูแนนในรอบต่อไป ขณะกำลังยืดถือตะเกียบคีบปากท่องโก๋ทอดในกระทะในช่วงเช้าตรู่ เพื่อเตรียมขายให้นักศึกษา อาจารย์ และพนักงานของทางวิทยาลัยพยาบาลที่กำลังทยอยเข้ามาในโรงอาหาร

"น้ำเต้าหู้ทีนึงครับลุง"

"สักครู่นะครับครู"

แม้จะเป็นนักรักผู้ได้รับพรวิเศษจากเทวดาผู้เคยเป็นเกลอเก่าเมื่อครั้งอดีตชาติ แต่ในชาติภพปัจจุบันที่เกิดเป็นมนุษย์ ก็ต้องทำมาหากินและใช้ชีวิต จวบจนกว่าจะสิ้นอายุขัยและลาลับโลกไป

จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเจ็ดโมงเช้า เริ่มมีนักศึกษา อาจารย์ และพนักงานของทางวิทยาลัยเดินเข้ามาหาข้าวเช้ากินที่โรงอาหารกันมากขึ้น

ในช่วงเวลาเร่งด่วน ร้านน้ำเต้าหู้ของลุงพลเลยขายดีเป็นพิเศษ มีนักศึกษาแพทย์และพยาบาล อาจารย์ พนักงานของทางวิทยาลัยเข้าคิดต่อแถวอยู่หน้าร้านน้ำเต้าหู้ของลุงพล

"ข้างหลังใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ ผมทอดปาท่องโก๋อยู่นะครับ ใกล้จะเสร็จแล้ว"

เหล่าบรรดาลูกค้าที่ยืนเข้าคิวต่างรอคอย ที่จะได้อุดหนุนน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ร้านลุงพลโดยไม่หนีหายไปไหน

แต่ยังมีอีกคนหนึ่ง ที่เฝ้าดูความเป็นไปของกิจการร้านน้ำเต้าหู้ของลุงพล และรอคอยเวลาจนลูกค้าที่มาอุดหนุนร้านน้ำเต้าหู้เริ่มบางตาลง ซึ่งใครคนนั้นก็ไม่ใช่ใคร แต่เป็นหมอพลอยนั่นเอง

หมอพลอยในชุดเสื้อยืดแขนกุดคอเต่าสีดำโชว์เรียวแขนสวย กางเกงยีนส์สีขาว ยืนกอดมอกมองอยู่มุมทางเข้าโรงอาหาร เธอรอจนกว่าลูกค้าที่มาอุดหนุนร้านลุงพลจะบางตาลง จึงเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายทันที

"น้อง เอ้ย!! หมอพลอย? อยากกินน้ำเต้าหู้เหรอครับ?"

"ไม่มีอารมณ์จะกิน แต่มีเรื่องจะคุยด้วย"

"เรื่องอะไรเหรอครับ?"

"สิบโมง ไปเจอกันที่สวนหลังวิทยาลัยพยาบาล เรื่องสำคัญ"



หลังพูดจบ หมอพลอยก็หันหลังเดินกลับไป และปล่อยให้ลุงพลอดสงสัยไม่ได้ว่าอีกฝ่ายมีเรื่องอะไรจะพูดกันแน่

"หรือว่า?" แต่คนอย่างลุงพลไม่ใช่พวกสมองทึบ ก็พอจะนึกออกได้ว่าก่อนหน้านี้ หมอพลอยขออะไรไว้กับตัวเอง "อืม...เอายังไงดี?"

ลุงพลเชื่อว่าหมอพลอยคงต้องการมาทวงถามเรื่องลาออกจากวิทยาลัยพยาบาล เพื่อออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับหมอพลอยด้วยกันสองคน แต่ปัญหาคือ ตัวลุงพลเอง ยังไม่สามารถให้คำตอบใด ๆ กับหมอพลอยได้

"จะเอายังไงดีวะกู?" คนขายน้ำเต้าหู้คิดในใจ "บอกความจริงดีไหม? แต่ถ้าบอกไป เดี๋ยวก็จะกลายเป็นแบบครูเบสท์อีก เห้อ!! ถ้าเจอคนที่คุยด้วยง่าย ๆ แบบน้องแนนก็คงจะดีซิ!!"

ในขณะที่ลุงพลคนเจ้าชู้กำลังว้าวุ่น นาถลดา ที่แอบสะกดรอยตามหมอพลอยมาอีกที ก็โผลออกมาจากมุมเสา และทำหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

..................

สวนสาธารณะหลังวิทยาลัยพยาบาล

ลุงพลตัดสินใจปิดร้านชั่วคราว เพื่อมุ่งหน้าไปยังสวนสาธารณะหลังวิทยาลัยพยาบาล และชายชราได้พบกับหมอพลอย ที่มายืนรอคอยอยู่ก่อนแล้ว

"มีอะไรจะคุยกับพี่เหรอจ๊ะน้องพลอย?"

"ตกลงจะเอายังไง? จะลาออกหรือเปล่า?"

"เอ่อ..."

และก็เป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ เมื่อหมอพลอยทวงถามถึงเรื่องการลาออกของลุงพล ที่ทำได้เพียงอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ถูก จนทำให้ฝ่ายเจ้าหญิงน้ำแข็งแสดงอาการผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด

"คิดไว้แล้ว ว่าพี่พลไม่ได้รักพลอยอย่างที่พูด"

"น้องพลอย ฟังพี่ก่อนนะ"

"ให้โอกาสสุดท้าย ถ้าสิ่งที่พี่พลพูดมันฟังไม่เข้าหูพลอย จากนี้ไปเรื่องของเราคือจบลง ว่ามา"

"เอ่อ...คือ" มนุษย์ลุงจอมเจ้าชู้ ถึงกับไปไม่เป็น เมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าหญิงน้ำแข็งที่กำลังรอฟังคำตอบ "ที่พี่ยังลาออกไม่ได้ เพราะพี่ยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้สะสางน่ะจ๊ะน้องพลอย"



"เช่นเรื่องอะไรบ้าง?" พลอยพรรณเอ่ยปากถาม พร้อมกับยกแขนขึ้นมากอดอก "ยกตัวอย่างมาซิ"

"ถ้าพี่ลาออกไป พี่ก็จะสูญเสียรายได้" ลุงพลตอบ "ลำพังแค่เงินบำนาญภารโรงมันไม่พอหรอกจ๊ะ แล้วอีกอย่างพี่เองก็ไม่อยากรบกวนเรื่องเงินกับลูก ๆ ของพี่ด้วย"

"อืม...เหตุผลฟังขึ้นดีนะคะ" หมอพลอยยิ้ม แต่แววตาสีหน้าท่าทางของเธอมันสื่อไปอีกทาง "คิดไว้แล้วว่าพี่จะต้องตอบแบบนี้ ลื่น!! ลื่นดีจริง ๆ ค่ะ!!!"

"ลื่น?" มนุษย์ลุงร่นคิ้วด้วยความสงสัย "อะไรลื่นเหรอจ๊ะน้องพลอย?"

"ลื่นเหมือนปลาไหลไงละ!!??" พลอยพรรณเอ่ยปากด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ "คนอย่างพี่นี่ลื่นไหลเหมือนปลาไหลใส่สเก๊ตซ์จริง ๆ จับไม่ได้ไล่ไม่เคยจน!!! หึ้ยย!!!"

"น้องพลอย!!!" มนุษย์ลุงต้องลดท่าทีให้อ่อนลง เพื่อง้อเมียหมอที่อยู่ตรงหน้า "ไม่ใช่ว่าพี่ไม่รักน้องพลอยนะจ๊ะ พี่รักน้องพลอยมาก และพี่บอกได้เลยว่า ตอนนี้พี่หยุดเจ้าชู้แล้ว"

"เหรอ?" หมอพลอยหรี่ตามองลุงพลเหมือนไม่ค่อยอยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน "หยุดได้จริงเหรอ?"

"จริงจ๊ะ" ลุงพลดูภูมิใจกับสิ่งที่ได้พูดออกไป "พี่ตัดสินใจแล้ว ว่าพี่จะหยุดเจ้าชู้ พี่ไม่อยากให้หมอพลอยรู้สึกแย่ไปกับพี่มากกว่านี้"

"เห๊อะ!! เชื่อตายละ!!" ลูกสาวคนโตของบ้านจารุศิริการกุลเบะปาก ก่อนล้วงมือหยิบสมาร์ทโฟนออกมาจากกระเป๋าสะพาย "เดี๋ยวพลอยจะให้พี่ดูอะไรสักอย่าง แล้วตอบพลอยมาหน่อยได้ไหมว่ามันคืออะไร?"

พลอยพรรณเปิดคลิปที่นาถลดาถ่ายภาพเหตุการณ์ที่ลุงพลและภัคจิราพูดคุยกันที่โรงจอดรถ ก่อนที่ลุงพลจะเป็นฝ่ายเข้าไปกอดอาจารย์สาว

"นี่...นี่มันอะไรกันจ๊ะเนี่ย!!" มนุษย์ลุงถึงกับหน้าถอดสี "ใครถ่ายวิดีโอพวกนี้เนี่ย!!"

"มันไม่สำคัญหรอก!!" ว่าแล้วหมอพลอยก็เอื้อมมือบิดต้นแขนของลุงพล "ขอสักทีเถอะ!! ทนไม่ไหวแล้ว!!!"

"โอ้ยย!!! พี่เจ็บ!!" ลุงพลถึงกับร้องโอ้ยเพราะถูกหมอพลอยบิดต้นแขน แล้วลามไปถึงใบหู

"เจ็บแค่นี้มันน้อยไปซะด้วยซ้ำ!! ไอ้คนเจ้าชู้!!!" หมอพลอยไม่เคยเสียอาการได้ถึงขนาดนี้ เพราะความรักแท้ ๆ เลยทำให้ผู้หญิงผู้สูงศักดิ์อย่างเธอเปลี่ยนไป "ปากบอกว่ารักพลอย แต่พี่ก็ไปกอดเบสท์ แล้วก็ใครต่อใคร แบบนี้มันหมายความว่าอะไรเหรอคะ?"



"โอเค ๆ พี่จะไม่โกหกน้องพลอยอีกแล้ว!!" ลุงพลรู้ดีว่ามาถึงจุดนี้แล้ว จะมามัวเล่นลิ้น แถโน่นแถนี่คงไม่ใช่ทางเลือกที่ดี "พี่จะพูดความจริงทุกอย่าง พี่จะไม่โกหกน้องพลอยอีกแล้ว เพราะพี่ โอ้ยย!!!"

"ขอเนื้อ ๆ หน่อยได้ไหม!!??" แล้วหมอพลอยก็บิดหูขวาของลุงพลจนแทบขาด "พูด!!!"

"น้องพลอย...คือ" มนุษย์ลุงเอ่ยปากพูด "ปล่อยมือก่อนได้ไหมจ๊ะ พี่เจ็บ!!"

"เอ้า!!" ลูกสาวคนโตของบ้านจารุศิริการกุลปล่อยมือออกจากใบหูของตาเฒ่าผู้มากรัก "พูดมา!!"

"พี่จะพูดความจริงทุกอย่าง แต่พี่ไม่รู้ว่าพลอยจะหาว่าพี่บ้าหรือเปล่านะจ๊ะ" ลุงพลก็ยังไม่ยอมเข้าประเด็นสักที "เรื่องนี้มันอาจจะฟังดูเหลือเชื่อ แต่ก็"

"นี่!!! ตะกี้พลอยบอกว่าอะไรนะ!!" หมอพลอยเริ่มหัวร้อน "ขอเนื้อ ๆ เข้าประเด็นเลยได้ไหม? ว่าเพราะอะไร!!"

"เรื่องทั้งหมดเกิดจากกรรมของพี่ ของหมอพลอย ของครูเบสท์!!!" แล้วลุงพลก็บอกความจริงทั้งหมด "แล้วก็ของใครอีกหลาย ๆ คนด้วย!!! พวกเราทั้งหมดเคยเป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์!!!"

"อะไรนะ?" พลอยพรรณแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยินจากผู้ชายที่ตนรัก "พี่พูดว่าอะไรนะ? ขอช้า ๆ ชัด ๆ หน่อยได้ไหม?"

"เรื่องทั้งหมดเกิดจากกรรมเก่าของพวกเราทั้งหมด" ลุงพลย้ำอีกครั้ง "พวกเรา พี่หมายถึงตัวพี่ น้องพลอย ครูเบสท์ แล้วก็พวกใบเฟิร์น โดนัท นาถ อุ๊ แล้วก็...เอ่อ"

ลุงพลเกิดอาการลังเล เพราะนางฟ้าตกสวรรค์บางคน หมอพลอยคงไม่น่าจะรู้จัก

"นี่พี่พล?" หมอพลอยถึงกับร่นคิ้วและส่ายหน้า "พี่พลพูดเรื่องอะไรของพี่คะเนี่ย? พลอยไม่เข้าใจ? มันเกี่ยวกับอดีตชาติอะไรยังไง? นี่พี่พลไม่ได้มีประวัติเล่นยาเสพติดใช่ไหมคะ?"

"พี่ไม่ได้เล่นยานะจ๊ะน้องพลอย!!" ลุงพลยืนยัน "พี่ยังสติดี พี่รู้ตัวว่าพี่กำลังพูดเรื่องอะไร ฟังพี่นะน้องพลอย"

"เอ้อ!! เอ้อ!!" แล้วลุงพลก็คว้าหมับเข้าที่ต้นแขนทั้งสองข้างของหมอพลอย "อะไรกันเนี่ยพี่พล!!"

"ชาติที่แล้วพี่คือท่านท้าวชุมพลศักดา พี่เป็นแม่ทัพแห่งสวรรค์!!" ลุงพลร่ายยาวถึงอดีตชาติของตนเอง และกำลังจะกล่าวถึงอดีตชาติของหมอพลอย "แล้วน้องพลอยก็คือ พลอยพรรณราย น้องพลอยคือลูกสาวคนโตของเทวดาที่..."

"อย่าเอ่ยชื่อข้าให้บุตรีของข้าในชาติภพมนุษย์ได้รับรู้อีกท่านท้าว ไม่อย่างนั้นพลังของข้าจักอ่อนแอ"

"อะไรนะ?" ไม่ใช่แค่ครูเบสท์ที่ไม่มีทางเชื่อเรื่องอดีตชาติของลุงพล แต่หมอพลอยเอง ณ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอเองกำลังสับสนอยู่ว่า ลุงพละกำลังพูดเรื่องอะไรออกมา "พลอยพรรณราย? ใครอ่ะ? แล้วพลอยในชาติที่แล้วเป็นลูกใคร? นี่พี่พล? พี่พูดเรื่องอะไรของพี่เนี่ย!!"

"พี่พูดเรื่องจริงนะน้องพลอย!!" มาถึงจุดนี้แล้ว ลุงพลต้องพยายามหนักเข้าไว้ เพื่อให้หมอพลอยได้เชื่อสักที ว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้เกิดจากกรรมเมื่ออดีตชาติ "พี่ไม่ได้โกหก น้องพลอยกับครูเบสท์เคยเป็นพี่น้องกันสมัยอดีตชาติ น้องพลอยชื่อพลอยพรรณราย ส่วนครูเบสท์ชื่อภัคจิราวดี"

"พี่พูดเรื่องบ้าอะไรของพี่เนี่ย!!!" พลอยพรรณถึงกับหน้าเสีย ไม่ใช่เพราะเธอเชื่อในสิ่งที่ลุงพลพูดหรอก แต่เธอคิดว่าชายคนนี้เป็นบ้าไปแล้ว "พี่พล!! พี่เสพยามาใช่ไหม!! บอกมาเดี๋ยวนี้!!!"

"โถ่!!! พี่ไม่ได้เสพยา!!!" ลุงพลครวญ "ทำไมไม่เชื่อพี่บ้าง!!! พี่พูดจริง ๆ นะ!!! ชาติที่แล้วน้องพลอยคือพลอยพรรณราย!!! น้องพลอย!!! ฟังพี่นะ!!!"

"อื้อ!!! อื้ออ!!! อื้ออ!!" ลุงพลคว้าหมับเข้าที่ต้นแขนของหมอพลอย พร้อมกับเขย่าร่างของเจ้าหญิงน้ำแข็งจนตัวสั้น "หยุด!!! เลิกเขย่าได้แล้ว!!! พลอยไม่ใช่น้ำส้มนะ!!"

"ขอโทษจ๊ะ" พออีกฝ่ายทักท้วง ตาเฒ่าก็ปล่อยมือแล้วรีบอธิบายต่อ "พี่รู้ว่าเรื่องแบบนี้ ถ้าใครได้ยินคงต้องไม่เชื่อ แต่พี่ยืนยันจ๊ะน้องพลอย จะให้พี่สาบานให้ฟ้าผ่าหรือเดินตกน้ำตายก็ได้ ว่าพี่พูดเรื่องจริง พี่ไม่ได้โกหก!!"

"เหอะ..." พลอยพรรณถึงกับเค้นหัวเราะออกมา "นี่พลอยโง่ได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ?"

"ทำไมถึงว่าตัวเองแบบนั้นละจ๊ะ" มนุษย์ลุงไม่เข้าใจในสิ่งที่หมอสาวพูด "น้องพลอย?"

"โง่ที่เผลอใจรักคนอย่างพี่ได้ยังไงละ!!" หมอสาวตอบ "ถ้าพี่จะบอกว่าพี่เป็นคนเจ้าชู้หลายใจ พลอยยังพอเข้าใจได้ แต่นี่พี่พูดเรื่องอะไรของพี่เนี่ย!!?? ห๊ะ!!! อดีตชาติอะไรของพี่!!??"

"นี่มันอะไรกัน!!" แล้วทันใดนั้น ก็มีใครบางคนพูดขึ้นมา จนทำให้ลุงพลและหมอพลอยต้องรีบหันหลังกลับไป และพบว่าใครคนนั้นก็คือครูเบสท์

"ครูเบสท์!? มาทำอะไรตรงนี้!?"



"นาถบอกว่าอีฟมีธุระอยากจะคุยกับเบสท์ที่นี่ แล้วอยู่ดี ๆ นาถก็หายไปไหนก็ไม่รู้" ภัคจิราในชุดอาจารย์พยาบาลอธิบายถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า "แล้วเบสท์ก็เดินเข้ามา มาเจอทั้งสองคน? ลุงพล? พี่พลอย? ทั้งสองคนมาทำอะไรที่นี่กันคะ?"

"นาถเหรอ?" ด้วยความเก๋าประสบการณ์ ลุงพลพอจะคาดเดาได้ว่านาถลดาเนี่ยแหละ ที่น่าจะอยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

เคลียร์กันสามคน จะไปจบที่ไหนน้อ^^. หมอพลอยตรูดงอนมากครับ^^

เคลียร์กันแบบนี้จะไปจบที่ไหนหนอในห้องสามคนหรือไอซียู

ขอบภาพประกอบมาก  อยากเลียๆๆๆ

นาถทำดีแล้ว เคลียร์สองบ้านใหญ่ก่อน ที่เหลือจะดีไปเอง
แต่เดาว่า ลุงไม่น่าเคลียร์ได้ จะถูกส่งไปชอตไฟฟ้าเสียมากกว่าครับ

รถไฟมาชนกันละทีนี้

ลุงจะทำให้สาวๆเชื่อได้ไหมน้อเหมือนเรื่องต่างๆมันแดงขึ้นเรื่อยๆถ้าทำให้เชื่อไม่ได้สงสัยพังแน่ๆสู้เขาลุงพล

ลุงพลต้องจัดการเคลียร์ 2 สาวให้เข้าใจ. แล้วไปจัดการนาถทีหลัง

รถไฟชนกันแบบนี้เอายังไงดี

เมื่อความลับถูกเปิดเผย มันก็ต้องเคลียร์กันเป็นธรรมดา ส่วนลุงพลลอยตัว.5555

ลุงพล เชื่อมสัมพันธุ์

เรื่องมันเป็นบ่วงซะจนไม่รู้จะแก้ปมจากตรงไหนดีไปซะแล้ว 555

ลุงพล ลุงต้องรอดจากสถานการณ์ตรงนี้อยู่บนสวรรค์ก็พังมาแล้ว ตรงนี้จะพังไม่ได้ผมเอาใจช่วยลุงนะ

รถไฟชนกันแบบนี้ลุงพลจะจัดการยังงัย?

ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะครับเป็นห่วงพี่มากๆเลยเรื่องนี้ตามมานานแล้วทั้งบนโลกและใต้โลก