::Dribbling::มารหัวใจเฝนะเจ้

โทนเป็นคนดี ใครๆก็จำได้

ต่อจากตอนที่แล้วพี่แมนกลับบ้านแล้วที่รถมีรอยมือที่ไม่ปกติ เราจะถามแต่พี่แมนก็บอกพรุ่งนี้ค่อยเล่า ค่อยคุยเหรอ.... ไม่รู้แหละว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พี่แมนกับอีเจมส์ขึ้นบ้านไปอาบน้ำ แล้วก็นอนทันทีเลยนะ ตอนนั้นพอคนงานที่บ้านจะมาเก็บรถ พี่จวบก็รีบพูดเลยว่า เอ้า ๆ ๆ เดี๋ยวเช็ครถเองเอง ใครมีอะไรไปทำ ก็ไปนะ คนงานก็พยักหน้า แล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานของแต่ละคนไป

พวกเสื้อผ้าของพี่แมน เอาจริงก็มีไม่กี่ตัวหรอก เพราะคงไม่ได้กะค้างคืน ก็ช่วยกันหิ้วๆ ถือๆไป ในรถไม่มีอะไรผิดปกติเลยนะ ไม่รู้ทำไม แต่ว่าเรารู้สึกแบบนั้น รู้สึกว่ารถคันนี้ไม่มีอะไรตามมาอีกแล้วแล้วแว๊ปนึง พี่จวบเดินมาหาเรา เขาบอกคุณหมิวครับ เราก็คะ พี่จวบ แล้วก็เข้าไปหาเขา


พี่จวบบอกว่า จำเด็กที่ผมเคยบอกว่า มาหน้าบ้านได้ไหมครับ เราบอกจำได้ๆ มีอะไรพี่จวบ พี่จวบบอกว่าเมื่อกี้ผมเห็นเขายืนอยู่หน้าบ้านเมื่อ แล้วโบกมือเหมือนบ๊ายบายครับ... โอ๊ยยยย ไรเนี่ย น้องกุมารตัวแสบ ตามมาส่งจริงๆด้วย แต่เรา... ไม่เห็น คงจะจริงที่น้องบอกว่า ที่คุยกับเราได้ เพราะย่าหอมเป็นสื่อกลางให้ และก็ไอ้ลิงบ้านั่นแหละที่เป็นสื่อให้แล้วไม่รู้ตัว


เราบอกน้องมาส่งแหละค่ะท่าทาง แต่หมิวมองไม่เห็นคงเพราะย่าหอมกับไอ้ลิงบ้าไม่ได้อยู่ใกล้ๆ พี่จวบบอกครับ ครับแค่คำเดียว เราก็ถามว่า เอ้าไม่แปลกใจเลยเหรอพี่จวบ ที่ไอ้ลิงบ้าก็ทำได้ พี่จวบบอกว่า ไม่มีอะไรที่ที่ผมจะแปลกใจเกี่ยวกับบ้านของโทนแล้วครับ เหลือแค่เหาะเหินเดินอากาศแล้วล่ะครับ ที่ทำไม่ได้ อื่อออ... ก็จริงของพี่จวบ


เอ... ไหนๆ ก็ไหนๆแล้ว เราก็เรียกคนงานในบ้านที่ยังอยู่แถวนั้นแล้ว ถามว่า ถ้าพรุ่งนี้จะใส่บาตรตอนเช้า เตรียมของให้หมิวได้มั้ย ทุกคนมองหน้ากัน ซ้าย ขวา แล้วบอกได้ค่ะคุณหมิว เอ้า ! ทำไมมองแปลกๆพวกนี้ เข้ามาในบ้านอ้าว . . .  พี่แมนกับอีเจมส์ล่ะ เราถามแม่ว่าพี่แมนล่ะคะ ไม่กินข้าวเหรอ แม่บอกเจ้าแมนขอตัวไปนอนน่ะ เจมส์ก็เหมือนกัน เราก็มอง ๆ ๆ . . . อื้อ คงง่วงแหละ แล้วก็กินข้าวกับพ่อแม่ เสร็จก็มานั่งคุยกับพ่อแม่ ว่าพี่แมนดูโทรมอ่ะ แค่ 3 วันเอง แม่บอกว่าการเดินทางคงมีอุปสรรคนิดๆหน่อยๆแหละนะ เราก็ไม่อยากถามต่อ แต่ก็บอกพ่อกับแม่ไปว่า


พรุ่งนี้ใส่บาตรกันค่ะพ่อแม่ พ่อเราบอกอื้มได้สิ่ เดี๋ยวให้แจ๋วบอกคนในบ้าน แต่เราบอกว่า หนูบอกพวกนั้นไปแล้วให้เตรียมของ แม่เราก็หืมลูกสาวแม่อยากให้บาตรเหรอเนี่ย หนูบอกเอ๋า แปลกเหรอคะ แม่เราหัวเราะเบาๆ แล้วบอกเปล่าจ้าลูกสาวแม่ เรานั่งคุยกันอีกแปปนึงก็แยกย้ายกันพักผ่อน แต่ว่า...ไปดูพี่แมนสักหน่อยดีกว่า


เปิดห้องไป เห็นสภาพพี่แมนกับอีเจมส์นอนหลับแล้ว.. ก็คิดนะว่า เหนื่อยขนาดไหนกันเนี่ย คือนอนแบบหมดสภาพเลย อีเจมส์อ่ะไปนอนที่โซฟาเบด ถึงจะชื่อขึ้นต้นว่าโซฟา แต่ออกแบบมาให้นอนได้สบายๆ แล้วพอกางออกมา ก็กว้าง 5 ฟุตอ่ะ นอนได้สบายๆ  ส่วนพี่แมนก็นอนบนเตียงนั่นแหละ


พอเห็นแบบนั้นก็พากันออกมา แม่บอกสงสัยจะเหนื่อยกัน แบ้วทั้ง พ่อ แม่ และ เราก็ออกมาและแยกย้ายกันไปพักผ่อน จะนอน ๆ ๆ. ลืมสวดมนต์ก็ต้องลุกทำให้เคยชิน สวดมนต์เสร็จก็นอน ตื่นเช้ามางืมมม นอนต่ออีกหน่อยได้ไหมม คือเนี่ย อยากนอนต่อ แต่ก็เป็นคนใช้ให้คนงานเตรียมของเอง ถ้าไม่ตื่นไป เดี๋ยวแย่อ่ะดิ่


ก็เลยต้องตื่น ๆ ๆ ๆ  ลงมา เจอพ่อ แม่ กับพวกคนงานในบ้าน แค่พี่แมนกับอีเจมส์ไม่ลงมา เราหันไปมองที่หน้าต่างห้องพี่แมนอีกที ไฟในห้องยังปิดอยู่ พ่อเราบอกว่าให้นอนไปก่อนเถอะ คงเหนื่อยจริงๆนั่นแหละ เราก็ค่ะ ๆ ๆ ๆ  พระท่านมาแล้ว พ่อก็นิมนต์มาเช่นเดิม เห้อออ รู้สึกสบายใจ พอได้ตักบาตรกรวดน้ำ


แต่ก่อนที่จะแยกย้ายกัน พ่อก็เรียกคนงานมารวมกันแล้วบอกว่า งานทำบุญบ้าน จะเป็นวันเสาร์นี้นะ 9 โมงเช้า ยังไงก็ทำงานเยอะขึ้นกันอีกหน่อยนะ ชั้นจะแบ่งงานให้กับจวบ แล้วจะให้จวบแจกงานกันนะ เย็นนี้ทีมงานเจ้าพุฒจะมาช่วยดูให้ ให้ทุกคนมารวมกันและฟัง ว่าต้องทำอะไรแบ่งหน้าที่อะไร ชั้นไม่อยากจ้างออแกไนซ์ อยากให้ทุกคนมีส่วนร่วม ตามนี้นะ


ทุกคนตอบครับ / ค่ะ คุณผู้ชาย พ่อเราพยักหน้าแล้วก็เดินเข้าบ้านไป โหยย พ่อใครเนี่ย เท่จัง เราเดินเข้าบ้านมา เห็นพี่แมนเดินงัวเงียลงมา เราก็ถามอ้าวตื่นมาทำไมพี่แมน พี่แมนบอกใส่บาตร เราบอกว่าช้าไปละ เสร็จหมดแล้ว พี่แมนบอก อือ.. เหรอ แล้วบอกงั้นนอนต่อละ เอ้า ! งงเลบ ไรเนี่ย แล้วพี่แมนก็ขึ้นไปนอนจริงๆ


เอ้า ! แบบนี้ก็ได้เหรอ  ส่วนเราเองก็ไปอาบน้ำ แต่งตัวแหละ วันนี้มีเทสเก็บคะแนน มากินมื้อเช้ากับพ่อแม่คุยกันนู่นนี่นั่น แล้วก็แยกย้ายกันดำเนินชีวิต และธุระของแต่ละคนไป เรามามหาวิทยาลัย ก็รีบมานั่งกับกลุ่มที่ติวก่อนสอบอะไรไม่รู้ ไม่แน่ใจก็ต้องถาม


กลุ่มเพื่อนเที่ยวของเราก็มาเหมือนกัน แต่ก็มากันไม่ครบหรอก บางนางก็มั่นใจว่ารู้เรื่องก็ไม่มานั่งติวกัน แต่เราอ่ะไม่ได้เลย อย่างน้อยก็ไม่อยากบอกพ่อกับแม่ว่า หนูเกรดไม่ดีหรือ หนูติด F อ่ะ จริงๆนะ พ่อแม่ไม่เรียกร้องอะไรเลย อย่างน้อยก็อยากเรียนให้ดีๆ เกรดไม่ต้องดีมาก แค่ไม่หล่นจาก 3.0 ก็พอ พ่อแม่จะได้วางใจได้


เพื่อนคนสวยของเราก็มานั่งข้างๆ แล้วถามเราหมิวๆ น้องโทนกลับมายัง เราบอกยังหรอกแก นางบอกอ่ะเค๊รอได้เสมอ แล้วนางก็ยิ้ม... ยิ้มไรเนี่ยเห้ออ จากตอนแรกที่เราคิดว่านางจะลองเจอแบบขำๆ ตอนนี้เริ่มมีกลิ่นตุๆแล้ว  อยากรู้ต้องได้รู้อ่ะ ก็เลยบอกนางไปว่า ชั้นว่าแปลกๆน๊า เราบอกว่างั้นถ้าแกไม่บอกมาซักหน่อย ชั้นก็ไม่นัดให้แล้วนะ นางก็มองหน้าแล้วบอกอ่ะ ๆ  บอกนิดเดียวนะ ชั้นเคยเจอน้องโทนตอนที่น้องเขาไปทำงานพิเศษที่กองถ่าย


แต่ชั้นว่าน้องเขาจำชั้นไม่ได้หรอกเพราะเหตุการณ์มันชุลมัน นางพูดแล้วนางก็ยิ้มก่อนจะบอกว่า ชั้นบอกแกแค่นี้แหละเคป่ะ เอ๊า !!!!!!!!!!!!!!!!  อะไรของนางเนี่ย เราก็บอกว่าไปสร้างวีรกรรมอะไรมาอีกแล้วแน่ๆเลยเนี่ย นางยิ้มแบบคนเขินๆซึ่งไม่มีทางเห็นแน่ๆ ถ้าเป็นนางในตอนปกปติ แล้วนางก็บอกว่าอื้อสร้างไว้เยอะเลยแหละ ง้ะ !  เอาอีกแล้วไอ้ลิงเจ้าชู้ ไปทำไรไว้เนี่ย
 

โทนมีความลับอะไรนะ

สงสัยช่วยคนแบบไม่คิดอะไรแน่ๆ

มารหัวใจเจ้หมิวมาเพิ่มมาอีกเยอะไปหมดเลยเจ้าโทน

พี่โทนของเราไปช่วยใครยังไง

ไปทำอะไรให้สาวสวยหลงเสน่ห์ ถึงกับเพ้อฝันอยากเจอนะนายโทน

เมียโทนน่าจะเยอะกว่าพ่อทศ

ชอบ ๆ

ปูเสื่อฟังพี่แมนเล่า

ไปช่วยใครก็สร้างความประทับใจให้กับคนนั้นๆตลอดเลย

น้องโทนนี่มีอิทธิพลกับเจ้หมิวเยอะมากจริงๆ ทำให้เจ้หมิวดูน่ารักกับคนรอบข้างมากขึ้นมาก

อยากฟังเหตุการณ์ที่หมู่บ้าน

ที่ไปต่อยกันป่ะ

รอยทือเต็มรภเลย