งานนี้ชาคริตคงต้องสอนน้องเบญแล้วละ

สวิงเลยมััย

ให้เบญลองกับชาคริสเถอะ เดี๋ยวเสร็จไอ้ตี๋ซะก่อน

  สงสัยเบจญ ทำไมอินโนเซนท์ได้ขนาดนี้เนี่ย

คงเข้าทางของอ้ายตี๊นะ

ขอบคุณมากครับ นายตี๋โดนคาดโทษแล้ว จะหยุดอนาจาร เบญ ได้ตามที่รับปากมัยครับ

เช้าวันรุ่งขึ้น
   "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"


   "เซ็นชื่อตรงนี้นะ" รองคณบดีบอก และชี้ไปที่ส่วนล่างของใบทัณฑ์บน ที่เพิ่งส่งให้ไอ้ตี๋ไป
   "ค.....ครับ"
   "คุณรู้ใช่ไหม ว่าที่ทำไปมันร้ายแรงแค่ไหน"
   "ครับ" ไอ้ตี๋ตอบเสียงสั่น
   "ผมเข้าใจ ว่าคุณอยู่ในวัยหนุ่ม กำลังพลุ่งพล่าน แต่ห้องน้ำคณะก็มีให้ ทนไม่ไหวจริง ๆ ก็ไปเข้า ไม่ใช่ทำมันกลางห้องเรียนแบบนั้น ถึงในห้องเรียนจะไม่มีคนอื่นอยู่ก็เถอะ"
   "ครับ ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ"
   "ดีแล้ว เพราะถ้าทำอีก คุณจะไม่ได้เป็นนักศึกษาที่นี่อีกแล้ว" รองคณบดีบอก "จริง ๆ ที่คุณทำวันนี้ มันพอจะไล่คุณออกได้แล้ว แต่ผมเห็นว่าคุณยังพอมีความสำนึกผิดอยู่บ้าง จึงขอทำทัณฑ์บนไว้ก่อน นอกจากนี้แล้ว ทางคณะจะตัดคะแนนความประพฤติคุณห้าสิบคะแนน ต่อไปนี้ ตัดอีกแม้แต่คะแนนเดียว คุณถูกไล่ออก ต่อให้มาเข้าชั้นเรียนสายก็ไม่ได้ แล้วคุณก็จะต้องไปทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ของมหาลัยอย่างน้อยสี่สิบชั่วโมง เป็นการแก้ไขพฤติกรรม เข้าใจไหม"
   "ครับ" ไอ้ตี๋ก้มหน้ามองพื้น
   "แล้วสุดท้าย.....ถ้าคุณมีพฤติกรรมความผิดทางเพศใด ๆ อีก ผมจะไม่แค่ไล่คุณออก แต่จะส่งเรื่องให้ตำรวจด้วย กระทำอนาจารในที่สาธารณะ มีโทษทั้งจำทั้งปรับนะครับ ตอนนี้ ไปได้แล้ว!!!"

   ".......เบญ เป็นอะไรหรือเปล่า" น้ำฟ้าถามเบา ๆ เมื่อเห็นเบญนั่งก้มหน้ากระพริบตาปริบ ๆ มาพักใหญ่ ๆ แล้ว
   "มะ...ไม่มีอะไร" เบญตอบเสียงสั่น ๆ ภาพในหัวมันยังติดตาอยู่

   นายตี๋ นั่งอยู่บนโต๊ะที่ปกติเธอนั่ง
   ซิบกางเกงรูดลงจนสุด เผยให้เห็นแท่งเนื้อยาวใหญ่ยื่นออกมา
   สีหน้าบิดเบี้ยวเหยเก มือกำรอบแท่งเนื้อรูดขึ้นลงรัวถี่
   ไอ้แท่งนั่นคือสิ่งที่เคยมาถูที่ตัวเธอตอนถ่ายรูปคู่กันสินะ เธอเคยเห็นรูปในหนังสือ แต่ไม่คิดเลยว่าของจริงจะเป็นแบบนี้
   แล้ว....นายตี๋ทำแบบนั้นไปทำไม
   อวัยวะเพศชาย ใช้เสียบเข้าไปในอวัยวะเพศหญิง แล้วหลั่งน้ำอสุจิ
   แล้วอยู่ ๆ จะเอามาถือไว้แบบนั้นทำไม
   ทำไมต้องรูด
   แล้วทำไมทำหน้าฟินขนาดนั้น
   เธอไม่รู้คำตอบของคำถามพวกนี้ แต่สัญชาตญาณบอกเธอว่า สิ่งที่เห็น เป็นสิ่งที่ไม่สมควรเอามาให้คนอื่นเห็นแน่ มันผิดปกติ......ประหลาด..........วิตถาร
   ยิ่งคำพูดของน้ำฟ้าจากเมื่อวาน เรื่องที่ว่า ถ้าผู้ชายอยากจะปล้ำเราก็ปล้ำได้
   ตอนนั้นน้ำฟ้าเตือนเรื่องชาคริต แต่ถ้าขนาดชาคริตที่เธอไว้ใจมากยังอาจจะเป็นแบบนั้นได้ นายตี๋ที่เธอไม่ไว้ใจเลยจะทำได้ขนาดไหน
   ถึงตอนนั้นเธอคิดอะไรไม่ออกแล้ว ได้แต่กรี๊ดไว้ก่อน ป้าแม่บ้านที่ได้ยินรีบวิ่งเข้ามา ก่อนจะดึงตัวไอ้ตี๋ลากออกไปห้องรองคณบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา
   แต่พอเรื่องผ่านไปแล้ว เธออดคิดถึงมันไม่ได้
   มีอะไรอีกหลายเรื่องมากๆๆๆๆๆๆที่เธอยังไม่รู้
   ไอ้แท่งนั่น.....มันต้องใช้ทำได้มากกว่าหลั่งน้ำอสุจิเพื่อสืบพันธุ์ใช่ไหม
   ทำอะไรล่ะ เอามาถือไว้ในมือทำไม
   เรื่องแบบนี้ ไม่ควรพูดกับคนอื่น
   แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้จริง ๆ นี่นา
   นักวิทยาศาสตร์ ต้องรู้จักหาความรู้สิ ต่อให้เป็นความรู้เรื่องที่.........ไม่ค่อยจะเหมาะสมก็ตาม
   ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง
   "น้ำฟ้า.....เอ่อ" เบญปากพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา
   แต่ถึงตอนนั้น อาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องเรียนพอดี
   ตั้งใจเรียนก่อน ตอนนี้ เดี๋ยวเย็นนี้ กับ เสาร์ อาทิตย์ น้ำฟ้าไปนอนค้างด้วยอยู่แล้ว
   ยังมีเวลาถามอีกเยอะ
   แต่ถึงจะคิดแบบนั้น ตลอดทั้งคาบ ภาพมือที่กำรอบแท่งเนื้อแล้วรูดขึ้นรูดลงรัวถี่ก็โผล่ขึ้นมารบกวนสมาธิของเบญตลอด
   อาจารย์...เปลี่ยนไปสอนเรื่องเพศศึกษาได้มั๊ยยยยยยย หนูอยากรู้ ฟิสิกส์เอาไว้ทีหลังก็ได๊!!!!!!!!
   
   หลังเลิกเรียน
   "ชั้นจะไม่ถามนะ ว่านายจำทางไปคอนโดเบญได้ไหม ชั้นรู้ว่านายจ้องจะดอดไปหาเบญตลอดอยู่แล้ว" น้ำฟ้าบอก หลังจากขึ้นรถมา
   "บ้า!!! น้ำฟ้าก็.....พูดอะไรไม่รู้" เบญก้มหน้าซ่อนแก้มที่แดงแจ๋อีกครั้ง
   "เบญ อย่าไปฟังน้ำฟ้านะ" ชาคริตบอก และกดปุ่มสตาร์ทเครื่อง "น้ำฟ้า ก็อย่าพูดอะไรให้เบญเข้าใจผิดสิ เราไม่ใช่คนเลวแบบนั้นสักหน่อย"
   "เหรอออออออ" น้ำฟ้าลากเสียงยาว
   ตลอดช่วงเย็นเมื่อวาน ชาคริตกับน้ำฟ้าช่วยกันเก็บข้าวของส่วนตัวของน้ำฟ้า บางส่วนก็เอาไปซ่อนไว้ในห้องเก็บของใต้บันได ที่ชาคริตคิดว่าแม่คงไม่เปิดดูอยู่แล้ว และที่จำเป็นต้องใช้ก็เอาใส่กระเป๋าไว้ท้ายรถแล้ว
   "หวังว่าจะไม่มีอะไรตกค้างนะ" น้ำฟ้าบอก ขณะที่แสกนรอบห้องนั่งเล่น หลังจากเพิ่งเจอเสื้อในสามตัวตกอยู่ที่โซฟา
   "จริง ๆ นะ น้ำฟ้า....บอกแม่เถอะ" ชาคริตบอก
   "ไม่" น้ำฟ้าตอบด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม "ชั้นบอกนายแล้ว ชาคริต ชั้นยังไม่พร้อมให้ใครรู้เรื่องของเรา"
   "แต่...." เสียงหงอย ๆ ของชาคริตทำให้น้ำฟ้าใจอ่อนลงหน่อยหนึ่ง เธอเอื้อมมือไปลูบแก้มสาก ๆ ของหนุ่มหล่อ
   "รอนะ ชั้นสัญญา ชั้นพร้อมเมื่อไหร่.....เราค่อยเปิดเผยเรื่องของเรา แต่...ตอนนี้ ให้เวลาชั้นหน่อยนะ"
   "อืม....เราไว้ใจน้ำฟ้านะ" ชาคริตบอก และเชยคางมนขึ้นมา น้ำฟ้ารีบเบือนหน้าหลบ
   "อะไร....ทำไม" ชาคริตถาม "เราแค่จะจูบ"
   "ชาคริตตตตตต" น้ำฟ้าลากเสียง "ชั้นได้ยินคำว่าแค่จูบจากปากนายมาหลายครั้งแล้วนะ สุดท้ายมันเคยหยุดแค่จูบสักครั้งไหม"
   "เอ่อ...." ชาคริตพยายามนึก
   "ชั้นเริ่มชินแล้วนะ มุกนี้ จูบ เสร็จแล้วก็เล่นลิ้น แล้วนายก็จะลูบไล้ตัวชั้นไปเรื่อย ๆ แล้วสุดท้ายชั้นก็เสร็จนายตลอด" น้ำฟ้ากอดอก "ไม่ใช่ว่าชั้นไม่อยากนะ แต่วันนี้ไม่ ไม่เอาจริง ๆ....นายเอานี่ไปแทนแล้วกัน"
   น้ำฟ้าเขย่งขึ้นหอมแก้มชาคริต
   "เอาหล่ะ ข้าวของก็เก็บแล้ว ชั้นไปนอนพักผ่อนเอาแรงนะ แม่นายจะไปเมื่อไหร่ก็ไลน์บอกชั้นแล้วกัน"

   ไม่นาน รถของชาคริตก็มาจอดหน้าคอนโดของเบญ
   "เรายกกระเป๋าขึ้นไปให้ไหม" ชาคริตถาม
   "มาสิ..."
   "ไม่!!!" น้ำฟ้ารีบบอก "เบญ เราบอกว่าไง ฮึ"
   "ถ้าชาคริตรู้เลขห้อง ตอนดึกเค้าจะงัดเข้ามา"
   "ใช่....แล้วรู้แบบนี้ ยังจะให้เอากระเป๋าขึ้นไปส่งให้อีกเหรอ....มา ชั้นถือเอง อึ๊บบบบบบบ โคตรหนัก"
   "มา น้ำฟ้า เราช่วย" เบญรีบเข้าไปช่วยน้ำฟ้าประคองกระเป๋าหลังสาวแว่นเซเกือบหน้าทิ่มเมื่อยกกระเป๋าขึ้นมา
   เห้ออออออออ
   น้ำฟ้านะน้ำฟ้า ไปบอกกับเพื่อนเหมือนเราเป็นโรคจิตตลอดเลย
   โชคดีนะ ที่เบญเหมือนไม่ถือเท่าไหร่ ถ้าเบญคิดว่าเราเป็นโรคจิตจริงนี่ต้องเขกกะโหลกน้ำฟ้าแรง ๆ สักที
   ชาคริตมองตามร่างสูงอ้อนแอ้นของเบญกับร่างที่แสนคุ้นชินของน้ำฟ้าจนลับตาหายไปในตัวอาคาร ก่อนจะขับรถออกไป มุ่งหน้ากลับบ้าน

   "อึ๊บบบบบบบบบบบ"
   ในที่สุด เบญกับน้ำฟ้าก็ช่วยกันแบกกระเป๋าสัมภาระใบใหญ่ยักษ์ขึ้นมาบนห้องที่ชั้นสิบเก้าได้สำเร็จ ถึงแม้จะมีลิฟต์ให้ขึ้น แต่แค่แบกกระเป๋าจากรถมาลิฟต์ และจากลิฟต์มาห้อง สองสาวก็เหงื่อท่วมตัวแล้ว
   "แฮ่กๆๆ" เบญหอบ "โห หนักมาก รู้งี้ให้ชาคริตขนขึ้นมาให้ก็ดีสิ"
   น้ำฟ้ามองค้อนเพื่อนสาวทีหนึ่ง
   "ต้องให้เตือนอีกกี่รอบ" น้ำฟ้าถาม "ถ้า...."
   "ถ้าชาคริตรู้ว่าห้องเราอยู่ไหน จะแอบงัดเข้ามา" เบญทวนคำพูด "ใช่ อันนั้นเรารู้แล้ว....แต่ที่ไม่รู้..."
   สาวเบญสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ
   "คือ ถ้างัดเข้ามา แล้วจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป"
   น้ำฟ้ากระพริบตาปริบ ๆ
   "เราได้ยินคนพูดตลอด ว่าผู้ชายทำอะไรไม่ดีกับผู้หญิงได้ ปล้ำบ้าง ข่มขืนบ้าง....แต่มัน.....คือยังไงเหรอ น้ำฟ้า"
   "คือ....แค่รู้ว่าเค้าจะทำกับเรา ที่เราไม่อยากให้เค้าทำ ยังไม่พอเหรอ"
   "แต่ถ้าเราไม่รู้ว่ามันเป็นยังไง เราก็ไม่รู้ว่าอยากให้เขาทำหรือเปล่า จริงไหม" เบญถาม
   ตาหวานเรียวจับจ้องดวงตาหลังแว่นสายตาคู่เก๋
   "ขอโทษนะ น้ำฟ้า" เบญเบือนหน้าหนี เธอยังได้อยู่กับน้ำฟ้าอีกสองวัน ค่อยหาโอกาสถามทีหลังก็ได้ "น้ำฟ้าอุตส่าห์มาเป็นแขกแท้ ๆ เรามาชวนคุยเรื่องอะไรไม่รู้ นั่งลง พักให้หายเหนื่อยก่อนเถอะ เดี๋ยวเราไปเอาน้ำให้"

   "เอ่อ....." เบญเอ่ยปากขึ้นมาหลังสองสาวนั่งมองหน้ากันบนโซฟาได้พักใหญ่ ๆ "ปกติ เวลาเพื่อนมานอนค้างบ้านกัน เค้าทำอะไรกันเหรอ"
   "เราก็ไม่รู้เหมือนกัน" น้ำฟ้าไม่เคยไปนอนค้างบ้านใคร นอกจากชาคริต แล้ว.....ให้ทำแบบที่ทำเวลาไปนอนค้างที่บ้านชาคริตก็คงไม่เหมาะเท่าใดนัก "แต่ก็ขอบคุณนะ ที่ยอมให้เรามาอยู่ด้วยช่วงเสาร์อาทิตย์นี้....ส่วนถ้าถามว่าให้ทำอะไร......ก็คง.....ทำตัวตามปกติ มั้ง"
   "งั้น....เอ่อ....น้ำฟ้าทำตัวตามสบายเลยนะ เราขอไปอาบน้ำก่อน เหนียวตัวหมดแล้ว"
   
   ระหว่างเจ้าของห้องไปอาบน้ำ น้ำฟ้าก็มีโอกาสได้มองสำรวจรอบห้องเล็กน้อย คอนโดของเบญไม่ได้ใหญ่โตอะไร โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับบ้านของชาคริต หนึ่งห้องน้ำ สองห้องนอน ห้องใหญ่เตียงคู่ที่เบญนอน กับห้องเล็กเตียงเดี่ยว ที่เบญบอกให้เธอลากกระเป๋าไปเก็บตอนมาถึง ฝุ่นในห้องหนาพอสมควร แสดงให้เห็นว่าไม่ค่อยมีใครเข้ามา นอกนั้นก็เป็นพื้นที่ห้องนั่งเล่นที่แบ่งเป็นส่วนดูทีวีกับครัวเล็ก ๆ
   หลังเบญออกจากห้องน้ำมาแล้ว น้ำฟ้าจึงได้ไปอาบน้ำบ้าง
   หลังจากนั้น เนื่องจากน้ำฟ้าคิดอะไรไม่ออก จึงได้แต่ชวนให้เบญมาช่วยกันทบทวนบทเรียน
   "..........นี่ไง เรื่องที่ชาคริตตอบผิดวันนั้น...."
   "โง่เนอะ"
   "เราก็คิดเหมือนชาคริตแหละ แค่ไม่ได้ตอบ"
   "อ่าว"
   "....อันนี้ใช่ไหม ที่เราทำโปรเจคต์กันสามคนตอนนั้น..."
   "....เบญจำเรื่องนี้ได้ไหม........."
   ".....อันนี้แปลว่าอะไรเหรอ......"
   
   แดดยามเช้าส่องเข้ามาในห้องคอนโด ถูกร่างสองร่างในชุดนอนที่เคียงชิดติดกันอยู่บนเตียงใหญ่
   สาวร่างสูงผมยาวค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะหันไปมองรอบตัว ก่อนจะกระพริบตาปริบ ๆ อย่างงง ๆ กับภาพที่เห็น
   หนังสือเรียนสองสามเล่มเปิดวางอยู่ข้างเตียง แต่ที่แปลกกว่าปกติคือร่างสาวที่นอนหลับไหลอยู่ข้างกายเธอ แว่นตายังคงเกาะอยู่บนใบหน้า
   นี่เมื่อคืนเธอกับน้ำฟ้านอนคุยกันจนหลับคาหนังสือเลยเหรอ
   เบญค่อย ๆ ดันตัวลุกขึ้นอย่างช้า ๆ พยายามไม่รบกวนน้ำฟ้าที่ยังคงหลับสนิทอยู่
   แต่เหมือนว่าเตียงที่ขยับแม้เพียงเล็กน้อยก็รบกวนการนอนของสาวแว่นแล้ว
   "อื๊อออ ชาคริตตตตต ไม่เอาแล้วนะะะะะะะะะ" น้ำฟ้าครางอู้อี้ออกมา
   เบญชะงักกึก
   เมื่อกี้น้ำฟ้าว่าไงนะ
   "อื๊ออออ จะอะไรทุกเช้าอ่าาาา....หือ!!" สาวแว่นลืมตาตื่นขึ้นมา "อะ อ้าวววววว เบญ!!!"
   "ฝันถึงชาคริตเหรอ" เบญถามขำ ๆ "แหม แล้วบอกตลอดนะ ว่าไม่ได้ชอบกัน"
   น้ำฟ้าสะบัดหัวไล่ความง่วง จริงสินะ วันนี้แม่ชาคริตจะกลับบ้าน เธอขอมานอนที่คอนโดเบญเป็นการชั่วคราว
   "โอย โทษที เบญ เราคงนอนแปลกที่ไปหน่อย ฝันซะประหลาดเชียว"
   "แหมมมมม ตื่นมาก็เรียกหาชาคริต" เบญแซว
   "หยุดเลยนะ!!"
   "โอเค หยุดก็หยุด คริคริ" เบญหัวเราะ "มาเถอะ ช่วยเราทำข้าวเช้าหน่อย"

   เบญทำอาหารเก่งทีเดียว แต่น้ำฟ้าก็ไม่ผิดคาด อยู่คนเดียว ถ้าอาศัยไปซื้อกินอย่างเดียวคงหมดตัวพอดี แต่เธอเองก็ไม่น้อยหน้าหรอก เพราะเธอก็เป็นคนทำอาหารที่บ้านชาคริตเกือบตลอดอยู่แล้ว
   เมื่อกินอาหารกันเรียบร้อยแล้ว สองสาวก็มานั่งเล่นกันที่โซฟาอีกครั้ง
   "งื่อ ผมเบญสวยมากเลยนะ" น้ำฟ้าครางเบา ๆ เมื่อไล้มือไปตามผมเนียนนุ่ม ปกติเบญจะถักเปียตลอด เธอเลยไม่เคยเห็นผมยาวสยายแบบนี้
   "แหม มาชมแต่เรา" เบญบอก "ผมน้ำฟ้าก็.....เอ่อ..."
   "ไม่ได้สวยขนาดนั้น"
   "อย่าว่าตัวเองสิ โธ่" เบญปลอบเพื่อน
   หลังคุยสัพเพเหระได้พักใหญ่ ๆ เบญก็ตัดสินใจเบี่ยงประเด็นกลับไปสู่เรื่องที่เธอสนใจอยากรู้



   "เอ่อ....น้ำฟ้า" เบญเอ่ยปากขึ้นมาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ คิ้วที่เลิกขึ้นพอบอกเธอได้ว่าน้ำฟ้าคาดแล้วว่าคำถามที่ตามมาจะเป็นคำถามประเภทไหน "น้ำฟ้าเรียนมาในโรงเรียนธรรมดา....ได้เห็นเพื่อนรอบตัวมีแฟนกันเยอะไหม"
   "ก็เกือบทุกคนนั่นแหละ" น้ำฟ้าบอก "ต้องน่าเกลียดอย่างเรานั่นแหละ ถึงหาแฟนไม่ได้"
   "โธ่ แล้วกัน" เบญคราง "น้ำฟ้า เชื่อมั่นในตัวเองหน่อยสิ ทำไมต้องด้อยค่าตัวเองด้วย ถ้าน้ำฟ้าเชื่อว่าตัวเองสวยมันก็สวยนั่นแหละ"
   ใช่ เบญก็พูดได้สิ ตัวเองหน้าตายังกะนางฟ้า
   "อือ ขอบคุณก็แล้วกันนะ" น้ำฟ้าพยักหน้า "แต่...เราถามได้ไหม ทำไมเดี๋ยวนี้เบญสนใจเรื่องนี้ขึ้นมา"
   "ก็...." จะเล่าดีไหม ว่าเธอได้เห็นอะไร เช้าเมื่อวาน นายตี๋อาจจะชอบมาลูบคลำตัวเธอโดยที่เธอไม่ได้อนุญาต แต่เธอก็ไม่อยากจะไปปล่อยข่าวลือให้เขาต้องเสียหาย "ก็เราไม่รู้...เลยอยากรู้"
   "แล้ว...เรียนวิทยาศาสตร์ สุขศึกษาหรือสังคม เบญรู้ไหม ว่าเวลาชายหญิง..." น้ำฟ้าเกริ่นคำถาม อย่างน้อยต้องรู้ให้ได้ก่อน ว่าเพื่อนเธอคนนี้มีระดับความรู้เพศศึกษาพื้นฐานแค่ไหน
   "พอแต่งงานกัน ผู้ชายก็เอาอวัยเพศ ที่มีลักษณะเป็นแท่ง ใส่เข้ามาในอวัยวะเพศหญิง แล้วหลั่งน้ำอสุจิ อสุจิ เมื่อไปผสมกับไข่ จะเกิดเป็นไซโกต แล้วจะค่อย ๆ พัฒนาไปเป็นเอมบริโอ และตัวอ่อนในเวลาต่อมา" เบญตอบทันที "อันนี้เรารู้"
   "นั่นแหละ" น้ำฟ้าบอก "ที่เบญถามเรา เรื่องปล้ำ เรื่องข่มขืน ก็อย่างนั้นแหละ ผู้ชาย เอาอวัยวะเพศ ใส่เข้าไปในตัวผู้หญิงที่ไม่ได้แต่งงานกัน และผู้หญิงไม่เต็มใจให้ใส่"
   เบญหน้าแดงก่ำ "ตะ...แต่.....แต่......อันนั้นมันเรื่องการสืบพันธุ์ไม่ใช่เหรอ......ผู้ชายจะอยากสืบพันธุ์กับผู้หญิงที่ไม่ได้แต่งงานกันทำไม"
   ตาย ตาย เพื่อนชั้น ทำไมมันอินโนเซ๊นต์ได้ขนาดนี้ น้ำฟ้ากุมขมับ
   แล้วชั้นต้องอธิบายเรื่องพวกนี้ให้เบญฟังจริงดิ่
   น้องญาอยู่ไหน ส่งน้องญามาแทนได้ไหม ชั้นไม่เหมาะจะมาอธิบายเรื่องนี้ให้ใครฟังจริง ๆ
   เบญก้มหน้า ทั้งอาย ทั้งเขินและ....ขยะแขยง ขยะแขยงเมื่อเธอนึกได้ว่า วันนั้น นายตี๋เอาอวัยวะเพศมาถูก้นเธอ
   เธอไม่รู้เลย ว่าอีกนิดเดียวก็เท่ากับเธอถูกข่มขืนแล้ว
   "เห้ออออออออ" น้ำฟ้าสะบัดหน้า "เราไม่คิดว่าเราเหมาะจะบอกเบญเรื่องนี้นะ แต่....เบญควรจะรู้ ถ้ารู้มันจะปลอดภัยกว่า"
   เบญพยักหน้า
   "จริง ๆ การมีเพศสัมพันธ์ ที่ธรรมชาติสร้างมาจริง ๆ มันก็มีไว้สืบพันธุ์นั่นแหละ" น้ำฟ้าพยายามทำเสียงให้เป็นทางการที่สุด "แต่....ก็เหมือนกับอย่างอื่นอีกหลายอย่าง มนุษย์เอาของที่ธรรมชาติมีไว้ให้ทำอย่างหนึ่ง เอามาทำอีกอย่างหนึ่ง...."
   เบญจ้องน้ำฟ้าตาไม่กระพริบ ลมหายใจสั้นถี่
   "เบญรู้ไหมว่าผู้ชายหลังน้ำอสุจิยังไง"
   เบญกระพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะหยิบหลอดครีมบำรุงผิวออกมา แล้วบีบทีหนึ่ง ปล่อยครีมขาว ๆ ออกมา "ประมาณนี้เหรอ"
   "ก็....ไม่ใช่"
   น้ำฟ้ากำมือรอบหลอดครีม แล้วเริ่มรูด
   ท่าเดียวกันกับที่นายตี๋ทำกับแท่งเนื้อ
   "เวลาผู้ชายสอดใส่เข้าไป อวัยวะเพศหญิงจะทำหน้าที่เหมือนมือเราตอนนี้ อวัยวะเพศชายจะเข้าออก เข้า ออก ถี่ ๆ หลายครั้ง แล้ว..." น้ำฟ้าหน้าแดง "ตอนที่ทำแบบนี้มันจะรู้สึกดีมาก ทั้งสองฝ่าย....เอ่อ....ถ้าผู้หญิงเต็มใจจะรู้สึกดีมาก แต่เราเคยได้ยินมาว่า ถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจ มันจะเจ็บมาก อันนี้เราไม่รู้เหมือนกัน"
   เบญเบือนหน้าหนี รู้สึกจริง ๆ ว่านี่มันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะจะเอามาคุยกันเอาเสียเลย
   "จน พอขยับไปมาแบบนี้ได้พักหนึ่ง อวัยวะเพศของผู้ชายถึงจะหลั่งน้ำอสุจิ เบญตามเราทันใช่ไหม" น้ำฟ้าเอามือบีบหลอดแรง ๆ จนครีมไหลพุ่งออกมา ก่อนจะเอามือออก
   "อะ อือ"
   "ผู้ชาย ผู้หญิงหลาย ๆ คน ก็เอาวิธีนี้มา ใช้หาความสุขกัน ไม่ได้ทำไปเพราะอยากจะสืบพันธุ์อย่างเดียว" น้ำฟ้าอธิบายต่อ "บางคู่ ก็บอกด้วยซ้ำ ว่านี่คือวิธีการแสดงความรักสูงสุด สูงกว่า กอด จูบ"
   สมองเบญปั่นป่วนไปหมดแล้วกับความรู้ใหม่ที่ได้มา นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทำไมร่างกายเรามีกลไกอะไรแบบนี้ด้วย
    หมายความว่า ถ้าผู้ชายรักเรา ไม่ได้แค่จะจูบกันเหรอ...
   แต่....ต้องเอาไอ้แท่งเนื้อนั่นมา ใส่ในตัว แล้วไม่ใช่ใส่เฉย ๆ ต้องขยับเข้า ออก แบบนั้นด้วย
   แล้วมันจะรู้สึกดีเหรอ
   ว๊ายยยยยยยยยย บัดสี
   แล้ว....ที่ไอ้ตี๋ทำวันนั้น.....
   มันจะสื่อเหรอ....ว่าอยากจะทำแบบนั้นกับเธอ
   น่าขยะแขยงที่สุด
   "น่าขยะแขยงอ่า" เบญร้องออกมาในที่สุดหลังจากจุกอกอยู่นาน
   "มันก็ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก" น้ำฟ้าบอก "มันก็เป็นธรรมชาติ"
   "น้ำฟ้าเคยไหม"
   "มาถามอะไรอย่างนั้นล่ะ เรื่องส่วนตัวนะ" น้ำฟ้ารีบเลี่ยงคำถาม
   "แล้ว....คนในโรงเรียน.....เขาทำกันเหรอ......"
   "ไม่มีใครเขาทำอย่างเปิดเผยหรอก น่าเกลียดตายเลย" น้ำฟ้าบอก "แต่ใช่ มีคนในโรงเรียนทำกัน"
   เบญสูดหายใจลึก ๆ ยาว ๆ หลายทีติดกัน
   เธอไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงดี
   เธอควรจะดีใจหรือเสียใจดี ที่ไม่เคยได้รู้เรื่องอุบาทว์แบบนี้จนถึงตอนนี้
   ที่ขาดประสบการณ์ จนเกือบถูกข่มขืนไปแล้วยังไม่รู้ตัว คิดว่าเป็นอุบัติเหตุหรือเรื่องธรรมดาด้วยซ้ำ
   ที่......พอรู้ว่าเป็นยังไง...................ก็มีใจด้านหนึ่งอยากลองขึ้นมาทันที
   น่าเกลียด
   "หละ......แล้วน้ำฟ้าว่าชาคริตเคยทำไหม"


ปล. ตอนต่อไป มีตัวละครเก่าจากภาคหนึ่งกลับมานะครับ ลองทายกันดูได้นะครับ ว่าใคร

เบญอยากลองเอาตามฟ้าแล้ว

มันต้องลองเอง         

  เบญอยากลองแล้วซิ น้ำฟ้าไม่กล้าพูดเต็มปากกลัวเรื่องตัวเองจะเผย

ลีลาเด็ด

ทันบนวะ

แบบนี้น้องเบญคงต้องให้ชาคริตช่วยสอนซะแล้ว

ตี๋จะสำนึกผิดมั้ย

น่าจะมีดนตรีไทยก่อนมั้ย

เบญเริ่มอยากรู้อยากลอง จะเข้าทางชาคริตไหม ชาคริตจะมีโอกาสได้สอนงานให้เบญหรือเปล่านะ