ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 08 ] ตอนที่ 142( ประสบการณ์ของนายโทน )

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, กุมภาพันธ์ 19, 2024, 01:44:03 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้




xvenomz


dick1050

ปู่ชอบหลานสาวแล้ว ส่งกลิ่นหอมมาเลย มีแต่ดาวคนเดียวที่เห็นปู่นะ
Make love Not War

jamjam jam


Tiger3745

อ้างจาก: ΜoNoTΩИ∑ ★★★ เมื่อ กุมภาพันธ์ 19, 2024, 01:44:03 ก่อนเที่ยง
สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา



ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ







ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ






★★★★★★★★★★★

แนะนำสาวๆหน่อยครับ


แม่เสือดาว พี่ใหญ่ของบรรดาสาวๆ ตัวท็อปร้านเกะ



★★★★★★★★★★★

เจ้าหญิงน้ำแข็ง ก็น้ำแข็งสมชื่อ แต่ยิ้มทีบอกเลยละลายยย



★★★★★★★★★★★

แก้ม ยัยตัวแสบ นางมารตัวน้อย ซนๆป่วนๆ จนเราไม่เหงาเลย




★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว

สามสาวดูเหมือนจะเกร็งครับในการมาบ้านผมครั้งแรก

แต่เพราะแม่ผมชวนคุย ชวนให้ทำกิจกรรมต่างๆ

เพื่อละลายพฤติกรรมของพวกเธอ พวกเธอเลยได้คลายกังวลได้เยอะเลย

จนกระทั่งก็ได้มานั่งเล่นที่สวนหินครับ และอยู่ดีๆมิ้นต์ก็พูดว่า

" อยากไปดูห้องพี่โทน "



★★★★★★★★★★★

หืม.. เอาจริงดิ่ แล้วดาวก็พูด.. ได้ยินนะนังหนู จะให้พี่โทนพาไปไหนหรอออออ มิ้นต์บอกยุ่งอ่ะพี่ดาว ดาวก็หัวเราะครับ ส่วนแก้มก็เอี้ยวตัวมาจับแขนผมแล้วบอกหนูไปด้วยจิ่... น๊า ๆ ๆ ๆ   อืมม ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะ  แต่เอาจริงๆ ก็แอบกังวลนะ เพราะห้องมันก็เล็กน่ะ...


แต่เอาเถอะไหนๆก็มาบ้านแล้ว คงไม่มีอะไรต้องเขินต้องอายหรอก ผมบอกอื้มได้ดิ่ แก้มบอกเย้ แต่มิ้นต์ก็บอกเชอะ พวกมารผจญ ดาวบอกอ๊ะ !!! อะไรนะนังหนู เดี๋ยวนี้ปากคอเลาะร้ายเหรอ มิ้นต์บอกไรพี่ดาว แก้มบอกเง้อออ มิ้นต์ใจร้าย มิ้นต์ก็รีบพูดเลยว่าป่าววว ไม่ได้ว่าอะไรแก้ม


ดาวบอกเอ๊า งั้นว่าพี่เหรอ มิ้นต์บอกเปล่า.. อื้มม ผมเกือบจะต้องออกตัวพูดบ้างแฮะถ้าเกิดมิ้นต์ยังแสดงท่าทางที่มันไม่น่ารักต่อไป แต่ว่าอื้มก็ดีที่ซอฟท์ลงทันที ลมพัดมาวูบใหญ่ๆวูบนึง แก้มก๋วอกอื๊ออออ เย็น ฉะ บายย ~~~  เหมือนบ้านเจ๊ที่สระบุรีเลยเนอะมิ้นต์ มิ้นต์บอกอื้อ แต่นั่นต่างจังหวัดต้นไม้เยอะก็ไม่แปลกนี่


แก้มเธอก้มไปนอนแนบโต๊ะแล้วบอกอืออออออ แปปนึงก็ขยับเอาคางมาเกยแล้วพูดว่า ฮือออ อย่างนอนค้าง.... เอ้า... มีคนเปิดประเด็น แล้วพอมีคนเปิดย่อมมีคนตาม มิ้นต์หันมามองผมด้วยสายตาที่เปล่งประกาย แต่ผมก็ต้องเบรกไว้ครับ ผมบอกไปว่าห้องพี่มันแคบ นอนไม่ได้หรอก 3 คนน่ะ ดาวหัวเราะแล้วบอกนี่ๆ อย่าทำให้พี่โทนลำบากใจนังหนู


แก้มบอกเง้ออออ ไรง่ะ ก็นอนที่หอพักตลอดนี่นา มิ้นต์บอกอื้อก็ปกติ แต่ดาวบอกว่า แต่นี่บ้านไง ถ้าพี่โทนบอกว่าไม่ดี ก็คือไม่ดี แล้วอีกอย่างคิดดูนะนังหนู พ่อแม่พี่โทนจะคิดยังไงน๊าาา ที่ลูกชาย พาสาวๆมาแนะนำตัว แต่อยู่ดีๆจะขอนอนค้างบ้าน พ่อแม่พี่ทศจะมองยังๆน๊าาา


ดาวพูดด้วยเสียงสองครับแบบเสียงสูงๆ ตามสไตล์การแกล้งน้องๆของเธอ ซึ่งช่วยผมได้มากเลยล่ะ เพราะว่าทั้งสองสาวก็บอกว่าไม่ค้างแล้ว ๆ ๆ  ดูห้องก็พอ ผมยิ้มเบาๆ และจะเอื้อมมือไปจับมือดาว แต่ว่าแก้มที่อยู่ข้างๆก็คว้ามั่บทันที แล้วดึงไปกอด แล้วพูดว่าา

[ แก้ม ]  : เผลอไม่ได้เลยอ่ะพี่โทน

[ มิ้นต์ ]  : ไอ้บ้ากาม


เอ๊า !!! อะไรนิแค่จะจับมือเอง มิ้นต์ก็จับอีกแขนไปกอด โอ๊ย.. นมทิ่มแขนครับ ผมบอกมิ้นต์ๆ มันโดนนะ มิ้นต์บอกก็อย่าคิดว่ามันโดนดิ่.. เอ๊า ว่าไปนั่น ก็มันโดนนี่หว่า . . . . . แล้วระหว่างนั้น ลูกน้องลุงเจ้าของตลาดก็เดินมาเรียกโทน ๆ ๆ ทำให้มิ้นต์กับแก้มต้องปล่อยแขนผมครับ

ผมก็เอ่อเขินแฮะ เขาเดินมาบอกผมว่า วันนี้นัดมัณฑนากรมา เพราะงั้นต้องระบุวัสดุที่จะใช้ภายในนะ ผมบอกได้ครับ อื้ม... ไปไหว้ปู่สักหน่อยดีกว่า ผมก็ถามสามสาวนะ ว่าไปในสวนมั้ย ไปไหว้ปู่กัน ดาวเป็นคนแรกที่ลุกขึ้นเลยครับ มิ้นต์กับแก้มก็ลังเลนิดนึงบอกอื้อๆไป


เราเดินที่ต้นแสงจันทร์ครับ ผมก็พูดในใจว่าปู่ ผมพาสามคนนี้ไปไหว้ปู่นะ แล้วก็เดินผ่านต้นแสงจันทร์เข้าไป แปปเดียวก็มาโซนต้นมะพร้าว ซึ่งตอนนี้ พอผมกุยทาง ทำทางเดินให้อ้อมนิดหน่อยครับ จะได้ไม่ต้องมาคอยดู คอยลุ้นว่ามะพร้าวจะตกตอนไหน แล้วอยู่ดีๆ มิ้นต์ก็ถามว่าพี่โทน. ทำไมเหมือนป่ามากกว่าสวนง่ะ มีผีมั้ย


ผมหยุดกึ้ก... เอาล่ะบรรยากาศรอบๆตัวผมนี่มาเต็มเลยมยืนกันเพียบ ผมก็ตอบไปทันทีว่า มีนะ มิ้นต์หน้าเสียเลย แก้มก็เกาะมิ้นต์แน่นเลย ผมบอกว่าคนอื่นอาจจะเรียกผี ซึ่งก็เป็นผีจริงๆนั่นแหละ แต่สำหรับพี่ พวกเขาคือคนที่อยู่มาก่อน สำหรับพี่น่ะ ไม่เรียกพวกเขาว่าผีหรอก เขาเป็นญาติมากกว่า


ผมจูงมือทั้งสองคนนะ แล้วก็เดินเข้าไปเรื่อยๆ แล้วพูดว่า ที่พ่อพี่ได้มาอยู่ตรงนี้ เพราะพวกเขาอนุญาตให้อยู่ด้วยกัน พวกเขาก็เห็นพี่มาตั้งแต่เกิดนั่นแหละ ตอนเด็กๆพี่ก็กลัว ตอนนี้ก็ยังเหวอนิดๆถ้าโผล่มาแบบตุ้งแช่ มิ้นต์กับแก้มถามนะว่าไม่กลัวจริงๆเหรอพี่โทน


ผมก็บอกว่า ก็ถ้าคิดว่าเป็นญาตผู้ใหญ่ก็ไม่น่ากลัวหรอก ผมหันไปมองดาวที่เดินตามมาข้างหลัง พอเธอเห็นผม เธอก็เดินมาเกาะไหลาเบาๆ แล้วบอกว่าจะ พอเดินเข้ามา ยิ่งเหมือนบ้านดาวเลยพี่โทน รอบๆมีแต่ต้นไม้ ผมถามหืมเหรอ สงสัยต้องไปบ้านดาวมั่งแล้วล่ะมั้ง   แล้วบอกไปดี้


ผมพาสามสาวเดินมานิดนึง... ผ่านลานฝึกเล็กๆของผม ซึ่งมันเคยเล็กครับ มีแต่หลักไม้ แล้วก็ยางรถยนต์เอาไว้หัดตีทหันเล่นนั่นแหละครับ แต่ดูเหมือนจะขยายเพิ่มแฮะ แก้มก็ภามอะไรง่ะพี่โทน โล่งๆกว้างๆเลย ผมก็บอกอ๋อ ตอนเด็กๆ พ่อกับปแม่ ให้พี่ออกกำลังกายตรงนี้น่ะ มิ้นต์ถามออกกำลังอายอ่ะนะ ในสวนในป่าเนี่ยนะ ผมบอกอื้ม


พ่อกับแม่พี่เขาก็ออกกำลังกายมาตั้งแต่หนุ่มๆแล้วล่ะ พ่อพี่เป็นนักมวยเก่าน่ะ มิ้นต์บอกฮ๊ะนักมวย ดาวบอกพ่อพี่อ่ะไม่แปลกใจเลยพี่โทน เล่นต่อยพี่โทนซะแปปเดียวจอด ผมก็หัวเราะ 5555 แล้วบอกว่าก็ไม่ใช่ครั้งแรกนี่นา สบ๊ายยยย แค่เลือดกำเดาเอง แล้วดาวก็ถามนะว่า อืมม แล้วแม่ล่ะพี่โทน ผมก็ตอบไปว่า อ๋อ แม่พี่สอนพ่อต่อยมวยน่ะ พอดีตาพี่เป็นครูมวยน่ะ


แม่ก็เลยต่อยมวยเป็นไปโดยปริยาย พอผมบอกไปแบบนั้น ดาวนิ่งไปเลยมแก้มกับมิ้นต์ก็ยิ่งจับมือผมแน่นขึ้น แก้มบอกเง้อออ ไรง้ะ มิ้นต์บอก... อือออ อืออออ  เอ้ามิ้นต์สติหลุดไปแล้ว จริงๆก็อยากพาสาวๆแวะเข้าไปนะ แต่ว่าตั้งใจพามาไหว้ปู้ก่อนน่ะสิ่ พอเดินๆ เข้ามาอีกนิด ลมก็พัดวู่บบบบ


ผมได้แต่ยิ้มแห้งในใจแหะ ๆ ๆ ๆ  อยู่กันเพียบเลยสิ่นะ มาต้อนรับอะไรขนาดนี้เนี่ย ตอนนี้ผมมองไม่เห็นด้วยตา แต่รู้ว่ายืนอยู่รอบๆเลย แต่โชคดีแล้วล่ะที่สองสาวไม่รู้สึกอะไร เพราะน้ำหนักมือที่จับมือผมยังคงเท่าเดิม แต่ดาวนี่สิ่ เกาะไหล่ผมแน่นเลย   เอ๊ะ.. หรือบรรดาญาติผู้ใหญ่ของผม เขาจะไม่พอใจอะไรรึเปล่านะ


แปปนึงแก้มก็เอามือปิดปาก ทำหน้าพะอืดพะอม สองสาวก็แตกตื่นเลย... ผมก็ประมวล ๆ  ๆ ๆ สิ่งที่คาใจมานานแล้ว แก้มทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มิ้นต์ขยับไปหาดาวทันที ผมก็จับไหบ่แก้ม และพูดแก้ม แก้ม เมื่อกี้หนูพูดอะไรไม่ดีมั้ย แก้มมองหน้าผม ผมบอกว่าไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรนะ บอกพี่มาได้นะ


แก้มบอกหนูคิดในใจว่าจะมีจริงๆเหรอ แล้วแก้มก็ทำท่าพะอืดพะอม ผมเลยบอกว่า ทำตามที่พี่พูดนะ แก้มพยักหน้า  ๆ ผมบอกนั่งพับเพียบ ยกมือไหว้ ขอขมาพวกเขา ที่อาจจะล่วงเกินทางวาจา หรือใจ ทั้งที่ตั้งใจ และทำไปโดยไม่ยั้งคิด แก้มทำตามที่ผมพูดทันที เธอกล่าวคำขอขมา ขัดถ้อย ชัดคำ  แล้วพูดต่อว่า หนูขอโทษ หนูเชื่อแล้ววว


แล้วแปปเดียวเท่านั้นแหละ อาการของแก้มก็หายไปราวกับทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้น สองสาวนั่งลงมาจับๆ ๆ ที่ตัวแก้ม แล้วถามแก้มๆเป็นไรมั้ย แก้มเธอสีหน้าดีขึ้นทันที และผมอาจจะคิดไปเองสีหน้าแก้มสดใสขึ้นเลย แก้มทำท่าฟุดฟิด ฟุดฟิด แล้วบอกหายแล้ว ไม่เหม็นแล้ว ผมก็ถอนหายใจ เอาเถอะนี่ก็เบาสุดแล้วล่ะที่เคยเจอมา มาแค่กลิ่น


ผมประคองหน้ายัยตัวแสบไว้ แก้มบอกพี่โทนหนูขอโทษ เมื่อกี้หนูเผลอคิดไม่ดีออกไป แต่ไม่เยอะนะคิดนิดเดียวเองนะ ผมบอกพี่รู้ ๆ ๆ แล้วแก้มก็จับมือผมแน่นเลย สองสาวเองก็เหมือนกัน แก้มมองหน้าดาวกับแก้ม แล้วบอกพี่ดาวกับมิ้นต์ทำไมดูปกติอ่ะ มิ้นต์เข้าไปกอดคอแก้มแล้วถามเป็นไรมั้ย


แก้มบอกไม่เป็นไรแล้ว แต่เมื่อกี้อยู่ดีๆก็เหม็น... แก้มชะงักแล้วมองดาวก่อนจะพูดว่า เมื่อกี้หนูแค่คิดในใจจะมีจริงเหรอ ไม่เห็นจะมีเลย... ดาวลูบหัวแก้มเบาๆ แล้วบอกเฮ้อนังหนูเอ๊ย แล้วแก้มหันมามองผมแล้วจัยมือเขย่าๆบอกพี่โทนหนูไม่ได้ตั้งใจนะพี่โทน อย่าไล่หนูกลับบ้านเลยนะ แล้วแกเมทำท่าเหมือนจะร้องไห้

ผมบอกเดี๋ยวๆ ไล่อะไร แล้วจะร้องไห้ทำไมเนี่ย แก้มบอกก็เมื่อกี้หนูเผลอคิดไม่ดีง้ะ พี่โทนจะไล่หนูกลับมั้ยง่ะ ผมก็บอกว่าไม่ไล่หรอก แล้วอยู่ดีๆ 3 สาวก็พูดแทบจะพร้อมกัน

" หอมจัง "


ใช่ครับ อยู่ดีๆ สามสาวก็โพร้งขึ้นมา ใจผมก็ชื้นละแบบนี้ แก้มมองไปรอบๆ สองสาวเองก็เหมือนกัน มิ้นต์ถามหอมดอกไม้จัง แถวนี้ไม่เห็นมีเลย ผมก็เลยลูบหัวแก้มเบาๆ แล้วถามว่าหอมดอกไม้เหรอ แก้มบอกงื้มๆ ๆ หอมมม ผมบอกว่างั้นก็แสดงว่าญาติๆพี่ไม่โกรธแล้ว แก้มหน้าจ๋อยๆแล้วถามจริงนะ


ผมบอกอื้ม พี่ไม่โกหกหรอก แก้มก็งื้มๆ ยกมือไหว้ แล้วบอกขอบคุณค่าญาตพี่โทน ... ก็น่ารักไป๊ยัยตัวแสบ ผมก็มอง ดาว มิ้นต์ อีกครั้งแล้วบอกป่ะ พี่พาไปไหว้ปู่  แต่ถึงจะบอกว่าๆม่มีอะไรแล้ง แต่ที่ผมกัฃวบคือแก้มจะฝังใจมั้ยนะ เพราะเรื่องอะไรที่มันเกิดขึ้นมาแล้ว มันไม่มีทางหายไปทั้งหมด ส่วนแก้มเองผมก็กลัวจะฝังใจ ที่โดนอะไรจังๆแบบนี้


เฮ้ออ ยัยตัวแสบเอ๊ยยย ผมเลยพาสามสาวเดินมาอีก มิ้นต์ก็หายใจฟื๊ด ๆ ๆ แล้วบอกว่ากลิ่นหอมจากตรงนี้ง่ะ หอมนวลๆหวานๆ ผมก็ยิ้มเลย ผมบอกป่ะไปไหว้ปู่กัน ซึ่งผมคงไม่ต้องบอกหรอกเนอะว่า ถ้าได้กลิ่นหอมแบบนี้หมายความว่าไง


ผมพาสามสาวเดินเข้ามาในพื้นที่ ของปู่ เข้ามาก็อย่างที่บอกว่าเป็นพื้นที่ของปู่ พื้นที่โล่ง เหมือนลานกว้าง ห้อมล้อมด้วยต้นไม้สูง ตอนนี้ก็ยิ่งดูดีมากขึ้น เพราะเจ๊หมิวกับพี่แมนลงทุนช่วยกันจัดและต่อเติมเพิ่ม แต่ต้องบอกก่อนนะว่าทุกอย่างเป็นไม้ทั้งนั้น แต่เป็นไม้คุณภาพดี พื้นที่ที่เป็นปูนและกระเบื้องก็จะมีแค่ฐานที่ตั้งศาลของปู่เท่านั้น เพื่อความแข็งแรง ผมขอให้นามท่านว่าปู่ไพร


แน่นอนครับว่ามีกระท่อมหลังเล็กๆ สำหรับปู่เทียนมานอนข้างใน อันที่จริง ผมกับพ่อเองก็มาด้วยแหละ พอเข้ามาผมก็เดินนำไปที่กระท่อมก่อนเลย หน้ากระท่อม มีพวกธูปเทียน กับไม้ขีดไฟตราพญานาคอยู่ครับ จุดต่อ ๆ ๆ กัน ผมก็เดินนำมาที่ศาลของปู่ ผมมองที่สามสาวอีกครั้ง แล้วบอกว่า ปู่คอยดูแลในเขตสวนนี้น่ะ และคอยปกครองบริวารของปู่ช่วยดูแลบ้านให้ร่มเย็นด้วย


ผมนั่งลงไหว้ แล้วบอกในใจปู่คร๊าบบบบบ แฮ่ๆ ๆ ๆ เมื่อกี้เล่นซะแรงเลยนะปู่ ผมพามาไหว้ปู่แล้วนะ แล้วสักพักนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น คือให้คุณผู้อ่านนึกถึงกลุ่มมวลความหอม อ่ะพูดแบบตรงๆให้นึกว่ามีคนถือช่อดอกไม้หอมๆมาใกล้ๆ ยิ่งใกล้ ก็ยิ่งได้กลิ่นชัดเจนขึ้น เหมือนมาอยู่ข้างๆ


สิ่งที่สัมผัสได้คือ มีมือมาวางปุ้ปบนหัวแล้วลูบเบา กดๆ เบาๆ ผมพูดในใจว่า ปู่ ผมขอโทษแทนแก้มด้วยนะที่เมื่อกี้แก้มอาจพลั้งพูดไม่ดีเข้าน่ะครับปู่ น้องเขายังเด็กพูดอะไรไม่ค่อยระวัง แล้วก็พวกน้าๆอาๆด้วย พวกน้าแน่ๆแหละที่ทำน่ะเพราะปู่คงไม่ทำ แล้วเสียง ฮื่มมม ก็ลอยมาเลย อ้อ แสดงว่ายอมรับกันแล้วสิ่นะ แล้วตอนนั้นผมก็ได้ยินเสียงเหมือนไม้อะไรบางอย่างลั่นครับ แบบ เอียดด แต่เอียดเดียวนะ ไม่ได้ลั่นจนขนาดชวนผวา
คือมันก็พูดได้ไม่เต็มปากหรอกครับว่าผมมีพลังพิเศษ ซึ่งมันพิสูจน์ไม่ได้ด้วยวิทยาศาสตร์นั่นแหละ สำหรับผมการมีพลังพิเศษนั่นคือการทำให้ทุกอย่างที่มันขัดกับหลักการของโลกเกิดขึ้นได้ อย่างเช่นจุดไฟด้วยมือเปล่า สามารถทำให้แรงโน้มถ่วงรอบๆตัวไร้ผล หรือ พูดง่ายๆคือลอยตัวได้ นั่นแหละผมถึงจะเรียกว่าพลังพิเศษ

เพราะฉะนั้นผมเลยไม่ได้คิดว่าตัวเองมีพลังพิเศษหรือพิเศษกว่าใครๆ ประเทศเราก็มีคนประเภทผมเยอะแยะมากมาย แค่พวกเราไม่รู้จักแค่นั้นเอง ส่วนการสื่อสารกับอะไรพวกนี้ได้ผมคิดว่า... เป็นเรื่องธรรมดาของตระกูลผมแหละครับ แต่ไม่ใช่ว่าเกิดมาแล้วจะทำนู่นนี่นั่นได้เลย ทุกอย่างก็ต้องมีการฝึก การหัด การเรียน ซึ่งผมแทบจะไม่ได้เรียนอะไรเลย

พูดง่ายๆ ตอนนี้ผมไปทางสายกายภาพมากกว่าสายเวทย์ครับ  5 5 5  เอาซะเหมือนเกมส์เลย แต่แบบนั้นคงเข้าใจง่ายกว่า เหมือนระยะเวลาตั้งแต่เกิดมา พ่อเขาก็เลี้ยงผมมาแบบปกติชาวบ้าน การฝึกจิตหรือฝึกไปทางเรื่องนั้นก็จะมีย่าที่คอยสอนบ้าง ถึงท่านจะเข้มงวดผมโคตรๆ ท่านก็ไม่ได้บังคับจนเกินไป ท่านจะเข้มงวดกับสิ่งที่ผมจำเป็นต้องมีติดตัว เช่น สมาธิ ก็อย่างตอนที่ต้องไปนั่งสมาธิในป่าช้านั่นแหละครับ

หลังจากที่ออกมาจากภวังค์นั้น มิ้นต์ก็ถามเป็นไรๆนิ่งไปนาน ผมบอกเปล่าครับ แค่พอมาตรงนี้ สมาธิจะเพิ่มขึ้นน่ะ แก้มก็มองหน้า แล้วมองไปรอบๆ อื้ม เธอยังคงหวาดระแวงสิ่นะ ผมก็ลูบหัวเธอเบาๆ แล้วบอกว่าไม่มีอะไรหรอกแก้ม ถ้าเกิดว่าได้กลิ่นกล้วยไม้หอมๆล่ะก็ แสดงว่าพวกนั้นไม่ถือสาแล้ว แก้มก็พยักหน้างื้มๆ ผมก็เลยพาสามสาวมานั่งที่หน้ากระต๊อบนั้น


ดาวก็ถามว่าทำไมมีกระต๊อบตรงนี้ล่ะพี่โทน ผมก็เลยบอกว่าถ้าปู่พี่ลงมาหา ส่วนมากปู่พี่จะมานอนที่นี่น่ะ ดาวมองหน้าผมแล้วพูดว่านอนในนี้เนี่ยนะพี่โทน ผมก็บอกอื้มใช่ ปู่พี่ท่านชอบอะไรที่สงบๆน่ะเหมือนกับบ้านที่ต่างจังหวัดน่ะ แล้วเวลาบ้านจะมีงานใหญ่ๆ ส่วนมากพี่ก็ต้องมานอนที่นี่แหละ มิ้นต์เกาะแขนผมเลยนะ แล้วถามว่านอนได้จริงเหรอ ผมบอกว่าก็นอนได้สิ่ นี่บ้านพี่นะ


มิ้นต์พูดแล้วก็มองรอบๆ ผมก็เลยวางมือปุ้ปปป บนหัวเบาๆแล้วบอกว่า ไม่มีญาติผู้ใหญ่คนไหนที่จะแกล้งลูกหลานหรอก ก็ยกเว้นว่าจะดื้อแหละน่ะ ผมพูดแล้วก็เผลอลูบคางตัวเองแล้วพูดว่า อื้มม แต่ก็เคยโดนเพราะดื้อแหละนะ มิ้นต์ก็เข้ามากอดผมเลย แก้มก็กอดแขน ผมบอกเดี๋ยวๆไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้นหรอกน่า แก้มบอกโหยยย เมื่อกี้หนูยังจะร้องไห้เลย ผมลูบหัวแก้มแล้วบอกว่า


ไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ย แก้มพยักหน้างื้มๆ ซึ่งผมก็รู้ว่าแก้มยังคงตระหนกตกใจนั่นแหละ ไม่มีใครที่จะหายกลัวได้ง่ายๆหรอก ก็ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะมีผลอะไรตามมาแฮะ แก้มอาจจะไม่กล้ามาบ้านผมอีกเลยก็ได้ ลมพัดมาดาวก็บอกว่าลมพัดดีจังเลยพี่โทน แบบนี้ก็นอนได้สบายๆเลยนะ ผมก็บอกอื้มช่ายแหละ ดาวบอกบ้านดาวก็เหมือนกัน ดาวชอบนอนฟังตอนต้นไม้โดนลมพัด


แก้มบอกงื้มๆ ตอนไปบ้านเจ๊ที่สระบุรี ต้นไม้ก็เยอะเนอะพี่ดาว ดาวบอกอื้มๆ เอาล่ะๆ ผมบอกว่าป่ะกัน ใกล้จะเที่ยงแล้วสงสัยต้องไปทำกับข้าวกินกันแล้วล่ะ แก้มบอกเย้ไปกัน ๆ ๆ จะไปช่วยแม่ทำกับข้าว ผมก็บอกแปปนึงนะ ผมเดินขึ้นและเข้าไปในกระต๊อบ แล้วมองรอบๆ ๆ อื้มยังสะอาดดี แต่ยังไงซะผมก็ควรต้องความสะอาดบ้างแหละ แต่ว่าตอนนี้ก็คงไม่สะดวกเท่าไร


เพราะว่าไม่ได้เอาถุงดำมา ไม่อยากวาดฝุ่นลงดินอ่ะครับ แล้วผมก็พาสามสาวเดินออกไป แล้วพอหันไปมองอีกทีเพราะเอะใจ แล้วผมก็ได้เห็นแหล่งของเสียงไม้ลั่นเมื่อกี้ เพราะที่เห็นก็คือปู่ไพรท่านนั่งอยู่ที่แคร่ไม้ตรงนั้น ผมยกมือไหว้อีกครั้งและก็พาสามสาวเดินออกมา ระหว่างนั้นก็เจอคนงานแหละครับ เขาบอกโทน อาทศบอกให้คัดผลไม้ไว้ให้น่ะอยู่ในเข่งไปดูด้วย ผมก็ครับเดี๋ยวไปดู ผมถามว่าแล้วมีอะไรกินกันมั้ยหนิ เขาบอกเอามาแล้ว

แต่เดี๋ยวพี่ทิพย์จะทำเลี้ยงเพิ่ม ซึ่งพอออกมาแล้ว พวกบริษัททำห้องน้ำก็มากันแล้วล่ะครับ ผมก็งงๆนะว่าวันเสาร์ทำงานกันด้วยเหรอ พอผมเดินมาเหมือนเขาจะผมได้ แต่ไม่เดินเข้ามานะเขายืนรอตรงนั้น พอผมกับสามสาวเดินผ่านต้นแสงจันทร์มาปุ๊ป เขาก็เข้ามาไหว้สวัสดีคุณโทน ผมก็รับไหว้แหละครับอายุเขามากกว่าผมแน่นอนล่ะ

เขาก็ยืนแฟ้มให้ผมดู ผมถามก่อนเลยว่าติดขัดปัญหาตรงไหนมั้ยครับ เขาบอกว่าก็นิดหน่อยครับ เพราะด้วยพื้นที่รอบๆเป็นสวน ตอนกลางคืนอาจจะมีแมลงตัวเล็กๆบินเข้าไปข้างใน เลยจะเพิ่มอุปกรณ์เสริมเพื่อป้องกันในส่วนนั้น แล้วเขาก็เอามาให้ผมเลือกมาว่าจะให้วัสดุแบบไหน ผมก็บอกยื่นแฟ้มคืนให้เลยแล้วบอกว่า เป็น 100 แบบนี้ผมตาลายแน่ๆครับ


เอาเป็นว่าช่วยจดที่ผมจะบอกเพื่อลด Scope ลงมาหน่อยนะครับแบบนั้นน่าจะประหยัดเวลาได้เยอะเขาก็บอกได้ครับๆ แล้วก็เอา I pad หรืออะไรหว่า เคยเห็นของพี่แท-โอ รอบนึง ไม่ได้ๆต้องเก็บอาการหน่อยเดี๋ยวเขาจะรู้ว่าผม Low Tech ผมก็บอกความต้องการไป บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ต้องทนชื้นได้ แล้วถ้ากางลงมาต้องไม่ขวางวิวสวยๆของบ้านตอนกลางคืน เนี่ยบอกไปอย่างสองอย่างผมก็รู้เลยว่า มันต้องมาในรูปแบบตาข่ายแน่นอน

ผมก็บอกว่าอยากได้อะไรแบบไหน เขาก็จิ้ม ๆ ๆ  แล้วก็เหลือมาให้ผมเลือกอยู่ 5 อย่าง เออสวยๆใช้ได้ ผมก็ถามว่าอีกนานมั้ยกว่าจะถึงขั้นตอนติดตั้งตัวนี้ เขาบอกว่าก็ต้องรอให้ทุกอย่างเรียบร้อยอาจจะต้องใช้เวลาราวๆ 2 สัปดาห์ ผมบอกโอเคครับ งั้นผมขอเวลาเลือกสักวัน 2 วันนะ แล้วจะโทรกลับไปแจ้งเขาบอกโอเค  แล้วเขาก็ถามว่าประตูโทริอิ คุณโทนอยากได้สูงสักกี่เมตร ผมก็มองๆแล้วบอกว่า


ช่วยดูให้มันไม่สูง และ ไม่ต่ำจนเกินไปแล้วกันครับ ขอให้ดูเข้ากับโรงอาบน้ำให้ดีที่สุด เขาบอกได้ครับ ทางบริษัทเขาจะจัดการเอง แล้วบอกว่าทางบริษัทของพวกเขาจะทำให้สุดฝีมือให้สมกับที่คุณรุกะไว้วางใจ นั่น... ชิบหายละพูดชื่อรุกะขึ้นมาเอง แล้วเชื่อมะแก้มกับมิ้นต์คือหันมองเลย กำลังจะอ้าปากถามผมแหละ แต่ตอนนั้นอยู่ดีๆดาวก็วางมือบนไหล่ของสองสาวแล้วบอกป่ะ ไปช่วยแม่ทิพย์ทำกับข้าวกันเถอะ


มิ้นต์หันมาถามอะไรอ่ะพี่ดาว ดาวก็เลยบอกว่าไม่อยากทำคะแนนเอาใจแม่พี่โทนเหรอ แล้วอยู่ดีๆมิ้นต์ก็เดินไปเลย ปรู๊ดดด แก้มบอกเง้ออ รอเค้าด้วยแล้วก็เดินไปด้วยกัน ดาวก็หันมามองผมแล้วยิ้มนะ เธอบอกว่าพี่โทนอยากกินไรเพิ่มมั้ย เมื่อกี้ดาวเห็นไก่แว๊ปๆ ผมก็เลยบอกว่าทอดไก่ให้หน่อยนะ ไก่โกกิอ่ะ ดาวบอกได้เลยยยยย แล้วเธอก็เดินเข้าไปในบ้าน พนักงานก็มองหน้าผมแล้วถามว่า ตัวเขาทำอะไรผิดไปหรือเปล่า


ผมบอกไม่เลยครับไม่เลย ยังไงก็ฝากอัพเดทด้วยนะครับ ยังไงก็ ผมไว้นะครับ แล้วผมก็ให้ ID msn ไป เขาก็จดไปนั่นแหละ แต่เขาถามว่าคุณโทนมี Pin BB มั้ยครับ . . . เออว่ะ ผมพึ่งซื้อ BB นี่หว่า แต่ก็เอ่อ.. ยังไม่ได้เอามาใช้เลย ยังอยู่ในกล่องนั่นแหละกลับไปค่อยใช้แล้วกัน ผมบอกครับเดี๋ยวไว้ค่อย นะครับ จากนั้นก็แยกกันครับผมก็เข้าไปในบ้าน เห็นแก้มกับมิ้นต์กำลังช่วยแม่ทำกับข้าว ส่วนดาวก็กำลังคลุกไก่กับแป้งโกกิอยู่


ผมถามทำไรกัน คือก็รู้แหละครับว่าทำกับข้าวอยู่ แต่ก็ยังจะถาม แก้มกับมิ้นต์หันมา ผมนี่นิ่งเลย ผมถามนี่ไปตกกระป๋องแป้งที่ไหนกันมา เพราะว่าทั้งสองคนคือหน้ามีแป้งทอดกรอบ แปะ ๆ หน้าอยู่ ผมนี่ก๊ากเลยครับ ดาวบอกก็เมื่อกี้ทำเป็นแย่งกันแกะถุงโกกิไง บีบไปบีบมามันก็พุ่งใส่หน้าสิ่ โอยยย แต่ละคน มิ้นต์บอกแก้มแหละมาแย่ง แก้มบอกเค้าไม่ได้แย่งนะ ผมก็บอกไปล้างหน้ากันก่อนเลยไปสองคน


สองคนก็อื้ออออ แล้วก็พากันไปล้างหน้าในห้องน้ำครับ แม่ผมก็เดินมาแล้วถามว่าจะกินไก่ทอดเหรอหืม ผมก็เดินไปแล้วบอกอื้อไม่ได้กินนานแล้ว ทอดเองยังไงก็ไม่อร่อยอ่ะ อีกอย่างทอดที่หอพักก็ไม่สะดวกเลย แม่บอกอื้มๆ หนูดาวอาสาทอดแล้วน่ะ ผมก็บอกค๊าบๆ หันไปดาวก็กำลังคลุกๆแป้ง เอาน้ำเย็นเทใส่แล้วผสม ผมก็ถามว่า อ้าวเอาน้ำเย็นเลยเหรอ ดาวบอกว่าถ้าใช้น้ำเย็นจะดีกว่าพี่โทน ดาวผสมๆ ๆๆ


แปปนึงแก้มกับมิ้นต์ก็เดินมาจากห้องน้ำแล้วบอกว่า พี่โทนหนูขอผ้าหน่อย ผมก็บอกอ่ออื้มรอแปปพี่ไปเอาในห้องให้ แต่พอผมเดินมา มิ้นต์กับแก้มก็เดินตามมา ผมก็ถามเอ้าตามมาทำไมเนี่ยรอนี่แหละ มิ้นต์บอกว่าจะถือไปทำไมหลายรอบขึ้นไปเช็ดหน้าแล้วก็เอาไว้ในห้องเลยดิ่ ผมก็ เอะ เอะ เอ..... ได้เหรอวะ ผมก็หันไปมองแม่ แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร หันไปมองดาว ดาวก็ทำท่าขำ ผมก็เลยอ่ะมามา แต่ระวังหน่อยนะบันไดมันชัน


ก็นะใครที่มีบ้านต่างจังหวัดก็คงเข้าใจว่าด้วยพื้นที่ที่จำกัดและเป็นบ้านสองชั้น บันไดก็ต้องชันอยู่แล้ว พอเข้ามาในห้องผมก็หยิบผ้าขนหนูให้ เฮ้ยๆๆ อันนี้ของใหม่นะ ซักแล้วตากพอแห้งแล้วก็แพคใส่พลาสติกไว้กันไว้ ผมแกะออกมาให้มิ้นต์กับแก้มใช้ พอแก้มเช็ดเสร็จ เธอก็ถามว่าที่นอนพี่เหรอพี่โทน ผมบอกอื้มใช่ แล้วยัยตัวแสบก็ทิ้งตัวนอนเลย แล้วบอกฮื๊มมมม กลิ่นคุณแฟนน มิ้นต์ก็บอกแก๊มมม ทำไรน่ะ โรคจิตป่ะเนี่ยไปดมกลิ่นที่นอน


แก้มบอกฮื๊มมม แล้วก็ถูๆไถๆหน้าบนที่นอน ผมก็บอกแก้มๆ พึ่งล้างหน้ามา เดี๋ยวโดนฝุ่นอีก แก้มก็บอกงื้มมมม แล้วตอนนั้นมิ้นต์ก็ถามว่าตากไว้ไหน ผมก็บอกเอามานี่มา แล้วผมก็ไปตากไว้กับที่ตากแบบมินิๆของผม มิ้นต์ก็มองๆ ๆ ๆ แต่ไม่พูดอะไร แก้มก็ดึงมือผมแล้วบอกมานั่ง ๆ ๆ พอผมนั่งบนที่นอนแก้มก็นอนหนุนตักเลย แล้วบอกฮี่ ๆ ๆ ผมก็ถามหืมอะไรล่ะน่ะ แล้วมิ้นต์ก็มานั่งข้างๆตุ้บ แล้วบอกแก้มพอเลย ลงไปข้างล่างได้แล้ว ไปช่วยแม่ทำกับข้าว


แก้มบอกเง้อออออ ฮืออออ ก็ด้ะ แล้วก็ลุก ๆส่วนมิ้นต์ก็มองหน้าผมแล้วบอกว่าอย่าคิดอะไรลามกเชียวนะ ผมก็บอกบ้าน่าคิดอะไร มิ้นต์บอกไว้ใจไม่ได้หรอกคนหื่นแบบนี้ ผมก็จับแขนแล้วบอกว่าก็ตอนหื่นใส่ไม่เห็นห้าม แก้มเข้ามาเบรกแล้วบอกห้ามมมมมมม มิ้นต์บอกไรแก้มเค้าไมได้ทำไรเลย แก้มบอกมะรู้ล่ะลงไปทำกับข้าวดีกว่า แล้วก็พากันลงมาแหละครับ


ผมลงมาก่อนแล้วค่อยพยุงรับสองสาวครับ พอลงมาทั้งสองคน พ่อผมที่กำลังยืนกินน้ำอยู่ก็นิ่งเลย ผมนี่คิดในใจละชิบหายแน่ๆ พ่อผมกระดกเอื้อก อ้าวแม่กับดาวไปไหน ผมก็ถามตัดบททันทีว่าแม่ล่ะพ่อ พ่อบอกพาหนูดาวไปเก็บสะเดา แล้วแก้มกับดาวก็พูดว่าหนูขอไปช่วยด้วยค่ะ แล้วก็เดินปรู๊ดออกไปเลย เอ้าแล้วรู้เหรอน่ะว่าไปทางไหน พ่อผมกระดกน้ำอีกที แล้วบอก


ไอ้ลูกหมาเอ้ยยยย กลางวันแสกๆเลยนะ ไม่เกรงใจแม่เอ็งบ้างหรือไง  อ้ะเดี๋ยวๆๆๆ พ่อๆๆๆ ไม่ใช่แล้วผมรีบเดินไปหาพ่อแล้วบอกว่าพ่อๆไม่ใช่แล้วพ่อ เมื่อกี้ล้างหน้าไงสองคนนั้นน่ะ ผมแค่พาไปเช็ดหน้าเฉยๆ พ่อผมมองหน้าแล้วบอก อืมๆ คราวก่อนก็แบบเนี๊ยะบอกว่าทำงานแล้วปิดไฟมืดตึ้บ.... เดี๋ยวพ่อ !!! พ่อฟังลูกชายก่อนพ่อ !!!


ของมันเคยเลยละแวง










Samart Phowongphailert