เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 43 : เคลียร์ใจกับหมอพลอยและครูเบสท์ Part 5.5

[RedderRen]

เกินโหลแล้วนะลุงพล

[tee1402]

ลุงเดี๋ยวก็จุกหรอก

[lit260499]

มีสาวใหม่มาเพิ่มอีกแล้ว

[Zero100]

หน้าร้อนแล้ว ลุงพลน่าจะพาสาวๆไปเที่ยวทะเล

[[email protected]]

มันจะเคลียร์ได้จิงๆ หรอ

[au2000]

ใช้นิ้วแก้ขัด แต่จะให้ดีต้องให้ลุงพลช่วย

[KLM]

และแล้ว ก็ใจอ่อน

[nok69]

เป็นธรรมดาเคยได้กินแล้วก็อยากอ่ะ

[thavada]

อ้าว ลุงพลท่าจะเกิน 12 นางฟ้าซะและ ไม่เป็นไรชอบของแถม

[Dekmaha]

เอาใจช่วยลุง

[JamezazaJame]

มอมม

[Boon1983]

    

[Teerapong2534]

พูดคุยก่อนอ่าน : มาก่อนกำหนดเล็กน้อย สำหรับตอนพิเศษ Part5.5 ที่ตอนแรกผมจะให้น้องอีฟกับน้องแนนมีบท แต่พอเขียน ๆ ไป ผมคิดว่าผมตัดน้องแนนออกไปก่อนดีกว่า เพราะอยากเน้นกลุ่มตัวละครสาว ๆ ในวิทยาลัยพยาบาลก่อนเป็นอันดับแรก ซึ่ง ณ ขณะนี้ น้องอีฟคือตัวละครที่ตกสำรวจ เพราะไม่ได้ไปมีส่วนร่วมกับองค์ประชุมของลุงพลและพี่ ๆ เพื่อน ๆ ของเธอทั้ง 7 คน

ฉากนี้เป็นฉาก Masturbation ของน้องอีฟ ที่กลายเป็นคนเก็บอารมณ์และมีความต้องการทางเพศสูงขึ้นกว่าเดิม เรียกได้ว่าฉากนี้คือฉากทำลายภาพลักษณ์และบุคลิกของตัวละครที่น่ารักและใสซื่ออย่างน้องอีฟแบบยับเยินกันเลยทีเดียว ผมละชอบจริง ๆ เขียนตัวละครสาว ๆ ให้ออกมาน่ารักแล้วใจแตกในภายหลัง ก็ให้ถือว่าตอนนี้เป็นฉากผ่อนคลายคั่นจังหวะฉากเครียด ๆ ที่ผมสาดมาแล้วหลายตอนนะครับ

และฉากนี้ ผมจะถือโอกาสเปิดตัว 'ตัวละครในซอกหลืบ' อย่าง  ศ.นพ.สมยุทธ์ ร่วมพิบูลย์ อธิการบดีวิทยาลัยพยาบาลของเรานี่เอง แต่อย่าคาดหวังว่าแกจะมีบทอะไรมากมายนะครับ ผมสร้างแกมาเป็นตัวประกอบเฉย ๆ

นอกจากนี้ ก็ยังมี น้องเปเปอร์ ชนิกานต์ สาวเมืองพิษณุโลกยังมีบทบ้างนิดหน่อย หลายคนเริ่มสงสัยละซิ ว่าตกลงจะมีตัวละครสาว ๆ ของลุงพลเพิ่มอีกเหรอ

ผมขอตอบว่า 'อาจจะ' แต่ผมเขียนเผื่อเอาไว้ในอนาคตเป็นภาคแยกครับ ไม่ได้รวมอยู่ในจักรวาลหลักของลูก ๆ องค์ตุลาการสวรรค์เสียทีเดียว

ความเดิมตอนที่แล้ว

//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=284267.0

ณ โรงอาหารของวิทยาลัยพยาบาล

"วิทยาลัยแพทย์และพยาบาลของเรา มีประวัติศาสตร์ที่น่าภาคภูมิใจ เราได้สร้างบุคลากรทางการแพทย์และพยาบาลที่มีความรู้และความสามารถเพื่อช่วยดูแลสุขภาพของพ่อแม่พี่น้องชาวไทยจากรุ่นสู่รุ่น เราดูแลลูกหลานนักศึกษา ทั้งฝ่ายพยาบาลศาสตร์และแพทย์ศาสตร์เหมือนลูกของเราเอง เพราะฉะนั้นท่านผู้ปกครองโปรดวางใจได้ ว่าเราจะดูแลและอบรมบุตรหลานของท่านให้เป็นบุคลากรแห่งวงการสาธารณสุขที่มีคุณภาพสู่สังคมไทย"



(ศ.นพ.สมยุทธ์ ร่วมพิบูลย์ อธิการบดีวิทยาลัยพยาบาล)

ภาพบนหน้าจอโทรทัศน์ คือภาพของ ศ.นพ.สมยุทธ์ ร่วมพิบูลย์ อธิการบดีของทางวิทยาลัยพยาบาล ที่ได้ออกมากล่าวถึงประวัติและความเป็นมา รวมไปถึงเป้าหมายในการสร้างบุคลากรด้านการแพทย์และพยาบาลที่มีความสามารถเพื่อช่วยดูแลสุขภาพของพ่อแม่พี่น้องชาวไทยสืบไป

"ขอให้พ่อแม่พี่น้อง ผู้ปกครองเชื่อใจ ว่าผมจะดูแลบุตรหลานของท่าน ทั้งชายและหญิง หรือเพศทางเลือกที่สาม" ศ.นพ.สมยุทธ์ ร่ายยาวถึงความตั้งใจของตนเอง "ให้เหมือนดั่งบุตรหลานในสายเลือดของกระผม วิทยาลัยแห่งนี้ จะประสิทธิประสาทวิชาความรู้ด้านการแพทย์และพยาบาลให้บุตรหลานของท่าน"

แม้จะเป็นการกล่าวด้วยความภาคภูมิใจจากอธิการบดี แต่ดูเหมือนว่าเหล่าบรรดานักศึกษาแพทย์และพยาบาล ที่กำลังนั่งกินอาหารอยู่บนโต๊ะ ต่างไม่มีใครสนใจใยดีอะไรกับภาพวิดีทัศน์บนโทรทัศน์เลยแม้แต่น้อย

เช่นเดียวกับอรัญญา ที่กำลังเช็ดปากด้วยกระดาษทิชชู่ หลังจากกินเกาเหลาหมูเนื้อเปื่อยและข้าวเปล่าจนอิ่ม สาวโลกส่วนตัวสูงลุกขึ้นหยิบจานชามไปวางเก็บไว้ตรงรถเข็นที่ทางแม่บ้านโรงครัวเตรียมไว้แล้ว

ตั้งแต่เปิดเทอมมา อรัญญากลายเป็นคนเก็บเนื้อเก็บตัว ส่วนหนึ่งเพราะเพื่อนรักอย่างเดือนดาราดันแยกตัวไปอยู่หอนอก เพราะเธอเอารถยนต์ที่บ้านมาขับได้แล้ว ในขณะที่ตัวของเธอ อย่าว่าแต่รถยนต์เลย มอเตอร์ไซค์ เธอยังขับไม่เป็นเลย ด้วยเหตุเพราะทางบ้านของเธอเป็นห่วง กลัวลูกสาวของบ้านได้รับอันตรายจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ พ่อกับแม่ของอรัญญาเลยตกลงกันว่า ถ้าอรัญญาเรียนจบพยาบาลศาสตร์เมื่อไร จะให้เธอขับรถยนต์ทีเดียวไปเลย ซึ่งตัวเด็กสาวก็ไม่ได้แสดงท่าทีอิดออดอะไร

"ผมในฐานะอธิการบดี ขอให้คำสัญญาว่าวิทยาลัยของเรา จะไม่หยุดยั้งในการการบุคลาการด้านการแพทย์และพยาบาลที่มีคุณภาพ จริยธรรม คุณธรรม และสามัญสำนึกแห่งวิชาชีพคือสิ่งที่เราสอนลูกหลานของเราทุกคน พวกเขาเหล่านี้คือต้นกล้าที่จะเติบโตขึ้นมาเป็นกำลังสำคัญของประเทศต่อไป"

ภาพวิดีทัศน์ของอธิการบดียังคงฉายบนหน้าจอโทรทัศน์ต่อไป โดยที่ไม่มีนักศึกษาคนไหนให้ความสนใจชะเง้อมองเลยแม้แต่น้อย บางคนที่พึ่งเข้ามาในโรงอาหาร ก็กำลังถกเถียงกับเพื่อนที่มาด้วยกันว่ามื้อเที้ยงนี้กินอะไรกันดี หรือบางคนที่กำลังนั่งกินอาหารอยู่บนโต๊ะ ก็กำลังนั่งอ่านหนังสือ หรือบางคนก็ชิวหน่อยก็สไลด์มือถือดูฟีดบนเฟสบุ๊คไปตามเรื่อง

ส่วนอรัญญา เธอเดินสะพายกระเป๋ามุ่งหน้าไปยังห้องน้ำหญิง ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากโรงอาหารมากนัก สาวน้อยผิวเหลืองนวลเดินเข้าไปในห้องน้ำ เธอชะเง้อมองหาห้องที่อยู่มุมสุดที่ประตูยังเปิดแล้วจึงเดินเข้าไป ก่อนที่จะล็อคประตู และวางสายสะพายกระเป๋ากับที่แขวนบนประตู



แล้วทันใดนั้น น้องอีฟก็หันหลัง ก้มตัวปิดฝาชักโครงลง ก่อนหย่อนตัวนังบนฝาชักโครก และเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาราวสามเม็ด จนเผยให้เห็นเสื้อซับในสีขาว

น้องอีฟไม่ได้มาเพื่อปลดทุกข์เสียหน่อย เธอมาเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์กำหนัดที่คุกกรุ่นอยู่ภายในใจของเธอ นับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เธอแอบไปพลอดรักถึงบ้านลุงพล จนทำให้เธอเกือบสอบตกไฟนอล รวมไปถึงเหตุการณ์ก่อนช่วงเปิดเทอม ที่นาถชวนเธอไปบรรเลงเพลงไทยเดิม จนเปียกเยิ้ม

"อ๊า..." ใครเลยจะคิด ว่าเด็กสาวที่ดูเรียบร้อยอ่อนหวานอย่างอรัญญาจะมีมุมแบบนี้ แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ กิน ขี้ ปี้ นอน มันเรื่องธรรมดาสามัญของมนุษย์ทั้งชายและหญิง หรือแม้กระทั่งเพศทางเลือกที่สาม

อรัญญาถลกขอบเสื้อซับในขึ้นมา จนเผยให้เห็นหน้าอกขนาดเท่าซาลาเปาเซเว่น ที่ถูกซ่อนอยู่ใต้บราเซียสีขาว ว่าแล้วสาวปราจีนคนสวยก็ถลกขอบบราเซียออก จนเผยให้เห็นยอดถันบอด ๆ สีชมพูอ่อน

"จ๊วบ..." น้องอีฟ อรัญญาดูดนิ้วชี้ของตัวเองดังจ๊วบ ก่อนเลื่อนฝ่ามือลงไป ใช้นิ้วชี้ที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายเขี่ยตรงยอดปทุมถันที่บอด ทั้งขวาและซ้าย แล้วเด็กสาวก็ลุกขึ้น เพื่อถลกชายกระโปรงพลีทขึ้นมาเหนือเอว จนเผยให้เห็นเนินสาวที่โหนกนูนกำลังดีภายใต้ร่มผ้าสีขาว

"อือ...อือ...อือ" น้องอีฟค่อย ๆ ถ่างขาออก จนเผยให้เห็นสิ่งที่น่าอับอายตรงบริเวณร่องแก่นกลางกายสาว มันคือรอยชื้นแฉะ ว่าแล้วเด็กสาวจากจังหวัดปราจีนบุรี ก็ล้วงมือซ้ายเข้าไปในกางเกงใน

"อ๊า...อ๊า...อ๊า" สาวน้อยปราจีนเอนตัวพิงกับตัวถังน้ำชักโครก มือขวาหยอกเย้าปทุมถันทั้งซ้ายและขวาสลับกับเขี่ยเม็ดบัวสีอ่อนด้านบนที่เริ่มชูชัน ส่วนมือซ้ายลูบไล้ ลูบคลึงจุดที่เปราะบางที่สุด



แต่ดูเหมือนว่าอารมณ์มันยังไปไม่สุด ว่าแล้วน้องอีฟก็จัดแจงเปลี่ยนท่าตัวเองอีกรอบ เธอลุกขึ้น และตัดสินใจถลกกางเกงในออกจากเท้า จนเผยให้เห็นความชื้นแฉะที่ติดกางเกงชั้นในของเธอ

ใครเลยจะคิด ว่าเด็กสาวที่ดูน่ารักไร้เดียงสาคนนี้ บทจะเงี่ยน ก็เงี่ยนได้แบบไม่น้อยหน้าใคร เธอถือกางเกงในสีขาวตัวจิ๋วที่เลอะคราบเปียกชื้น เพื่อดอมดมกลิ่นของเหลวที่สกัดมาจากร่างกายของตัวเธอเอง

"ฟุดฟิด ๆ" อรัญญาดอมดมกลิ่นอับชื้นจากรอยด่างดวงบนกางเกงชั้นในของเธอ แต่ดูเหมือนว่ามันยังไม่สามารถเติบเติมความอยากรู้อยากเห็นได้ ว่าแล้วเด็กสาวจึงลองชิมคราบด่างดวงนั้นดู

"แผล๊บ...แผล๊บ...แผล๊บ" เมื่ออีฟได้สัมผัสกับของเหลวที่หลั่งออกมาจากร่างกายของตัวเอง เธอก็พบว่ารสชาติของมันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด รสชาติมัน ๆ หวาน ๆ คล้ายนมจืด ไม่แปลกใจเลยที่ตอนนั้น ลุงพลและนาถถึงจับยกซดอย่างเอร็ดอร่อย



"อื้อ...อื้อ...อื้อ" ใบหน้าของอรัญญาเริ่มแดงก่ำ สาวหวานเริ่มตกอยู่ในอาการงุ่นง่าน ว่าแล้วเธอก็วางกางเกงชั้นในบนหน้าตัก แล้วล้วงมือซ้ายลงไปบี้เม็ดสยิวเบื้องล่าง

"อื้มม...อื้มม...อื้มม" เพราะกลัวว่าใครจะมาได้ยินเสียงไม่พึงประสงค์ สาวอีฟเลยต้องกลั้นใจเม้มปาก เพื่อไม่ให้เสียงดังเล็ดลอดออกไปนอกห้องน้ำที่เธอนั่งอยู่

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก"

"อื้อ...อื้อ...อื้อ"

"แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ"

ด้วยอารมณ์ที่พาไป รอบนี้อรัญญาคนสวยเลยเลื่อนนิ้วกลางผ่านรอยแยกบนแคมเนื้อ ก่อนกดเข้าไปในร่องเนื้อที่ชื้นแฉะเพื่อระบายความใคร่

"แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"อืมม...อืมม...อืมม"

มันเป็นความเสียวที่ไปได้ไม่สุดทาง แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไร เพราะอรัญญาไม่อาจส่งเสียงครวญครางออกมาได้ เพราะกลัวว่าเสียงครางของเธอจะดังเล็ดลอดออกมานอกห้องน้ำที่เธอกำลังใช้เป็นสถานที่บำบัดความใคร่ และนอกจากนี้ กลุ่มเด็กพยาบาลปีหนึ่ง ที่กำลังจะไปเรียนวิชาพละศึกษา ก็เดินกรูกันเข้ามาในห้องน้ำ พร้อมกับส่งเสียงเจื้อยแจ้วเหมือนนกแก้วนกขุนทอง

"แก ๆ เดี๋ยวคาบบ่ายเราเรียนตีแบตกับอาจารย์พีระใช่ป่ะ?"

"ใช่แล้ว"

"ที่ไหนอ่ะ? โรงยิมป่ะ?"

"ใช่แล้ว"

อรัญญาที่กำลังสำเร็จความใคร่ ต้องค่อย ๆ ชะลอความเร็วลง เพื่อไม่ให้พวกเด็กพยาบาลปีหนึ่งที่ยืนแต่งหน้าแต่งตาอยู่ด้านนอกได้ยิน

"มึง!!! หลีกทางหน่อย!!! กูปวดขี้!!!"

"มึงก็เข้าไปขี้ดิวะอีซูซี่!!!"

ภายนอกห้องน้ำที่อรัญญานั่งสำเร็จความใคร่อยู่ มีเด็กนักศึกษาคณะพยาบาลที่เป็น LGBTQ+ ที่ชื่อซูซี่ กำลังเดินเข้ามาหาห้องน้ำเพื่อปลดทุกข์หนัก และหวยก็ตกมาที่ข้าง ๆ ห้องของอรัญญา

"ปัง!!!"

"กูไม่ไหวแล้ว!!! กูไม่ไหวแล้ว!!!"

"แพร๊ดด!!! ปู๊ดด!!! ปู๊ดด!!!"

"โหย!!! อีดอก!!! เสียงตดมึงอ่ะดังออกไปถึงข้างนอกละ!!!" กลุ่มเด็กพยาบาลปีหนึ่งถึงกับโวย บางส่วนก็หัวเราะด้วยความขบขัน "น่าเกลียด!!!"

ทางฝั่งสาวอีฟ พอได้ยินเสียงและกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์จากห้องข้าง ๆ ก็ทำเอาอารมณ์หวามของเธอเหือดแห้งไปในบัดดล โดยเฉพาะกลิ่นคาวที่ลอยมาจากห้องข้าง ๆ ทำเอาสาวปราจีนถึงกับต้องล้วงยาดมในกระเป๋าถือ



"ซู๊ดด!!! ซู๊ดด!!!" ค่อยยังชั่วหน่อย ที่สาวอีฟมักจะพกยาดมติดตัวไว้เสมอ เลยทำให้กลิ่นไม่พึงประสงค์จากข้างห้องพอทุเลาลงได้บ้าง

"อีซูซี!!! พวกกูจะไปโรงยิมแล้วนะ!!! มึงขี้เสร็จยัง!!!"

"รอกูก่อน!!! กูใกล้จะเสร็จแล้ว!!!"

"ให้เร็วเลยมึงอ่ะ!!!"

อรัญญาอารมณ์เปลี่ยว ที่นั่งอยู่บนฝาชักโครก ทำได้แค่เพียงดมยาดมย้อมใจและรอคอย จนกว่ารุ่นน้องที่เป็นสาวสองข้าง ๆ ห้องจะปลดทุกข์จนเสร็จ หลังจากเสียงชักโครกดังขึ้น เธอก็มั่นใจว่าจะไม่มีใครเข้ามารบกวนช่วงเวลาที่แสนรัญจวนของเธออีกต่อไป ว่าแล้ว เธอก็ล้วงมือซ้ายลงไปซ้ำรักตรงร่องเนื้อเบื้องล่างตามเดิม

"แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ"

"งื้อ...งื้อ...งื้อ"

"ลุงพลขา...อืออ...นาถจ๋า...อืออ"

แม่สาวปราจีนติ้วไป ก็คิดถึงภาพเหตุการณ์ตอนที่เธอกำลังมีเซ็กส์กับลุงพลด้วยทวงท่าต่าง ๆ รวมไปถึงภาพเหตุการณ์ล่าสุด กับประสบการณ์หญิงรักหญิงของเธอและนาถลดา

"อ๊า!!! อ๊า!!! อ๊า!!!"

"แบบนี้ดีกว่าเยอะเลยป่ะอีฟ?"

"อื้ออ!!! อื้ออ!! อื้ออ!!!"

ภาพของนาถลดา นั่งทาบทับบนร่างของอรัญญา โดยให้แก่นแท้แห่งความเป็นหญิงได้สัมผัสและเสียดสี จนสารคัดหลั่งเปียกเยิ้มไปทั่วหน้าขา

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก"

"แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ"

"งื้อ...งื้อ...งื้อ"

ดูเหมือนว่าประสบการณ์ดนตรีไทยแบบฉบับหญิงรักหญิง จะเป็นอะไรที่ถูกใจสาวหวานอย่างอรัญญามากกว่า กายสาวของเธอบิดเกร็ง ในขณะที่มือซ้ายกำลังจ้วงร่องเนื้อด้วยนิ้วกลางของตัวเองจนของเหลวสีขาวไหลเยิ้มลงมาจนถึงง่ามก้น

"แจ๊ะ...แจ๊ะ...แจ๊ะ"

"อ๊า...อ๊า...อ๊า"

"อึ๊ก!!! อึ๊ก!!! อึ๊ก!!!"

ภาพในหัวพร่ามัวเป็นสีขาว ร่างของอรัญญาผู้อ่อนหวานก็กระตุกอย่างรุนแรง ในห้องน้ำหญิงที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากโรงอาหาร สาวปราจีนนั่งหายใจเหนื่อยหอบหมดสภาพบนฝาชักโครก

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก" พอเริ่มตั้งสติได้ สาวน้อยจากปราจีนยกมือซ้ายขึ้นมากางนิ้วทั้งห้าออก โดยเฉพาะนิ้วกลาง ที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักจากร่องเนื้อของเธอเอง

ด้วยอารมณ์หวามที่ยังคุกกรุ่น สาวน้อยจึงล้วงมือซ้ายลงไป ใช้นิ้วปาดคราบของเหลวสีขาวข้นที่หลั่งออกมาจากร่องเนื้อขึ้นมา ลักษณะของมันเหนียว ๆ เยิ้ม ๆ คล้ายน้ำกะทิ

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก" นับตั้งแต่อรัญญาถูกดึงเข้ามาในวังวนแห่งเกมกามภายในวิทยาลัยพยาบาล เธอก็ไม่ใช่เด็กสาวใสซื่ออีกต่อไป เธอกลายเป็นคนที่มีความต้องการทางเพศสูงโดยไม่รู้ตัว ว่าแล้ว ด้วยความใฝ่รู้ในวิชาเพศศึกษา สาวปราจีนเลยลองขยับนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นที่หลั่งออกมาจากช่องคลอดของเธอหลังเสร็จสิ้นกิจกรรมติ้วรักให้ผ่อนคลาย



รสสัมผัสจากปลายนิ้ว ให้ความรู้สึกเหมือนมีอะไรเป็นเม็ด ๆ เหมือนน้ำกะทิ จนอรัญญาผู้มีใจอยากรู้อยากเห็น เลยยกนิ้วเข้ามาใกล้แล้วลองดมดู

"ฟุดฟิด ๆ" อรัญญาทดลองดมกลิ่น ก็พบว่ากลิ่นน้ำเมือกสีขาวคล้ายน้ำกะทิ หรือบางทีก็เหมือนแป้งเปียก มีกลิ่นอมเปรี้ยวเล็กน้อย ซึ่งอรัญญาเป็นเด็กเรียนดี เธอรู้มาว่าที่จริงแล้วมันก็คือ 'ตกขาว' ของผู้หญิง ที่เกิดขึ้นในช่วงระยะก่อนมีประจำเดือน เนื่องจากฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนเพิ่มขึ้น โดยฮอร์โมนชนิดนี้มีความเกี่ยวข้องกับรอบเดือนและการตั้งครรภ์ ส่วนกลิ่นเปรี้ยวที่ตามมา นั้นเกิดจากฤทธิ์ของแบคทีเรียที่สร้างกรดแลคโตบาซิลัส ซึ่งเป็นหลักการเดียวกับการผลิตนมเปรี้ยวนั่นเอง

และด้วยความอยากรู้อยากลอง อรัญญาเลยทดลองชิมตกขาวของเธอ เพราะอยากจะรู้ว่ารสชาติของมันจะคล้ายกับนมเปรี้ยวอย่างที่เธอเคยศึกษามาหรือไม่

"แหวะ!!! เปรี้ยว" พอได้ลองชิมรส สาวอีฟจึงคิดได้ว่า มันไม่ใช่สิ่งที่ควรเอาเข้าปากตั้งแต่แรก แม้เธอจะเกิดอารมณ์แค่ไหน ว่าแล้วเธอจึงเอื้อมมือหยิบทิชชู่เช็ดมือ และจัดแจงแต่งตัวเพื่อเตรียมเดินออกไปจากห้องน้ำทันที

"เอี๊ยด..." หลังจากแต่งเนื้อแต่งตัวเรียบร้อย อรัญญาก็เปิดประตูออกมาจากห้องน้ำ และในจังหวะที่เธอกำลังหันหน้าออกมาทางบานกระจก เธอก็เหลือบไปเห็นรุ่นพี่ปีสามอย่างชนิกานต์ "อุ้ย!!! ตกใจหมดเลย!!! พี่เปอร์ก็!!!"



(เปเปอร์ ชนิกานต์ สาวพิษณุโลก เด็กพยาบาลปี 3)

"เราเป็นอะไรของเราเนี่ยอีฟ?" ที่แท้ก็เป็นชนิกานต์ ที่แวะมาเข้าห้องน้ำ "ผิดสังเกตตั้งแต่ที่โรงอาหารแล้วนะเราน่ะ"




โปรดติดตามตอนต่อไป...

[Teerapong2534]

น้องอี ฟทนความเสียวไม่ไหวแอบมาช่วยตัวเองในห้องน้ำแล้วครับ

[เฉลิมพล พรมจันทร์]

วุ้ยวายมากๆช่วงนี้ลุงพลต้องเครียให้จบแล้วล่ะ