สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

เดินทางมาถึง Part9 แล้ว ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามครับ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ





★★★★★★★★★★★

แนะนำสาวๆหน่อยครับ


แม่เสือดาว พี่ใหญ่ของบรรดาสาวๆ ตัวท็อปร้านเกะ



★★★★★★★★★★★

เจ้าหญิงน้ำแข็ง ก็น้ำแข็งสมชื่อ แต่ยิ้มทีบอกเลยละลายยย



★★★★★★★★★★★

แก้ม ยัยตัวแสบ นางมารตัวน้อย ซนๆป่วนๆ จนเราไม่เหงาเลย




★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว

สรุปว่า 3 สาวได้นอนค้างบ้านผมครับ แม่เป็นคนออกปากชวนเองเลย

ซึ่งก็โชคดีที่พ่อเขาให้คนเอาแอร์เคลื่อนที่มาให้สามสาวเลยนอนหลับแบบสบายๆ

เช้ามาก็ได้ใส่บาตรริมน้ำสมใจพวกเธอแหละ

สักพักไอ้คิงโทรมา บอกว่าจะมาบ้านอ่ะ โอเคผมก็ไปรอรับมัน

ระหว่างที่นั่งคุยกันเรื่องที่โรงเรียน ณ ศาลาริมน้ำ

ไอ้มูชูก็มาตามครับ ร้องแหง่งง แล้วเอามือแกว่งๆ ๆ

อาการนี้มาตามชัวร์ ผมก็บอกว่าป่ะไอ้คิง

แล้วตอนที่มาหน้าบ้านเจอรถตู้คันบะเริ่ม

เวรแล้วไง นั่นรถแม่เล็กนี่นา แล้วแบบนี้ใบปอจะมาด้วยมั้ยเนี่ย

★★★★★★★★★★★




เวรละ บุคคลที่คาดไม่ถึงจะอยู่บนรถมั้ยเนี่ย ผมก็มองหาแม่เล็กเลย ถ้าแม่เล็กอยู่ในบ้านแล้วใบปออยู่ด้วยแล้วล่ะก็ คำสามคำนี้มาแน่นอน

" ชิก หาย เลี้ยวว "

อ้อ อาจจะสงสัยว่าแม่เล็กกับใบปอคือใคร... สามารถตามอ่านได้ที่ เธอ เขา ฉัน Ver. เจ๊หมิวครับ ช่วงงานเรียกขวัญ..  แต่เพื่อความกระชับ.... แม่เล็กเป็นแฟนเก่าพ่อครับ พ่อ แม่  อ่า.. ตามนั้นแหละ


ซึ่งเรื่องนี้ไอ้คิงรู้ครับ รู้แค่เรื่องที่ผมเรียกท่านว่าแม่เล็ก แต่เรื่องที่เป็นแฟนเก่าของพ่อ ผมไม่ได้บอกมัน ที่เรียกว่าแม่เล็ก เพราะว่าท่านเกิด ปีเดียวกับแม่ผมครับ แต่อ่อนเดือนกว่า ก็ตามนั้นครับ


ผมรีบเดินเข้าไปในบ้าน ทุกย่างก้าวนี่คือลุ้นชิบหายเลย เพราะถ้าใบปอมาล่ะก็ สามสาวรับมือไม่ไหวแน่ต่อให้จะเป็นดาวก็เถอะ ไอ้คิงถามว่ายังไงเนี่ย มึงทำเหมือนย่องเข้าบ้านคนอื่นเลย บ้านมึงแท้ๆ

ผมก็บอกมันว่าเอาเหอะน่า ผมค่อยๆชะโงก เห็นแค่แม่เล็กอยู่คนเดียว ผมก็ชิงทักก่อนเลย แม่เล็กหวัดดีครับ พอแม่เล็กเจอผม ท่านก็วางแก้วน้ำ เดินยกแขนมาหาผมก่อนเลย ผมก็เข้าไปกอดท่านเบาๆ เพราะตัวผมเริ่มมีเหงื่อกลัวชุดแม่เล็กจะเลอะ เพราะไม่รู้ว่าแม่เล็กต้องไปไหนอีกมั้ย


ท่านก็ถามเลยว่า ว่าไงลูกชายไปสร้างวีรกรรมอะไรอีกแล้ว... แอ่ก... ผมลืมคิดไปเลยว่า เรื่องต้องไปเข้าหูแม่เล็กแน่ๆ ผมก็เดาหัวแกร่กๆ แล้วหัวเราะ แหะ ๆ ๆ แล้วตอนนั้นพ่อผมก็แบกจอบแล้วเดินผ่านไปเลย ผมก็ฮึ๊... อิหยังน่ะ แล้วแม่เล็กก็หัวเราะแล้วพูดกับผมว่า


นี่พ่อเรา เขาเห็นแม่เป็นอากาศธาตุแล้วล่ะมั้งเนี่ย ผมก็แฮ่ ๆ ๆ เรื่องนี้ริวจะไม่ยุ่งงงงงง ~~ แปปนึงแม่เล็กกอดคอผมแล้วหมุนตัวไปหา 3 สาว แล้วพูดว่า พาสาวกลับมาบ้านครั้งนึง 3 คนเลยเหรอเนี่ย แล้วตอนนั้นสามสาวคงจะเกร็งเลยล่ะ เพราะปั้นหน้านิ่งกันสุดๆ


แม่เล็กบอกไหน ๆ ๆ ๆ  แนะนำให้แม่รู้จักบ้างสิ่ ผมก็เลยแนะนำเรียงกันเลยครับนี่ดาวครับแม่เล็ก นี่มิ้นต์ครับแม่เล็ก ส่วนคนนี้แสบสุดเลย แก้มครับแม่เล็ก แม่เล็กก็มองแล้วยิ้มๆ แล้วบอกว่าเอาล่ะ เดี๋ยวขอยืมตัวลูกชายแปปนะ หนูๆ แล้วดาวก็เป็นคนเดียวที่ตอบค่ะ ก่อนจะเอาศอกสะกิดๆ มิ้นต์ จนมิ้นต์ตอบค่ะ แล้วตามด้วยแก้ม


ผมก็เลยบอกว่า แม่เล็กครับ ไอ้คิงก็มาก่อนแม่เล็กแปปเดียวเองครับ ไอ้คิงเห็นก็ยกมือไหว้เลย แม่เล็กมองแล้วบอกหืม เพื่อนโทนที่โรงเรียนเก่านี่ ไอ้คิงก็ยืนตรงมือสองข้างประกบกันไว้ที่เอวด้วยความสุภาพ แล้วก็ยิ้ม แต่แม่เล็กก็บอกว่า ตอนนี้น่ะมันเวลาส่วนตัว ไม่ต้องเกร็งมากก็ได้


ไอ้คิงก็พูดครับ และผ่อนคลายท่าทีที่เกร็งทันใด แม่เล็กก็บอก เอ... เมื่อกี้แม่เห็นหลังบ้านเหมือนสร้างอะไรอยู่ พาแม่ไปดูหน่อยสิ่ แปปนึงแม่ผมก็เดินมานะ แล้วถามว่าอยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย ( ชื่อแม่เล็ก )  แม่เล็กก็บอกทิพย์ทำอะไรมา ชั้นก็กินได้หมดนั่นแหละ แล้วแม่เล็กก็กอดแขนผม แล้วบอกยืมตัวลูกชายแปปนะ


แล้วก็พาผมเดินออกมา ส่วนไอ้คิงนั้น แม่ผมเรียกไปช่วยนิดหน่อย... 3 สาวจะเป็นยังไงบ้างล่ะเนี่ย พอเดินผ่านมาสวนหินหลังบ้าน แม่เล็กก็ถามหืม เหมือนโรงอาบน้ำเลยนะนั่นน่ะ ผมก็บอกครับแม่เล็ก จริงๆแล้วก็เซ็นโตะแหละครับ แม่เล็กบอกหืมม เซ็นโตะเลยเหรอลูก ผมก็เลยบอกครับ พอดีมันมีอะไรเกิดขึ้นหลายๆอย่างน่ะครับแม่เล็ก แล้วผมก็พาท่านเดินไป


ส่วนแม่เล็กด้วยความที่ท่านใส่รองเท้าที่ไม่ค่อยเหมาะกับการเดินบนดิน และ หินมากเท่าไรนัก ผมก็ให้แม่เล็กกอดแขนและค่อยๆพาท่านเดินไป แม่เล็กหันมามองหน้าและยิ้มเลยครับ แม่เล็กบอกว่าถูกใจเราเลยล่ะสิ่โทน Style ญี่ปุ่นจ๋าๆเลยแบบนี้ แม่เล็กถามหืมเสาตรงหน้านั้น โทริอิ ใช่มั้ยนั่น ผมครับ จำลองย่อส่วนมาน่ะครับแม่เล็ก


แม่เล็กก็มองรอบๆแล้วบอกหืม ทั้งดีไซน์ ทั้งรูปแบบ นี่เหมือนยกญี่ปุ่นมาจริงๆเลยนะเนี่ย ผมก็เลยเผลออวดไปว่า มีระบบน้ำด้วยนะครับแม่เล็ก เป็นระบบที่ใช้เรียวกังเลยครับแม่เล็ก อุณหภูมิก็ใช้อ้างอิงจากแหล่งออนเซ็นธรรมชาติเลยครับ ผมก็เผลอพูดไปแบบคือพรีเซ๊นท์เต็มที่ แม่เล็กก็มองมาแล้วพูดว่า ชอบล่ะสิ่เรา


ตอนนั้นผมหยุดกึ้กกก แล้วผมก็เกาหัวแล้วบอกไปว่า ถูกใจมันก็ถูกใจแหละครับแม่เล็ก แต่ . . . . ผมก็อึกๆอักๆอ่ะ ไม่รู้ว่ะ คือคุณผู้อ่านอาจจะแล้วจะขมวดคิ้วแล้วคิดในใจอะไรวะโทนก็ได้ถ้าได้อ่านสิ่งที่ผมบอกแม่เล็กไป ผมก็บอกว่า แต่ผมไม่ได้หามาด้วยตัวเองอ่ะครับแม่เล็ก แต่เป็นคนอื่นทำให้ยกให้ มันก็เลยรู้สึกยังไงไม่รู้ แม่เล็กยิ้มแล้วบอกเอาล่ะ งั้นมาคุยกันหน่อยลูกชายแม่

ผมพาแม่เล็กเดินมาตรงสวนหินหลังบ้าน ก็ไม่ได้ไกลกันหรอก 4-5 เมตรเองครับ มานั่งลง แม่เล็กก็บอกว่าเอาล่ะไหนลองเล่าให้แม่ฟังหน่อยซิ๊ ว่ามันคืออะไร และทำไมลูกชายแม่พูดแบบนั้น แม่เล็กก็บอกว่า อ้อ เล่าที่เล่าได้นะ แล้วผมก็เริ่มเล่าเรื่องต่างๆนาๆ ให้แม่เล็กฟัง เพราะจะว่าไปแล้ว


ก็หลายเดือนแล้วที่ไม่ได้เจอแม่เล็กเลย ก็ตั้งแต่ร้านเกะตอนที่ 1 อ่ะครับ มันก็หลายเดือนอยู่ ผมก็ทั้งเล่าเรื่อง ทั้งบ่น ให้แม่เล็กฟัง แล้วมาเน้นเรื่องญี่ปุ่น คุณรุกะ โดยใช้คำว่า เจ้านายที่ญี่ปุ่นแล้วก็ที่ไปที่มาของห้องน้ำ แม่เล็กมองผมแล้วยิ้ม ท่านบอกว่าก็ถูกแล้วที่จะรู้สึกแปลกๆกับสิ่งที่มูลค่าเยอะขนาดนี้แล้วไม่ได้หามาด้วยตัวเอง


ผมก็บอกใช่มะ ใช่มะ แม่เล็กก็คิดแบบผมใช่มะ แล้วตอนนั้นแม่ผมก็เดินเข้ามาพอดี เอาน้ำเย็นๆมาให้แล้วพูดดักคอผมไว้ว่า บ่นเรื่องโรงอาบน้ำอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ยไอ้ตัวแสบ . . . อุ่ย . . .. บุ่ย  . . . .  แม่เล็กหัวเราะแล้วบอกว่าดูสิ่ขนาดทิพย์ยังเดาได้เลย แล้วแม่ผมก็วางมือปุ้ปๆบนหัวแล้วบอกว่า เลิกคิดมากได้แล้วน่า หนูรุกะเองก็ตั้งใจจะให้เนี่ย แล้วพอแม่ผมพูดชื่อคุณรุกะ ผมหันควั่บเลยครับ


แต่ไม่ทันแล้วว เพราะแม่เล็กพูดขึ้นมา หืมมม รุกะไหน ใช่ที่บอกว่าเจ้านายญี่ปุ่นเปล่า ไหนบอกว่าเป็นผู้ชายไงลูกคนนี้หืมมมมมม ตอนนั้นผมก็ขนหัวตั้งเลย ผมมองเพื่อขอความช่วยเหลือจากพระมารดา แต่ว่าพระมารดาก็บอกว่าคุยกันไปก่อนนะ แม่ไปดูข้าวก่อน เอ๊า !!!  พระมารดา วางบอมบ์ แล้วไปเฉย แล้วแม่เล็กคือถามผมอีกว่ารุกะไหนหืมมมมมม แล้วแม่ผมก็เดินมาอีกรอบนึงแล้วบอกว่า จะพูดว่าเขาให้เพราะเสน่ห์หาก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เพราะคุณหนูเขามาสารภาพกับพ่อแม่แล้วว่าชอบน่ะ


ผมนี่ยิ่งสะดุ้งเลย แม่เล็กบอกอะไรนะลูกชาย ไม่เจอกันแปปเดียว พาสาวมาบ้าน 3 คน แล้วไหนจะมีสาวมาชอบจนถึงขั้นสร้างของขนาดไหนแบบนี้ให้ ไหนลองมาคุยกันหน่อยมั้ย จ๊ากกก ช่วยด้วยยยยย ผมก็เลยต้องบอกไปเกี่ยวกับเรื่องที่คุณรุกะเขาพูดมาแบบนั้น แม่เล็กคือยี๊มมมมม ไม่หุบเลยครับ แล้วก็บอกว่าเอาล่ะแม่เข้าใจละ เหตุผลที่โทนคิดมากเรื่องการสร้างโรงอาบน้ำนี่น่ะ


ไม่ใช่เพราะเป็นของที่ไม่ได้หามาด้วยแต่เอง แต่เป็นเพราะถูกผู้หญิงที่มาชอบเป็นคนมอบให้ใช่มั้ยลูกแม่ ผมก็สะอึกเลย . . . แม่เล็กผมท่านก็ยื่นมือมาเขย่าหัวผมแล้วบอกว่า โทนบนโลกนี้น่ะสิ่งที่ถือเอาไว้แล้วมันหนักสุดๆคือศักดิ์ศรีนะรู้มั้ยลูก มันก็จริงที่คนเราต้องมีศักดิ์ศรี แต่ก็ควรต้องชั่งน้ำหนักว่า สิ่งไหนสำคัญกว่ากันนะ ดูอย่างพ่อเราสิ่ทิ้งอะไรหลายๆอย่าง


เพื่อมาอยู่ในสวนแบบนี้ แล้วเป็นไง ชีวิตของโทนก็ได้ทำอะไรหลายอย่างมากมายเลยนะลูก ผมก็มองแม่เล็ก แม่เล็กก็บอกว่า นั่นแหละสิ่งที่พ่อเขาชั่งน้ำหนักว่าศักดิ์ศรีของคนเป็นหัวหน้ากับครอบครัวอันไหนน้ำหนักมันมากว่ากัน แม่เล็กบอกว่า บางครั้งศักดิ์ศรีที่ไม่จำเป็น เราก็ต้องโยนทิ้งมันบ้างนะลูกชาย ผมก็ถอนหายใจ แล้วเอนตัวช่วงบนนอนแนบไปกับโต๊ะ แล้วถอนหายใจเฮ้อออ ผมบอกว่า แต่นี่เรื่องใหญ่เลยนะครับแม่เล็ก


แม่เล็กก็รู้ ว่าพ่อเขาขออย่างเดียว คืออย่าไปยุ่งกับคนที่มีพันธะ ผมลำบากใจนะแม่เล็ก แม่เล็กลูบหัวผมเบาๆ แล้วบอกว่า เอ.. ลูกชายคนนี้กลายเป็นคนขี้เก๊กตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยหืม ผมก็บอก ไม่ได้เก๊กคร๊าบบบ

แม่เล็กบอกโทนกำลังตีความรวมเกินไปนะ ผมก็หันหน้ามามองแม่เล็ก ซึ่งแม่เล็กก็บอกว่า ต่อให้คนที่เขามีพันธะแล้ว เราก็ยังคุยได้กันตามปกติไม่ใช่เหรอ รุ่่นบริษัทที่โทนทำงาน ยังไงก็ต้องมีสักคนแหละที่มีแฟน  มีสามี มีพันธะและ มีครอบครัวแล้ว


โทนก็ยังคุย ก็ทำงานกับเขาเป็นปกติไม่ใช่เหรอลูก . . .  ผมก็บอกแต่ไม่เหมือนนี่ครับแม่เล็ก... ตอนนี้ผมนี่งอแงสุดๆ ทำตัวเอกเขนกแบบสุดๆ ทั้งนอนเอาหน้าแนบโต๊ะ ทั้งเอาศอกค้ำหน้าแล้วเอนเอียงๆ แล้วแม่เล็กก็พูดขึ้นมาว่า


ถ้าคุยกันแบบบริสุทธิ์ใจแบบคุยกับเพื่อนร่วมงาร ลูกชายแม่ก็ไม่เห็นต้องหนักใจนี่ ยกเว้นเสียแต่ลูกชายแม่จะไม่บริสุทธิ์ใจกับหนูที่ชื่อรุกะ... อ่ะเฮือก ผมสะอึกเลย แล้วแค่แปปเดียว ที่ผมสะอึกไป แม่เล็กก็บอกว่านั่นไงล่ะแม่ว่าแล้วเชียว


แม่เล็กบอกว่า เอาล่ะไหนลองเล่าให้แม่ฟังแบบละเอียดเลยนะว่า อะไรกวนใจ อะไรที่ทำให้ตั้งกำแพงขนาดนี้ แม่เล็กตีมือผมทีนึงปลุกให้ผมตื่น อ่ะผมก็มานั่งปกติแล้วเล่าทุกเรื่องอีกครั้ง เพิ่มรายละเอียดของชิบะไปด้วย รวมถึงเรื่องเมื่อ 3 ปีก่อนที่ปายด้วย


แต่ก็เหมือนเดิมครับเรื่อง 18+ ที่ทำกับคุณรุกะ ผมจะไม่เล่าเด็ดขาด... พอผมเล่าจบ แม่เล็กก็ถามไหน ๆ มีรูปหนูรุกะให้แม่ดูหน่อยมั้ย ผมก็บอกไม่มีหรอกครับแม่เล็ก แต่ผมไปเปิดคอมฯ ดูในเนต ให้ได้นะครับ


แม่เล็กบอกไม่ต้องๆ ดูใน ไอแพดแม่ก็ได้.. ผมก็หือ.. มันคืออะไร แปปนึงแม่เล็กโทรศัพท์ให้คนขับรถเอาบางอย่างมาให้ มันเหมือนกับที่อินทีเรีย เอาให้ผมจิ้ม ๆ ๆ  ผมเลยได้โอกาสถาม ว่าแม่เล็กครับ ใบปอล่ะครับ แม่บอกตอนนี้ยังอยู่ออสฯ อยู่เลย ทำไมคิดถึงใบปอเหรอ


ผมแบบหลับตาเงยหน้ามองฟ้า แล้วก็คิดถึงเรื่องต่างๆที่เคยโดนใบปอแกล้งสมัยเด็กๆ .... น้ำตาจิ่ไหล ผมบอกไม่คิดถึงเลยค๊าบแม่เล็ก แม่เล็กก็ขยี้หัวผมเบาๆแล้วบอกอ่ะไหนๆ หนูรุกะ  ผมก็บอกว่า พิมพ์ว่า izanagi ruka ครับแม่เล็ก
( 5555 คิดไม่ออก ใช้อิซานางิ เลยละกัน )

แต่แม่เล็กก็มองผมแล้วบอกว่า มานี่เลยตัวแสบ... กึ๋ยย ผมก็ต้องลุกเดินไปหา และลองใช้  i pad ดูครับ... โอ้ววว หน้าจอ google  บะเริ่มเลย แล้วจิ้มๆบนหน้าจอก็สะดวกกว่า BB เยอะแต่มันพูดไม่ถูกอ่ะ พอไม่มีแรงเด้งที่นิ้วมันแปลกๆ

คือให้นึกถึงตอน ต่อยกระสอบทราย กับ ต่อยลม ประมาณนั้นครับ จิ้มไอแพตเหมือนต่อยลมมันโหวงๆที่นิ้ว แต่กดBB หรือมือถือทั่วไปมันจะมีแรงต้านที่นิ้วไง ผมก็เดาหัวแกร่ดๆ แล้วยอกแม่เล็กว่าไม่ถนัดเลยครับแม่เล็ก ว่าแต่มันคืออะไรครับเนี่ย


แม่เล็กถาม อ้าว นี่เขาออกมาขายหลายปีแล้วนะโทน ผมเลยบอกโหย แม่เล็กครับ ผมไม่ได้ตามของพวกนี้หรอก ราคาก็แพง ผมจะเอาตังส์ไหนซื้อล่ะ แม่เล็กหันมามองแล้วบอกเดี๋ยวแม่ซื้อให้ ผมบอกไม่เอาา ไม่เอาเด็ดขาดครับ พ่อผมเดินผ่านมาก็พูดว่า ดีแล้วไอ้ลูกหม่ ของเป็นหมื่นสองหมื่นไม่ต้องใช้หรอก


แม่เล็กก็บอกฉันซื้อให้ลูกใช้ ไม่ได้ซื้อให้คนพ่อใช้นะ แล้วพ่อผมก็เดินเข้าไปในสวนต่อ แม่เล็กหันมาพูดว่า พ่อเรานี่กวนประสาทจริงๆเลยนะ  แล้วผมก็จิ้ม ๆ ๆ ๆ  เซิร์จคุณรุกะ แล้วยื่นให้แม่เล็กดู แม่เล็กก็ปัด ๆ ๆ หูวว เดี๋ยวนี้เทคโนโลยี มันทำแบบนี้ได้เหรอ


ปัดทีเลื่อนพรืดดดด BB ต้องเขี่ยเขาแฮะ  แล้วแม่บอกโหนึกว่าใคร คุณหนูคนดังเลยนะเนี่ย ผมก็ถามรู้จักเหรอครับแม่เล็ก แม่เล็กบอกไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่ถ้าชื่อเสียงน่ะ ใครๆก็รู้ แล้วแม่เล็กก็หันมามองผม แล้วพูดว่า มิน่าล่ะลูกชายแม่ถึงว้าวุ่นขนาดนึ้ ชอบเขาเหมือนกันน่ะสิ่ลูกชายแม่


ผมก็มองไปในบ้านเลย แล้วหันมาถาม แม่เล็กพูดไรครับเนี่ย แม่เล็กบอก ก็แหม น่าตาน่ารักแถมยังไทป์ญี่ปุ่นด้วยตรงสเป็คลูกชายแม่สุดๆเลยไม่ใช่เหรอแบบนี้... อื้อหือเถียงไม่ออก แล้วแปปนึงแม่เล็กก็เดี๋ยว ๆ ๆ ๆ แล้วก็พลิกไอ้แพตมาให้ผมดู แม่เล็กจิ้มไปที่ภาพ เอ่อ....


ภาพที่งานเลี้ยงครับ คุณหนู อิซานางิ รุกะ ผู้สง่างามกำลังเดินเข้างานพร้อมด้วนบอดี้การ์ดหัวขาวหนึ่งคน แม่เล็กทำท่าหรี่ตาเหมือนกำลังเล็งๆ แล้วเอามามือปิดปากผม เหมือนตอนใส่ Mak แม่เล็กบอกนั่นไงล่ะ แม่ว่าแล้วเชียว ผมก็อึกอักเลยทีนี้ แม่เล็กถามว่า


นี่เหรองานการ์ดที่ว่าน่ะ ทำไมใกล้ชิดกันขนาดนั้นล่ะหืมม แม่เข็กก็แซวผมใหญ่เลย ผมบอกว่าก็เพราะนี่แหละครับคู่หมั้นทางนั้นถึงหึงไม่เข้าท่า แม่เล็กหัวเราะแล้วพูดว่า เพราะงั้นลูกชายคนนี้ถึงได้อัด ทีมงานฝั่งนั้นจนหมอบเลยสิ่นะ  ผมก็อ้าวว  พ่อเล่าให้ฟังแล้วเหรอครับแม่เล็ก


แม่เล็กบอกว่า ทิพย์เล่าให้แม่ฟังน่ะ พ่อเราน่ะอย่าไปคิดเลย ขานั้นเขาไม่เล่าให้แม่ฟังหรอก ผมก็อ่อครับ ๆ ๆ  ผมก็กลับมานั่งที่เดิมแล้วก็ เบะเหมือนเดิมนอนหน้าแนบไปก้บโต๊ะ แม่เล็กบอกเอ้ ยังไงหืมลูกชาย ผมก็เลยบอกว่า ทำตัวไม่ถูกนี่ครับแม่ แล้วตอนนั้นแม่เล็กตีแขนผมเบาๆเพี๊ยะๆๆ ผมก็หยุด


ซึ่งเป็นจังหวะที่ดาวเดินมาครับ  ผมน่ะได้ยินเสียงแล้ว แต่ก็คิดว่าเสียงคนงานเดินไปๆมาๆ ดาวเดินถือถาดขนมมา เป็นลูกตาลลอยแก้วครับ ดาวถือมานิ่งมากเลย พอมาถึงผมก็ยังนอนเอาหน้าแนบโต๊ะอยู่ ดาวพูดของหวานค่ะ แล้วเสิร์ฟผมก็ค่อยๆกลับมานั่ง แม่เล็กตีแขนเบาๆ แล้วบอก เอ้.. ลูกชายคนนี้ นั่งดีๆ


ผมก็ตอบคร๊าบแม่เล็ก แล้วผมก็หันไปมองดาว แล้วถามไอ้คิงล่ะดาว ดาวตอบอยู่ในบ้านค่ะ ดาวพูดไปเสิร์ฟไป สายตาดาวมองงานที่ทำอยู่ แม่เล็กก็บอกขอบใจจ้ะหนูดาว ดาวจับถาดพลิกทาบกับ อก แล้วโค้งเบาๆแล้วพูดค่ะ...  อื้อหือมาตรฐานพนักงานเสิร์ฟนะดับโรงแรมชัดๆ


แม่ผมก็เดินตามมา มาถึงก็นั่งปุ้กตรงกลาง แม่ผมก็บอกเดี๋ยวทำเมี่ยงปลานิลนะ มีถั่วตัดอยู่พอดี แม่เล็กบอกดีเลยๆ  แม่เล็กถามว่า ว่าแต่โทนเดี๋ยวนี้กินผักบ้างมั้ยลูก ผมก็บอกต้องกินตลอดแหละครับแม่เล็ก มีงานที่ต้องไปเกาหลีด้วย ต้องเตรียมร่างกาย ออกกำลังกาย ข้าวก็ต้องพิถีพิถันกินก็ต้องให้หลากหลาย


ผมถอนหายใจเฮ้อออ  แม่ผมบอกเอ้า ๆ ถอนหายใจอีกแล้ว แม่เล็กก็บอกลูกเรานี่ยังไงนะทิพย์ ยิ่งโตยิ่งงอแง ผมก็บอกใครครับใครงอแงครับ ไม่มี๊ แม่ผมก็ขยี้หัวเบาๆ แล้วอยู่ดีๆแม่ผมก็พูดกับแม่เล็กว่า เอ้อ มีเรื่องจะขอหน่อยนะ แม่เล็กบอก พูดใาเลยทิพย์ ผมก็งง ฮึ๊อะไร...



แม่ทิพย์บอกจริงๆแล้ว เจ้าของร้านอาหารที่หนูดาวทำงานน่ะ พอดีเขาเป็นแฟนคลับเธอน่ะ ขอลายเซ็นให้หนูดาวเอาไปฝากหน่อยได้มั้ย ผมก็ฮึ๊ !!! จริงอ่ะ หันไปมองหน้าดาว ดาวก็เลิ่กลั่กเลยครับตอนนั้น แม่เล็กก็บอกแค่นี้เองได้อยู่แล้ว ดาวรีบยกมือไหว้ขอบคุณค่ะทันทีเลยครับ

แม่เล็กบอกมานี่มาๆ ถ่ายรูปก่อนมั้ยหนู เดี๋ยวกินข้าวแล้วหน้าฉันอาจจะไม่สดนะ ดาวก็เลิ่กลั่ก ๆ จากที่กิริยาเรียบร้อย ตอนนั้นเสียอาการแล้ว ผมก็เลยลุกไปแล้วแบมือ ขอถาด ดาวก็ยื่นให้ รวมถึงยื่นBB ให้ด้วย ดาวรีบสางผม สาง ๆ ๆ


แล้วก็ชะงัก ก็คงไม่รู้แหละว่าจะเข้าไปยังไงดี ผมก็เลยจัดให้ซะเลย หยิบเก้าอี้ไปไว้ข้างๆแม่เล็ก แล้วให้ดาวไปนั่ง ดาวมองหน้าผมแบบเสียอาการเลย ผมว่าไม่ใช่แค่เจ๊แล้วล่ะที่เป็น FC แม่เล็ก ผมว่าดาวเองก็เหมือนกัน พอผมวางเก้าอี้ใกล้ๆ แม่เล็กก็พูดกับผมเบาๆว่า เอาใจสาวเก่งไม่เบานะ ผมก็อุ้ยย ไม่ใช่คร๊าบ คิดในใจ

แล้วผมก็พาดาวไปนั่งข้างๆ แม่เล็ก แม่เล็กก็ขยับนิดๆ ท่านโอบแขนของดาวแบบไม่ถือตัวเลยน่ะ ดาวก็ยิ้มมมมม ผมก็ถ้ายแชะ แชะ กันบูดอีกรูป แชะ แชะ ดาวลุกขึ้นมายกมือไหว้ขอบคุณแล้ว เดินถือถาดเข้าไปในบ้านเลย ผมก็หันไปมอง


แล้วก็เลยบอกว่า เดี๋ยวผมมานะครับ แล้วก็เดินดุ่ย ๆ ๆ เข้าไปในบ้าน สภาพคือดาวกำ BB บิดตัวไปๆมาๆ อยู่กับแก้มมิ้นต์ ไอ้คิงเดินมากระซิบถามผมว่า เด็กมึงเป็นไรวะปวดท้องเหรอ ผมก็เลยถามมึงอยากปวดท้องป่ะ ผมกำหมัดขึ้นมาข้างนึงให้มันเห็นมันรีบจับล็อค สลีปเปอร์โฮลด์ผมเลยครับ แล้วบอกมึงพอเลย เดี๋ยวใส้กูขาด ผมบอกเออๆล้อเล่น ดาวเขาถ่ายรูปกับแม่เล็กมา สงสัยเสียอาการอยู่


ไอ้คิงปล่อยคอผมแล้วบอกเออไม่แปลกหรอก แม่เล็กมึงเขาดังซะขนาดนั้น ผมก็ถามแล้วมึงทำไรอยู่วะ มันบอกเตรียมผักพุ่งเสร็จ แม่เขาบอกจะทำเมี่ยงปลา ผมก็บอกเออๆ แล้วมึงเป็นไรมั้ยเนี่ย มาบ้านกูแม่กูก็ให้ช่วยงานเลย มันบอกไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้หนักอะไรนา ผมบอกเออ แล้วมึงมีไรอยากกินเพิ่มมั้ย มันมองหน้าผมแล้วพูดว่าเหมือนเดิมเว้ยยย ผมมองหน้ามันแล้วแท็คมือแบบ ซากุรางิ และ รุคาว่า เผี๊ยะ !!!



เราสองคนพูดพร้อมกันว่า มาม่ากรึ่บ !!!  มาม่ากรึ่บ คือการเอาเส้นมาม่าไปลวกน้ำนิดหน่อย เอาแค่ลวกให้พอคลายตัวครับ จากนั้นก็ตั้งกระทะร้อนๆ ลงน้ำมันนิดหน่อย แล้วเอามาม่าลงไปผัด ที่เรียกว่ามาม่ากรึ่บ เพราะมันต้องแข็งครับ เวลาเคี้ยวเสียงมันจะดังกรึ่บๆ แล้วพอจังหวะที่คั่วเนี่ย ใส่น้ำมันเพิ่มนิดหน่อย แล้วเทไข่ที่ตีไว้ลงไปนิดนึงให้พอเคลือบไข่ไว้ แล้วใส่พวกผักชี หอมซอยนิดๆหน่อยๆ นั่นแหละครับ มาม่ากรึ่บ เวลามันมาบ้านผมก็กินกันแบบนี้ประจำ



ผมบอกป่ะซื้อเส้น คืออันนี้เอาตามตรงเวลากินแบบต้มเนี่ย มาม่าคือที่ 1 ในใจนะ แต่ถ้าเอาเส้นมาปรุงอาหารอย่างอื่นที่ไม่ใช่ต้ม ผมชอบของไวไวมากกว่า ก็พามันขี่มอไซค์พ่วงไปซื้อของที่ตลาดครับ แหม่ สาวๆเห็นก็พากันมองพากันชี้ ซึ่งก็รู้แหละว่ามองใครกัน ที่ต้องมาซื้อตลาด เพราะว่าต้องซื้อแบบยกโหลครับ ถุงใสๆ หรือที่เรียกว่าไวไวเปลือย

แล้วก็กลับบ้านแหละครับ แว๊นกันกลับมาแล้ว ตอนนี้กับข้าวส่วนมากก็เตรียมกันจะหมดแล้ว ผมกับไอ้คิงก็แบกไวไวเข้าบ้านเลย แม่เล็กเดินออกมาจากห้องน้ำนะ ดูแม่เล็กเข้าห้องน้ำได้สะดวกผมก็สบายใจครับ แม่ถามว่าอ้าวไปไหนมาเนี่ยโทน ผมบอกไปซื้อเส้นไวไวมาครับแม่เล็ก แม่เล็กบอกอื้มๆ แล้วบอกเดี๋ยวแม่ไปคุยกับทิพย์ก่อนนะ  ผมก็บอกครับแม่เล็ก


ผมมองไปที่ดาว คือดาวนี่เสียอาการสุดๆเลยล่ะครับ สิ่งที่ผมได้ยินคือเสียงเตือนจาก BB ของดาว ส่งมารัวๆเลย จนดาวต้องเดินออกไปทางหลังบ้าน ผมก็วางไวไว แล้วก็ตามไปเพราะคิดว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่า ซึ่งพอผมเดินผ่านสองสาวก็ถามมีอะไรกันแก้มบอกไม่มีไรหรอกพี่โทน เจ๊ส่งมาอ่ะ เจ๊ดีใจใหญ่เลย ส่งข้อความมารัวๆเลยอ่ะ ผมมองมิ้นต์ มิ้นต์ก็บอกอื้อออ ผมก็ถามว่าหิวกันยังเนี่ย สองสาวบอกนิดนึง แต่จะเสร็จหมดแล้ว


แล้วมิ้นต์ก็กระซิบผมว่า พี่โทนๆ เพื่อนพี่เขาจะกินข้าวด้วยจริงๆเหรอ เขาจะกินแบบบ้านๆได้เหรอ ผมก็เลยบอกว่ากินอยู่แล้ว แล้วผมก็เน้นเสียงไปว่า ไอ้นี่มันตะกละน่ะ ไอ้คิงบอกเฮ้ยๆพูดดีๆดิ๊ เป็นเจ้าของบ้านก็ต้องต้อนรับแขกเด้ ผมก็บอกว่าเปลืองเว้ยกลับไปเลยไป มันบอกไม่ได้เว้ย มาแล้วต้องกินเดี๋ยวเสียเที่ยว ผมบอกเออๆแล้วก็วางถุงมาม่า แล้วเดินไปหลังบ้าน เห็นดาวกำลังพิมพ์ BB อยู่ อ้อคงคุยกับเจ๊ เอาล่ะๆให้ดาวคุยกับเจ๊ดีกว่า ซึ่งผมก็กำลังจะเดินเข้าบ้าน


แต่ดาวก็เดินมาดึงแขนไว้ แล้วบอกพี่โทนดูนี่ดิ่ ๆ ๆ แล้วดาวก็โชว์ BB ให้ดู ดาวส่งรูปไปอวดเจ๊ครับว่า เจอดาราคนที่เจ๊ชอบมากๆด้วยได้ถ่ายรูปด้วย แล้วข้อความที่เจ๊ส่งกลับมา เอาตรงๆนะถ้าไม่รู้ว่าเป็นเจ๊ ผมคงนึกว่าเป็นแฟนคลับดารา ที่อายุใกล้เคียงดาวน่ะครับ เพราะทั้งคำพูดทั้งบริบทนี่คือ ทั้งกรี๊ด ทั้งปลื้มใจจนบอกไม่ถูก ดาวมอง BB แล้วยิ้มไม่หุบเลย ก่อนจะหันมากอดผมแล้วบอกว่าขอบคุณค่ะพี่โทน


ผมก็หืมขอบคุณอะไรพี่ ถ้าเรื่องลายเซ็นเรื่องถ่ายรูป ต้องแม่เล็กนู่น ดาวบอกเปล่าค่ะ ดาวขอบคุณที่ชวนพวกดาวมา ผมก็ลูบหัวเบาๆแล้วบอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลย แล้วดีมั้ยมาบ้านพี่ แม่เสือดาวยิ้มแบบน่าร๊ากกก แล้วบอกว่าดีสุดๆเลย จังหวะนั้นเธอกอดคอผมและกำลังจะเข้ามาจูจุ๊ปเบาๆ แต่ว่าตอนนั้นสองสาวก็เข้ามาแล้วบอก ไรอ่ะพี่ดาว ทำไร ผมก็สะดุ้งเลย แล้วสองสาวก็มาดึงดาวออกไปแล้วพูดว่า

[ แก้ม ] : มาทำกับข้าวพี่ดาว

[ มิ้นต์ ] : พี่ดาวมาทำกับดาว


แล้วสองสาวก็ลากดาวไปเลยล่ะ ดาวหันมายิ้มให้ผมราวกับว่าเหนื่อยใจกับสองนางมารผจญนี้จริงจรี๊งงงงงง สองสาวดึงๆให้ดาวเดินเข้าประตูบ้านไปก่อน จากนั้นแก้มก็หันมาแลบลิ้นใส่ผม ส่วนมิ้นต์ก็ทำท่าชี้ๆทำหน้าดุๆใส่ แหม่แต่ละคนนี่น๊อ


 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

สาวๆ แย่งกันทำคะแนนไม่หยุดเลยอ่ะ

แข่งกันทำคะแนน แต่ก็รักกันดี

เวปแก้เสร็จก็อ่านเรื่องนี้เรื่องแรกเลย

โทนโดนแซวไม่จบแน่ 555 พาสาวมาทีเดียว 3 คน

ยังไม่ได้อ่าน แต่มีแววฮาและสนุกแน่ๆเลย
แล้วก็ค้างเลยยยยย

ตอนนี้สามสาวมาบ้านรอตอนรูกะมาง้อเทพโทนลุ้นเลย

สาวๆๆพี่โทนเราจะเยอะไหนครับเนี่ย

นี่ถ้าสามสาวเจอคนเกี่ยวกับโทนทั้งหมดคงเก็งกันตายเลย แต่มาวันนี้ก็เจอดาราสองคนเลย

ยังคงอยากรู้ว่าทำไมพ่อทศถึงได้หลบหน้าแม่เล็กอยู่นะ 

บรรยากาศดีมากๆเลยครับ.. มีคอมเมดี้เล็กๆ

ท่าทางทีมงานเกะจะเป็นแฟนคลับแม่เล็กยกบ้านแน่ๆเลยครับ

โทนไม่ธรรมดา คนรู้จักมาก คนดังก็เยอะ สามสาวไม่เหวอคงแปลก

โทนผู้มีสาวๆไม่เคยขาดถ้ามัดรวมคงตั้งทีมฟุตบอลได้ละ

รอตอนรุกะมาค้างบ้านบ้าง น่าจะดี 555